EEN VOORPROEFJE
van de voorjaarsmode
ONS MENU
De taart voor Moeder Konijn
Wie verlangt niet naar 't goede terug?
CremePufF'
ZATERDAG 23 FEBRUARI
WEKELIJKS BIJVOEGSEL
PAGINA 3
Spiegeltje, spiegeltje aan de wand...
Geen ingrijpende veranderingen
Een vleugje CremePufF en... klaar!
.an max Factor
VAN DE WEEK
D'
Parijs, februari 1957
U weet al dat de Franse voorjaarsmode uit is. Ook weet ge dat
U niet voor het einde van de maand nieuwe Haute Couture modellen
onder ogen zult krijgen, aangezien er op foto's en tekeningen van die
modellen een embargo staat. Maar, ook al hebt ge nog niets gezien,
toch hebt ge intussen al gehoord dat er géén ingrijpende verande
ringen in de mode hebben plaats gehad en dat het modeliedje voor
voorjaar en zomer 1957 op het zelfde thema gecomponeerd werd als
dat van de afgelopen seizoenen.
Maai-, nu februari zich niet van zijn
slechtste kant heeft laten zien, en
ge tussen twee vroegtijdige maartse
buien door al het voorjaar in de lucht
hebt bespeurd, vraagt ge U af hoe dat
nieuwe liedje nu eigenlijk wel klinkt,
als het weer zacht is, wilt ge immers
al meteen gaan meezingen. Ge wilt in
het Japonnetje, dat ge over enkele we
ken nodig hebt voor een receptie of
een andere gelegenheid, eigenlijk nu
al een tikje van de „nieuwe mode''
leggen. En waarom ook niet? Dat
Jurkje moet immers ettelijke seizoe
nen mee: hoe moderner het dus nu
is. des te minder snel zal het ver
ouderen. (Tenminsteindien u zich
aan het klassiek-moderne houdt!).
Welnu, op de keper beschouwd, is dit
seizoen alles modern, het wenige nieuws
zowel als het vele oude; de Franse Cou
ture creaties, die ge binnenkort te
aanschouwen krijgt, zowel als het
pakje, dat u verleden jaar aan uw
uitzet toevoegde. Alles kan. Er is een
grote variatie in silhouetten, lijnen en
vormen, voor zover het de toonaan
gevende Franse collecties betreft. En
Inspiratie kwam van overal: van de
Japanse obi en de kimono (die als
zijden mantel dient), van de splitten -
jurk der Indo-Chinese sohone en de
over het hoofd gedrapeerde sari van
de vrouwen van India; ook kwam ze
uit de geschiedenis, die inspiratie, en
hier en daar is de invloed van 1918.
van 1925 en de dertiger jaren onmis
kenbaar, terwijl de mode eveneens
trouw bleef aan dat wat zich sinds
Dior's New Look tot een stijl ont
wikkelde.
Wilt ge echter op een winnend
paard wedden, voordat ge ook nog
maar iets van de zogenaamd nieuwe
mode hebt gezien, houdt u dan gerust
aan dat wat de voorjaarsmode zelf als
favoriet erkende, te weten:
korte (of ultra korte) tailleurjasjes,
die van een niet klassieke blouse ver
gezeld gaan. die blouse is vaak van
zijden mouseline;
chemisierjaponnen (van dunne wol
of soepele zijde) en deux-pièces die
bestaan uit een rechte rok en een
blouse;
soepele stoffen van wol of zijde;
mousseline, voile, crêpe in elke soort,
zijden jersey en shantung;
noppen, zo groot als een gulden, en
bij voorkeur wit op gekleurd fond;
pied de poule, marineblauwe stof.
wit. geel, mauve en een heel bleek
oranjerood;
korte of zevenachtste mouwen, witte
garnituurtjes, plooien, plissé's, bloe-
sende lijfjes, draperingen en rimpels;
brede, maar ondiepe decolleté s mot
of zonder kraag, die niet alleen in ja
ponnen, maar ook in mantels talrijk
zijn.
Zet vervolgens uw hoofddeksel zover
achterover dat het het voorhoofd vrij
laat en niet overschaduwt. Enba
seert u. in afwachting van meer
authentieke voorbeelden, op de sil
houetten. die ge hier afgebeeld ziet.
Het merendeel daarvan zal u zeker
niet vreemd of nieuw voorkomen
en dezelfde indruk zult ge hebben,
wanneer ge straks nader met de mode
van dit seizoen kennis maakt.
J. V.
(Ingez. Med.-Adv.)
Mooi zyn, betoverend mooi zqn en toch maar enkele seconden
per dag aan make-up besteden Dat kan. met Max Factor's
Creme Puff. Weldadige lanolinerjjke crème en het fijnste poe
der zijn in Creme Puff op meesterlijke wijze tot één geheel
gemaakt. Een complete make-up brengt u nu in nog geen
twintig tellen met een poederdonsje aan. En uw make-up
„bijwerken" is met Creme Puff in amper vjjf seconden ge
beurd Deze lichte, heerlijk luchtige make-up verkleurt niet.
droogt uw huid niet uit. Schaf nu de tijdrovende make-up af -
begin vandaag nog met Creme Puff.
MOiirwoOD
Crème make-up basis en poeder in één!
Imp. Harfac. N.V., Huddestraat 5, Amsterdam.
Creme Puff (handelsmerk) betekent Max Factor Hollywood creamy powder make-up
Verhaal voor de kleintjes
Yoghurt wordt in de fabriek bereid door de melk een bepaalde bewerking te
doen ondergaan, die ze zo lekker dik. zuur en fris smakend maakt.
Yoghurt is, wat voedingswaarde betreft, dus op één lijn te stellen met melk.
Door het zuurwordingsproces hebben bepaalde omzettingen plaats gehad waar
door de yoghurt zelfs nog lichter verteerbaar is geworden. Dit zuivelprodukt is
daarom bij uitstek geschikt voor slechte eters en al diegenen, die geen zwaar Recept: Eieren in kaassaus,
verteerbare kost kunnen verdragen.
Recept: citroenvla.
sap van 2 citroenen. 4 dl water.
50 gram griesmeel. 100 gr. suiker.
Het water met een citroenschilletje
aan de kook brengen, de droog door
een geroerde suiker en griesmeel er in
strooien en blijven roeren totdat het
griesmeel gaar is. Het citroensap er
aan toevoegen, het geheel iets laten be
koelen, het schilletje er uit halen en de
vla met een goed vertinde garde op
kloppen tot ze mooi luchtig is gewor
den.
In het konijnenhol, waar vader en
moeder Konijn woonden met hun der
tien konyne-kindertjes, waren zeven
nieuwe konijntjes geboren.
Dat nieuws ging als een lopend
vuurtje door het bos. Een eekhoorn,
die het van een vos gehoord had, ver
telde het aan een kraai en de kraai
vloog door het hele bos en kraste tegen
elk dier dat hij tegenkwam: „Kra!
Kra! Moeder Konijn heeft zeven nieu
we kindertjes gekregen!"
Toen de kraai het aan het oude
dametjes Egel vertelde, zeiden de
dametjes hoofdschuddend: „Tjonge,
jonge, dat zal niet meevallen om voor
twintig kinderen eten te vinden en
klaar te maken!"
Maar als vader en moeder Konijn
dat gehoord hadden zouden ze lachen
en zeggen: „Kom, kom dat valt wel
wat mee. Er zijn genoeg koolbladeren
en knollenvelden in de wereld voor wel
duizend kleine konijntjes!" En daar
hadden ze gelijk in.
In het bos woonden ook twee kabou
ters, Barnabom en Flap. Ze hadden
een huisje in een grote holle eikeboom
Dat was een goed plan en de twee
kabouters togen dadelijk aan het werk.
Ze bakten bijna nooit taarten ze
deden het alleen als er iets feestelijks
gebeurde maar ze konden het heel
goed. In het oventje werd de taart
langzaam goudbruin en hij rook zo
heerlijk, dat Barnabom moeite had om
niet zó maar de taart uit de oven te
pakken en op te eten. Maar hij wacht
te tot Flap zei: „Nu is de taart klaar!"
Ze haalden hem uit de oven en keken
er naar: het was een prachtige taart.
„Ik zou best een stuk lusten," zei
Barnabom. „Weet jij nog precies hoe
taart smaakt, Flap?"
Flap zei. dat hij het niet meer wist
en dat vond hij heel jammer, en daar
om moesten ze maar gauw naar moe
der Konijn gaan met de taart, want
anders zou hij misschien hard probe
ren te herinneren hoe taart smaakte
en dan
„Wat dan. Flap?", vroeg Barnabom.
en hij likte om zijn mond.
Maar Flap zei: „Nee, niets, Barna
bom", en dat zei hij, omdat hij niet
verder wilde denken.
der Konijn! Wil je me helpen, kool
bladeren rond te delen en knollen te
snijden?"
En zo aten Barnabom en Flap op het
feest bij moeder Konijn tenslotte hun
eigen heerlijke taart, terwijl alle grote
en kleine konijnen om hen heen te
vreden op hun kool en knol knabbel
den.
M. F. B.
ZONDAG
DINSDAG
WOENSDAG
DONDERDAG
VRIJDAG
ZATERDAG
kopje kaassoep, roastbeef met spruiten en aardappelen,
citroenvla.
koud vlees, knolraap, gebakken aardappelen, yoghurt met
beschuit.
bieten met spek en aardappelen, zoet macaronischoteltje,
uien gevuld met gehakt, rijst, schuimige bessensappudding,
krenten en rozijnen.
eieren in kaassaus, knolselderij sla. aardappelen, rijst met
krenten en rozijnen.
gebakken filets, veldsla, aardappelpuree, appelkoekjes,
stamppot boerenkool met worst, fruit.
2 eieren, 2 dl melk. 16 gr. bloem,
16 gr. boter, 25 gr. geraspte kaas,
zout, peterselie.
De eieren hard koken, pellen, over
langs doorsnijden en met de platte
kant naar beneden op een schotel leg
gen. Van boter, bloem en melk een
mooie gladde saus maken, de geraspte
kaas en zo nodig wat zout er door
doen en de saus dan over de eieren
gieten. Wat gehakte peterselie er over
strooien.
Flap aroeg de taart en Barnabom keek ernaar.
en daar kookten ze hun pap en ze
rustten er uit na hun wandelingen.
En toen zij hoorden, dat in het
konijnehol nieuwe konijntjes waren
geboren, zei Flap tegen Barnabom:
„Dan is het dus een feestdag. Dan
moeten we moeder konijn gaan geluk
wensen en we moeten haar een ca
deautje geven".
„Dat is een goed idee," vond Barna
bom. „Maar wat?"
Ja, en dat was een moeilijke vraag,
die Flap maar niet zo kon beantwoor
den. Daarom bleef het een poosje stil
in het huisje bij de holle eik. alleen
kon je in de verte juffrouw Liesbeth
Lijster, de zanglerares, haar morgen
oefeningen horen tsjilpen.
„We .zouden moeder Konijn een
dekentje kunnen geven," bedacht Bar
nabom," zodat de kleine konijntjes
lekker warm blijven".
„Ik heb maar één deken," zei Flap.
„En die heb ik heus zelf nodig. Bar
nabom. want ik kan niet zonder de
kens slapen en konijnen kunnen het
wel. Daar zij het konijnen voor."
„In mijn deken zit een frambozen-
vlek," zei Barnabom, „en je kunt niet
iets weggeven met een vlek erin. Dan
moeten we iets anders bedenken."
„Ik weet het!" riep Flap. „We bak
ken moeder Konijn een taart!"
Ze gingen dus samen op pad. Flap
droeg de taart en Barnabom keek er
naar. Maar hij keek ook heel goed
uit, zodat Barnabom niet over stenen
of takken kon struikelen.
In het konijnehol was het een feest,
drukte van belang. Behalve vader en
moeder konijn en hun twintig kinde
ren waren er wel achttien familieleden,
ook konijnen. Ze trapten allemaal on
ophoudelijk op eikaars poten en zeiden
dan „pardon", wat heel beleefd was.
Moeder Konijn vond de taart bijzon
der mooi. „Het is heel lief van jullie",
zei ze tegen Barnabom en Flap. „En
het is heus een grote taart, maar onze
familie is nog veel groter, zie je, en
iedereen zou niet meer dan een krui
mel krijgen als ik de taart ging ver
delen. Èn een kruimel taart smaakt
naar niets. Drie koolbladeren en een
halve knol per kind en per gast is veel
meer".
Moeder Konijn knikte en ze vroeg:
„Houden jullie van kool en knol?"
Flap aarzelde een ogenblik, maar
Barnabom zei. „Nee, moeder Konijn,
eigenlijk niet."
„Dan weet ik het goed gemaakt," zei
moeder Konijn. ,,Ik geef jullie de taart
Wat denk je daarvan? Een halve taart
voor ieder."
Ze knikte vastbesloten en riep: „Va-
WEE de film „Schuldig
bloed" zag, kan onmoge
lijk beweren, dat alle kin
deren „engelen" zijn.
Nu gaat 't er voor ons maar
om: is het mogelijk te veron
derstellen, dat een kind door
erfelijkheid zó zwaar belast is,
dat 't tot „moorden" in staat is.
zonder zdoh van het „kwaad" be
wust te zijn?
Elke stelling, welke men po
neert, wordt hetzij in een boek,
toneelstuk of film dikwijls over
belicht en zó zal dat, naar wij
hopen, ook in de aangrijpende
film „The bad seed" het geval
geweest zijn.
De mogelijkheid lijkt niet uit
gesloten. dat inderdaad een ge
beurtenis als deze zich heeft af
gespeeld, vooral omdat het meis
je de kiemen van een infecte
grootmoeder in zich droeg, maar
gélukkig hoort zij tot de uitzon
deringsgevallen, waarbij nog al
tijd de kwestie „erfelijkheid" of
„milieu" onopgelost blijft, zelfs
indien een film het eerste tracht
te bewezen.
WAAR of niet: met kinderen
is het een raar geval.
Zij kunnen lief of wreed
zqn: zó lief, dat iedereen bij
ziohzelf denkt: „Wat móet dat
nu later in het harde leven?"
Maar ook zó wreed, dat lemend
de angst om 't hart kan slaan.
Gelukkig hebben de eersten
verreweg de overhand en be
hoeft dus niemand de toekomst
al te pessimistisch in te zien:
zelfs als uw kind voor één keer
de vleugeltjes van een vlieg heeft
uitgerukt
Als U éénmaal hebt gezegd,
dat 't verkeerd is, loopt het heus
voor het vervolg wel los!
GELUKKIG zijn er ook hin
deren van héél ander ITag!
Kinderen, die van jongs-
af dieren tot hun vertrouwde
vrienden maken en er de hele
dag mee optornen.
Hier is er zo een: van „Beer
tje" is hij niet óf te slaan!
Beertje is z'n kameraad in
ólles: van de vroege morgen tot
de avond is hij er mee in touw
en Beertje loopt hem achterna
als een.nee. als een poes. die
weet, dat-ie 't nergens beter heb
ben kan dan bij z'n baas van
drie.
Dat gaat samen door dik en
dun, dat beleeft avonturen, waar
een volwassen mens geen flauw
begrip van heeft, dat gaat met
z'n tweeën op stap. met z'n
tweeën eten en met z'n tweeën
naar bed: Beertje aan 't voeten
eind.
ZO*N trouwe vriendschap tus
sen kind en poes is iets
roerends.
Het legt de kiem voor latere
vriendschappen met grote men
sen, waar deze egocentrische
wereld behoefte aan heeft.
Het kweekt gevoelens van
zorgzaamheid, van trouw aan
elkaar, van eerbied jegens de
ander en vertrouwen in de
ander.
Toen ik er van hoorde, dacht
Ik aan m'n eigen Jonge jaren,
toen „zwarte Pim" m'n vriend
was. Met hem zwierf ik 's avonds
na 't eten door de Sdheveningse
bosjes, die toen nog verwonder
lijk éohte bosjes waren, waarin
het voor kind en dier geheim
zinnig toe kon gaan
Pim, met z'n lange staart
kaarsrecht naar boven en met
e'n lichtende ogen koekeloerend
achter de struiken, opeens recht-
;oe recht-aan op je afschietend
»n dan met een sprong weer de
luisternis in, om je tóch nooit
te verlaten en gehoorzaam weer
netjes achter je aan naar huis te
tippelen.
i ót waren mooie uren met
poes Pim: uren. waar ik
nog dikwijls aan terug
denk, als ik zie hoe venijnig
oudere mensen elkaar in de
haren kunnen zitten.
Ik hoop, dat deze kleine man
later ook zo terug zal denken
aan z'n vriendschap met Beer
tje, die er dan, als Pim. al lang
niet meer zijn zal.
Daarvoor hoeft een mens niet
sentimenteel te zijn: 't is alleen
maar een herinnering aan iets,
dat 't kinderleven héél mooi kon
maken.
En wie verlangt, diep in z'n nu
met. ijzerbeslag gepantserd hart,
niet naar de goede dingen uit
e'n jeugd terug?
FANTASIO
