HORST BUCHHOLZ OP REIS DOOR LATIJNS-AMERIKA r ZATERDAG 16 NOVEMRER WEKELIJKS Muilezeltreinen en lutfj'ie in CoUnnhia "I een veelbelovende jonge ster non het Duitse filmfirmament Zijn films» hoogtepunten in de Weense filniweek Ideale vertolker f" -. tan Thomas Planus ..leli.x Krulf BIJVOEGSEL PAGINA 4 De pas afgepelde koffiebonen worden op stenen vloeren m de bmHenhicht gedroogd. Statig trekt een karavaan van met koffiebalen beidden mafkiteren onder mijn raam door. Is het de vierde vandaag, of de zeade? Ik ben de tel kwijt, maar in Manizales let men er nauwelijks op. Hier is het belangrijkste centrum van het tweede koffieland ter wereld. Twee keer per jaar bloeit in Colombia de koffie, want die gedijt er het beste op hoogten tussen 1000 en 2000 meter. En daar is het verschil in jaargetijden gering. Koffie ia Colombia's voornaamste exportartikel en dat is in het land self ook goed te merken. Ligt de prijs op de wereldmarkt gunstig, dan gaat alles redelijk. Ligt de peijs laag, dan is er ook laagconjunctuur. l)<' regisseurs P A AL met ai gaan de zaken de laatsts jaren redelijk, ondanks de „flop" die Brazilië met zijn koffie-ex- porten gehad heeft. Dat komt voor een goed deel door de „Federaclon Nacio- nal de Cafeteros" de nationale kof fieplanters-federatie. Deze heeft de be schikking over veel kapitaal, waarmee «ij over het gehele land lange rUen pakhuizen heeft gebouwd. Daardoor kunnen miljoenen balen koffie bewaard worden als de prijzen ongunstig liggen en terstond beschikbaar komen als het getij keert. Geruchten dragen er veel toe bij om de zaak te stabiliseren. Meestal laten zij zich pessimistisch uit over de nieuwe oogst. Naderhand valt het dan mee. De klant is op die ma nier tevredenen de verkoper ook. De Federacion heeft het vitaalste deel Tan het nationale Inkomen tot steun en ruw geschat ook een derde van de twaalf miljoen Colombianen. zij. die direct of Indirect bU de koffie betrokken zijn. Zo ls zij 'n soort twee de regering, die haar macht ontleent aan een rood besje met twee bonen. Op de „fincas" de koffieplanta ges, die vaak tegen steile hellingen liggen, groeit dikwijls de kruin van de ene koffiestrulk op dezelfde hoogte als de wortels van die er boven. Uit vijfduizend KOFFIE hoort tot de „Rubiaceas". een familie van vijfduizend soor ten, waar ook Jasmijn gardenia en camelia een deel van stjn. Koffie werd door de Spanjaarden uit het Midden-Oosten naar Colombia ge bracht. De belangrijkste soort heet er nog altijd „coffea Arabiga L". Nadat de jonge plantjes uit het zaad gekomen zijn, duurt het twee tot vier Jaar eer ze gaan renderen. In die tijd worden ze uiterst behoedzaam verzorgd. Tenslotte gaan ze bloeien. Dan zien de fincas eruit of het eventjes gesneeuwd heeft. De witte kofflebloempjes groeien ln trossen en als regel gaan ze niet tegelijk open, zodat een stnlik lang blljtf bloeien. De bladeren van de plant zijn glimmend donkergroen en wan neer de besjes voor het eerst zicht baar worden, zijn ze ook groen. Kort daarna worden ze geel, met een rode nuance en tenslotte wordt de „cereza" („kers") helder rood, om tijdens het rijpen donkerder te worden. Dan lijken ze veel op veenbessen. Vaak zag ik aan dezelfde plant witte bloesems en tegelijk groene, gele en rode bessen. Maar pas acht maanden na de eerste bloei worden de eerste besjes geoogst en de plukkers moeten nog vaak bij elke struik terug komen eer die leeg is. Toch worden deze struiken helemaal met de hand leeggeplukt en ze bren gen dan drie tot vier pond koffie elk op. Op de rug van een muilezel gaan de besjes in zakken naar de „bene- ficio", waar ze afgepeld en gewassen worden. Buitan komen ze op grote stenen vloeren, om in de zooi te drogen. Daarna heten ze „café pergamino" en gaan in een molen, die er de veile- rjes afhaalt 2e worden geeorteerd en meisje* met scherpe ogen en rappe handen schieten ec de slechte exem plaren uit. Dan gaat de koffie in een rood met groene zak. die op de we reldmarkt zoveel zegt als „Colombia". Maar eerst gaat zij nog een poosje in de pakhuizen, tot het geschikte ogen blik voor de markt er is. En op weg naar die pakhuizen of ook wel op weg naar trein of «chip trekt ze op de rug van muilezels door de straten van Manizales en langs de wegen door de dalen en over de bergen van Colombia. Want wie gehoord heeft dat koffie op 1000 tot 2000 meter groeit, denkt misschien dat de planters daar dan een optrekje hebben, zoals de Zwitsers op hun bergweiden. Dit is niet so. De mensen wonen hier op die hoogte of ook wel hoger en dat ls al in de koloniale tijd begonnen. De Span jaarden vonden het in het bergland meer zoals thuis, beter ook dan in het broeierige laagland.. En er zat nog een voordeel aan: vreemde zeerovers en kaapvaarders kwamen er niet zo ge makkelijk plunderen. Meestal trok men langs de rivieren naar boven en naar beneden. Over wegenbouw maakte de „conquistado res" zich niet erg druk; wegen waren hoogstens een toegang tot een rivier en in het begin van de spoorweg werd die opvatting ook nog voor dat tran sportmiddel gehuldigd, zodat er pas in deze tijd een aaneen sluitend ver- keersnet groeit. Enorme bergen INTUSSEN ls het niet helemaal ge makzucht van de Spaanse mees ters geweest, want de natuurlijke obstakels in Colombia zijn enorm. Van zuid naar noord lopen drie bergketens van de Andes, die hier en daar rond 4000 meter hoog zijn en ook toppen van 6000 meter hebben. Ook de dun gezaaide bergpassen liggen hoog. zo dat men daar niet zo gemakkelijk heenwandelde. laat staan een weg aanlegde. Pas de moderne techniek heeft dit veranderd, ook door de komst van het vliegtuig. Het kleinste plaats- Je heeft nu een luchthaven, soms op een minuscuul plateau'tje. Het vlieg tuig heeft sinds 1919 het land veroverd door de voorloper van de tegenwoor dige AVIANCA, een maatschappij, die zelfs een eigen postdienst, kantoren en stempels incluis bezit. En op het vlieg tuig zijn de auto en vooral de autobus gevolgd. Toch heeft de muilezel na vier en een halve eeuw nog niet afgedaan. Hij kan het moeilijkste terrein baas, of er een weg is of niet en hU stapt met de grootste zekerheid over de smalste paadjes langs de diepste ravijnen. Vandaar dat hij ideaal blijft om de koffie van de plateaus te halen en vandaar ook dat in onze gemotori seerde tijd een Colomhiaan een muil- ezeltreln nog steeds alledaags vindt! HANI YKEMA vechten om hem VJ (Van een speciale medewerker) Wat de meer dan honderd Ne derlandse bioscoopexploitanten bi) hun bezoek aan Wenen, behalve tal van of fidéle ontvangsten ticaar van die door de voortvarende bur gemeester Jonas in het Rathaus wel dc belangrijkste en geani- meerdste wasen feestdiners (in de Rathauskeller en b{) Tong Ka- raskregen voorgezet, tcaren uiter aard veel films. Commerciële of artistieke en soms beide. De Oos tenrijkse filmindustrie kon pas in 1955, het jaar. dat de bezettings troepen tot ieders opluchting ver dwenen, goed op gang komen en zij kan de steun en aanvulling van de Duitse filme die alweer heel wat langer op volle toeren draait, niet ontberen. De Weners zelf geven de voorkeur aan de Engelse en Amerikaanse film. die de hoofdschotel op hun wekelijks bioscoopmenu vormen, al lopen er wel wat Duitse tussen door. maar fle pro- d uk ten van eigen bodem, voorzover zij niet op klassieke'- gegevens berusten, zijn vaak voor de ex;>>rt bestemd Dat zijn dan meestal gr kleurde prenten boeken. zoals Da- Schloa< im Tirol waarin naast Karlheinz Böhm de pit tige Erika Hemberg speelt, die ons toe vertrouwde op Sumatra geboren te zijn. wat door haar publiciteitsagent weer prompt ontkend werd. evenals haar bewering, dat zij onder naar meisjesnaam acteert Hoe het zij. Erika ls prettig om naar te kijken hetgeen ook de mening van Willi Forst (still going strong- Ls. want hij gaf haar een prlnse&serol ln zijn nieu we film ..Die Stadt melner Trnume" (niet moeilijk te raden welke deze stad is!). Het is een soort „Roman ho liday". waarin een koning en zijn dochter door een revolutie tijdelijk uit hun land worden gezet, ln Wenen een onbezorgd burgerbestaan lelden met voor beiden amoureuze perikelen, om tenslotte weer naar het vaderland te rug te keren met het probleem, hoe de relaties uit het burgerleven aan te houden. Natuurlijk ontbreekt ook Paul flór- biger niet op het appel, over wie In de vele Weense houlevardhlaadjes weer allerlei lelijke verhalen de ronde doen. die de Weners gretig verslinden zon der ze te geloven Zonder zwakke plekken De Duitse films, die Amsterdams Rudi Meyer in Wenen had te tonen, waren verschillend van kwaliteit maar zelfs de middelmatige waren vakkun dig gemaakt en zonder zwakke plek ken. Zelfs een doorsnee-verhaaltje over een groot gezin naar het boek „Vader, het beste paard van stal 'hier vertaald door Godfried Bom aas) krijgt door de luchtige regie van Günther Lliders een apart cachet. Ook door de kostelijke vaderrol van Ewald Balser. die nog wel eens Rembrandt gespeeld heeft en op het ogenblik in het Burgtheater triomfen viert als Koning Ottokar ln Grlllparzers histo rische stuk. Er was een Duitse rock 'n roll-film, die mijlen ver uitstak boven de haastige Amerikaans'* maaksels en een kleurige nieuwe versie van de be faamde „Dertien stoelen' met eigen kwaliteiten. In een ernstiger genre bleek ..Der gl&sem* Turm' een ln- irukwekfcecde regieprestatia van Ha- tete Jaren aen haast oncolofoMJk snelheid op de ladder van het SMcoe? omhoog U geklommen Hij behoort nu al tot de groep van uitverkoren, van wie wordt beweerd, dat ze bij vrij se van spreken leder be drag. al u het nog zo hoog, voor hun medewerking aan een film kunnen var- langen. Zijn slanke gestalte, zijn glim- langen. Zijn slanke gestalte, zijn lenige bewegingen. stjn smal en expressief gezicht. zijn glimlach, zijn donkere ogen cn zwarte ha ren. brengen niet alleen de meisjes- harten op hol. maar vormen ook uit stekend materiaal voor de filmregis seurs. die dan ook bijna letterlijk om hem vechten. Wij sagen ln Wenen twee film*, waarin hit de hoofdrol vervulde .JdorpU' en ..Bekentenissen van de oplichter fellx KnUl". een verfilming van het speelse bo'k van Thomas Mann. waarvoor zyn dochter Erika een deel van het draaiboek verzorgd- Horst Buchholx bevestigt hierin de grote veelzijdigheid, die hij ook reeds ln zhn vorige filmrollen demonstri de de wilde roon van de schrijver Da niel (..Robinson CrusoeDefoe in ..Die Insel der Trtumede waanzinnige Deense koning Christian In -HSRVCher ohne Krone rn de opstandige jonge ling in „Dis Halbstarkenwaarin men ren nieuwe James Dean in hem «ay Maar Buchholz hroft veel meer mo gelijkheden. die hij als de .Jtoch- staplcr" Feliv Krull ten volle uttbui' HU maakt een prachtige crcntje van de door afkomst en milieu doortrapt' nuutr ook altijd correcte oplichter, d.- door zon charme en voorkomendheid aan de lopende band zijn «meestal vrouwelijke) slachtoffers vindt. AU verleider en alt dief U hU over rompelend en meeslepend, rn met een bewonderenswaardige beheersing past hij itch san bi) Thomas Mann- uitspraak ..1 en wrrWrlnk goede grap komt alleen tot stand, wanneer hij met de nodige ernst geerveerd wordt". Hierdoor komt hel w aarsrhijnlijk ook. dat de film overigens met mrg door Kurt Hoffmann geregiseert. trager en nadrukkelnVrr is dm Virha C.ui- try'* I-« roman d'un trlrheur", waar aan lij vaak doet denken. In ieder geval vormde *ij met „MonpU" een hoogtepunt In de Weense filmweek. die so'n prettig en vlot verloop had. Duitslands nieuwe ..spes patriae Horst Buchholz. zoals het Neder landse bioscooppubliek hem zal leren kennen in de ..Bekentenis sen van de oplichter Felix Krull" naar het speelse bock van Tho mas Mann. Een jong talent krijgt daarin alle gelegenheid zijn veel zijdigheid te tonen. raid Braun en al Ls de film als geheel niet van een wat topzware overdrij ving vrij te pleiten, er wordt ln deze thriller sterk spel geleverd door Lilli Palmer. O E. Hasse. Peter van Eyclc, enBrigitte Horney. Duitsland nieuwe hoop Maar wij willen het nog hebben over Duitslands nieuwe „spes patrias". Horst Buchholz, een 23-jarige Jonge man, die tien jaar geleden nog in een kamp voor Duitse kinderen in het Bohemer Woud zat en nu binnen lut- Als de tegenspeler van Romy Schnt A de film ..Mompti". Muilezeltreinen zijn in Colom bia nog steeds een alledaags ver schijnsel. Deze met koffie beladen karai'aan trekt Manizales binnen.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1957 | | pagina 16