ONS MENU VELE DETAILS MAKEN DE NIEUWE MODE De bluf van de blinde professor VAN DE WEEK Even lachen.... Ons KNUTSELHOEKJE ZATERDAG 17 MAART WEKELIJKS BIJVOEGSEL PAGINA 3 Spiegeltje, spiegeltje aan de wand Parijs, maart 1956 De nieuwe Franse voorjaarsmode is een mode van silhouetten, diverse silhouetten en lijnen, maar ook en vooral is ze een mode van details. De moderne details zijn immers uiterst gevarieerd. Losse rokpanden die onder, in of boven de taille beginnen, loshangende sjerpen en wapperende slippen, die links op de borst of waar dan ook ontspringen, stola's die een deel van de japon zijn of op rug of voor kant worden opgeknoopt, witte gamituurtjes van allerlei aard. decolleté's van diverse vorm, bolero's van verscheidene allure, bandjes, lipjes, knoopgameringen, strikjes en wat al niet meer krioelen in de jongste mode, die des ondanks een vrij eenvoudig aspect bewaart. (Ingez. Med.-Adv.) Men ziet U in een ander licht, mevrouw! U hebt zèlt beter licht in Uw huiskamer dan 50 jaar geleden. Anderen hebben beter licht. Wèar U ook komt, het licht valt op Uw haar! Dat stelt eisen aan de haarverzorglng en vooral aan de kleur. Het is zo gemakkelijk om aan die eisen te Q voldoen. Vraag Uw kapper om een COLOR FRICTION it In de nuance die U wenst en die bij U past.want. door Geoffery Holliday kappershanden zijn „denkende" handen Color Friction 'n product van Indola De zuivelindustrie biedt de huisvrouw een keus uit velerlei kaassoorten, bü uitstek geschikt ter verwerking in velerlei gerechten. Oude of zeer belegen kaas is bijzonder geschikt voor een pittig gerecht; voor stamppot of ragout is jonge kaas het meest aan te bevelen. Enkele van die details vindt U hier bij afgebeeld. Het zijn: 1). DE DUBBELE RUG. Maggy Rouff bracht deze dubbele rug (vele van de moderne garneringen worden op de rug aangebracht inplaats van aan de voorkant!) op een pied de poule mantelpakje aan; het is een los hangend pand, dat in de schoudema- den begint en halverwege de rug half rond is omgezoomd. Een schuin geno men. opgenaaide band met in het midden een strik garneert dit pand. Het jasje is slechts even getailleerd en vrij kort, het is voorts voorzien van 5/6 mouwen, waaronder een wit band je uitgluurt, en een kraag die naar moderne trant van de hals afstaat, 2) HET WITTE GARNITUURTJE. Witte gamituurtjes zijn er in duizend voud en worden zonder onderscheid aangebracht op kleding (japonnen en tailleurs) van welke kleur dan ook, terwijl ze zowel in het daagse als het zeergeklede genre hun opwachting hebben gemaakt. Ze gameren legio niet-lange mouwen, in de vorm van een rechte manchetband die even on der de mouw uitgluurt. Langs de hals opening variëren ze echter zeer van vorm. Van kleine tot grote kragen, van banden tot fichus en sjaals, van bef jes tot jabots zijn er vele mogelijkhe den. Fath garneerde een effen japon netje met wit en voorzag de dwars ge decolleteerde hals van een onderge- legde witte band. die tevens een smal en diep vestje vormt, terwijl ook de driekwart mouwen van een onder ge legde witte band zijn voorzien. De zelfde japon heeft voorts vier borst zakjes. twee boven, en twee precies onder de buste. 3) LOSSE ROKPANDEN. Nu eens op de mg, dan weer aan de voorkant of soms aan beide kanten aangebracht kunnen die losse rokpanden even breed of smaller zijn dan de rok. Ze ontspringen afwisselend op de heupen, in de taille of daarboven, en gameren zowel rechte rokken als uitstaande rokken. Griffe wist een aardig effect te verkrijgen door de rechte rok van een donkere japon opzij van lange splitten te voorzien. Deze gespleten rok valt open over een rechte rok van bedrukte zijde, terwijl de bovenrok met de imprimé is gevoerd en een im- primé sjaaltje de halsopening siert. 4. en 5.) DE BOLERO. Geen detail is in de toonaangevende collecties zo populair en belooft in de praktijk zo veel opgang te maken als de bolero. Dit modieuze jakje is ln negentig van de honderd gevallen van dezelfde stof als de japon die het begeleidt. Meestal ook is het getailleerd en reikt het tot net aan de ceintuur, waar het heel even maar van af staat. Doch ook de wijdere en iets langere bolero is pre sent (zoals in voorbeeld 4). terwijl ook het jakje dat tot net onder de buste reikt niet ontbreekt. Van Lanvin- Castillo is het bolero-ensemble (4) waarin de bolero zeer wijd is en tot net onder de taille valt. over een ja pon met uitstaande rok. Een blinde sluiting, twee schuin geplaatste borst zakjes, een geappliceerde zwarte band om de ronde hals en driekwart mou wen zijn de details van deze moderne japon-aanvulling. Het tweede model (5) staat op naam van Dior en is slechts één van de vele honderden in terpretaties die deze modevorst van bolero en spencer geeft. Het jakje is getailleerd, reikt tot net boven het middel en heeft een brede, gekruiste overslag. Boven de taille is het afge werkt met een brede band, waarop twee knopen voor de sluiting zorgen Het model heeft voorts korte mouwen en een V-decolleté, dat de basis van de hals niet raakt. Het vult een japon met plooirok aan. J. V. De sirenes van de luchtbescermings- dienst in Beghill werden dezer da gen voor het eerst beproefd sedert het einde van de Tweede Wereld oorlog. Ze deden het niet. ZONDAG WOENSDAG DONDERDAG ZATERDAG Toost met roerei en kaas; Brusselslof met ham (in oven), aardappelen, botersaus; appelmoespudding met vanillesaus. Runderlappen, gesmoorde witte kool, aardappelen; yoghurt met fruit. □aché, rode kool, purée; griesmeelpuddinkjes met vruchten saus. Klapstuk, witte bonen, aardappelen; fruit. Kop soep van klapstuk-bouillon; gebakken kaasplak, gestoof de prei, aardappelen. Gebakken vis, sla (dunsel of veldsla), gebakken aardappe len; havermoutpap. Nasi-gorcng met omelette; fruit. Recept: Toost met roerei en kaas. 4 sneetjes brood zonder korst, 2 eieren, 2 eetlepels melk, 25 gr. ge raspte kaas, peper, zout, boter. Klop de eieren los met peper en zout, voeg melk en geraspte kaas toe. Smelt in een koekepan wat boter', laat hier in de eiermassa stollen, de gestolde massa van de bodem los roeren. De sneetjes brood roosteren, de nog iets vochtige eiermassa hierover verdelen. De toost op een schotel schikken, gar neren met wat peterselie of zeer fijn gehakte peterselie over het roerei strooien. Recept: Appelmoespudding. 1/4 kg goudreinetten waarvan ge kookt 'A liter appelmoes verdund met sap van 1 citroen, 100 gr. sui ker. citroenschil, 12 gr. gelatine (waarbij 'A of 1 blaadje rode). Van de goudreinetten met citroen schil en 2 dl water appelmoes ko ken, van het vuur af de geweekte gelatine erin oplossen en de massa zeven. Zo vlug mogelijk de suiker erin oplossen (met de gelatine mag het moes niet meer koken). De massa met citroensap en eventueel iets water maken tot A liter. Koud laten worden en overdoen in een met koud water omgespoelde vorm. De pudding keren en geven met vanillesaus. door JORGEN CLEVIN EEN ARMBANDHORLOGE Uit de kroondop van een fles maken we een keurig armband horloge. Verwijder eerst voor zichtig het kurkenschijfje. boor dan met behulp van een spijker een gaatje in de dop en steek er een splitpen doorheen (zie teke ning). Druk de kurken schijf weer in de dop en doorboor ze even eens met de splitpen, waarvan je de uiteinden als wijzers kunt ge bruiken. Schilder tenslotte de uur- cijfers op de wijzerplaat. TRANSPARANT-TEKENING Teken op dun papier het een of andere motief, bijvoorbeeld een vuurtoren. Op dat deel van het papier, dat naar achteren wordt opgevouwen teken je de donkere hemel. Denk er evenwel om dat je de lichtkegel van de vuurtoren NIET donker maakt. Als je nu het papier tegen een brandende lamp houdt kun je zien, hoe de tekening er 's nachts uitziet (figuur 3). Bedenk zelf ook andere voor stellingen. Professor Anderson wist dat zich een man in zijn kantoor bevond en dat hij voor de safe geknield zat. De safe stond zelfs open. Hij kon dit ruiken: een stoffige, staalaohtige geur was dui delijk waarneembaar en zwakjes daar doorheen de reuk van chemicaliën en in leer gebonden boeken. Alhoewel hij blind was, wist de pro fessor met stelligheid dat er een dief in de kamer was. Hè, riep hij, - wie bent U? Wat doet U? Geruisloos liep de indringer toen dwars door de kamer en verliet door de deur aan de andere zijde het ver trek. De geleerde hoorde de deur zachtjes dichtzoeven en wist toen dat hij weer alleen was. Hij liep naar het telefoontoestel en draaide een nummer van de huiscentrale. Craig? Kom direct even by me. Ik heb zo juist iemand betrapt, die wilde inbreken. Hij wachtte geduldig en dacht met bitterheid in het hart aan het onge luk, waardoor hij vijf jaar geleden het licht in zijn ogen had verloren. Craig floot zachtjes toen hij binnen kwam en zag dat de deur van de safe wijd open stond. Hij knielde er voor neer en keek naar binnen. Ik geloof dat alles van waarde verdwenen is, professor. De staven platina, alles. Dit is een zaak voor de. politie. Inspecteur Taggart, een fors ge bouwde, vriendelijke man, stapte al enkele minuten later het kantoor bin nen. Is het gebruikelijk dat U zo veel platina in de safe hebt liggen? O ja. antwoordde de professor, Platina hebben we hier nodig voor onze proeven op het gebied van hoge temperaturen. Juist. En is er nog meer gestolen? Nog enkele onbelangrijke zaken, antwoordde Craig. Wat notities, wat geld en een hoeveelheid zilver, die we hier voor het gemak in voor raad hielden, Inspecteur Taggart wendde zioh weer tot de professor. Kunt U zich niet nog iets bijzon ders herinneren? Heeft U soms een speciale aanwijzing waar wij op af kunnen gaan? Ik ben bang van niet. Ik weet zelfs niet waarom ik op een zeker mo ment het gevoel kreeg, dat iemand in mijn kamer moest zijn Ik kan me niet herinneren, dat ik hem gehoord heb en hij was al vertrokken, voordat ik dit goed en wel besefte. Jammer, mompelde de inspecteur. Een loodgieter, die bij de achterin gang van Uw Instituut aan het werk is, heeft verklaard dat daar niemand het gebouw verlaten heeft, terwijl de portier bij de hoofdingang me bezwo ren heeft, dat geen enkele onbekende het gebouw binnen gekomen is of ver laten heeft. Alle vensters zijn zorgvul dig aan de binnenzijde gesloten, ter wijl een grondig onderzoek van het ge bouw niets heeft opgeleverd. Het moet dus iemand geweest zijn, die hier werkt óf de inbreker moet hulp van binnen uit ontvangen hebben. De agent, zo ging de inspecteur verder die de portier heeft onder vraagd, was niet geheel en al tevre den over de manier, waarop hij ant woordde. Ik heb nog niet met hem ge- sproken, maar ik herkende hem zodra ik een glimp van hem had gezien. Ik wilde maar dat ik me kon herinneren, waar ik hem eerder heb gezien. Ik ver geet nooit een gezicht. Met een driftig kloppen kwam een man met een smal, bleek gelaat, die een stapel papieren bij zich had, de kamer binnen. Hij overhandigde Craig de paperassen. Professor Anderson leunde over zijn bureau en zei; Bent U dat, Shane? Als U langs de kamer van dr. Brown komt. wilt U hem dan dit boek geven? Natuurlijk, antwoordde Shane. Hij nam het boek van de professor aan en verliet het vertrek. Zodra hij de deur achter zich geslo ten had, richtte de geleerde zich tot Taggart. Heeft U het geroken? Wat? Die leerachtige chemische geur. Die blijft aan hem hangen door zijn werk in het sousterrain Ik rook het héél vaag, toen hij de kamer binnen kwam, en ik meende die typische geur te herkennen, maar ik wilde er zeker van zijn. Daarom gaf ik hem dat boek, zodat hij wel dichterbij moest kernen. Ik rook toen precies dezelfde combina tie van geuren als op het moment, dat ik de inbreker betrapte Ik rook niets, zei de inspecteur. U rookt te veel. En daar ik niet meer kan zien, moet ik wel kunnen vertrouwen op mijn andere zintuigen. Die geuren waren beide keren precies hetzelfde De professor zweeg even. Maar dat wil nog niet zeggen, dat Shane het platina gestolen heeft. Hij kan hier wel eerder geweest zijn, terwijl de dief natuurlijk ook wel toe vallig diezelfde geur verspreid kan hebben. Maar U gelooft toch wel, dat Shane de dief is, nietwaar? Inspecteur Taggart stond op. Al zou U het bij het rechte eind heb ben. hoe wilt U het bewijzen? Zwakke geurtjes, die niemand anders kan opmerken, kunnen geen jury over tuigen. U moet met een deugdelijk be wijs voor de dag komenHij zweeg plotseling daar er op de deur geklopt werd. Shane kwam nogmaals binnen. Dr. Brown zei dat hij het boek verleden week al gelezen heeft. Hij gaf het terug aan de professor. Toen de deur zich weer achter Sha ne sloot, liep Craig naar het bureau van de professor, leunde naar voren en zei: Ik dicht al dat er iets vreemds aan hem was, toen hU hier voor de eerste keer kwam, zei hij, - Maar nu weet ik wat het was. Hij heeft geen moment naar de safe gekeken. Maakt dat hem een dief? vroeg de inspecteur Denkt U zich nu eens in zijn plaats, antwoordde Craig. - Uit de safe is gestolen, iets. dat nog nooit eerder is gebeurd. Enkele uren daar na komt U tweekeej- vlak achter el kaar op de plaats van het misdrijf. En wilt U me soms vertellen dat U dan niet naar die safe kijkt? Professor Andersan knikte bedachtzaam. Ik ben er zeker van, inspecteur, dat Shane Uw man is. Bewijst U dat dan maar, repli ceerde Taggart. Ik ga nu een praat je maken met Uw portier. De professor stond op. Inspecteur Taggart, ik wil er graag met U om wedden, dat U van avond, voordat U naar huis gaat, Shane gearresteerd zult hebben wegens diefstal. Toen de inspecteur vertrokken was, zei Craig; - Heb ik het goed begrepen, professor, dat U al een plan heeft? Ja, Craig, Inderdaad. Ik heb al een plan. Maai' ik kan het niet alleen uit voeren, Wilt U me helpen met het zet ten van een valstrik? Twintig minuten later smeet inspec teur Taggart de deur open. U wilt me toch niet vertellen dat U het bewys al heeft? Nee, dat niet, antwoordde prof. Anderson. - Ik ben nog niets meer te weten gekomen. Maar gaat U toch zit ten. De deur ging enkele ogenblikken la ter wederom open en Shane kwam binnen. Het spijt me, dat ik U weer moet lastig vallen, Shane, maar de inspec teur en ik willen de lijst van eventuele verdachten zo kort mogelijk houden. Ik zal me veel meer op m'n gemak voelen, wanneer alle leaen van de staf vrijuit gaan. Zou U als eerste willen medewerken aan het onderzoek met dit apparaat, zodat Uw naam ge schrapt kan worden? Shane keek verbaasd naar het toe stel, dat op het bureau van de profes sor stond. Mij best, professor. Voordat we beginnen, Shane, kunt U soms een briefje in klein geld wisselen? Shane haalde een handvol geld te voorschijn. Ik geloof dat dat wel gaat. De professor leunde naar voren over zijn schrijftafel en vroeg: Is dat al het kleingeld, dat U bij U hebt? Shane aarzelde even; hij was kenne lijk overvallen door deze vraag. Ja, zei hij tenslotte. Leg het dan maar op mijn bu reau en ik zal U het experiment uit leggen. Dank U wel. Is alles in orde, Craig? Mooi! Anderson ging er op zijn gemak bij zitten, plaatste de vingertoppen zorg vuldig tegen elkaar en staarde met zijn blinde ogen voor zich uit. Toen ik deze safe hier liet bou wen, wist ik dat ze niet volkomen vei lig was. Ik heb er wat op gevonden, waardoor de safe wel niet beter tegen inbraak beveiligd werd, maar waardoor een dief gemakkelijker te ontmaskeren «ou zijn. Voorin de safe legde ik steeds wat kasgeld, omdat ik meende dat ie dere dief dat wel mee zou nemen. Ik legde er echter ook enkele munten bij, die ik radio-actief had gemaakt. Er is nu in die safe ingebroken en die mun ten ontbreken. Inspecteur Taggart, die Shane aan dachtig in het oog hield, stond op. Om U naam te zuiveren, vervolgde de professor, - hoef ik alleen maar het geld, dat U bij U had, met deze Geigerteller te onderzoeken. Zoals U wel weet, geeft dit apparaat met en kele scherpe klikken aan, als er een ra dio-actief voorwerp in de buurt komt. De professor pakte een der munt stukken op en hield het vlakbij het apparaat. Het reageerde niet. De pro fessor nam een tweede munt op. In specteur Taggart zag dat er zweet druppeltjes begonnen te parelen op Shane's voorhoofd. Het gaat prachtig, zei de profes sor opgewekt. - Laten we doorgaan. Shane slikte enkele keren krampachtig en hield zijn ogen strak gericht op de munten, die de professor in de buurt van de Geigerteller bracht. Taggart laep in de richting van Shane. Aan de andere zijde van het bureau keek Craig aandachtig toe. Alle vier wachtten krampachtig of de stilte ver broken zou worden of niet, Nog éénmompelde prof. An derson. Dit keer, toen de munt nog enkele tientallen centimeters van het appa raat verwijderd was, het het toestel een scherpe klik horen. Door de stilte, die in het vertrek heerste, leek dié klik op een kanon schot. Voordat het geluid was verstor ven, klonk er wederom zo'n droge klik, gevolgd door een derde Shane huiver de, toen de professor de munt sveeds dichter bij het apparaat bracht, zodat de tikken elkaar- steeds sneller gingen opvolgen, totdat zij tenslotte overgin gen in een luid en continu gezoem. Shane keek dood-angstig toe. Toen sprong hij ineens op en rende naar de deur. Inspecteur Taggart versperde hem echter de weg. Een korte worsteling; de inspecteur bedwong de als gek worstelende Sha ne. Toen zijn verzet gebroken was, stortte ook zijn geestelijk verzet in el kaar. Hij bekende. Nadat de inspecteur ervoor gezorgd had, dat Shane naar het politiebureau werd overgebracht, keerde hij terug naar het werkvertrek van de profes sor. Die portier van U, begon hij is de vader van één van mijn beste mensen. Ik meende ook al dat ik hem kende. Hij zweeg evendie wedden schap kan niet doorgaan, zei hij toen met een totaal andere stem. Prof. Anderson trok zijn wenkbrau wen op. Waarom niet? U heeft me nooit verteld, dat er radio-actief geld in de safe heeft ge legen. De professor grinnikte. Craig, wil je het apparaat weer even inschakelen? Nu, inspecteur, het geld ligt nog op mijn bureau. Wilt U de radio-actieve munten even uitzoe ken? Inspecteur Taggart probeerde alle geldstukken, maar zonder resultaat. Zelfs niet het zwakste tikje kwam uit het apparaat. Werkt het toestel momenteel wel? vroeg hij. De professor begon te lachen. Hij pakte een van de munten op en hield haar vlak bij het Geigerapparaat. Di rect weerklank er een nadrukkelijk klikken. Maar dat geldstuk heb ik daarnet óók geprobeerd en toen gebeurde er niets, protesteerde de inspecteur. Geen enkele van deze munten is radio-actief, verklaarde de professor tenslotte. - De enige radio- activiteit zit in dat veegje op de nagel van mijn duim. Daardoor begon de Geigerteller te werken. Maar hoe zat dat dan met de eer ste geldstukken, die U probeerde? Er gebeurde toen niets, zei de inspecteur, die enigszins in de war was gebracht. Prof. Anderson legde weer de vin gertoppen precies tegen elkaar aan en zei: - Heeft U er al aan gedacht, dat Craig hier misschien wel eens iets mee te maken zou kunnen hebben? Hy had de luidspreker toen uitgeschakeld

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1956 | | pagina 13