Wittigheidjes feestelijkheidjes
ONS MENU
OPBOUW ENAFBRAAK
Een Zoeklicht
ZA TER DAG NO V EMBER
WEKELIJKS BIJVOEGSEL
PAGINA 3
Spiegeltje, spiegeltje aan de voand...
Flatteusgoedkoop en vlug klaar
de luxe
in de |s
luxe houder
1 25 S3
Even lachen....
...als steeds de Uwe*
v OP DE BOEKENMARKT
VAN DE WEEK
w
Londen, november 195G
Ge hebt een zwart wollen japonnetje, simpel en recht, ge hebt
een zwarte rok, keurig en eenvoudig, ge bezit een donker taftzijden
dansjurkje, goed nog, maar al te vaak in dezelfde entourage gedra
gen, ge hebt een somber zijden tailleurtje, een effen donker middag
jurkje, en nu is de vraag: hoe kunt ge dat een wat feestelijker aan
schijn geven? Hoe kunt ge het opfleuren of veranderen, wat kunt
ge doen opdat het bij de diverse feestelijke gelegenheden van
december niet steeds maar hetzelfde lijkt? Het antwoord is simpel
en algemeen: een wittigheidje, zo klassiek en zo modieus, doet in
de meeste gevallen wonderen! Het werkt feestelijk, het is hyper flat
teus en het verandert. Bovendien kost het geen kapitalen en is het
snel gemaakt
B. Marianne D. bezit een flessengroen
zijden dansjurkje. Het is van verleden
jaar, maar nog te goed om er van te
scheiden, ook al heeft het reeds een
vrolijk leven achter de rug. Het jurkje
heeft geen mouwen, is voorzien van een
ruime ronde hals zonder kraag en heeft
een wijde, aangerimpelde klokrok. Haar
vraag: hoe kan ze het dit seizoen een
ander aspect geven?
En onze tip: leg er een brede, gedra
peerde ceintuur van witte satin du-
chesse omheen en hecht daarop een
mooie, bleekroze corsage. Draag onder
de wijde klokrok een stijf uitstaande
witte onderrok, zodat de jurk niet sluik
neerhangt.
A. Mejuffrouw S. van de L. beschikt
over een zeer eenvoudig wollen japon
netje zwart dat ze veel en zelfs
wel naar kantoor gedragen heeft. Het
is dus niet uitgesproken feestelijk, maar
wel zo neutraal van allure, dat ze er
overal en altijd mee kan' verschijnen.
Het model is hooggesloten, geheel recht
en van prima stof. Hoe kan ze het nu
aan de komende feestdagen aanpas
sen?
Ons antwoord: voorzie het van een
kraagje van witte guipure (een even
klassieke als flatteuze oplossing, die het
altijd weer doet!) en garneer het met
een kravat van zwarte taftzijde of, in
dien ge meer van kleur houdt, een van
gekleurde taffetas, rood, bleu, linde
bloesem, havana.
(Ineez Med.-Adv.)
Margret Astor
2 95
Vraag ook de luxe Na-
gellak in luxe licsies.
met de 3 magische 1
kogeltjes II45 i
Paarlemoer 1 85 t
ZONDAG
DINSDAG
WOENSDAG
DONDERDAG
VRIJDAG
ZATERDAG
Recept: Amerikaanse appelen.
4 grote appelen, suiker, kaneel,
boter, caramelsaus: 6 dl melk,
125 gr. suiker en 20 gr- maizena.
De appelen schillen en boren. Ze in
een vuurvast schoteltje zetten, de hol
ten opvullen met het mengsel van sui
ker en kaneel en dan een klontje boter
er bovenop leggen. Een bodempje wa
ter in het schoteltje doen en de appe
len in de oven gaar maken.
De appelen dan overgieten met de
caramelsaus.
Wat denkt u, mevrouw, van een 6
zo flatteuze, romantische kraag: een
smalle biaiskraag van witte satijn, die
u met een corsage en zwart fluwelen
linten garneert, of een brede kraag
van witte batist, die met een strik van
hetzelfde dunne materiaal gesloten
wordt? U vindt beide mogelijkheden in
figuur C afgebeeld.
D. Mevrouw C. V.-S. tenslotte vraagt
zich af wat ze kan doen met het zwar
te wollen ensemble een mouwloze,
gedecolleteerde japon en een spencer
met driekwart mouwen dat ze nu
al drie seizoenen gedragen heeft en dat
er overigens nog als nieuw uitziet.
Onze wedervraag: Bent u het type
voor een modieuze korte cape van
witte satin duchesse, zoals we die on
der D in schets brachten? Deze ro
mantische. hyper modieuze toebeho
ren, die in Parijs dit jaar velen in ver
rukking bracht, is een hoogst flatteuze
en ook praktische acessoire, die u zo
wel over het jurkje als over het en
semble kunt dragen en waarbij u
lange
voegt.
of
korte witte handschoenen
J.V.
In een rustig dorpje op de Veluwe,
heeft een veehandelaar bewezen dat
het de bewoners daar niet aan ori
ginaliteit ontbreekt. Onlangs sprak
de handelaar een kappersbediende.
Na het gebruikelijke „mes goed me
neer?" van de laatste wilde de eer
ste ook wel eens wat zeggen. Hij
stelde de haarsnijder voor hem een
jaar lang gratis te knippen en te
scheren. Als beloning zou de kapper
een melkkoe krijgen. Beide partijen
kwamen tot overeenstemming. De
kapper keek uit naar een geschikt
onderdak voor het beest en naar
iemand die het zou kunnen melken.
Dezer dagen versoheen een auto voor
het huis van de kapper. Nauwelijks
stond het voertuig sti'l of de veehan
delaar stapte uit. In zijn armen
droeg hij een koedie van plastic
bleek te zijn en onder de aanduiding
„speelgoed" gerangschikt kon wor
den. De kapper keek raar op zijn
neus. „Het is wel een koe, maar zij
geeft geen melk", riep hij uit. „Geen
melk geven?", vroeg de veehandelaar
„maar man, betere melk heb je nog
nooit gedronken!" Hij trok het
speelgoedding aan de staart en zie,
daar spoot een straal vloeistof uit die
goed is voor elk. Voor de kapper zat
er niets anders op dan toe te geven,
dat het een melkkoe was. Of de
veehandelaar rustig in de scheer-
stoel zal zitten betwijfelen we, want
kappers, die beetgenomen zijn, zijn
ook niet van gisteren.
„Au", riep dezer dagen een Japanse
dokter Het bleek dat hij zich tijdens
het onderzoeken van een patiënt in
de vingers had geprikt. Waarmee?
Met spelden. Die had de patiënt in
geslikt. Dat was natuurlijk geen lol
letje. De zieke dacht dat hij blinde
darmontsteking had (van de spelden
had hij nooit iets gezien) en liet zich
door de arts onderzoeken. Ja, er zit
ten scherpe kantjes aan het medisch
Albert Hanley zit achter de tralies
(van de gevangenis in Chicago). Hij
werd in zijn kraag gegrepen toen hjj
probeerde een gestolen c'nèque te
innen, maar voor de kassier zijn
(valse naam) niet kon spellen. De
naam op de cheque luidde: Aloyozy
J. Szastak.
In New Port Beach in het zonnige Ca-
liforoië is het niet pluis. Mevrouw
H. Lawrence kan er van meepraten.
Toen zij haar auto wlide starten ging
dat niet. De monteur, die erbij werd
gehaald, kroop deskundig onder het
voertuig, maar hij bleef er niet lan
ger onder dan nodig was En dat
was niet lang. want met één oog
opslag bemerkte hij. dat iemand de
cardan-as had gestolen
flngez. Med.-Adv.)
*U behoort tot de
mensen van smaak en
verstand omdat U
Kienzle kiest voor k!okketi\
reiswekkers en wekkers
Kienzle: Om de artistieke
modellen en vooral om
de kwaliteit
van het
uurwerk!
BIJ ALLE
GOEDE
VAKZAKEN
C. Mevrouw B.B. zint op een garne
ring voor de boothals van haar nieuwe
zwarte faille japon, die ze op de keper
beschouwd ,,zo kaal" vindt. De boot
hals heeft geen kraag. De japon is
getailleerd en heeft een even uitstaan
de rok en driekwart mouwen.
GANSE steden zjjn in deze
eeuw verwoest enze
worden weer trouw opge
bouwd!
Met zó vers de waanzinnige en
gruwelijke gebeurtenissen in
Boedapest nog in de herinne
ring, met het bombardement van
Rotterdam nóg langer in de her
innering, is het géén wonder, dat
we ons afvragen, waarom er
steeds maar weer wordt opge
bouwd, wanneer er blijkbaar
duiyelse krachten aan het werk
zijn om het opgebouwde onmid
dellijk weer te verwoesten.
De wereld van heden is er ei
genlijk al aan gewend geraakt.
Hoe ook met afgrijzen vervuld,
we gaan „gewoon door", nadat er
enkele dagen geleden een brok
in onze keel gezeten heeft.
Wat kunnen we ook anders
doen op deze wereld, waarin we
relden van de geest en van het
zwaard op elkander botsen?
We moeten tandenknarsend
toe zien. dat een volk wordt uit
gemoord, dat een doldriftig on
beheerst „politicus" met venij
nige woorden westerse diplo
maten beledigt, zó zelfs, dat ze
Willem G. van Maanen. „Al lang geleden". Em. Querido
Amsterdam 1956.
De jonge romanschrijver Willem G. van Maanen, die gedebu
teerd heeft met „Daarom is het leven", een poëtisch-symbolisch ver
haal met als thema de strijd tussen jeugd-onschuld en dood-kwaad,
heeft dit boek laten volgen door „De Onrustzaaier", de roman van
een ingeslapen stadje, waarin de nieuwe hoofdonderwijzer vergeefs
een poging doet om de bewoners wat ware levensvreugde bij te
brengen. Ook in deze geschiedenis speelt de symboliek een rol hoe
wel minderd ringend dan in de eerste. Thans heeft hij in drie
jaar tijd een derde roman gepubliceerd genaamd „Al lang gele
den". waarin de symboliek vrijwel heeft plaats gemaakt voor een
meer realistische, maar stellig niet minder oorspronkelijke visie op
het menselijk gedrag. In deze derde roman heeft zijn werk tevens
een uitbouw in de breedte gekregen zonder dat er aan diepgang
iets verloren is gegaan. Indien men op nuchtere wijze de waarde
van de drie boeken van Van Maanen zou willen aangeven ten op
zichte van elkaar, dan zou men dat het eenvoudigst kunnen doen
aan de hand van de trappen van vergelijking: goed - beter - best.
En dit laatste woord zou men ook in algemene zin kunnen gebruiken
en zeggen dat Van Maanen in deze korte tijd tot de beste Neder
landse prozaisten is gaan behoren.
gevoel ten onder dreigt te gaan, een
cirkel van leven getekend, waarin hy
komt tot een breedheid, die de grote
romanschrijver kenmerkt. Zijn mi
lieubeschrijving is raak en'indringend
het huis van de muziekcriticus
Bastide zijn behandeling van het
Jodenvraagstuk in en na de oorlog is
even lucide als wijsgerig verpersoon
lijkt door het meisje Mirjam. Uitste
kend blijkt de ambtenarenmentaliteit
in de tragi-comedie van het ereburger
schap, dat men Kemp op wil dringen,
de dramatiek van Toms zelfvernieti
ging en van de tot krankzinnigheid
leidende frustratie van Kemps vrouw.
Deze opsomming van aspecten zou
de indruk kunnen wekken ais zou men
hier te doen hebben met een realisti
sche roman uit de oude school. Dit is
niet zo. Eigenlijk is Van Maanens rea
liteit toch ook weer een symbolische
werkelijkheid. Een werkelijkheid, die is
opgebouwd uit de tot mens geworden
zielsproblemen van de hoofdfiguur.
De oplossing van dit aangrijpende ver
haal is even zuiver als diepzinnig.
Thans over de nieuwe roman zelve.
„Al lang geleden" is een boek, dat mid
den in het heden staat, doch door zijn
evocatieve kracht tijdeloze waarde
heeft. Hoewel de kernfiguur, de druk
ker Theo Kemp, worstelt met een pro
bleem dat zeer van deze tijd is in
het kort gezegd; hij leeft nog met de
idealistische en tevens dynamische ge
steldheid van het verzet en kan zijn
weerzin tegen het feit dat men de
doden om de levenden vergeten moet,
niet overwinnen heeft Van Maanen
om deze gestalte, die aan een schuld-
Wij hebben een goede tijd ach
ter de rug. zonder te beseffen
dat 't op deze aarde onverwacht
kan rommelen, gelijk een borre
lende vulkaan, dóe ieder ogen
blik tot uitbarsting kan komen.
We bouwen voort, gelijk aan
de Karei Doormanlaan en de
Lijnbaan te Rotterdam, tot in de
hemel toe, om alle Rotterdamse
winkeliers een plaatsje onder de
zon te gunnen. We denken er
liever niet aan. dat één Sovjet
bommetje dat hele machtige ra
derwerk van verdiepingen, gan
gen, glazen ramen en gezellige
In het menu van de vorige week werd erop gewezen liever niet meer dan een
maal per week stamppot te gebruiken, daar door stampen het voor ons lichaam,
vooral in dit jaargetijde, zo nodige vitamine C, onwerkzaam wordt. Toch be
staat er in de winter over het algemeen behoefte aan éénpans gerechten.
In plaats van öf naast stamppot, kan dan eens een stoofpot in het week-menu
opgenomen worden. Stoofpotten worden niet gestampt, het vitamine C blijft
dus werkzaam, zodat men zeer zeker aan deze bereidingswijze de voorkeur moet
geven.
poeletsoep, brusselslof met eieren en aardappelen, yoghurt-
pudding met slagroom.
vleesragout (van poelet), bieten, aardappelpuree, Ameri
kaanse appelen.
stoofschotel met spruitjes en kaas, perencompóte.
gehakt, groene savoyekool en aardappelen, fruit,
gebakken bloedworst, prei met tomatensaus en aardappelen
rijst met appelen.
gebakken bokking, knolraapjes, aardappelkoekjes, beschuit
met bessesap.
stamppot rauwe andijvie met spek, fruit.
Recept: Stoofpot spruiten met kaas.
1 kg spruiten, ll/2 kg aardapelen,
200 gr. belegen kaas. 2 dl melk.
60 gr. boter. zout. peper
De spruiten schoonmaken en was
sen. De aardappelen schillen en in
stukken snijden en met een bodempje
water en zout opzetten. Op de aard
appelen de spruiten leggen De boter
erbij doen en het geheel in plm. 30
minuten gaai* koken. De melk nu toe
voegen en tot slot de in dobbelsteen
tjes gesneden kaas erdoor roeren. <De
kaas mag niet meer meekoken). Zo no
dig de stoofpot met nog iets zout en
wat peper op smaak afmaken.
Denk niet, dat wat zioh in
Boedapest heeft afgespeeld, Hol
land bespaard kan blijven,
wanneer U zich niet, ieder en
ieder met heel uw zielekracht te-
weerstelt tegen alles wat op de
ondergang en de vernietiging
van deze wereld is ingesteld.
hem niet meer willen aanhoren,
zodat hij in het luchtledig blijft
doortieren en dan maar weer op
nieuw een bevel geeft tot een
paar honderd duizend van zijn
slaven, om een reeds diep geteis
terd land binnen te trekken
Als in de tijd van Dsjengis
Khan, nu zowat een 800 jaar ge
leden
r AAR zou het met de we
reld heengaan, als er
niet telkens, ondanks al
les. opbouwende krachten aan 't
werk gingen, om hetgeen plat op
de grond ligt, te doen herrijzen?
In de wereld van gisteren la
ten we zegggen die van een hal
ve eeuw geleden was er nog
nauwelijks sprake van steden-
verwoesting.
Zo
dl
w.
O GAAT dat op een wereld,
die door vrees beheerst
ordt.
En intussen bouwen wij maar
lustig voort aan wolkenkrabbers
alsof er niets aan de hand is,
omdat de Nederlanders te ener
giek zijn om met de handen in
de schoot te gaan zitten.
winkeltjes onverwacht aan poei
er smijten kan!
We bouwen voort om een aller
onaangenaamste wereld zo aan
genaam mogelijk voor haar be
woners te maken
Zo lang 't duurt
IN IEDERE kamer van de 1000
zaterdagavonds een „Show-
boatje" en 's maandags
avonds een ..Doorsneetje" en
1500 km verder een stad in puin
en duizenden jong? Hongaren in
beestenwagens over de grens
Zo is dat en niet anders
In deze wereld van „opbouw"
en van „afbraak".
Fantasio
William Cooper. „De strubbelingen
van Albert Woods". De Arbeiders
pers Amsterdam 1955
Er werkt in Engeland een groep
schrijvers bepaald geen officiële
groep die met sardonische woede de
kleine zielen te lijf gaat. Wellicht doen
deze auteurs dat niet met opzet, maar
hun fenomenaal knappe en tevens vain
hun fenomenaal knappe en tevens van
de gemiddelde dagelijkse mens wijst op
een aan walging grenzende afkeer van
die medemens. Tot dezulken behoren
Angus Wilson, echter eerder in zijn
korte verhalen dan in de roman „Dolle
Kervel", die hier een kort jaar geleden
besproken is, V. S. Pritchett en stellig
ook de schrijver van deze strubbelingen
van de chemicus Albert Woods gehe
ten. Met het ontleedmes in de ene en
de lachspiegel in de andere hand zet
William Cooper de arme Woods bene
vens zijn hele omgeving van Strebers,
intriganten en ijdeltuiten, gesitueerd in
het milieu van de universiteit van
Oxford, volkomen in het hemd. Zo
doende geeft liü tevens een keihard
beeld van de hedendaagse maatschap
pelijke zeden. Er is, om zo te zeggen,
geen fatsoenlijk mens meer aan de
lucht.
De auteur doet zyn best om zijn vi
triool te vermengen met het bier der
goedmoedigheid, maar daar wordt zijn
mengsel niet minder bijtend van Wij
geloven bovendien niet erg aari die
goedmoedigheid. De Coopers en con
sorten verfoeien de hedendaagse mens
zoals hij zich in de maatschappij voor
doet, ook al trachten zij hun afkeer te
bedekken met sausen van melancholie
of humor.
William Cooper toont zich in dit
boek zonder twijfel een ongelofelijk
knappe schrijver. Maar zijn werk ;s
zozeer de uitkomst van de rancuneuze
zure pret van de kleine man. die meent
dat hij dóór-heeft wat hij eens met eer
bied bekeken heeft, omdat hij in staat
is het eens geëerbiedigde in factoren
te ontleden, dat het mij, niet bezeten
door dergelijke lidtekens der ziel, niet
bekoren kan.
Victor Spoor. „Rood is de hemel".
A. A. M. Stols, 's-Gravenhage 1955
Dit is een zeer wild verhaal van een
levensepisode van een groep zigeuners,
wier wagens ln 't zuiden van Frankrijk
door het noodlot achterhaald worden.
Primitief en fel zijn de hartstochten
van deze mensen, die een nauwelijks
menselijk bestaan opbranden aan hun
eigen felle levensdrang. Een bosbrand,
ontstoken door de Idiote vuurmaniak
Berryl, brengt een ogenblik het contact
tot stand tussen de gehate en verachte
zigeuners en de nauwelijks minder pri
mitieve dorpsbewoners in een wilde
verwarring van vechten, helpen en
zoeken naar lijfsbehoud.
Het verhaal ls wel een tikje drakerig
hier en daar de levensloop van de
violist Martell b.v. maar het heeft
in zijn krachtige kortheid toch iets
fascinerends, ais van gezichten in het
donker plotseling door een vuur ver
licht.
CLARA EGGINK.
