ADVERTEREN DOET VERKOPEN Australische rechter veroordeelt kinderen soms nog tot stokslagen FORD Op school veelvuldig gebruik van Spaans rietje Nederlandse ouders kunnen niet wennen aan lichamelijke straf! TIMMERLIEDEN MACHINALE HOUTBEWERKERS Amerikaanse neger leest graag succes-verhalen over eigen ras WOENSDAG 1 MEI 1957 Eist hard land ook harde maatregelen? (Van onze correspondent In Australië) Wanneer de door de Australiër Chips Rafferty In Australië gemaakte film „Smiley" in Nederland wordt vertoond, moet u niet verzuimen haar te gaan zien, indien u een beeld wilt krijgen van het leven op het platteland in dit vijfde werelddeel. Chips Rafferty heeft een uitstekende staat van dienst in de filmwereld. Wij denken aan zijn „Walk into paradise", dat een episode uit de openlegging van Australisch Nieuw Guinea be handelt, aan zijn „King of the Coral Island", dat zich afspeelt op een eiland aan de noord-oostkust van Australië, en vooral aan zijn „Jedda", die een kleurrijke verfilming geeft van het leven op een veestation in de binnenlanden en van leven en gewoonten der inboorlingen. Deze films zijn van betere kwaliteit dan de Australische films, die de Amerikanen hebben gemaakt, zoals „Botany Bay" en „Kangeroe". Chips Rafferty en Lee Robinson hebben er slag van de Australische sfeer op het celluloid vast te leggen. „Smiley" is een kleurig tafereeltje van het leven in een dorpje in de buurt van Sydney. Het ligt er verscholen in de heuvels. Het kan elk dorp in Australië ztfn. Men ziet er de ruwe, ongeplaveide wegen, waar ook nu nog vele Australiërs en vele Nederlandse immigranten wonen, gehuld in wolken van stof in de zomer, weggezonken ln de modderpoelen in de regentijd. Er zijn de café's met veranda, de winkels met de luifels en Chinese toko. Er zyn paarden en bossen, ruwe veedrijvers en drankzuchtigen, er is de moderne onder wijzeres en de humane „sarge" (politieman). Er is in „Smiley" gespeeld door een Australische jongen van tien jaar één typisch voorval, namelijk wanneer hij voor straf naar de hoofdmeester wordt gestuurd, die hem zijn straf toedient met een Spaans rietje. geschiedenis is Maar van Australië nog steeds jong.... Het „slaan op school" heeft veel beroering teweeg gebracht onder de Nederlandse immigranten-ouders in Australië. Het is moeilijk er aan te wennen, dat het hier wettelijk is toegestaan, dat de hoofdmeester de straf toedient door een leerling met een Spaans rietje op de geopende handen te slaan. Het is, was wij ple gen te noemen „barbaars". Men kan de situatie slechts be grijpen, als men de geschiedenis van Australië kent en in het oog houdt, dat de „beschaving" hier nauwelijks honderd jaar is geves tigd. Het transport van bannelingen van Engeland naar het vijfde werelddeel werd pas omstreeks 1850 afgeschaft. De periode voordien kan nauwelijks als een beschavingsperiode worden aangemerkt, want wie de historie van de bannelin gen leest, wordt met afgrijzen vervuld. Doch dit is allemaal verleden tijd en wij zullen er Australië niet minder om lief hebben. Geseling 425 NEDERLANDERS TEKENDEN ADRES INZAKE NIEUW-GUINEA Volgens de Nederlandse journalist Oltmans, die drie maanden geleden het initiatief nam voor het zenden van een adres aan de Nederlandse Staten-Ge- neraal. waarin namens de Nederlandse gemeenschap in Indonesië werd aange drongen op het aanknopen van onder handelingen met Indonesië over de status van Nieuw Guinea( hebben 425 Nederlanders in Indonesië hun hand tekening onder dit adres geplaatst. De Indonesische dagbladen noemden dit adres destijds een „proef op de soin" voor de 70.000 Nederlandse onderdanen in Indonesië. Oltmans zeide, dat tot de onderte kenaren 15 hoogleraren, 20 medici, 10 Juristen en 19 ingenieurs behoorden. DR. H. J. OLTHUIS OVERLEDEN In de ouderdom van 81 jaar is te Doorn overleden dr. H. J. Olthuis, eme ritus-predikant der Ned. Herv. Kerk. Dr. Olthuis werd in 1899 kandidaat in Overijssel. Op 25 maart 1900 is hy te Otterloo in zijn eerste gemeente beves tigd. In 1903 vertrok hy naar Harmeien en op 12 juni 1910 deed hy te Rotter dam zyn intrede. Dr. Olthuis heeft deze gemeente gediend tot aan zyn emeritaat op 1 augustus 1940. Tydens zyn verblyf in Harmeien is hij gepromoveerd tot doctor in de theologie op een proef schrift getiteld „De doopspraktyk der Geref. Kerken van 1568—1816". Uit de geschiedenis moet worden verklaard, dat het in enkele staten nog altijd wettelijk geoorloofd is schuldig bevonden wetsovertreders te straffen met geseling (die in Nederland in 1854 werd afgeschaft). De jongst ontwikkelde staten van Australië verkeren nog in een pioniersperiode. Zy hebben het ver leden nog niet van zich afgeschud. Het is niet alleen de wet. die handelingen voorschrijft, welke ten enenmale strij den met onze moderne opvattingen over het strafrecht, maar het is ook de men taliteit van de Australiërs (de rechters incluis), die ons met verbazing vervult. Wanneer we zien dat de rechter het toedienen van stokslagen, als straf op legt, dan komt het een Nederlander voor dat we weer naar een middeleeuwse periode zyn teruggestapt. Het zyn overigens waarlyk niet de rechters alleen, die de lichameiyke straf een uitstekend middel vinden tot verbe tering van de schuldig bevondene. Ook het Australische publiek is deze mening toegedaan en komt daar in de kranten rond voor uit. Die mentaliteit treft men ook aan in Nieuw Zuid Wales, waar de lijf straf niet meer in de praktyk wordt toegepast, maar waar dwangarbeid even bekend is als elders in Australië, en waar velen haar graag weer zouden zien ingevoerd. Wef en praktijk hand in hand In de staat Zuid-Australië zyn wet en praktijk echter volkomen met elkaar in overeenstemming. De lichamelijke straf in Zuid-Australië gaat zover, dat niet alleen volwassenen, maar ook kinde ren eraan worden onderworpen. In de afgelopen maanden wij nemen een korte periode om niet in een lange reeks opsommingen te vervallen zyn o.a. volgende straffen uitgesproken en uitgevoerd: 1. een 22-jarige jongeman uit Port Augusta, schuldig bevonden aan een zedenmisdryf. werd veroordeeld tot een jaar gevangenisstraf en twaalf zweep slagen 2. een 19-jarige jongeman en diens 22-jarige vriend werden wegens beroving veroordeeld tot drie jaar gevangenis straf en twaalf zweepslagen; 3. een 21-jarige jongeman en diens 20-jarige vriend werdén wegens een roofoverval veroordeeld tot twee jaar ge vangenisstraf en twaalf zweepslagen; 4. een 15-jarige jongen werd wegens onwelvoeglijk gedrag veroordeeld tot vyftien slagen met de roede toegediend door een ambtenaar van de gevangenis, in tegenwoordigheid van de gevangenis dokter en een vrederechter. Bovendien zeven dagen gevangenisstraf. Geen bezwaar Vele Australiërs zien er geen bezwaar in. dat misdadigers lichamelijke straf krygen. Verontrustend is dat er zelfs geen bezwaar wordt geopperd tegen het „wettelyk" slaan van schoolkinderen (door de hoofdmeester) en nog minder tegen het slaan van kinderen op bevel van de rechter. Wij spreken hier niet over misdadige kinderen, maar over kinderen, die ernstig kattekwaad uit voeren. Zo heeft de rechter in Adelaide (hoofdstad van Zuid-Australië) twee jongens van 15 en 16 jaar veroordeeld tot tien slagen met de stok. De jongens waren met andermans auto gaan toeren. Kan men in het laatstbedoelde geval nog zeggen, dat er by de overtreders een „misdadige" opzet aanwezig is. ge heel anders staat het geval, waarin kinderen kattekwaad uithalen als het kapot schieten van ramen. Dat deden een 15-jarige en een 17-jarige jongen in Murray Bridge, Zuid-Australië. De rechter veroordeelde hen voor deze domme, maar toch heus niet misdadige daad, tot elk acht stokslagen. Op bevel van de rechter moesten de slagen wor den toegebracht door de vaders van de jongens In tegenwoordigheid van een politieagent in het ouderhuis. En zo ge beurde het. De slagen werden toege bracht op het zitvlak met een speciaal door de agent meegebrachte dikke, vier voet lange, rieten stok. En'ig lichtpunt Het enige lichtpunt in deze nare ge schiedenis (die zich telkens herhaalt) is. dat een rechter in Adelaide geweigerd heeft een 16-jarig meisje te veroordelen tot vyftien stokslagen, hoewel zij de rechter er nota bene met toestem ming van haar vader om had ge vraagd (als bewys dat ze zich van haar schuld wel bewust was en berouw toon de). De rechter zei: „Neen. stokslagen zyn alleen goed voor jongens!" Zuid-Australië is een grote staat met vele lege plekken op de kaart. Er wonen niet meer dan een half miljoen men sen. Het is, evenals West-Australië, nog een pioniersland, waar barre woestijnen op ontginning wachten en andere woes te gronden onder harde omstandigheden tot vruchtbaarheid worden gebracht. De sfeer van de gouddelver is er nog niet verstorven. Een ruw en hard land eist ruwe en harde maatregelen Maar Victoria, waar drie en een half miljoen mensen wonen op een veel kleiner oppervlak en waar de pionier strijd voorbij schijnt te'zijn, heeft in een nieuwe wetgeving op het kinderrecht de lichamelijke straf pas het vorige jaar afgeschaft- Wij vrezen dan ook, dat we nog lange tijd in het jonge Australië een strafstelsel zullen blijven houden dat onvolgroeid en dus onbevredi gend is voor de immigranten uit het Westen van Europa, met name de Nederlanders. De vraag of het bestaande stelsel voor deze jonge maatschappij goed of slecht is, wagen wij vooralsnog niet te beantwoorden Draagt U een BRIL Dezelfde bril maken wij voor U als ZONNEBRIL GEBR. PAES naast Stadsgehoorzaal - Breestraat 58 CHAUFFEUR Voor direct gevraagd een BEKWAAM ZATERDAG P. L. ONDERWATER, Miening - Zoeterwoude TE KOOP van part. in goede staat zijnde CONSUL 1955. Fïnanoieringsimogelijik'hedd. Thorbeckestr. 76, na 6.30 uur. GEVRAAGD: korting op wollen, zijden en katoenen coupons en of halfwas. Meubelfabriek RIJNLAND Nieuwe Ryn 107108. By gebleken geschiktheid huis inlbegre<pen. Zoals deze straat in de Turkse havenplaats Fethiye. zien vele stra len in Turkije, Perziè en op het eiland Rhodos eruit na de aard- beving, die onlangs het Midden- Oosten trof. Nieuwe invallen in Djakarta De veiligheidstroepen hebben giste ren voor de tweede maal deze week invallen gedaan in de zakenwijk van Djakarta. Een woordvoerder van het leger zei, dat de veiligheidsmaatrege len voornamelijk banken en onderne mingen betroffen. In de necrologie van oud-gouver neur-generaal jhr. mr. A. C. D. de Graeff is abusievelijk verzuimd te ver melden, dat de overledene in 1938 werd benoemd in het bestuur van het Leids Universiteitsfonds. Twee jaar later werd hy geroepen tot het voorzitterschap van de Universiteitsraad, welke functie hij heeft bekleed tot 1948. toen hij werd opgevolgd door jhr. mr. W. J. M. van Eysinga. Na zyn aftreden bleef hij als gecommitteerde van zijn warme belang stelling voor het wel én wee der Leidse Universiteit getuigen. (Van onze correspondent in Washington) Het is interessant om eens een tydschrift in te kijken, dat uitgegeven wordt voor het neger- publiek in de Ver. Staten. Een van de grootste en meest gelezen bladen is „Ebony", ofwel „Ebbe- hout". Vrywel alle adver tenties in zulk een blad houden er rekening mee. dat zij het negerpubliek moeten trekken. De con fectiezaken tonen hoe hun kostuums en jurken staan, wanneer zij ge dragen worden door ne gers en negerinnetjes, aar_ dige negermeisjes schen ken Budweiser-bier in of roken Camel-sigaretten. In twee opzichten wijken de advertenties echter af van die in de tydschrif- ten voor blanken: in „Ebony" kan men annon ces vinden voor een crème, die de huid blan ker maakt en voor een middel, dat de krui uit het haar haaltWaar lyk: dit is de omgekeerde wereld. De meeste leze ressen van de andere tijdschriften zijn er na tuurlijk veel meer in ge ïnteresseerd om bruin te worden en mooie krullen te krijgen! Ook de artikelen in dit tijdschrift spreken boek delen in verband niet de aspiraties der negers. In het algemeen vindt men in Amerikaanse bladen nogal eens „succes-ver halen", levensgeschiede nissen van een man of vrouw, die het uitzonder lijk ver gebracht heeft. In het april-nummer van „Ebony" staat er niet één zulk een artikel, maar wel veertien! En steeds is het een neger of nege rin. die het zo ver ge bracht heeft in het leven: een neger, die met een helikopter bosbranden be strijdt, een neger, die paarden dresseert, een neger-mevrouw, die een weelderig leven leidt, enz. enz. Kennelijk lezen de negers zulke artikelen graag. Men zou psycho loog moeten zyn om te verklaren waarom. Heeft het minderwaardigheids gevoel behoefte aan zulke succes-verhalen van ras genoten? Zoekt men aan moediging in de eigen, vaak harde stryd om het bestaan en om erkenning van rechten? Heeft men behoefte aan stof voor dagdromen, aan een soort opium? Het is gemakke lijker deze vragen te stel len dan te beantwoorden. rrringweer zóveel aan uw hoofd rrriyigen alles tegelijk rrringen altijd haast rrriyigen eeuwig tijd tekort Melk, die smakelijke drank van alle tijden, is modern en aktueel als 1957 zelf. Want melk bevat o.a. lecithine en choline. En dat zijn nu precies de stoffen, die een belaagd zenuwstelsel beschermen - en beter bestand maken tegen alle span ningen waaraan moderne mensen blootstaan! Daarom, èn om de eiwitten, kalk en vitaminen: neem voldoende melk. Tenminste driekwart kan per dag voor de beste bescherming in een jachtige tyd! MtT Melk MEER MANS Publikatie van het Nederlands Zuivelbureau - 's-Gravenhagt

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1957 | | pagina 10