Eerste" paal voor universitaire
woonwijk zaterdag geslagen
Boycot de Nederlanders
TYPEN
STENO
VRIJHEID!
Marionetten en toneel op één dag
Dankbaarheid voor samenspel
tussen
gemeente
en academie
t>emmeniE
Natsir roept op tot bezinning
SPOETNIK II BEVESTIGT
ENORME ACHTERSTAND V.S.
96ste jaargang
Maandag 4 november 1957
Tweede blad no. 29282
WIE gisteravond Anna Kethly's be
zielend woord ter inleiding van
de documentaire film „Honga
rije in vlammen" van het televisie
scherm hoorde, moet daar wel héél diep
van onder de indruk zijn gekomen.
Zij zeide o.a. .,Men weet eerst wat vrij
heid betekent, wanneer men haar ver
loren heeft".
Nóg leven wij in vrijheid. Wélk een
zegen. Laten wij ons daar bewust van
zijn!
Laten wij iedere dag die vrijheid her
denken! Wie in de film de verschrik
kingen zag. waaronder de Hongaren in
de dagen der revolutie leden, kan niet
anders dan dankbaar zijn voor de tot nu
toe ons geschonken vrijheid.
Wie de blijde gezichten der Honga
ren zag, toen zij „even" de vrijheid
proefden, door de Russische tanks on
middellijk daarna in bloed gesmoord,
voelde wat die glimp van nieuwe hoop
voor hen betekende.
Des te afschuwwekkender toen het
verraad overwon.
Het gruwelijkste verraad, ooit in de
geschiedenis gepleegd!
Zij, die daarvoor verantwoordelijk
zijn, beheersen een groot deel van de
wereld en verreweg het grootste deel van
Europa. Hun dreiging neemt dag na dag
toe
Schuldig staan wij, wanneer wij daar
over héén leven, zoals wij nu reeds schul
dig staan tegenover de Hongaren, die
voor ons de spits afbeten.
Wij leven nog in licht, zij in duister
nis.
Op deze vierde november laait de
verontwaardiging die ons ganse wezen
op 4 november 1956 beheerste, weer op.
Laten wij gewaarschuwd zijn!
Niet alleen voor nu, maar voor zolang
de dreiging duurt.
Het mèg. het zó.1 geen „Europa in
vlammen" worden
Het moet, het zè.1 een „West-Europa"
in vrtyheid" blijven!
Twee geslaagde evenementen
Marionetten
Na een grote bloei ten tijde der Mid
deleeuwen is de kunstuiting der ma
rionetten in onze westelijke wereld tot
verval gekomen. De bekende Antwerpse
„Poesjenellenkelder" was destijds nog
het laatste overblijfsel, doch behoort nu
ook tot de verleden tijd. Langzamer
hand komt er evenwel het streven om
deze kunst te doen herleven, men denke
bijv. aan Cia v. Boort, die destijds te
Voorschoten niet zonder succes met
handpoppen demonstreerde.
Levend bleef de marionettenkunst
echter in het Oosten, speciaal dan in
Salzburg en Praag, welke beide steden
een beroemd gezelschap bezitten. Het
theater uit Salzburg brengt thans een
bezoek aan ons land en K. en O. heeft
deze kans benut om ook de Sleutelstad
kennis te doen maken met deze kunst
uiting. Ook middelbare scholen zullen
daan-an kunnen profiteren.
Zaterdagmiddag hebben we de eerste
kennismaking beleefd met dit roem
ruchte theater uit de Oostenrijkse
kunststad. Dit werkt met zgn. draad
poppen van behoorlijk formaat, zodat
het volgen der gebeurtenissen geen gro
te bezwaren oplevert. En laat ons hier
direct constateren, dat aan deze pop
pen de grootste aandacht is besteed; ze
zijn kunstig vervaardigd, beweegbaar
tot in de finesses en bovendien met gra
tie aangekleed.
Voor dit eerste optreden was gekozen
de bekende operette „Die Fledermaus"
van de walskoning Johan Strauss, date
rend uit 1874, maar nog steeds reper
toire houdend. Hetgeen wij in de eerste
plaats willen toeschrijven aan de schat
van melodieën, die deze operette bevat,
meer dan aan de inhoud, die ietwat ge
wrongen ouderwets aandoet voor onze
tijden. Peter Stanchina heeft deze ope
rette bewerkt voor het marionetten
theater en een drietal jaren voeren de
Salzburgers haar nu ten poppentonele.
Stanchina heeft daarbij coupures aan
gebracht. zowel in tekst als muziek
(voor dit laatste is Rolf Maedel aan
sprakelijk). Volledig geslaagd kunnen
wij de bewerking niet noemen. Speciaal
het laatste bedrijf is er o.i. nogal be
kaaid afgekomen.
Maar als we over dit bezwaar heen
stappen. hebben we slechts lof voor de
meer dan kunstige wijze, waarop deze
popmensen worden gehanteerd op een
toneel, dat het oog bekoort door aankle
ding en, vooral niet te vergeten, belich
ting. Prachtig deed het dat draaiend
toneeltje, waardoor bovendien bijzonde
re effecten werden verkregen. Voor deze
poppen, voor wie als het ware het to
neel het ganse leven betekent, biedt „Die
Fledermaus" alle gelegenheid zich uit te
leven en met af en toe aardige vond
sten is daarvan gebruik gemaakt. (Van
de poppen was die van de gevangenis
directeur wel bijzonder geslaagd). Het is
werkelijk frappant, wat met deze na-
maak-mensjes met menselijke eigen
schappen wordt bereikt, vooral wat be
weging betreft.
De muziek en zang is op platen vast
gelegd. Het Weens Philharmonisch Or
kest en leden van de Weense Opera en
koor verzorgen deze op bijzonder ge
slaagde wijze; in dit opzicht staat de
opvoering op zeer hoog peil. De platen
zijn echter niet geheel „nieuw" meer.
Zo is deze eerste kennismaking uitge
groeid tot een zeer aangename en een
hartelijk applaus was de welverdiende
beloning. Was de schouwburg zaterdag
middag niet al te vol.. dit zal bij de her
haling en bij de opvoering van Mo
zart's ..Zauberflöte" wel beter zijn.
Tussen vele niet officiële
Zaterdagochtend werd, tussen vele palen die hun weg naar de vaste
zandlaag reeds gevonden hadden, de „officiële eerste" paal geslagen
voor de nieuwe universitaire woonwijk, die in de komende twee jaar
verrijst tussen Boerhaavelaan en Mariënpoelstraat in de onmiddellijke
nabijheid van het Academisch Ziekenhuis waar men reeds vele jaren
naar de verwezenlijking van dit unieke bouwplan heeft uitgezien. Zoals
wij zaterdag reeds schreven hoopt men de 140 woningen van dit com
plex met tezamen 470 kamers en vele centrale voorzieningen eind 1959
te hebben voltooid. Dan zal een voor ons land uniek wooncentrum
rijn ontstaan voor wetenschappelijke medewerkers van ziekenhuis en
andere Universitaire instellingen.
Leiden een sterke saamhorigheid
heerst tussen gemeente en Universiteit.
Na alle medewerkers bedankt te heb
ben verzocht prof. Van Dishoeck bur
gemeester Van Kinschot de eerste paal
te slaan. Deze kweet zich daarvan, ge
tooid in oliejas en helm, op voort
varende wijze, om daarna het woord
Bij de plechtigheid van zaterdag waren
o.m. aanwezig burgemeester jhr. mr. F.
H. van Kinschot, tevens curator van de
Universiteit, de wethouders A. J. Jon-
geneel en D. van der Kwaak de ge
meentesecretaris mr. Bool, en van uni
versitaire zijde de rector magnificus
prof. dr. S. E. de Jongh, de secretaris
van curatoren mr. N. F. Hofstee en vele
medische hoogleraren en leden van de
medische wetenschappelijke staf, bene
vens het dagelijks bestuur van de Stich
ting Universitaire Woonwijk en verte
genwoordigers van het Architectenbureau
Groosman en de aannemersfirma Kors-
wagen.
In een schets van de voorgeschiedenis
van de bouw legde de stichtingsvoorzit
ter prof. dr. H. A. E. van Dishoeck, de
nadruk op de noodzaak van goede huis
vesting der medische assistenten, wier
werk ernstige schade lijdt door onbevre
digende behuizing. Daarmede worden de
belangen van de medische wetenschap
in het algemeen en van het ziekenhuis
in het bijzonder getroffen.
Spreker was buitengewoon dankbaar
voor de grote medewerking, die van I
vele zijden was ontvangen. In het bü- i
zonder toonde hij zich verheugd over
de uitstekende samenwerking die door
de gemeente geboden werd, in welk j
verband hij een speciaal woord van
lof richtte tot wethouder Jongeleen.
Uit de contacten met hem heeft spre
ker de overtuiging geput, dat er ir
Litteris
Het beroepstoneel pleegt het seizoen
te openen met een blijspel. Meestal zelfs
van een licht genre. Waarom zou de
KV Litteris Sacrum dit dan ook niet
doen? Zo is dat dan zaterdagavond ge
schied.
Gekozen was voor dit eerste optreden
het blijspel „Ninotchka" van de Hon
gaarse schrijver Lengyel en al mag men
natuurlijk daarvan geen blijvende herin
nering verwachten en zo iets zal er
inderdaad niet overblijven! toch ver
heft zich dit blijspel wel enigszins boven
het niveau van een volslagen niemendal,
al weet zelfs dit genre soms wel een
avond prettig te vullen.
Lengyel neemt in dit oeuvre een loop
je met het Sovet-regime en al gaat hij
niet diep politiek graven, toch is hij
erin geslaagd een rake karikatuur te le
veren ten aanzien van dit stelsel van
menselijke onwaardigheid, dat trots alles
de menselijke oer-instincten niet kan
uitdrijvén. Hy laat zijn gegeven spelen
in Parijs, waar een drietal Sovjet-afge
vaardigden in het bezit poogt te komen
van een Rembrandt, die eigendom is
van een uitgeweken Russische prinses.
Zij slagen niet. waarop een vrouwelijke
Sovjet-beambte (Ninotchka) het' eens
zal proberen. En zy heeft succes, echter
niet langs de normale weg. Zy overwint
door de liefde! De advocaat van de prin
ses raakt nl. verliefd op het knappe
Russinnetje en alle tegenstellingen ten
spijt, zij ook op hem. De prinses heeft
echter zelf op de advocaat een oogje en
denkt met terug te winnen, als zij Ni
notchka met het schilderij naar Moskou
terug dirigeert. Het loopt evenwel an
ders: Ninotchka zal te Parijs blijven bij
haar aanstaande man!
Boven deze eenvoudige liefdesavon
turen uit geeft Lengijel een raak beeld
van de onderlinge vrees en achterdocnt
van de Sovjet-beambten en het streven
naar macht, zelfs ten koste van de on
dergang van degenen, die in de weg
staan. Nergens zwaar aangezet, integen
deel heel licht gehouden, maar toch
aanslaande, zodat het geheel een gees
tige blijspel-persiflage wordt.
Litteris heeft onder regie van Bob
Hageman die dus het voetspoor van
zijn ouders gaat volgen een aardige
opvoering gebracht met vele krachten,
die we anders niet of zelden op de plan
ken zien verschijnen, daarmede bewij
zend, dat ook zonder de oude beproefde
garde er nog voldoende levenskrachten
aanwezig zijn. En dat moet stemmen tot
een zekere voldaanheid!
Misschien had het tempo hier en daar
nog wat sneller gekund.
Mevr. Joke Bartelsmanv. d. Lans gaf
een prachtig doorleefde Ninotchka ten
voeten uit in mooi in elkaar overvloei
ende nuanceringen, geheel aannemelijk.
Aan haar Miranda heeft zij een uitmun
tende creatie toegevoegd. Mooi tegen
spel vond zij in de heer Dolf ter Ghast
als advocaat, al kwam het advocaten-
beroep niet naar voren. Het werd een
gaaf samenspel. Het „edele drietal" der
Sovjet-afgevaardigden werd gevormd
door de heren Ad van Leeuwen, Bram
I Hasselbach en Jan Bartelsman en zij
kweten zich humoristisch van hun taak.
i De heer Bram Harteveld speelde de
J Sovjet-bons waardig, doch iets te na-
I drukkelijk. De prinses was bij mevr. S.
HagemanOele in goede handen, ter-
i wijl een drie-tal bijrolletjes naar beho-
j ren werd uitgebeeld.
1 Zo heeft Litteris het seizoen uitne
mend ingezet en de volle schouwburg
heeft het aan waardering die ook tot
uiting kwam in een bloemetje voor de
dames niet laten ontbreken. M.
VULPENHOUDERS
Haarlemmerstraat 169
Gemeenteraad Soerabaja:
Het aantal Nederlanders in Djakarta, dat passage naar Nederland heeft geboekt
als gevolg van de felle anti-Nederlandse campagne, is tot dusver beperkt. Wel is
er sprake van een verhoogd aantal boekingen, doch er is geen toeloop op de
passagekantoren geweest.
Intussen hebben leidende Nederlandse zakenkringen in Djakarta hun bezorgd
heid uitgesproken over de toekomstige gevolgen van de actie, met name wat
betreft de mogelijkheden van het handhaven van een buitenlandse staf. Volgens
hen overwegen een aantal Nederlandse werknemers en ook enige Australische
ingezetenen hun gezinnen naar het vaderland terug te zenden.
De gemeenteraad van Soerabaja heeft een resolutie aangenomen, waarin erop
werd aangedrongen om tijdens de tweede fase van de campagne, die zondag a.s.
zal beginnen, de Nederlanders in Indonesië te boycotten, zolang Westelijk Nieuw-
Guinea door Nederland wordt bezet. Op de zakenlieden werd een beroep gedaan
om aan Nederlandse onderdanen niets meer te verkopen.
Nieuw-Guinea. „Zolang deze kwestie,
namelijk de terugkeer van West-Irian
onder de souvereiniteit van Indonesië"
onopgelost blijft, zal zij een hinderpaal
blijven vormen voor betere verhoudin
gen tussen Indonesië en Nederland.
Dit zullen de Hollanders terdege moe
ten beseffen en zy zullen deze zaak
aandachtig moeten bestuderen, in het
belang van het Nederlandse volk zelf".
Volgens Natsir betreft het hier ook
een koloniaal probleem, en kolonialis
me, in welke vorm ook, is een voor
name hinderpaal voor het vestigen
van de wereldvrede.
Prof. Beerlings verklaring
Naar bekend heeft de Nederlandse
hoogleraar van de universiteit van
Indonesië, prof. Beerling. evenals nu
de voorzitter van de Masjoemi, Mo
hammad Natsir, ervoor gewaarschuwd,
dat de actie tot excessen zal kunnen
leiden.
In een verklaring van het ocmité van
actie voor de bevrijding van Nieuw-
Guinea wordt nu gezegd, dat prof.
Beerling te snel is geweest met het
opnemen van de pen. Het wordt be
treurd. dat de professor als intellec
tueel en ambtenaar van de Indonesi
sche regering aan zijn opinie uitdruk
king heeft gegeven op een manier,
welke door een ambtenaar, die gast is
in Indonesië, niet behoort te worden
toegepast.
De verklaring herinnert er aan. dat
prof. Beerling „een van de 425 vooraan
staande figuren uit de Nederlandse ge-
Moh. Natsir, de voorzitter van de grote meenschap in Indonesië is geweest, die
islamitische partij „Masjoemi". heeft 1 eens (in januari jJ.) hyn sympathie
intussen een beroep gedaan op de i hebben betuigd met de Indonesische
regering, het comité van actie en de nationale aanspraken op West-Irian'
bevolking om zich in de strijd om wij verwachten van hem, die zo vele
westelijk Nieuw-Guinea te bedienen jaren in dit land heeft gewoond, dat hij
van middelen die in overeenstemming
zijn met de waardigheid en de aard
van het Indonesische volk.
In een zaterdag uitgegeven verklaring
veroordeelde Natsir woorden als „hon
den en bandieten", die in verschillen
de slagzinnen op de muren waren ge
bezigd. Deze uitdrukkingen zyn niet in
overeenstemming met het karakter
van het Indonesische volk en zullen
zeker geen bijdrage kunnen zijn voor
nationale strijd, doch integendeel het
ernstige karakter van deze strijd om
laag halen.
Natsir zeide, dat er geen twijfel Is dat
de Indonesische natie als geheel ver
enigd is in haar steun aan de
nationale aanspraken op westelijk
Verder wordt het Indonesische perso
neel van Nederlandse bedrijven opge
wekt tot langzaam-aan-acties.
De resolutie is bedoeld om aan de
Indonesische delegatie bij de V.N. rug
gesteun te geven. „De vreedzame pogin
gen van het Indonesische volk om West-
Irian terug te krijgen, hebben tot dus
verre gefaald als gevolg van de stijf
koppige houding van Nederland", aldus
de resolutie.
In Djakarta werd nog vernomen, dat
de debatten in de V.N. over Nieuw-
Guinea ongeveer eind november zullen
beginnen.
In een zaterdag uitgegeven commu
nique is medegedeeld, dat het Indone
sische kabinet de kwestie Nieuw-Gui
nea heeft besproken in het licht van
de mogelijkheid van het volgen van
andere wegen buiten de V.N.
Prof. Moh. Yamin, lid van de Natio
nale Raad. waarvan president Soekarno
voorzitter is, verklaarde zaterdag, dat
het Indonesische volk niet verantwoor
delijk is voor het leven en de bezittingen
van buitenlanders, zolang zij niet bereid
zyn hun koloniale houding te laten
varen.
In een interview met het nationalisti
sche partij-orgaan „Soeloeh Indonesia"
noemde hij het optreden van de bevol
king en de jeugd een gevolg van „de
arrogante en hooghartige houding van
Nederland, dat zijn overheersing van
een deel van het Indonesische grondge
bied wenst voort te zetten".
Algemene opinie:
De reacties in het Westen op het lanceren van de grote Russische
kunstmaan winden er geen doekjes om: de enorme Amerikaans achter
stand op dit gebied wordt thans onomwonden erkend. En zoals ook
na het lanceren van de eerste kunstmaan worden weer verwachtingen
uitgesproken dat Rusland de race-naar-de-maan (de echte dan) ook
.wel zal winnen.
Prof. H. S. W. Massey. voorzitter van gebruikt, omdat de Russen dat dan
zal meehelpen tot het scheppen van een
gezonde atmosfeer en tot het by elkaar
brengen van de Nederlandse en Indonesi
sche standpunten" aldus de verkla
ring. „De stryd van het Indonesische
volk voor de terugkeer van West-Irian
heeft thans het punt bereikt, waar geen
terugkeer meer mogelijk is".
De verklaring besluit: „In het licht
van de huidige moeilijke situatie geeft
het comité van actie uiting aan zijn
waardering voor het beroep van de Ne
derlandse gemeenschap op de Neder
landse regering in Den Haag, van
januari jJ., om haar standpunt nog eens
in overweging te nemen voordat het te
laait is".
Controle op bedrijven
DJody Gondokoesoemo. de vïce-voor-
zltter van de sectie Buitenlandse Za
ken van het Indonesische parlement,
heeft tenslotte vandaag een pleidooi
gehouden voor regelingscontrole op
Nederlandse bedrijven, als de olie-,
scheepvaart- en cultuurondernemin
gen.
Tegenover het Indonesische persbu
reau „Antara" betoogde hy, dat deze
regeringscontrole moet duren totdat
de status van West-Irian zal zyn ge
regeld en dit gebied aan de Indonesi
sche republiek zal zijn teruggegeven.
Burgemeester Van Kinschot in
actie bij het heien van de ..eerste"
paal in een bos van reeds geslagen
palen voor de universitaire woon
wijk.
(Foto L.D./Van Vliet)
te nemen en zyn dankbaarheid uit
te spreken, dat door dit object ener
zijds de algemene woningnood wordt
gelenigd en anderzijds de belangen van
de Universiteit op zo bijzondere wijze
worden gediend. Hy hoopte, dat de
bouw thans in snel tempo voortgang
zou kunnen hebben.
Namens de medische faculteit voerde
prof. dr. M. C. Colenbrander het woord.
Hij herinnerde aan de tijden van weleer
toen assistenten te kust en te keur wo
ningen konden betrekken al was daar
voor ook wel eens de financiële steun
van vaders en moeders nodig. Hij ver
heugde zich in de bouw van dit complex
dat de. in tegenstelling met vroeger,
thans bestaande nood helpt verlichten
en zag tevens een verschuiving in ander
opzicht: de steun, die nu geboden wordt,
komt van burgervader en Alma Mater.
Namens de wetenschappelijke staf
voerde mr P. J. G. Kapteyn het woord,
die zich eveneens dankbaar toonde voor
de verwezenlijking van reeds lang be
staande plannen, doch daarbij tevens een
pleidooi voerde voor de salariëring van
Charmant lachend en met een
volmaakte révérence biedt Ewine
van Dishoeck burgemeester van
Kinschot een herinnering aan de
bouw van de universitaire woonwijk
aan. Op de achtergrond prof. Van
Dishoeck.
(Foto LD./Von Vliet)
de commissie der Royal Society welke
de leiding heeft van het Britse raket
program in het Internationaal Geofi-
sisch Jaar, heeft gezegd dat de Spoetnik
II een fantastische ontwikkeling is- en
opnieuw toont hoe ernstig men moet ne
men wat de Russen zeggen.
In de Verenigde Staten heeft het be
kend worden van een tweede ..Spoetnik"
tot heftig commentaar van verschil
lende congresleden op de Amerikaanse
regering geleid, en zelfs zijn er reeds
stemmen opgegaan die spreken van een
snel minder wordende populariteit van
president Eisenhower.
PROF. OORT:
GEEN ATOOMENERGIE
De directeur van de Sterrewacht te
Leiden, prof. dr. J. H. Oort, heeft het
lanceren van de tweede Russische
kunstmaan een „enorme vordering" ge
noemd. Als de nieuwe satelliet inder
daad meer dan 500 kilo weegt en zich op
meer dan 1500 km van de aarde beweegt,
dan betekent dit een grote stap voor
waarts, aldus prof. Oort, die voorts
meent, dat de Russen de Amerikanen
nog steeds voor zyn op dit gebied.
Prof. Oort geloofde niet, dat by het
lanceren van de nieuwe Spoetnik een
nieuw soort brandstof of kernenergie is
de wetenschappelijke medewerkers, die
er op gericht dient te zijn, dat zy zich
ook een huisvesting als deze kunnen
veroorloven.
In de loop van de plechtigheid bood
het tweejarig dochtertje van prof. Van
Dishoeck, Ewine, burgemeester Van Kin
schot een boekwerk aan als herinnering
aan deze dag
Na de toespraken bleef men nog enige
tyd byeen in de directiekeet van het
complex.
Officiële publikaties
Burgemeester en Wethouders ran Leiden
brengen ter openbare kennis, dat de More-
poortbrug met ingang van 5 november
1957 voor de duur der herstelhngswerk-
zaamheden aan het brugdek. Is afgesloten
voor het verkeer met alle voertuigen, rij
en trekdieren en vee alsmede voor voet
gangers. In belde riehtingen.
De door het verkeer te volgen route zal
ter plaatee worden aangegeven.
waarschijnlijk wel bekend zouden heb
ben gemaakt.
NAAR DE MAAN?
Patrick Moore, hoofdredacteur van
„Space Fligt". het orgaan van de Brit
se interplanetaire vereniging, zeide te
geloven dat nu ook een onbemande
Russische raket naar de maan ophan
den is. Het zou hem niet verbazen als
zulk een raket nog dit jaar gelanceerd
wordt.
Kenneth W. Gatland, vice-voorzitter
van de Britse interplanetaire vereniging,
zeide dat het opgegeven gewicht van de 2e
Spoetnik hem deed duizelen. „Het bete
kent dat het lancerend vehikel een ge
wicht moet hebben van de orde van 500
ton, hetgeen een gewicht is dat men
vereenzelvigt met kleine ruimteschepen
in plaats van met wetenschappelijke ra
ketten. Op technisch niveau stelt deze
prestatie Amerika zo ongeveer in de
positie van een derderangs mogendheid,
daar men er daar nog niet in geslaagd
is met succes een intercontinentaal bal
listisch projectiel van 100 ton te lan
ceren. Waarschijnlijk zet dit de Ameri
kanen een heel decennium achterop
wat raketontwikkeling betreft".
„NATIONALE TROTS"
Dr. John Rhinehart, directeur van het
astrofysisch laboratorium van het
Smithsonian Instituut, welk laborato
rium is ingeschakeld bij de operatie
„Moonwatch" van het Geofysisch Jaar,
heeft verklaard het niet onwaarschijn
lijk te achten dat Russische geleerden
binnen een week een raket naar de maan
zullen sturen.
Hy verklaarde het een kwestie van
„nationale trots" te vinden, en eiste
een „nood-programma" voor de ontwik
keling van de Amerikaanse aardsatelliet.
Geleerden hebben inmiddels berekend
dat de kracht die nodig was om de
tweede Spoetnik in de wereldruimte te
brengen, voldoende is om een kleiner
voorwerp naar de maan te schieten.
VOORSPRONG VAN JAREN
Prof. dr. D. F. Lawden hoogleraar in
de wiskunde aan de universiteit van
Canterbury, heeft in Wellington ver
klaard dat de Russen op raketgebied een
voorsprong van jaren hebben op de
Amerikaanse geleerden en technici. Hij
zei voorts dat ruimtevaart voor mensen
mogelijk nog slechts een kwestie van een
paar maanden is.
Advertentie
10 vinger
blind ritm.
syst.
4 talen (130 let-
tergr. p. min.)
Kon. Erk. PITMANSCHOOL
PLANTSOEN 65
TELEF. 26558
Zilveren jubileum
C. H. Steenwinkel
Zaterdag herdacht de heer C H.
Steenwinkel het feit, dat hij vóór 25 jaar
in overheidsdienst trad.
De jubilaris, thans werkzaam bij het
Gew. Arbeidsbureau als chef van de
afd. Textiel, werd die dag in tegenwoor
digheid van zyn echtgenote en vier
kinderen gehuldigd.
Temidden van het personeel werd de
heer Steenwinkel toegesproken door de
heer M. v. Rijswijk, die namens de
Directeur-Generaal voor de Arbeids
voorziening de jubilaris dank zegde voor
de wijze waarop hij gedurende deze vijf
en twintig jaar zijn beste krachten aan
de dienst had gegeven. Hij liet zijn feli
citatie vergezeld gaan van het gebruike
lijke cadeau onder couvert.
De heer Hazelhoff, directeur van het
Gew. Arbeidsbureau had grote waarde
ring voor de accuratesse en arbeidslust
van de jubilaris en prees in hem vooral
het grote sociaal gevoel, dat in zijn werk
steeds overtuigd naar voren trad.
De heer Buik, die het woord voerde
namens het personeel van het Gew.
Arbeidsbureau Lisse, herdacht de jaren
aldaar door de jubilaris doorgebracht.
De heer Smit, sprekende namens het
personeel van het G.A.B. Leiden, bracht
in een geestig toespraakje de prettige
samenwerking met de jubilaris naar
voren en overhandigde enkele cadeaus.
De heer De Munnik dankte eveneens
voor de prettige wyze waarop de jubila
ris met zyn collega's samenwerkt.
De jubilaris dankte de sprekers voor
hun hartelijke woorden en de aangebo
den geschenken.
Met een prettig samenzijn werd deze
huldiging besloten.
MARKTBERICHTEN
ROTTERDAM. 4 nov. Veemarict.
Aanvoer In totaal 1706. Vette koelen en
oesen 1005, va*ken6 701.
Prijs in een te per ks vette koeien le
kw. 290/305, 2e kw. 200,280 3e kw 250/
260, varkens (lev. gew.) 160 1<57 en 153.
