Venetiaanse film-jury kiest dit jaar uit een klein aantal werken v.jj Valuta-onrust aanmerkelijk minder MM, Gondelstad houdt geen rekening met commerciële belangen 1 Kapitaalnood schept problemen 96ste jaargang Zaterdag 31 augustus 1957 Derde blad no. 29228 Wie krijgt ditmaal de Gouden Leeuw? Van onze Romeinse correspondent uit Venetië) Het heeft heel wat voeten in aarde gehad vóórdat het achttiende film- festival in Venetië, of om het zijn juiste naam te geven, deze „tentoon stelling van cinematografische kunst" op gang kon komen. Wat het publiek ziet, is niet meer dan het resultaat van een organisatie-werkzaam heid, die bijna een volledig jaar duurt. Na de weinig bevredigende resul taten van verleden jaar, toen de jury besloot de Gouden Leeuw niet toe te kennen, daar geen enkele film van zo hoge kwaliteit was, dat zij die prijs verdiende, was het duidelijk, dat er iets moest gebeuren. Venetië is nu eenmaal het filmfestival bij uitnemendheid, het oudste (sedert 1924) en het meest serieuze. Het toerisme behoeft in een stad, waar de hotels steeds propvol zijn, niet te worden bevorderd en de .Biennale", waaronder het filmfestijn evengoed valt als de tentoonstellingen van beeldende kunsten, het festival van hedendaagse muziek, het internationale toneel festival en wat Venetië in de loop van het jaar al meer organiseert, is een veel te hoogstaande instelling om zich te laten spannen voor de commerciële belangen van de heren filmproducenten. daarvan is gewijd aan de Engelse docu mentaire film, een tweede aan de Ja panse regisseur Kenij Misogoeki, die twee jaar geleden is gestorven en een derde aan vier in 1956 overleden regis seurs: Kirsanof Doftsjenko, Ophuls en Dupont. Veel gegadigden voor de grote prijs Dat verleden jaar de Gouden Leeuw niet werd toegewezen, komt voornamelijk doordat enkele landen met een zeer ont wikkelde filmindustrie: Amerika en En geland, niet officieel waren vertegen woordigd. Had Engeland de film „Richard ni' ingezonden, dan zou die waarschijnlijk de zo zeer omstreden prijs van Venetië hebben gekregen. Ook dit jaar waren er heel wat landen, wier filmindustriëlen bezwaar maakten tegen de strenge eisen van Venetië, de indus trie wil naar Venetië precies als naar andere festivals de films sturen welke zij goed vindt. Venetië wil een keuze maken uit de gehele produktie. om dan alleen die films te aanvaarden, die als kunstwerken kunnen worden beschouwd. Sommige landen hebben de Venetiaanse voorwaarden aanvaard andere (en daaronder zijn zo belangrijke als Ame rika. Engeland en Frankrijk) zouden het festival hebben geboycot, indien er ten slotte niet een compromis was gevonden de Venetiaanse commissie zou een keuze doen uit een beperkt aantal werken, dat de producers geschikt oordelen. Geen klein festival Als men hoort, dat er maar veertien films naar de prijzen meedingen, zou men geneigd zijn te praten over een „klein" festival. Niets is minder waar. Ten eerste gaat er aan de twee weken, waarin die speelfilms worden vertoond, het nodige vooraf: een festival van films voor de jeugd, van wetenschappelijke films, van films over kunst en kunste naars, van documentaire films, van Keus genoeg Filmenthousiasten kunnen dus in deze dagen in Venetië terecht. Ze kunnen van 's morgens negen tot 's avonds half twee onafgebroken films zien en in de uren. die dan nog overblijven kunnen ze proberen de sterren, de sterretjes en de grote regisseurs (regisseurs zijn altijd groot) te benaderen die in deze twee weken het Lido bevolken. Van de veertien films die mee din gen naar de prijzen, zijn er twee Ame rikaanse. twee Franse, twee Japanse en twee Italiaanse, Sovjet-Rusland, Joego slavië, Mexico en Spanje nemen elk met één film deel. Hoewel het natuurlijk dwaas is een oordeel uit te spreken over films, die nog nergens zijn vertoond (behalve dan voor de kleine commissie van vier perso nen) wordt er toch al geredetwist over wie tenslotte de Gouden Leeuw mee naar huis zal nemen. Men gaat daarbij natuurlijk doorgaans uit van de naam van de regisseur. Japan komt opnieuw met een film (De bloedige troon) van Akira Koerosawa, de regisseur die met ..Rasja Mon" en met „De zeven Samoe rai" tweemaal te Venetië met de palm ging strijken. Italië heeft twee films, waarvan men veel goeds zegt. „Witte Nachten" van Luchino Visconti is een in Italië en in onze tijd verplaatst ver haal van Dostojefski. Zijn acteurs zijn Maria Schell, Mastroianni en Jean Ma rais. Ook onze landgenoot, Dick Sanders, een te Parijs zeer bekende, om niet te 1 pa journaalfilms (dit laatste werd gewon nen door Nederland: het Polygoon journaal werd met algemene stemmen bekroond als het beste en meest boeien de ter wereld). Bovendien worden er in de twee „grote" weken behalve die veertien films en een vijftiende, „La porte des Lilas" van René Clair, die bui ten mededinging op de laatste avond het feest zal besluiten nog een groot aan tal andere vertoond. Ten eerste is er de „informatieve sectie" waar ruim der tig films worden gedraaid, die de com missie wel waardig vindt te Venetië te worden vertoond, maar niet van zo hoog gehalte, dat ze voor mededinging in aanmerking komen. Verder zijn er „ten toonstellingen" (zo noemt men dit nu eenmaal in Venetië) betreffende de ge schiedenis van de cinematografie. Een Renato Castellani, die twee jaar geleden zijn „Romeo en Juliette" bekroond zag. Ook de Russische film „Marva", die te rug gaat op een jeugdwerk van Maxim Gorki wordt gedoodverfd als een der kandidaten, die het meest in aanmer king komen voor de bekroning. Maar dit alles is vooruitlopen op de gebeurte nissen. De jury is ditmaal volkomen interna tionaal. Er hebben naast twee Italianen ook Fransen. Russen, Engelsen, Ameri kanen en Japanners zitting in. Voorzit ter is René Clair. Van sommige zijden wordt er aanmerking op gemaakt, dat naast critici van verschillende natio naliteit ook regisseurs zitting hebben in de jury. Zelden is een regisseur in staat het werk van een collega onbevangen te beoordelen zegt men. Persoonlijk menen wij, dat deze jury, bestaande uit zo vooraanstaande critici en cineasten uit verschillende landen, de beste is, die Venetië ooit heeft gehad, ook al begrij pen wij de bezwaren, welke hier en daar rijzen. Ook de Russinnen ontbreken niet: Nadja Ceredni Cenko (links) en Tatjana Pilezkaja gereed voor een tochtje per motorboot op de lagune van Venetië. Dodelijke val van Deense matroos De 22-jarige Deense matroes H. J. Nielsen uit Kopenhagen is gisteren bij het dichtmaken van de luiken van het Noorse s.s. „Feggen", dat in de Waal haven te Rotterdam ligt, misgestapt en in een negen meter diep ruim gevallen. Hij overleed kort «daarna aan de ver wondingen. Militaire colonne liep op verboden weg vast Er is een schade aangericht van f.5000 aan materieel en van f.14500 aan de weg toen op 16 augustus twee vuurmonden, een vrachtauto en een aanhangwagen met aggregaat in een sloot terecht zijn gekomen bij Weesper- karspel. nadat een voor alle motorver- keer gesloten weg was ingeslagen. De minister van Oorlog heeft dit meege deeld in antwoord op vragen, die hem schriftelijk waren gesteld door het lid van de Tweede Kamer de heer Vermeer. De minister deelt voorts mee, dat het onderzoek naar de oorzaak van het on geval, ingesteld door personeel van het ■wapen der Kon. Marechaussee, nog niet geheel is voltooid, weshalve hij er de voorkeur aan geeft de uislag van dit onderzoek af te wachten alvorens na dere mededelingen te doen. De minister stelt zich voor om, zodra de uitslag van het onderzoek hem heeft bereikt, nadere inlichtingen te ver strekken. Nieuw uitstel voor Chessman Caryl Chessman, de terdoodveroor- deelde auteur van drie in de gevan genis geschreven romans, die er negen jaar lang in geslaagd is zijn terechtstel ling te voorkomen, heeft een nieuwe ju ridische overwinning behaald. Zijn zaak is terugverwezen naar het opper- gerechtshof van Los Angeles, dat hem in 1948 voor het eerst heeft berecht. Prof. Suhr, burgemeester van West-Berlijn, overleden Otto Suhr, burgemeester van West- Berlijn, is gisteren op 63-jarige leeftijd overleden. H(j was al enige tijd ziek. Vorige maand was hij in Bonn tot voorzitter van de Bondsraad gekozen. Volgende week zou hij daar met zijn werk beginnen. Prof. Suhr heeft grote bekendheid gekregen door zijn verzet tegen de Rus sische druk op Berlijn, in de eerste ja ren na de oorlog. In 1948 wees hij een bevel van de toenmalige Russische com mandant in Berlijn, generaal Kotikof, van de hand, dat alle anti-Russische propaganda in de stadsraad, waarvan Suhr voorzitter was, moest ophouden. Prof. Sulhr was overtuigd socialist. Als tegenstander van Hitier verloor hij in 1933 zijn functie als docent aan de Ber- lijnse Politieke Academie. Hij was twee jaar werkloos en begon toen als free lance journalist. In 1946 werd hij tot algemeen secretaris van de Berlijnse socialistische partij gekozen. Zijn func tie van burgemeester kreeg prof. Suhr in 1954. Afwachtende houding door onzekerheid (Van onze financiële medewerker) ,,'t Is maar hoe je het ziet", zingt Jules de Corte in een van zijn liedjes en ook op de beurzen blijkt telkens weer dat niet alleen feiten en cijfers de koersont wikkeling van de fondsen bepalen, maar dat deze in soms vrij sterke mate ook door stemmingen wordt beïnvloed. Het bewijs daarvan kan men zien in het koersherstel voor Nederlandse staatsfondsen, dat deze week is ingetreden, hoewel er ten aanzien van de positie van de gulden en de stand van 's Rijks schatkist geen verbetering is ingetreden. Integendeel, de weekstaat van de Nederlandsche Bank heeft - gelijk gemeld - per 26 augustus een nieuw verlies aan goud en deviezen te zien gegeven van f. 161 miljoen, waardoor de voorraad thans tot f. 3200 miljoen is gedaald, terwijl voorts blijkt dat het Rijk zijn schuld aan de Nederlandsche Bank met f. 21 miljoen tot f. 131 miljoen heeft vergroot, hetgeen er dus op wijst dat de belastingstroom nog altijd niet voldoende is om de uitgaven van de Staat te dekken. Onder de vele filmactricesdie elk festival een bijzondere charme ver lenen. bevindt zich dit jaar in Ve netië ook de Britse June Cunning ham. zeggen beroemde, jonge dansers, heeft een belangrijke rol in dit werk van de kunstzinnige graaf-regisseur. Visconti is twee jaar geleden, toen zijn bijzonder fraaie film „Senso" door de jury zelfs niet werd vermeld, te Venetië bijzonder onheus behandeld. Verleden jaar had hij zelf zitting in de jury. Ditmaal heeft hij op uitdrukkelijk verzoek van de organi satoren zijn nieuwe film ingezonden. De tweede Italiaanse filfm „I sogni nel Cassetto" (De verborgen wensen) is van Er zijn echter „op hoog niveau" enke le verklaringen geweest met de bedoe ling de publieke onrust te verminderen en dit is tot dusver gelukt. De Neder landsche Bank. die overigens niet erg mededeelzaam is, heeft ditmaal de weekstaat van de geruststellende ver klaring vergezeld doen gaan dat het de- viezenverlies aanzienlijk is beïnvloed door transacties van vóór 19 augustus en dat sindsdien de dagelijkse afgiften van deviezen belangrijk zijn teruggelo pen. Terecht is er op gewezen dat de Nederlandse goud- en deviezenvoorraad nog altijd respectabel is en het er voor lopig slechts om gaat een verdere terug gang te remmen. Wat wij in deze rubriek herhaaldelijk hebben betoogd n.I. dat devaluatie geen reële oplossing is van de moeilijkhe den, waarin wij thans verkeren, is door vooraanstaande bankdirecteuren nog eens met nadruk verklaard en heeft blijkbaar op de publieke opinie een kal merende invloed gehad. Ook de handel is er vermoedelijk van onder de indruk gekomen, zoals wel blijkt uit het ver minderde agio op de termijnaffaires in vreemde valuta. Men kan zich hierover slechts ver heugen. want. zoals mr. Rost Onnes van de Hollandsche Bank Unie terecht heeft opgemerkt: geruchten kweken angst en deze drijft naar angstige voorzorgs maatregelen. welke op hun beurt weer de geruchten versterken en zo een kringloop vormen, waarvan de gevolgen voor de positie van de valuta funest kunnen zijn. Het is van grote betekenis dat de Ne derlandse regering en met name de mi nister van Financiën zich met grote ernst rekenschap geven van de gevaren, welke onze economie bedreigen en al kan men niet met alle maatregelen, welke genomen ziin en genomen zullen worden, sympathiseren, men zal toch moeten hopen dat zij resultaat zullen hebben. Vast staat ook. dat de sterke afvloeiing van de deviezenvoorraad bij de Nederlandsche Bank. althans ten dele, een geforceerd karakter heeft ge dragen als gevolg van speculatieve transacties en als deze kunnen worden beperkt is er reeds veel gewonnen. Als gezegd zijn dez- speculatieve transacties reeds aanmerkelijk vermin derd. 'hetgeen uiteraard aan een gunsti ge uitwerking van de genomen en te nemen maatregelen ten goede zal ko men. De jongste discontoverhoging tot 5 en de 'hogere bankrente. welke daarvan het gevolg is. zal ongetwijfeld tot een inperking van de investeringen en een vermindering van de krediet- vraag leiden, ook al wordt de kapitaal- schaarste er niet door opgeheven. Het feit ligt er nu eenmaal dat de besparin gen. met name die in de particuliere sector tot dusver elke maand teleurstel len en beneden het percentage blijven dat in deze tijd nodig is. Oud-minister Van de Kieft had met zijn bewering dat de rentevergoeding op dè besparingen niet van invloed is, in zoverre wel gelijk dat deze rentevergoe ding een steeds kleinere rol gaat spelen naarmate het vertrouwen in de valuta afneemt. Maar als de mening veld wint dat de gulden zijn positie in het inter nationaal kapitaalverkeer kan handha ven en maatregelen worden genomen om de inflatie tegen te gaan, wint toch de rentevergoeding aan betekenis. De vele jaren gevolgde goedkoop-geld-po- litiek heeft niet alleen hier en daar tot excessieve investeringen geleid, maar ook op de uitgavenpolitiek in de par ticuliere sector invloed uitgeoefend en niet in de laatste plaats bij de lagere overheidsorganen de indruk gewekt dat men „maar raak" kon uitgeven. Aan deze politiek wordt nu paal én perk ge steld. waarbij zich thans echter moei lijkheden voordoen, waarvan men zich afvraagt op welke wijze de regering deze tot een oplossing zal brengen. De goedkoop-geld-politiek is steeds gemotiveerd met de wenselijkheid om de woningbouw te bevorderen, maar juist deze raakt nu in de knel. daar de gemeenten niet meer met z.g. kort geld mogen financieren en het rentegamma nog altijd aan de uitgifte van openbare leningen in de weg staat. Dc grote institutionele beleggers zijn voor het lopende jaar grotendeels uitge schakeld, nadat zij een bedrag van f. 600 miljoen voor de woningbouw heb ben toegezegd tegen een rente van ca. \xh welke thans ver beneden de markt ligt. Ook al zouden zij nog nieu we kapitalen beschikbaar kunnen stel len, dan nog zou zulks alleen tegen een hogere rente geschieden. Aan de finan eiering van de woningbouw met goed koop geld is vooreerst een eind gekomen en dc regering staat dus voor het di lemma: of de gemeenten toe te staan tegen een hogere rente nieuw kapitaal op te nemen en dan de subsidies voor de woningbouw te verhogen, öf zich bfj een inkrimping van de woningbouw neer te leggen, waartoe zij uit een so ciaal en politiek oogpunt niet gemakke lijk bereid zal zfjn. Haar moeilijkheden worden nog vergroot door de toezegging, welke, naar verluidt aan de institu tionele beleggers zou zijn gegeven dat niet tot uitgifte van een Staatslening zal worden overgegaan met een hogere rente dan die, waartegen de eerder ge noemde f. 600 miljoen zijn ter beschik king gesteld. Er blijft dan niets anders over dan een gedwongen lening tegen een lage rente, waartegen de minister van Financiën terecht zijn bezwaren heeft kenbaar gemaakt. Het is dus duidelijk dat de regering door haar goedkoop-geld-politiek ge ducht in de knoei is geraakt, zodat met spanning wordt afgewacht niet alleen wat de komende begroting voor het her stel van het budgettair evenwicht aan maatregelen zal doen zien, maar niet minder op welke wijze in de kapitaal- nood van Rijk en Gemeenten zal wor den voorzien. Het is daarom inderdaad te hopen, dat de bestedingsbeperking, ook al heeft men tegen de wijze waarop zij wordt toegepast, bezwaar, tot resultaat zal hebben dat op de kapitaalmarkt gelei delijk enige ontspanning intreedt. Het ministerie van Economische Za ken heeft in een toelichting op de cij fers van de buitenlandse handel voor 't eerste halfjaar terecht de nadruk ge legd op de noodzakelijkheid het tekort op de handelsbalans te verminderen. Het eerste halfjaar van 1957 was dit te kort f. 850 miljoen groter dan in die periode van 1956, maar in vergelijking met het tweede halfjaar van 1956 is er enige verbetering ingetreden, terwijl in de maand juli de export in sterkere mate is toegenomen dan de invoer, tengevolge waarvan het dekkingspercen tage 75 bedroeg tegen 65 in die maand van 1956, ook al blijft het voor de eerste zeven maanden met 71 nog altijd 6 be neden dat van dezelfde periode van het vorig jaar. De belangrijke stijging van de export in juli (f. 1 miljard tegen f. 800 miljoen in juli 1956) is zeer ver heugend. maar het ministerie is terecht van oordeel dat een betere verhouding tussen im- en export vooreerst in hoofdzaak zal moeten worden gevonden door een vermindering van de invoer. De bestedingsbeperking kan hiertoe een middel zijn, al zal zij vermoedelijk ook op de uitvoer van invloed zijn. Toch krijgt men de indruk dat de kapitaalnood in ons land niet zal kunnen worden opgeheven zonder in het buitenland een of meer lenin gen te plaatsen, hetgeen dan alleen tegen een hoge rente mogelijk zal zijn, waardoor dan een oordeel wordt uitgesproken over de ver vroegde aflossing van buitenlandse schuld, waartoe onder minister Van de Kieft in een lichtvaardig opti misme werd overgegaan, een bui tenlandse schuld, waarvoor slechts een lage rente gold. Hoe dit zij, er staan ons in de ko mende weken, hoogst belangrijke besluiten en maatregelen te wach ten, met het oog waarop het niet kan verwonderen dat de beurs voor eerst een afwachtende houding aan neemt, vooral nu onzekerheid het voornaamste kenmerk van de Ame rikaanse conjunctuur is. wEGEns DE AmOEW/tip V OR ft TOB VOOR $J£LLirio POOR Deze week mei wlndkeockt |2 ..tewwl voor c'uxos Muitms. aan mooi conc&fct Leiden houdt fuet Metewptcm noO) steeds \iast(de aovikoadftc... i O--- ftlpkiux an (ISA xlsui ftun voetbattoekomil ajcg drmkee ui.. xisóS% rrf' I JUdfivï -v ovn-sleeWa eüittdejoovtstoï unq feüdtU fvai cjomXüekt DurtSdafj a's cjrót de Opoxa \LaLumc». botste a\sdrvcic)LS0üJomX

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1957 | | pagina 9