Vóór 50 jaar begon de bescherming van het verwaarloosde kind Moderne kinderbescherming zoekt meer te voorkomen dan te genezen Burgers van Verona bouwen royale schouwburg met eigen middelen Het Poolse volk is een radijs: van buiten rood, van binnen wit RADIO Rotterdam boekte record-aanvoer ZATERDAG 3 DECEMBER Een kind, dat een vergrijp pleegt, moet niet gestraft maar geholpen Het Is vroeger werkelijk gebeurd, dat voor het gappen van een paar dubbel tjes twee meisjes van 8 en 9 jaar veroordeeld werden tot een gevangenisstraf van niet minder dan zeven en een half jaar, welke straftijd ze doorbrachten ln een gevangenis tussen volwassen vrouwen, van wie ze niet veel goeds leerden. Dat gebeurde ln 1878. Als thans een jongen of een meisje een geldbedrag weg neemt, dan wordt zorgvuldig nagegaan wat de reden is, dat het kind tot zoiets onsociaals komt. Heeft het soms moeilijkheden in zijn gezin en hoe zijn die moeilijkheden dan, wellicht met hulp van derden, op te lossen. „HELPEN" STAAT OP VOORGROND Tussen het einde van de vorige eeuw en het midden van deze eeuw ligt een hemelbreed verschil wat betreft de houding tegenover het kind in nood, wanneer men onder die verzamelnaam samenvat alle kinderen, die ln geeste lijke of lichamelijke zin hulp behoeven. Vroeger trad men op met hardheid, tegenwoordig is de allergrootste tendens om te helpen. Dat helpen, men kan ook zeggen: be schermen van het kind. nam officieel een aanvang vijftig jaar geleden, om precies te zijn op 1 December 1905, toen de Kinderwetten in werking traden. Een feit, dat deze maand in de volle aan dacht staat en op 1 December plechtig herdacht zal worden met een bijeen komst te Den Haag in de Ridderzaal, waar de minister van Justitie het woord zal voeren en ook de oud-kinderrechter mr J. Overwater. voorzitter van de Nationale Federatie de Nederlandse bond tot kinderbescherming, waarin alle verschillend gekleurde activiteiten ten behoeve van het kind, dat hoe ook hulp behoeft, zijn gebundeld. 20.000 KINDEREN IN GESTICHTEN Hoe groot en ten hemel schreiend het kinderleed was op het einde der vorige eeuw is niet te benaderen, toen 20.000 kinderen in gestichten waar een hard régime heerste waren opgeborgen en 10.000 „wezen" het in pleeggezinnen hard te verduren harden. Allemaal wer den ze „wezen" genoemd, of de ouders werkelijk dood waren of dat de kinderen van de ouders waren weggenomen wegens verregaande verwaarlozing of onaanvaardbare immorele exploitatie. ERBARMELIJKE KINDER ELLENDE Maar die erbarmelijke kinderellende moet men ook weer zien tegen de ach tergrond van die tijd met zijn verschrik kelijke sociale toestanden, waar we ons nu voor schamen. Wat een treurig thuis moet dat voor ontelbare jonge kinderen geweest zijn, waar niets anders was dan schreeuwende armoede, een werkloze vader en een uit wanhoop aan de drank geraakte moeder. Waren de verpauperde kinderen, die met bedelen moesten proberen zichzelf en 't gezin zon beetje in leven te hou den, van de ouders afgenomen, dan werd hun leed meestal alleen nog maar groter in die tijd, waarin nog zo weimg sociaal medegevoel bestond. Er zijn ons verha len overgebleven van wezen, die open baar „geveild" werden na de kerkdienst tegelijk met ouden van dagen en van wezen, die werden uitbesteed in gezin nen. die toch al van de bedeling leefden! Trof een kind het wat menswaardiger, dan bleef echter voortdurend de drei ging bestaan, dat de ouders het terug konden halen en het opnieuw exploite ren. wat voor meisjes soms prostitutie betekende. PSYCHOLOGIE EN PSYCHIATRIE Daaraan is radicaal een eind gemaakt door de kinderwetten van 1905, nadat reeds in 1874 door de wet Van Houten, arbeid (ze deden ook nachtarbeid) van jonge kinderen in fabrieken was ver boden. In de Kinderwetten namelijk werd het ouderlijk gezag aantastbaar gesteld. De staat kreeg de bevoegdheid om, wanneer het belang van het kind zulks eiste, de kinderen bij de ouders weg te halen teneinde ze elders beter te doen grootbrengen. De officiële „be scherming" van het weerloze kind tegen totale geestelijke en lichamelijke onder gang nam toen een aanvang. Al had. van particuliere zijde. Pro Juventute zich de kinderellende reeds aangetrok ken. Verlaten DE GANG VAN ZAKEN THANS Wordt een kind, via bemoeiingen van de Voogdijraad die binnenkort de Raad voor de kinderbescherming gaat heten van de ouders afgenomen, dan neemt een voogdijvereniging de zorg over. En zo zijn er in een halve eeuw tijds, uit het particulier initia tief, tientallen voogdijverenigingen van alle gezindten ontstaan, die wel niet persoonlijk voor de verdere op voeding zorg dragen, maar die hun bemiddeling verlenen om de pupillen in een liefderijk tehuis of inrichting of bij een geschikt liefdevol pleeggezin onder te brengen. De kinderbescherming, die zich over tienduizenden kinderen, van enkele da gen oud tot aan de meerderjarigheid, uitstrekt, is uitgegroeid tot een wereld op zichzelf, die echter enigszins verbor gen blijft achter de normale openbaar heid van het leven; wat zich verklaren laat, want er zijn bijna altijd delicate problemen mee gemoeid, die men liefst zoveel mogelijk achter de coulissen houdt. Een van de sterkste veranderingen, die zich de laatste vijftig jaar bij alle sociale hulpverlening, dus ook in de kinderbescherming, heeft voorgedaan, is wel, dat men van genezen steeds meer is overgegaan tot voorkomen. En in de opvoedkunde heeft de harde tucht van vroeger jaren plaats gemaakt voor het begrip en de hulp. waarmee de ouderen nu het kind tegemoet treden. Het bin nendringen van de wetenschap met name de sociologie, psychologie en psy chiatrie in de opvoeding en in de nog moeilijker opvoeding van andermans kinderen helpt de dragers van het werk der kinderbescherming om steeds beter de juiste weg te zien voor het kind. dat veel te jong met de ruwheid, de proble men en het leed van deze wereld in aanraking is gekomen. Dat wil nog niet zeggen, dat nu terstond ook overal vak kundig geschoolde beroepskrachten de leiding hebben in tehuizen, inrichtingen en internaten, waar kinderen heropge voed worden. Maar wel, dat de overtui ging steeds meer baan breekt, dat elk kind vóór alles nodig heeft om te ge dijen. een sfeer van onbaatzuchtige lief de, van veiligheid en geborgenheid, van vastgeworteld zijn, kortom de sfeer van „thuis", die zelfs in het beste pleeggezin maar zeer ten dele benaderd wordt. KIND EN GEZIN ZIJN ÉEN Op het ogenblik zijn er in ons land 20.000 voogdijkinderen, kinderen dus. waarvan de ouders zozeer in gebreke bleven, dat ze uit de ouderlijke macht zijn ontzet, ofwel wier ouders door ziek te of onmacht gevangenis de zorg voor hun kinderen tijdelijk uit handen hebben moeten geven. Het grootste deel dier jongens en meisjes verblijft in op voedingsinrichtingen van allerlei soort. Het kleinste deel woont tijdelijk in een pleeggezin. Sinds men de laatste jaren heeft leren inzien, dat het kind een onverbrekelijke eenheid vormt met zijn eigen ouderlijk gezin, weert men de ouders, die hun het leed en de vernedering van een schei ding heeft moeten aandoen en zoekt men steeds meer de weg om de ouders te helpen zich opnieuw te kunnen hand haven opdat de kinderen dan weer bij hen terug kunnen komen. Het preven tieve werk op kinderbeschermingsgebied mondt dan ook altijd weer uit in de positieve zorg voor het goede gezin, waar de harmonische sfeer van onderlinge liefde en begrip het allerbeste klimaat schept om een kind gezond en even wichtig :e doen uitgroeien. Maai- kinderleed, door schuldig toe doen van de ouders men denke eens aan alle werelden van leed, waarin kin deren leven wier vader en moeder voortdurend in conflict zijn of door trieste omstandigheden van debiliteit, ziekte of drankzucht der ouders, zal nooit weg te nemen zijn. KINDERRECHTER ZOEKT HET WAAROM Zoals gezegd zijn de twee bepalende tendenzen in de moderne kinderbe scherming om preventief te werken en om het kind als een eenheid met zijn ouderlijk gezin te zien. Gedraagt een kind zich dan ook sterk onsociaal of dreigt het scheef te groeien, zo dat er ingegrepen moet worden, dan tracht men eerst de situatie op te vangen, ter wijl het kind thuis blijft, door de ouders van buiten af tijdelijk een hulp toe te voegen. In de twintiger jaren is het in stituut van de kinderrechter ontstaan, die niet zozeer bestraffend dan wel helpend optreedt. Pleegt een kind een vergrijp of kan het zich helemaal niet normaal aanpassen, dan kunnen de ouders de hulp en raad van de kinder rechter inroepen, die niet de grootste aandacht schenkt aan wat het kind heeft gedaan, maar aan het waarom van dat onsociale gedrag. Dat laatste wijst er immers op. dat het iets niet aan kan. dat het in conflict is met zichzelf en hulp nodig heeft om eruit te komen. Die hulp wordt in veel gevallen ge boden door de gezinsvoogd eseen bui tenstaander, die vrijwillig de taak op zich neemt om een tijdlang de moeilijke jongen of het moeilijke meisje op vriendschappelijke wijze bij te staan, door op ongedwongen wijze te onder door op ongedwongen wijze regelmatig contact met het kind. en vooral ook met de ouders te onderhouden. Een moeilijke en verantwoor delijke taak. het ongemerkt bieden van deze „morele bijstand", een humane taak, die tactvolle toenadering vraagt en vooral een warm hart en een evenwich tige geest. Vijfduizend gezinsvoogden en gezins voogdessen maar er zijn er méér nodig hebben momenteel op deze wijze aandeel aan dat reuzenwerk van de kinderbescherming, dat steeds in beweging is, steeds evolueert, maar dat er, in al zijn facetten, op gericht is om het bedreigde kind de beste kans te geven, toch tot een zo geluk kig mogelijk mens uit te groeien. Deze zorg, op de beste wijze, voor het wel zijn van de bedreigde jeugd is ons aller zaak. Want in de volgende gene ratie zijn ZIJ de ouders, die op hun beurt het nieuwe geslacht zullen moe ten helpen om in deze onvolmaakte wereld vol tekorten, toch ook weer hun eigen geluk te veroveren. Prijsmaking van schip De Advocaat-Generaal bij de Hoge Raad, prof. Langemeijer, concludeerde in de zaak van de „Societé Anonyme Maritime et Commerciale" tegen de Staat naar aanleiding van het prijsma- ken van het aan die maatschappij toe behorende, onder Hongaarse vlag varen de schip „Nyugat" door Hr Ms „Korte- naer" na het deelnemen van Hongarije aan de oorlog tegen Joegoslavië. Professor Langemeijer concludeerde dat de Staat dient te worden toegela ten tot het bewijs, dat ten tijde van de prijsmaking de kapitein van de „Nyu gat" bekend was met het niet deelne men van Hongarije aan de oorlogshan delingen tegen Joegoslavië. Arrest 13 Januari. PLUIMVEE-TENTOONSTELLING TE RIJNSBURG Op de Kring tentoonstelling te Rijns burg van de Ver. Kopluko wisten ver schillende leden der „Oude Leidse" mooie successen te boeken. Mevr. Berk-De Hey wist met Holl. Hoen Zilverlaken le Z.G. en 2e G. te behalen met 2 Ereprijzen; in Holl. Hoen Zwart 2e GG. en met Tankonijnen 4e Z.G. en 3e GG. A. Berk in Wit Vlaamse Reus 3e Z.G. met Ereprijs; S. W. Berk in Klein Chin- cilla 3e Z.G. en tweemaal G. Het lid K. Stuifzand in Zilvervos ko nijn twee fraaie resultaten, n.l. le ZZG en le .G. met twee Ereprijzen. H. v. d. Bosch in Holl. Hoen zwart le Z.G. en 3e GG. met Ereprijs, terwijl H. Zonderop met dezelfde hoenders 2 maal le Z.G. en 3e GG. met Ereprijs behaal de. L. v. d. Nieuwedijk was winnaar bij de Welsumer krielen met le ZZG voor haan en le GG. met hen, waarmee hij bewees op de goede weg te zijn. Het jeugdlid H. Walekamp werd in Holl. krielen 2 maal eerste met GG. Ook voorzitter v. d. Mark wist weer verschillende prezen in de wacht te slepen n.l. met Holl. Hoen zilverlaken le Z.G.: le G en 3e GG. met 2 Ereprijzen. Tevens in Holl. Krielen le G; ZZG. Z.G. en 4 maal 2e GG. met 6 Ereprijzen; Oud Engelse Vechtkriel le GG., terwijl hij tevens beslag wist te leggen op het hoogst aantal punten voor de dwerg hoenders en de wisselbeker van de bur gemeester van Katwijk voor het hoog ste predicaat. F. v. d. Mark Dr. 4 maal GG met Sabelpoot. W. Ramak met Nor wich kroppers 2 maal le GG. met 2 ereprijzen, terwijl de Sierduiven-fokker W. Langezaal al zeer gunstig uit de bus kwam met 3 eerste en 4 tweede prijzen voor zijn Raadsheren, waarbij 1 maal ZZG; 6 maal Z.G. en 4 maal GG. De leden der Oude Leidse bewezen hiermede tot de beste fokkers in den lande te behoren. Zij zullen trachten op de 5e Europese tentoonstelling van Avi- cultura in de Houtrusthallen te Den Haag op 21 tot en met 24 Januari deze reputatie te handhaven. De provinciegeeft Rome liet goede voorbeeld door krachtig aan te pakken (Van onze Romeinse correspondent.) De mooiste stad van Noord-Italië na Venetië is ontegenzeglijk Verona, een vrij grote plaats (250.000 inw.) met talrijke en goed bewaarde monumen ten uit de Romeinse oudheid, de Middeleeuwen en de Renaissance. Maar Verona heeft ernstig geleden door bombardementen; het verloor zijn beide vermaarde bibliotheken, enkele van zijn mooiste paleizen, de tien monumen tale bruggen over de Adige, die door de Duitsers werden opgeblazen en de fraaie schouwburg, die het middelpunt vormde van het sociale en mondaine leven. Vele huizen en ook monumenten zijn weer herbouwd en ook de bruggen, waarvan de meest bekende: de middeleeuwse, met kantelen, weergangen en poorten versterkte Ponte Scaligero, dank zij Amerikaanse hulp geheel in oude vorm kon herrijzen. Maar de Veronezen voelen meer dan iets anders het gemis aan een grote schouwburg. Die schouwburg van Verona is niet iets, waar men min over denken moet. In de zeventiende eeuw had zich uit de rijke burgerij een groep gevormd van personen, die belang stelden in muziek en theater, zij vormden het Philharmonisch Genootschap en gaven opdracht aan de grootste en meest vermaarde architect op theatergebied, Francesco Bibbiena voor hen een theater te ontwerpen. In de jaren 1715 tot 1729 kwam het prachtige bouwwerk tot stand. Prachtig bouwwerk viel ten prooi aan vliegtuigbommen In die tijd dienden de schouwburgen niet alleen om er toneelvoorstellingen te geven, maar de leden van het genoot schap, die eigenaars waren van een vaste loge, ontvingen er ook hun vrien den en gaven er feesten. Zo kon het gebeuren, dat in 1749 door de onvoor zichtigheid van markies Spolverini, die (Ingez. Med.-Adv.) Generaal Anders bevreesd voor de Russen als ze lachen en dansen (Van onze correspondent in Stockholm.) „Ik ben niet bang voor de Russen als ze schreeuwen en te keer gaan, maar als Molotof lacht en Moskou danst, dan bekruipt mij de angst". Dit zei ons de Poolse generaal W. Anders, een van de drie hoofden van de Poolse raad, die nu pensioen geniet als Engels generaal. Wellicht herinnert men zich nog deze generaal, die in de eerste dagen van de oorlog tegen Duitsland werd gewond, daarna door de Russen uit het ziekenhuis werd gehaald en in de beruchte Loebljanka-gevangenis terecht kwam. In 1941 hadden de Russen hem weer nodig en op verzoek van de Poolse regering- in-ballingschap nam hij de leiding op zich over 70.000 Poolse mannen en 50.000 vrouwen en kinderen, die door de Russen waren vrijgelaten. Maar er was geen voedsel. Hij kreeg slechts een hoeveelheid voor 34.000 personen. Men stond hem toen toe, via Perzië het land te verlaten. Het duurde een hele tijd, voordat uit deze troosteloze troep 12.000 man waren opgeleid. Maar toen deze strijdkrachten werden ingezet, namen zij niet alleen Monte Casino, waar anderen al hun tanden op hadden stuk gebeten), maar zij drongen verder op door heel Italië. Polen in het buitenland sterk nationaal bewust SIEMENS /Ukafl AMfA/JMlM DOOR RUIMTE - ACOUSTIEK SIEMENS SUPER C 50 Optimale FM-ontvangst 8 Siemens buizen 3 Luidsprekers met ge scheiden hoge en lage toonrege ling Fraaie kast met kunststof- omlijstinq. ^45 Vraagt demonstratie Alle onderdelen voor Siemens radiotoestellen worden in eigen fabrieken vervaardi gd Rond de veemarkt Ook in Leiden was flinke handel met vaste prijzen Men was blijkbaar niet „bang voor Sinterklaas", want Maandag leverden de mesters en handelaren op de slachtvee - markt te Rotterdam het recordaanbod van het jaar, n.l 1427 stuks vette run deren en overigens waren de aanvoeren op de andere markten ook niet minder dan gewoon. De landkoeien waren dus nog lang niet op. al hadden de meesten al de stal geroken. Gewoonlijk is de week voor Sinterklaas erg rustig in de vleeshandel, maar er is in de groothan del èn voor het binnenland èn voor de export behoorlijk goede omzet geweest. Het valt dan ook op, dat juist de eind- markten dus ook hier te Leiden zeer vaste prijzen te zien gaven en alles schoon kon worden geruimd. Onze note ringen liepen weer van f 2.40f 2.80 per kg. geslacht gewicht, met voor de uit blinkers (veelal van de bietenkoppen ge mest) 10 tot 20 cent boven notering. De gebruiksveemarkten waren even eens voor het huidig tijdstip nog flink voorzien, terwijl in de handel noch in de prijzen enige zichtbare verandering viel waar te nemen; n.l. de prima klas sen in alle categorieën gezocht en duur en voor de rest nogal slepende handel met constante prijzen. Onze noteringen waren dan ook gelijk de vorige. De vette kalverenmarkt zette begin der week bij klein aanbod weer zeer duur in, doch Woensdag te Den Bosch, waar voor dit artikel wat het aanbod en de vraag betreft, de toon wordt aangegeven, verliep de markt stroef met staande prijzen, f 2 40f 3.30 per kg. levend gewicht. Mindere kwali teiten f2.10f2.30 per kg. Nuchtere kal veren vonden echter overal vlot kopers tegen weer even hogere prijzen. Veel werd voor exportdoeleinden vers en conserven aangekocht voor f45f70 per stuk. Fokkers tot f120 per stuk. Met het wolvee ging het minder goed. De aanvoeren stegen boven ver wachting en waren beslist te ruim. waar door de prijzen gemiddeld f 5 per stuk omlaag kunnen in onze notities. Er bleef dan ook nogal wat onverkocht. De var- kensmarkt was zeer willig met een op slag van 23 cent per kg. over de ge hele linie. De sluiting dezer week bleef eveneens op een hoger peil. Ook op de levering. Notering naar gelang de kwa liteit f 1 74 tot f 1.84 per kg. Zeugen van f 1.40—f 1.58 per kg. levend gewicht. Big gen en mestvarkens williger en stevig prijshoudend. De paardenmarkt was flauw gestemd, maar toch verre van goedkoop, f700— f1100 per stuk; slachters f 1.75f2.15 per kg. geslacht gewicht. „Dikwijls genoeg", zei ons de generaal met wie wij een onderhoud hadden, „hebben de officieren hun hoofd ge schud. Hoe kon ik zo grote verliezen ris keren? Ik kon, zeiden zij, toch niet op versterking rekenen. Maar mijn reserves lagen niet achter het front, doch in het bezette gebied. En toen de oor log haar einde naderde, teflden de Poolse strijdkrachten meer hoofden dan voor Monte Casino". ..Er is", vervolgde de generaal, „weinig veranderd. Het Polen van vandaag is als een radijs: van buiten rood, van binnen wit. Maar het leger kan niets doen. Alle hoge officieren zijn Russen en andere leidende functies zijn in handen van Poolse Communisten. Bovendien luiste ren de geheime agenten overal mee. Naar het Westen kunnen de anti-Com munisten ook niet uitwijken, want dan hebben zij twee ijzeren gordijnen te pas seren, de grenzen tussen Polen en Oost- Duitsland en tussen Oost en West. En in Oost-Duitsland staan thans 2022 Russische divisies, terwijl Polen er totaal 24 onder de wapenen heeft. Daar zijn dan de strijdkrachten van de politie bij inbegrepen, die ook beschikken over tanks, vliegmachines en zwaar geschut. Liever geen politiek De generaal sprak liever niet over po litiek en iedere vraag aangaande de door de vrije Polen gedachte grens van een eventueel nieuw Polen wenste hij ook uit de weg te gaan. Maar toch liet hij wel duidelijk uitkomen, dat zij nim mer met de Curzon-lijn tevreden zouden zijn. De Oostgrens moet weer die van 1939 worden „En het Westen?" „Nee, daar kan ik thans absoluut niet op ingaanDaar is stellig geen tijd voor Deze weigering kan verschillend wor den uitgelegd. Zijn de vrije Polen, die tot heden eigenlijk niets tegen de uit breiding naar het Westen hadden, thans bereid hun wensen aangaande Duitse schadeloosstelling te herzien? (hetgeen de landgenoten in het huidige Polen zeer teleur zou stellen) of is het verschil van mening tussen de in het buitenland le vende Polen zo groot, dat men er liever niet over spreekt? Of vreest men, dat ieder contact met West-Duitsland on mogelijk is, als men zijn wensen thans te duidelijk laat horen? Over de vijf werelddelen verspreid leven een 78 millioen Polen, die zeer nationaal bewust zijn. Een groot gedeelte van hen zou graag naar een vrij Polen terugkeren. Deze Polen eisen ook de vrijlating van 200.000 landgenoten, die volgens verkregen berichten nog in Rus land worden vastgehouden. Onlangs be loofde Moskou 3.000 Poolse officieren te rug te sturen, van wie enkelen al 16 jaar in gevangenschap zitten, nl. van 1939 af! Weliswaar wordt volgens gene raal Anders thans door de Russen be weerd, dat die arrestaties van 1939 op een vergissing berusten, maar daar wordt het er voor de slachtoffers niet veel beter op". Het is wel een volk, dat veel heeft moeten lijden in zijn loge een paar vrienden had onthaald en daarna weg was gegaan zonder de fakkels die voor verlichting dienden uit te doven, het gehele gebouw in enkele uren afbrandde! Het Genoot schap verloor de moed niet: het thea ter werd volgens de oorspronkelijke te keningen van Bibbiena herbouwd en in 1754 opnieuw ingewijd. Naast een ver rukkelijk klein theatertje In Nancy, was het „Filarmonico" van Verona het enige werk van de grote Bibbiena, dat ons restte: al zijn theaters in Duitsland,1 en Oostenrijk zijn óf verbouwd óf ge sloopt. Een milliard lire Maar op 23 Februari 1945 vielen bij een bombardement uit de lucht enkele Amerikaanse brandbommen op het dak van het theater; in twee uren was van het beroemde Barokke interieur, dat ge heel uit hout en stucco bestond, niets meer over en ook de buitenmuren moes ten worden gesloopt. In de jaren kort na de bevrijding had Italië andere zor gen dan de herbouw van een schouw burg in een provinciestad. Het leek dus of Verona zich voortaan zou moeten te vreden stellen met het antieke Romein se amphitheater waar 's-zomers open luchtvoorstellingen worden gegeven voor een publiek van 50.000 personen en met zijn bioscoopzalen. Maar het Phil harmonisch genootschap bestond nog steeds en alle aanzienlijke burgers be schouwden het als een eer daar lid van te mogen zijn. Twee jaar na de ramp schreef het genootschap een prijsvraag uit voor de herbouw van het theater op de grond, die nog altijd aan het genoot schap toebehoorde. Er werd een ont werp bekroond, waarvan de uitvoering een milliard lire (dus zes en een kwart millioen gulden) zou kosten. Het ver dween voorlopig in een la! De jaren gingen voorbij en de Veronezen veelden steeds meer het gemis aan een waardig centrum van mondain leven in hun stad. En tenslotte is er iets gebeurd, dat wel uniek zal zijn in de geschiedenis van het toneelleven in de gehele wereld. Royaal gebaar Overtuigd, dat noch de staat noch de gemeente steun zouden geven voor de bouw van een zo duur theater, zijn de zeventig eigenaars van een vaste loge bijeengekomen: zeventig dragers van namen, die in geheel Italië klinken als een klok. Ze begonnen met ieder vijf millioen (ruim dertig duizend gulden) „a fonds perdu" te geven voor de her bouw. dat was 350 millioeii en zij rond den het bedrag meteen maar af tot vijfhonderd millioen, de helft van de benodigde som. Dat is dus een geschenk. Voor de tweede helft hebben dezelfde zeventig burgers een lening verstrekt aan hun genootschap. Het geld is er en over enkele maanden wordt met de bouw begonnen. Er komt, ditmaal niet uit hout, maar uit steen en manner, een grote schouwburg met negentienhonderd! zitplaatsen, verdeeld over een parterre, drie loges en een galerij. Van het oor spronkelijke werk van Bibbiena zal al leen het grandiose toneelprospect (het proscenium), een meesterwerk van Barokke architectuur, worden herbouwd Dit is voorzien in het bekroonde ont werp ran de Veronese architect Vit- torio Filippini. Een tweede kleinere, maar niet minder weelderige zaal met zevenhonderd plaatsen zal dienen voor intiem toneel en ook als bioscoopzaal. Od de beschikbare grond, tweeduizend vierkante meter, komen voorts een groot hotel, een luxe flatgebouw, enkele win kels (kunsthandel, boekwinkel, enz.) en een groot café. Rome beschaamd In Rome voelt men zich tamelijk beschaamd door dit voorbeeld uit de provincie. Sedert 1936 heeft de hoofd stad van Italië géén concertzaal meer (Mussolini liet het oude Augusteum. be kend om zijn uitstekende acoustiek slo pen) en concerten worden gegeven in een oude, veel te kleine schouwburg met heel slechte acoustiek! Op het terrein, dat de gemeente vijf jaar geleden be schikbaar stelde voor een concertge bouw, hebben zich abusievelijk allerlei kleine industrietjes gevestigd en het zal jaren duren voor men de drie duizend personen, die zich daar zonder vergun ning bevinden, weer weg kan werken, zodat, ook al zou het geld er zijn (maar het is er nog niet) Rome vrijwel onge deerd de oorlog heeft doorstaan, nog jaren zonder concertzaal zal blijven. En in het zoveel kleinere Verona, door de oorlog zwaar geteisterd, bouwen zeven tig personen uit eigen middelen een schouwburg, die een wereldstad zou sieren! Het is waar, dat zij en hun na geslacht ten eeuwigen dage eigenaars blijven ieder van hun loge. maar ze hebben er een zoet prijsje voor betaald. We zullen voortaan maar niet meer mopperen als we weer een gulden of twintig (de gewone prijs voor toneel voorstellingen, de opera Is nog duurder) moeten neertellen. NIEUWE UITGAVEN In de Dillgentia-reeks „Wetenschap en Techniek in de praktijk" verscheen bij de Uitgeversmij. „Dlligentia" te Amsterdam ,.Gas en de toepassing van gas in de in dustrie", samengesteld door lr J. Beyder- wellen en ir G. Spee, verbonden aan de Gasstlchting te 's-Gravenhage.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1955 | | pagina 10