IETS WARMS r
ONS MENU
De klarinet van mijnheer Vissers
ZATERDAG 14 JIJLI
WEKELIJKS BIJVOEGSEL
PAGINA 3
Spiegeltje, spiegeltje aan de wand
VOOR ZOMERSE KOELTE feflb
VAN DE WEEK
Verhaal voor de kleintjes
maar toen
werd ze wijzer
Moeder en moeders moeder ge
bruikten al MAÏZENA DURYEA,
dus bestelde 't jonge vrouwtje 't
ook. Maar zij verzuimde te
doen, wat die ervaren moeders
deden en nóg doentoezien dat ze
ook MAÏZENA DURYEA krygen.
De naam op 't pak, daarop moet U
letten, om zeker te zijn dat ge in
derdaad MAÏZENA DURYEA
koopt, die vermaarde MAÏZENA
voor 't binden van groenten, soe
pen en sausen.
Daar de meeste scholen nu gesloten zijn en veel ouders er met hun kinderen
op uit zullen trekken, is het menu deze week samengesteld uit maaltijden, die,
wat de bereiding betreft, maar weinig tijd vragen. Bovendien is er aan fruit
een ruime plaats Ingeruimd, daar juist nü na de zonloze zomer, de behoefte
aan dit vitaminerjjke produkt zeer groot is.
ZONDAG t Toost met nieuwe haring; gehakte biefstuk, prinsessenbonen,
aardappelen; schuimige vruchtenpudding.
MAANDAG i Gebakken kaasboterham, spitskoolsla, aardappelen; kersen.
DINSDAG t Leverhachee, andijviestamppot; beschuit met aardbeien.
(Gort in de week zetten voor woensdag).
WOENSDAG t Schoteltje gestoofde komkommers met kaas, aardappelpuree,
tomatensla; vruchtengruel.
DONDERDAG Knackworstjes, bloemkool, rauw gebakken aardappelen;
bessen.
VRIJDAG Garnalenragout, kropsla, rijst (ook voor zaterdag meekoken);
muesli.
ZATERDAG Dikke groentesoep; pannekoekjes met rabarber.
Recept: Schuimige vruchtenpudding.
500 gr. vruchten (aardbeien of bes
sen), 100 gr. suiker, 18 gr. gelatine,
3 dl melk, 2 eiwitten.
De vruchten schoonmaken en wassen.
Enkele voor garnering van de pudding
achterhouden. De rest goed fijn ma
ken. De gelatine weken; de melk
koken, van het vuur nemen en de
gelatine en suiker erin oplossen. Af
laten koelen totdat de massa drillig
begint te worden, dan het vruchten
moes erdoor roeren. De eiwitten stijf-
slaan en voorzichtig door de pudding
massa scheppen. Daarna het geheel in
een met water omgespoelde pudding
vorm laten opstijven. De pudding na
het storten garneren met de achter
gehouden vruchtjes.
Recept: Schoteltje gestoofde j
komkommers met kaas.
2 komkommers, 10 gr. boter, 50 gr.
geraspte kaas, 4 dl melk, 40 gr.
bloem, 40 gr. boter, 200 gr. dobbel
steentjes kaas.
De komkommers in de lengte door
snijden en het zaad eruit verwijderen.
Daarna de komkommers plm. 5 min.
in een bodempje water koken totdat
ze glazig beginnen te worden. Een
dikke saus maken van boter, bloem
en melk. Hierin de dobbelsteentjes In Johannesburg had een moeder haar
kaas doen en de ragout zonodig op baby in de trolleybus laten liggen. Zij
smaak afmaken met zout en peper. De was in al die drukte vergeten dat ze
komkommers hiermee vullen en voor- het kind had meegenomen. Gelukkig
zichting overbrengen in een langwer- had het gemeentelijk bureau voor ge-
pige vuurvaste schotel. Met de geraspte vonden voorwerpen de kleine reeds
kaas bestrooien; een paar kluitjes van de busconducteur in ontvangst
boter erop leggen en in de oven een genomen, zodat alles weer goed kwam
bruin korstje geven. Maar vreemd blijft het.
ten. Dit model kan evengoed uit ge
ruwde wollen stof worden gemaakt,
als uit faille of taffetas, terwijl er in
het algemeen elk niet te slap mate
riaal voor in aanmerking komt.
Bij de zomerse extraatjes hoort na
tuurlijk ook de bolero, die dit jaar
zozeer in de belangstelling staat. Het
derde schetsje geeft een variant weer,
die aangeknipte driekwrtsmouwen
heeft en aan de voorkant tot de
maag reikt, ofschoon de achterkant
tot aan de taille doorloopt. Of zo'n
jakje nu van de japonstof of van
contrasterende materiaal wordt .ge
maakt, of er nu wollen of zijden of
katoenen stof voor wordt gebruikt,
het zal in alle gevallen aantrekkelijk
zijn, mits de coupe goed is.
Als vierde een zeer flatteuze schou
derkraag ter aanvulling van ietwat
(of heel erg) geklede en feestelijke
zomerjaponnetjes. Witte batist, don
kere of lichte taffetas, pastel-
kleurig of zwart fluweel (bij dergelijk
materiaal wordt de strook gerimpeld
en niet geplisseerd!), worden mousse
line, satin duchesse, Zwitserse brode
rie, mooie popeline en nog tal van
andere weefsels kunnen deze kraag
een bijzonder bekoorlijk cachet geven.
De klassieke, lange en brede stola,
die U allen kent, is in figuur 5 weer
gegeven. Het is hier een majestueus
geval voor feestelijke avonden, dat ge
maakt wefd van satin duchesse en
waarvan één uiteinde van een grote
zak/mof is voorzien. Alleen de grote,
slanke vrouw zal zo'n stola met succes
kunnen omslaan, en alleen de zeer
omzichtige draagster zal de grote,
open zak als bergplaats kunnen ge
bruiken.
J. V.
De erekussen voor Tunesische hoog
waardigheidsbekleders zijn thans bij
protocol geregeld om een einde te
maken aan de verwarring die op dit
gebied bleek te bestaan. Voortaan
zal alleen de bey op de hand wor
den gekust. Ministers, hovelingen en
hoge regeringsfunctionarissen moe
ten zich „tevreden stellen" met een
kus op de wang.
In NashviHe (in de Amerikaanse staat
Tenessee) snapt men er niets meer
van. En ook wij vragen ons af: hoe
is dat mogelijk? Een inwoner van
deze stad kwam dezer dagen haasje-
repje naar het politiebureau met de
mededeling ,dat zijn auto gestolen
was. Alleen begrijp ik niet hoe,
voegde de man er aan toe, want mijn
wagen had namelijk geen wielen.
Tot nog toe ontbreekt elk spoor.
Maar zo'n geval schreeuwt om een
oplossing.
hem inschonk, pakte hij zijn onwillige
klarinet en ging er op spelen.
Maar zelfs Fik, het hondje van me
vrouw en mijnheer Vissers, dat, zoals
steeds als zijn baas thuis oefende, vol
aandacht zat te luisteren, scheen te
horen, dat er iets niet in orde was.
Hij keek, alsof hij zeggen wilde: ,,'t
Gaat niet zo best vandaag, hè?"
„Ik begrijp het niet", mompelde
mijnheer Vissers, toen hij halverwege
een mars vol foute noten was geko
men. Mijnheer Vissers kon het ook
niet begrijpen en mevrouw Vissers en
Fikkie konden het evenmin.
De klarinet zélf echter begreep alles
heel goed: hij was vastbesloten niet
eerder goede en zuivere tonen te laten
horen voor mijnheer Vissers heni flink
afgestoft had en wat zilverpoets op zijn
huid had gesmeerd. Want de klarinet
vond, dat mijnheer Vissers niet goed
voor hem zorgde. Er zat veel stof tus
senlijn klepjes en zijn zilver was dof.
Maar hoe moest mijnheer Vissen:
nu weten dat de klarinet daarom nie i
was zoals anders?
zaterdagmiddag in die straat te zijn.
Hij hield dan met fluiten op en luis
terde aandachtig, met de schoolkinde
ren die er samengroepten, naar de
marsen en de walsen.
Maar degeen die het meest van de
muziek hoorde, dat was mevrouw Vis
sers. Dat kwam, omdat mevrouw Vis
sers in dezelfde straat woonde en als
zij voor haar open raam zat, kon ze
zó in de stoffige zaal met de muzikan
ten kijken. Dat deed ze dan ook veel,
want mijnheer Vissers, haar man dus,
speelde mee in het orkest. Hij speelde
op een grappig zilverkleurig instru
ment met kleine dopjes, waaruit als
hij er op drukte, geluid kwam. Het
was een soort klarinet, en mijnheer
Vissers blies er zo hard op, tot zijn
bolle wangen rood waren en over zijn
voorhoofd tranen van inspanning big
gelden.
Mevrouw Vissers kende alle muziek
die het orkest speelde, uit haar hoofd
en als ze 's ochtends haar kamers
stofte en de bedden opmaakte, neurie
de ze zacht de deuntjes die je op za-
l terdagmiddagen hoorde.
Elke zaterdagmiddag kwamen de
muzikanten bij elkaar om een nieuw
stuk muziek in te studeren. Ze deden
dat in een stoffige zaal in het hartje
van de stad en omdat het er zo héél
erg stoffig was en omdat een mens
bovendien van muziek maken warm
wordt, hadden ze steeds de grote ra
men wijd open, zodat de mensen, die
in de straat onder die ramen wandel
den, stil bleven staan om even te luis
teren. Want de muzikanten speelden
verbazend mooi. Nu eens hoorden de
mensen in de straat het gepijp van
fluiten, begeleid door tromgeroffel,
dan weer het opgewekte geluid van
trompetten.
De slagersjongen, die altijd vrolijk
fluitend op zijn fiets het vlees rond
bracht, zorgde er steeds voor, om op
Parijs, juli 1956
Natuurlijk hebt ge bij een (of meerdere) van Uw zomerjurkjes
een bolero, een pakje of een tailleurjasje van dezelfde stof. Bij het
zonnejurkje hoort zo'n extraatje immers al sinds ettelijke jaren en
sinds twee seizoenen is het de grote mode als aanvulling van de
mouwloze zomerjapon en de gedecolleteerde cocktailjurk.
Maar met dat keurige tailleurjasje bij Uw witte middagjapon en
met de bolero, die bij Uw katoenen strandjurkje hoort, bent U er nog
niet
volgens kimt ge het soepele zijden
materiaal op verschillende manieren
om de hals leggen: vóór omlaag en
hoog tegen de nek, of omgekeerd, of,
zoals op de tekening, in bootvorm.
Een zeer praktische schouderwar-
mer is het tweede model, dat het
lastige manoeuvreren met een lange
stola vermijdt. Het is namelijk een
driehoeksjaal (waarvan de rugpunt
werd afgerond en de lange zijkant
even werd uitgehold), die aan de voor
kant met drie knopen wordt geslo-
Hoe vaak loopt er niet een rilling
over uw rug aals ge in een kille
kamer op visite zit en uw mantel
veilig aan de gangkapstok hangt
of als ge. moe van een hele avond
dansen, wacht op het uur van naar
huis gaan of aals in de schouwburg
juist de deur achter uw stoel wordt
opengezet terwille van de ventilatie?
Of wanneer op een warm begonnen
zomerdag de temperatuur aanmerke
lijk gedaald is voordat ge van uw
werk bent teruggekeerd, ofwei het
temperatuurverschil tussen de zonnige
straat en een beschaduwde windhoek
een hoogst onaangename uitwerking
heeft op uw zonverwarmde huid? En
wanneer die rilling U over uw rug
loopt, hebt ge natuurlijk net niet uw
witte tailleursjasje of het groene zon
nebolerootje aan, om de doodeenvou
dige reden dat; het eerste niet bij uw
vlotte sportrok van het ogenblik past
en het bolerootje zich niet met uw
roze middagjaponnetje verstaat. In een
zomergarderobe hoort dus beslist een
schouderwarmer of decolleté-verber
ger, die ook bij andere (geklede of
niet-geklede) japonnetjes past, die
niet door de stof tezeer aan één
jurkje gebonden is.
En op dit gebied, voor al die
ogenblikken dat ge binnens- of bui
tenshuis graag even iets warms om
uw schouders zoudt willen slaan, zet
de mode U een keur van prakti
sche, vaak kwieke of romantische
toebehoren voor, die gewoon een
uitdaging z\jn voor tocht of tempe
ratuurdalingen mist ge ze ten
minste met gratie weet te hanteren,
ze met een sierlijk gebaar weet om
te slaan en met bestudeerde achte
loosheid weet te dragen.
Dan houdt ge U er niet alleen warm
mee, maai ook bereikt ge er een zeer
aantrekkelijk, vrouwelijk en modieus
effect mee. De kunst van het dragen
van een schoudersjaal (en het is een
kunst!) is niet moeilijker dan het
hanteren van een lange sigaretten-
pijp in de twintiger jaren of het
netjes-zitten in de veel te korte
rokjes van 1940 was.
Alle mogelijke schouder-accessoires
zijn dit seizoen aan bod, van de bo
lero tot de spencer, van de schouder
kraag tot de stola en van de pelerine
tot de cape. Wat denkt U bijvoor
beeld van de nieuwste versie van de
stola (figuur 1)? Het is een korte,
ronde schoudersjaal, waarvan de soe
pele drapering oor twee platte ban
den met knoopsluiting vast wordt ge
houden. Deze sjaal, gemaakt van zij
den jersey in welke kleur dan ook,
laat zich op diverse manieren drape
ren: allereerst afwisselend met de
kmopsluitimgen op de schouders of»
W& aan voor- en achterkant. Ver
Leuke armbanden en kettinkjes
kun je maken uit bout, schelpen en
kurken. Maak je ze van takjes, dan
sla je meteen hamer en een spijkertje kleine gaatjes in dè
stukjes tak. Ben je aan het strand geweest en heb je mooie
schelpen gevonden, dan kun je hier een prachtige ketting
van maken. Vul de schelpjes met gips dat je met een klein
beetje water hebt vermengd. Zodra de gips goed stijf is
geworden moet je er een oogje in drukken. Dit oogje maak
je van een stukje dun ijzerdraad, dat je rond een breinaald
hebt gedraaid. (Een dunne breinaald nemen!) Heb je zo een
aantal schelpen-kralen klaar, rijg ze dan aan een stukje dun
elastiek.
Ook van een kurk maak je leuke dingen. Kijk maar eens
naar de voorbeelden. De schakels van de armband en de
ketting rijg je aan elkaar met gekleurde raffia. Hiervoor
gebruik je een stopnaald, je kunt de verschillende schakel*
tjes met waterverf erg mooi kleuren.
Dat was heel moeilijk en misschien
zou de ontevreden klarinet nu nog vals
gespeeld hebben, als niet mevrouw
Vissers op het idee was gekomen het
muziekinstrument van haar man
schoon te maken, nadat hij het met
een boos gebaar op de schoorsteen
mantel had gelegd. Ze nam een stof
doek, ze nam een busje zilverpoets en
het resultaat was, dat de klarinet er
na tien minuten uitzag als een hele
maal nieuwe klarinet, die regelrecht
uit de winkel kwam.
De klarinet was erg tevreden over
deze verandering, en hij nam zich voor,
om nu weer zijn best te doen aLs mijn
heer Vissers op hem blies. Mijnheer
Vissers was echter in zo'n slecht hu
meur, dat hij er niet aan dècht, op zijn
klarinet te spelen. Doch toen hij hem
een paar uur later op de schoorsteen
mantel zag liggen, blinkend en glim
mend, kon hij de verleiding niet weer
staan. Och, wat was mijnheer Vissers
blij, te bemerken, dat zijn geliefde kla
rinet weer speelde als vanouds.
„Je hebt het ding verwaarloosd, daar
kwam het van", zei mevrouw Vissers.
„Ik zal hem voortaan elke week
schoonmaken", beloofde mijnheer Vis
sers. En de klarinet maakte een vro
lijk loopje van pure blijdschap. Want
dat was het nu juist wat hij wilde!
Mevrouw Vissers was, evenals ahe
andere mensen uit het stadje, trots op
het orkest en ze vond het prachtig,
dat mijnheer Vissers er in meespeelde.
Maar op een zaterdagmiddag nu,
kwam mijnheer Vissers minder opge
wekt thuis dan gewoonlijk.
„Wat is er aan de hand?", vroeg
mevrouw Vissers, en mijnheer Vissers
antwoordde 'knorrig: „Het wou niet
vanmiddag. En het is de schuld van
mijn klarinet."
„Hoe bedoel je?", vroeg mevrouw
Vissers, en mijnheer Vissers zei, dat
hij die middag steeds de goede noten
had gespeeld, maar dat de klarinet
steeds verkeerde klanken liet horen.
Daardoor had de leider van het orkest
tenslotte aarzelend tegen hem, mijn
heer Vissers, gezegd: „Het spijt me,
Vissers, maar je bent er naast. Je
speelt een noot te hoog."
Maar toen mijnheer Vissers een noot
lager speelde, klonk het evenmin goed.
„Je speelt vals", zei de leidei-, en dat
had mijnheer Vissers heel onaange
naam gevonden, want hij speelde niet
vals. Toch hoorde hij heel goed, dat de
muziek uit zijn instrument niet klonk
als anders.
Manheer Vissers was er bepaald
door uit zijn humeur geraakt, en zo
gauw hij zijn pantoffels had aange
trokken en het kopje thee had leeg
gedronken, dat mevrouw Vissers voor
Dit Is een plaatjes-kruis
woord-puzzel. Begin telkens
bij een plaatje en volg de
lijn naar de hokjes. Vul daar
dan het goede woord in.
Kijk maar naar het voor
beeld van de das. Ben je klaar
met invullen zoek dan in
deze knutsel-hoek naar de
oplossing en kijk of je het
goed hebt gedaan. Maar
eerst zelf proberen!.
