TUSSEN LICHT EN DONKER
Wol tijdens het feest
ONS MENU
Freddie's Sinterklaasfeest in Canada
ZATERDAG 8 DECEMBER
WEKELIJKS BIJVOEGSEL
PAGINA 3
Kunstzijde en tule hebben niet
het monopolie!
VAN WEEK
Londen, december 1956
Behoort ge tot de kouwelijken en ziet ge op tegen de feestdagen,
waarop ge U, de traditie getrouw, in koude kunstzijde of dunne tule
hult? Geen nood. Want noch aan kunstzijde, noch aan tule bent ge
gebonden. Ge kunt tijdens de feestdagen, die het hartje van de winter
zo gezellig maken, rustig wol dragen. De mode staat het U toe en
geeft U zelfs ontelbare voorbeelden en aanwijzingen, opdat ge er in
die behaaglijk warme wol feestelijk en charmant uit kunt zien.
Overigens hoeft ge maar rond te
kijken in die welvoorziene stoffenwin-
kels, die met de tijd mee gaan en ge
zult er allerhande wollen stofjes zien,
die een feestelijk, gekleed karakter
hebben. Ge vindt er tegenwoordig al
lerlei bedrukte wollen mouselientjes -
sommige zelfs snoezig van kleur en
dessin. Ge vindt er vanzelfsprekend
ook soepele zwarte wollen stof, die
klassiek is en zich tot een cocktail- of
dinertoilet laat verwerken.
De mode heeft ook jersey lamé ge
lanceerd en „worsteds" met ingeweven
goud- of zilverdraad. Zelfs gewone jer
sey, mits mooi van toon en kwaliteit,
heeft dit seizoen toegang tot het feest,
en ook machinaal (of uiterst fijn en
kunstig hand-) breiwerk blijft echter
niet achter. Broderie van feestelijke
allure kan tenslotte menige klassieke
wollen stof een gekleed aanschijn ge
ven.
Uit het jaarboek van Vrouw Mode
zochten we de modellen, hierbij afge
beeld. Ze zijn bestemd voor de feeste
lijkheden van deze maand, het een is
wat meer gekleed dan het ander, maar
alle zijn ze flatteus enwarm!
1). De machinaal gebreide cardigan,
vestje dat elke sportieve vrouw met zo
veel plezier draagt, heeft zijn weg ge
vonden naai* die plaatsen, waar for
meel toilet vereist is. Verschijnt het
echter op het feest, op dansfuifje of
cocktailparty, dan is het doorgaans
van heel zachte, mooie pasteltint, heel
fijn gebreid en opgewerkt met zacht
gekleurde stenen, strass of pailletten.
Ook het wollen vestje met bontkraag
(.en klein nertz kraagje of een grote
vossenkraag) heeft een vrijgeleide tot
menige fuif en is heus niet het privi
lege van de „teenagers".
2). Een geheel wollen feestensemble.
dat flatteus is en zelfs temidden van
zijden en kanten toiletten niet uit de
toon valt, toont de tweede figuur. De
De wintermaanden zijn zo echt de peulvruchtenmaanden. Op koude dagen
*tJn erwtensoep, bruine- of witte bonen een traktatie en het is een genot af en
toe een lekkere peulvruchtenmaaltijd klaar te maken. Wordt het een maaltijd
zonder vlees, zoals dat deze week het geval is, dan is het wel aan te bevelen als
aanvulling een nagerecht met melk of yoghurt te geven.
ZONDAG :Ananastoost met kaas, rundertong, doperwtjes, zure saus,
aardappelen, caramelpudding.
MAANDAG Kerryrijst (met rest tong), sla, appelkoekjes.
DINSDAG Hutspot met klapstuk, sinaasappel.
WOENSDAG Witte bonen met tomatensaus, spek en aardappelen, yoghurt,
met banaan.
DONDERDAG Witte bonensoep, runderrolletjes, spruitjes, gebakken aard
appelen.
VRIJDAG VIsgehakt, sla van andijvie, biet en appel, aardappelen, gries-
meel met gember.
ZATERDAG Macaronieschotel met ham en kaas, stoofpeertjes.
basis is een wijde, glad uitstaande rok,
die over een stijve onderrok wordt ge
dragen, en die uit zwarte breiwol werd
gehaakt. Ter aanvulling een gedecol
leteerde blouse van zwarte wollen jer
sey en als garnering van deze beide
een gedrapeerde taillesjerp van linde-
bloesemkleurige satin duchesse. Bij dit
feestelijke toiletje kunnen bescheiden
strass bijoux worden gedragen en ook
lange witte handschoenen zijn er een
passende, formele accessoire bij.
Verhaal voor jongens
Het was er dan eindelijk van geko
men i de emigratie, de verhuizing naar
het verre land waar vader en moeder
al zo heel lang over gepraat hadden.
Deze zomer waren ze met een grote
boot van Nederland naar Canada ge
varen. Freddie had het prachtig ge
vonden. die lange reis. hij maakte on
derzoekingstochten door het hele schip
en kwam op allerlei plaatsen waar
kleine jongetjes helemaal niet komen
mogen.
Opeens wist Freddie het zeker: Sin
terklaas kwam niethij kwam nooit
in Canada.
In het nieuwe land was het eerst
niet zo prettig: vader en moeder had
den het heel druk en Freddie logeerde
zo lang bij tante Tine en oom Henk,
die nu al vier jaar in Canada waren.
Tante Tinc leerde hem Engels spre
ken „want anders kun je, als je
volgend jaar naar school gaat, de
meester niet verstaan", zei ze.
Aafje, Freddie's nichtje, sprak het al
heel goed. maar Freddie verstond daar
bijna niets van. En hij verstond de
kleine jongetjes, met wie hij op straat
speelde, ook niet, dat was wel wat las
tig. Toch begrepen ze elkaar wel: „Ik
kom uit Holland", zei hij tegen een
parmantig Canadees jongetje met een
grappig geruit jasje aan. Het Cana-
deesje knikte ernstig. Het was een
aardig jongetje, het heette Brian en
woonde in hetzelfde laantje waar
Freddie met z'n vader en moeder
het meest. Vader zei, dat Sinterklaas
nu eenmaal meer van kinderen hield
dan van grote mensen.
Hier. in Canada, sprak niemand over
Sinterklaas. Wel had Freddie op.aller
lei plaatjes het kerstmannetje gezien
hij had een vrolijk hoofd met appel
wangetjes maar Sint-Nicolaas
nee, nergens.
Daarom vroeg Freddie aan vader:
„Komt Sinterklaas ook, pappie?"
Maar vader zat aan de tafel uit een
dik boek te studeren en hij schreef
dingen in een schrift. Hij zag er heel
geleerd uit, zo, en hij hoorde niet eens
dat Freddie iets vroeg.
„Komt Sinterklaas ook. pappie?"
vroeg Fred nog eens. Vader zei: „Je
moet stil zijn, Freddie, ik kan zo niet
werken".
Zo zat Freddie bedremmeld voor het
haardvuur, hij keek naar de grappige
kleine vlammetjes, en opeens wist hij
het zeker: Sinterklaas kwam niet in
Canada. Als Sint op vijf december in
Nederland was en dat was hij. dat
wist Freddie zeker dan kon hij 'toch
niet op vijf december ook in Canada
zijn?
Hij kwam regelrecht uit Spanje naar
Nederland, op een grote boot. en daar
na ging hij met dezelfde boot weer
naar Spanje terug, dat wist iedereen.
Hij kwam dus niet in Canada. Freddie
wist het héél zeker. En de jongens en
meisjes die in Canada woonden, kre
gen nooit iets van Sinterklaas, ze ken
den hem niet eens. Brian kreeg niets
en hij, Freddie, ook niet. Helemaal
niets.
Freddie kreeg er tranen van in z'n
ogen. Vorig jaar kreeg hij een drie-
wielertje en hij had nu zo graag speel
goedautootjes willen hebben en eigen
lijk ook heel graag een garage om ze
in op te bergen als hij 's avonds slapen
ging. Freddie voelde steeds meer tra
nen komen, hij probeerde ze tegen te
houden, maar het lukte niet, ze rolden
uit z'n ogen, over z'n wangen, warm
en nat.
Freddie draafde de kamer uit
waar was moeder? Hij ging de keuken
in, moeder was er niet.
„Mammieriep hij, hij huilde
luidkeels nu. Daar kwam moeder de
trap af. Ze duwde hem de kamer in,
knielde naast hem neer.
„Sinterklaassnikte Freddie.
„Sinterklaas komtkomt niet
in Canadaik wil naar huisik
wil naar oma
Moeder keek naar vader. Vader keek
op de kalender. „Het is één december"
zag hij. Hij stond op. ging naar Fred
die en zei: „Zie je, de kindertjes in
dit land kennen Sinterklaas niet en
Freddie schudde z'n hoofd. ,.Ik wil
graag een autootje hebben", zei hij.
Eigenlijk wel twee. En ook wel graag
een garage. En een boek met prenten".
„Ik zal het opschrijven en het lijstje
vlug aan Sinterklaas sturen", beloofde
moeder. „Ik weet zeker dat hij je niet
vergeet".
Moeder kreeg gelijk. Op vijf decem
ber stond een heel groot pak voor de
kachel en er zaten maar liefst vijf
autootjes in en twee boeken met pren
ten en een grappig aapje waar je je
hand in kon steken zodat je hem kon
laten bewegen, en marsepein, borst
plaat en een pop van speculaas en...
en„en nog veel meer", jubelde
Freddie. Hij keek stralend van vader
naar moeder. Moeder begon te zingen:
„Zie de maan schijnt door de bo
menen vader en Freddie zongen
direct mee.
Zo werd het in dat verre Canada
een prachtige Sinterklaasdag voor
Freddie! m. F. B.
3). Het zwarte jersey avondtruitje,
met korte of driekwart mouwen, is al
lang geen nieuweling meer op het to
neel der mode. Maar na vele seizoe
nen handhaaft het zich nog steeds en
in voorbeeld 3 werd het gecompleteerd
met een wijde rok van bedrukte wol
len mousseline in mooie tinten. Een
zwart fluwelen ceintuur of een taille
band van ribslint in een kleur die bij
de tinten van de rok past is er de ac
cessoire bij.
4). Nummer 4 is een feestjaponnetje
van mooie, soepele (zwarte) wollen stof
of wollen jersey. Het decolleté is met
zwart fluweel afgewerkt en van het
zelfde glanzende materiaal is ook de
ceintuur. De zeer wijde rok, die over
een stijve onderrok breed uitstaat, is
geheel met zwarte pailletten bestrooid.
Een stool van witte (of gekleurde)
wollen jersey is er het warme comple
ment bij.
5). Tot slot een hoogst modern ge
kleed toilet voor informele feestelijk
heden. Het meest ongewone onderdeel
is een pantalon, ja, een nauwe, enkel-
vrije pantalon van zwarte jersey of
mooie zwarte stof.
De pantalon is natuurlijk van eerste
klas snit en wordt over nylon kousen
gedragen. Als complement een ruime
overhemdblouse met driekwart mou
wen van heel mooie geklede wollen
stof met kleur- en goudopdruk. Om de
taille een sjerp van goudlamé en aan
de voeten platte slofjes van goudleer
of gehaakt van goudkleurig garen
J. V.
Recept: Ananastoost met kaas.
125 gr. kaas, 75 gr. amandelen, 1
schijf ananas, 65 gr. mayonaise.
De kaas, de amandelen (die men in
wat heet water heeft laten broeien
waardoor het schilletje gemakkelijk
loslaat) en de ananas in fijne reepjes
snijden en met mayonaise en even
tueel nog wat citroensap op smaak
afmaken.
Langwerpige toostjes ermee bedekken.
Recept: Appelkoekjes.
200 gr. bloem, 2/2—3 dl melk, 1 ei,
zout. 1 theelepel bakpoeder, 2 grote
appelen, bruine suiker naar smaak,
50 gr. boter om te bakken.
De appelen boren, schillen, in plakken
snijden en bestrooid met wat bruine
suiker, wegzetten.
Een beslag van bloem, zout. bakpoe
der, ei en melk maken. De boter in de
koekepan heet maken, hierin als voor
drie-in-de-pan schepjes beslag doen
en op ieder koekje een plak appel leg
gen. Daarop weer wat beslag gieten.
De koekjes langzaam aan beide kan
ten gaar en lichtbruin bakken en met
bruine suiker bestrooid opdienen.
Op 5 december stond een heel groot pak voor de kachel
kwam te wonen. Dat was natuurlijk
heel prettig en het maakte dat Fred
die z'n vriendjes uit de Hyacintstraat,
ver weg in Nederland, niet zo miste.
Maar nu was het één december en
Freddie dacht veel aan Nederland. Dat
kwam omdat het bijna vijf december
was. Sinterklaasdag. Freddie herinner
de zich hoe Sinterklaas vorig jaar bij
hem op de kleuterschool was gekomen,
hij had twee Zwarte Pieten bij zich die
pepemoten strooiden en ze hadden
allemaal een presentje gekregen. Fred
die wist het nog best. Sint had tegen
hem gezegd, dat ie een lieve jongen
was, maar dat ie wat stiller en rusti
ger op z'n stoeltje moest zitten. En
's avonds thuis was oma er geweest
en iedereen had een heleboel cadeau
tjes gekregen, maar hij, Freddie, kreeg
Sinterklaas kent hen niet. Ze kennen
wei het kerstmamietje dat hen pre
sentjes en verrassingen brengt net
zoals Sinterklaas aan de kindertjes in
Nederland. Begrijp je, Fred?"
Ja, Fred begreep het. Maar zijn
stemmetje klonk nog wat beverig toen
hij vroeg: „Maar ik dan? Krijg ik dan
niets? Het kerstmannetje kent mij
niet, hoe moet dat dan?"
„Het kerstmannetje kent jou nu nog
niet, maar hij zal jou dit jaar voor
liet eerst zien en dan krijg jij volgend
jaar net zoveel cadeautjes van nem
als nu van Sinterklaas", wist moeder,
want Sinterklaas vergeet jou natuur
lijk niet. hij is al vier jaar bij je op
bezoek geweest en hij weet best dat
jij nu hier bent Heb je hem al verteld
wat je graag hebben wilt?"
ZWART-WIT is deze foto,
gelijk het leven.
Duisternis en zonneschijn
wisselen elkaar af, misschien
krijgen we van het eerste méér
dan van het tweede. Het hangt
er van af, hoe uw bestie
ring, uw lot is, het hangt ook
van uzelf een beetje afMéér
dan u denkt.
KIJK, deze mensen gaan naar
hun dagelijks werk. Voor
de één een beproeving, voor
de anderach, hij vindt het
zo kwaad nog niet.
Het is maar wat ge ervan ma
ken kunt: a. begint iedere mor
gen met een zucht, B. loopt met
een kwinkslag van stapel en zijn
hele dag wordt er goed door.
Zeg nu eens: zoudt u het
prettig vinden thuis te zitten en
te moeten luisteren naar het
belletje van de melk- of groen
teboer. de man met de elektrici
teitsrekening of de bode van het
fonds?
Nee: het is beter midden in
het leven te staan, méé te doen
met het „produktièproces" zoals
dat heet en, al mag uw deel
daarin eentonig zijn, er uit te
halen, wat er in zit.
NU is het voor een journa
list heel gemakkelijk een
een ander, te „beleren".
Want voor de journalist is iedere
dag anders, is iedere dag vol
schokkende verrassingen of
decepties, maar hij leeft ten
minste in de volle afwisseling
der gebeurtenissen, die zonder
onderbreken als een lawine op
hem afstormen.
Voor de „lopende-bander" is
dat natuurlijk anders, hij is mis
schien blij als het „klokje der
verlossing" slaat, maar dat is
altijd nog heel wat beter dan de
de hele dag door de ramen te
koekeloeren
DE mannen van het „gareel"
doen zichzelf de das om.
Ze knappen voortijdig af
en zien de éne dag somber in de
volgende verglijden, tot het jaar
er weer op zit.
Ik heb dat zo indertijd een
tijdlang op een buraeucratische
instelling aandachtig geobser
veerd en nooit begrepen, hoe
honderden mensen op zo'n ma
nier tóch het leven door kwa
men en.wat het gekste was.
er zich blijkbaar niet ziek bij
bevonden. Misschien zal de
automatie ervoor zorgen, dat ze
hun vastgeroeste zetel eenmaal
kunnen verwisselen voor een
ambulanter werkkring, wat in
ieder geval hun spierenstelsel
en humeur ten goede kan ko
men.
WIE deze heren, die ge zo
fier naar boven ziet
klauteren ook zijn mo
gen beursspeculanten, politici
of gewone handelaren, be
lastinginspecteurs of misschien
zelfs journalisten ze lijken
ons vastberaden en energiek ge
noeg. om er een goede dag van
te maken, een van de vele dagen,
die hen, die gelukkig geen een
tonig werk behoeven te verrich
ten, als zand door de vingers
glippen en het jaar zó kort ma
ken, dat Oudejaarsavond alweer
voor de deur staat eer we er erg
in hebben.
Tussen- licht en donker be
weegt zich aller leven.
Laten we in deze donkere de-
Foto Will Eiselin, Rijswijk.
cembermaand hopen op véél
licht. Speciaal voor hen, wier le
ven eentoniger is dan voor de
genen, die dag aan dag met de
bewogenheden van het actuele
leven geconfronteerd worden
FANTASIO
