met NAALDEN van DIVERS KALIBER ONS MENU het gat van meneer mol malle gevallen „Pappa, gaan we morgen zwemmen ZATERDAG 2 FEBRUARI WEKELIJKS BIJVOEGSEL PAGINA 3 Spiegeltje, spiegeltje aan de ivand Verhaal voor de kleintjes VAN DE WEEK '*"4 Parijs, januari 1957 Met naalden van divers kaliber - een naainaald en twee of vier breinaalden - kunt ge de aardigste kledingstukken maken, die tegelijk modieus en comfortabel zijn. Hoe die kledingstukken, van stol en breiwerk, er uit kunnen zien, tonen U de zes modellen, die we hierbij afbeelden. Het zijn zes heel verschillende modellen, waarvan som mige om een plaatsje in de geklede garderobe vragen, terwijl de overige daarentegen in de sportieve uitzet meer op hun plaats zijn. 2. Als tweede een lange cardigan, die gemaakt kan worden van soepele wollen stof, effen of bedrukt. De heup- boord. de halsboord en de boorden van de vijfzesde mouwen zijn gebreid; bij effen stof worden ze in de kleur van de cardigan gehouden, by bedrukte stof zijn ze van contrasterende tint. 5 Als vijfde een getailleerde bolero, die tot aan de ceintuur van Japon en of rok reikt. Dit model, van tweed, pied de poule of andere wollen stof gemaakt, heeft (zwarte) mouwen, die ln patentsteek worden gebreid en die met een stoffen polsboord zijn afge werkt. De hals van de bolero heeft een gebreid boordje. 1. Het eerste model is een cocktail truitje (het model kan ook als zomer - truitje dienen), dat gemaakt wordt van wollen jersey en waarvan het décolleté en de korte pofmouwtjes met een dub bel genomen, gebreide boord worden afgewerkt. De boorden zijn van de zelfde kleur als de jersey en worden van fijne breiwol gemaakt. Onder het bos woonde meneer Mol. Hij woonde onder en niet in het bos. omdat hij geen daglicht kon verdra gen. Terwijl de andere dieren over zon nige bospaden liepen, groef hij welge moed donkere gangen, dag in. dag uit. tot hij er moe en hongerig van werd. Dan ging meneer Mol naar zijn kleine huisje temidden van de ondergrondse gangen-doolhof en hij ging er zitten op zijn schommelstoel; hij at wat lek kere wormen en dan wiegde hij zich zelf tevreden in slaap. Soms. als meneer Mol een halve morgen of een halve middag aan het gangen graven was geweest, groef hij een klein zijgangetje omhoog naar het bos en als hij met zijn scherpe nagels de laatste aarde opzij gekrabd had. duwde hij zijn kopje naar boven en keek met knipperende ogen uit in de wereld. ..Daar ben ik dan", zei hij en als hij wat rondgekeken had. vroeg hij zich zelf: „Waar is daar?" omdat hij niet precies wist waar hij was en dat vond hij vervelend. Dan trok hij zich weer Soms keek meneer Mol uit in de wereld terug in zijn 'eigen wereldje, waar het warm en veilig was. Maar vandaag, toen meneer Mol een kleine zij-tunnel naar het bos groef, wist hij precies waar hij was toen zijn kopje uit het versgegraven gat gluurde. „Midden op het grote bospad", mom pelde hij blij. ..Is dat niet fijn?" Hij luisterde net zo lang naar de zomer met zijn zoemende, slaperige geluiden tot hij er een beetje moe van werd en besloot weer naar de stilte terug te keren. Dus liet hij zich weer zakken en nauwelijks was hij in zijn gang aan geland of hij hoorde van boven een luide kreet: „Au!" „Wat is dat", prevelde meneer Mol en hij haastte zich omhoog. Toen zijn kop voor de tweede maal ln het bos verscheen, zag meneer Mol hoe Haas met een pijnlijk gezicht over zijn lin ker voorpoot wreef „Een val", zei Haas somber. „Iemand heeft een val gemaakt. En ik ben er in gevallen. Dag. meneer Mol. hoe maakt u het?" „Best. Haas", zei meneer Mol en hij klom geschrokken uit het gat. „Kijk", zei Haas en hij wees er naar. „Daar is het. Ziet u. meneer Mol?" Meneer Mol knikte. „Verschrikke lijk". vond hij. „Is dat heus een val?" „Ja", zei Haas. „waarom zou er anders een gat midden in het bospad zijn? Iemand met Nare Bedoelingen heeft die val gemaakt". Het is vanzelfsprekend en we hebben daarop in deze rubriek ook al meer dere malen gewezen dat er in de wintermaanden extra aandacht aan het vitamine- en zoutgehalte van het voedsel geschonken moet worden. Dit wil niet zeggen dat men met het oog hierop alleen maar de fijnste groenten en fruit- soorten zou moeten kopen. Ook de heel gewone goedkope wintergroenten, als b.v. de verschillende koolsoorten, zijn mits maar goed bereid rijk aan de zo nodige beschermende stoffen. Kook en stoof de groenten zo mogelijk kort of smoor ze nog liever in wat boter gaar. Geef veel groente en fruit vooral ook in rauwe vorm en zorg voor de nodige afwisseling. Wanneer men zich hieraan houdt, behoeft er zeker geen gevaar voor vitamine tekorten te bestaan. ZONDAG Vermicellisoep met gehaktballetjes (deel gehakt voor maan dag). schotel witlof met ham en kaas. aardappelen, besse- sappudding met slagroom. Knolraap, gebakken aardappelen, gehakt, warme brood pudding. Uien in eiersaus, rijst, gort in melk. Irish stew, rijstkoekjes. Witte bonen met appelen, aardappelen, muesli. Witte bonensoep, gebakken vis, aardappelenpuree, bieten en ramenassla. Zuurkool met krabbetjes, fruit. MAANDAG DINSDAG WOENSDAG DONDERDAG VRIJDAG ZATERDAG Recept: Schotel witlof met ham en kaas. 1 kg witlof. 2 ons gesneden ham. 3 dl kaassaus. Het lof schoonmaken, gaarkoken in plm. 20 minuten en laten uitlekken op een vergiet. Elk stronkje in een plak ham wikkelen en in een vuurvaste schaal leggen. Van de boter, bloem, melk en geraspte kaas een pittige kaassaus maken en deze over het wit lof gieten. Paneermeel en geraspte kaas er overheen strooien, een paar klontjes boter er opleggen en het lof in de oven een bruin korstje geven. Recept: Witte bonen met appelen. 500 gr witte bonen, appelmoes van 100 gr appelen, sap van 1 citroen, bruine boter. De bonen gaarkoken, laten uitlekken en vermengen met het niet doorge zeefde appelmoes. Het citroensap er aan toevoegen en gebruinde boter, na het opdoen, over het gerecht gieten of afzonderlijk er bij geven. 3. De derde suggestie betreft een modieuze, flatteuze en hoogst prak tische pelerine, die twaalf maanden van het jaar zal kunnen dienen. Het model wordt gemaakt van gekleurde, geruwde wollen stof en heeft een schouderpas met kraagje van geribd breiwerk. De pelerine kan in één toon worden gehouden, hetgeen vooral bij mooie pastelkleuren een zomers effect geeft, en een andere even aantrek kelijke, maar meer winterse mogelijk heid is de combinatie van zwarte brei wol en fel gekleurde (rode, blauwe, gele) wollen stof. 4. Het vierde model is een lange jumper van Jersey of wollen stof met een puntige inzet van breiwerk. Deze laatste wordt twee recht, twee averecht gebreid (of ln een andere ribbelsteek) en kan öf dezelfde kleur hebben als de Jumper ofwel van afstekende tint zijn. 6. Tot slot een lang Jak. dat bij pan talon of rechte rok gedragen kan wor den en dat gemaakt wordt van ratiné of andere wollen stof. Het model is recht, heeft driekwart mouwen, een V-vormige halsopening en splitjes in de zijnaden. De ingangen van de ho rizontaal geplaatste zakjes zijn met een gebreide boord afgewerkt. In de halsopening is een gebreide plastron ofwel de kraag van een trui zichtbaar. In het laatste geval komen de lange mouwen van de trui onder de mouwen van het jak te voorschyn. Langs de hals en op de mouwen is met de brei wol een garnerend doorrijgsteekje aan gebracht. J. V. Een griffier van een rechtbank ih San Francisco, die wat in oude processen neusde, merkte dat in 1934 per dag ongeveer 259 dollar aan boetes we gens verkeersovertredingen werden opgelegd. Heden ten dage is dit cijfer gestegen tot 3000 dollar. „In de dertiger jaren" aldus de grif fier, „had men als excuus „Ik was erg gehaast", „Ik zat in zorgen" of eenvoudigweg „Het spijt me". „Vandaag de dag heet het: ,,Het werd mij zwart voor mijn ogen". „Ik nam een slaapmiddel" of „Mijn psychia ter zegt, dat ik het niet kan helpen, dat ik hard rijd." De orkaan „Carol", die onlangs de oos telijke staten van Amerika teisterde, heeft zich af en toe wel zeer grillig gedragen. Met een enorme kracht werd een zware eikeboom tegen de muur van een huis geblazen. Toen er een hulpploeg kwam om de boom weg te halen, stond deze weer recht overeind. De wind was intussen ge draaid en had de boom weer „in po sitie geblazen". Het is bij de familie Kapka in het dorpje Millington (in de Amerikaan se staat Illinois) een rare toestand. Daar loopt de grens van twee distric ten dwars over de tafel en door de slaapkamers. ,Maar we hebben er geen last van", zei vader Kapka ons. toen wij hem toevallig dezer dagen aan de lijn hadden. Er is echter één bijzonderheid. Vader betaalt zyn personele belasting in het district Kendall en zijn inkomstenbelasting in het district La Salie. Clarence Hyde in het Amerikaanse Oshkosh schoot tijdens de jacht een vette gans neer. Zo trots als een pauw stopte hij het beest in de ba gageruimte van zijn auto en tufte met een flink gangetje naar de soos om zijn buit te laten bewonderen. Voor een drom belangstellenden lichtte hij de klep van de ruimte op. Daar had de gans op gewacht. Zy' krabbelde overeind en vloog met een sierlijke boog het luchtruim in. Het is sneu voor Clarence. „Iemand met Nare Bedoelingen", herhaalde meneer Mol en hij bedacht opeens, dat dit gat regelrecht naar zijn gang ging. Daarom draafde hij zenuw achtig een keer of tien rond het gat en toen sprak hij: „Ik ben bang. dat Iemand met Nare Bedoelingen in een van mijn gangen huist. Ik moet de zaak onmiddellijk onderzoeken. Haas. blijf jij hier de wacht houden!" en met deze woorden verdween meneer Mol Haas bleef wat angstig met zyn pijnlijke voorpoot bij het gat zitten en hij sprong bijna een méter in de lucht, toen plotseling een stem zei: „Dag. Haas!" Haas draaide zich snel om en zag Simon Stekelvarken, een vriendelijk en kalm dier. „Ik houd de wacht", zei Haas gewich tig en Simon Stekelvarken vroeg: „Zit je op meneer Mol te wachten?" „Op meneer Mol?" vroeg Haas. ..Waarom? Hoe weet jij dat?" Simon Stekelvarken glimlachte „Haas. Haas. je bent een grapjas", zei hij. „Je zit toch niet voor niets naast dat mollegat?" „Een mollegat?" zei Haas bedacht zaam en hij keek naar het kleine, versgegraven gat, dat omgeven was door meneer Mol's scherpe voetspo ren. „Een mollegat. natuurlijk", zei Haas opgelucht Enkele minuten daarna kwam me neer Mol weer naar boven. Hij schud de mistroostig zijn hoofd en zei: „Er is niemand" Hij hijgde even en groette: ...Dag Simon Stekelvarken. Iemand met Nare Bedoelingen heeft een val gemaakt". En hij wees naar het gat waar hij juist zelf uitgeklauterd was. „Er is niet Iemand met Nare Bedoe lingen", zei Haas plechtig. „Ik kon hem tenminste niet vinden", gaf meneer Mol toe. „Er is ook geen val", zei Haas. „Er is alleen maar een gat. gemaakt door een mol". „Een mollegat dus", begreep meneer Mol. die er inmiddels weer midden in zat. Hij keek naar het gat om zich heen. „Een mollegat". herhaalde hij lang zaam. „Juist. Ik begrijp het. Dus geen val. Ehhet spijt me. dat je er in viel. Haas; Ik geloof, dat ik nu maar gaik moet nodig nog een gang gravenMeneer Mol verdween weer. terwijl hij nog eens ...een mol legat"prevelde voor hij naar zijn donkere huisje ging om wat van zijn belevenissen te bekomen en een lek kere worm te eten. M. F. B. OUD is de wijsheid: gezonat geesten huizen in gezonde lichamen! Hadden we dat allemaal be grepen, hóe gezond van geest zouden we dan zyn en hóe goed bestand tegen de verwarringen van deze tyd Tegenwoordig begint men daar méér van te snappen en hoewel we nog niet kunnen zeggen, dat de volmaakte harmonie tussen geest en lichaam of omgekeerd gevonden is, loopt er toch een lyn in de opvoeding: die van het méér en méér geleidelijk afwe gen van datgeen, wat lichaam en geest nodig hebben. LAATST zat ik met een vriend voor de heet-gloei- ende kachel lustig te filo soferen over alles wat de wereld in haar ban houdt en we dachten er nooit meer uit te komen, toen plotseling twee blozende kinderen binnen dartelden en riepen: „Pappa, hoe laat gaan we morgen zwemmen"? „Zwemmen? Dat bij een tem peratuur van zóveel graden vorst? Zeg, zyn jullie gék ge worden?", riep ik stomverbaasd. „Waarom? Elke morgen, soms om zeven uur, soms acht of negen uur. gaan we met z'n allen naar de Overdekte en we komen er zo fris als hoenen weer uit. Zó fris. dat alle zenuwspan ning gebroken is en onze geest er letterlyk om vréagt, volge pompt te worden. En gezónd dat we zijn: geen middeltjes voor dit of voor dat. de medicijnman kan aan óns niets verdienen"! ZO sprak die vriend van mij en tjaals je zo z'n gezicht en dat van de kinderen zag, moest je wel begrijpen, dat dé huisarts van hén niet rijk zou worden. Verkoudheid en griep zyn woorden, die ze niet kennen. Ze hoeven bovendien niet bang te zijn ooit door eig^pschuld te verdrinken, want ze zwemmen als ratten. Het is een zegen, dat de op voeders dat ook ingezien hebben: in het tierde leerjaar is het ver plicht zwemmen geblazen! De gelukkige resultaten daarvan zal de schoolarts wel kunnen opte kenen Foto: Will Eiselin. I MWHj Rijswijk MHB| 3*? sSgSli C~N ÉÉN bleke gezichten, géén ■j lodderoogjes, geen slap -/1 vlees: dat zyn de voorde len van de zwemmery. Wél opgewekte stemmen, sta len spieren en zenuwen, een schone huid en gehard-zijn tegen weer en wind, geen sikeneurige, maar opgewekte gezichten en een positef ingestelde geest. En straks kunnen ze zonder gewetensbezwaar en zonder dat de ouders aan de wal zitten te bibberen van angst de plassen opgaan of de zee inspringen: er is voor hen geen koutje aan de lucht- en niemand zal er wat van denken, als ze wat later thuis komen. Umoet de juichkreten in het zwembad horen schallen, om te begrijpen, wat voor opwekkende invloed het water op de jongens en meisjes heeft. U moet ze geestdriftig zien spartelen of schieten door dat water, als ze de .hengel" achter zich hebben en vrij en frank hun gang kunnen gaan. Er zit toch wel iets in, dat de Hollanders in hun hart je reinste waterrotten, zyn, die zich pas in het water in hun element voelen. Een gezonde geest in een ge zond lichaam: daar moeten we aan denken als we ze zo in het bal zien krioelen. Een prachtig stuk tegenweer contra alle deca dentie, die de jeugd óók bedreigt, maar die géén kans krijgt als het water hen gewassen heeft. We gaven die vader schoon gelijk, toen hij met z'n blozend stelletje vrolyk naar huis kwam fietsen. Het zat er voor die dag weer op! Zo vindt de ware ennood zakelijke harmonie haar recht! Wie zichzelf en z'n kinderen fris wil houden, moet het óók maar eens proberen. En U zult zien. hoe „klaar wakker" en ongecompliceerd U de wereld dén bekijkt! FANTASIO t I -»

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1957 | | pagina 13