Verdiende zege van Oranje-ploeg op Noren in zeer saaie wedstrijd Zwak spel van beide aanvalslinies, maar Appel c.s. durfden tenminste te scliieten Zonder kaartjes Stadion in het 94ste Jaargang Maandag 7 November 1955 Tweede Blad No. 28672 Twee doelpunten van tegenvallende Bosselaar [Van onze sportredacteur) Het Nederlands elftal heeft gistermiddag in het Olym pisch Stadion een 30 overwinning behaald op Noor wegen. Maar deze verdiende zege ten spijt: een wed strijd waarover met driftig enthousiasme langdurig zal worden nagepraat was dit treffen beslist niet. Het 65.000 koppige publiek heeft zich met lange tanden door deze taaie voetbalkoek moeten heenbijten en kwam slechts dan tot geestdrift als het op een rozijntje stuitte in de vorm van een doelpunt. Het is de laatste jaren een veeg teken voor de aan trekkelijkheid van een wedstrijd van het Nederlands elftal geworden, als een deel van de toeschouwers de kreet „Abe, Abe" gaat aanheffen. En dat is gistermid dag weer eens gebeurd, in de tweede helft. Voor een groot deel is dit temperamentloze voetbal te wijten aan teleurstellend spel van beide aanvalslinies. Als wij onze noties goed hebben bijgehouden, hebben de Noorse voorwaartsen zegge en schrijve in totaal vier redelijk goed gerichte, maar toch geenszins gevaar lijke schoten op De Munck's veste afgevuurd Ook de Nederlandse aanvalslinie was niet bij machte naar de kwaliteit te reiken welke zij in de enkele weken gele den tegen de Belgen gespeelde wedstrijd bereikte, maar zij had tenminste nog de verdienste, dat zij schoot als zij een kans zag en daarmee wonnen Appel c.s. de wedstrijd Noors aanvalsspel schoot in afwerking op ontstellende wijze tekort Een opvallend groot overwicht heeft de Oranjeploeg nimmer gehad. Noch wat het veldspel betreft, noch op het gebied van de techniek gaapte er een duidelijk aanwijsbare kloof tussen deze Noorse amateurs en onze Nederlandse semi-profs. Maar in de afwerking schoot het Noorse spel op een ontstellende wijze tekort. Zeer duidelijk heeft de Oostenrijkse trainer Hahn gepoogd de Noren het midden- Europese speltype bij te brengen, maar op te maken uit hetgeen wij deze middag in het Olympisch Stadion kregen voorgeschoteld, is hij nog niet verder gekomen dan de onaangename hebbelijkheden die ook zo dikwijls aan het Oostenrijkse roetbal kleven: zeer veel dribbelen en zeer veel combineren, waarbij het lossen van een verrassend schot kennelijk als een bijzonder grote zonde wordt beschouwd. Men kreeg soms de indruk, dat de Noren zich hadden voorgenomen per soonlijk de bal achter De Munck te willen lopen. En met lange dribbels en dito combinaties moet men bij het drie tal Cor v. d. Hart, Wiersma. Kuys niet aan boord komen, een drietal dat het wapen van de perfect uitgebalanceerde sliding tot in zijn fijnste kneepjes kent en daarmee ook ditmaal weer succes boekte. Het resultaat: de Noren zagen nau welijks kans het Nederlandse doelgebied te betreden, waar een vrijwel werkloze De Munck zich moest vergenoegen met f De spelers niet zo lieel tevreden „Hoe voel je je na de twee doel- X punten?" vroegen wij na afloop x rechtsbuiten Bosselaar. Het ant- J woord was kort maar krachtig: ,,Ik ben gewoon nog Tinus X „Het ging niet zo prettig als tegen 2 X België". t Linksbuiten Carlier was niet te- X vreden over zijn spel (vele anderen j trouwens ook niet). „Tegen Schalke J ging het veel beter, omdat de Duit- sers ook beter voetbal speelden.." Linksbinnen Brusselers was ook X al niet tevreden over zichzelf. „Ik J had meer willen doen. Zoals bij- voorbeeld die voorzet, waaruit Bos- selaar het tweede doelpunt scoor- Het tevreden woord kwam van X X spil Cor van der Hart. „Ik ben te- X vreden over de achterhoede. Wij 2 X hebben de nul op het bord gehou- X X den en dat betekent een gewonnen wedstrijd". Wel had naar zijn me- ning het Nederlandse spel over het X X geheel beter kunnen zijn. t X Mldvoor Appel vindt, dat het i X Nederlandse elftal langzaam voor- X uit gaat. „De Noren zijn mij erg X X tegengevallen." Over zichzelf zei Appel": „Ik heb er hard voor ge- X X werkt." X X Dat bevestigde de Noorse stop- 2 X perspil Svenssen: „Die Appel is ge- X 2 vaarlijk en speelt hard, zoals over I het algemeen de aanvalsleiders in 2 X West-Europa. Maar ik had van j X hem meer techniek verwacht." X 2 De Belgische scheidsrechter Ver- X sijp tenslotte zei het nietmoeilijk X te hebben gehad. „Het was een X faire wedstrijd, die verdiend door X X Nederland is gewonnen. De Noren X X speelden bij vlagen goed voetbal. X X maar de meeste bewondering heb X 2 ik voor het doortastende spel van J X de Nederlanders. Ook hij uitte lof X X voor de Nederlandse achterhoede 2 met Van der Hart aan het hoofd. X de hapjes, die de Nederlandse achter spelers hem af en toe toewierpen in de vorm van terugspeelballen. En dat was dan het eerste punt, waarop wij stuit- tenbij het ontleden van het ..waarom deze wedstrijd zo weinig levendig was". Punt twee was het dikwijls tempo- arme en slordige spel van de Oranje- aanvalslinic. Buiging omlaag Hoezeer we ons dan ook mogen ver heugen over de overwinning van Oranje, we kunnen helaas nog niet bogen op een ideaal en „herboren" Nederlands elftal. De opgaande lijn, die de laatste tijd viel waar te nemen, heeft Zondag weer een duidelijke buiging naar omlaag gemaakt. Hopelijk was dit incidenteel. Maar zeker is het nog te vroeg om te beweren dat wij weer „meetellen" op de inter nationale voetbalmarkt. Evenals de No ren. kunnen wij ons voorlopig met de nodige bezorgdheid afvragen, wat het straks worden moet tegen West-Duits- land, dat zijn bondscoach Sepp Herber ger naar het Olympisch Stadion had gezonden om de twee toekomstige te genstanders van zijn ploeg in ogen schouw te nemen en die daarvan on mogelijk een hoge dunk kan hebben gekregen. liet deed merkwaardig aan te consta teren. dat een deel van de Neder landse ploeg en dan vooral de Nederlands eerste doelpunt. Bos- selaar (7heeft de bal over de op de grond liggende Hansen getikt. voorhoede in de ban gesloten leek van loomheid, onzekerheid en nervo siteit. De eenvoudigste ballen werden vaak gemist, het plaatsen mislukte telkens opnieuw en als men een ver gelijking trok met de strijd tegen de Belgen, was men geneigd te zeggen, dat de combinaties soms ontaardden in een dilettantistisch gedoe. Ztvak debuut Bepaald teleurstellend was het debuut van de met veel tam-tam aangekondig de linksbuiten Carlier. Voor rust liet hij af en toe wel aardige dingen zien. al hoewel hij ook toen al geen moment Clavan kon doen vergeten, maar in de tweede helft zakte zijn spel met zulk een afgrijselijke vaart bergafwaarts, dat. de ledën van de keuze-commissie er zo ongeveer grijze haren van gekregen moeten hebben. Ook de rechtsbuitenplaats was zwak bezet. Achter Bosselaar's voorzetten en passes zat slechts zelden voldoende kracht en zij hadden dan ook vrijwel nimmer de beoogde reikwijdte. Bo vendien toonde de jeugdige Feycnoor- der. die tegen de Belgen zo'n voor treffelijke wedstrijd speelde, een hardnekkige behoefte te hebben zich te begeven in persoonlijke duels met de Noorse rechtsback Falck, duels die hij voortdurend verloor. Maar en dat is natuurlijk uiterst belangrijk Bosselaar scoorde twee doelpunten. Hij zag de kansen en verwierf daar mee nieuwe lauweren. Appel had het niet gemakkelijk Appel had het tegen de opvallend goed koppende Noorse spil Svenssen niet ge makkelijk: men zou ook kunnen op merken, dat hij bij deze Noor geen schijn van kans had. Voor dit laatste spreekt wel het feit, dat de Fortuna- midvoor het allengs meer ging zoeken in harde schoten, van verre afstand ge lost. Acht minuten voor het einde had Appel met een van deze kogels succes, toen doelman Hansen vergeefs naar een van zijn van 20 meter afstand geloste schoten dook. Daarmee was Appel's faam, van in elke wedstrijd goed te zijn voor minstens één doelpunt, gered, maar daarnaast liet hij door zijn traag in goede schietpositie komen toch zoveel zéér goede kansen voorbij gaan, dat wij hem ditmaal beslist geen voldoende kunnen toekennen. Zonder tot de hoog vliegers te behoren, was Brusselers van PSV nog de beste man van onze dikwijls slecht positie kiezende aanval. De Eind- hovenaar had een belangrijk aandeel in het tweede doelpunt en viel op door zijn doorzetten. Rechtsbinnen De Bruyc- kere was zeer ijverig en speelde beter dan tegen de Belgen, maar was toch ook nu weer geen opvallende figuur. Bleef het spel van onze aanvalslinie dus ver beneden de verwachtingen, Schaap en Klaassens speelden op het middenveld een voortreffelijke partij, terwijl, zoals wij reeds hebben laten uitkomen, de Oranje-achterhoede heer en meester was over de Noorse voor hoede. Wat onze verdedigers betreft: we geloven dat als de wedstrijd uren langer zou hebben geduurd, ook dan de Noren nog geen kans zouden heb ben gezien tegen v. d. Hart c.s. een doelpunt te scoren. Vergeefse aanvallen Over deze weinig opwindende wed strijd valt natuurlijk niet zo heel erg veel te vertellen. Na vele vergeefse aan vallen van weerszijden kwam het eerste „grote" moment in de twaalfde minuut, toen na een goede combinatie tussen Appel cn Brusselers de eerste in vrije positie voor doelman Hansen kwam. De Noorse keeper wierp zich echter onver vaard op het leer en voorkwam daar mee een zeker lijkend doelpunt. Pech had Appel, toen hij in de zeven tiende minuut op een listig hakje van De Bruyckere het leer oerhard inschoot en rechtsback Falck zich nog in de baan van het schot kon werpen. Ook Brusse lers was niet fortuinlijk, toen hij enkele minuten later het leer handig over de uitlopende Hansen tikte, maar links back Bakker het nog naast het doel kon werken. Opluchting Na deze eerste periode van zich traag voortbewegend voetbal kwam in de dertigste minuut als een ware opluch ting het eerste Nederlandse doelpunt. Het was in zekere zin een „zwijntje", want toen Hansen bij een voorzet van Carlier de bal wilde plukken, kwam hij in botsing met Appel, van wiens hoofd de bal voor de voeten van Bosselaar vloog. De Fcyenoorder kreeg een verslagen doelman Hansen voor zich en benutte deze unieke kans be heerst: 10. Zeven minuten later volgde de tweede treffer. Een uitstekende pass van Car lier bracht Brusselers vrij op de linker vleugel. een voorzet-op-maat van de Eindhovenaar volgde en hoog opsprin gend tikte de weer precies op tijd aan wezig zijnde Bosselaar de bal voor de tweede maal achter de Noorse doelman: 2—0. Twee minuten voor de rust schoot linksbinnen Kristiansen hard op het Nederlandse doel. De Munck stopte het schot rustig, het was ook niet zo bijster gevaarlijk, maar we wilden het toch éven memoreren, omdat het de tweede Noorse inzet was van deze eerste 45 minuten zeer tam voetballen. Tweede helft In de tweede helft zag het aanvan kelijk er naar uit, dat het spel een levendiger karakter zou gaan dragen. In het eerste kwartier zagen we van beide zijden enkele aardige aanvallen, waarbij eerst Appel een dot van een kans kreeg (hij maaide evenwel royaal over de bal En dit brengt het geweldige schot van Appel in beeld. De Fortuna- aanvalsleider staat rechts op de foto. heen) en daarna Carlier. die het doel bij de cornervlag zocht. Ook een heel leuk opgezette aanval van de Noren liep op mets uit, want het eindschot van de veelgeroemde rechtsbinnen Kotte leek nergens naar. Na deze korte opleving, vielen beide ploegen echter weer terug naar de saaie speluitvoering van voor de rust. Af en toe was het een geknoei in de doelgebieden van jewelste. Twee maal achtereen kreeg Appel een goede kans. maar het duurde zo lang voordat hij zich in de goede schietpositie had gezet, dat Svenssen nog vrij gemakkelijk het gevaar kon keren. Ook toen de ver opgedrongen Schaap het leer zeer fraai vrij had gemaakt voor Appel, kwam er mets van terecht Het was op dat moment, dat een deel van het publiek de kreet „Abe, Abe" aanhief Acht minuten voor het einde had Appel toch eindelijk succes. Hansen dook over zijn onverwachte kogel, van 20 meter afstand gelost, heen en de stand was 30. In dc laatste minuten noteerden we nog een aardig schot van Bosselaar. nog zo'n geweldige kogel van Appel, die nu echter naast ging en op het allerlaatste moment dan nog een schot van Kotte (het vierde Noorse schot in deze wed strijd), dat in handen van De Munck belandde. En toen kwam het verlossende eind signaal van de Belgische arbiter Versijp, die bijzonder goed floot en een zeer pretthige indruk achterliet. Stunt van het jaar Zonder ook maar een snippertje een toegangsbewijs gezien te hebben drongen de Amsterdammers Jan Beems en André Pool gistermiddag door tot op Meningen van officials Duitser Herberger geïmponeerd door Nederlandse achterhoede De coach het West-Duitse elftal, Op de vraag wat Herberger van de ko- Sepp Herberger, heeft de wedstrijd NederlandNoorwegen bijgewoond. In de eerste plaats om het spel van de Noren in ogenschouw te nemen, want op 16 November a-s. speelt West- Duitsland tegen de Noren. Na afloop hadden wij een ogenblik ge legenheid om hem naar zijn mening te vragen. De Noren zijn voor Herber ger een vraagteken. „Ik heb dc hele wedstrijd zitten zoe ken naar een oplossing voor het mat te spel van de Noorse" voorhoede. Kwa litatief was het spel behoorlijk, maar er ontbrak de felheid om doelpunten te kunnen maken". Bosselaar's tweede treffer: Han sen is kansloos mende ontmoeting van zijn ploeg te gen de Noren denkt was het ant woord: „Daar is niets van te zeggen. Het is en blijft tenslotte voetbal". Voordat Herberger in een gereed staande auto stapte om zijn trein te halen zei hij nog geïmponeerd te zijn door het spel en de stevigheid Nederlandse achterhoede. De wedstrijd over het geheel vond hij nogal teleur stellend. Heerste in het Nederlandse kamp een opgewonden stemming door de zege, in de Noorse kleedkamer was de stem ming minder goed. De Oostenrijkse trainer van de Noren, Willie Hahn, sprak er zijn teleurstelling over uit, dal de Noorse voorhoede niet de kracht had gevonden om door te sto ten. „Telkens weer kwamen wij een onder deel van een seconde te laat". Over de Nederlanders zei Hahn, die als oud speler van Admira geborerr en geto gen is met 't korte Oostenrijkse spel: „Het Nederlands elftal is op de goe de weg, maar met dit voetbal kan men niet iedere wedstrijd winnen. Het lengtespel van de Nederlanders moet nog meer afgewisseld wordgn met kor te passes". Overigens was Hahn van mening, dat de Nederlanders een gelukkige overwin ning hebben behaald. De voorzitter van de Nederlandse Tech nische Commissie, de heer G. Kruyver, is tevreden over het eindresultaat, maar niet over hel spel. Hy wijt het minder goede spel van de Nederlan ders aan de speelwijze van de Noren, waaraan de inspiratie ontbrak. Tevre den is de heer Kruyver, omdat „wij in de laatste wedstrijd tegen de Noren in Oslo de minderen waren en nu toch duidelijk de meerderen". Ook de voorzitter van de keuzecommis- sie, de heer H. Hoolboom. noemt dit een winstpunt. „Positief is de duidelij ke 30 overwinning, maar daarnaast hebben wij ook dc negatieve punten gezien" Keuzecommissielid Henk Pellikaan, vond het maar een matige wedstrijd, gezien de conditie, waarin de Nederlanders verkeerden. de groene grasmat van het Olympisch Stadion. En toen de volksliederen ge speeld werden, stonden beiden stram in de houding naast het Nederlands elftal! Hoe dit mogelijk is? Het tweetal, dat dit stoute stukje leverde, begrijpt er zelf ook nog niets van. Maar ze lapten het hem, Dick Bessem's leg ei- van contro leurs ten spijt, aldus de Telegraaf. Het verhaal begmt in d« fruitzaak, die de 27-jange Jan Beems in de Haarlem merstraat 121 drijft. „Zonder kaartje kom jij nooit naar binnen", zeiden enke le klanten tegen Jan. Jan heeft in nauwe samenwerking met zijn vriend, de 22- jarige radio-verkoper André Pool, die twee huizen verderop in de Haarlem merstraat woont, bewezen, dat het wel ging- Het duo liet zich (gratis) door een hun onbekend gebleven heer van het Centraal Station naar het Stadion rijden wist daar een controleur te verschalken en nam aldus de eerste hindernis zonder veel moeite. „NOORS GEZELSCHAP" Bij de hoofdingang stond de bus, waarin zich het Noorse elftal bevond. Een vriendelijk praatje met de chauffeur en hup, ze zaten in de bus. Deze reed naar de ere-tribune, waar de gehele ploeg aan officials werd voorgesteld. Ook Jan Beems en André Pool drukten ijve rig handen Toen het veld inspecteren. Jan en An dré waren ook van de partij. En op dat veld stonden ze nog, toen de klok bij half drie wees en de volksliederen klon ken. Naast Tinus Bosselaar. Beiden heb ben eerst nog scheidsrechter Versyp een hand gegeven, voor ze zich naar de ere tribune spoedden Niemand hield hen aan, Ze hoorden immers bij het Noorse gezelschap? IN ERE-LOGE Als vorsten in de ere-loge gezeten volgden beiden de eerste helft. In de rust zijn ze weer op pad gegaan, om, toen het spel voor de tweede keer be gon, op de voor de herenbelasting ambtenaren gereserveerde plaatsen on der de ere-tribune terecht te komen. „Ik zag een mij bekende ambtenaar, die me met zyn hoed minzaam groette en we kregen nog een kop koffie ook", vertelde Jan Beems. Na de wedstrijd zijn ze met de tram huiswaarts gegaan In de De Lairesse- straat kreeg deze tram 'n aanrijding. Een passerende automobilist - „die dacht dat we van de pers waren" - heeft het tweetal met een sneltreinvaart naar de plaats van bestemming gereden HENGELSPORT Visclub "t Hof hield haar 3e prij- zenwedstrijd te Aalsmeer. Uitslag: l. w. Huis 1060 gr. (tevens gr. blei en gr. voorn); 2. J. Volkers 800 gr.; 3 v. Eigen 650 gr.; 4. JPiet; 5. J. v. Went; 6 w" v. Went; 7. J de Bruin; 8. P. Kooien; 9 J. v. Went sr; 10. B, Ouwerkerk.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1955 | | pagina 3