ONS MENU
ZEEMAN WORDEN....
Vogelbescherming diclit bij huis
Modellen voor Oostenrijk en Zwitserland
en....voor bij de Nederlandse haard
VAN DE WEEK
ORANJEFEESTELIJKHEDEN
Koentje's ideaal:
ZATERDAG 28 JANUARI
WEKELIJKS BIJVOEGSEL
PAGINA 3
Na het skiën
Spiegeltje, spiegeltje aan de wand...
Sinds de kalender Kerstmis wees, is er iedere vrijdagavond een
zeer bijzondere trein van het Haagse station vertrokken - een trein
die een heel ander soort reizigers vervoert dan elke andere trein. Die
vrijdagavond-trein heet de Berglandexpres, en zij, die voor die
express een kaartje hebben, zijn sportief aangedane lieden, die hoop,
verwachting en vreugde zelfs niet door een zwiepende Hollandse
winterregen of een razende zuidwesterstorm van hun gelaat laten
verjagen. Zij, die reizigers van de Berglandexpres, hebben zon en
sneeuw in het vooruitzicht; frisse heilzame lucht, ontspanning, een ver
kwikkelijke sport en een opwindende vakantie zijn voor hen het
nabije verschiet.
Sedert de kalender Kerstmis wees,
hebben vele sportieve Nederlanders
hun skibroek, hun skikousen, hun
windjak, wanten en andere accessoires
gepakt en zijn met de Berglandexpres
de witte wereld lngerelsd. Sommigen
zijn intussen alweer terug - bruinge
brand, uitgerust of met een gebro
ken been. Anderen zijn nog daar - In
het sprookjesoord met zijn witte ber
gen, En nog weer anderen vertrokken
gisterenavond, vertrekken volgende
week, of de week daarna Want het
skiselzoen is nog niet afgelopen.
Velen zijn met een minimum aan
bagage vertrokken, en vooral de door
gewinterde sportievelingen hadden
4dn, wat ze bij zich hadden Anderen
echter, en vooral de meest modieuze
Eva's, die in een min of meer elegant
hotel onderdak zoohten, hadden een
wat uitgebreider uitzet voor de winter -
vakantie samengesteld. Zij, die de
uren na het skiën even, of misschien
zelfs wel belangrijker achten dan een
kunstige slalom, hebben een deel van
haar vakantiegarderobe aan de uren-
na-het-skiën gewijd Terwijl zij, die in
een afgelegen Oostenrijks berghotel-
letje haar vakantie doorbrengt, zich
's avonds in een gewone rok en een
eenvoudig truitje hult, verschijnt de
modieuze (en misschien wel pseudo-)
ski-ster in een elegante Zwitserse
wintersportplaats in een meer aparte
kleding
De skisport heeft namelijk - net zo
als de zwemsport - een speciale en
aparte mode in het leven geroepen, een
mode waarin fantasie en originaliteit
elkaar de loef afsteken, Het is een mo
de, die net zomin voor het skiën zelf
bedoeld is, als de strandmode voor het
baden De mode die voor na het skiën
gecreëerd werd, verstaat zioh niet met
de iange latten - net zomin als een
strandbroek in het zeewater hoort of
een zonnehoed iets te maken heeft
met een onderwatermasker en rubber
zwemvliezen
Après-skl kleding, of after-ski kle
ding, zoals deze dracht voor na het
skiën wordt genoemd, is natuurlijk
vaak een luxe, doch wie niet de meest
extravagante creaties kiest, zal ze niet
alleen na het skiën In het winter
sportoord kunnen dragen, maar ook
bij de Nederlandse haard als de va
kantie ai lang achter de rug is Na-
het-skiën is immers een rekbaar be
grip, dat zowel toegepast kan worden
op een januari-avond in een Zwitsers
ch&let, als op een maartse dag bi) de
Hollandse kachel
De enkele modellen, die we vandaag
afbeelden en die gekozen zijn uit de
moderne (maar niet meest exotische
après-skl kleding, zullen dan ook niet
alleen haar passen die zioh een win-
tervakantle in de besneeuwde bergen
kan veroorloven, maar ook de vrouw,
die aan vakantiespreiding niet mee
doet en veilig thuisblijft
J V
Heeft U wel
geproefd, of ook
onder volgende
ZONDAG
MAANDAG i
DINSDAG: i
WOENSDAG i
DONDERDAG i
een» schorseneren klaargemaakt? Wanneer U ze nog nooit heeft
al» het géén onbekende groente voor U is, raden wij U het hier-
recept eens aan, nl. schorseneren In kaassaus.
Schelpje met kalfsvleesragoiit, varkenskoteletten, brusselslof,
aardappelen; chocoladepuddinkjes met slagroom.
Kopje soep (rest kalfsvleesbouillon); gebakken rolpens, rode
kool, aardappelen; fruit.
Riblappcn. gesmoorde witte kool met kerry, aardappelen;
vaniilevla met gebakken appelschijven.
Tomatensoep; riblap, bieten, aardappelpuree; fruit,
iWitte bonen weken!
Kop tomatensoep; boullli of klapstuk, witte bonen, aardap
pelen, zure botersaus.
Schorseneren in kaassaus, gebakken aardappelen; koffievla.
Nasi-goreng met omelette; fruit.
Recept: Gesmoorde kool met kerry.
H4 kg savoye of witte kool, 30 gr
boter, zout, 1 theelepel kerrypoeder
De kool schoonmaker en fijn snijden
Boter smelten, kerry toevoegen, hierin
de kool gaarsmoren in pl.m 20 min
met gesloten deksel Zout naar smaak
toevoegen Deze bereiding is vooral
zeer geschikt voor de iets flauwe witte
kool
Recept: Schorseneren in kaassaus.
1!4 kg schorseneren. 2 dl melk 20
gr boter, 20 gT. bloem, zout, 50 gr.
geraspte kaas
De schorseneren bij gedeelten schrap
pen. het geschrapte deel afsnijden en
in water leggen met wat azijn Is alles
schoongemaakt dan de stukjes wassen
en opzetten met water en een scheutje
melk en wat zout Wanneer ze gaar
zijn, na pl.m. '.a uur, afgieten en een
saus maken van boter, bloem, melk en
geraspte kaas. Door deze saus de
groente mengen, eventueel nog iets ge
raspte nootmuskaat erover strooien.
(Bij de tekeningen):
v. i. n. r.
Het eerste après-skicostuum, een
model van modieuze allure, vraagt een
slank figuur. Het bestaat uit een ge
tailleerde tuniek met een even uit
staande rok, die over een lange, nauwe
kousebroek van wollen jersey wordt
gedragen. De tuniek heeft driekwart
mouwen en een rond decolleté op de
rug. De mouwen en de halsopening zijn
met een rand bont afgewerkt. Is de
wintersportvakantie voorbij, dan kan
deze tuniek gemakkelijk door worden
gedragen, want het model verstaat zich
eveneens met een rechte, gladde rok,
die in de stad de Jersey-broek kan
vervangen.
De rok van het tweede figuurtje zal
de wèl- en de niet-ski-sters bekoren.
Het klokkende model is gemaakt van
drie kleuren wollen ratiné: zwart,
vuurrood en wit volgen elkaar, van de
taille naar beneden, ln gekartelde ba
nen op. In het wintersport-hotel wordt
deze rok over een vuurrode jersey „col-
lant" gedragen. Een „collant" is een
soort balletdanserstricot, uit één stuk
en met aangeknipte kousen. Het bo
venstuk van dit vuurrode wollen pak
komt ais blouse boven de rok uit, ter
wijl de pijpen als kousen zichtbaar
zijn. In een streek waar sneeuw en
lange latten geen dagelijks vermaak
zijn, zal dezelfde rok kunnen dienen,
aangevuld met een blouse van rode,
zwarte of witte Jersey
Het derde model geeft een Jak weer,
dat van witte wollen jersey is gemaakt.
Het is, in de wintersportplaats, toebe
horen bij een zwarte jersey „collant",
doch buiten het witte sprookjesoord
kan het met succes een rechte of een
plooirok aanvullen Driekiwart mou
wen, een diepe halssplit en zijsplitten
boven de zoom zijn de bijzonderheden
van dit witte overgooier-jak.
De laatste après-ski-creatie bestaat
uit een rok en een blouse, die net zo
goed achter de bar van een winter
sporthotel als op een Hollands thee-
of danspartijtje op hun plaats zijn. De
blouse is van zwarte (of gekleurde)
wollen Jersey, heeft een boothals en
driekwart mouwen en werd langs de
halsopening gegarneerd met effen
reliëf broderie. De klokkende rok is
van witte wollen stof
Het Voorlichtingsbureau van de
Voedingsraad meldt"
Misschien vindt U het aardig rond
deze bijzondere 31e Januari Uw maal
tijden een oranje tintje te geven. De
onderstaande recepten doen U daar
voor een paar Ideeën aan de hand.
Sinaasappelrijst.
100 gr. (6 eetlepels) rijst, 4 dl
(ruim 2 kopjes) water, een
halve citroen, 2 sinaasappe-
pelen, ongeveer 6 eetlepels sui
ker, 2 eetlepels oranje jam, 1/4
liter vaniilevla.
Van de citroenschil het gele gedeel
te dun afschillen. Het- water aan de
kook brengen met de gele schilletjes.
De rijst (wassen en) in het water
strooien. Het geheel aan de kook
brengen, even omroeren en zonder ver
der roeren gaar koken ln ongeveer 45
minuten. De citroenschil verwijderen.
De citroen en 1 sinaasappel uitpersen
en het sap door de rijst roeren. De
Jam en suiker naar smaak toevoegen
en het gerecht laten afkoelen. Zono
dig de rijst verder op smaak afmaken.
De rijst overdoen in een schaal en gar
neren met gehalveerde schijfjes si
naasappel. De vaniilevla apart erbij
geven.
Verhaal voor de kleintjes
Zeeman wordendat was Koen's
grootste ideaal. Het zou wel weer ver
anderen, dachten vader en moeder. Ze
herinnerden zich nog heel goed de tijd
aat Koen ijscoventer wilde worden, en
daarvoor vliegenier en daarvoor post
bode en daarvoor gymnastiekonderwij-
zer. Of was het banketbakker? Vader
en moeder wisten het niet precies meer
en dat kon je hen ook niet kwalijk ne
men. Evenals dat bij alle andere jon
getjes overal ter wereld het geval was,
veranderde Koen nogal eens van
ideaal. Toch, toen hij ouder werd, was
de keuze minder gek, vond vader.
Want toen Koen nog een heel klein
Koentje was. wilde hij Indiaan wor
den of koning.
Meestal duurde een periode, waarin
Koen beslist iets wilde worden, onge
veer een maand. Na zo'n maand ge
beurde er wel weer iets, dat hem voor
goed van toekomstplan deed verande
ren. Aan het eind van die tjscovent-
periode bijvoorbeeld was Koen, die
krijgertje speelde met een vriendje,
in volle vaart tegen een echte ijsco
venter opgebotst. Die ijscoventer werd
zo kwaad daarover, dat hij Koen een
draai om zijn oren gaf. Op datzelfde
moment kwam Koen tot de ontdek
king dat ijscoventers eigenlijk nele-
maal geen aardige mensen waren en
hij besloot bioscoopdirecteur te wor
den. Dan kon je lekker alle films voor
niets zien....
Zo wisselde dat steeds. Maar met
dat zeemansideaal was het toch wel
iets anders. Het duurde nu al min
stens drie maanden dat Koentje leder
die het weten wilde bezwoer, dat hU
zeeman werd.
Vader vond het zo'n gek idee nog
niet. „Tenslotte is ons land eens groot
geworden door de moed van de onder
nemende zeevaarders", zei hij tegen
moeder. „En de zee zit een echte Hol
landse jongen in het bloed".
Maar moeder vond het een denk
beeld om van te rillen. „Zeelui zijn
zo sterk en zo ruw", zei ze. „En onze
Koen is zo'n tenger ventje".
Ja, daar had ze gelijk in. Koen was
inderdaad een mager jochie en hit zag
er niet bepaald ais een zeeman uit.
„Dan moet hij meer eten", vond va
der en hij had óók gelijk, want Koen
wilde nooit eten behalve gebakjes
en knakworst.
Dus zei vader tegen Koen: „Als Je
werkelijk zeeman wilt worden, zul je
moeten beginnen met goed te eten.
Dat is noodzakelijk, daar wordt je
flink en sterk van".
En werkelijk, dat hielp! Koen
deed zijn best om zoveel te eten als
hij kon en hij at zelfs 's zaterdags het
bord bruine bonen leeg dat moeder
hem opschepte, ofschoon hij bruine
bonen neel naar vond.
Toen hij bijna jarig was, vroeg hU
een echt matrozenpak en wat was hij
blij toen hij het kreeg!
Trots als een pauw stapte hij de eer
ste de beste woensdagmiddag na zijn
verjaardag in zijn nieuwe pakje naar
de haven. Koentje woonde namelijk
met zijn vader en moeder in een ha
venplaats en al was het dan geen
grote havenstad, zoals Rotterdam of
Amsterdam, de haven was toch heel
echt. Koen vond het heerlijk om er
wat rond te dolen en in zijn matrozen
pakje had hij echt het gevoel dat hij
er al een beetje bij hoorde. Zijn aan
dacht werd op een zeker moment ge
trokken door een matroos, een vrij
kleine man, met een vriendelijk ge
zicht en een kort ringbaardje. Die ma
troos stond geamuseerd te kijken naar
een Engels schip, waarvan de lading
gelost werd.
Zó vriendelijk zag hij er uit, dat
Koentje, een beetje verlegen, naast
hem kwam staan en nieuwsgierig naar
hem opkeek. De matroos merkte eerst
niets, maar opeens keek hij opzij, in
Koentjes' hunkerende ogen. Hij lach
te Koen toe en dat vond Koen zo be
moedigend, dat. hij zei„Ik wil ook
zeeman worden".
De matroos keek naar Koen's fon
kelnieuw matrozenpak, lachte en zei:
„Maar matroos zijn, kereltje, dat is
niet alleen in een mooi pakkie rond
lopen. Je zult heel hard moeten wer
ken".
„Dat hindert niets", zei Koen vlug.
„Ik vind werken fijn".
Dat was niet helemaal waar. niaar
Koen nam zich op dat ogenblik voor
om voortaan altijd hard te werken,
heel hard.
De matroos vond Koen wel een grap
pig kereltje. Hij babbelde wat met hem
en vroeg toen: „Ga je mee. dan zal
ik Je m'n schip laten zien!"
Koen kon zijn ogen haast niet gelo
ven. blij dribbelde hij met de matroos
mee naar een grijze kustvaarder, De
Zeeleeuw. De aardige matroos liep met
hem het hele schip rond en vertelde
allerlei Interessante dingen over de
boot en over het leven op zee. Het
was een prachtboot, vond Koen. Hij
was opgetogen toen hij enkele uren
later thuis kwam.
„Zeeman worden.." zuchtte hij ver
langend.
Het zou wel weer veranderen, dacht
moeder. Maar vader was daar nog niet
zo zeker van'
M. F. B.
Als voorgerecht kunnen we geven
een half gevuld ei, gegarneerd met
plakjes wortel en met kleine papleren
vlaggetjes, die eventueel zelf te ma
ken zijn.
Gevulde eieren.
2 eieren, mayonaise of slasaus,
zout (mosterd, aroma), een
stuk wortel, een paar bladeren
kropsla, dunsel of veldsla, pa
pieren vlaggetjes op houten
prikkertjes gestoken.
De eieren hard koken, laten afkoe
len en doormidden snijden. De dooiers
er uit nemen en door een zeef wrijven.
De dooiers met een weinig mayonaise
of slasaus vermengen tot een samen
hangende massa en deze op smaak af
maken met zout (mosterd en/of aro
ma). De eiwitten met het mengsel vul
len en met de bolle kant naar boven
op een schaal of op schoteltjes zetten.
De groenten sohoonmaken en wassen.
De sla cm de eieren leggen en vlak
om deze heen een randje van dunne
schijfjes wortel aanbrengen.
In Iedere eihelft kruislings twee
vlaggetjes steken.
Vbrikozen taart.
200 gr. lange biscuits, 125 gr.
boter of margarine, 50 gr. poe
dersuiker; voor de crème: 200
gr. gedroogde abrikozen. 100 gr.
suiker, oranjeschilletjes of
oranjehagelslag, chocolade
strooisel of geconfijte vruch
ten.
De abrikozen een dag tevoren weg
zetten in zoveel water dat ze een paar
cm onderstaan. Daags erna de abri
kozen gaar koken in het weekwater.
De abrikozen op een zeef laten uitlek
ken en door de zeef wrijven; abriko-
zennat en -moes niet bij elkaar doen.
Het moes op smaak afmaken met sui
ker en laten afkoelen.
De boter of margarine week laten
worden op een warme plaats, maar
niet laten smelten. De boter of mar
garine met een houten lepel luchtig
roeren, de poedersuiker toevoegen en
het geheel nog even roeren, Bij lepels
tegelijk het abrlkozenmoes toevoegen
tot een goed-smakende crème is ver
kregen. Een derde deel van de biscuits
tegen elkaar aan plat neerleggen. On
geveer een derde deel van de crème er
over strijken. Hierop nog twee lagen
biscuits en crème aanbrengen. Met de
crème ook de zijkanten van de taart
bestrijken. Het geheel op een koele
plaats zetten tot kort voor het gebruik
en hier en daar versieren met sinaas
appelschilletjes of oranje hagelslag en
chocolade strooisel of geconfijte vruch
ten.
Kijkjes in de Natuur
Zó vriendelijk zag de matroos er uit, dat Koentje, een beetje verlegen,
naast hem kwam staan en nieuwsgierig naar hem opkeek.
Iedere winter, als ik een tekening en een beschrijving van een
vogelvoederhuisje wil publiceren, moet ik een kleine aarzeling over
winnen. Ik denk namelijk altijd: „Enige jaren geleden heb ik dat wel
voor de eerste keer gedaan, maar zijn de mensen er altijd nog wel
mee gebaat? Met andere woorden: doe ik ze er nog wel een dienst
mee
Maar als ik dan ondervind, hoe velen, die werkelijk wel wat
belangstelling voor de natuur hebben, mij nog weer aan boord
komen met de bekende vragen over vogels voeren in de winterdagen
(wat ik overigens heel best vind! laten ze maar vragen!) en als ik
mezelf bewust maak, hoe belangrijk dit stukje vogelbescherming op
eigen terrein is, dan zoek ik getroost mijn oude tekening maar weer
op, teken er voor de variatie een snoer pinda's en mezen bij en schrijf
een nieuw stuk over wintervoer en wintervogels, allemaal in de hoop,
dat hoe langer hoe meer mensen, grote en kleine, zich met deze
aardige vogelsport zullen gaan bezighouden.
Aardige sport, ja! Maar tevens een
nuttige sport en zeer zeker een opvoe
dende, als we de kinderen al vroeg er
mee vertrouwd maken. Want het oude
en misschien ln onze oren wat afge
zaagde gezegde: „Jong gewend, oud
gedaan" bevat toch maar een goede
kern en niemand zal willen ontken
nen dat een kind, dat wintervogels bij
huis heeft gehad in zijn eigen door
hem zelf getimmerd voederhuisje, la
ter nooit een vernieler in de natuur
zal worden.
Alleen daarom al moeten vele lezers,
die bijgaande tekening al eens hebben
gezien, het mij naar niet kwalijk ne
men, dat Ik dit onderwerp tooh maar
weer van stal haal: voor vele- lezers ln
het land is dit alles immers even
nieuw.
Daar komt bij, dat dit model een
bijzonder soort is (ik heb het zelf niet
bedacht, dus mag ik er wel over op
scheppen!) Het Is er namelijk een dat
op twee manieren kan worden ge
bruikt. Bekijkt U nu even de tekening,
vooral de werktekening met de letter
tjes. Wie begrip heeft van zo'n teke
ning, ziet direct, dat het onderste deel
de eigenlijke voederruimte is, waar
lekkers voor allerlei snavels kan wor
den gestrooid en dat de bovenverdie
ping bedoeld is als dubbele woning, dus
voor 2 vogelfamilies, die daar ln het
voorjaar gebruik van kunnen maken:
als het voeren n.l. is afgelopen.
De uitvinder van deze combinatie
(een inwoner van Breda) heeft het
bouwsel aan de praktijk getoetst. Hij
heeft er een mezennest in gehad. Of
beide „kamers" betrokken werden weet
ik niet. Dat zal de praktijk moeten le
ren. Mezen zijn niet zulke gemakkelij
ke buren. Maar de proef is te nemen.
Dus vaders van zonen en dochters,
die liefhebberij hebben ln de natuur,
stroop de mouwen eens op en maak
een prachtig sterk geval, dat voor win
ter en zomer dienst kan doen. Het kan
nog best: al kwakkelen we mooi door
januari heen. het wordt misschien
nog anders, we zijn nog lang niet over
de brug.
Wilt U de volgende punten in acht
nemen?
1 de maten van de zolder (c) zijn
20 x 40
2. zats takjes zijn overbodig.
3. de vlieggaten klein maken: voor
mezen niet groter dan 3 cm.
4. het schuine dak. dat op de drie
hoeken rust, maken van zink met
daarover een laag versgesneden
geknakt riet, dat met dun ijzer-
draad tegen schuiven wordt be
veiligd.
ZIEZO ik hoop, dat deze kleine bij
drage tot de vogelbescherming
een beetje succes mag hebben.
Nu moet. Ik nog een vraag beantwoor
den van iemand, die schrijft, dat hij
de lijsters, de merels, vinken en de
mussen sympathieke dieren vindt, die
hij graag in zijn tuin ziet, maar dat hij
de kraaien onaangename dieren vindt,
die hij zo gaarne zou willen weren
van de voederplaats.
Of er een oplossing is, die onaange
name en aangename dieren gescheiden
te houden? Tja! Een lastig geval. Als
U het eens probeerde met zo'n voeder
tafel, desnoods alleen maar een platte
tafel, zonder dak dus, op een paal. Met
opstaande latjes tegen het wegwaaien
van het voer.
Mezen bijv. krijgt U vast aan de
5. Het belangrijkste: de bovenverdie
ping vooral schroeven, want leder
voorjaar moet de zaak uit elkaar
worden genomen en gTondlg ge
reinigd met water en zeep. Dat
voorkomt besmetting met ongedier
te.
Dan mag ik niet vergeten de waar
schuwing Uw vogelhuis aan de onder
zijde tegen inklimmerij van katten te
beschermen met kippengaas, prikkel
draad e.d. En etensresten, die op de
grond komen altijd opruimen, opdat
geen ratten worden aangelokt.
pindaslingers en die zijn dan gevrij
waard voor het kraaienvolk.
Er is echter wat anders. Ik ben het
niet eens met Uw Instelling ten op
zichte van de dierenwereld. Die verde
ling in sympathieke en onsympathieke
vogels, needat ligt me niet, ik zie dat
anders. Het ls me te eng menselijk be
keken. Maar dit ls een heel onder
werp apart, waarop ik liever eens wil
terugkomen. Ik hoop dan te kunnen
duidelijk maken wat ik bedoel.
SJOUKE VAN DER ZEE
