Laatste Lauradag na voorgaande beproevingen een peuleschilletje IN AUSTRALIË UITZICHT OP BETERE VOLKSHUISVESTING Reeds nu tientallen deelnemers voor tiende festijn in 1957 Vele immigranten zien toekomst hoopvol tegemoet: kredieten van bankenook uit Nederland 95ste jaargang Zaterdag 14 juli 1956 Zesde blad no. 28882 Plezierritje van 120 kilometer (Ingez. Med.-Adv.) Zó boeiend is nu PANORAMA Onze antipoden gaan meer huizen houwen Alphen bereidde rijders grootse ontvangst De vierde en laatste rit van de Laura was er een met gelijke afstand voor de A- en de B-rjjdersfstersL Beide groepen hebben als laatste loodjes een af stand gereden van ruim 120 kilometer, een afstand die vooral voor de A-rijders bU het fraaie vrijwel windstille weer van gisteren feitelijk een dag werd waarby men in het zadel zat uit te rusten van de vermoeienissen der vorige dagen. Zo was het des morgens al vrij spoedig na de eerste geheime controle langs de Rijksstraatweg bij de fabriek van Nutricia. Men kwam tot de conclusie, dat van deze fraaie dag de volle 100 «c genoten kon worden indien men het kalm aan deed. Van Rotterdam af was dit nog beter te zien, want na de „verschrikke lijke" tocht over de kinderhoofdjes van de Maasstad kon het gebeuren, dat men zo hier en daar langs de weg groepen Laurianen in hooi of gras zag liggen rusten, genietend van deze warme dag. OMWEG BLEEK VERWARREND Bij Capelle aan de IJssel bleek het door een wegomlegging wegens werk zaamheden aan de dijk voor vele rijders niet gemakkelijk de goede route te blij ven volgen, zodat meerdere groepen ver keerd uitkwamen en daardoor om het stempel van de geheime controle in Nieuwerkerk niet te missen een omme tje van enkele kilometers moesten ma ken. Langs Moordrecht werd Gouda via de Westhaven bereikt waar een teleur gestelde Opa Berkhouwer vergeefs op een door enthousiaste supporters toege zegde huldiging stond te wachten en die tenslotte mopperend maar besloot Bode graven te gaan opzoeken. De rit dwars door de Reeuwijkse plassen werd door velen zeer gewaardeerd: trouwens over de gehele vierde rit bleek een ieder zeer enthousiast. VERZAMELEN IN BODEGRAVEN In Bodegraven werd de traditionele stoet voor de intocht in Alphen gefor meerd. nadat door de leiders der onder scheiden groepen mej. Map Bos uit Nieuwveen tot „Miss-Laura 1956" geko zen was. De belangstelling zowel in Bodegraven als langs de weg naar Alphen was dit keer veel groter dan in voorgaande ja ren. Over de Lage Zijde ging het langs Zwammerdam waarna bij Gouwsluis de Hoge Zijde genomen werd. Over de Gouwsluiseweg en Pr. Hendrikstraat kwam men Alphen binnen onder groot gejuich van de duizenden die zich langs de route door de gemeente hadden op gesteld. In Bodegraven rowel als in Alphen hebben meerdere hogere politie-auto- riteiten hun mannen begroet en ge lukgewenst met het volbrengen van deze lang niet gemakkelijke tocht, die vooral beide eerste dagen ongemeen zwaar was. Zo werden de Leidse man nen van Hermandad in Bodegraven reeds door hun commandant dc com missaris J. Dreeuws begroet, die alles in het werk zal stellen volgend jaar een grotere groep Leidse politieman nen voor dc jubileumtocht beschik baar» te krijgen. IN HET NUTSGEBOUW Nadat allen deelnemenden aan deze Lauratocht. een plaatsje in het Nutsge- bouw gevonden hadden sprak de voor zitter de heer P. Stouthamer allen toe. waarbij hij nog eens wees op de uiterst zware dagen die men heeft gehad aan het Noordzee strand en het IJsselmeer. Burgemeester Ed. C. Witschey. die met zijn echtgenote de intocht had gade geslagen en nu weer als erevoorzitter in het Nutsgebouw bij het bestuur gezeten was. feliciteerde de deelnemenden met dit wakkere Laura-comité. dat niets te veel is om het allen naar de zin te ma ken. Burgemeester Witschey spoorde hier na allen aan straks in eigen omgeving propaganda te maken voor de Laura: dit zal de beste beloning zijn die men het Laura-comité zou kunnen geven. Na allen een goede behouden thuis komst in eigen omgeving gewenst te hebben werd op verzoek van de burge meester een enthousiast driewerf hoe ra uitgebracht op het Laura-comité. Juichend werden de Leidse politie mannen door de Alplienaren bela den met bloemen in de Hooftstraat. De echtgenoten van de mannen uit de Sleutelstad hadden hun Laura- rijders in de Julianastraat reeds van bloemen voorzien. Nadat vervolgens de heer Stouthamer het gemeentebestuur nog eens dank had gebracht voor de verleende steun en medewerking bracht spreker allereerst dank aan de secretaris de heer P. Ko ren die de uiterst zware taak dit jaar heeft overgenomen van de heer Vier- bergen. Vervolgens bracht de Laura-voorzitter dank aan allen die er toe hebben bijge dragen. dat deze negende Laura zo goed is geslaagd. REEDS NU LUSTRUM INSCHRIJVINGEN Mr. Loef deed hierna de mededeling, dat voor de tiende Laura in 1957 reeds nu enkele tientallen ingeschreven hebben. Vervolgens werden de groepsprijzen met de persoonlijke medailles aan de groepsleiders uitgereikt, waarvan de ad judant Douwes van de Haagse politie de rij opende. Namens alle deelnemenden sprak de leider van de Schiedamse politie enkele woorden van dank tot het comité. De uitreiking van de persoonlijke medailles werd hierna terstond ter hand genomen, waarna allen zich naar hun kwartieren begaven. FEESTELIJKE AVOND Des avonds was er in de gemeente een drukte zoals Alphen in geen jaren gekend heeft. Vooral rondom het Nutsgebouw con centreerde zich dit keer de belangstel ling. Zowel in hotel Centraal als in het Nutsgebouw maakten velen nog een dansje, werden de wederwaardigheden van de laatste vier dagen nog eens uit gewisseld en maakte men reeds afspra ken voor het volgend jaar. Het wil ons voorkomen, dat gelet op de vele enthousiaste toezeggingen die reeds nu gedaan zijn het comité de ju bileumtocht 1957 met vertrouwen tege moet kan zien en stellig een record aan tal inschrijvingen te verwerken zal krij gen. FILMS VAN DEZE WEEK: De nieuwe groepsprijs. die voor de eerste keer dit jaar aan de groeps leiders is uitgereikt. Het grote ver- zilverde Laura-insigne rust op een eveneens verzilverd aflopend talud terwijl het geheel op een zwart hou ten voetstukje is geplaatst. In het insigne staat Lauraritmet daar omheen de wapens van de Laura- steden en op het verzilverdplaatje staat de aanduiding Groepsprijs „Sissi" Betoverende charme! Luxor Sissi: dit is nu eens een van het begin tot het eind charmante Oos tenrijkse kleurenfilm en wat voor kleuren geregisseerd door de bekende Ernst Marischka. Wie zijn naam kent, weet wélk een regisseur hy is. Sissi is de jonge prinses Elizabeth van Beieren, de latere Koningin Elizabeth van Oostenrijk, echtgenote van Keizer Franz Joseph I. Zo heel gemakkelijk heeft Keizer Franz Joseph haar niet tot zijn echtgenote kunnen maken, want zijn moeder en die van Sissi hadden Sissi's oudere zuster Helene Néné voor hem uitverkoren. De wegen der liefde zijn echter wonderlijk en tegen de ware liefde is niets te doen: wanneer de jonge Keizer Sissi ziet, weet hij neteen, wie zijn vrouw zal worden. Hij zet zijn wil voor het eerst door tegen die van zijn moe der en het huwelijk vindt met pracht en praal in Wenen plaats. Daar gaan natuurlijk veel complicaties aan vooraf: de romantiek viert hoogtij in de prachtige omgeving van Ischl, waar de Hertogin van Beieren met haar twee dochters heen gegaan is, om er de Keizer te ontmoeten. Franz Joseph weet eerst niet, wie Sissi is, maar wan neer hij het eindelijk te weten komt, staat zijn besluit onherroepelijk vast. Hij stelt Sissi voor een voldongen feit: Sissi die eerst niet met de Keizer trouwen wil omdat ze ait unfair tegenover haar zuster vindt. Maar die troost zich al gauw met een ander Nogmaals: een charmante film, waarin het ganse hofleven van 1853 voor het oog opengaat, vervuld van de geest van die tijd. vervuld van gratie, van goede manieren ook, een tijd, die in niets meer lijkt op de tegenwoordige, maar waarnaar velen een vurig heimwee heb ben. Een bijzondere attractie is wel hierin de nog altijd bekoorlijke Mag da Schnei der te zien spelen als de Hertogin van Beieren, ditmaal in samenwerking met haar beeldschone dochter Romy Sóhnei- der als Sissi, zo natuurlijk spelend als men het slechts van weinig actrices ooit zal zien'. Karl Heinz Böhm is een nieuwe „Jeune premier", een van wie men be grijpen kan. dat Sissi haar hart aan hem verliest. Ook voor de humoristische noot wordt volop in deze film gezorgd, o.a. door Hertog Max van Beieren. De landstreken waarin zich het ver haal afspeelt Beieren, de Oostenrijkse Wachau en tenslotte de stad Wenen; vormen een aparte attractie: het is in één woord werkelijk een betoverend milieu Kortom: een film. waarmee de Oos tenrijkse filmindustrie de hoogste eer kan inleggen! Van Koningin Elizabeths latere tragi sche levensloop ervaart men hier geluk kig nog niets Achter de schermen van Scotland Yard Diepgaand onderzoek Casino Scotland Yard wordt de beste politie-organisatie van de wereld genoemd. Overal ter wereld vindt men de mannen van deze Engelse politie en reeds vele zaken hebben zij tot een op lossing weten te brengen. De ingewik keldste moordzaken, de knapste dief stallen: Scotland Yard weet er wel raad mee. en heel vaak wordt na veel speuren de oplossing van het drama gevonden In deze film gaat het om de diefstal van een baby van 18 maanden. Het kind wordt uit een kinderwagen meegenomen, terwijl het kindermeisje even een bood schap doet in een winkel. Scotland Yard wordt ingeschakeld, en dan begint het onderzoek. De ouders van het gestolen kind begrjjpen eigenlijk niets van het onderzoek, en inderdaad heeft het de schjjn, dat de politie zich bezig houdt met allerlei kleinigheden, die slechts zijdelings verband houden met de zaak. Toch moet in al deze kleinigheden juist de draad gevonden worden, die leidt naar het eindpunt van het onderzoek. Zeer goed is weer gegeven op welke wijze er wordt gewerkt: tientallen men sen zoeken uren lang naar een klein schakeltje in de keten. Hoe gevaarlijk het is als de ouders zelf op onderzoek uitgaan (hetgeen overigens heel begrij pelijk is) blijkt enkele keren zeer duide lijk. Met medewerking van Scotland Yard heeft regisseur Guy Green een (Van onze correspondent in Australië) Australië gaat het nijpende woningprobleem thans met energie aanpakken. Elk jaar worden hier ongeveer 75.000 huizen gebouwd (80.000 in 1955). waarvan tenminste een derde door de eigenaars zelf, terwijl de overige grotendeels be stemd zijn voor bewoning door de kopers. Het aantal huurhuizen, dat elk jaar verrijst, is afgezien van de door de regering gebouwde woningen zeer gering en daarom is de nieuwe politek: „meer geld voor meer huizen" met vreugde begroet. Als Nederland zijn taak tegenover de emigranten verstaat, kan het er toe bijdragen deze vreugde nog te vergroten. Er zyn duizenden immigranten, die onvoldoende gehuisvest zijn; er zijn er j ook duizenden, die In een comfortabel huis wonen. Maar men moet er voor vechten en Australiërs vechten er even hard voor als immigranten, hoewel er Australiërs zijn die er in de kranten over klagen, dat de nieuwkomers blijkbaar eerder in slagen een huis te veroveren dan de „oude" Australiërs zelf. Een dezer wist er een verklaring voor te geven: „Immigranten", zei hij, „eten alle dagen spaghetti (dat is goedkoop, weet u) in plaats van vlees en eieren en sparen zo een huis bij elkaar". Maar een immigrant gaf een andere uitleg. Hij schreef: „Wij immigranten drinken geen bier en gaan niet naar de paardenrennen om te wedden, zoals Australiërs doen". De waarheid ligt natuurlijk In het midden. de lening kunen krijgen, d.w.z. dat er meer dan 200 miljoen gulden „dood" geld ligt. Het staat op de spaarbanken of zit weggestopt in een oude kous, om dat de regering de kredietverlening vrijwel onmogelijk maakte. Bouwmate riaal is er genoeg, maar de regering heeft de banken zo kort gehouden (door geld te bevriezen), dat de bouw van huizen op .Jiypotheek" in de laatste jaren een ernstige terugslag heeft ondervonden. Gelukkig keerpunt Thans is er echter een keerpunt ge komen, dat ook voor de immigranten ruimere gelegenheid zal scheppen tot voorziening in normale woonruimte. Tot voor kort bestonden er, praktisch ge sproken slechts overheidsspaarbanken. De voornaamste daarvan is de rijksspaar bank (Commonwealth Savings Bank). Zij belegt echter geen cent in de huizen bouw, hoewel de Austaliërs in totaal bij die overheidsspaarbanken meer dan 9 miljard gulden (1100 miljoen Australische ponden hebben ingelegd! Toen de rege ring enkele maanden geleden na lange aandrang aan twee der grootste parti culiere banken toestemming gaf tot het openen van een spaarbank, stroomde het geld dan ook naar deze banken toe, omdat de regering als voorwaarde had gesteld, dat dertig pet. dier spaargelden voor woningbouw moest worden be stemd. De Bank van Nieuw-Zuld-Wales, de grootste particuliere bank van Australië, heeft nu bekend gemaakt, dat zij meer dan 34 miljoen gulden per jaar voor wo ningbouwdoeleinden zal uitgeven, zowel ten behoeve van individuele personen als van coöperatieve bouwverenigingen. De bank zal deze leningen verstrekken tot maximaal 2500 Australische ponden (ruim 21.000 gulden), terug te betalen in een periode van 25 jaar tegen resp. en 5 pet. afhankelijk van de streken waar de spaargelden vandaan komen. Grotere aansporing om te sparen voor een huis kan er op die manier haast wel niet zijn! Voor 3500 Australische ponden (bijna 30.000 gulden) kan men hier een mooi huis laten bouwen, zodat er voor hen, die over de duizend pond (ruim 8500 gulden) beschikken, geen bijzondere moeilijkheden meer behoeven te bestaan. Op het ogenblik kan de bank voor Nieuw-Zuid-Wales elke maand 350 aan vragers voor een lening verblijden. Op de dag, waarop dit bekend werd ge maakt. stonden honderden mensen bij verschilende bankkantoren in de rij om hun aanvraag in te dienen. De Austra lia and New Zealand Bank zal het voorbeeld spoedig volgen. Beide ban ken beschikken, sinds de regeringsver gunning tot het openen van een spaar bank in januari j.l. afkwam, al over meer dan 30 miljoen pond (255 miljoen gul den) en onlangs heeft ook de Commer cial Banking Company het recht ver kregen een spaarbank te openen onder dezelfde voorwaarden. Er staat nog menige hut van golfplaten Bijna dagelijks staan de kranten vol met aangrijpende verhalen over gezin nen. al of niet met kinderen, die uit een tijdelijk onderdak op straat worden ge zet en in de openlucht bivakkeren tot zij door medelijdende mensen in huis wor den opgenomen, of een heenkomen zoe ken in tenten of „bush humpies" (hut ten van golfplaten en jutezakken) en sinds jaar en dag vergeefs wachten op een huis of een deel daarvan. Dat de hu ren voor kamers of huizen in deze om standigheden tot grote hoogte zijn ge stegen en er door duistere praktijken van huisheren en woningbureaus fan tastische sommen als sleutelgeld wor den betaald, indien men ergens onder dak wil vinden, valt niet te verwonderen. Australië kent geen „woonruimte vor- deringswet", de huiseigenaar is meester in zijn kasteel, zolang hij er zelf in woont. Anderzijds heeft de wet vér gaande rechten aan de huurder ver leend. Hij kan niet worden uitgezet, wanneer de eigenaar in zijn huis wil gaan wonen. Helaas zijn er tienduizen den woningzoekenden, die zelfs aan het huren van een huis niet toekomen. Hun enige uitkomst is het zelf bouwen of la ten bouwen van een huis, maar daar voor is een aanvullende lening nodig, indien men niet zelf over de geldmidde len beschikt. Sinds de overheid de kre dietbeperking straf beperkte, is deze weg vrijwel uitgesloten. In Nieuw Zuid Wales staan 25.000 ge zinnen op de wachtlijst bij de coöpe ratieve woningbouwverenigingen in af wachting van het ogenblik, waarop zij, met gemiddeld duizend Australische ponden op de spaarbank, een aanvullen- spannende film gemaakt, die zeer in teressante gedeelten bevat. Verboden vrouwen Verhaal van de zelfkant van een grote stad Trianon Deze Italiaanse film speelt in het mileu. dat tot de zelfkant van de maatschappij gerekend pleegt te worden, waar vrouwen zich voor geld aanbie den. Deze vrouwen blijken overigens al lerminst van diepere gevoelens ontbloot te zijn, want als een van haar tot een wanhoopsdaad komt. pogen ook haar vriendinnen, ieder op eigen wijze, aan het „leven" te ontvluchten. In deze film wordt dit op gevoelige wijze behan deld. niet zonder humor en evenmin zonder sentiment. De Italianen weten hoe zy dit soort onderwerpen op een niet aanstootgevende wijze moeten be handelen en het slot is bovendien be vredigend. Mooi spel, o.a. van Linda Darnell en Anthony Qinn. Helden zonder moed" Spanning en ontspanning Lido Als ons geheugen ons niet al te zeer in de steek laat, dan is het een hele tyd geleden, dat Mickey Rooney in een Leids theater op het zilveren doek verscheen. Het sproetige jongetje uit onze herinnering is uitgegroeid tot een volwassen man. die in deze film de rol vervult van een Amerikaans soldaat, die in 1944 ergens in Italië meevecht voor de bevrijding van Europa. Overigens heeft hij ook in deze oor logsfilm de zonnige eigenschappen be houden. welke hein in zijn jeugd ken merkten. Zijn daverende levenslust en opgewektheid werken nog steeds aanste kelijk en zodra hij op het scherm is, voelt U een onbedwingbare lust tot lachen. Het verhaal zelf geeft daartoe aller minst aanleiding, want er komen heel wat dramatische scènes in voor, welke, mede door het sterke spel van de hoofd personen. ontroering teweeg brengen. Flitsen van keihard oorlogsgeweld wis selen momenten van menselijke teder heid en ontspannende vrolijkheid, zodat in dit opzicht deze film „elk wat wils" biedt. Mickey Rooney drukt er evenwel het stempel van zijn persoonlijkheid op en dat is onvoorwaardelijk een aanbe veling! Het bataljon der gedoemden" Van en voor mannen Rex Het harde leven in de gelede ren van het Vreemdelingen legioen in de onherbergzame zandvlakten van N. Afrika, heeft reeds menige filmprodu cent geinspireerd tot het maken van een spannende film. „Bataljon der gedoem den" is daarvan een typisch en een dui delijk sprekend voorbeeld, dat al kunnen wij (gelukkig) niet uit eigen er varing spreken van dat leven een imponerende indruk geeft. Natuurlijk is het verhaal sterk geaccentueerd, maar dat neemt niet weg, dat veel van hetgeen getoond wordt, op een authentieke on dergrond berust en in verscheidene op zichten met de werkelijkheid overeen komt. Ralph Meeker is in dit verhaal de cen trale figuur in zijn creatie als de Ame rikaanse legionair David Malcolm, wiens moed, branie en onverschrokkenheid werkelijk aan het ongelofelijke grenzen zal alle toekomstige kijkers zonder enige twyfel de diepste bewondering afdwin gen. Weliswaar komen er in deze film ook vrouwen aan te pas, maar overwe gend is dit toch wel in de eerste plaats een kijkspel „voor mannen"! Onbegrijpelijke houding Naast dit alles heeft de centrale rege ring besloten in september a.s. een rui mere politiek te voeren bij de toewijzing van gelden aan de afzonderlijke staats regeringen voor de financiering van wo ningbouw. Daarvan zullen niet al leen de coöperatieve woningbouwver enigingen, maar ook de officiële huizen bouwcommissies in de afzonderlijke sta ten profiteren. Reeds heeft de regering van Nieuw-Zuid-Wales een soepeler re geling aangekondigd bij de toewijzing van regeringshuizen. Zo zullen in Syd ney in de komende twaalf maanden 2300 woningen worden toegewezen (in huur met optie van koop), waarvan 1150 aan degenen, die het langst op de wachtlijst staan (en dat is voor velen meer dan acht jaar!) Helaas is Nieuw-Zuid-Wa les de enige staat, waar de regering im migranten uitsluit van regeringshuizen, een laakbare en onbegrijpelijkee houding van een regering der Arbeiderspartij, die nota bene de grootste voorvechter is van het immigratie-plan In de staat Victoria zal voor de eerst volgende vyf jaar 13 miljoen Australi sche ponden (meer dan 110 miljoen gul den) beschikbaar komen ten behoeve van alle coöperatieve woningbouwver enigingen er zijn er 280) en nog eens 80 nieuwe met een ledental van 5000 tegen het einde van dit jaar. Geen lid zal langer op een huis behoeven te wachten dan vier jaar, heeft de regering gezegd. Het lidmaatschap van zulke bouwverenigingen kent geen onder scheid van landaard, zodat ook immi granten er van kunnen profiteren. Nu ook een bouwvereniging van immigranten Intussen zit men van Nederlandse kant ook niet stil. De Nederlandse ver enigingen in Sydney hadden nog vóór de nieuwe ontwikkeling zich aankon digde, de hoofden bij elkaar gestoken met het voornemen een eigen bouwver eniging te stichten. Het gaat daarbij om niet geringe bedragen. Er is minstens tegen de 10 miljoen gulden nodig voor zo'n vereniging en dit zou neerkomen op slechts 40 tot 70 huizen. Tot voor kort scheen het of zelfs dit onbereikbaar zou zijn, maar het ziet er nu naar uit, dat een Australische bankinstelling in beginsel bereid is dit kapitaal ter be schikking te stellen. Het zou een goede indruk geven en tevens een belangrijke stoot betekenen tot de huizenvoorzie ning voor Nederlandse immigranten, in dien een Nederlandse instelling in Ne derland op zijn minst eenzelfde bedrag als krediet geeft. De regeringscommissaris voor de emi gratie mr. ir. B. W. Haveman, heeft en kele maanden geleden al. tijdens zyn bezoek aan Australië, het balletje opge worpen. dat de Nederlandse regering dergelijke woningbouwkredieten zou kunnen en willen garanderen. Indien men bedenkt, dat ook de Australische regering kredieten ten behoeve van wo ningbouwverenigingen garandeert en de rentevoet in Australië (5ló%) hoger list dan in Nederland, dan behoeft ons in ziens weinig overredingskracht te wor den gebruikt om Nederlandse finan cieringsmaatschappijen te bewegen zich in het belang van de Nederlandse im migranten op dit terrein te begeven. Het zou ons. en duizenden Nederlanders in Australië, in elk geval danig teleurstel len, indien de verwachting niet werd verwezenlijkt. Nederlanders, meedoen Er zijn ettelijke duizenden Nederlandse gezinnen in Australië, die onvoldoende gehuisvest zijn, of die in huizen wonen, waarvan de huur ver boven hun draag kracht ligt. Naar raming zyn er alleen in Nieuw-Zuid-Wales al 25.000 Neder landers gevestigd, van wie er zeker 2000 zyn. wier harten in de laatste weken vlugger hebben geslagen in het vooruit zicht. dat met de door de Australische regering getroffen maatregelen, ook Ne- derlanse geldschieters zowel hun eigen belang als dat der immigranten zullen dienen door mee te werken aan een op lossing der moeilijkheden. Zij weten, dat ook in Nederland de woningtoestand nij pend is, maar in Australië wonen nog vele duizenden Nederlanders in huizen, die deze naam niet verdienen, in kam pen, in garages en in tenten op vreem de grond in een vreemde omgeving tus sen vreemde mensen. Voor hen slaat thans het uur der hope op de verkrijging van een huis, waarvoor ook als men het zelf bouwt aanvullend kapitaal nodig is. Zo ooit, dan is het thans duidelijk, dat ka pitaal en arbeid elkaar moeten vinden. Voor Nederland, dat zijn vraagstuk der overbevolking wil oplossen door emigra tie te bevorderen, ligt in Australië een taak als een vervolg daarop. Voor fi nanciers in Nederland is het een taak zonder risico! Adenauer sluit vrede met Schaffer De kanselier van de West-Duitse bondsrepubliek Konrad Adenauer, heeft Vrijdag in Bonn openlijk vrede gesloten met zijn minister van finan ciën. Fritz Schaffer. Adenauer heeft een officiële verkla ring uitgegeven volgens welke hij „Schaffer te kennen heeft gegeven dat deze zijn volste vertrouwen bezit, als minister en als mens". De twist tussen Adenauer en zijn mi nister werd bekend toen Adenauer vo rige maand openlijk kritiek oefende op de renteverhouding, een maatregel die Schaffers goedkeuring had.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1956 | | pagina 5