EN TUIN
IN KAMER
Zout bracht de oplossing
w'
Christina van Zweden: meisje
dat tot een „Koning" opgroeide
ZATERDAG 23 FEBRUARI
WEKELIJKS BIJVOEGSEL
PAGINA 2
Ons kort verhaal
door Cyril Donson
Bewogen Leven
Vele bewonderaars zagen haar als
de redding der wereld"
laatste weken zo had verwaarloosd.
Zo. begroette ze hem sarcastisch.
Is de onmisbare van de Yard er
eindelijk in geslaagd een paar minuten
van zijn kostbare tijd voor mij vrij te
maken?
Nick haalde de schouders op en liet
gelaten Molly's woordenvloed over zich
heen golven .Toen ze eindelijk uitge
sproken was, trok hij haar in zijn
armen en kuste haar.
Je zult wel uitgehongerd zijn, na
die marathon van wachten. Waar
zullen we gaan eten?
Molly moest ondanks alles lachen.
Als je 't mij vraagt, hebben
politiemannen geen hart.
Nick begon te lachen. Ze gingen
naar Sigamo's. Het was zijn gewoon
te om nooit zaken met zijn privé-
leven te vermengen, maar vanavond
moest hij met Mollv over Newton en
Gentle praten: hij kon niet anders...
hij móest er iets op vinden. Molly
moedigde hem zelfs aan. Ze luisterde
belangstellend naar wat hij vertelde.
Die kerels smokkelen dus. terwijl
jij er met je neus bovenop staat en
tenzij jij er achter komt, hoe zij dat
doen. ga je de laan uit. Zo is het toch?
Nick knikte somber.
Ja, zo staan de zaken er voor. Nu
vraag ik je: hoe kan een man juwe
len in ontvangst nemen, er mee in
zijn binnenzak naar het vliegveld
rijden en ze niet bij zich hebben, als
hij gefouilleerd wordt? Hij heeft geen
moment gelegenheid gehad om ze aan
iemand anders te gevengaat door
de douane-controle hier en in Frank
rijk en Nederlanddrie keer heb
ben ze hem ai gefouilleerd, voordat ze
hem verder lieten gaan. Niets werd
echter gevonden. Maar tóch leveren
ze kort daarna de stenen af. Het lijkt
wel een nachtmerrie!
Ze verlieten enkele ogenblikken
later Sigamo's en botsten toen bijna
tegen Newson en Gentle op. die juist
naar binnen gingen. Nick begon zich
al te verontschuldigen, maar toen hij
hen herkende, vloekte hij zachtjes.
Gentle grijnsde
Goedeavond, sergeant!
Nick brieste van nijd en sprong met
Molly in een taxi.
Ze stak haar arm door die van Nick.
Je werd nogal boos, geloof ik, wie
waren die twee kerels?
Nick glimlachte en zei, dat zijn on
beheerste woorden hem speten.
Het spijt me werkelijk. Molly
dat waren Newson en Gentledie
twee smokkelaars, die me op 't ogen
blik slapeloze nachten bezorgen.
Molly keek Nick met opgetrokken
wenkbrauwen aan.
Ik heb er zo'n vaag vermoeden
van, dat ik één van die twee al eens
eerder heb gezien. Maar ik weet niet
meer waar.
Later op de avond, na de show,
bracht Nick Molly thuis en bleef nog
even wat bij haar drinken. Plotseling
begon de telefoon te rinkelen. Molly
nam de hoorn op. Ze keek Nick aan.
Het is voor jouklinkt drin
gendze zoeken al vijftien minu
ten lang naar je.
Nick luisterde aandachtig, terwijl
hij nu en dan een slok uit zijn glas
nam en enkele woorden mompelde.
Toen smeet hij de hoorn op de haak,
greep hoed en jas en liet zijn glas
onuitgedronken staan.
Het spijt me, Mollyik moet
er direct vandoor. Newson en Gentle
vliegen vanavond naar Nederland.
Onze man heeft ze een armband zien
ontvangen, met genoeg edelstenen om
de Albert Hall te laten schitteren
Molly greep Nick bij de arm.
Wacht, Nick! Het schiet me juist
te binnen, waar ik die man heb ge
zien!
Nick bleef bij de deur staan.
Molly sprak gehaast verder.
Twee seconden, dan kom ik
ik heb zo het idee. dat ik je kan hel
penIn de auto zal ik het wel
vertellen.
Ze rende haar slaapkamer binnen,
greep haar jas en holde toen met Nick
naar buiten.
Tijdens de rit naar het vliegveld
sprak Mollykoortsachtig snel.
Nick luisterde aandachtig. Toen ze
eindelijk klaar was, begon Nick ver
genoegd te glimlachen.
Ben je daar zeker van? Als het
inderdaad zo is, grijpen we hem van
avond.
Ze kwamen precies vijf minuten
eerder dan Newson en Gentle op het
vliegveld aan. De beide mannen glim
lachten, zoals gebruikelijk, vol ver
trouwen.
U bent hier zeker om bij het ge
bruikelijke ritueel van de douane te
zijn? vroeg Newson zuchtend.
Nick grinnikte en schudde het hoofd.
Dit keer gaat het anders. Ik heb
alleen maar belangstelling voof
Gentle.
Hij wendde zich tot één van de
douane-beambten.
Zoudt U Newson tien minuten
niet uit het oog willen verliezen?
Gentle, ga maar met mij mee.
De man deed hoogst verwonderd.
Hij keek naar Newson. die de linker
wenkbrauw vragend optrok en zijn
schouders ophaalde. Nick zag deza
blikken van verstandhouding en be
gon zachtjes te lachen.
Tien minuten later kwam hij terug.
Hij stak zijn hand uit. Op een klein
stukje bruin papier lag een prachtige,
rijk met juwelen bezette armband.
Het spel is uit, Newsonje
staat onder arrest.
Newson's ogen vielen bijna uit de
kassen.
Hoe isbegon hij, maar Nick
viel hem grinnekend in de rede.
Mijn verloofde herinnerde zich,
dat ze Gentle jaren geleden eens
heeft gezien. Hij trad toen in een
circus opGentilina de Grote
Newson zakte bijna in elkaar.
Ze wist nog precies, dat ze hem
als degenslikker heeft zien optreden...
en ze wist ook nog, dat hij glas in
slikte, messen en lepels. Hij was
klaarblijkelijk een bijzonder iemand...
een menselijke herkauwerhij kon
de meest vreemde voorwerpen inslik
ken en ze later weer te voorschijn
brengen, zonder zichzelf te verwon
den. Het kostte dus niet veel fantasie
om te veronderstellen, dat hij die
kostbaarheden even voordat de taxi
het vliegveld bereikte, inslikte, in het
vliegtuig waarschijnlijk weer repro
duceerde en dit proces herhaalde om
de douane op het continent veilig en
wel te kunnen passeren.
Het was een bijzonder intelligent
idee. Newsonbijzonder slim uit
gedachten had Molly mij niet
verteld, dat hij vroeger als degenslik
ker in een circus is opgetreden dan
was ik er waarschijnlijk nooit achter
gekomen
Hij keek Molly lachend aan. toen
Newson en Gentle naar de politie
auto werden gebracht.
Ook toevallig, dat ik juist van
daag een nieuw pak zout heb ge
kocht! zei ze opgewekt. Nick knikte
en begon te lachen.
Gentle mag onovertrefbaar zijn
als degen- en glasslikker, maar hij
had het echt niet begrepen op die
sterke zout-oplossing, die we hem
hebben laten drinken om hem misse
lijk te krijgen
Ik begrijp het niet. mompelde
Nick Carter, terwijl hij de kraag van
zijn jas opsloeg, om zich zoveel moge
lijk tegen de neerkletsende regen te
beschermen. We wéten, dat ze die
dingen smokkelenmaar hóe?
Hij begon al de dag te verwensen,
waarop hij bij de Yard in dienst was
getreden. Had hij eerder zijn verstand
gebruikt, dan had hij een baantje ge
zocht met normale werkuren. Nog en
kele van deze avonden, en hij zou
Molly verliezen. Dit was nu al de zes
de keer. dat hij op het laatste moment
een afspraak had moeten afzeggen!
Het was een saaie, natte, verloren
avond en dat deed zijn humeur nog
meer dalen. Hij dacht aan Molly. Ze
zou ongetwijfeld wel nijdig op haar
flat. zitten te nukken, terwijl hij hier
op London Airport een longontsteking
stond op te lopen, wachtende totdat
hij twee van de meest gladde smok
kelaars. waarmede de Yard ooit te
maken had gehad, kon vangen.
Er moest een verklaring voor zijn...
maar wélke?
De laatste zes maanden hadden
Newson en Gentle voor ruim een half
miljoen pond sterling aan juwelen
naar het continent gebrachten
daarbij de douanerechten ontdoken.
Dat deze twee achter de nieuwe
smokkel-affaire stonden, was prak
tisch zeker. Ze waren gezien, toen ze
de kostbaarheden in ontvangst namen.
en naar het vliegveld redenMaar
daarna schenen de juwelen steeds als
het ware in de lucht opgelost te zijn.
Eén of twee dagen later doken ze
echter weer steevast in Frankrijk of
Nederland op.
Newson en Gentle poseerden als
zakenlieden, die geregeld per vliegtuig
naar het continent gingen. Reeds twee
keer had hij hen op het vliegveld
aangehouden en laten fouilleren. Bij
de herinnering hieraan werd hij weer
nijdig. Niets was op hen gevonden, zo
dat hij Newson en Gentle weer had
moeten laten gaan. Ze hadden zich
•bovendien nog op zijn kosten ver
maakt.
Hij trok zijn brede schouders op en
huiverde Als Reynolds inlichtingen
juist waren, zouden de twee smokke
laars vanavond echter in de kraag
gegrepen kunnen worden.
Hij durfde er niet aan te denken,
wat zou gebeuren als hij wéér voor
gek zou staan. De kranten schreven
al onaangename stukjes over de on
bekwaamheid van de politie en zijn
meerderen hadden er duidelijk op ge
zinspeeld. dat er een groot tekort aan
mensen was bij de straatdienst
Hij verstarde, toen hij de taxi aan
zag komen. Hij gaf het afgesproken
teken. Twee douane-ambtenaren voeg
den zich bij hem en zij sloten de
taxi in.
Newson glimlachte minzaam.
Goedeavond, sergeant. U wilt me
toch niet vertellen, dat U ons nog
steeds verdenkt?
Hij keek Gentle grinnekend aan.
Het is toch eigenlijk verschrikkelijk,
wat de mensen zich tegenwoordig van
de politie maar moeten laten welge
vallen!
Gentle grinnikte op zijn beurt.
Nick greep Newson's arm.
Hou'maar op met die comedie!
We zullen gauw genoeg weten, hoe
onschuldig jullie zijn! Tien minuten
geleden heeft één van onze mensen
een klein fortuin aan stenen in
ontvangst, zien nemen van Shintell.
Sedertdien werd U voortdurend ge
volgdU heeft geen gelegenheid
gehad om U van die stenen te ont
doen. Ik ben er zeker van. dat we U
ditmaal zullen snappen.
Gentle zag er onaangenaam getrof
fen uit.
We moeten eigenlijk een aan
klacht wegens belediging tegen U in
dienen, sergeant
Nick dwong hen de douane-loods
binnen te gaan. Vol vertrouwen, dat
hi.i hen uiteindelijk zou weten te
grijpen en verlangend naar het uit
gestelde afspraakje met Molly, keek
hij toe, hoe de douane-beambten de
beide mannen fouilleerden, Zijn zelf
verzekerdheid veranderde in de groot
ste verbazing, toen niets werd gevon
den.
Is de taxi ook nagezocht? vroeg
hij snauwend.
Reynolds knikte.
We hebben haar praktisch ge
sloopt en de chauffeurmaar geen
spoor van die stenen!
Newson begon te lachen.
U heeft er zeker geen bezwaar
tegen, sergeant, als we nu ons vlieg
tuig nog pakken?
Nick keek hem somber aan.
Ik kan U dit keer niet tegenhou
den. Maar dp dag zal komen, dat ik
ontdek, hoe U 't 'm levert en dan is
het oppassen voor U geblazen. Gaat
U nu maar.
Twee dagen later bereikte de Yard
het bericht uit Nederland, dat Newson
en Gentle de stenen hadden afgele
verd. Tien minuten later stond Nick
al op het matje.
Ik geef je nog één week. Carter...
maar als je er dan nög niet in slaagt
deze affaire op te lossen, dan kan ik
je moeilijk langer de hand boven het
hoofd houden, zei zijn commandant.
Nick knikte somber.
De hele zaak is fantastisch
volkomen onmogelijk. Ik heb zelfs
geen enkele aanwijzing. Okayik
zal zien. wat ik kan doen.
Dat raad ik je aan ook!
De uitbrander galmde nog in zijn
oren na, toen hij naar Molly's flat
reed. Hij verwachtte dat ze een hoop
herrie zou schoppen, nu hij haar de
rIJZE vorst! Zij, de lichamelijk zo schone, de gees
telijk'zo verbazend knappe vrouw, legde op haar
achttiende jaar de eed af als „koning" van Zwe
den. Zo wilde het volk het en zijzelf. Groot waren de
feesten bij die gelegenheid en een zeer groot gedeelte van
West-Europa was vol hoop! Mensen als Milton en Des
cartes hadden openlijk verkondigd dat haar buitengewone
gaven de wereld zouden verrijken.
Vele huwelijkskandidaten vonden weldra een weg naar
haaren vele geleerden. Zou zij aan de hooggestemde
verwachtingen beantwoordenof zou zij, als zo menig
geniaal mens aan zichzelf tegronde gaan?
REIN BROUWER.
-¥■
-¥■
Op de 8ste december van het jaar 1626 werd Prinses
Christina geboren in Zweden, de dochter van Gustaaf
Adolf. De krachtige, op macht beluste Koning legde zich
snel bij de feiten neer, mede omdat hij een gelovig man
was. Hij kuste het kind en voorspelde dat het zeker bij
de hand zou worden, omdat het ieder voor de gek had
gehouden, ook de sterrewichelaars aan het Hof. die met
aan zekerheid grenzende waarschijnlijkheid een zoon
hadden voorspeld.
Maar de moeder, hoe is het mogelijk, was niet zo gauw
met haar lot verzoend, en zo wij sommige schrijvers
mogen geloven, heeft ze later heimelijk gepoogd het kind,
haar eigen vlees en bloed, uit de weg te ruimen.
De vader hield weldra veel van het kind en zo gauw
het lopen kon nam hij het mee op manoeuvres. Het vader
hart zwol van trots toen hij merkte dat de kleine Christi
na niet bang was voor het dreunen van het geschut.
IJ werd niet in een gelukkige tijd geboren, want de
Z Dertigjarige Oorlog woedde in Duitsland en de om
liggende landen en onze Tachtigjarige Oorlog werd
er een onderdeel van. Zweden bleef niet buiten de krijg.
De Zweedse Koning, een overtuigd protestant, mengde
zich in de strijd, èn om de overwinning aan de protes
tantse landen te bezorgen, èn om Zwedens maeht uit te
breiden rond de Oostzee.
Gustaaf Adolf maakt zich vcor de strijd gereed, en of
schoon de Keizerlijken spotten dat de Koning uit het
noorden zou smelten als sneeuw voor de zon als hij naar
het zuiden kwam. zagen zij de uitrusting met een bezorgd
hart tegemoet, want Gustaaf Adolf was geen man om
mee te spotten.
De kleine Christina zag de voorbereidingen aan en toen
het grote leger scheep ging was er groot verdriet in haar
hart. Zij was zo graag meegegaan, want ze hield zo van
vader, de Koning.
Maar de Koning wist dat de oorlog een werk van man
nen is en daarom liet hij het kleine meisje thuis. Ze was
immers nog maar een paar jaar.
DE Koning ging scheep met zijn ganse leger en weldra
verscheen hij in de Duitse landen. De tucht in zijn
leger was vergeleken bij die van zijn vijanden voor
beeldig en sommige historieschrijvers hebben beweerd
dat hij onder het hoofdkussen van zijn veldbed het boek:
„Over het recht van oorlog en vrede", van Hugo de Groot
had liggen.
Zeker is het dat de Koning, moge hij door sommigen
wat geidealiseerd zijn, een sterk plichtsgevoel had. het
wel meende met zijn volk, en over moed beschikte die
soms aan roekeloosheid grensde.
De sneeuwkoning versloeg zijn tegenstanders in de slag
bij Breitenfeld. Zijn volgelingen hieven dankpsalmen
aan. Doch in de slag die hij leveren zou tegen „de duivel
in eigen persoon", Wallenstein, die op het standpunt
stond dat „de oorlog de oorlog" voeden moest, en zijn
rabauwen had laten plunderen naar hartelust, zou de fiere
Koning sneuvelen.
Toen was er rouw in Zweden, want een goed vorst was
heengegaan en wie moest nu voor hen de oorlog winnen?
Een kind van zes jaar misschien? Niet alleen een goed
vorst, ook een „groot" vorst was heengegaan. En nu zou
na hem een vrquw bezit nemen van de troon!
Zou zij aan de verwachtingen voldoen?
Meer dan zeven maanden achtereen had een volk elke dag gebeden om een Prins.
Duizenden, honderdduizenden hadden dit gedaan. En de Koning en de Koningin
hadden vurig naar een zoon verlangd.
Twee meisjes had de Koningin de Koning geschonken, twee Prinsessen, doch de
dood had ze weldra gehaald.
Men zou zo zeggen, als honderdduizenden elke dag, maanden achtereen om iets
vroegen, dat dit invloed moest hebben. En toch, toen het derde land geboren werd,
bleek het een meisje te zijn. Wel had het veel haar en schreeuwde het als een jongen,
zodat de Koning, die het hoorde, wel kon schreeuwen van blijdschap, doch er was geen
twijfel aan dat het een meisje was.
DE Koningin, die geleefd had in de schaduw van een
sterke persoonlijkheid, verviel tot diepe melancholie.
Zij liet het lichaam van haar gemaal naar Zweden
voeren, het hart eruit nemen. Dat kwam in een gouden
kistje. En dat gouden kistje kwam naast haar bed te
staan. De kamer werd behangen met zwarte draperieën,
het gouden kistje met het hart van de grote Koning werd
omkranst met brandende kaarsen
De weduwe verlustigde zich in haar eigen verdriet. Ge
vaarlijke bezigheid! In het kind dat ze tot nog toe had
gehaat, ontdekte ze plotseling de vader. De kleine Chris
tina leek sprekend op Gustaaf Adolf. Ze nam het mee
In de rouwkamer, streelde het over de haren, over het
gezicht, dacht zodoende haar gemaal te strelen en huilde
daarbij van verdriet.
Welk een verderfelijke invloed moet dit op net jonge
kind gehad hebben. Het meisje was zeer begaafd, men
kan gerust zeggen: geniaal. En de geniale mens kan al
zo moeilijk zijn draai in het leven vinden. De handen van
de moeder die haar eens haatte, streelden haar nu. Een
kind kan door zo iets misselijk worden
DAGELIJKS moest zij de rouwkamer in. totdat de
voogden er een eind aan maakten. Zij namen het
kind bij de moeder weg, zonden zelfs de Koningin
naar Gripsholm.
Wat in een kind van zes jaar bedorven is, is slechts met
grote moeite te herstellen.
De herinnering aan haar vader leefde in haar voort.
Een schone herinnering was dat! Eens zou zij zijn plaats
moeten innemen. Als ze achttien was zou ze zelf moeten
regeren.
Zij groeide op als een jongen. Nooit 1% bewezen dat dit
in overeenstemming was met haar natuur. Doch zij moest
immers een mannelijke taak verrichten. Ze begon alvast
met te studerenals een manVrouwen studeerden
toen niet. Haar leermeesters werden gauwer moe van het
lesgeven dan zij van het lesnemen. Zeer snel nam ze op.
Véél te veel nam ze op. Menige nacht ging studerende
voorbij. Theologie, filosofie, alles interesseerde haar. Maar
door haar methode van opnemen en haar te grote dorst
naar kennis vergroeide zij. Haar geest groeide veel snel
ler dan ziel en lichaam.
Toen zij veertien jaar was gedroeg ze zich als een jon
gen in de vlegeljaren. Ze had ook diens brutaliteit.
In haar brieven gebruikt ze de meest gewaagde beeld
spraak doch in haar omgang met de andere kunne voelt
ze zich niet vrij.
Zij is knap. heeft vele bewonderaars en Europese ge
leerden zien haar als „de redding der wereld". Zij heeft
immers op haar achttiende jaar reeds een grondige ken
nis van die wetenschappen die een wijze vorst beoefenen
moet.
Primula obconica
gevaarlijk
In onze ziekenhuizen wordt de pri
mula obconica tegenwoordig geweerd
en dat is ook wel terecht: deze plant
kan soms een hinderlijke uitslag ver
oorzaken. Vooral dames hebben hier
veel last van. Overigens moet met het
gevaar ook niet overdrijven. Er zijn
duizenden mensen die er beslist geen
hinder van hebben, doch als men ge
voelig is voor uitslag, kan men die
plant misschien maar beter door één
van de huisgenoten laten verzorgen
of helemaal niet in huis kweken.
Verder is deze primula toch wel een
heel aantrekkelijke kamerplant. Als
men haar goed verzorgt kan men er
veel plezier van hebben. In deze tijd
van het- jaar zal de zon haar nog geen
kwaad doen, doch als we een maand
verder zijn, moet ze op het heetst van
de dag toch wel een weinig beschermd
worden. Er zijn tegenwoordig heel
mooie soorten in verschillende kleu
ren. Gelukkig zijn die nieuwere soorten
ook niet zo gevaarlijk meer: zij hebben
niet zo veel van die fijne haartjes
meer die als prisma's in de huid
dringen en daar een soort etherische
olie afscheiden, die de eigenlijke uit
slag kan veroorzaken. De plant heeft
veel water nodig en zal zeker dage
lijks begoten moeten worden, zeker
indien ze in een normaal verwarmde
kamer staat. Die normaal verwarmde
huiskamer is eigenlijk voor haar iets
te veel van het goede, in een matig
verwarmd vertrek zult u er niet alleen
langer plezier van hebben, doch ze
voelt zich daar ook beter op haar
gemak. Als ze het naar haar zin
heeft, gaat ze regelmatig door met het
vormen van nieuwe bloemknoppen.
Doch al heeft de bloemist voor voed
zame potaarde gezorgd, ze zal toch wel
wat extra voedsel nodig hebben. Het is
goed haar dus elke week een wei
nig kamerplantenkunstmest te geven.
Per liter water lost men hiervan één
theelepeltje op en daarmee kan men
wel twintig kamerplanten bemesten.
Na de bloei wil de plant wel een beetje
rusten, doch het zou verkeerd zijn haar
het water allemaal te onthouden. De
bladeren moeten groen blijven. Al zul
len enkele oude verloren gaan, na ver
loop van tijd ziet men ook wel weer
nieuwe te voorschijn komen. Dat is
dan voor U het sein dat de plant
verpot moet worden. Voedzame bloe-
mistengrond moet dan gebruikt wor
den en daarin mag geen eikebladgrond
voorkomen.
G. Kromdijk.
Primula obcortia ia volle bloei
