PROF. DR. G. G. J. RADEMAKER
BINNENKORT ZEVENTIG JAAR
Leids fysioloog en neuroloog
van wereldvermaardheid
Eerste buitenlandse opgraving van
Museum van Oudheden
Het protestantisme in Italië
96ste jaargang
Donderdag 14 maart 1957
Tweede blad no. 29086
DINSDAG 19 MAART
(Ingez. Med.-Adv.)
Dinsdag 19 maart a.s. zal prof. dr. G. G. J. Rademaker, hoogleraar
in de neurologie aan de Leidse Universiteit, de zeventigjarige leeftijd
bereiken, hetgeen tot consequentie heeft dat hij aan het eind van het
lopende academische jaar zijn hoogleraarsfunctie zal neerleggen. Prof.
Rademaker heeft als opvolger van prof. dr. W. Einthoven sinds 1928
de Leidse Universiteit als hoogleraar gediend, en werd in intieme kring
gehuldigd toen hij enkele jaren geleden zijn zilveren professoraat
vierde.
Carrière in vele plaatsen
Gijsbertus Godefriedus Johannes
Rademaker werd op 19 maart 1887 als
zoon van een Haagse predikant geboren,
ontving daar zijn schoolopleiding en
studeerde geneeskunde aan de Leidse
Universiteit, waar hij in 1911 cum laude
het doctoraal examen aflegde en in 1912
artsexamen deed.
Nadien werd hij assistent van dr.
Schoemaker, de beroemde chirurg aan
het ziekenhuis Zuidwal te Den Haag, in
welke functie hij zich een grote chirur
gische vaardigheid verwierf, die hem
later bij zijn dierenonderzoek van zeer
groot voordeel zou worden.
brede wtenschappelijke belangstelling en
werkzaamheid aantonen.
Zijn onderwijstaak verwaarloosde hij
daarnaast geenszins, en daarbij betrok
hij tevens de nieuwste wetenschappelijke
inzichten en opvattingen
Naar neurologie
Niettemin heeft de fysiologische ar
beid hem in de eerste jaren van zijn
professoraat nimmer volledige voldoe
ning geschonken. Daarvoor was zijn
drang tot direct contact met praktijk
en patiënt te groot. Zijn werk bracht
hem in de loop der jaren in nauw
contact met de neurologie als klinische
wetenschap, en toen in 1936 dr. Gans
te Leiden zich als lector moest terug
trekken om gezondheidsredenen, werd
aan hem de leiding van de neurolo
gische kliniek opgedragen.
In 1946 ging het reeds lang bestaande
voornemen tot vestiging van een neu
rologische leerstoel te Leiden in ver
vulling, en prof. Rademaker gaf toen
de fysiologische leerstoel op voor de
neurologie. Het moet een grote voldoe
ning voor hem zijn geweest, toen enige
jaren geleden zonder ruchtbaarheid het
gebouw tien van het Academisch Zie
kenhuiscomplex voor een belangrijk
deel ten dienste van de neurologie en
de neurochirurgie kwam te staan,
waardoor zijn nieuwe arbeidsterrein
uitgerust werd met een doeltreffend
instrumentarium in een efficiente om
geving.
Erkenning van verdiensten
Zijn grote wetenschappelijke verdien
sten vonden op velerlei wijzen erkenning
in binnen- en buitenland, onder meer
door zijn lidmaatschap van de Konink
lijke Akademie van Wetenschappen, de
toekenning van het Legion dUonneur
en het erelidmaatschap van de Société
de Neurologie.
Op 22 oktober 1953, toen hij kort na
de eigenlijke jubileumdatum gehuldigd
werd bij zijn 25-jarig professoraat, werd
hem een aan hem gewijd nummer van
de Folia Phsychiotrica, Neurologica et
Neurochirurgica aangeboden. waarin
binnen- en buitenlandse onderzoekers
bijdragen publiceerden. Bij die huldiging
werd de nadruk gelegd op de unieke
combinatie bij prof. Rademaker van
liefde voor de wetenschap, interesse voor
het detail en het vermogen om dit te
zien en te plaatsen in het groter ver
band. Tevens werd hem toen dank ge
bracht voor de grote verdiensten die hij
zich had verworven als secretaris en
later decaan van de medische faculteit
In 1915 nam hij de praktijk over van
zijn oudere broer in Soerabaja, welke
praktijk hij tot de grootste in voormalig
Nederlands Indië uitbouwde. In zijn In
dische periode heeft hij dag en nacht op
een breed medisch terrein gearbeid, en
daarbij ervaring opgedaan die een basis
kon worden voor zijn latere wetenschap
pelijke arbeid.
Na overwogen te hebben zich een
nieuwe praktijk in Australië op te bou
wen, noopten familieomstandigheden
hem in 1922 naar Nederland terug te
keren zonder vastomlijnd plan voor zijn
verdere carrière. Hij bracht bezoeken aan
medische centra in Berlijn, Parijs en
Londen en wendde zich toen tot prof.
Magnus te Utrecht met het verzoek in
diens laboratorium een onderzoek te
mogen organiseren. Deze stap is bepa
lend voor zijn verdere loopbaan gewor
den.
Van Utrecht naar Leiden
Op basis van die Utrechtse onder
zoekingen promoveerde hij in 1924 cum
laude te Utrecht op een proefschrift
getiteld: „De betekenis der kern en
van het overige mesencephalon voor
spiertonus, lichaamshouding en laby-
rinthaire reflexen". Nog steeds heeft
deze belangwekkende publikatie ^root
gezag in fysiologische en neurologische
kringen.
In 1928 overleed de Leidse fysioloog
prof. dr. W. Einthoven, voor wie in
eigen kring geen opvolger van formaat
kon worden gevonden. Toen men zich
wendde tot de kring die zich om de
inmiddels in 1927 overleden prof.
Magnus had gevormd, viel de keus
voor de Leidse leerstoel reeds spoedig
op dr. Rademaker.
Op 1 oktober 1928 werd dr. Rademaker
tot gewoon Lelds hoogleraar in de fysio
logie benoemd, welke functie hij op
10 oktober aanvaardde met een oratie
over „Willekeurige en onwillekeurige
handelingen".
Moeilijke taak
Prof. Rademaker kwam in Leiden voor
de moeilijke taak te staan, een geleerde
van wereldnaam waardig op te volgen in
een laboratorium en met een instrumen
tarium dat niet aan de eisen des tijds
voldeed en dat bovendien uitgerust was
voor wetenschappelijk werk in een an
dere richting en van een andere opzet
dan de eigen wetenschappelijke voor
keur.
In alle opzichten is prof. Rademaker
er in geslaagd, deze moeilijkheden te
overwinnen. Naast zijn grote weten
schappelijke arbeid, waarvan de neerslag
te vinden is in tal van artikelen in me
dische binnen- en buitenlandse tijd
schriften en in vele boekwerken die een
J. F. VAN DRUTEN 80 JAAR
Was stationschef in Leiden
De heer J. F. van Druten. die van 1933
tot 1936 stationschef in Leiden was en
thans samen met zijn vrouw in het
Boshof woont, wordt morgen 80 jaar.
Nadat hij reeds vele tientallen jaren
geleden vrijwillig zijn dienstplicht had
vervuld ving deze geboren Assenaar zijn
spoorwegcarrière te Gouda aan om
korte tijd daarna, in maart 1897, in
dienst te treden van de Ned. Zuid-
Afrikaanse Spoorwegmaatschappij. Tij
dens de Boerenoorlog werd de heer Van
Druten uit Afrika verbannen en in 1901
keerde hij naar Nederland terug. In
Gennep aanvaardde hij een functie bij
het Noord-Brabant Duits spoor.
Na de fusie van de spoorwegen in ons
land was de heer Van Druten achter
eenvolgens als stationschef werkzaam
m Boxmeer Zaandam en Leiden. Hij
is thans ruim twintig jaar gepen
sioneerd en houdt zich in zijn vrije tijd
gaarne bezig met schilderen.
Venus van Milo was bijna in Leiden
terecht gekomen
Zoals bekend, heeft dr. A. Klasens, conservator van het Rijksmuseum van
Oudheden te Leiden, bij een opgraving In de buurt van Aboe Roasch een groot
aantal graven uit de eerste dynastie gevonden. Daar deze opgraving de eerste
buitenlandse expeditie van het museum was, hadden wij over deze aangelegen
heid een onderhoud met de directeur van het museum, dr. W. D. van Wijn
gaarden.
hij conservator is. Nadat hiertoe voorbe
reidingen waren getroffen en Z.W.O.
wederom steun had toegezegd, besloot het
museum, dr. Klasens in november 1956
met een opgraving te Aboe Roasch te
laten beginnen op een terrein, dat deze
bij vorige gelegenheden bereids verkend
had en waar hij de mogelijkheden van
belangrijke vondsten aanwezig achtte.
Door de politieke omstandigheden kon
dit plan niet doorgaan en het tijdstip
werd verschoven naar de eerste maanden
van dit jaar. Nadat de internationale
spanning verminderd was, vertrok dr.
Klasens 21 januari naar Egypte. Zodra
hij van de „Service des antiquites" de
concessie had verkregen zijn opgravingen
aan te vangen, toog hij aan het werk (14
februari)
Ds. A. Deodato uit Rome besprak voor
Leidse Waalse gemeente positie
Valdenzer Kerk
Dr. van Wijngaarden vertelde ons. dat
toen het museum in 1818 door Koning
Willem I werd opgericht, reeds direct de
bedoeling had voorgezeten, dat deze in
stelling opgravingen in het buitenland
zou gaan doen. Oorspronkelijk was het
museum gehuisvest in een particuliere
woning, waar prof. Reuvens op last van
Willem de Eerste alle materiaal op oud
heidkundig gebied in Nederland aanwe
zig. bijeenbracht. Dat de koning zelf
zich bijzonder voor de oudheidkunde in
teresseerde. blijkt wel uit diens op
dracht aan marine-officieren om gedu
rende vlootoefeningen waardevolle voor
werpen naar Nederland mee te nemen.
Toen in de jaren 18241825 een Ne
derlands eskader in de Egeische Zee
verbleef, deed kolonel Rottiers opgra
vingen op het eiland Melos. waar hij
antieke monumenten vond en mee
naar Leiden bracht. Bij deze gelegen
heid was hem bijna de Venus van
Milo in handen gevallen, maar de
Fransen waren hem juist iets voor.
Nadat België zich in 1830 van Neder
land had afgescheiden, waardoor de eco
nomische toestand slechter werd. deed
ons land niet meer mee aan buitenland
se opgravingen, enkele incidentele ge
vallen buiten beschouwing gelaten. Na
de tweede wereldoorlog openbaarde zich
een grote belangstelling voor de oude
beschavingen van het Naburige Oosten
en ook het Rijksmuseum voor Oudheden
gevoelde behoefte om aan deze onder
zoekingen mee te doen. Dit nu werd
mogelijk gemaakt, primo door het feit
dat sommige landen gaarne gebruik
wilden maken van de medewerking van
Nederlandse archeologen en secundo
door de subsidies, die de Nederlandse
organisatie voor Zuiver Wetenschappe
lijk Onderzoek daarvoor beschikbaar
stelde.
Dr. Klasens. die thans de eerste bui
tenlandse opgraving van het museum
in Egypte leidt, vertoefde reeds vier op
gravingsseizoenen achtereen in dit land.
Hij nam toen op uitnodiging van de
„Egypt Exploration Society" deel aan
opgravingen te Sakkara. welke onder lei-
rding stonden van prof. Emery. Het
spreekt vanzelf, dat dr. Klasens zijn op-
gravingswerk in Egypte gaarne wilde
continueren, maar nu eens zelfstandig
en uitgaande van het museum, waaraan
BELANG VAN DE VONDSTEN
TE ABOE ROASCH.
Zoals ook reeds enige tijd geleden werd
gemeld, heeft onze stadgenoot bij Aboe
Roasch een grafveld uit de eerste dy
nastie gevonden, dat is uit omstreeks
3200 vóór Christus. Onder de zeker 75
aangetroffen graven bevinden zich gra
ven voor armen, waarin de dode, in een
mat gewikkeld, werd neergelegd en gra
ven van tegels, voorzien van magazijnen.
De meeste graven waren geschonden,
slechts een enkele bleek intact. De in
houd werd voornamelijk gevormd door
aardewerk van zeer goede kwaliteit.
Daarnaast werd vaatwerk van albast
aangetroffen.
Dr. Klasens heeft zes typen van gra
ven kunnen onderscheiden. Hij hoopt dit
opgravingsseizoen zijn werk tot half april
te kunnen voortzetten. Bij zijn arbeid
wordt hij gesteund door zijn echtgenote,
die als administratrice en secretaresse
fungeert en voorts door de heer Van
Veen, fotograaf en tekenaar van het mu
seum. Bovendien heeft hij een twintig
tal Egyptische arbeiders in dienst.
De Egyptische pers toont voor deze
opgraving de grootste interesse en onze
stadgenoot is zelf voor het filmjournaal
opgenomen.
Aan het einde van het onderhoud
vestigde dr. Van Wijngaarden er de
aandacht op. dat deze opgraving van
groot belang zou kunnen zijn voor onze
kennis van het ontstaan en de vroegste
ontwikkeling der Egyptische bescha
ving.
Op uitnodiging van de Waalse Her
vormde Gemeente te Leiden hield gis
teravond ds. A. Deodato, predikant der
Valdenzer Kerk in Rome, in „Reho-
both" een lezing over de toestand der
protestantse kerken in Italië, in het
bijzonder over de Valdenzer Kerk, die
een leidende positie inneemt in het
protestantse leven in dat land.
Spreker zette uiteen, hoe de protes
tanten na 1848, toen andersdenkenden
dan rooms-katholieken burgerrecht had
den verkregen, toch nog sléchts officieel
„getolereerd" werden; een geleidelijke
verbetering trad toen wel in, doch ze
bleven blootgesteld aan de plagerijen en
de eigenmachtige wetsuitleggingen der
plaatselijke autoriteiten.
Onder hët fascistisch bewind werden
nieuwe voorschriften van kracht, die
ogenschijnlijk verruimingen leken, doch
in werkelijkheid valstrikken bleken te
zijn, die nieuwe gelegenheid tot terreur
verschaften.
De Grondwet van 1948 had men ge
dacht als een aanzienlijke vooruitgang;
niettemin bleek deze door Jezuïtische
Juristen niet als een wetswijziging, doch
als een simpele programmawijziging te
worden uitgelegd, totdat twee jaar ge
leden het Constitutionele Hof ingreep,
door aan andere kerken dan de Staats
kerk de rechten te waarborgen, die haar
krachtens de Grondwet toekwamen,
waardoor de Valdenzer Kerk haar werk'
zaamheden in vele richtingen heeft kun
nen ontplooien, zoals de bouw van
kerken, weeshuizen, scholen, tehuizen
voor ouden van dagen, ziekenhuizen. Dit
legt het huidige protestantisme in Italië
een grote verantwoordelijkheid op, die
aanzienlijke geldelijke offers eist, waar
voor de Valdenzer Synode nog de steun
van protestanten in andere landen nodig
heeft.
Op een totale bevolking van 40 mil
joen zielen, telt Italië thans ongeveer
40.000 protestanten; ondanks tegenwer
king van velen, die zich met de gods
dienst vrijheid nog niet kunnen vereni
gen, bouwt deze minderheid ijverig en
met optimisme voort aan haar evange-
liewerk.
Tenslotte vertoonde ds. Deodato een
serie lichtbeelden uit het zonnige Italië,
in het bijzonder uit de schilderachtige,
aan Frankrijk grenzende Valdenzer val
leien.
LEIDSCH STUDENTEN TONEEL
Het Leidsch Studenten Toneel geeft
op vrijdag 5 april in de Schouwburg on
der regie van de heer Arend Hauer een
gala-voorstelling van het toneelstuk „A
kiss for Cinderella" van Sir James Bar
rie.
Dit stuk. dat zijn première voor Ne
derland zal beleven, toont Cinderella als
een Londens volksmeisje, dat gedurende
de eerste wereldoorlog werkt in het huis
van een nauwelijks begaafde schilder,
die door zijn sprookjesverhalen in haar
gedachten een fantastische wereld heeft
opgeroepen. De dromen van Cinderella
7' n bet tegenwicht voor haar oorlogsbe
staantje. In het tweede bedrijf wordt
be. naieve dromenleven van dit meisje
geschetst, waarbij een ballet als expres
sief hulpmiddel wordt gehanteerd. Een
liefde tussen een agent-, die beroepshal
ve haar leven kwam binnen gegleden, en
Cinderella, die lijdt aan een noodlottige
tbc is de leidraad van dit met zoveel
geest geschreven stuk. Het bestuur van
het LST meende, dat het op de weg lag
van het studententoneel om aan dit
waardevolle werk ook in Nederland eni
ge bekendheid te geven.
In Den Haag zijn vier officieren I Den Haag. officier der eerste klas R. i
van de Marva beëdigd door de com- M. Dommering. Van links naar
mandant van de Marva-afdeling rechts de commandant en de nieuwe I
oficieren derde klas R. Callenfeld.
C. Neeb. E. v. d. Heide en A. C. L.
Kan.
2500 pond wirvis in Rijn
te Alphen uitgezet
Gistermiddag is op initiatief van de
Hengelaarsbond „Leiden en Omstreken"
in de Rijn te Alphen, nabij het Aarka
naal en de Damse Rijn een hoeveelheid
van 2500 pond witvis en 100 pond snoek
uitgezet, zulks ter bevordering van de
viscultuur in het water van de henge
laarsbond.
Aanwezig hierbij waren de voorzitter
van de Leidse Hengelaarsebond, de heer
J. N. de Wit en de secretaris, de heer
C. H. Wijkmans.
DE NIEUWE TAAK VAN DE
INTERN. VER. BELLAMY.
Gisteravond hield de afdeling Leiden
van de Internationale Vereniging Bel
lamy in het Federatiehuis een bijeen
komst. waar de landelijk voorzitter der
vereniging .de heer J. J. Dik. een voor
dracht hield over de nieuwe taak der
I.V.B. Spreker wees er o.m. op. dat de
Bellamyanen de broederschap één
van de pijlers van hun ideaal in
praktijk willen brengen door elkander
te helpen en te steunen. Het apparaat
in de vereniging, dat al de hieruit voort
vloeiende activiteiten zal leiden is de
Sociale Dienst der I.V.B. Deze dienst
zal adviseren, bepaalde kwestie en pro
blemen uitzoeken en behandelen .als
mede bemiddeling verlenen in bepaalde
gevallen. Zo wil de vereniging een ware
gemeenschap worden, waar een ieder
zich „thuis" kan voelen.
Hierna zette de heer Dik uiteen, dat
de I.V.B. naar buiten als één geheel de
taak heeft dit ideaal te verwezenlijken.
De huidige maatschappij, aldus spreker,
verkeert in een overgangssituatie; wij
maken het afsterven van de oude maat
schappij en het ontstaan van de nieu
we samenleving mede. Twee facetten
doen dit probleem versnellen, nl.: het
gebruik van de atoomenergie en de vol-
automatisering. Deze feiten zullen de
huidige maatschappij fundamenteel wij
zigen. hetgeen öf met veel leed en lij
den gepaard zal gaan. öf zonder dat.
Maar dan zal ook het inzicht zich moe
ten wijzigen! De I.V.B. wil dat thans
doen. daar waar dit het meeste zin
heeft. nl. in de wetgevende organen
van ons land. Zij wil op deze wijze bij
dragen de omwenteling, waarin mens
en maatschappij zich in deze tijd be
vinden, zo veel mogelijk zonder leed en
ellende te doen verlopen.
Onze stadgenoot de heer J- Vos
slaagde aan de Technische Hogeschool
te Delft voor het kandidaatsexamen
voor civiel-ingenieur.
Bij beschikking van de staatssecre
taris van Sociale Zaken is als lid van
het bestuur van de Bedrijfsvereniging
voor Ongevallenverzekering voor de
Zuivelindustrie als werknemersverte
genwoordiger aangewezen de heer A.
Geurts. alhier.
Burgemeester eofé uitgewerkt
SJOUWER KRIJGT 3 WEKEN
VOORWAARDELIJK
(Van onze Haagse redactie)
Een 40-jarige sjouwer uit Zwijndrecht
die op Koninginnedag 1955 samen
met een grote groep feestgangers
de Zwijndreclitse burgemeester een
café aan de Ringdijk heeft uitgezet,
is door het Haagse Gereehtshof ter
zake van het „door geweld een amb
tenaar dwingen tot het nalaten van
een rechtmatige ambtsverrichting"
veroordeeld tot een voorwaardelijke
gevangenisstraf van 3 weken met een
proeftijd van 2 jaar.
Zoals bekend was de burgemeester het
stampvolle café binnengegaan om orde
te scheppen. Het publiek was het met
zijn manier van optreden niet eens en
drong hem weer naar buiten. Later
kwam de burgemeester met twee politie
mannen terug, waarop een wilde vecht
partij ontstond. De Rotterdamse politie
rechter had de sjouwer destijds wegens
opzettelijke geweldpleging tegen de
burgemeester veroordeeld tot een on
voorwaardelijke gevangenisstraf van 3
weken, van welk vonnis de verdachte in
hoger beroep was gegaan bij het Haagse
Gerechtshof.
De „Waterman" had
aanvaring
Geen gevaar, schip keert
terug naar Rotterdam
(Van onze correspondent)
Vanmorgen omstreeks 11 uur is
het emigrantenschip Waterman
met 812 passagiers (emigranten)zo
als wij op pagina 1 in het kort mel
den, op weg naar Canada op de
Atlantische Oceaan in aanvaring
gekomen met het Italiaanse schip
„Merit" De "Waterman kreeg een
groot gat aan bakboord in het ach
terschip boven de waterlijn. Aan
boord is alles wel en het weer is
goed. De gezagvoerder seinde dat er
geen gevaar is en dat hij terugkeert
naar Rotterdam.
De aanvaring Is, naar uit een later
ontvangen telegram blijkt, tijdens een
dichte mist ontstaan. De Waterman
bevond zich toen op 566 mijl ten wes
ten van de Scilly-eilanden. Er ont
stond een groot gat aan bakboord
van het achterschip, waardoor de tim
mermanswerkplaats en de motorkamer
van de elektricienswerkplaats werden
opengescheurd. De passagiers, onder wie
312 Hongaren, behielden hun kalmte.
Daar het weer goed is. is er van ge
vaar voor de opvarenden geen sprake.
De schade is echter zo ernstig, dat ka
pitein J. C. Flagh besloot direct naar
Rotterdam terug te keren.
Een Shackleton-vliegtuig van de
R A F. wordt op een vliegveld in Corn
wall gereed gehouden om eventueel
hulp te verlenen.
De „Merit" is een schip van 7174 ton
en hoort te Genua thuis. De Waterman
is een regeringsschip, in beheer bij de
Kon. Rotterdamsche Lloyd. Het schip
maakt echter nu een reis met emigran
ten naar Canada in charter voor de
Holland-Amerika Lijn. Het is maandag
van de Wilhelminakade te Rotterdam
vertrokken.
De „Merit" heeft later geseind, dat
ook daar alles wel aan boord is. Het
schip verkeert niet in gevaar.
Met auto ingereden op
jachtopziener
(Speciale berichtgeving)
Een maand gevangenisstraf heeft
gisteren de politierechter te Zutfen
opgelegd aan een 36-jarige koopman
uit Epe, wegens poging tot doodslag.
Op tweede kerstdag van het vorig jaar
had hij het stopteken van een jacht
opziener genegeerd en was pardoes op
hem ingereden, zodat de man te nau
wer nood het vege lijf kon redden.
Verdachte ontkende de jachtopziener
te hebben opgemerkt en werd in deze
gesteund door de man die naast hem
had gezeten. De politierechter achtte dit,
gezien ook verklaringen van de jacht
opziener volkomen ongeloofwaardig.
Verdachte, aldus de rechter staat be
kend als iemand die herhaaldelijk met
het gezag overhoop ligt. Hij heeft een
maand in voorarrest gezeten.
OEGSTGEEST
FILMVOORSTELLING IN
„ENDEGEEST".
Na een gevarieerd voorprogramma
werd gisteravond in de recreatiezaal van
„Endegeest" een vrolijke film gedraaid,
getiteld „Dikhuiden". Deze gezellige
amusementsfilm speelt in het Ameri
kaanse stadje Carterville. alwaar de fa
milie van dr. Tibbitt (Olivier Hardy)
woont. Deze wordt bij een stervende pa
tiënt geroepen (deze patiënt blijkt een
olifant te zijn) en hoewel de brave
dokter verontwaardigd is, helpt hij het
dier. De olifant is zyn redder zó dank
baar dat hij deze overal volgt en in de
meest onmogelijke situaties brengt. In
het gezin van de dokter speelt zich ook
nog een liefdesgeschiedenis af.
Voordat de dokter zijn volgeling kwijt
raakt en de geliefden trouwen hadden
nog vele lachwekkende gebeurtenissen
plaats.
BURGERLIJKE STAND
VAN LEIDEN
GEBOREN.
Jan Anthony zn. van J. A. Hullser en
A. Visser; Ivonne Geertrulda Maria. dr.
van H. J. Steenbergen en M. C. l'Aml;
Elisabeth Anne ,dr. van D. N. Hüpscher
en A. D. Post; Abraham, zn. van A Jan-
se en S. Xarreman; Marlies Yvette. dr.
van P. F. Bongers en M. Mingelen; Jan
Dirk, zn. van J .D. de Wit en J. van Dorp:
Maria Johanna, dr. van J. J. Regeer en
W. van Rijn; Antonle Lambertus, zn. van
A. L. Deegenaars en E. H. Zwanenburg;
Krijna Anna Margaretha. dr. van C. Var-
kevlsser en J. Hellenberg; Marianne, dr.
van M. A. H. W. Schöttelndrelër en E. H.
Prillwitz; Renée Elisabeth, dr. van J P.
van der Linden en M. C. Byieveld; Wil
lem, an, van C. Noort en M. C. van Elk.
