Verleden was rijk vertegenwoordigd De man achter de schermeu Jos van Driel Keurig op tijd! Hoe kan het anders of het Mekka van de Botten streek, de Keukenhof, droeg een eerste en een ere prijs weg in dit corsofestijnEen alleszins verdiende beloning voor deze wagen, waarop jacoba van Vlaggen De stoet, die keurig op tijd startte, werd geopend door de wagen ,,Je Main- tiendrai". waarop o.m. de wapens van de Nederlandse provincies en het Rijks wapen waren aangebracht. Een grote Nederlandse vlag stak boven alles uit. Er waren trouwens meer vlaggen te zien in het corso. „De Glorie", een be trekkelijk kleine wagen, droeg vier grote vlaggen, uitgevoerd in bloemen. In dit rijtje mag «eker niet vergeten worden de wagen, getiteld „Vlag in top", een zeer lange wagen doordat om de trekker een groot scSiip was gebouwd. Nieuwe horizonten worden geopend door initiatief en doorzettingsvermo gen. De verre horizonten werden gesym boliseerd door een grote aardbol en daarbij een schip matrozen horen, wa ren op deze wagen talrijke matroosjes, netjes in het wit gekleed, gezeten. Een aardig tafereeltje, dat er goed verzorgd uitzag en dan ook een 1ste prijs kreeg. Heden en verleden De Nederlandse driekleur is het symbool, dat het heden met het ver leden verbindt: Het verleden, dat ook in dit corso weer rijk vertegenwoordigd was. De bollen streek, met name Lisse, is de streek waar jacoba van Beieren eens woonde, werkte, zich vermaakte. De wagen „Keukenhof" toonde dit op bijzonder aardige wijze. Jacoba van Beieren in prachtig ge waad, met naast haar twee hofdames, zit voor haar kasteel. En in de tuin be vindt zich de valkenier, met wie zij op de valkenjacht zal gaan, een echt oud- Hollands tafereeltje. Doch Keukenhof is meer dan alleen maar geschiedenis, het is ook de nationale bloementen toonstelling, die jaarlijks zovele duizen den bezoekers trekt. Ook dit was uitge beeld op deze wagen: twee tuinlieden met hun gereedschap bewaken als het iiiiiiiiiiiiiiiiiitiiiitiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiitiiiiiiiiiiiiiiiniiini Beieren met enige hofdames en een valkenier prijk ten tussen een weelde van sierlijk gearrangeerde bloemen Het corso trekt voorbij t tallozen staan langs de weg en bewonderen de prachtige wagens. Men laat een sprookje aan zich voorbij trekken. Er moet iemand zijn, die dat sprookje vertelt, en dat is Jos van Driel. de ontwerper van dit corso. Hij laat zich niet zien, rijdt niet voorop in een dure auto: hij ls de man op de achtergrond. Maar dat wil niet zeggen, dat hij geen belangrijk aandeel heeft in de opbouw van het sprookje. Wie in de H.B.G.-hallen is geweest, om te kijken naar de opbouw van de wa gens. heeft daar iets van zijn acti viteiten kunnen zien. Hij is overal, geeft hier raad en daar een aanwij zing. hij is de vraagbaak voor iedereen. En dat is dan de laatste fase van het werk. Vooraf heeft hij de ont werpen gemaakt en de werkteke ningen. precies op schaal, zodat men niet onnodig hoeft te meten en rekenen. Hij is er bij als de tim merman de wagen bouwt en geeft de smid aanwijzingen als deze de staalconstructie in elkaar zet. In het corso 1951 ontwierp hij 12 grote wagens en sindsdien is hij de grote man in het corso. Voor het grote publiek blijft hij echter de man achter de schermen, die toch een ereplaats verdient! eiland, waar palmen groeiden en schild padden rondkropen. De fabel van La Fontaine „De vos en de raaf" inspi reerde de gemeente Lisse tot het maken van een praalwagen, waarop een meer dan levensgrote vos en bijna even grote raaf tegenover elkaar stonden. Een praalwagen is te vergeleken met een foto: men legt er slechts één moment op vast en zo kon het dan ook gebeuren dat de raaf zijn enorme stuk kaas stevig in dc bek hield en dit keer dus de vos te slim af was! Nog verder teruggaand komen we in de oude Griekse en Romeinse geschiede nis en mythologie terecht, en daaruit kan men een schat van gegevens halen. Men zag Flora in haar zegekar de lente inhalend: vier grote witte paarden trekken haar wagen. De wagen „Narcis sus" was gemaakt naar de Griekse mythe Echo en Narcissus, en uiteraard waren op deze wagen zeer vele nar cissen te vinden, wat een aardige afwis seling was. daar de meeste wagens met hyacinten waren opgemaakt. Odysseus kan weerstand bieden aan de zang der Sirenen omdat hij vastgebonden is aan de mast: dit was een zeer verzorgde wagen, niet alleen wat opmaak, doch ook wat de kleding van de deelnemers betreft. LenTe in winterse hou Apollo en Diana, de zonnegod en de maangodin, verdrijven de winter met hun pijlen en <maken de weg vrij voor de lente. Diana had er daarbij wel een beetje te veel op gerekend dat de lente i al gekomen was: haar kleding was 1 tenminste meer geschikt voor de zomer I dan voor de koude voorjaarsdag van zaterdag. Wat dat betreft had de deel neemster op de wagen „In de winter zit de lente" het beter getroffen. In een winters landschap, gezeten in een arre stee, komt de lente aan. Voor de nog Pauwen-ogen, de ogen der schoonheid die zich deze zaterdag in de bollenstreek tegoed konden doen, werden aldus gesymboliseerd door de firma's Nieuwenhuis-Lisse, Kuys-Anna Paulowna en Nell- Wassenaar. Een samenwerking tussen verschillende teeltgebieden die tot verdiende eerste en ereprijzen leidde. Een detail van De Glorie, een harmonisch verzorgde wagen van de firma's Van Waveren. De Wreede en Van Zanten te Hillegom. ware de prachtige tuin, vol bloemen. Hoort in onze geschiedenis ook eigen lijk niet thuis het verhaal van het Vrouwtje van Stavoren? Ook zij was aanwezig, gezeten op de grote vis die haar haar ring terug bracht, waarna zij. als straf op haar hovaardij, tot de bedel staf verviel. Uit het buitenland I Van de Nederlandse geschiedenis naar I die van het buitenland is slechts een kleine stap. Ook in het buitenland vond j men stof genoeg om te verwerken. Daar was Robinson Crusoë met zijn zwarte vriend Vrijdag op het onbewoonde slingers van een klok waren aange bracht. Als het uur van de lente heeft ge slagen, zijn de „Lentekleuren" overal te zien: men ziet het blauw van de hyacinten en het geel van de narcissen, zoals keurig verwerkt in deze wagen. Lieftallige jongedames vermaken zich in de ..Hyacintentuin", waarin pergola en schommel zijn opgesteld. In de lente- De bloemenpaarden mochten blijkbaar ook dit jaar niet in het corso ontbreken. Daar zorgde de afdeling Lisse van Bloembollen cultuur voor, die ze spande voor Flora's zegewagen, welke uit beelding met een derde prijs werd beloond. heersende kou heeft zij zich lekker warm in gepakt in een grote rode cape; zes grote sneeuwpoppen herinneren er aan dat de winter zich niet één. twee drie gewonnen geeft Er waren trouwens meer deelneem sters. die boften: dat waren o.m. de meisjes, die op de wagen „Bloemen- feest" zaten. Zij hadden parasols bij zich. die ook uitstekend als paraplu te gebruiken waren, wat zo nu en dan wel nodig was! De tijd draait door Maar ondanks alles, de tijd draait door en al lijkt het soms nog wat voor barig men mag toch wel zeggen „Len tetijd bloementijd". een wagen waarop verschillende klokken, zandlopers en pe kip en het ei waren vertegenwoor digd op twee wagens: „Eieren maken gezond en sterk" en ,Ei, ei, een en al ei". De lente is een „Romance", en daar hoort muziek bij, die op bloementoon werd gebracht door de meisjes op de wagen „Op vleugelen der melodie" een gracieus tafereeltje, evenals „Gratia", een wagen waarin vele gele tulpen waren verwerkt. Als laatste van de praalwagens noemen wij „Marianne", een prachtige wagen, waarop twee Franse dames za ten. De één was gekleed in de prachtige Bretonse klederdracht, de ander in het kostuum der vrouwen uit de Elzas. Ook bij de groep „Luxe wagens" wa ren prachtige versieringen aangebracht wij wezen al op de wagen „Lente", maar evenmin onvermeld mogen blijven „Freesia" met enkele grote toeven gele freesia's en „Neerlands -Trots", met nar cissen en blauwe hyacinten op de zwarte ondergrond van de auto. Bovendien waren er nog twee, niet in het program ma vermelde personenauto's. Minder bezoekers In gedachte hebben wij het corso nog eens aan ons voorbij laten trek ken. Het is jammer dat niet meer mensen het hebben gezien, want het was alleszins de moeite waard, 's Morgens was het aantal bezoekers aan de streek beslist teleurstellend, en de talrjjke toeschouwers in de middag hebben het niet geheel goed kunnen maken. Doch al zijn er dan minder bezoekers geweest dan vorig jaar, en daaraan zal wel niet vreemd zijn dat het corso vorig jaar op bevrijdingsdag werd gehouden het corso mag toch een succes worden genoemd. In ieder geval heeft ieder, die het gezien heeft, er vreugde aan beleefd. Onder de scheepsvaartmaatschappijen, die een belangrijk aandeel in hel bollenvervoer hebben en deze band met de bollenstreek ieder jaar weer tijd ens hr-t torso demonstreren, behoorden ook dit jaar de Black Diamond Lines, die met deze roman tisclie wagen onder het motto „Quo vadis" uit kwamen: een weelde van kleuren, tot in details verzorgd. Een eerste prijs was de beloning De firma Weyers en Zn. te Hillegom kreeg een eerste en ereprijs voor deze sierlijk met amaryllis getooide personenauto. tijd is het alsof alles dat dood scheen opeens weer tot leven komt, zoals de „Vuurvogel" Phoenix, die zich verbrandt, doch weer opstijgt uit zijn as. „Vuur vogel" was een prachtige wagen in vlammend rood, zowel in de kleding van de meisjes, als in de bloemen. Doch niet alleen enkele uitverkorenen mogen genieten van de schoonheid van de bloemen, ieder kan er van profiteren, zoals te zien was in de wagen „Bloem bollen. van kweker naar verbruiker". Die gebruiker kan iemand uit de stad zijn, die wat bollen in zijn tuintje heeft, maar even goed de boerenfamilie, waar de meisjes aan de pomp water halen en het koperen vaatwerk prachtig glimt, zoals te zien was bij de wagen „Quo Vadis". Een wagen, die nogal afweek van de andere was „Rhapsodie in rood en blauw", die een moderne vormgeving had gekregen met figuren in strakke lijnen. Het zou eentonig zijn. wanneer een heel corso uit dergelijke wagens be stond. doch deze ene wagen deed het bijzonder goed in het geheel. Eveneens opvallend, doch om geheel andere reden was „Een'nacht in Venetië", waarin de operette van Joh. Strauss op zeer char mante wijze werd uitgebeeld. Niet voor niets kreeg de wagen „Pauwenogen" een ere-prijs: de prachtige waaiervormige staart van de pauw was een meester stukje van bloemsierkunst! Dierenrijk Het dierenrijk was goed vertegen woordigd. Behalve de vis van het Vrouwtje van Stavoren, was er nog een school „Maanvissen", een zeer aparte vis. die ook op zeer aparte wijze vorm had gekregen. Licht blauwe omtrekken deden de vis doorschijnend lijken. De jeugd deed dapper mee bij de goede muzikale omlijsting van het f eestelijke corso, MAANDAG 15 APRIL iiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiniiiiiiiiiiiiiiiuiiiiiiüiiii Er was voor dit corso weer een nauwkeurig tijdschema opgesteld; dat is op zichzelf niet zo moeilijk. De moeilijkheid is juist zich aan dit tijdschema te houden, en dat is dit jaar prima gelukt. Er werd keurig op tiid gestart, en men kwam netjes op tijd weer op de Warmonderdam te Sassenheim aan! Voor de toeschouwers is dit bijzonder prettig, aangezien men dan niet urenlang behoeft te wach ten. iets dat vroeger wel eens is voorgekomen.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1957 | | pagina 4