10.000 km.
door de
door de Sovjet-Unie, een reis
andere wereld (I)
Kippenkoopman te Alphen door de
politie neergeschoten
Welkom Toivarisjik bedoel Gospodin99
Maar een andere wereld waarmee wij
zullen moeten samenleven
Varkensschuur werd afgebroken
tegen wil van de eigenaars
95ste jaargang
Woensdag 8 augustus 1956
Derde blad no. 28903
(Van onze reisredacteur.)
Het eeuwige Rusland, het Kremlin
bij nacht.
de, van leuzen en slagzinnen. Op zoek
naar de gewone burger van de Sov
jet-Unie, naar zijn levensomstandig
heden, zijn gedachten en zijn verlan
gens.
Ik denk nu aan de woorden van een
heel rustig, verstandige Westelijke
diplomaat: „geen kracht of macht ter
wereld kan het communistisch regiem
in dit land voetstoots omverwerpen.
Het wortelt reeds te diep. Een oorlog
zou voor ons een ondenkbaar middel
zijn. Of we het leuk vinden of niet -
en we vinden het niet leuk - we
zullen ons moeten wennen aan de ge
dachte, dat wij naast de Sovjet-Unie
als wereldmacht zullen moeten leven.
Laat je wensdromen thuis. Leg niet
overal je Westelijke maatstaven aan.
Probeer het „waarom" van dit land
van hieruit te begrijpen.
En vooral, onderschat nooit. De co-
existentie biedt ons kansen, wij hoe
ven een vreedzame rivaliteit niet te
schuwen, mits wij niet onze wensen
tot vader van onze gedachten maken.
Een rustig vasthouden aan onze de
mocratische principes voor onszelf
hoeft de objectieve benadering van de
Sovjet-Unie, die harde noodzaak is
„niet uit te sluiten".
Ik heb tjjdens mijn reis door de Sov
jet-Unie vaak aan deze woorden ge
dacht, ik hoop dat u dat bij het le
zen van mijn reportage ook zult doen.
I
MOSKOU. Onder de grote neon-letters „Mockba"
lette de Poolse piloot de roffelende motoren van zijn
„Ilyushin" af. Bij de landingstrap troepten journalisten
en fotografen samen en flitslampen bliksemden door
het donker. Het was het routinebeeld van de aankomst
in de Sovjet-Unie van één uit duizenden „delegaties".
Routine? De man met strohoed, die mij met uitge
stoken hand tegemoet kwam, zei „towarisj". Toen
verslikte hij zich even, lachte verontschuldigend en
sei eh. Ik bedoel gospodin"!
U voelt de kleine nuance, ik was geen „kameraad",
maar een „meneer". En hoewel het blijspel van de
{limlach nu al enige tijd op het Sovjet-repertoire
itaat sinds de oude regisseur in het strikt klassieke
jenre overleed, moeten de ontvangst-comité's er nog
rel eens aan wennen, dat daar tussen de „delegaties
ran kameraden" ook af en toe „groepen van meneren"
irriveren op het enorme aerodrome van de Russische
Wij waren er dus wel degelijk. Trou
wens, de overgang van de ene wereld
aar de andere was al gemarkeerd bij
t tussenlanding in Warschau, waar wij
Verstapten uit de DC-6 van de KLM.
'aar men ons in een subtiel versierd
lterieur champagne bij de „paté de
Die gras" had geschonken, op een
tfushin van de Poolse „Lot", een soort
erkleinde Convair van Russische ma-
elij, voor 18 passagiers, vol rood pluche
n namaak-hout van plastic, waar het
lenu uit wat schrikachtige boterham
letjes en bloedarme kersen bestond,
lat stemde ons ook al niet vrolijker:
lij hadden net een uur in Warschau
ondgedwaald, een stad die in 1956 het
eeld van Nederland in 1946 oproept,
laar de prijzen omgekeerd evenredig
„DE ZEVEN PROVINCIËN"
NAAR NED. ANTILLEN
Het ligt in de bedoeling dat Hr. Ms.
ruiser „De Zeven Provinciën" en Hr.
Is. onderzeeboot „Zeeleeuw" begin
ktober zullen deelnemen aan oefenin-
en nabij de Schotse kust.
Daarna zal Hr. Ms. „De Zeven Pro-
Inciën" op 12 oktober opstomen naar
e Ned. Antillen voor schietoefeningen
1 de Caraibische wateren. In december
eert het schip naar ons land terug en
■ordt voor de kerstdagen te Den Helder
trwacht.
MR. M. VAN OORDT NAAR
INDONESIË
Bij beschikking van de minister van
luitenlandse Zaken is mr. M. van
•ordt. die thans met groot verlof hier
lande vertoeft, benoemd tot ambte
aar van de buitenlandse dienst der
lerde klasse in bijzondere dienst.
Hij vertrekt donderdag a.s. met de
Dranje" naar Indonesië, waar hij bij
e consulaire vertegenwoordiging te
berabaja wordt tewerkgesteld. De heer
L C. Jorissen, tweede secretaris te Soe-
£aja zal na aankomst van de heer
i Oordt met groot verlof naar Europa
êrtrekken.
KERSTGROETEN VOOR
MILITAIREN KON. MARINE
Zoals ieder jaar wordt ook thans een
roetenactie georganiseerd voor militai-
en der Zeemacht en van het korps Ma-
taiers. die omstreeks de kerstdagen ver
lijf houden in Nederlands-Nieuw Gui-
iea of de Ned. Antillen of die dienst
oen aan boord van Hr. Ms. schepen
lüitengaats.
Familieleden en verloofden van hier-
Oor in aanmerking komende militairen
Ier Kon. Marine zullen op verscheide-
le plaatsen in Nederland op daartoe
'astgestelde dagen tussen 3 en 27 sep-
ember in de gelegenheid worden gesteld
en groet uit te spreken van ongeveer
Wee minuten, welke groet op een gram
mofoonplaat zal worden opgenomen.
Deze plaat zal aan de betrokken mili-
air worden toegezonden.
Aan belanghebbenden wordt verzocht,
Ich hierover te verstaan met het mi-
fterie van Marine, Koninginnegracht
te 's-Gravenhage.
Het Rusland van gisterende
prachtige Basilius-kathedraal op
het Rode Plein in Moskou, staat
leeg en ongebruikt.
beeld te volgen van de erop afgebeelde
helden van de.arbeid, de sport" en het
leger, die met onwankelbare trouw aan
het Leninisme-Marxisme en koene blik
de gelukkige toekomst instaren.
Aan het einde van die weg lag Mos
kou. Eerst het nieuwe deel. waar enor
me arbeidersbloks aan het verrijzen zijn
rondom de nieuwe universiteit, een kan
jer van een wolkenkrabber, die zich
pralend tooit met rode lichtjes. Later de
oude stad, veel genoeglijke houten hui
zen, veel oude en nieuwe huurkazernes
ook. enorme boulevards, een stad met
een heel eigen, groots-nonchalant ka
rakter.
Twijfel aan noodzaak tot schieten
Gistermiddag omstreeks kwart voor drie is de 31-jarige kippenkoopman en
-slachter Jan Ruardy, op zijn erf getroffen door een kogel, afgevuurd door de
adjudant van politie te Alphen aan den Rijn, en levensgevaarlijk in de buik
gewond. De politie had opdracht toe te zien op het afbreken van een varkens
schuur door gemeentewerklieden. De schuur was nl. in strijd met de bouwver
ordening geplaatst en moest derhalve op last van het gemeentebestuur wor
den afgebroken.
Reeds eerder heeft het bouwen van deze
varkensschuur, die een afmeting had
van ongeveer 6x4 meter en een hoogte
van 1.65 meter het lid van de Alphense
gemeenteraad, de heer L. C. Slootjes,
aanleiding gegeven hierover vragen te
stellen aan het college van B. en W.
welke vragen in de vergadering van 6
juni j.l. in een korte heftige discussie
door burgemeester Witschey en de heer
Slootjes besproken zijn.
De zaak is. dat de heren Ruardy op*j
hun erf aan de Steekterweg tegen het
pad van de woning van de fam. H.
Goebel, zonder daarvoor de nodige
vergunning aan te vragen, een var
kensschuur hebben doen bouwen. Daar
dit door het gemeentebestuur in strijd
geacht werd met de bouwverordening
is aan de heer H. Ruardy opdracht
gegeven deze schuur af te breken.
Daarna heeft de heer Ruardy een ver.
zoek ingediend bij het gemeentebestuur
deze schuur te mogen bouwen, welk ver
zoek werd afgewezen, terwijl aan de heer
Ruardy opdracht werd gegeven binnen
een bepaalde termijn de schuur te doen
Koestaraj
lAFGS/RTSTiy
chiia
ÉPAKISTANf
het beschikbaar hebben van een
eigen vliegtuig voor de groep kreeg
men de meer dan 10.000 km achter
de rug), maar ook door het feit,
dat de Nederlandse journalisten,
waar zij dat maar wilden, vrij rond
konden kijken en openhartig met
iedereen konden praten - zonder
dat daar altijd officiële begeleiders
bij aanwezig waren. Dat laatste
werd nog vergemakkelijkt doordat
een van de Nederlanders vloeiend
Russisch sprak.
Zo onze reisredacteur in deze
korte tijd uiteraard niet de hele
USSR heeft kunnen bezoeken, ge
looft hij toch een dwarsdoorsnede
te hebben gezien, die niet veel van
het totaalbeeld zal kunnen ver
schillen.
Op bijgaand kaartje is aangege
ven, welke route het gezelschap op
de toer door de Sovjet-Unie heeft
gevolgd.
Komende per vliegtuig van War
schau ging de reis via Moskou,
achtereenvolgens naar Leningrad,
Swerdlowsk. Koestanaj, Karagan
da. Alma Ata, Tasjkent, Asjtsjabat,
Bakoe. Soechoemi en terug naar
Moskou.
Via Riga en Kopenhagen keerde
men tenslotte naar Nederland te
rug.
afbreken, daar dit anders door de ge
meente gedaan zou worden op kosten
van de heer Ruardy. Toen deze bevolen
afbraak zaterdag 4 augustus j.l. nog niet
verricht was, is maandag 6 augustus als
nog aangezegd, dat de schuur afgebro
ken moest worden.
Gisteren bleek, dat dit nog steeds
niet gebeurd was, waarna in opdracht
van de burgemeester gistermiddag drie
werklieden van gemeentewerken, on
der leiding en onder bescherming van
zeven politiemannen, op het erf ver
schenen om de schutir af te breken.
BEDREIGING
Naar de politie ons gisteravond hier
over mede deelde werd een ieder die de
sehuur zou aanraken of in de nabijheid
zou komen, reeds direct door Jan Ruardy
bedreigd dat hij hem zou neerslaan,
waarbij hij ter bekrachtiging van deze
bedreigingen een staaf ijzer van ongeveer
een meter lengte in de handen hield.
Enkele politieagenten hebben de heer
Ruardy hierop vastgehouden en hem
aangeraden zich rustig te houden.
Toen de gemeentewerklieden hierna
de schuur wilden gaan afbreken, rukte
Jan Ruardy zich los teneinde de ad
judant van politie te lijf te gaan. Deze
voelde zich hierdoor dermate bedreigd,
dat hij zich geen moment bedacht en
zijn pistool afvuurde. Ongelukkig ge
noeg trof de kogel Ruardy in de buik
om aan de achterzijde het lichaam
weer te verlaten.
Begrijpelijk was de consternatie hierna
groot onder de aanwezigen, onder wie
talrijke familieleden en personeelsleden
van de heren Ruardy, die allen getuige
waren van dit drama.
Een juist passerende militaire arts
heeft het slachtoffer, dat hevige pijnen
had en levensgevaarlijk gewond bleek,
behandeld en naar het r.-k. ziekenhuis
te Gouda vervoerd, waar direct operatief
is ingegrepen. Het levensgevaar was gis
teravond weliswaar verminderd, maar
zeker nog niet geweken. De man is ge
huwd en heeft vijf nog Jonge kinderen.
NIET ZO BEDOELD
Natuurlijk was het de bedoeling, aldus
de adjudant de benen te treffen van de
dreigend op mij af komende kippenhan-
delaar, die voor zijn ziek te bed liggende
vader meende op deze wijze te moeten
optreden. Vooral de uitingen van „Niet
dan over mijn lijk wordt deze schuur
afgebroken" en „Wie de schuur aan
raakt sla ik de hersenen in" en de grote
zware ijzeren staaf, waar de man steeds
mee rond zwaaide, aldus de adjudant,
lieten de zaak ernstig aanzien.
ANDERE LEZING
Een der broers van de getroffene die
wij gisteravond over het incident spra
ken gaf een andere lezing van het ge
beurde, die er in grote trekken op neer
komt. dat zijn broer beslist niet de po
litie bedreigd zou hebben. Hij gaf toe
dat de schuur niet zonder vergunning
gebouwd had mogen worden, maar naar
zijn zeggen is achteraf gebleken, dat
voor een dergelijke lage schuur geheel
geen vergunning nodig is. Er lagen op
het moment, dat de politie kwam, een
dertigtal varkens in het hok waarvoor
onmogelijk elders op het erf plaats was,
terwijl vanwege de heersende varkens
pest geen varken vervoerd mag worden.
Dit alles is, aldus de heer Ruardy, in
min of meer hevige bewoordingen de
politiemannen aan het verstand ge
bracht. Toch werd een aanvang ge
maakt met de afbraak, waarna het on
gelukkige schot viel. Zeer ontevreden
was de heer Ruardy vervolgens over het
optreden van de politie hierna, die ver
bood de getroffene naar binnen te dra
gen. Naar de adjudant ons mededeelde
heeft hij dit inderdaad verboden, voor
een arts de man behandeld had. Ook
het geven van drinken heb ik sterk ont
raden. daar dit bij een buikschot het
levensgevaar nog maar vergroot, aldus
de adjudant.
Stellig zal de vraag niet achterwege
blijven of het bij een dergelijke grote
overmacht van de politie nodig was zo
krachtig op te treden en niet gebruik
gemaakt had moeten worden van de
gummistok. Hiervoor bleek de tijd,
naar de adjudant ons mede deelde,
echter te kort, te meer daar meerdere
familieleden onder het uiten van be
dreigingen op het terrein rondliepen,
waarbij een met een groot slachtmes,
waarmee de man uit de slachterij ge
komen was. Volgens de broer van de
getroffene was juist bij het lossen van
het schot de situatie al weer belang
rijk rustiger geworden.
(Ingez. Med.-Adv.)
•JGE0EPONEERDHANDELSMERK
Brand in Amsterdams
pakhuis
Een hardnekkige brand in een pak
huis, waarin oud papier lag opgeslagen,
in de Vierwindenstraat te Amsterdam,
heeft de brandweer gisteravond enkele
uren lang veel werk bezorgd. Het was
de derde maal binnen twee jaar. dat het
vuur woedde in het drukkerij-afvalpa-
pier en de oude archieven in het drie
verdiepingen hoge pakhuis van de oud
papierhandel M. A. Wessels N.V. in het
hart van de westelijke eilanden.
Na anderhalf uur was men de situatie
meester en kon met de nablussings-
werkzaamheden worden begonnen. En
kele brandweerlieden raakten door de
enorme rookontwikkeling binnen het
gebouw bedwelmd; in de open lucht
kwamen zij weer betrekkelijk gauw bij.
De schade, door de verzekering gedekt,
kon nog moeilijk worden vastgesteld. Er
lag voor ongeveer t 20.000 aan oud
papier in het pakhuis, waaronder enkelg
zendingen bestemd voo* het buitenland.
Ook de oorzaak is nog onbekend.
Ruim 40 miljoen meer
deviezen
Uit de verkorte balans van de Ned.
Bank per 6 augustus blijkt, dat de netto
deviezenreserve met f. 42 miljoen is toe
genomen tot 1 1.139 miljoen.
De goudvoorraad bleef wederom on
veranderd op f. 8.226 miljoen,
BEZOEK VAN AMERIKAANSE
KRANTENJONGENS
Gistermiddag is op Schiphol een
Constellation van de KLM geland met
aan boord 50 Amerikaanse krantenjon
gens die, uitgedost in de meest wilde
toeristencombinaties, vanaf 25 juli een
bezoek hebben gebracht aan Stockholm.
Zij bezoeken thans het westelijk gedeel
te van ons land. Ze worden „junior
diplomates" genoemd en hebben met
duizenden collega's deelgenomen aan
een prijsvraag, waarvan de uitslag deze
reis heeft opgeleverd. Gistermiddag
ontvingen zij in het stadhuis in Am
sterdam ieder een Amsterdamse me
daille. Vandaag worden bezoeken ge
bracht aan Aalsmeer, Monnikendam en
Volendam. Vanavond gaan de jongens
weer terug naar New York.
hoofdstad. Hetgeen niets afdeed aan de warmte van
de geweldige handdrukken en de breedte van de
wederzijdse glimlachen, die de Nederlandse journa
listen uitwisselden met hun Tass-collegae daar in die
speciale ontvangstkamer op het Moskouse vliegveld,
die met zijn ouderwetse fauteuils en weelderig gedra
peerde knal-blauwe pluche gordijnen eerder de sfeer
droeg van een bourgeois-interieur van omstreeks de
eeuwwisseling dan van het Mekka der wereld-revolutie.
Maar tussen de pluche plooien hingen de eerste van
de duizenden portretten van Lenin, Marx, Kroesjtsjef
en Boelganin, die ons de komende weken bij iedere
stap aan zouden staren. En in de modernere stations
hal keek een vergulde kolos, Stalin, met één hand in
de zak, uit over een traditioneel Russisch beeld:
Vrouwen met hoofddoeken en mannen met petten, die
geduldig lagen of zaten te slapen op de lange houten
banken.
Het Rusland van morgen, een
schooljongetje levert op de land
bouwtentoonstelling in Moskou slag
met een buitenmodel ijsco. Terzake,
het Russische roomijs is overheerlijk
Dan draait de brede. lege straat een
hoek om en komt de schok van de
herkenning: in een zee van schijnwer-
perlicht staat een wilde Byzantijnse
fantasie, een rode muur met kantelen
voor gele paleizen, groene daken, gou
den koepels, smalle spitsen onder rode
sterren: het Kremlin. Aan het einde
van het lichtbollende Rode Plein de
groen-gele en rood-witte koepels-als-
uien van de terra-cotta Basilius-ka
thedraal. En voor de muur een vier
kant blok van glimmend rood mar
mer, twee soldaten van de Sovjet
armee roerloos in de houding: het
mausoleum van Lenin en Stalin, de
schrijn der religie van de hemel op
aarde.
Het beeld kwam aan. Uit mijn kamer
op de twaalfde verdieping van het ho
tel „Moskwa" met zijn zeshonderd wat
ouderwetse kamers, waar de delegaties
van allerlei slag logeren - de Oostduitse
communist huist er naast de Franse
bonthandelaar, het lid van de Opperste
Sovjet uit Oezbekistan is buurman van
de Amerikaanse toerist - werd mijn blik
weer getrokken naar dat Kremlin, het
hart van Rusland, en de herinneringen
aan het ongekende stormden aan. Aan
de oude despoten van het Tsarisme en
de nieuwe van de rode heilsleer. Langs
welk een vreemde wegen trekt dit grote
geduldige volk van Rusland naar zijn
lot. Nu lijkt er eindelijk, heel lang
zaam, iets te veranderen. De reus, die
zich zo bloedig bevrijdde en daarna in
bittere afzondering zichzelf martelend
en schroeiend trachtte te zuiveren,
schijnt voor het eerst wat te gaan glim
lachen.
Maar hoe moeten wij deze wereld
doorgronden en benaderen, wij groep
je journalisten, die op een enorme reis
door streken, waar de macht niet don
ker wordt, door woestijnen waar de
tropenzon het kwik naar de veertig
graden jaagt, van Leningrad tot aan
de Chinese grens, heen zullen moeten
tasten door een rookgordijn van re
cepties met tafels, die buigen onder
het eten. van wodka-toosts op de vre-
De U.S.S.R.
vandaag
Onze reisredacteur, die tezamen
met zeven andere Nederlandse
journalisten op uitnodiging van het
Russische persbureau „Tass" een
reis van drie weken door de Sovjet-
Unie maakte, leidt met het neven
staande artikel zijn grote reportage
over de USSR in. De reis, die het
gezelschap maakte, was niet alleen
uniek door de enorme afstanden,
die werden afgelegd (slechts door
|POLEN
aan de kwaliteit zijn. waar zelfs de
nieuwe huizen er al vervallen uitzien en
waar slechts een enkel jong meisje pro
beert om nog een glimlach op het oude
gezich van de gepijnigde stad te leggen.
In Moskou echter - ik zei het al -
ontbrak het aan glimlachen bepaald
niet. Terwijl de douane zich uitsloofde
onze bagage een gepriviligeerde behan
deling te geven, omringden de Russische
journalisten ons met onbevangen nieuws
gierigheid en warme vriendelijkheid -
zij vonden het kennelijk plezierig ge
woon te kunnen doen - eer zij ons
neerlieten in de zachte kussens van de
colonne glanzend-zwarte Zim-auto's,
die ons in het licht van hun koplampen
de eerste blik gunden op de Sovjet-
Unie: de brede, kaarsrechte, zij het wat
golvende weg Moskou-Leningrad, met
aan weerskanten enorme reclame-bor
den. Die uiteraard geen aanbeveling in
hielden voor koffie- of sigarettenmer
ken, maar de opwekking om het voor-
ïngrafl
