L.D.M. ZORGT IN DUINEN VOOR ROYAAL WATER IN TOEKOMST Interessante concertenreeks van liet Residensie-Orkest waclit ons Derde bevloeiingsfase brengt capaciteit op ruim het dubbele van de huidige behoefte ersteckplaats 96ste jaargang Vrijdag 11 oktober 1957 Tweede blad no. 29262 Naast klassieke en romantische werken speelt het ook negen moderne composities De directeur van het Residentie-Orkest, de heer W. F. Brederode, heeft ons dezer dagen de plannen ontvouwd van het Residentie-Orkest voor het komend seizoen. Het Residentie-Orkest betekent voor onze stad een culturele factor van grote importantie. Ook nu belooft de komende serie van acht concerten de muzikale blik te verruimen, vooral ook omdat aan het moderne genre grote aandacht wordt besteed. Zij, die op de hoogte willen blijven van de huidige muziekproduktie, zullen daartoe door middel van een negental hedendaagse werken, die met voorzichtigheid zijn uitgekozen, de gelegenheid krijgen, waarbij zij aangetekend, dat hierbij al te grote extremiteiten vermeden zijn. De dosering van andere composities staat daartegenover met een zorgvuldige keuze van 12 composities uit de romantische- en vijf composities uit de klassieke periode. Ieder het zijne te geven, is een der moeilijkste problemen voor de programmaleider. Wij geloven, dat men daarin voor het komende seizoen in zuiver evenwicht wel geslaagd is. Het seizoen brengt al onmiddellijk een grote verrassing: op het eerste con cert 17 oktober hoort men „Le sacre du Printemps", de geniale worp van Strawinsky, die in 1913 de muzikale wereld door de enorme progressieve durf schokte. Toenmaals een revolutionaire, alles omverwerpende daad, heeft men deze sohepping van de grote Rus nu wel steeds meer leren waarderen: ook de Leidenaars ligt zij door de vertolking van 1952 nog goed in het geheugen. Andere „moderne" werken zijn o.a. i Hindemith's symphonie „Die Harmonie der Welt", Blacher's onproblematische „Konzertante Musik", opvallend door het sterk ritmische „swing" karakter, de Garcia Lorca Suite van onze jeugdige landgenoot Jaap Geraedts, Elégie van de Portugese dirigent Pedro de Freitas Branco, die het concert van vrijdag 28 maart komt leiden, de Tweede Sympho nie van Robert de Roos en Guillaume Landré's Kaleidoscoop. Van de andere werken noemen wij Bach's Derde Bran- denburgse Concert, het Pianoconcert van Mozart in A. (K. 488). te spelen door Jean Antonietti, beiden op het eerste concert. Het tweede concert brengt de kennis making met de nieuwe, snelgerezen Oostenrijkse, jeugdige ster Ingrid Haebler, de winnares van de Harriet Cohenprijs. Zij speelt Beethoven's Derde Pianoconcert, omgeven door de Derde Suite van Bach en Hindemith's „Har monie der Weit". De Nederlandse pianist Willem An- driessen. die in oktober 70 jaar wordt, zal tot veler genoegen op het podium herverschijnen en solist zyn in Beetho- vens Vierde Pianoconcert. Deze avond brengt voorts de Konzertante Musik van Blacher en Rimsky Korsakoffs Shehe- razade. Velen zullen zich ook verheugen in de terugkeer van de dirigent Ignace Neu- mark, de oud-vertrouwde leider van talloze Kurhausconcerten, de pur sang musicus met zijn romantische instelling. Herman Krebbers speelt onder hem het vioolconcert van Antonin Dvorad; het programma bevat verder de ouverture „Roesslan en Loedmilla" van Glinka en Borodiens melodieuze Tweede Sympho nie. De soliste op het volgende concert is de Poolse pianiste Galina Wersohenska in Griegs beroemd Pianoconcert, ge plaatst tussen de Garoia Lorca Suite van Jaap Geraedts en de nog immer fascinerende Symphonie Fantastique van Hector Berlioz. Pedro de Freitas Branco dirigeert dan op het aansluiten de concert Webers ouverture „Euryan- the" en het Tweede Pianoconcert van Brahms met als solist de vermaarde Alexander Uninsky. Na de pauze brengt hij „Dansen uit Galanta" van Kodaly, zijn „Elégie" alsmede de Tweede Suite „Bacohus et Ariane" van Roussel. Hierop volgt een concert met de suc cesvolle Nederlandse pianist Daniel Wayenberg als solist in het Pianocon cert in Es van Franz Liszt. Die avond worden ook Landré's Kaleidoscoop, waarvan de wereldpremière in Den Haag gaat en Tsjaïkowsky's Vijfde Sym phonie ten gehore gebracht. Het slotconcert is gewijd aan wericen van Robert de Roos Tweede Sympho nie). Paganini vermoedelijk het Tweede Vioolconcert, te spelen door de grote Russische violist Ricardo Odnoposoff en Brahms, diens Eerste Symphonie. Alle concerten behalve de twee welke geleid worden door Ignace Neumark en De Freitas Branco. staan onder directie van Willem van Otterloo, Men ziet dus, dat er ook voor het komend seizoen weer veel interessants op stapel staat! Interessant was 't te vernemen, dat het Residentie-Orkest een nieuw ini tiatief nam en in de toekomst tot uit wisseling met buitenlandse orkesten wii komen. In het seizoen '58'59 zal in ons land het Bayrische Rundfunk Orchester van Eugen Jochum zich doen horen. Het Residentie-Orkest zal op 4 februari concerteren in het Duitse dorpje Vierscn, vlak over de grens, waar merkwaardigerwijze een prach tige concertzaal aanwezig is. Daar worden veelvuldig voortreffelijke con- MIDDENSTANDSCOMMISSIE VAN DE V.V.D. Het hoofdbestuur van de VVD heeft na raadpleging o.m. van de centrales J der partij met ingang van 1 oktober 1957 de landelijke middenstands-commissie samengesteld. Tot voorzitter van deze I commissie is drs. H. A. Korthals te Voorschoten benoemd. Uit Leiden heb ben in deze commissie zitting als func- I tioneel lid de heer W. Zwart (am bacht) en mr. F. Portheine (gewoon lid) CORRESPONDENTIE J. B. te L. De meeste cactussen I kunnen er niet tegen als ze tijdens de bloei of vlak voor die tijd verplaatst I worden. Het is zelfs verkeerd hen ten opzichte van het zonlicht te draaien. Verder moet U vermijden met koud lei dingwater te gieten; dag- en nachttem- peratuur mogen niet al te ver uiteen lopen. Overigens moet U er ook wel re- I kening mee houden dat de door U be- doelde soorten slechts één of hoogstens twee dagen bloeien, zodat verleppen na één dag niet abnormaal is. De groot- bloemige soorten zijn vrijwel allemaal I afstammelingen van de nachtcactus en die bloeit ook niet lang. certen gegeven, bijgewoond door tal rijke muziekliefhebbers uit wijde om geving. die er per auto, trein of bus heenreizen. Op 5 februari volgt een concert in de Neue Tonhalle te Stutt gart, een opvallend moderne concert zaal, waarin met het oog op de ruim tewerking blauwe en paarse kleuren domineren. 6 Februari speelt het orkest in Miinchen, waar o.a. op ver zoek van Otterloo's „Symfonietta" voor blaasinstrumenten ten gehore wordt gebracht. In mei 1958 maakt het Residentie-Orkest een 17 daagse tour nee naar Italië en concerteert o.a. in Milaan, Turijn, Perugia en Genua. Met belangstelling zien wij ook dit maal de verrichtingen van het in onze stad zo hoog gewaardeerde orkest tegemoet! Advertentie Veel trater en veel zand Twaalf miljoen kubieke meter per jaar Met meer dan gewone belangstelling lopen de directeur van de Leidse Duinwater Maatschappij dr. ir. P. C. Lindenbergh en zijn technici deze dagen door de zuidelijke helft van het duinterrein van de waterleiding. Daar wordt thans het nieuwe bevloeiingssysteem, dat enige weken geleden voor het eerst in werking trad, in gebruik ge nomen. Geleidelijk aan is het water in deze weken gestegen in het nieuwe „kanaal" door de duinen, dat niet meer is dan een ingenieus kronkelend stelsel van korte kanalen tussen thans in nieren veran derde duinpannen en uiteraard een technisch vrij ingewikkeld systeem van aanvoerleidingen, verdeelputten, duikers, kunstmatige glóoiingen en wat dies meer zij. Dit nieuwe bevloeiingssysteem, het derde in het waterleidingtcrrein, rondt als het ware de in 1935 begonnen bevloeiingswerken af en garandeert zo'n grote reserve voor de Leidse watervoorziening, dat ver over het dubbele van de huidige behoefte verzekerd is. Te weinig regen! In Nederland mogen we in de afge lopen zomers bepaald niet klagen over een gebrek aan regenwater. Hoewel: kunt U zich nog herinneren dat we een paar maanden geleden, voordat de ei genlijke „zomer" begon, een indrukwek kende, droogteperiode hebben gehad waarin alle mogelijke warmterecords werden geslagen en in dit blad ook nieu we waterleveringsrecords aan de lopen de band werden vermeld? Enfin, dat laatste was vóór die af schuwelijke regenperiode, die onze zo mer (althans binnen de grenzen) volko men heeft verknoeid. Maar al die rijkelijk vloeiende regen was niet voldoende om de waterleiding in staat te stellen om de vraag naar wa ter te bevredigen! Tot 1935 heeft de Leidse duinwater maatschappij leidingwater afgetapt uit ongeveer 900 hectare groot duinterrein tussen Katwijk en Wassenaarse Slag. zonder zich over de consequenties van die aftapping al te veel zorgen te ma ken. Ilct was omstreeks dat jaar duidelijk, dat de regenval onvoldoende was om via het waterwingebied in de duinen aan de vraag te voldoen, maar door diep-pom- pcn. onder dc kleilaag in de duinen die de bedding vormde van de hier eertijds vloeiende Rijn. wist men het tekort aan zoetwater op te vangen. Het werd echter allengs duidelijk, dat men hiermee niet kon doorgaan. De zoetwaterzak onder de duin-kleilaag werd steeds kleiner, het zoutwater drong van de zeezijde op. de reserves werden opgesoupeerd en de gevaren voor ver- zilting van het gehele waterwingebied en het achterland werden dreigend. Eerst bevloeiïng in 1939 Men is toen in 1939 begonnen met een bevloeiingsproef op kleine schaal, op een terrein van ongeveer 100 hectare. Daar op werd water gebracht, dat uit de na burige polder via de Wassenaarse Wete ring werd opgepompt. Dat was hoofd zakelijk regenwater, in de polder zelf neergevallen of via de Rijn daarin aan gevoerd. Onzuiver water uiteraard, dat echter evenals het overige regenwater door de doorstroming door het duinzand naar de waterwinmiddelen een eerste en belangrijkste zuivering onderging. Tweede systeem dekt behoefte Toen die proef volkomen slaagde, is men (vertraagd door de oorlog) in 1953 begonnen met een tweede bevloeiings systeem. dat de noordelijke helft van het duinterrein langs dè zeekant om vatte. Dit systeem vergrootte de „berg- capaciteit" van de duinen voldoende om in de bestaande behoefte en zelfs een reserve daarboven te voorzien. Duinzand als reservoir Men moet die „bergcapaciteitals volgt zien. De regenval wordt slechts voor 60 procent in de duinen opgeno men en daardoor afgeleverd aan de wa terwinning. Dit betekent, dat per jaar maximaal 2.7 miljoen kubieke meter re genwater gezuiverd als leidingwater zou kunnen worden geleverd. Tot 1930 zou dit voldoende geweest zijn, maar het huidige verbruik is 5 mil joen kubieke meter per jaar. Op de zoetwaterzak onder de kleilaag mag slechts in noodgevallen een beroep wor den gedaan. Dus moeten de duinen meer water leveren dan er als regen op valt. Des winters kan dit extra benodigde water worden aangevoerd door oppom pen uit de polder, 's Zomers kan dit niet omdat de kwaliteit van het polderwater dan meestal onvoldoende is. Des winters moet dus via een bevloeiing een extra voorraad worden gevormd. Het duinzand houdt het water vast. Zo zelfs, dat onder de gunstigste om standigheden een kubieke meter zand een derde van dat volume aan water kan vasthouden. Door bevloeiing kan dus een enorme watervoorraad worden gekweekt. Voorzorg Het tweede bevloeiingssysteem zou voldoende geweest zijn voor het voorzien in het huidige gebruik. Maar daarmee mag een watervoorziening in het hart van de zich snel ontwikkelende Rand stad Holland geen genoegen nemen. Derhalve is nu ook het zuidelijke ge deelte van het waterleidingterrein tot aan Wassenaarse Slag van een bevloei ingssysteem voorzien. Dit is het (met kaarten) voor het publiek toegankelijke duinterrein dat bekend staat onder de naam van recreatiegebied Bergheide, genoemd naar 'n reeds eeuwen verdwe nen dorp, dat waarschijnlijk door de zee verzwolgen is. Twee Katwijkse medewerkers van de LDM hebben in acht maanden tijds met een dragline een bevloeiingskanaal door dit duinterrein aangelegd van duinpan tot. duinpan, met een totaal lengte van ruim twee kilometer, waarin thans het water uit de polder aan de duinvoet wordt gepompt. Het niveau van het wa ter nadert thans het peil van 10 meter boven NAP waarop het bevloeiingssy steem is ingericht. Na het bereiken van dit peil worden de pompen overgescha keld op het in 1953 aangelegde tweede systeem, dat anders op dit ogenblik reeds aan volpompen toe geweest zou zijn. Door dit nieuwe bevloeiingssysteem, dat helaas alleen in de herfst- en win termaanden wanneer het duintoerisme tot een minimum daalt het duinland schap verrijkt met ongekend mooie wa terpartijen. wordt de capaciteit van de LDM aanzienlijk boven de huidige be hoefte opgevoerd. IN de raadsvergadering van a s. maan dag komt o.m. de interpellatie aan de orde, welke het VVD-raadslid, mr. I J. Drijber heeft ingediend met betrek king tot de beschermde oversteekplaats voor voetgangers op de Prinsessekade. j Voor een juist begrip van zaken herin- I neren wij nog even aan hetgeen tot I dusverre te dezer zake is gezegd, gedaan i en gepubliceerd. Op 28 augustus stelde de heer Drijber aan het college van B. en W. schrifte lijk de vraag, waarom B. en W. de be wuste oversteekplaats hebben aangelegd onmiddellijk bij de Blauwpoortsbrug en de Haarlemmerstraat, hoewel in de ver gadering van de gemeenteraad van 4 maart jJ. erop was aangedrongen om deze oversteekplaats meer naar het mid den van de Prinsessekade (dus in de richting van de Bostelbrug) te leggen. Dato 17 september d.a.v. antwoordde het college, dat de thans gekozen plaats is bepaald in overleg met de dienst van Gemeentewerken en de Politie. „Een nader onderzoek ter plaatse aldus B. en W. heeft uitgewezen, dat het merendeel van de voetgangers, komende van de Blauwploortsbrug en gaande in de richting Haarlemmer straat tracht langs de kortste weg van de Blauwpoortsbrug op de Haar lemmerstraat te komen. Indien men wil bereiken, dat de oversteekplaats inderdaad ook gebruikt wordt, is het noodzakelijk, dat deze zoveel mogelijk in de route van het voetgangersver keer ligt. Zou de oversteekplaats ver legd worden in de richting van de Bos telbrug. dan zal dit ongetwijfeld tot ge volg hebben, dat vele voetgangers geen gebruik maken van de oversteekplaats en zioh niet alleen blootstellen aan ge vaar, doch ook als het ware worden verleid tot het begaan van een verkeers overtreding. Tevens is gebleken, dat verlegging van de oversteekplaats voor het verkeer hoegenaamd geen voordelen Twaalf miljoen Zonder dit derde systeem zou men al leen maar vlot kunnen voldoen aan de bestaande vraag van 5 miljoen kubieke meter per jaar, waarnaast, ook nog een reserve zou kunnen worden gekweekt. Thans is men in staat om zonder moei lijkheden een jaarproduktie van twaalf miljoen kubieke meter te leveren, wan neer het pompensvsteem daaraan zou worden aangepast. Nu wordt nog met zwakkere pompen gewerkt, omdat die volledig in staat zijn aan de behoefte- eisen te voldoen, een reserve te kweken en daarna, wanneer de duinen „verza digd" zijn. alleen aan te vullen wat per jaar wordt verlangd. In de mistige herfstlucht blinken de kunstmatige meertjes in de duin pannen als matte spiegels tussen de nu dorre zandhellingen. Rechts een deel van het gegraven bevloeiings kanaal in de duinen nabij Wasse naarse Slag, tussen taluds die van noodbeplanting zijn voorzien om verstuiving te voorkomen, voordat de definitieve begroeiing wortel heeft geschoten. (Foto L.D./Van Vliet) oplevert, omdat er weinig meer ruimte voor de overige weggebruikers om voor de oversteekplaats te wachten door vrij komt. Het meeste verkeer zal zich op de Blauwpoortsbrug, of op de afrit van deze brug moeten opstellen; immers bij elke 5 meter verlegging van de over steekplaats komt er slechts ruimte voor ten hoogste een personenauto. Op grond van het vorenstaande hebben wij ge meend niet tot verlegging van de over steekplaats op de Prinsessekade te moeten overgaan." IN dit verband moge er ook aan worden herinnerd hoe onzerzijds reeds ongeveer een half jaar geleden in ons Blad de suggestie werd gedaan om ter verbetering van de verkeers situatie daar ter plaatse en ter verho ging van de verkeersveiligheid ongeveer in het midden van de Prinsessekade een oversteekplaats voor voetgangers te maken en voorts om het trottoir bij het afrijden van de Blauwpoortsbrug naar de richting Bostelbrug terug te leggen naar de zijde van het Galgewater, waar door de wielrijders niet langer gedwon gen zouden zijn hun fietsen te balan ceren langs een uiterst smalle strook begrensd door de trottoirband en de tramrails. Aan de laatste suggestie is enige tijd later door de dienst van Gemeentewerken uitvoering gegeven. Wie ter plaatse bekend is, kan dagelijks constateren, dat dit een grote verbete ring is gebleken. BLIJKENS de bovenstaande afwijzing voelt het college van B. en W. niets voor de door mr. Drijber (en reeds eerder door ons) aanbevolen oplossing van de oversteekplaats in het midden van de Prinsessekade. Dit is uiteraard het goede recht van iiet college. Maar de overwegingen, waarop B. en W. hun afwijzing baseren, lijken ons toch wel uitermate zwak. B. en W. spreken openlijk de verwach ting uit. dat wanneer zij zouden over gaan tot de aanleg vait een beschermde oversteekplaats in het midden van de Prinsessekade, de voetgangers, komende van de Blauwpoortsbrug en gaande naar de Haarlemmerstraat, daarvan toch geen gebruik zullen maken, doch de kortste weg zullen volgen. Dit nu lijkt ons géén argument. Wan neer B. en W. in het belang van de verkeersveiligheid een bepaalde maat regel wenselijk of noodzakelijk achten, dan is het de taak van de technische overheidsdiensten zodanige voorwaar den te scheppen, dat de beoogde verbe tering op de meest doelmatige wijze wordt geëffectueerd. Een heel eenvou dige oplossing kan in het onderhavige geval worden verkregen door de plaat sing van een hekwerk langs de tróttoir- band vanaf de Blauwpoortsbrug tot het midden der Prinsessekade, zodat de voetgangers als het ware gedwongen worden de normale verkeersstroom te blijven volgen, totdat het einde van het hek hun de gelegenheid biedt van de oversteekplaats gebruik te maken. Maar het getuigt van weinig geloof en vertrouwen in het gezag, dat men zelf heeft hoog te houden, wanneer men redeneert: „Wij kunnen het nu wel decreteren, maar het publiek doet het tóch niet". Dit lijkt ons een hoogst onge wenste mentaliteit, een gemeentebestuur ten enenmale onwaardig. WAAR ook de verdere motivering van de afwijzing door B. en W. ons bijzonder zwak voor komt de vergroting van de overzichtelijkheid der oversteekplaats met plm. 15 meter in een rechte lijn lijkt ons een zeer essentieel voordeel! kunnen wy ons levendig voorstellen, dat ook de heer Drijber zich door het antwoord van B. en W. allerminst bevredigd gevoelt en daarop een serie nieuwe vragen heeft opgebouwd, welke in ons Blad van 19 september zijn gepubliceerd en nu a.s. maandag in de gemeenteraad een onder werp van bespreking zullen uitmaken. Wij zijn benieuwd met welk resul taat BURGERLIJKE STAND VAN LEIDEN GEBOREN Joh am nes Martómus Maria, zn van J. H. A M. Snijers en A. M. Nleuwesteeg. Catha- rina Bemadette Mania, dr van J H. A. M. Snijers en A. M. Nleuweeteeg; Mark Rei- nler, zn van H. A. Tolhoek en J. L. Patje; Amdita Paulina dr ran C. P. Mantel en 3 G. V reden burg GETROUWD P. Brohm en J. >pgelder. G. A. P Vee- ren en M. W. Kok: A. J. J. Vogelaar em S. M. Melet; H. de Water en C. Pison; VV. Kroesemeyar en M. Overduin; J. Mulder em S. M. Llnschooten; S. van Weeren en J. Fakkel. OVERLEDEN H. Vljlbrief, 54 Jaar, man.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1957 | | pagina 3