Camerata Academica: een uniek ensemble met even uniek mentor Radiologie zegen voor geneeskunde bij erkenning van haar gevaren Ideale Mozartgroep uit Salzburg Gemot Sieber jeugdig wonder bij genade Vebo houdt kerstvee-show Een specialisme met bijzondere plaats door algemene invloed ZATERDAG 8 DECEMBER 1958 „Mozartfeest" in „Semprefeest" DE ideale Mozart-zon is voor ons opgegaan! Prof. dr. Bernard Paumgartner, kenner van diens wezen, stijl en uitvoerings praktijk bij uitnemendheid en lijn „Camerata Academica" uit Salzburg waren daar om het sublieme waar te maken! Deze dirigent bezit de wijsheid, de mildheid, de eenvoud ende hoge eruditie om de sfeer der klaarste zuiverheid te scheppen, waarom Mozart vraagt en daarbij diens oeuvre op het oneindig hoog niveau te plaatsen, dat het nageslacht deze geniale Mozart verschuldigd is. Men hoort dat zelden Een wonder voltrekt zich, gelijk slechts een ensemble van volmaakt op elkaar ingestelde instrumentalisten uit Salzburg, waar Mozart leefde en in hoofdzaak leed, bieden kan. Een kamerorkest zó homogeen van klank en intensiteit de violengroep bijv. klinkend als één instrument zó superieur afgewogen en uitgebalan ceerd in alle verhoudingen en meest subtiele nuanceringen, zó verweven met geest en bedoelingen, zó vervuld van uiterste precisie en accuratesse tot in de verfijndste pianissimi men denke aan de verrassende inzet der Symfonie in A gr. t. (K.V. 201 woor hoort men dit en wanneer is het realisatie- vermogen tot dit summum aan transparant spel voorhanden? Hofrat Paumgartner, verwant aan Mo zart als nauwelyks één. is als een be schermend vader over zijn discipelen, die deze gracieuze, van souplesse doortrok ken en dan weer plotseling als een vlam uitschietende felle en puntige, rit misch pittige directiewij ze met even zo vele puntige accenten tot gevolg als het ware indrinken. Van iedere aanwijzing beseffen zij het belang, de diepte, de verrukking. Men luistert gebiolo geerd, weet zich bij deze interpretaties met Mozart één en ondergaat de volle dige Mozart in de onvoorstelbare rijk dom van al zijn facetten! Men leeft van het begin tot het eind mee met deze tegelijkertijd sterke en tedere muzieken, die tot inspirerende ontmoetingen met Mozart worden, omdat zij boven al het klein-menselijke verre uitstijgen en op een avond als deze zó gespeeld tot onverwacht nieuwe ervaringen worden. En men dankt, omdat waarachtig geluk sporadisch geboden wordt, deze Mozart- interpreet, die in een genivelleerde 20ste eeuw. nog zulke geschenken aan te bie den heeft, van ganser harte, beseffend, dat geluksmomenten kostbaar en onver getelijk zijn! Het programma: twee symfonieën als begin en afsluiting. Allereerst die in Bes gr. t. (van 1779), waarin bewezen wordt dat Mozart zelfs in Salzburg zijn gelukkige uren gehad moet hebben. Een later in Wenen toegevoegd Menuet slaat ernstiger tonen aan, gevolgd door een ran levenslust brandende finale, herin nerend aan een vrolijk dorpsfeest, waar in alle vroegere fantasie en vrijheid door een strenge contrapuntische behande ling toch aan banden wordt gelegd. Reeds een sprekend en eminent voor beeld van superieure Mozart-belichting, zo mogelijk nog overtroffen in de tot slot opklinkende symfonie in A. gr. t. (K.V. 201), waarin de opperste fijnzin nigheid haar climax bereikte. Wanneer ooit van een ideaal „klei nood" dat Mozart vermoedelijk reeds in 1774 'dus op 18-jarige leeftijd compo neerde, gesproken mag worden, dan is dit hier van toepassing. Betoverend mysterieus de werking van het Andante welk een homogeniteit in het unisono- spel der con sordino spelende eerste vio len en welk een spiritualiteit in de Finale, genomen in de snelle vaart, waarvoor Paumgartner blijkbaar voor keur heeft, met ook de volle nadruk op de aanwezige dramatische expressie, on geëvenaard van uitbeeldingsvermogen. Men zou zo kunnen doorgaan met de omschrijving van duizenderlei détails, die als evenzovele parelen uit de hemel leken te komen. Doch bepalen wij ons tot de solistische prestaties daartussendoor. De eerst 15-jarige „jongeheer", gelijk het programma hen. annonceerde, Ger- not Sieber, leerling van het „Mo- zarteum". in het pianoconcert in A gr. t. (K.V. 414), daterend uit zomer of herfst 1782 te Wenen. WU houden niet van het woord won derkind" zijn er zelfs huiverig voor. Maar daar zat „het" toch voor ons: een échte jongen nog, wanneer hij niet speelt, een absoluut gerijpte volwassene in zijn spel. Wonderbaarlijk is zijn Mozart-affini- teit. Diep gevoelde voordracht, eerlijke, innige muzikaliteit, paarden zich aan een volmaakt, kristal klaar toucher en een techniek, die in elk opzicht van een uitzonderlijke scholing getuigde. Zo ooit, dan was hier een pianist aan het woord die. ondanks zijn jeugd, alle verwachtingen in de schaduw stelde, een, ook naar de geest, perfectie open barend, welke men voor zijn leeftijd on- T ijdens het Mozartfeest: van l.n.r. Sempre-praeses J. H. Geertsema, prof. dr. Bernard Paumgartnerde jonge pianist Gernot Lieber en Jaap Stotijn. Foto L.D./Van Vliet) bestaanbaar kon achten. En toch was het alles aanwezig, men zou kunnen denken de jonge Mozart zelf te horen! Een genade! Afgewacht moet worden, waartoe zijn ontwikkeling leiden zal: decepties zijn meer aan de orde geweest. Doch gezien het milieu waarin hij opgroeit, de stren- gediscipline, die hem omgeeft kan nau welijks getwijfeld worden aan een grootse toekomst! Uitbundige toejuichingen vielen deze „knaap", drager van een verbluffend kunnen, ten deel. Hi; dankte daarvoor in onbedorven eenvoud, gelijk zijn spel, dat zonder effectbejag was. Daarin ook zijn oudere comparanten spontaan be trekkend. Als tweede solist: directeur Jaap Sto tijn, die vanavond Sempre's galaconcert te Scheveningen dirigeert. Reeds bij zijn joyeuze entree als oud-vertrouwde al lerhartelijkst begroet! Deze over gans de aarde gerenom meerde hoboïst gaf een reprise van het reeds eerder door hem met „Sempre" geblazen virtuoos-briljante hobo-concert in C gr. t. (K.V. 314 a), door Paumgart- Aan het einde van de Lage Morsweg, op het grondgebied van de gemeente Oegstgeest en in de omgeving van de trambaanovergang, van dc H.T.M. is er voor de wielrijders een aanzienlijke betere verkeerssituatie ontstaan. Het rijwielpad, dat langs de Rijksweg loopt, hield daar n.l. op en de fietsers moesten via de tramweg-overgang de bocht maken, waar het rijwielpad opnieuw begon. Thans echter is het fietspad doorgetrokken, zodat de wielrijders zich niet meer op de rijweg behoeven te begeven. De bocht is nu ook veel ge leidelijker geworden. Komende uit de richting Leiden moeten de wielrijders ner ontdekt als voorloper van het be roemde fluitconcert K.V. 314. Wie Stotijn kent en wie' kent hem niet? begrijpt dat hij ook ditmaal zijn meesterschap demonstreerde op een voor zijn leeftijd bewonderenswaardige wijze. Het is verbazingwekkend, hoe Sto tijn nog steeds tot zulk een krachttoer in staat is. vooral wat ademtechniek betreft. En al zijn er dan ook enkele vlekjes: Stotijn blijft door de jaren heen de hoboïst, die nauwelijks met één ander vergelijkbaar is. Ook voor deze steeds jeugdige Stotijn stormachtige ovaties van de gelukkig stampvolle zaal. Na afloop als verrassing het eerste en vierde deel van „Eine kleine Nachtmu- sik", telkenmale door een onverzadig baar auditorium, dat het applaudisseren niet moede werd, „afgedwongen" toe giften. Ook daarin speelde het ensemble met élan en wervelende vaart, in een onzegbaar schoon kleed gehuld, zijn hoogste troeven uit! Uiteindelijk kon toen Sempres-praeses J. H. Geertsema zijn diepe erkentelijk heid uitspreken waarvoor prof. Paum gartner als oudere de dank overbracht van de weer „jong-gewordene". „Sempre" deed er goed aan, de Lei- denaars ter gelegenheid van dit 125 jarig jubileum deze unieke „Camerata Academica" met zijn even unieke men tor te doen kennis maken. Een hoge eer voor onze stad, die zich deze eer volledig waardig heeft be toond. Salzburg behaalde met deze weergaloze Mozarthulde op alle punten een zegenrijke overwinning! H. juist voor de trambaanovergang de weg oversteken om op het rijwielpad te ko men. Het werk is uitgevoerd door de Rijkswaterstaat. Onze foto geeft een beeld van de nieuwe situatie; naar links is richting Den Haag. Aan de linker zijde ziet men nog juist het geraamte van het viaduct, dat daar reeds ver voor de oorlog was geprojecteerd. Dit plan is echter destijds vervallen, zodat het viaduct zijn waarde had verloren1 en derhalve niet afgebouwd is. (Foto L.D.Van Vliet) De eerste in ons land De eerste na-oorlogse kerstvee-show in ons land, en tentoonstelling van slachtvee, zal volgende week vrijdag In Lelden worden gehouden. Het Vebo-bestuur, dat hiertoe het initiatief heeft genomen heeft zich bij het organiseren van deze tentoonstelling door de gedachte laten leiden, dat deze tijd van het jaar, mede gelet op vraag en aanbod, vermoedelijk meer geëigend is. dan de septembermaand, waarin het gebruikelijk was aan de traditionele Vebo-fokveedag ook een slachtvee-show te koppelen. (Ingez. Med.-Adv.) voor nare dagen 1 Domes, Witte K oir* poeders zijn een uitkomst. Ze verdrijven pijn en lusteloosheid. Brengen geen j maagstoornissen teweeg. Ook in tablet' en cochef-vorr» WITTE KRUIS Oratie prof. dr. J. R. von Ronnen Als opvolger van wijlen prof. dr. D. J. Steenhuis aanvaardde dr. J. R. von Ronnen gistermiddag het ambt van gewoon hoogleraar in de röntgenologie aan de Leidse Universiteit. Prof. Von Ronnen, die eerst na de bekendmaking van zijn aanstaande benoeming tot Leids hoogleraar in Utrecht promoveerde als röntgenoloog, verbonden aan het ziekenhuis Bronovo te Den Haag, wijdde zijn inaugurele oratie in het Groot Auditorium aan de radiologie en de radio loog in het teken van een waarschuwing en een pleidooi. Voor deze oratie bestond een zeer grote belangstelling ook van buiten de Leidse Universitaire kring. Geen terrein-grens Prof. Von Ronnen sprak in zijn oratie voornamelijk over de radiologie en haar positie tussen de andere klinische spe cialismen. De radiologie neemt een bij zondere plaats onder de specialismen in, doordat zij zich niet tot een bepaald gebied beperkt, zelfs niet een zelfstandig geheel is, doch een diagnosticum en een therapeuticum vormt ten dienste van de overige specialismen. De snelle ontwikkeling van de techni sche zijde der röntgenologie heeft ver oorzaakt, dat deze ook buiten de super visie van de röntgenoloog of de kenner van de fysische processen bij röntgen- ologische waarneming of behandeling werd toegepast. Daarbij werd niet steeds het gevaar van röntgenologische en me disch aanverwante straling onderkend. Via een historisch overzicht over de ontwikkeling der röntgenologie kwam prof. Von Ronnen, met vermelding van Prof. jhr. mr. dr. W. J. Af. van Eysinga, voorzitter van het bestuur van de Universiteitsraad (links) complimenteert prof. Von Ronnen, terwijl prof. dr. S. E. de Jongh. de secretaris van de Senaat de echtge note van de geïnaugureerde hoog leraar gelukwenst. Foto L.D./Van Vliet) de fouten die in het verleden ten aan zien van haar toepassing zijn gemaakt, op de thans gebleken noodzaak, de effec ten van ionen-bestraling en kern-ener getische bestraling nauwkeurig te ana- liseren op hun nadelige gevolgen nu hun therapeutische werking steeds gro ter blijkt te zijn. Daarby wees prof. Von Ronnen op de gevaarlijke invloed, die bestraling hebben kan wanneer deze de ge slachtscellen zou kunnen aantasten met het gevolg van een verhoogde mu tatie-frequentie. Verheugende voorzichtigheid Verheugend is, dat de jongste ont wikkeling van de röntgenologie een be perking van de dosis van röntgenstra ling meebrengt, onder meer door inscha keling van de röntgenbeeldversterker. Deze techniek behoeft echter een ver dere verbetering alvorens de via haar verkregen resultaten even betrouwbaar zijn als de via de traditionele weg. Overgaande tot de toepassing van an dere bestralingsbronnen constateerde spreker dat er bij andere radiologische behandeling verschillende gevaren op treden zoals besmetting van ruimten en personen en verontreiniging b.v. van bodem, water en lucht. Deze gevaren zijn opzichzelf niet zo groot wanneer het verantwoorde medische toepassing van bestraling zou betreffen, doch die be straling wordt tegenwoordig ook voor vele niet-medische doeleinden toege past. Gevaarlijk misbruik Spreker waarschuwde in dit ver band tegen het gebruik van röntgen stralen voor zulke onnozele doelein den als het door middel van een door lichtingsapparaat controleren of een schoen wel goed past! In het gehele ingewikkelde complex voor voor- en nadelen van bestraling, radiodiagnostiek en radiotherapie speelt de relatie tussen patiënt en arts een zeer belangrijke rol. Die relatie is thans van tijdelijke aard, waardoor controle in vele opzichten wegvalt en de belang stelling van de radioloog voor klinische aspecten wordt verminderd. Het is volgens spreker niet doenlijk op dit gebied richtlijnen voor betere verhoudingen te geven, maar wel achtte hij het noodzakelijk, dat de andere spe cialisten op het oordeel en het werk van de radioloog vertrouwen. Dit vertrouwen wordt bemoeilijkt door, de omstandig heid. dat het specialisme van de radio loog betrekking heeft op het gebied van alle andere medisch- specialismen.. Niet les van kliniek Prof. Von Ronnen lichtte enkele van zün aldus geformuleerde gedachten toe, door een verhandeling over bestralings diagnostiek en bestraiings-therapie van borstaandoeningen. Hij stelde daarbij als conclusie, dat verder wetenschappe lijk onderzoek moet uitmaken of het aanbeveling verdient, de mammografie bij vrouwen boven de' 45 jaar in te voe ren bij het algemeen bevolkingsonder zoek. In de gebruikelijke toespraken tot slot van zijn oratie stelde prof. Von Ronnen zoals ook tijdens zijn 'voor dracht nadrukkelijk, dat naar zijn me ning de röntgendiagnostiek bedreigd wordt door het gevaar, los te raken van de kliniek. Dit zou de radiologie als geheel op een dood spoor leiden. Voorts legde prof. Von Ronnen er de nadruk op, dat radiologie en röntgenolo gie niet meer facultatief gesteld mogen worden in het collegeprogramma van de medicus-in-opleiding, omdat zij een essentieel onderdeel moeten zijn in de medische kennis zowel van de specialist als de huisarts. Na de oratie volgde een zeer druk be zochte receptie in de ontvangstkamer van de Academie. Afgaande op de zeer gunstige inschrij ving, blijkt ook bij de mesters, die voor1 het merendeel in Noord- en Zuid-Hol-; land hun bedrijf hebben, voor deze tentoonstelling goede belangstelling te' bestaan. Niet minder dan 63 koeien! resp. 52 rood-bont en 11 zwart-bont, 201 vette varkens en vier vette kalveren zullen deze dag wedijveren om de hoog-, ste eer. Het ligt in de bedoeling, dat de! runderen ook nog in groepsverband, zo mogelijk aangevuld met vee uit andere^ stallen, voor de ogen van de jury zullen verschijnen. Met het oog op het jaargetijde zullen alle voorzorgsmaatregelen worden ge-! troffen om het vee op een beschutte' plek van het veemarktterrein (het! voormalige t.b.c.-vrije gedeelte) onder te brengen. De tentoonstelling zal vrijdagochtend' om tien uur door wethouder D. van der Kwaak in 't Schuttershof worden ge opend. Lezers schrijven.... De dood op de weg Het was gisteravond, dat ik voor de vierde maal in korte tijd een ernstig verkeersongeluk van nabij meemaakte door één en dezelfde oorzaak, n.l. het stilstaan van een vrachtauto zonder achterlicht in het donker op een ver keersweg. Eén der hier genoemde ongelukken1 had zelfs ten gevolge, dat vier mensen hierbij de dood vonden. Slechts automp- bilisten, die dagelijks op de weg rijden,1 kunnen zich indenken, wat het bete kent, soms gehinderd door het licht van een tegenligger, plotseling in het donker j een stilstaande auto voor zich te zien opdoemen. Nu het winterseizoen dikwijls met natte en gladde wegen weer in aantocht is .zullen de lezers van uw blad onge- j twijfeld regelmatig lezen over dergelijke ernstige auto-ongelukken met veelal fatale afloop. Wat is de oorzaak van deze ongelukken en hoe deze te voor-i komen? De oorzaak is veelal een elektrische storing. Een luxe-auto kan soms tussen twee bomen langs de kant van de wegi of in elk geval zoveel mogelijk van de weg afgezet worden. Voor een grote I vrachtwagen is dit meestal niet moge lijk, daar hiervoor geen ruimte is, zodat! deze zonder meer op de weg geparkeerd blijft. Deze ongelukken kunnen praktisch j voorkomen worden, indien elke vracht wagen-eigenaar/chauffeur zich bewust wordt van dit grote gevaar en zich de' kleine uitgave getroost van reflecteren- j de gevarentekens, die direct na het stilstaan van de auto op 5 a 100 meter! achter de auto op de weg geplaatst wor den, waardoor het achteropkomende j verkeer tijdig gewaarschuwd wordt. Als automobilist hoop ik, dat het zo spoedig mogelijk verplicht wordt deze j attributen in de cabine te hebben van elke vrachtauto. U dankend voor de plaatsruimte, P. W. te V. (Ingez. Med -Adv.) WERKLOOSHEID VAN GERINGE OMVANG Het standencijfer van het aanbod (de arbeidsreserve) wijst uit, dat niettegen- - staande het najaar, de werkloosheid nog van geringe omvang is. Het aantal als geheel werkloos ingeschrevenen be liep op 1 december 210. Seizoeninvloe- I den doen zich voorshands nog in zeer beperkte mate gevoelen. Wrijvingsfac toren treden wel op ,doch eveneens in beperkte omvang. Het aantal geregistreerde aanvragen vertoonden een stijging t.w. van 405 tot 425, waarvan er 170 betrekking hadden op jeugdigen (15 t.m. 18 jaar). Het aanbod van vrouwelijke arbeids krachten bleef vrijwel gelijk en beliep 85. De vraag nam iets toe en omvatte op 1 december j.l. 420 geregistreerde aan vragen. VOOR HONGAARSE VLUCHTELINGEN. Het kerkconcert dat Ex Anima, onlangs gegeven heeft ten bate van de Hongaar- i se vluchtelingen, heeft netto f425 op gebracht.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1956 | | pagina 4