orth State
Doden werden plechtig herdacht
Burgemeester onthulde monument
96ste jaargang
Maandag 6 mei 1957
Tweede blad no. 29128
Leiden hield de adem in
Zaterdag herdacht ons land en ook Leiden
de vele duizenden, die in een tijd van druk en
ellende het grootste offer, waartoe zij in staat
waren, hebben gebracht. Het offer van hun leven,
dat zij gaven in een strijd om de vrijheid van hun
land en geweten.
Omstreeks zes uur in de middag verstomde
gaandeweg het jachtende leven.Precies acht
uur hield ook Leiden gedurende twee minuten „de
adem in". Een indrukwekkend moment van stille
inkeer.
Hieraan vooraf ging een plechtige herdenking
in de Stadsgehoorzaal, welke ook ditmaal was
voorbereid door de Stichting „Doodenherden-
king". In tegenstelling met alle 365 dagen van het
„Het witte kruis was ons lief geworden"
In een met zang en muziek stijlvol omlijste samenkomst in de Stadsgehoor
zaal, waar op het podium een groot paars kruis domineerde, waarvan ter weers
zijden een passende versiering van groen en bloemen was aangebracht, heeft
de rector-magnificus, prof. dr. P. A. H. de Boer, in een korte toesprak de
doden, die vielen in een strijd voor vrijheid en recht, herdacht.
jaar, was het zaterdag een ander Leiden, waardoor
veler weg voerde. De ten teken van rouw aan vele
gebouwen en woningen halfstok gehesen nationale
driekleur en het gebeier der kerkklokken hun
klank was thans geen vreugdegalm wezen daar
reeds op.
Indrukwekkend was ook dit jaar de stille tocht
der naamlozen, samengebundeld uit alle lagen der
burgerij, langs het eenvoudige witte kruis aan de
Steenstraat. Het was de laatste maal, dat men op
deze plaats en aan de voet van dit kruis zijn stille
hulde aan de gevallenen in de jaren 1940 en 1945
bracht, want nog dezelfde avond werd het defini'
tieve oorlogsgedenkteken onthuld.
Een samenkomst, welke ditmaal mede
werd bijgewoond door een aantal naar
ons land gevluchte Hongaren en uit
Oost-Duitsland uitgeweken personen, die
in deze weken de gast zijn van „Expogé".
Prof. De Boer wees allereerst op de
aanleiding van deze samenkomst en de
daarop aansluitende stille tocht langs het
witte kruis, om dan in te gaan op het
geen leidde tot het verzet. Wij en zij,
wier dood wij op dit moment herdenken,
hebben zich verzet tegen een laffe over
val, tegen de moord op onze joodse me
deburgers en vele goede vaderlanders en
tegen de systematische poging van de
bezetter ons volk te knechten. Een ver
zet waarin velen zich liever vogelvrij
verklaarden, dan mede te doen aan het
misdadig werk van de bezetter en deel
te hebben aan zijn wandaden. Een verzet
ook, waarin o.a. de artsen niet bogen,
de kerken niet zwegen en de Universi
teit geen gehoor gaf aan de stem van
de bezetter. Men heeft zich verzet omdat
men opkwam voor hetgeen recht en
menselijk was. Velen hebben in dit verzet
het leven gelaten: zij zijn gevallen in
de strijd voor de vrijheid.
Bij dit gedenken, aldus prof. De Boer,
staan wij - gelovige of niet - tevens bij
een onopgelost raadsel. Waarom is ons
het leven gelaten en waarom zijn onze
„broeders", die in datzelfde verzet ston
den, gesneuveld? Wij weten het niet!
Hun dood zal ons echter 'tot de overtui
ging moeten brengen, dat wij de jaren,
welke ons nog gelaten worden, moeten
voortzetten in de geest, waarvoor zij ge
vallen zijn. Zij zijn gedragen door de
zekerheid, dat zij niet anders konden
handelen.
Nadat spreker erop gewezen had, dat
de ramp van 19401945 de deugd, de
dapperheid en kans heeft gegeven, ves
tigde hier de aandacht op om de geval
lenen te blijven zien als gewone mensen,
die hun stem van hun geweten volgden
en niet aan een z.g. heldenverering te
gaan doen.
Bovendien zullen wij de tegenwoordige
jeugd, die de strijd van 19401945 al
leen maar kent van hetgeen wij daar
over vertellen onze herinnering sterft
straks met ons uit een overlevering
moeten voorzetten, welke een eerlijk uit
gangspunt vindt. Een herdenking der
doden wordt het meest betekenisvol, in
dien wjj laten uitkomen, dat onze vrij
heid in die jaren werd aangevochten en
ons ontnomen werd. Het leven verliest
immers zijn betekenis indien niet meer
geleefd kan worden naar de stem van
het hart en het geweten.
Hetzij dan dat wij leven, hetzij dat wij
sterven, wij zijn van God. Deze weten
schap, aldus eindiigde prof. De Boer, komt
de mensbestemming ten goede. Zij, die
vielen, zijn ons daarin voorgegaan en
wij, wij kunnen slechts volgen
Terwijl het eerste couplet van het Wil
helmus gezongen werd en de lichten in
de zaal langzaam doofden slechts de
indirecte verlichting bleef branden
kondigde klokgelui de twee minuten
stilte aan. Een stilte, waarin een ieder
met zijn gedachten alleen werd gelaten.
Een moment van inkeervan een in
gedachte verwijlen bij een geliefde dode
of bfj hen, die hun leven gaven opdat
wij in vrijheid konden leven
Een mannenkoor o.l.*. Willem Mizée
en het Leids Toonkunst-orkest onder
directie van Henk Geirnaert zorgden
mede voor deze stijlvolle herdenking.
Nu de bevrijdingsdag ditmaal met het
oog op de zondag niet naar buiten werd
gevierd, heeft het bestuur van de Buurt
en Speeltuinvereniging „De Professoren-
wijk" dit jaar volstaan met het ophan
gen van een krans aan de bevrijdings-
boom aan de Zeemanlaan. Een uiteraard
eenvoudige plechtigheid, welke zaterdag
avond om zes uur plaats vond.
In alle kerken is gisteren het feit der
bevrijding herdacht.
Stille tocht
Na afloop van deze plechtige her
denking begaven velen zich naar de
Morschpoortkazerne, in de omgeving,
waarvan de opstelling plaats vond voor
de stille tocht langs het eenvoudig
wit houten kruis aan de Steenstraat.
Inmiddels was daar evenals voorgaande
jaren een ere-wacht betrokken, be
staande uit leden van de Kon. Marine,
van de Kon. Landmacht en van de B. S.
De politie zorgde voor de afzetting van
de Steenstraat., terwyl het verkeer over
de singels werd geleid. Het was bfj half
negen toen de stoet zich in beweging
zette om via de 1ste Binnenvestgracht
en de tuin van het Museum voor Vol
kenkunde even later de Steenstraat te
bereiken. Nadat als eersten verschil
lende burgerlijke en militaire autoritei-
te een stilzwijgende hulde hadden ge
bracht aan hen, die vielen voor vrijheid
en recht, volgden tussen de burgers van
allerlei rang en stand, vertegenwoordi
gers van de Bond van Militaire Oorlogs
slachtoffers, de Vereniging Koninginne
dag, de 3 Octobervereeniging, het Leger
des Heils en de politie. Trouwens nog tal
van andere plaatselijke verenigingen
namen aan deze jaarlijkse stille tocht
deel, evenals tientallen studenten, pad
vinders, scholieren en militairen. Velen
van hen legden bloemen aan de voet van
het kruis, ,om vervolgens langzaam ach
teruit schrijdend weer in de lange stoet
te treden. Zo trok een zwijgende stoet in
de avondschemering voorbij het kruis,
dat na afloop was omgeven door een zee
van bloemen
Onthulling van het
monument
Leiden heeft zijn bevrijdingsmonu
ment! Zaterdagavond na afloop van
de stille tocht is het namens de bur
gerij van onze stad door burgemeester
jhr. mr. F. H. van Kinschot op plech
tige wijze onthuld. Het beeld, dat drie
meter hoog is en op een sokkel van
twee meter staat, bevindt zich in de
onmiddellijke nabijheid van de molen
„De Valk". Duizenden Leidenaars heb
ben dit vrijheidsbeeld, dat omstreeks
kwart over negen in de meest letter
lijke betekenis van het woord „uit de
doeken werd gedaan", nog op dezelfde
avond bewonderd. Volkomen terecht!
Over het beeld zelf schreven wij reeds
in ons Blad van vrijdag jl. Volstaan wij
dus met een enkel woord over de ont
hulling van het monument, waarvoor de
publieke belangstelling overigens zeer
groot was.
Namens de Commissie tot Stichting van
een Oorlogsgedenkteken hield de heer L.
Questroo een korte toespraak, waarin
hij o m. dank bracht aan allen, die hun
medewerking hadden verleend en in het
bijzonder aan de beeldhouwer Pieter
Starreveld. Hij verheugde er zich ten
zeerste over, dat men ook in Leiden wil
meeleven met de nabestaanden van hen,
die in de tweede wereldoorlog het leven
lieten. De wijze waarop de beeldhouwer
en de leden van de commissie men
heeft de heer Starreveld volledig de vrije
hand gelaten bij het vervullen van zijn
opdracht elkander gevonden hebben,
noemde spreker een unicum. Hij stelde
het zeer op prijs, dat de burgemeester
zich bereid had verklaard het monument
te onthullen en verzocht hem tevens dit
beeld te willen aanvaarden met alle lus
ten en lasten, die daaraan zijn verbon
den. Leiden, arm aan monumenten, heeft
er thans één by gekregen. Laat de stad
di't op de juiste waarde weten te schat
ten, aldus eindigde de heer Questroo.
Nadat aan weerszijden van het beeld
de vlag in top was gehesen, nam burge
meester Van Kinschot het woord.
Hy begon met er op te wijzen hoe
sinds de bevrijding het eenvoudige witte
kruis aan de Steenstraa't het gedenk
teken is geweest waarlangs ieder jaar
werd gedefileerd en hoe daardoor deze
plek velen lief is geworden. Nu is dan
echter eindelijk het ogenblik aangebro
ken, waarop het nieuwe beeld onthuld
zal worden, aldus de burgemeester, die
verder wilde volstaan met de gevoelens,
welke op deze avond in hem waren, te
vertolken. Wat in de jaren 19401945 is
geschied zullen wij nimmer vergeten en
hét is van groot belang, dat ook de ko
mende generaties door dit nieuwe monu
ment herinnerd zullen worden aan de
offers, die eens gegeven moesten worden
voor de vrijheid van ons land. Reeds
vele jaren waren er plannen om te ko
komen tot een blijvend gedenkteken en
tal van moeilijkheden moesten bij de
verwezenlijking ervan worden overwon
nen, zo vervolgde de burgemeester, die
tot slot verklaarde het gedenkteken
gaarne voor de stad Leiden te willen
aanvaarden. In zijn toespraak had hij
woorden van dank en waardering wil
len richten niet alleen tot de Commissie
tot Stichting van een Oorlogsgedenkte
ken en de heer Starreveld en zijn mede
werkers, doch ook tot de chef van de af
deling onderhoud gebouwen, de heer J.
Voorbach, de chef van de afdeling
plantsoenen, de heer A. Galjaard en de
heer G. Crèvecoeur van de Lichtfabrie
ken. Onmiddellijk na de onthulling van
het monument legde de burgemeester er
een krans, terwijl kort daarop het Wil
helmus ten gehore werd gebracht.
Zaterdag in de ochtenduren brachten
vele honderden schoolkinderen een bloe
menhulde voor de gevallenen bij het
eenvoudige houten kruis aan de Steen
straat dat voor de laatste maal het cen
trum was van deze ontroerende plech
tigheid. Geen van de kinderen, die in
eindeloze stroom naar het monument
trokken en daar, na het leggen van de
krans van eenvoudige boeketjes, twee
coupletten van het Wilhelmus zongen,
heeft zelf de ellende van de oorlog en
bezettingsjaren beleefd. Niettemin waren
zij het, voor wie zovelen het offer van
hun leven brachten: de vrye 'toekomst,
waarvan zij de belichaming vormen.
Tevens zullen het die kinderen moeten
zijn, die mettertijd de idealen, welke
door de gevallenen verdedigd werden,
verder dragen en desnoods het offer van
hun leven moeten beschermen. Op de
mensen, die zij eens zullen zijn, rust dan
de plicht, de dankbaarheid voor hun
vrijheid te uiten, de dodenherdenking,
die nu nog gedragen wordt door hen, die
de strijd meemaakten, hetzelfde relief te
geven welke, zy thans bezit.
Of zy zich van die taak der toekomst
bewust zullen zijn geweest, toen zij hun
stille hulde brachten, moet in twijfel
worden getrokken, maar daarom verliest
dit onderdeel van de dodenherdenking
niet zijn waarde: integendeel.
De verplaatsing van de herdenking der
gevallenen naar het nieuwe monument,
zal in de komende jaren dit grote winst
punt te zien geven, ,dat ook tijdens deze
jeugdhulde de omgeving bevrijd kan
worden van storend verkeer. Wat in de
Steenstraat, was uiteraard in de drukke
avonduren wel mogelijk was aan de
ochtenduren bij de kinderhulde niet mo
gelijk. Bij het nieuwe monument kan
deze onmisbare sfeer ook bij de kinder
hulde geschapen worden.
Nadat de kinderen hun bloemenhulde
hadden gebracht, sprak de heer C. Zand
bergen namens de Stichting Doodenher-
denking enkele woorden, waarin hij de
kinderen wees op de door hen nog on
begrepen waarde hunner aanwezigheid
rond dit kruis.
Het eerste en zesde couplet van het
Wilhelmus en het halfstok hijsen van
de vlaggen besloten de plechtigheid.
i
Dempen Middelstegracht
In het Stadhuis is aanbesteed het
dempen van een gedeelte van de Mid
delstegracht en het uitvoeren van riole-
rings- en bestratingswerken ter verbe
tering van de Middelstegracht met aan
sluitende weg naar de Hooigracht c.a.
In totaal waren er twaalf inschrij
vingsformulieren binnengekomen. Van
hoogste tot laagster Firma v.h. J. M.
Dekker en zn„ Papendrecht f. 82.000:
Aannemersbedrijf gebr. Schouls, Leiden
f. 79.500; G. Hulsebosch, Bloemendaal
f. 79.000; Firma J. Stam, Voorschoten
f. 76.300; D. de Rooy. Badhoevedorp
f. 72.000; W. Hennip'man, Leiderdorp
f. 71.800; A. Hogeboom en Co., Rijpwe-
tering f. 69.500; Joh. Visscher en Zn„
Leiden f. 67.700; A. van Halem, Schip
luiden f. 66.666; Firma H. de Bolster.
Leiden f. 62.500; L. P. van der Geer.
Leiden f. 61.500; en Jan Mens, Lisse
f. 58.200.
Kon. onderscheiding voor
W. Veerman
VEERTIG JAAR BIJ DE SEF
Zaterdag herdacht de heer W. Veer
man. werkzaam aan de Sted. Lichtfa
brieken, het feit, dat hij 40 jaar gele
den in dienst trad van deze fabrieken.
De heer Veerman is tevens secretaris
van de Leidse Chr. Besturenbond en
voorzitter van de raad van commissa
rissen van de Woningbouwvereniging
„Eeq^gezindheid".
Alvorens aan dit jubileum aandacht
kon worden geschonken, wachtte de
heer Veerman in het stadhuis een ver
rassing. Hier reikte de burgemeester,
jhr. mr. F. H. van Kinschot hem met
enige waarderende woorden de zilveren
ere-medaille uit, behorende bij de Orde
van Oranje Nassau. Vervolgens werd hij
in de directiekamer van de Lichtfabrie
ken ontvangen, waar de directeur, ir. Y:
Ykema, hem de oorkonde van het ge
meentebestuur en de gratificatie over
handigde.
Spreker memoreerde daarbij de acti
viteiten van de heer Veerman op het
terrein van de vakbeweging en zijn ar
beid in vele commissies. Met de ver
leende onderscheiding en met zijn ju
bileum wenste ir. Ykema hem van har
te geluk. Hij verbond daaraan de beste
wensen voor de toekomst.
De vertegenwoordigers van het be
stuur der Personeelsvereniging sloten
zich bij de woorden van de directeur
aan en herinnerden aan de arbeid van
de heer Veerman in de Commissie voor
Bijzondere Noden, waarbij menigmaal
Dit was uw
aapjeskoetsier -
in de twintiger
jaren
Voor een „piek" maakte u een ritje en voor een „knaak" was u een avond
gezellig uit. Nu kost dat alles heus wel een paar dubbeltjes meer!
Troost u! Steek - net als toen - een altijd verse
North State op. U betaalt wel wat meer dan het
kwartje van vroeger, maar toch blijft North State
in kwaliteit en prijs nog steeds uw allerbeste koop!
B
Quality since 1873
de zuivere, milde Amerikaan
door snelste omzet altijd vers!
Manufactured for the Successors to Brown Sc Williamson
Tobacco Corporation. Louisville, Ky. U.S.A.
Rook niet in bos en hei, zelfs geen North State
Twee Leidse organisten jubileerden
H. van Leeuwen 60 jaar
W. Buurman 25 jaar
Twee Leidse organisten herdachten
in de afgelopen week een jubileum.
Herdacht de heer H. van Leeuwen,
zoals gemeld, op 1 mei het zeldzame
feit, dat hij reeds zestig jaar een plaats
op de orgelbank heeft eerst in de
voormalige Hervormde Lootskerk en
thans in de Oosterkerk diezelfde
dag was de heer VV. Buurman 25 jaar
organist van de Chr. Geref. Kerk aan
het Steenschuur. Het opmerkelijke feit
doet zich by deze jubilea voenr, dat de
heer Buurman indertijd nog een leer
ling was van de heer Van Leeuwen.
Zowel in de Hervormde Oosterkerk
als in de Chr. Geref. Kerk is gister
ochtend na afloop van de dienst aan
dacht aan deze jubilea besteed. Ds. H.
J. van Achterberg, die in de Oosterkerk
voorging, gaf de heer Van Leeuwen de
verzekering, dat de Leidse Hervormde
gemeente zich met de jubiaris oprecht
over dit jubileum verheugde. In deze
zestig jaar vallen 3120 zondagen, waarop
de heer Van Leeuwen de gemeente vrij
wel ononderbroken met zijn spel heeft
gesticht. Het is, aldus spreker, wel een
zeer bijzonder feit, dat in de Ooster
van zijn adviezen een nuttig gebruik
werd gemaakt.
De voorzitter van de Jubileumcom
missie bood de heer Veerman daarbij
namens het personeel een aandenken
aan. De jubilaris dankte allen voor de
tot hem gerichte woorden en voor het
geschenk.
Gelijk alle jaren werd ook ditmaal
I op 4 mei weer de stille tocht naar
de erebegraafplaats te Overveen ge
houden. Een overzicht van de her
denkingsplechtigheid op de
graaf plaats in de duinen.
he-
kerk, die toch al tot de oudere kerken
behoort, nog niemand anders dan de
heer Van Leeuwen in vaste dienst op de
orgelbank heeft gezeten. De kerkelijke
gemeente en vooral zij, die regelmatig
deze kerk bezoeken, hebben grote be
wondering voor uw spel, omdat zy wis
ten, dat het uit uw hart kwam. Het gaf,
aldus ds. Van Achterberg, een beant
woording op de prediking. Bij Van
Leeuwen, aldus spreker, ging men veelal
dingende de kerk uit. Moet men bij het
ouder worden de tyd weten wanneer
men er mede moet ophouden, voor Van
Leeuwen geldt dit zeker niet. Niemand,
audus ds. Van Achterberg, hoopt dat U,
ondanks uw 85-jarige leeftijd, weggaat.
Nadat spreker namens kerkeraad en
gemeente gelukwensen had aangeboden,
zong men de heer Van Leeuwen Gezang
244 3 en 4: „Nooit kan 't geloof te veel
verwachten", toe. die daarvoor met een
kort woord dankte.
Na afloop van de kerkdienst wachtte
de heer Van Leeuwen in de consistorie
kamer nog een hulde temidden van de
koster en de groep vrijwilligers, die re
gelmatig in de Oosterkerk dienst doen.
Namens deze groep wees de heer N. van
Hooidonk erop, dat er sinds vele jaren
een hartelijk contact bestaat tussen de
heer Van Leeuwen en de vrijwilligers.
Spreker, di eook mevr. Van Leeuwen in
deze hulde betrok, sprak de verwachting
uit, dat de jubilaris de gemeente met
zijn toegewijd spel nog vele jaren, tot
eer van God, mocht stichten. Enkele ge
schenken onderstreepten dit woord van
waardering en felicitatie.
De jubilaris kon op dit moment geen
beter dankwoord vinden dan het spelen
van het indertijd door hem gecompo
neerde Corpslied van het Vrijwilligers
corps, dat door allen werd medegezon
gen.
Ongeveer op het zelfde moment vond
in de Chr. Geref. Kerk de huldiging
van de heer W. Buurman plaats, die
indertijd de heer G. Overduin als orga
nist opvolgde. Ds. C. van der Weele, die
een woord uit de 150ste Psalm aan zijn
gelukwens ten grondslag legde, wees er
o.m. op, dat de heer Buurman zich be
wust was, dat hij met zyn spel in de
kerk een dienende functie verrichtte. In
tegenstelling met sommige organisten
wenste hij in zyn spel nimmer de ge
meente zyn wil of inzicht op te leggen.
Niet het heersen, doch het dienen stond
steeds bij hem op de voorgrond. Hier
was het de zegenbede uit Psalm 134. die
de gemeente haar jubilerende organist
toezong.
Na afloop van de kerkdienst volgde in
de kerkeraadskamer nog een hartelijke
huldiging, waarbij het woord werd ge
voerd door de vader van de jubilaris, de
heer H. Buurman en door ds. Van der
Weele. die zich nu speciaal richtte tot
de echtgenote van de jubilaris. Enkele
geschenken werden aangeboden.
„JEUGDHULP" HEEFT STEUN
NODIG
In deze week wordt de jaarlijkse huis
aan huis-collecte gehouden van de Ver.
Chr. Jeugdhulp aan de Zoeterwoudse
Singel. De opbrengst is bestemd voor
enkele noodzakelijke reparaties aan het
gebouw.
Lustrum Catena
De Leidse studentenvereniging Cate
na viert dit jaar het eerste bestaans-
lustrum. Voor de viering is een twee
daags programma ontworpen, namelijk
voor vrijdag 10 en zaterdag 11 mei.
Op eerstgenoemde dag wordt des
middags om 4 uur een tentoonstelling
geopend in het societeits-café In den
Ouden Marenpoort aan de Mare van
werken van de Amsterdamse kunstenaar
Amp Smit. welke expositie van 11 tot
21 mei voor het publiek geopend zal
zijn.
Zaterdag zal de praeses om kwart
over twee in De Doelen aan het Ra
penburg een lustrumrede houden, ge
volgd door een receptie. Des avonds om
kwart over negen concerteert het Ka-
mermuziekensemble van Catena in
Seinpost te Noordwijk. waarna aldaar
het lustrumbal gegeven wordt.
Ruim f. 14.000 voor
militaire fondsen
Opbrengst 50% hoger dan
vorig jaar
De in de afgelopen week in het gar
nizoen Leiden gehouden collecte ten
bate van de Gezamenlijke Militaire
Fondsen heeft een bedrag van ruim
f 14.053 opgebracht. Ongetwijfeld een
fantastische opbrengst, welke ruim
50hoger ligt dan die van vorig jaar
toen deze collecte ongeveer f 9300 op
bracht. Een bedrag, dat dank zy veler
samenwerking, de medewerking van de
militairen van het Leidse garnizoen en
niet het minst door het spontane
offer van zeer velen kon worden be
reikt.
Jongen verdronken door
spel aan het water
Gistermiddag om één uur is de ze
ven-jarige Ferdinand van Eek, wo
nende aan de Waardgracht, in het
water Van de Nieuwe Ryn verdronken.
Hy speelde met een vriendje op de
schuiten, die gemeerd liggen aan het
Utrechtse Veer ter hoogte van de He
rengracht. Bij een sprong van een van
de schuiten naar de wal maakte hij een
verkeerde manoeuvre, waardoor hij tus
sen schuit en wal in het water viel. Zijn
vriendje rende weg en haalde hulp. Toen
deze arriveerde was het echter reeds te
laat. De vader van de verdronken jongen
wist na enige tijd het levenloze lichaam
uit het water te vissen. Kunstmatige
ademhaling door de inmiddels gearri
veerde EDH leverde geen resultaat op.
WOONKAMER UITGEBRAND.
Zondagmiddag kwart over vijf ont
stond brand in de achterkamer op de
eerste étage van een woning aan de
Boerhaavelaan, doordat de kamerbe
woonster een brandende petroleumver-
gasser omverliep. De hoofdbewoner had
het vuur reeds voor een groot gedeelte
onder de knie toen de brandweer arri
veerde voor de laatste blussingswerk-
zaamheden. Niet kon worden voorkomen
dat de gehele inventaris van de kamer
verloren ging. De schade werd niet door
verzekering gedekt.
