CHIEF WHIP
Wiener Samgerkmabee zetten een
zaal in laaiende geestdrift
I is weer
KWATTA
En of...
Chief TUtitp ïeJeïs lip
Prof. Van Ruler over de ernst
van Herv.-Geref. gescheidenheid
Zaken jubileum S. van Weesel
FALCONJAS
C.H.NOLET
95ste jaargang
Vrijdag 15 februari 1957
Tweede blad no. 29063
Men kon nauwelijks scheiden
Hoge zangcultuur en uiterste discipline
Daar waren ze weer: de vermaarde „Wiener Sangerknaben", de „kereltjes,
die met muziek door het leven gaan", zoals het programma vermeldde.
Jeugdige dragers van een sinds eeuwen overgeërfde cultuur en traditie, ieder
jaar nieuwe gezichten want de doorstroming gaat snel! en meestal een
nieuwe, jonge dirigent, ditmaal Gerhard Lang. met wie zij hun tournée door
de landen maken.
Stamp- en stampvol was de Gehoorzaal!
Er is immers iets, dat appèlleert aan eigen jeugd, eigen geïdealiseerde jeugd,
dat het geheel zo roerend maakt
En daarom alléén al stroomt men er heen!
Wie hen 's zondagsmorgens in de
Wiener Hofburgkapelle hoorde, weet.
dat daar hun eigenlijk domein is. De
toehoorder wordt er in een wijdings
volle omgeving in klassieke missen met
hun vlekkeloos reine stemmen gecon
fronteerd.
Daarbuiten, in de drukke concertzaal,
is er iets. dat niet helemaal correspon
deert met de geest van hoge eruditie,
die hen in hun „eigen wereld" omgeeft.
Maar heeft men zich over die beden
king heengezet, dan luistert men op
nieuw als overrompeld naar deze per
fect geschoolde zangkunst, die ditmaal
onder de voorname, welhaast onbewogen
leiding van Gerhard Lang een wel uit
zonderlijk hoge graad bereikt had.
Daar staat dit tot het uiterste ge-
discipilneerde h^ast was ons het
woord „gedresseerde" uit de pen geval
len koortje van twintig streng gese
lecteerde jongens, geselecteerd naar
stemmateriaal en oer-Weense muzika
liteit. Wie weet, höe hoog de eiser, zijn,
weet meteen, dat hier het „beste-van-
het-beste" voorhanden is.
Natuur en kunnen, doch geen „ge
kunsteldheid" zijn verenigd. Haast on
geloofwaardig is de échtheid, ook in de
levendige actie tijdens Lörtzings ko
misch opera-tje „Die Opernprobe". Ook
dit acteertalent, samengaand met een
kostelijke mimiek hebben deze Oosten-
rijkertjes van de voorvaderen meege
kregen. Maar het is verfijnd en van
zelfsprekend veredeld bestudeerd op
het Instituut, waar zij hun algemene
opleiding ontvangen.
Zo gracieus en beminnelijk als de
travestie-rollen worden uitgebeeld: dat
is op zichzelf al een wonder!
Daar stonden zij, onberispelijk in de
houding!
En uit hun onuitputtelijk repertoire
klinken de zangen de zaal in: glashel
der en onbevangen. Oude geestelijke
zangen, in het algemeen wat monotoon,
ook door de hier nog te schoolse accom-
pagnementen van Lang, maar in Mo-
zarts „Sancta Maria'* en Schuberts fijn
zinnig „Le Pastorella" kwam er al meer
differentiatie, die na de pauze tot
hoogtepunten zou voeren. In Bruckners
„Um Mitternacht" een treffende ernst,
in een Oostenrijks volkslied als „Hoa-
matland" men ziet het landschap
voor zich! of Strauss' beroemde „Kai.
serwalzer" bemerkt ge, dat hun muzika
liteit tot in de vingertoppen gaat, zoals
eigenlijk in ólles, wat zij zingen.
Steeds zijn deze zangertjes vergroeid
met hun opgaven en verbazen zij ook
door hun „menselijk-volwassen" rijp
heid, hun natuurlijke inleving.
Daartussendoor komen dan nog de
solistische bewijzen van een voor deze
leeftijd ten top gevoerd technisch kun
nen bijv. in een Handelaria of an
derszins die het auditorium in ware
geestdrift doen ontbranden.
VERON BIJEEN
In gebouw Rehoboth hield gisteravond
de Ver. voor Experimenteel Radio-on
derzoek haar maandelijkse bijeenkomst.
Spreker was de heer Van Weerlee die
het onderwerp draadloze bediening van
zenders op afstand behandelde. De heer
Van Weerlee die in het centrum van de
stad woont, vertelde dat het hem onmo
gelijk was een veertig meter lange en-
'tenne op een dak te plaatsen en dat hij
derhalve nooit op de 80 meter kan zen
den. Spreker kwam echter op het idee
de zender een kilometer of 15 verder te
iplaatsen. waar meer ruimte voor anten
nes is. Een bijkomend voordeel is, dat
de buren minder last van storingen op
hun t.v.-scherm hebben. Om een en an
der te kunnen bereiken heeft de heer
Van Weerlee een soort telefooncentrale
gebouwd en wanneer hij nu een bepaald
nummer draait worden via zijn 2 meter
zendenpulsen uitgezonden, die 15 km.
verder ontvangen worden. Via relais
wordt dan de zender ingeschakeld en
kan de heer Van Weerlee gaan zenden.
Na deze inleiding werd besproken aan
welke eisen de apparatuur moet voldoen.
De heer Van Weerlee behandelde o m.
de schakeling in de zender, die de pul
sen uitzendt.
OP REIS DOOR EUROPA
Hoe geniet ik het meest van mijn va
kantie, is voor velen de praktijk heeft
het aangetoond een moeilijke vraag.
Teneinde hierbij van voorlichting te
dienen had het Reisbureau Cebuto gis
teravond in de geheel bezette foyer van
de Stadsgehoorzaal een propagandisti
sche filmavond belegd. Na een inlei
dend woord van de heer Willems, waar
in deze tal van goede tips gaf, startte
men voor een tocht door Europa, waar
bij uiteraard de toeristische centra in
het middelpunt der belangstelling ston
den. In Duitsland was het het Teuto-
burgerwoud, dat z'n romantische schoon
beid openbaarde, terwijl ook het Tau-
nusgebergte en het liefelijke Lahndal de
aandacht voor zich opeisten. Vanzelf
sprekend werd ook Oostenrijk, het land,
dat de toerist vele mogelijkheden biedt,
deze avond in het reisschema opgeno
men. terwijl ook Frankrijk wij deden
slechts een greep werd bezocht.
Kortom een avond, welke de reislust
■prikkelde en ongetwijfeld allen weer
deed verlangen om er eens heerlijk udt
te zijn.
Onze stadgenoot, de heer A. M.
Blans, is geslaagd voor het semi-arts-
examen aan de Stichting Klinisch Ho
ger Onderwijs te Rotterdam.
Bij K B. is aan prof. dr. J. de
Zwaan op zijn verzoek eervol ontslag
verleend als iid van de Onderwijsraad,
met dankbetuiging voor de vele door
hem in deze functie bewezen diensten.
Bij beschikking van de minister van
Buitenlandse Zaken is benoemd tot lid
van de commissie tot onderzoek naar
de geschiktheid en de bekwaamheid
voor de buitenlandse dienst tevens tot
lid van de commissie voor het afnemen
van het examen voor benoembaarheid
i tot ambtenaar van de buitenlandse
dienst der 5e klasse, prof. dr. Th. J. G.
Locher. hoogleraar in de algemene ge
schiedenis aan de Leidse universiteit.
Wat de chorale prestaties betreft: alles
is tot in perfectie uitgebalanceerd, tot
in de subtielste nuance. De toon klinkt
tot in de uithoeken: maar hoor dan ook
de plaatsing en kijk naar de mondstel-
lingen! Zo kan de zangtechnicus U nog
véél meer vertellen over de sublieme
vorming van die toon, waarop heel wat
volwassen zangers en zangeressen ja
loers mogen zijn!
Was 't wonder, dat deze zuiverheid,
deze dynamische schakeringen en supe
rieure intonatie, in combinatie met een
stylistisch onaanvechtbare voordracht
en benijdenswaardige dictie, telkens
stormen van applaus verwekten? Het is
evenmin een wonder dat daarop nog
vier extra's moesten volgen!
Men kon nauwelijks scheiden en
toch heeft men deze heerlijk zingende
„cultuurdragertjes'' moeten laten
gaan: maar scheiden doet nu eenmaal
Pijn!
Anriemorie..zeg jij het maar
OPVOERING VAN
„DE GASTSPELERS".
Kort achter elkaar hebben twee Leid
se toneelgezelschappen, n.1. „Tot Ieders
Genoegen" en „De Gastspelers" een
klucht van Hans Nesna: „Annemarie
zeg jij het maar" in studie genomen. Wij
weten hoe moeilijk het is een goed spel
voor amateurtoneel te vinden, maar zelfs
indien we dit overwegen, kunnen we de
keuze van dit stuk niet billijken. Ook
aan een klucht mag men eisen stellen;
wij hebben kluchten gezien, die voldeden
aan de elementaire wetten der drama
turgie en die intelligent en verfrissend
van intrige waren.
In dit „Annemarie.. zeg jij het
maar" ontbreken echter alle elementen,
die een toneelstuk tot dragelijke ont
spanning kunnen maken.
Juist door de zwakke fragmentarische
opbouw, de losse binding van de inci
dentele grapjes tussen de tekst hadden
de spelers van de R.-K. toneelgroep „De
Gastspelers" het gisteravond in de Leid
se Schouwburg zeer moeilijk.
Dat het publiek toch vele malen har
telijk gelachen heeft is aan het aardige
spel van enige medespelenden te dan
ken.
Het gaat om een huwelijksbureau en
een rijke oom en een rijke tante. Hun
neef, Frits van Doorn, de eigenaar van
het huwelijksbureau, bemiddelt in een
huwelijk van zijn oom, die na een even
tueel huwelijk de enige eigenaar van
twee miljoen zal worden. Zijn zuster
koopt echter haar neef om; oom mag
niet aan een geschikte vrouw geholpen
worden. Hij kan niettemin keuze maken
uit drie vrouwen, die hem naar zijn
rijke landgoed vergezellen. Als hij op
Straks, in Wenen, gaan ze, behalve
met muziek, nog wel met iets anders
door dit moeilijke leven! Nü is geluk
kig nog alles even zuiver cn blij!
H.
(Ingez. Med.-Adv.)
Historie en heraldiek op roemer en kelk
Ver. Oud-Leiden kwam bijeen
De heer E. Pelinck hield gisteravond
in de Lakenhal voor de Vereniging
„Oud-Leiden" een lezing met licht
beelden over „Historie en heraldiek
op roemer en kelk".
De heer E. Pelinck wees er allereerst
op. dat Leiden zich de laatste jaren een
uitzonderlijke collectie van deze glazen
roemers en kelken heeft aangeschaft.
De versieringen, die men op deze gla
zen aangebracht heeft, weerspiegelen
vaak grote gebeurtenissen zowel uit het
familieleven als uit de historie. De ge
schiedenis van het glas is al zeer oud.
In West-Europa dateert het uit de Ro
meinse tijd. Hoewel het in de Middel
eeuwen een tamelijk arm produkt was,
kwam het in Frankrijk en België tot
meer ontwikkeling in verband met de
ramen die men nodig had voor de grote
kathedralen. Met dit „platte" glas leer
de men ook het bolle kennen en werd
men meer bedreven in het blazen hier
van. De glasmakers hebben altijd in
hoog aanzien gestaan. Het was Hendrik
IV die in Normandië aan de glasmakers
het privelege schonk, zodat alleen edelen
tot glasmakers verheven konden wor
den! Zo is het ook bekend dat de doch
ters van glasmakers in Venetië alleen
met patriciërs mochten huwen.
Het is altijd moeilijk geweest om het
glas zo te blazen, dat het geheel helder
en doorzichtbaar was. Om dit gedeelte
lijk te vervangen beschilderde men de
glazen op de meest kunstzinnige wijze.
In de 16de eeuw stond het Venetiaanse
glas aan de top, vandaar dat er veel
glas uitgevoerd werd. en zo heeft men
in Zuid-Duitsland grote verzamelingen
aangetroffen.
De oudste manier van glas decoreren
is het graveren met diamant. Ook op
dit gebied ontstond er wel eens naijver.
Zo is het bekend dat de Antwerpse
glasmaker Vercelinie naar Engeland
vluchtte (in 1575) en daar protectie
kreeg i.v.m. een nieuw soort glas dat hij
uit een soda-oplossing kon produceren.
Het zou merkwaardig genoemd kunnen
worden, waarom men juist gebeurtenis
sen op een glas graveerde. Als verkla
ring moet gezien worden dat men
meestal een heildronk uitbracht en tref
fender kan men dit toch niet doen dan
met de roemer waarop de gebeurtenis
nog eens voor de geest wordt gehaald.
Er werd ook een afbeelding getoond van
enkele roemers die de Leidenaar Wil
lem van Heemskerk, een lakenreder,
dichter maar ook graveerder, in 1650,
aan de vroedschap van Leiden heeft ge
schonken. Zo bracht men uit deze gla
zen met een beeltenis van het beleg van
Leiden erop ieder jaar een heildronk
uit op de Sleutelstad. Men is ook in het
bezit gekomen van de glazen uit het
voormalige Catharina-gasthuis in Lei
den. die dank zij de goede zorgen der
regenten bewaard zijn gebleven.
Aan deze interessante lezing ging de
jaarvergadering vooraf. Na het voorle
zen en goedkeuren van de diverse jaar
verslagen werd er een bestuursverkie
zing gehouden.
De periodiek aftredende leden de he
ren dr. A. Kessen (voorz.). E. Pelinck
en A. Bicker Caarten werden herkozen.
In de vacature van Ir. D. Boogerd werd
Ir. D. Y. Lem gekozen. Mevr. Terwen
en de heer J. Hennes traden af, terwijl
de heer Ir. H. A. van Oerle en de heer
P. L. Gillissen hun plaat* innamen.
De voorzitter, dr. A. Kessen. dankte
aan het eind van de avond de spreker
voor zijn leerzame lezing.
Jubilea bij Beuth
Bij de N.V. v/h. R. M. Beuth en Zo
nen aan de Kaiserstraat herdachten
heden de heren B. Boef en S. v. d. Berg
de dag waarop zij vóór 25 Jaren bij deze
firma in dienst traden.
Ter gelegenheid van dit jubileum
vond hedenmorgen een hartelijke hul
diging plaats. De jubilarissen werden
met hun echtgenoten in de directieka
mer ontvangen, waar zij werden toe
gesproken door de directeur, die in een
van grote waardering getuigende toe
spraak hulde bracht aan de jubilaris
sen, hen prijzende voor het grote
plichtsbesef en de betoonde toewijding
en Ijver.
Namens de firma bood spreker beide
jubilarissen een enveloppe met inhoud
aan. terwijl zij verder werden vereerd
met het Getuigschrift van de Neder-
landsche Maatschappij voor Nijverheid
en Handel en de hierbij behorende
draagpenning.
D edames mochten een fraai boeket
bloemeni in ontvangst nemen. Nadat
men enige tijd in genoeglijke stemming
bijeen was gebleven, waarbij nog vele
oude herinneringen werden opgehaald,
werd de Jubilarissen gelegenheid gege
ven de verdere dag in huiselijke kring
door te brengen. Een delegatie van het
Jubileumfonds maakte hier him op
wachting. Bij monde van de heer An-
neeze werden de gelukwensen van het
personeel en het Jubileumfonds aange
boden. Een en ander ging vergezeld van
enige fraaie geschenken
het punt staat een beslissing te nemen,
komt zijn zuster, die na huwelijk ook
voor de twee miljoen in aanmerking
komt, roet in het eten gooien.
Annemarie, de dikke gemoedelijke
huishoudster, geeft tenslotte de oplos
sing. Oom en tante krijgen elk een mil
joen en alle deelnemende dames en he
ren worden gelukkig.
Jac. Buis, tevens regisseur, liet het
beste spel zien. Hij maakte er een ko
mische „oom Theodoor" van. N. Bosman
(Frits van Doorn) spreekt nog te ge
zwollen op het toneel. Elly, zijn typiste
(Janny v. d. Kwartel), deed het beter.
Zij wist van haar rolletje een tamelijk
natuurgetrouwe creatie te maken.
Alle rollen werden min of meer ge
slaagd door de overige spelers gereali
seerd. Zij kregen aan het slot van de
voorstelling de verdiende hulde, waarna
men zich naar het Sint Antonius Club
huis spoedde, waar tot na het midder
nachtelijk uur werd gedanst op de mu
ziek van „The Rhythme Club" o.l.v.
Theo Wisse. De balleiding was in han
den van Evert Castelein.
(Ingez. Med.-Adv.)
Al 34 jaar de besie Virginia!
BROMFIETSER BRAK ENKEL.
Vanochtend omstreeks negen uur is
een zeventigjarige bromfietser, wonen
de in de Fruinlaan, op de hoek Plant-
soen-*-Geregracht aangereden door een
personenauto waaraan hij ten onrechte
geen voorrang verleende. Hij liep een
gecompliceerde breuk van de linker
enkel op. waarmee de E.H.D. hem naar
het Diaconessenhuis vervoerde
«'j
De toenadering zal in hoofdzaak van de
leiding dezer kerken moeten komen
Wanneer gezamenlijke
avondmaalsviering?
Op uitnodiging van de hervormde
wijkgemeente „Staalwijk" hield prof.
dr. A. A. van Ruler uit Utrecht gis
teravond in het wijkgebouw Staalwijk
een lezing over „De moeilijkheden in
het gesprek tussen hervormden en
gereformeerden".
Prof. van Ruler vatte zijn betoog in
een vijftal punten samen t.w.: 1. de
ernst van onze gescheidenheid, 2. de
aard van onze gescheidenheid, 3. de mo
tivering van deze gescheidenheid. 4. de
wijzigingen, die zich de laatste tijd vol
trekken in onze gescheidenheid en 5. de
overwinningen, die de laatste tijd be
haald zijn.
De ernst van deze gescheidenheid
18 t.m. 23 februari:
Collecte Leids
Oorlogsgedenkteken
Maak door Uw bijdrage de ont
hulling op 4 mei a.s. mogelijk!
m - y
Grote belangstelling
Groot en bijzonder hartelijk was gis
termiddag in „Oud Hortuszicht" de be
langstelling, die zich concentreerde rond
het 75-jarig zakenjubileum van de firma
S. van Weesel, handel in sanitaire arti
kelen annex loodgietersbedrijf, gevestigd
aan de Hogewoerd. Een belangstelling,
waarin behalve de tegenwoordige eige
naar, ook de echtgenote van wijlen de
heer S. van Weesel sr., die in 1922 het
bedrijf van de oprichter, de heer W. H.
Marks, overnam, deelde.
Onder de velen, die hier de gelukwen
sen aanboden, behoorden o.m. wethouder
D. van der Kwaak, die de felicitaties van
het gemeentebestuur overbracht, de heer
J. H. van der Kloot, secretaris van de
afdeling Leiden van de Kon. Ned. Mid
denstandsbond, de heren C. F. Meerpoel,
mr. dr. P. G. Knibbe en mr. H. A. C.
Branderhorst, resp. onder-voorzitter, se
cretaris en adj.-secret..ris van de Kamer
van Koophandel en Fabrieken voor Rijn
land, talrijke zakenrelaties, de heren J.
v. d. Vlist en N. D. Kret namens het
bestuur van de afdeling Leiden van de
Bond van Loodgieters en Fitterspatroons
in Nederland, de heer J. Bosboom na
mens de directie van de N.V. Leidsche
Duinwater Maatschappij en vele ande
ren. Aangezien de heer Van Weesel tot
één der steunpilaren van U.V.S. be
hoort, gaf deze middag ook de voorzitter
van deze voetbalvereniging, de heer J.
De heer C. F. Meerpoel. onder
voorzitter van de K. van K. biedt
de heer Van Weesel. zijn geluk
wensen aan. Geheel links mevr. M.
van Weesel-van Riet. Tweede van
links de echtgenote van de tegen
woordige eigenaar.
(Foto L.D./Van Vliet)
Wondergem, van zijn belangstelling blijk.
De heer Meerpoel wees in zijn woord
van gelukwens o.a. op de grote ontwik
keling, welke dit bedrijf in de loop der
jaren heeft genomen, t.w. van ambacht
naar detailhandel en technisch bedrijf.
Behalve een zeer grote bloemenschat,
mocht de heer Van Weesel ook enkele
geschenken ontvangen.
werd door spreker sterk onderstreept,
niet omdat hervormden en gereformeer
den zo sterk van mening verschillen,
maar omdat er in feite slechts van
moeilijkheden binnenshuis gesproken
kan worden. Als leden van één gezin
hebben wij met elkaar onenigheid, maar
zodra er gezamenlijk opgetreden moet
worden, kunnen wij wel samenwerken.
De sacramenten zijn één, maar de
twee kerken scheuren dit sacrament
uiteen. Wij erkennen beide dezelfde
Vader, maar samen aan diens tafel
aanzitten om het avondmaal te gebrui
ken. kunnen wij niet opbrengen.
Spreker betreurt dit zeer. Door deze
verdeeldheid wordt de terugkeer naar
de Algemene Christelijke kerk verhin
derd.
De aard van de verscheidenheid zit,
aldus prof. Van Ruler, maar op één en
kel punt vast. Gereformeerden en her
vormden zijn één in religie, hebben de
zelfde kerkorde, gebruiken beide de Hei-
delberse catechismus enz. Hun liturgie
is dezelfde. Verschilpunten zijn dat zij,
die op dezelfde wijze dezelfde God die
nen. hun doel op verschillende wijze
willen bereiken. Waar de Hervormde
Kerk als belijdende kerk optreedt, wil
de Geref. Kerk de tucht niet opheffen.
De motivering voor de verscheiden
heid is zeer zwak. nl. dat er in de Herv.
Kerk vrijzinnige groepen zijn. Maar als
deze groepen uit de Herv. Kerk trok
ken. dan bleven er nog zoveel andere
groeperingen over, waartegen de Gere
formeerden bezwaar kunnen hebben.
De wijzigingen, die plaats moeten vin
den in verhouding en leertucht zijn
niet zo eenvoudig. Het besef komt ech
ter steeds meer. dat schriftgezag en kri
tiek niet zo eenvoudig bij elkaar te rij
men zijn. In verschillende opzichten
komt men in de Gereformeerde kerk
niet meer tot een beslissing, er is te
veel onenigheid. En dan doet men
maar niets. Maar dan kent deze kerk
haar taak niet. zij moet belijden. De
Hervormde Kerk belijdt wel, niettegen
staande de vele groeperingen die zij
binnen haar muren telt.
Spr. vraagt met nadruk of iemand
het tactisch of te verantwoorden kan
vinden, wanneer men martelaars gaat
maken door uitbanning.
De overwinning moet behaald wor
den door gezamenlijke actie van Gere
formeerden en Hervormden, zij moeten
elkaar vinden. De toenadering zal in
hoofdzaak van de leiding moéten ko
men en daar zit de grote moeilijkheid.
Van onderaf is er al reeds heel wat toe
nadering.
Maar de grote gezamenlijke avond
maalsviering zal moeten komen en dat
is op het ogenblik nog onmogelijk ge
bleken. Wel wordt in éénzelfde Leids
kerkgebouw op éénzelfde zondag avond
maal gevierd, maar in twee verschil
lende diensten. Men gebruikt dezelfde
schalen en bekers, maar deze worden
eerst schoongemaakt en dan kan de an
dere gemeenschap ze gebruiken. Waar
om en hoe lang nog?
Een tiental vragen werd gesteld en
door prof. Van Ruler beantwoord, waar
na ds. Kloek een korte dagsluiting
hield.
Tweemaal goud
Het echtpaar P. DevileeFakkel, wo
nende Herengracht 40 a. viert dit gou
den huwelijksfeest temidden van zijn
vijf kinderen. 18 klein- en drie achter
kleinkinderen. De bruidsdagen zijn
reeds ingegaan, terwijl de trouwdag valt
op 27 februari.
De bruidegom, die thans 79 jaar is,
is wel met een zeer karig „loon" begon
nen. Als 12-jarige loopjongen „verdien
de" hijéén cent per uur. Per week
werkte (liep) hij zestig uur voor f0 60.
Een grote sprong maakte hij voor die
tijd toen hij als wever ging werken bij
de voormalige katoenfabriek. Na ook
nog enige tijd bij de Dekenfabriek van
de N.V. Scheltema Jzn. werkzaam te
zijn geweest, deed hij op 27-jarige leef-
„Ongrijpbare jeugd?"
Leidse „gangsterbende"
„Het is diep treurig dat jongelui uit
behoorlijke gezinnen zich als gang
sters gedragen. Kort geleden stonden
uit Delft vijf jongens terecht en bin
nen een maand krijgen wij weer vijf
jongens die door inbraken en rove
rijen de kans lopen hun carrière voor
hun hele leven te bederven". Deze
verzuchting slaakte de president toen
vijf keurig geklede jongens uit Lei
den op een rijtje terecht stonden voor
de Haagse rechtbank.
Het waren een 20-jarige kantoorbe
diende uit Leiden, een 19-jarige inge
zetene uit Oegstgeest, een 19-jarige
Leidenaar. een 21-jarige fabrieksarbei
der en een 18-jarige leerling-monteur,
beiden uit Leiden. De eerste drie had
den o.m. in de nacht van 7 op 8 juli
Ingebroken in een consumptietent aan
het Oosteinde te Warmond, waar een
pinda-automaat met 10 a 12 gulden,
chocolade, banketstaven, worstjes e.d.
werden ontvreemd. Ze hadden voor deze
gelegenheid een auto gehuurd, hoewel
ze gewoonlijk aan het joyrijden gingen.
In Leiden werd op 10 augustus een siga
rettenautomaat aan de Haarlemmerweg
geplunderd. In de nacht van 30 septem
ber keerde de eerste verdachte met de
twee laatsten terug en opnieuw werd de
automaat geroofd. De eerste keer was
de buit 53 pakjes sigaretten en de
tweede keer 65 70 pakjes. Nog werden
zij van tal van andere inbraken be
schuldigd.
De Officier memoreerde dat de jon
gens zelfs na het verhoor en in de ge
vangenis de zaak. nog van de vrolijke
kant hadden opgenomen. Blijkbaar wa
ren ze ervan overtuigd dat ze alleen
maar voor hun genoegen in de wereld
waren. Zij voelden het niet als een
schande, maar als een „sensatie'1 welke
zij ook eens moesten hebben meege
maakt. Doordat de verdachten thans op
vrije voeten waren voelde de Officier
zich in een moeilijke positie. De vraag
was of deze jongens weer naar de ge
vangenis moeten. De Officier van
Justitie meende van wel. want 2V2
maand voorarrest is niet voldoende ge
weest. Veel verdachten zijn voor min
der ernstige feiten tot zwaardere straf
fen veroordeeld. De Officier eiste resp.
10 maanden gevangenisstraf met aftrek,
waarvan 5 maanden voorwaardelijk met
3 jaar proeftijd, 8 maanden gevangenis
straf m. a. waarvan 4 voorwaardelijk
met 3 jaar proeftijd. 6 maanden met
aftrek en 4 maanden met aftrek van 2
maanden voorarrest en waarvan 2
maanden voorwaardelijk.
(Ingez. Med.-Adv.)
Als U een REGENJAS koopt,
koop dan een originele
YVy hebben 'n grote sortering v.a.
f45.— tot 1145.—.
HAARLEMMERSTRAAT 20G
BOTERMARKT 8—9
Off. Falcondealer
tijd zijn intrede bij de N.V. Meelfabriek
„De Sleutels", waar hij in de expeditie
tc werk werd gesteld. Hier heeft de brui
degom het 38 jaar volgehouden; op 65-
jarige leeftijd werd hij gepensioneerd.
Ook in de Magdalena Moonsstraat 22
is het dezer dagen feest. Daar zijn het
de heer en mevrouw A. Delfosde Vink.
die op 27 februari a.s. '-et feit zullen
herdenken, dat zij vijftig jaar geleden
elkander het jawoord gaven. Vandaan
zijn de bruidsdagen ingegaan en het
spreekt haast vanzelf, dat vele familie
leden en kennissen het gelukkige en
krasse paar hun gelukwensen kwamen
aanbieden. Heel wat bloemen en andere
geschenken, waaronder een taart van
de Bond van Ouden van Dagen, van
welke vereniging het echtpaar reeds
twee jaar trouw lid is. werden aan huis
bezorgd. De bruidegom, die 74 jaar is.
in gedurende een halve eeuw als thuis
werker in dienst geweest van de kleer
makerij W. C. de la urt Bovendien
heeft hij enkele tientallen iaren dienst
gedaan als bedienaar bij een Leidse be-
grafenisonrw-: >m»ng De heer Delfos
heeft tot zijn zeventigste jaar gewerkt
en is thans een verwoed voetbalsuppor
ter. Het bruidspaar de bruid is 75
jaar heeft drie zoons en vier klein
kinderen.
