.1 KUNSTZINNIG VORSTIN WORDT 25 JULI A.S. TACHTIG JAAR LINZOEROUDE HANDELSSTAD EN OOK CULTUREEL CENTRUM ZATERDAG 21 JULI WEKELIJKS BIJVOEGSEL Koningin Elisabeth van België is ondanks haar hoge leeftijd nog altijd zeer actief Er was een nieuwe wereld groeiende WêbêI Plein werd zeven eenwen terug zo royaal aan gelegd, dat zelfs thans verkeer geen probleem is (Van onze Brusselse correspondent) Koningin Elisabeth van België, hertogin van Beieren zal op 25 juli a.s. haar 80ste verjaardag vieren. Zij zag het levenslicht in 1876 in het kasteel van Possenhofen, een van de bezittingen van het hertogelijk huis van Wittelsbach. Haar vader, hertog Karl Theodor, vocht in 1870 als generaal van de ruiterij in de veldtocht tegen Frankrijk en werd door de oorlogsellende zo sterk getroffen, dat hij besloot weer te gaan studeren en wel geneeskunde, in welke tak van wetenschap hij het tot oogheelkundige bracht. De jonge hertogin Elisabeth Valerie Gabrielle Marie heeft daardoor al zeer jong in de drie kli nieken, welke haar vader opende te Tegemsee, te München en Meran, en waar zij werkte als ver pleegster, menselijke ellende leren kennen. Van haar vader en van haar moeder, de infante Marie- Jose de Bragance van Portugal, leerde zij zeer vroeg de liefde tot de kunst. Zelf leerde zij viool spelen en zij bespeelt dit instrument als een be roepsartieste, terwijl zij ook gaame het penseel ter hand neemt. Het lied van de nachtegaal en van andere vogels van het park van Laken liet zij op platen opnemen. Ook schreef zij er een boek over. In 1900 huwde zij met de even sportieve als dappere Koning Albert, lieveling van t volk Op 2 oktober 1900 huwde zij te München de tweede zoon van de graaf van Vlaanderen, Prins Albert van België, neef van Koning Leopold IT, die België de Congo schonk. De oude Koning had zijn enige zoon Boudewjjn verloren en ook de oudste zoon van zjjn broer, Filip, de graaf van Vlaanderen, stierf toen hü amper twintig jaar was. Geheel onvoorbereid op zjjn koninklijke functie was Prins Albert, de latere Koning der Belgen, dus niet. Toen hjj de kleine tengere Prinses Elisabeth naar België bracht, was hjj bovendien reeds een sportief automobilist en alpinist, zeer gesteld op de studie van de wetenschap en de techniek. De dorpsbewoners in de Ardennen hadden de Prins zo reeds leren kennen als een motorrijder, die steeds met grote snel heid over de smalle kronkelende wegen reedOp het eerst gezicht stemden zij niet overeen: Prins Albert was groot en sterk, zij klein en tenger. doorgedrongen, dat kleine lapje grond achter de IJzerrivier. De Panne is vandaag een bekende mondaine bad plaats, maar het was in 1914 nog een eenvoudig vissersdorpje. Vier jaren lang woonde de Koningin daar in een kleine villa, samen met haar kinde ren en haar echtgenoot Koning Al- bert. Meer dan eens trokken zij er echter op uit. de Koning naar het en kele tientallen kilometers verder lig gende front, terwijl de Prinsen in En geland studeerden. Ook aan het front kwam de artis tieke natuur van de Koningin tot uiting. Zij richtte het Thèatre de la Reine op, waardoor de soldaten jaren lang goed toneel te zien kregen. Hui dige sterren van de Franse film-in dustrie Fern and Ledoux en Victor Francen, evenalsLedoux, een Belg, die enige tijd in Rusland had gevoch ten en later carrière maakte in Pa rijs, behoorden tot de eerste toneelar- tieeten van dat koninklijk „front- toneel." Onmiddellijk was het koninklijk paar in België populair, ofschoon men het „moderne" optreden van Prins Albert niet altijd kon waarderen. De Belgi sche bourgeoisie gaf er zich echter evenmin als de burgerstand in de an dere Europese landen genoegzaam rekenschap van, dat er een nieuwe wereld aan het groeien was, en op de grote catastrofe van de eerste wereld oorlog, die langzamerhand naderde, werd geen acht geslagen. Men leefde in 1900de Moulin Rouge in Pa rijs. de verhalen van Guy de Maupas sant. de militaire parades en de ope rettes. Op 3 November 1901 was Brussel dol van vreugde: Prins Leopold was ge boren! Twee en twintig kanonschoten deden de kruinen van de majestueuze bomen van het park van Brussel be ven. De oude Koning Leopold n be gaf zich te voet door het park naar het hotel van de markies van Assche, waar Albert en Elisabeth woonden. De latere Koning der Belgen, Leopold III. kreeg twee jaar later een broertje. Prins Karei, de latere prins-regent. Een zusje, Prinses Marie-José, die Koningin van Italië zou worden, werd in Augustus 1906 in Oostende gebo ren. Het verblijf toentertijd in dit stadje inspireerde Prinses Elisabeth tot haar eerste initiatief. In dit ar moedige vissersstadje, dat nog lang niet de „koningin der Belgische bad steden" was geworden, stichtte Prins Albert op haar verzoek het koninklijk werk „Ibis": aan boord van het gelijk namige schip werden jonge wezen van vissers tot zeeman opgeleid. Als gewone burgers Prins Albert en Prinses Elisabeth •eefden in hun paleis te Brussel als gewone burgers. Zij bezochten een ko lenmijn, de staalfabriek Cockerill en de vele bezienswaardigheden in de Vlaamse en Waalse provincies, terwijl Prins Albert zich al 's ochtens om zeven uur aan het werk zette. Maar dit betrekkelijk rustige leven nam plotseling een einde, toen de oude Koning Leopold II op 18 december 1909, vier en zeventig jaar oud, stierf. In stromende regen begaf Koning Al- bert zich, gevolgd door Koningin Eli sabeth en de twee Prinsen, te paard naar het parlement, waar hij de grondwettelijke eed aflegde. Tijdens zijn levensavond had de oude Koning tot zijn vreugde nog twee van zijn plannen in vervulling zien gaan: de Congo werd door het Belgische parlement als kolonie geac cepteerd en de „algemene verplichte personele dienstplicht" werd Ingesteld. Koninklijk „fronttoneel" Het is vooral gedurende de eerste wereldoorlog, die woede van 4 augus tus 1914 tot 11 november 1918, dat het Belgische volk Albert en Elisabeth van België heeft leren kennen. Ko ningin Elisabeth leidde het hospitaal ..Ocean" gelegen op het kleine stukje Belgisch grondgebied, aar de Duitse legers van Wilhelm n niet waren GEEN „BEWOGEN LEVEN" Wegens vakantie van onze medewerker Rein Brou/wer zal de rubriek .Bewogen Leven" ge durende enige weken in dit Bij voegsel ontbreken. Ongewone boottocht Koningin Elisabeth stelde ook veel belang in de ontwikkeling van de Vlaamse cultuur. Vrienden van Stijn Streuvels, van Servaes en Saverijs, de bekende Vlaamse kunstenaars van het woord en het palet, vertelden ons in dit verband over een merkwaardige reis, die de Koningin met een kleine boot van Gent naar Kortryk heeft ge maakt. Seppen (Westvlaams woord voor Josef) de Coene, die aan het hoofd stond van een grote meubelfa briek. had zyn boot gemoderniseerd en zijn artistieke vrienden hadden reeds lang by hem aangedrongen op een boottocht op de Leie, de rivier, die door de schilders van de school van La tem op zo'n onovertref ba re wijze is vereeuwigd. Hoe Koningin Elisabeth van dat tochtje op de hoogte kwam, weet men niet precies, dooh toen het uitstapje een aanvang zou nemen en de Vlaamse artiesten aan boord gegaan waren, versoheen Koningin Elisabeth, die zich, buiten alle protocol om by hem voegde. In den beginne was alles natuurlijk nog officieel, zo in de geest van „Hare Majesteit zal zich mis schien wel herinneren datmaar spoedig werd onder het drinken van een stevig glas wijn en by een flinke maaltijd alle conventie letterlyk over boord gegooid! Over die reis wordt in Vlaamse litteraire kringen en kunste- naarsmilieu's heden ten dage nog ge sproken Daadkrachtige hulp aan Vlamingen en het verzet België maakte destyds overigens een moeiiyke periode door. Wel werden de taalwetten aangenomen (in 1932-*33), maar in de jaren 1935-*38 was de Vlaamse strijd nog steeds niet geluwd, de toepassing van de wetten door de centrale besturen liet veel te wensen over en de aanwezigheid van de Ko ningin by de Vlaamse artiesten was dan ook een aanmoediging voor de Vlamingen in hun cultuurstrijd. Het was trouwens bekend, dat ook Koning Albert die te Marohe-les-Dames jammeriyk om het leven kwam, toen hy de Ardenner rotsen wilde beklim men een groot vriend was van de Vlamingen. Herman Teirlinck is zyn leraar Nederlands geweest. Gedurende de tweede wereldoorlog heeft Koningin Elisabeth een grote rol gespeeld in de steun aan de be- hoeftigen. Hoevelen hebben in deze donkere dagen niet van haar een pakje levensmiddelen en kleding ontvangen? Zy trachtte arbeiders van deportatie naar Duitsland te redden, steunde ver zetsstrijders, verborg Joden en hield zieh actief bezig met de leiding van het Rode Kruis, dat met het niet-be zette buitenland trachtte te onder handelen om de bevoorrading van het bezette België te verbeteren, zonder dat de Duitsers ervan konden profi teren. Koningin der kunstenaars Sedert 1945 is Koningin Elisabeth een tweede leven begonnen. De deli cate koningskwestie vermocht het een heidsbesef in België niet te verzwak ken. De Koningin versoheen bij offi ciële manifestaties en dan zwegen de hatelykheden legen haar zoon Leopold. In de jongste jaren is Koningin Elisa beth wederom de koningin der kun stenaars geworden. By een gravin uit Brugge ontmoette zy enkele maanden geleden wederom een groot aantal jon- 1930 begonnen de medewerkers van haar Egyptologische stichting met opgravingen in de streek van El-Kab. Met Einstein voerde zy een drukke correspondentie, dr. Albert Schweitzer ontmoette zy in Zwitserland, zy is presidente van de „Association Romain Rollaaid" en zy heeft de schrijver meer dan eens in zyn woning te Ve- zelay bezocht. Ook met de bekende Indiase dichter Rabindranath Tagore stond zy in correspondentie, zy kent zyn gehele werk. Schilderen en beeldhouwen zyn haar geliefkoosde hobbies, maar de muziek bemint zy toch het hartstochtelykst. Wanneer Koningin;, Elisabeth zelf de viool ter hand neemt en haar geliefde stukken speelt, luisteren haar gasten met vreugde. Bach en Beethoven staan by haar op de eerste plaats, maar zy speelt ook graag Vivaldi en Vieux- temps. Onafhankelijk en fier Koningin Elisabeth van België ge Vlaamse kunstenaars. Het interna tionale „Concours Reine Elisabeth" door haar ingesteld is inmiddels uitgegroeid tot een van 's werelds meest bekende en om zyn grote artistieke waarde byzonder hoog aangeslagen muziekmanifestaties, en de meeste jon ge laureaten, die te Brussel werden be kroond, zyn sedertdien met een schitterende internationale carrière van viool- of piano-virtuoos begonnen. Heel wat kunstenaars hebben zo hun carrière aan Koningin Elisabeth te danken. Ook de wetenschap en de geschiede nis trekken de vorstin aan. Men denke slechts aan de „Egypt-ologische stich ting Koningin Elisabeth", welke door wijlen prof. Cappart tot grote bloei werd gebracht. Contact met Einstein Reeds in 1022 gaf z\j blyk van grote belangstelling voor oudheidkundige onderzoekingen, zy was bijvoorbeeld aanwezig by het openen van het graf van Toetankhamon in dat jaar, en in De Belgen verheugen zich over de onvermoeibare activiteit van Koningin Elisabeth, „la reine des artistes", zo als zy zonder de minste aanstellerig heid of vleierij wordt genoemd. De Belgen houden van onafhankelijke en fiere mensen. Dat Elisabeth van Bel gië, zonder acht te slaan op de poli tiek of de conventies, een vergadering of concert van de Belgisch-Russische vereniging bijwoont of zich (zoals zij onlangs heeft gedaan) naar het inter nationaal muziekconcours van War schau begeeft, wordt bijkans nergens bekritiseerd, integendeel. Deze korte, en onvermijdelijk on volledige levensschets van een grande dame voerde ons door drie kwart eeuw Europese geschiedenis. Elisabeth van België is niet alleen een stille getuige geweest, maar in de jaren van beproeving stond zij te midden van haar volk, zij, die 56 jaar geleden als de kleine lieve Prinses van het Beierse huis van Wittelsbach naar België kwam. Het grote plein van Linz ziet er nog precies zo uit als in het jaar 1260. Vrijwel heel Oostenrijk spreekt met een zekere geringschatting over Linz, maar binnen 50 jaar zal deze stad aan de Donau groter zijn dan Graz en beslist rijker, welvarender en moderner dan Wenen en al die zelfgenoegzame steden van Oostenrijk bij elkaar. Linz ligt niet in de beschutting van hoge bergen zoals Salzburg en Innsbruck en ook vindt men er (Van onze Weense correspondent) in de onmiddellijke omgeving geen uitgestrekte bossen zoals het Wiener Wald rondom Wenen. Wie Linz niet kent - en dat is bij de meeste Oosten rijkers het geval - verklaart vol minachting, dat het een moderne fabrieksstad is onder de vuile gele rook van de hoogovens, een lange saaie pijpenla met als verlengstuk een industrie-emplacement, dat tweemaal zo groot is als de stad zelf. genoeg en onder de toehoorders ziet men dan voornamelijk ingenieurs, die overdag In de ijzer- en staalfabrieken of In de stikstofbedrijven achter hun schrijftafels of aan hun tekenborden staan. Linz Iaat de andere steden rus tig pronken met hun natuurschoon en andere schatten, omdat het zich zelf rijk weet met zijn Pöstling-berg, zyn uitzicht op de Donau. zyn pittoreske pakhuizen uit de middeleeuwen en de prachtige kerken en paleisjes uit de Baroktyd. Stad van Bruckner Op een paar kilometer afstand ligt het dorpje Wilhering met het enige Rococo-klooster. een pronkjuweel, waarvan men de weerga niet vindt in Oostenryk of Zuid-Duitsland. Eveneens onder de rook van Linz kan men een hoogtepunt van de Ba rok bewonderen in St. Florian, dat, naast het klooster Melk, het grootste en mooiste bouwwerk is uit de bloei tijd van de Oostenrykse architectuur. Wie echter niet gevoelig is voor deze overdadige pracht, zal des te meer ontroerd zijn. wanneer hij in de kolos sale kloosterkerk het orgel ziet waarop Anton Bruckner jarenlang heeft ge speeld en gefantaseerd. Nog sterker zal hy onder de indruk komen bij het zien van Bruckners marmeren grafsteen of by het betre den van dat eenvoudige kamertje - tussen al die pronkvolle zalen - waar deze laatste grote componist van Oos tenrijk heeft gewoond en gecompo neerd en waar men zijn piano nog ziet, zijn schryftafel en een groot aantal erekransen en geschenken. Dat alles behoort tot de onbekende schatten van Linz met zijn oude Dom. waar Bruckner als jongeman twaalf jaar organist is geweest En wanneer men dan na een vermoeiende expedi tie tocht door de stad en door St. Flo rian ook nog een paar prachtige Oud hollandse meesters in het klooster museum heeft ontdekt, dan vindt men in de klooster-kelder de nodige verpo zing by een goed glas wijn. Met een beetje geluk ontmoet men daar de administrateur, die de ge schiedenis van St. Florian en Linz bij zonder goed kent, want deze klooster ling. die nu met het beheer is belast, was vroeger burgemeester van Linz. Oppervlakkig gezien is dat alles waar. In Linz wordt het meeste gepres teerd, men verdient er het best en het geld wordt er ook het grifst uitgegeven. Dat is altyd zo geweest, want al kon deze stad zich eigenlyk nooit residentie van een keizer of een hertog noemen, zy lag altyd op het belangrijkste com merciële kruispunt, In Centraal-Europa, namelijk op dat punt aan de Donau. waar de verbinding Oost en West gekruisd werd door de zout- en barnsteeg- weg van het noorden naar het zuiden. Wie vandaag met verachting op Linz neerkijkt, wordt door de oude Romeinen in het ongelijk gesteld, want zy hadden hier him opslagplaatsen en militaire versterkingen, dat bewijzen o.a. de interessante fundamenten van het oeroude Martinuskerkje. Linz is echter niet alleen een handelsstad, maar ook een kleinood, waar van men de schoonheid stap voor stap en met vele toewijding moet ont dekken. In heel Oostenryk vindt men geen plein zo groot, zo riant en feestelijk als de „Hauptplatz", die er nog precies zo uitziet als in het jaar 1260. Het is een zó royaal aangelegd plein, dat het moderne verkeer hier nog geen probleem is geworden. Wanneer de Oostenrijkers eerlyk zyn, zullen ze moeten toegeven, dat geen enkele stad - en vooral Wenen niet - zulke prachtige boulevards langs de Donau heeft. Hier wordt men even aan Boedapest herinnerd, vooral 's avonds wanneer de lichtjes van de restaurants zich in het water spiegelen. voor moderne kunst; het gemeente bestuur heeft de beroemde schilder Kokoschka uitgenodigd om een stads gezicht van Linz te schilderen en heeft voor dit werk de kapitale som van 100.000 schilling betaald Want een rijke stad als Linz kan zich zoiets veroorloven. Ook vindt men hier een uitstekend conservatorium, een voortreffelijk provinciaal symfo nie-orkest. een Academie voor Beel dende Kunsten en vooral een mooi theater in empire-stijl, dat echter te klein is geworden. Maar terwyl andere provincie steden in Oostenrijk met dezelfde moeilijkheden te kampen hebben en Rijke stad kan zich dit veroorloven Dit industrie-centrum is tevens de zetel van dr. Gleissner, de bekende commissaris van de provincie en bo vendien werkt hier de vooruitstreven de dr. Koref als burgemeester. Of schoon de eerste bewindsman lid is van de (r.-k.) Volkspartij en de ande re Socialist werken deze twee regen ten voorbeeldig samen om van deze stad een welvarend en vooral een cul tureel centrum te maken. Linz bezit een van de beste en nieuwste musea elk dubbeltje tweemaal omdraaien, voordat zij een kleine restauratie kun nen doorvoeren, geeft Linz aan de bes te architect van Oostenrijk. C. L. Holzmeister de opdracht het oude theater te moderniseren en er boven dien een nieuwe schouwburg tegenaan te bouwen, en dat alles zonder blikken of blozen. Linz heeft intussen de naam gekre gen van avant-garde stad. omdat hier een groot aantal moderne toneelstuk ken voor 't eerst in geheel Oostenryk werden opgevoerd. Bovendien worden er hier nu al 4 jaar achter eikaar lite raire congressen gehouden, waar de beste en vooral jongere schrijvers uit Oostenryk. Duitsland en Zwitserland van gedachten wisselen. In Linz vindt men alles, niet alleen 't sierlykste en modernste kinderziekenhuis, maar ook wolkenkrabbers, binnenkort zelfs meer dan in Wenen, want men heeft er der tig geprojecteerd. Iets van Rotterdam Linz heeft iets van Rotterdam, niet alleen omdat het de grootste binnen haven en de hoogste silo's van geheel Oostenrijk bezit., "maar ook omdat de Gurlitt-galerij aan het Boymans-mu seum herinnert, Havenautoriteiten uit Rotterdam en Kamer van Koophandel komen geregeld op bezoek in deze stad. waar de mensen even zelfbewust zijn met een open oog voor de werkelijk heid. maar met een warm hart en een royale hand voor culturele zaken. In Wenen kan het gebeuren dat een beroemd schrijver voor een half ge vulde zaal moet spreken, maar wan neer er in Linz een lezing wordt ge houden. is de grootste zaal niet groot Druchnar - u-u - .eati i„ De laatste rustplaats van Bruckner in St. Florian.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1956 | | pagina 12