Z\ Yx* l il n n pj r i DJ IJ IV PI DV>ol L RIVIERBLINDHEID NA 40 JAREN VORSEN OVERWONNEN rs 1 HET GEVEN VAN GESCHENKEN WOORD VAN BEZINNING Vliegenlarven en krabben deden dal der blindheidontstaan Trotse zege van „Strijders in 't Wit" 3e Jaargang No. 48 Zaterdag 3 December 1955 -\ V HET Feest van Sinterklaas zet ons elk jaar weer op nieuw voor vele puzzles. Ik bedoel dat niet diepzinnig al moet dit een woord van bezin ning zijn. Ik bedoel niet de vraag, waar toch deze „Sint- Nicolaasgestalte" in ons land vandaan komt. Natuurlijk van overzee! Alle goede dingen ko men van overzee. Ik bedoel ook niet de vraag, hoe het toch komt dat deze Ni- colaas de naam betekend „volksoverwinnaar" zijn naam zoveel eer aandoet; hoe het komt. dat juist zijn feest „het" oecumenische feest van de Nederlandse christenheid kon worden, het feest waaraan ieder, vroom en onvroom. Rooms en onrooms, meedoet; hoe het Om even bij die eerste vraag te blijven: laten wij bedenken dat het feest van Sinterklaas „de" gelegenheid is om anoniem te geven. Nu kunnen wij geven zonder dat dit ook maar enige verplichting oplegt aan wie ons geschenk ontvangt. Bedenk eens: er zijn zoveel „eenzamen", ook in uw eigen omgeving, die U nu, juist nu, toch ook een beetje vTeugde kunt geven. U hoeft er niet eens uw eigen naam onder te zetten. Alleen maar „Sinterklaas" is reeds voldoende. Het behoeft U schenk dat het kind, geholpen door een vriendelijke tante, kant en klaar in de winkel heeft gekocht. En als ouders wat geven aan hun kind. laten die ouders dan bedenken, dat hun geschenk moet passen bij de aard van hun kind. Een klein kind heeft meestal veel meer aan een leeg lucifersdoos je, waar het mee kan doen wat het wil, dan aan het prachtigste cadeau, waar het o zo voorzich tig mee moet zijn. Ik weet wel, de étalages en winkeluitstallingen, vol van prachtige en schitterende din gen, maken het ons niet ge makkelijk. maar laten wjj er voor zorgen dat onze geschen ken niet al te gemakkelijk of leeg zullen zijn. Honderdduizenden Afrikanen zijn nu bevrijd van de kwel lende angst, vroeg of laat blind te moeten worden. Dit is de be tekenis van de over winning, die Afrika's „Strijders in het Wit' bevochten op de ver wekker der rivier blindheid in Oost- Afrika. Alvorens DDT in de rivier wordt gestort, wordt de loop nauwkeurig gecontroleerd. duurde veertig lange jaren alvorens men dit ontdekte! Spel der Natuur DE rivierblindheid is in Kenya be perkt tot de hogere delen van de provincie Nyanza, waar honderd duizenden Afrikanen wonen in de dichtbevolkte streken langs de Ooste lijke oever van het Victoria Meer. De vruchtbare hoog gelegen gebieden in het Zuiden en Noordoosten van Nyanza herbergen de broedplaatsen van de viieg (Simulium Neavei), cfie de ziekte met zich draagt. Daar,, in die hoge streken, zijn honderden bergstromen. Men ontdekte, dat de vlieg het meest voorkwam in de buurt van stromend water! Deze ontdekking leidde uiteindelijk tot de oplossing van het rivierblind- hiidvraagstuk. Thans weten we, dat door een wonderlijk spel der natuur een zoetwaterkrab gastdier is van de larven en poppen van de vlieg (Simu lium Neavei), alsmede dat het mogelyk is om door toevoeging van D D.T.-poe der aan de rivieren de vliegen in de buurt uit te roeien. Maar alvorens dit gebleken was, waren lange jaren van vallen en opstaan, van geduldig vorsen en taaie vasthoudendheid nodig ge weest. Het Dal der Blinden EEN Brits entomoloog, dr Naeve, bezocht in 1911 de streek, waar de rivierblindheid heerst, en stelde vast, dat de vliegen daar een gesel waren. Hij gaf zijn naam aan de verspreider der rivierblindheid, de Si mulium neavei. Pas in 1922 echter legde een andere entomoloog, Dry geheten, ver-and tus sen het voorkomen der vliegen en de nvierblindheid. Welk dit verband was, bleek pas in 1938, toen twee geleerden tijdens een bezoek aan het „Dal der Blinden" (zo genaamd, omdat er zeer veel blinden wonen» tot het inzicht kwamen, dat de naar dr Neave ge noemde vlieg de drager van de ziekte was. Zij maakten een diepgaande stu die van de symptomen d.r nvierblind- heid. In 1939 nam James McMahon, een Ier. die door 25-jarige ervaring Kenya door en door kende en die bo vendien wetenschappelijk was ge- choold, de onderzoekingen verder ter hand. MoMahon begon zyn werk eveneens in het „Dal der Blinden", omdat daal de ziekte het meest voorkwam. Hij ont dekte, dat nabij de rivieren de ziekte de meeste slachtoffers maakte; meer dan 16% van de totale bevolking blees hier en daar aangetast te zijn. Na de wereldoorlog zette McMahon, samen met dr Garnham. zijn onderzoekingen voort. Hij was er nu van overtuigd, dat- de gevaarlijke vlieg op de een of andere wijze zijn jeugdstadia in het rivierwater doormaakte. komt, dat dit feest het toch al tijd weer opnieuw wint en het winnen moet van het Kerst feest. Dat bedoel ik niet, al zou hier over toch zeker heel wat te zeggen zijn. Maar ik ben bang dat U, die zou lezen wat ik hierover te zeggen heb mij dan misschien wel zou verwijten, dat ik de zon niet in het water kan zien schijnen en dat ik wel voor zichtiger moet zijn, of anders zal voor mij de maan niet door de bomen schijnen. Dat slaan wij dus over. Waar het mij hier om gaat is: het geven van geschenken. Aan wie zullen wij iets geven en wat? ook niet veel te kosten. De waarde van een geschenk ligt immers niet in wat het U kost, maar in wat het betekent voor hem of haar die het ontvangt. Zo kan een woord, een houding, een gebaar, een handdruk of een oogopslag al een groot ge schenk zijn. Dat men aan de ander denkt! Zo zitten wij ook meteen al midden in die tweede vraag: wat zullen wij geven? Laten wU bedenken dat een geschenk, wil het geslaagd zijn, altijd iets ei gens moet hebben. Het moei zaam gekrabbelde tekeningetje, waar het kind „zijn best" op ge daan heeft, heeft voor de ou ders meest een veel grotere waarde, dan het prachtigste ge- Een geschenk is eerst goed, wanneer het doortrokken is van de geur van een zuivere liefde, die heeft nagedacht en gewacht, tot zij iets vond dat echt een geschenk zou zijn, iets eigens en tegelijkertijd passend bij de ge voelens van wie het ontvangt. Daarom geloof ik dat het toch niet zo kwaad is dat het feest van Sinterklaas valt in de ty'd van Advent, in de tijd van de verwachting van het Kerst feest. Op het Kerstfeest zien wij de grote Gever, die in Christus alles geeft, zijn eigen Zoon als Redder der wereld. J. GROOT Ned. Herv. Predikant te Leiden D.D.T. heeft succes TWEE rivieren in het „Dal der Blinden" werden gedurende enige tijd behandeld met D.D.T. en toen bleek, dat de vliegenbevolking in het aangrenzende land na drie maan den was uitgeroeid. Het wapen tegen de vliegen was gevonden! Andere rivieren ten getale van enige honderden! kregen toen eveneens „injecties" met D.D.T. en na enige maanden rapporteerden de jonge Europese entomologen, die met hulp van Afrikaanse assistenten het werk verrichtten, een algeheel suc ces. Doch acht maanden nadien kwamen de vliegen weer. Was alles vergeefs geweest? McMahon was intussen verder ge gaan met zijn werk. Hij wilde weten, waar de larven der vlieg te vinden waren. Hij onderzocht vissen, krabben, insecten Hij liet stroompjes afdammen en speurde in kuilen en onder rotsen naar de broedplaatsen. Het succes bleef uit. Eindelijk gevonden Eindelijk echter kwam er goed nieuws. Een bekend geleerde, dr V. D. van Someren, vond een larve van een nauw met de Simulium Neavei ver wante vlieg, vastgehecht aan een kokerjuffer. Hij schreef dit aan Mc Mahon, die besloot om een laatste poging te doen om de drager van de rivierblindheidverwekker op te spo ren. Ditmaal had hij succes. Tijdens het doorwaden van een ondiepte in een rivier vonden zijn Afrikaanse helpers honderden krabben van een nog niet door hem onderzochte soort. Vrijwel al deze dieren droegen zowel larven als poppen van de Simulium Neavei bij zich. DAT was in 1950. Sedertdien zijn e met de ziektebestrijding in Kenya belaste instanties er in geslaagd om de vliegen uit te roeien in vier der „besmette" districten. Wel dra zal men het laatste bolwerk der rivierblindheid (Kakamega en Kai- mosi) aanvallen. McMahon is van oor deel, dat over twee jaar de gevaarlijke vlieg geheel uit Nyanza zal zijn ver dwenen. Wat is de betekenis van deze over winning der „Strijders in het Wit"? Tienduizenden Afrikanen, die van hun prille jeugd af geplaagd werden door horden borende, blindheid verwekken de wormpjes, weten nu, dat hen geen blindheid wacht in de komende jaren. Zij weten tevens, dat hun kinderen niet meer gekwzullen worden door die eeuwenoude gesel des lands. In streken, waar tfiindheid zeer veel voor kwam, kunnen de mensen met nieuwe moed de toekomst tegemoet gaan. tot heil van henzelven, tot heil ook van hun land. Bevrijd van de worgende angst, blind te moeten wordenbe grijpen wij wel goed, wat dat voor een bevrijding is? (Nadruk verboden) Blinde Afrikaanse kinderen, slachtoffers van de Rivierblindheid (Bijzondere medewerking) Wonderlijke dingen biedt Afrika de mens. Tot de vreemdste beho ren sommige ziekten, die de Afrikanen sedert mensenheugenis hebben geteisterd. Doch telkens weer slagen de mannen der wetenschap er in, zo'n ziekte de baas te worden. De jongste zege is die op de rivier blindheid, een ziekte, die aan de oevers van het Victoria Meer voor komt, en die de medici voor onoplosbare problemen scheen te stellen. DE rivierblinkheid (onchocerchiasis) wordt veroorzaakt door eer» mi croscopisch klein wormpje, dat op de mens wordt overgebracht door een vlieg. Onder de menselijke huid ver menigvuldigt het wormpje zich snel. Het verspreidt zich door het gehele lichaam. Komt het terecht in de oog weefsels. dan beschadigt het deze. De slachtoffers worden geheel of ten dele blind. De bestaande geneesmiddelen zijn onvoldoende in staat om de wormpjes te doden, maar thans is men zo ver. dat de vliegen, die als „trans- portdieren" fungeren uitgeroeid kun nen worden. De oplossing van het probleem stond en viel met kennis van de levensloop van de vlieg. Het was heel eenvoudig om de volwassen vliegen te vinden, want in iedere open ruimte in het hos zijn ze, soms bij duizenden, aanwezig. Maar om die vliegen te kunnen uit roeien. was het nodig te weten, waar de larven en poppen te vinden. Het Mr J. P. McMahon onderzoekt een krab. die de larven van de veroorzaker der ziekte bij zich draagt.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1955 | | pagina 11