NA 22 JAAR WEER ZEGE VAN
ORANJE OP ZWITSERSE BODEM
Antenen mist vijf minuten voor het
einde penalty (hands van Kuys)
Een gelukkige overwinning van
de Nederlandse ploeg?
TC - voorzitter vond conditie van
Zwitsers beter
95ste Jaargang
Maandag 17 september 1956
Derde blad no. 28937
{Klimaat (warm) handicap voor Schaap c.s.
(Van onze sportredacteur)
Lausanne, zaterdagavond Dank zij de rech
terhand van Kees Kuys en de nervositeit van de
Zwitserse rechtsbinnen Antenen heelt het Neder
lands elftal in het prachtige Olympische stadion
van Lausanne een 23 zege op Zwitserland kun
nen behalen.
Vijf minuten voor het einde van de twintigste
wedstrijd tussen beide landen sloeg de oranje
links-back met de hand een door de Zwitserse spil
Vonlanden ingeschoten bal uit het Nederlandse
doel, toen Frans de Munck bij een wilde scrim
mage over een van de Zwitserse aanvallers was
gestruikeld en niet tijdig genoeg de bedreigde
hoek van zijn veste kon bereiken, al sprintte hij
uit alle macht. Weliswaar bestrafte de Duitse arbi
ter Dusch dit fraaie staaltje doelverdedigen van
Kuys met een penalty, maar Antenen, die 30.000
paar hoopvolle Zwitserse ogen aan zijn shirtje
voelde kleven, boog onder de zware verantwoor
ding, mikte te hoog en zag op de lat van het
Nederlandse doel de laatste Zwitserse illusie op
een gelijkspel in scherven slaan
Een gelukkige overwinning dus voor de Nederlanders? Dat is een vraag
waarover men langdurig zou kunnen twisten. Twee van de drie Nederlandse
doelpunten in deze wat wonderlijke wedstryd kwamen inderdaad op een wat
fortuinlijke wyze tot stand. Maar daartegenover staat dan weer - als men even
terzyde stelt dat tenslotte de doelpunten, op welke wijze dan ook gescoord, de
wedstrijd beslissen - dat de allesbehalve smetteloos leidende Duitse fluitist, die
keer op keer door het in deze contreien licht ontvlambare publiek, werd uitge
floten, Nederland een „geheide" strafschop heeft onthouden. Dat gebeurde
enkele minuten voor het einde, toen Cor van der Gyp met een van zyn
bekende flitsende rushes de uitlopende doelman Pernuniian omspeelde en op het
moment, dat hij de vruchten van zyn voortreffelijk werk wilde plukken, grofweg
door de Zwitserse doelman by de benen werd gegrepen.
De heer Dusch, die zich bepaald niet
in de gunst van het publiek modht ver-
verheugen en kennelijk sterk dacht
aan hetgeen de Franse leider van de
onlangs in Lausanne gespeelde wedstrijd
ZwitserlandHongarije was overkomen
(een stevig pak slaag na afloop; sinds
dien scheiden dan ook grimmige, met
prikkeldraad gegarneerde hekken het
speelveld van de tribunes); deze heer
Dusch achtte het voor zijn gezondheid!
beter te veinzen dat hij niets gezien had,
terwijl Pemumian ijverig trachtte de in
druk te wekken, dat hij van de prins
geen kwaad wist.
Goed, de Nederlandse winst stond op
dat moment vrijwel vast, maar het was
uiteraard bijzonder zuur voor Cor van
der Gijp, die nog even poogde de arbi
ter tot andere gedachten te brengen,
door „geblesseerd1" op het veld te gaan
liggen, dat dit zekere doelpunt op een
dergelijke wijze verloren ging. Trouwens,
nu we toch op dit chapiter zijn beland,
de Zwitserse verdigers zochten in deze
wedstrijd meerdere malen hun heil m
te fors spel en vooral Cor van der Gijp,
die graag op een lange pass gelanceerd
wil worden, heeft het hierdoor heel
moeilyk gehad.
Wonderlijke strijd
Wy schreven: een wonderlyke wed
stryd en gezien het grillige spelbeeld,
de verrassende doelpunten - vooral van
de Nederlandse kant was hy dat
ook. Typisch was, dat de oranjeploeg
juist in de periode dat zy hopeloos
door de Zwitsers werd weggespeeld
en dat was voor de rust de over
winning naar zich toetrok.
Schaap c.s. hadden een bijzonder
voortreffelijke start, scoorden binnen
de minuut uit een van de flitsende be-
gin-aanvallen een doelpunt en speel
den met de allure, alsof zij de Zwit
sers binnen de kortst mogelijke tijd
duidelyk wilden maken, dat zij hun
kansen op winst in deze wedstrijd wel
af konden schrijven.
Bekeken was de treffer van Abe Len
stra, die voor de aanvang van de wed
stryd hartstochtelijk was toegejuicht
door het kleine groepje Nederlandse
supporters op de tribune. Toen doelman
Pernumian een hard schot van de En-
schede-speler niet onder controle kon
krygen en de bal bij Abe terugkwam,
tikte Lenstra onnavolgbaar handig het
leer met de buitenkant van zijn linker
schoen in de linkerhoek van het Zwit
serse doel en de verblufte Pemumian,
die op alles had gerekend behalve op dit
onverwachte, effectvolle schot van flinke
afstand, had het nakijken01.
Onmiddellijk na dit doelpunt lanceer
de Cor van dei* Gijp op de rechtervleu
gel opnieuw een gevaarlijke aanval,
welke Pemumian noopte uit zijn doel te
komen. Op het juiste moment speelde
de Feyenoord-aanvadsleider het leer naar
Lenstra, die het, volkomen vrij staande,
in het verlaten Zwitserse doel wilde de
poneren. Maar Lenstra wilde deze aan
val te mooi afronden, richtte iets te
veel naar rechts en rakeling langs de
verkeerde kant van de paal snorde de
bal naast het Zwitserse doel. Dat had
02 voor de oranje-mannen kunnen
zyn, binnen de drie minuten.1
Terugval
Nadat Oor vay der Gyp op een prach
tige lange pass van Cor van der Hart
daarna opnieuw het Zwitserse doel ern
stig had bedreigd Kernen kon hem
op het laatste moment nog de pas af
snijden konden de Helveten zich
langzaam maar zeker herstellen van dit
overdonderende Nederlandse openings
offensief.
En toen de eerste Zwitserse tegenaan
vallen begonnen te lopen De Munck
werd spoedig op de proef gesteld met
schoten van Vonlanden en Antenen
vielen Schaap c.s. op een hopeloze wijze
terug.
Het werd in de resterende vijf en
dertig minuten van de eerste helft
voor de Nederlanders een wanhopigs
worsteling tegen een tekort aan tem
po. Slechts met inzet van alle krach
ten en dan nog op een stroeve manier,
kon de oranje-defensie, waarin een'ro
buuste figuur als Jan Klaassens sterk
werd gemist, zich nog enigszins over
eind houden. Maar de razendsnelle
aanvallen van de Zwitsers, die met
„Hop Suisse" luidruchtig werden aan
gemoedigd door hun landgenoten op
de tribunes, prikten zonder ophouden
in de Nederlandse verdedigingslinie.
Het ga-os van de aatvallen der Helve
ten werd opgezet door de voortreffelijke
spil Vonlanden, die voortdurend te vin
den was tussen de „grendel" (kanthalfs
en backs) en zijn voorhoede, hoewel de
beroemde „Riegel dit even ter zijde
lang niet zo goed functioneerde als
de Zwitsers zich dat gewenst hadden.
Behalve voor Vonlanden en Kernen was
de kritiek voor Zurmuehle, Weber en Per-
ruchoud beslist niet mals. Maar om-ver
der te gaanZwitserse doelpunten konden
eenvoudig niet uitblijven en toen in de
tiende minuut een snelle, goed getimede
combinatie over rechts de Nederlandse
defensie uit positie had gespeeld, rondde
rechtsbinnen Antenen dit uitstekende
werk af met een doelpunt van dichtbij
gescoord: 11.
Vier minuten later voegde de tweede
Zwitserse treffer: door een bekeken
throughpass van spil Vonlanden kreeg
Riva een vrij veld voor zich en met een
goed gericht schot De Munck was
kansloos bracht de linksbuiten van
de Helveten, die kort tevoren een
„droom"-combinatie met een schot in
het zynet had besloten, de stand op
2—1.
Het is bekend, dat de verdediging van
de oranjeploeg bepaald niet tot de snel
ste behoort, maar zo traag als zij dit
maal speelde moest toch een bijzondere
oorzaak hebben en was beslist niet al
leen te wijten aan het gladde spel van
de Zwitserse aanvallers. Cor van der
Hart c.s. hebben tenslotte wel eens voor
hetere vuren gestaan.
Voor ons gevoel moet- de oorzaak van
dit stroeve en moeilijke verdedigen der
Nederlanders gezocht worden bij het
klimaat. Uitwedstrijden tegen de Zwit
sers hebben door de warme, drukkende
bergwind de Nederlanders haast altijd
moeilijkheden opgeleverd. Tot nu toe
was het dan ook slechts één maal aan
een Oranjeteam gelukt de Zwitsers in
eigen huis een nederlaag toe te brengen.
Dat gebeurde op 4 november 1934 in
Bern, toen heel Nederland brandde van
het verlangen om revanche te nemen
voor de in Milaan verloren wedstrijd in
het toerooi om het wereldkampioen
schap, die ons men weet het nog wel
de pas afsneed „naar Rome".
Stoffige plant
Voor de aanvang van deze 20sle
wedstryd tegen de Zwitsers hadden wij
de voorzitter van de keuze-commissie,
de heer Hoolboom. bedenkelijk het
hoofd zien schudden en „te warm"
horen mompelen. Het was inderdaad
warm in het Stade Olympique Pon-
taise en dit heeft zijn lome stempel op
het spel der oranjeploeg gezet. Ten
minste, in de eerste helft, want na de
rust was de zon uit dit op een hoog
vlakte gebouwde stadion verdwenen,
werd het aanzienlijk koeler en fleurde
het Nederlandse spel op als een dor
stige plant, die eindelyk water voelt
op zyn stoffige bladeren.
Zwitserland heeft dan ook zijn grote
kans op een zege in de eerste helft voor
bij laten gaan, want verder dan de twee
genoemde treffers kwamen de te kort
spelende Helveten niet en die waren
uiteindelijk niet voldoende om de Ne
derlandse ploeg op de knieën te krygen.
Intussen wilde het voor de rust in de
Nederlandse aanval niet meer vlotten,
de pogingen van Abe Lenstra, die met
handige, maar niet altyd zuivere pass-
jes openingen trachtte te forceren voor
zijn mede-aanvallers, ten spijt.
Steeds meer vervielen de oranje-voor
hoedespelers tot individueel werk en dat
dit voor de rust nog twee gelukkige doel
punten opleverde, was bepaald tegen de
spelverhouding in.
Het tweede Nederlandse doelpunt
kwam in de 29ste minuut, toen Len
stra een vrye trap mocht nemen, na
dat Kernen Cor van der Gijp te zwaar
had afgehouden. Hard speelde Lenstra
het leer in de richting van het Zwit
serse doel, waar de precies op tijd ge
starte Van der Gijp op hetzelfde mo
ment het leer bereikte als de toesprin
gende keeper Pemumian. De Zwitser
trachtte de bal met de mist weg te
slaan, sloeg echter het leer tegen Van
der Gyp's hoofd. en de Nederland
se gelijkmaker was geboren.
Wild van woede waren de Zwitserse
toeschouwers, toen zij zagen dat hun
doelman gewond bleef liggen een
aanzienlijke dosis show kwam daar wel
bij en dat dé heer Dusch. terecht,
doelpunt gaf. Het stadion ziedde als een
heksenketel, maar de Duitse fluitist liet
zich niet van zijn stuk brengen.
Mocht men deze treffer al onder de
meevallers rangschikken, het doelpunt,
dat Bosselaar drie minuten voor de rust
scoorde was wel heel erg fortuinlijk. Op
grote afstand van het Zwitserse doel
nam de 'kleine Spartaan een van links
komende bal ineens op zyn schoen en
de totaal verraste en zeker niet vrij uit
gaande Pemiumian zag tot zijn grote
schrik het leer in de linker bovenhoek
zeilen. Dergelijke doelpunten schijnen
een specialiteit te wordien van Bosse
laar, want ook in dé oefenwedstrijd
tegen Karlsruhe produceerde hij een
soortgelijke treffer.
In ieder geval bracht dirt de Neder
landse ploeg op een moedgevende 23
voorsprong, een., voorsprong welke door
Van der Hart c.s. in de tweede helft ge
consolideerd kon worden.
Frisser van opzet
Niet alleen was na de rust het spel
van de oranjeploeg aanzienlijk beter
van kwaliteit en frisser van opzet, het
was zelfs zo, dat onze landgenoten in
dit tweede deel van de strijd de beste
kansen op doelpunten hebben gehad.
Vooral toen vyf minuten na de her
vatting Lenstra, na een voortreffelijke
combinatie met Cor van der Gijp, al
leen voor Pernumian kwam, stond de
Oranjeploeg dicht bij een vierde tref
fer. Maar Abe tikte het leer iets te
nonchelant, althans van de tribune af
gezien, over de uitlopende Zwitserse
doelman, waardoor deze de kans kreeg
het v/eg te slaan en Lenstra, die al
langs hem was geflitst, tevergeefs op
de bal stond te wachten.
Hoe dan ook; na de rust won de strijd
in ieder gevail aan aantrekkelijkheid. De
krachtsverhouding lag veel meer in
evenwicht, er kwam allengs meer rust
in de Nederlandse gelederen en de oran
jeverdedigers, van wie in deze periode
vooral Schaap en Wiersma goed voor de
dag kwamen, kregen 'behoorlijk vat op
het Zwitserse aanvalsquintet. Het spel
van de handige jongens Riva. <die na
de rust op de rechtsbuitenplaats ging
spelen) van Pastega, midvoor Meier, die
voor de rust zo dikwijls Cor van der
Hart in de luren had gelegd, dat van
Antenen en van Eschmann kwam niet-
meer zo goed uit de verf als in de eer
ste helft. En tenslotte gaiven de Zwit
sers het ver doorvoeren van hun com
binaties maar op en namen zij van
grotere afstand het doel van De Munck
onder vuur, wat bij zo'n prima doelman
weinig zoden aan de dijk zette.
Het einde kwam tenslotte met de op
windende taferelen rond de door Ante
nen gemiste penalty en de grove over
treding van Pernumian ten opzichte van
Cor van der Gijp. Nederland bleef op
23 en gezien de omstandigheden, waar
onder deze wedstryd gespeeld werd,
willen we dat als een zeer verdienstelijke
prestatie beschouwen.
Tenslotte nog iets over de spelers. Ook
al weer gezien de 'handicap van het kli
maat willen we hun prestaties niet al
Het eerste doelpunt van de Zwit
sers. Een flitsende aanvat over
rechts werd door Antenen (op de
grond liggendmet een prachtig
schot besloten.
kritisch onder het vergrootglas leggen.
In de voorhoede trachtten de Ensdhede-
spelers Lenstra en Voges herhaaldelijk
Koop ai in hun combinaties te betrek
ken, maar de laatste paste niet in hun
driehoekspel, ook al omdat hij zich
geenszins op de linksbuitenplaats thuis
voelt. Na de rust probeerde Koopal het
herhaaldelijk alleen. Enkele malen gleed
hij handig langs de rechtsback Perru-
choud en loste hij harde, goedgerichte
schoten, zodat de Wil!em2-speler toch
ook zijn verdiensten heeft gehad. Len
stra was de beste man in onze aanval.
Talrijk waren zijn goed getimede passes
Abe Lenstra opende reeds in de
eerste minuut voor Nederland de
score.
en hij was ook steeds daar te vinden,
waar hij bij de opbouw van een aanval
moest zijn. In de middenlinie bleef No-
termans het zwakke broertje, Schaap
en Wiersma noemden wij reeds, Kuys
was verdienstelijk zonder meer, terwijl
Cor van der Hart duidelyk blyk gaf nog
naar de vorm te zoeken, waarmee hij
vorig seizoen zo hoog op het voetstuk
kwam.
Stemmen na afloop:
Een vermoeid maar bly Nederlands elftal zocht na het laatste fluitsignaal
van de heer Dusch de kleedkamer op. Verontwaardigd vertelde aanvoerder
Rinus Schaap ons, dat de strafschop ten onrechte door de scheidsrechter was
toegekend. Zeker, Kees Kuys had de bal met de hand uit doel geslagen, maar
even te voren was Notermans door drie Zwitsers letterlijk gevloerd. Iedereen
dacht, dat de scheidsrechter daarvoor had gefloten. „Ik ben dik tevreden met
de overwinning" ging Schaap verder. „De Zwitserse voorhoede was razend snel
en onze eerste taak was de aanvallen te onderbreken. Wij zijn daar voor een
groot deel in geslaagd".
De voorzitter van de technische com
missie. de heer G. Kruyver, vond de
conditie van de Zwitsers beter dan die
van de landgenoten. ..En reken maar.
dat die overwinning in Lausanne meetelt
bij de Europese landen. Het gevolg zal
zijn. dat elke verdere wedstrijd weer
moeilijker voor ons zal worden. Er vol
gen voorlopig nog twee uitwedstrijden,
eerst België en dan Denemarken. Drie
weken voor de wedstryd op Deurne be
ginnen we weer met de centrale trai
ning in Boxtel. Die hebben wij dan ook
wel dringend nodig."
De heer H. Hoolboom, voorzitter van
de keuze-commissie, was van oordeel,
dat de overwinning verdiend mocht
worden genoemd. De wedstryd viel zeer
vroeg in het seizoen, Zwitserland is
voorts op eigen terrein altijd een moei
lijke tegenstander en tactisch niet ge
makkelijk te overwinnen. „Over Voges
als debutant ben ik tevreden", vervolgde
de K.C.-voorzitter. „Hy had een zware
en ondankbare taak en hij heeft zich
redelijk goed van zijn opdracht gekweten.
Schaap speelde in de tweede helft zeer
goed en De Munck was de uitblinker in
de ploeg. Van der Hart, die toch wer
kelijk een speler van zeer grote klasse is,
heeft die klasse hier niet gedemon
streerd. En als Abe niet een paar van
die kostelijke kansen had gemist», ja,
dan zou Lenstra weer de man van de
ploeg zijn geweest."
Het tweede lid van de keuze-commis
sie, de heer H. Pellikaan, merkte op, dat
de overwinning op Saarland toch heel
wat minder voldoening gaf dan deze
zege in Lausanne. Alweer die opmerking,
dat beoordeling van het elftal zo moei
lijk is, omdat wij nog zo vroeg in het
seizoen zitten. Bij de Zwitsers vond de
heer Pellikaan Vonlanden en Eschmann
de beste spelers.
De wedstryd was de debutant, Gerrit
Voges, best bevallen. „Ik wist, dat ik
een moeilijke taak had gekregen. Steeds
maar bij Vonlanden blijven, de gehele
wedstrijd door. En dan toch nog probe
ren passes aan de voorhoede te geven,
aan Lenstra vooral. Bovendien vond ik
het spel hard, Vonlanden wist op dat
punt ook van wanten. Gelukkig had ik
met al dat gesjouw adem genoeg. Ik
voelde me niet uitgespeeld, toen het was
afgelopen. Ik hoop. dat de keuze-com
missie myn debuut kan waarderen. Ik
Engelse coach voor
oranjeteam
(Speciale berichtgeving)
Naar wy vernemen zullen leden van
de technische commissie en van de
keuzecommissie van de KNVB woens
dag a.s. een der kandidaten voor de
na Merkel's vertrek „open" liggende
functie van bondsoefenmeester en Ne
derlands elftal-coach een proeftrai-
ning laten houden. Het betreft een
Engelse trainer, diens naam niet be
kend is gemaakt.
Enkele weken geleden heeft men
in Parijs een Hongaar aan de tand
gevoeld, maar die werd gewogen en
te licht bevonden.
ben erg gelukkig, dat ik in deze ontmoe
ting mocht meespelen. En mijn vrouw
was nog jarig ook vandaag".
Kees Kuys had bij een botsing met een
van de Zwitsers een wonde aan het ach
terhoofd opgelopen. Maar een kwartier
na de wedstryd voelde hij er al niets
meer van. Roel Wiersma had gelukkig
geen last van zijn oude blessure aan de
linkervoet gehad. De wedstryd had hij
op vol tempo kunnen uitspelen. „Maar
hard dat die wedstryd was
Cor van der Gijp erkende, dat hy het
zwaar heeft gehad tegen Kernen. „Die
man bleef in mijn buurt, ik kon niet
van hem afkomen. Een strafschop tegen
doelman Pemumian hadden wij anders
wel verdiend. Vlak voor het einde was
ik hem. toen hij uitgelopen was, voorbij.
Hij sprong vallend naar de bal, maar
greep mijn benen. Toen was lk ook ge
vloerd. Maar de scheidsrechter had blijk
baar niets gezien."
ATLETIEK
Puck van Duyne
verloor opnieuw
In het Ibrox stadion te Glasgow
zijn zaterdagavond internationale
atletiekwedstrijden gehouden, waar
aan door de Nederlandse loopsters
Puck van Duyne-Brouwer en Stien
Scharleman is deelgenomen. Evenals
tijdens de wedstrijden, welke j.l.
woensdag te Londen werden gehou
den, moest Puck van Duyne-Brouwer
in de Engelse atlete Ann Pashley op
de 100 meter haar meerdere erkennen.
De Engelse won de afstand in 14.2 sec
vóór haar landgenote mej. j. Scrivens,
die als-tweede over de eindstreep ging
in dezelfde tijd. Puck eindigde met een
tyd van 14.6 sec op de derde plaats. Op
de 800 meter dames heeft Stien Schar
leman eerï beter resultaat bereikt dan
te Londen. Nu werd zy vijfde in plaats
van tiende, maar een tijd werd niet voor
haar afgedrukt. De Engelse Diane Lea
ther won het nummer in de goede tyd
van 2 min 9.7 sec. Ursula Donath (Oost-
Duitsland) bezette met een tyd van 2
min 9.8 sec de tweede plaats.
FIDE-landentoernooi
In de vijfde ronde van het le kwali
ficatie- toernooi te Moskou heeft Ne
derland met 31 van Chili gewonnen.
De leiding hebben in deze groep IJs
land en Zweden met beide 12'2 punt en
1 afgebroken partij. Hierna volgt België
met 12 punten en Nederland met 11V2
punt.
In de finale-poule heeft Rusland de
leiding met 13 \'2 punt. gevolgd door
Hongarije met 13 punten, Zuid-Slavië
met 12 y2 punt en 1 afgebroken partij,
Argentinië met 11 punten, Tsj. Slowa
kije met 10 punten. West-Duitsland met
9V2 punt, Zwitserland met 9 punten en
2 afgebroken partijen. Bulgarije en Roe
menië beide met 8'/2 punt en 2 afgebro
ken partijen. Denemarken met. 8 pun
ten en 1 afgebroken partij. Engeland
met, 8 punten en Israël met 3& punt en
twee afgebroken partijen.
