Weense opera uit de as herrezen met melk meer mans Haakte beurs zich bij koersstijging aan overdrijving schuldig? Zou het zó niet kunnen?. \M-Ven. Spiofuf jjeSbot'nlltafó femtodSonstatliMgs- Srtixnanmsisutxfls... [ste Jaargang Zaterdag 5 November 1955 Vijfde Blad No. 28671 Dit modernste operatheater ter wereld kostte veertig millioen gulden (Ingez. Med.-Adv.) Rust en stabiliteit zijn meer gewenst dan een nieuwe hausse (Van onze financiële medewerker) Het ia gebruikelijk dat voor elk verschijnsel, ook op de beurzen en in de ont- kkeling van het economisch leven, een verklaring wordt gezocht en zo heeft men th de laatste weken ook uitgeput in het zoeken van een verklaring voor de ïmezwaai op de beurzen, die met de ziekte van Eisenhower inzette en tot een langrijke daling van de koersstand der aandelen leidde. Hoewel er zonder twijfel D zakelijk verband is tussen die beide in zoverre, dat Eisenhower in de huidige astellatie van de wereldpolitiek een rustgevende figuur kan worden genoemd, kan toch niet worden aangenomen dat de beurzen weken aaneen ongeanimeerd soms flauw blijven, alleen Omdat de President van de V. S. laten we hopen deljjk patiënt is. Er moet dus, zo redeneert men, een andere, diepere oorzaak n voor het geschokte vertrouwen in de aandelenmarkt, dat zich zo lange tijd htereen heeft kunnen handhaven. Men heeft het, als bekend, in de conjunctuur tocht en in de overspanning, welke men hier en daar meende te kunnen consta- •en. Maar men heeft het ook in en op de beurs zelve gezocht in zo verre, dat tn de jongste koersstijging op de aandelenmarkt als ongemotiveerd heeft gesig- leerd en als een gevolg zag van een overspannen speculatie, welke op de conjunc- or pleegt vooruit te lopen. fu is het zo dat verschillende waar- ners, ook als ze tot een uiteenlopend deel komen, gelijk kunnen hebben, hans tot op zekere hoogte. Want een ichtige koersstijging op de beurzen !ft doorgaans meer dan één oorzaak als de een zegt dat de conjunctuur- iwikkeling tot voorzichtigheid moet jen en de ander dat de koersen, zo- I in New York als in Amsterdam, te waren opgeschroefd, dan hebben de vermoedelijk gelijk. Zoals we de ige week schreven, geeft de conjunc- ir reden tot enige zórg, niet zozeer de conjunctuur zelve dan wel omdat n de snelle conjunctuurontwikkeling verschillende opzichten, maar met ne in verband met het tekort aan ar- dskrachten, geen baas kan. Het gevaar bestaat immers dat men inder de indruk van de enorme In- lustriele bedrijvigheid en de grote rlnsten. welke door de ondernemin- ;en worden gemaakt, tot een zo grote itijging van de consumptie komt dat Ie productie het niet kan bijhouden u de export bedenkelijk achteruit- laat. Dit was bjjv. in Engeland het [eval, maar ook in de V.S. is dit ge- 'aar niet denkbeeldig. In ons land is, «ais uit de jongste maatregelen wel i gebleken de regering bevreesd dat Ie nog steeds onbevredigde vraag naar rerkkrachten tot stijgende lonen en irjjzen zal leiden en dat daarom de ndustriele expansie moet worden af geremd. Hier WTeekt zich een poli- iek van een zo groot mogelijke werk- felegenheid, welke noodwendig met nflatlonistische tendenzen gepaard noet gaan. Dat men hier de lijn van de zwakste erstand volgt en aan de verkeerde ut begint door het geld weg te halen n de plaats waar het economisch net jotste nuttig effect sorteert en tege- tertijd de liquiditeit van de schatkist it enkele honderden millioenen ver- «t, ontmoet uiteraard in de kringen a het bedrijfsleven scherpe critiek. !n rekent ons zelfs voor. dat de ver- elde inning van de voorlopige aansla- hibij de ondernemingen geld weg- Igt dat nog niet is verdiend, althans niet is ontvangen, rhans de beurs. Heeft zij zich de laat- tijd zo zeer misdragen en het koers- II opgeschroefd, zonder dat hiervoor Ugdelijke motieven konden worden ngevoerd? Dat er hier en daar enige trdrijving was, kan worden toegege- n. Maar men is het er over eens dat n een conjunctuuromslag geen sprake ook nu nog niet en om die reden was s een koersdaling niet direct nodig. Wat waren de motieven voor de jong- i koersstijging op de aandelenmarkt? de eerste plaats de inflatie in het rieden, waaraan de koersen, als gevolg n dwangmaatregelen door de rege- ig, zich lange tijd niet konden aan- ssen. Dividendstop, speculatievewinst- lasting en een te zware druk op de nsten verhinderden dat. Als de prij- n stijgende waarde van de activa toe emt en ook de winsten in geld uitge tikt, voortdurend oplopen, maar het Diinaal kapitaal van de ondememln- n blilft gelijk dan moet zich dat in n stiigend percentage van het no- Inaal bedrag der aandelen uitdrukken Hiervoor is geen grens te stellen. Men n niet zeggen dat een aandeel te Dg noteert omdat er 500. 600% en !er voor wordt betaald. In de V.S bben de aandelen grotendeels eeen minale waarde, ze worden z.g. in ééns- Vend geld verhandeld, bovendien jrden ze. als de prijs van de aandelen Jkt en de zaken goed gaan, vaak ge- litst en als men hiermee rekening lidt en dit in procenten uitdrukt, Wit men tot koersen, welke voor som- Ige fondsen in de duizenden lopen. De prsstand als zodanig zegt dus nleto. w zeer hoog genoteerd fonds kan een ïrkere basis hebben dan een laag ge teerd fonds. Voorts wordt er *p het rendement Mn de aandelen gewezen, nn het In We jaar tijds van 6.7 tot 4.4% Is ge taald. Het zou onjuist zjjn deze factor <>U de beoordeling van fondsen te eerwaarlozen. Maar men vergete niet tnt sinds de laatste tiid aan het divi dend-rendement terecht minder Waarde werd gehecht. In de eerste Plaats omdat de fiscus nog altijd met •en t« groot deel ervan gaat strijken, tnaar voorts omdat net lage dividend- rendement bij vele ondernemingen *n met name bU de grote concerns af en toe wordt goedgemaakt door claims of bonussen. Men denke hier aan Unilever, die in korte tijd twee maal 25% bonus uitkeert en thans feitelijk 22% over het voordien uit staande kapitaal betaalt. in de eerste plaats om wat een onder neming uitkeert, maar wat ze verdient, omdat dit toch te eniger tijd aan de aandeelhouders tongoede moet komen. Men heeft dit de laatste tijd terecht in gezien en in zoverre was de koersstij ging van de aandelen dan ook gemoti veerd. Men denke hier ook aan de AKU. die eenzelfde kapitaal heeft als tien jaar geleden maar c.a. zesmaal zoveel ver dient als toen. Dit wil niet zeggen dat op grond van deze overweging een koersstijging maar steeds kan voortgaan. Tal van onderne mingen hebben de laatste tijd hun ka pitaal aan de gestegen geldswaarde van hun actief en de grotere geldwinsten aan gepast, waardoor dan ook de koer sen der aandelen op een lager niveau zyn teruggebracht. Maar nog altijd geldt dat het dividendrendement een factor is, welke minder betekenis heeft dan voor de oorlog. Het is ontegenzeglijk juist dat in de recente koersstijging, behalve de tot dusver plaats gevonden waarde vermindering van het geld, ook de verwachting van een voortschrijden van dit proces een rol speelde. Een feit is ook dat op dit moment van een openlijke inflatie niet kan worden ge sproken. Maar dat ook de regeringen er bang voor zijn, wordt uit haar jongste maatregelen wel duidelijk. En of ze zal kunnen worden gekeerd, blijft vooreerst een open vraag. Als men zegt dat thans voornamelijk een looninflatie te vrezen staat en de winstmarges van de bedrijven daar door zullen verminderen, hetgeen tot lagere dividenden kan leiden, dan is dat een halve waarheid. Want een Oostenrijk, en Wenen in het bijzonder, heeft al wekenlang reikhalzend uitge zien naar de heropening van de beroemde Staatsopera, het majestueuze gebouw aan de Ringstrasse, dat in Maart 1945 door een luchtbombardement in een ruine werd herschapen en dat thans in volle glorie is herrezen. De Gala-première in de nieuwe opera wordt heden-, Zaterdagavond, gehouden en belooft de „grootste première" sinds de oorlog te worden. De belangstelling voor de voor-verkoop Is zo enorm geweest, dat de politie er met speciale brigades aan te pas moest komen om de liefhebbers, wie het bordje „uitverkocht" van de cassa's aangrijnsde te weerhouden van een bestorming van het gebouw. Uren en uren lang hebben de mensen voor de opera „gekampeerd", wachtende op de opening der Ibketten. Er waren nog slechts 539 plaatsen beschikbaar. De rest was aan officiële personen toegewezen. In de verhuurinrichtingen van Wenen was reeds dagenlang geen rokcostuum en vrijwel geen smoking meer onbe sproken voor Zaterdagavond, want het dragen van avondkleding is verplicht op de gala-openingsavond. Met Beethovens Fidelio zal de hernieuwde Staatsopera worden ingewijd. De muziek wordt uitgevoerd door het Weense Philharmonlsche orkest onder leiding van dirigent Karl Böhm. De beste plaatsen van de openingsvoorstelling kostten maar liefst 750 gulden per stuk, maar men heeft lang niet aan alle aanvragen kunnen voldoen! Sommige liefhebbers zonden ondertekende chèques, met een briefje: „Vul maar het bedrag in dat u wilt, als u mij maar twee plaatsen stuurt"! Kristallen kroon kan een klein gezin huisvesten Fidelio zal een „festival" van een maand inluiden, in de loop waarvan bui ten Fidelio zes verschillende opera's en twee balletten uitgevoerd zullen worden. Alle voorstellingen zijn reeds uitver kocht. Op het programma staan: Mo- zarts Don Giovanni, Richard Strauss' Frau ohne Schatten en Der Rosenkava- liex, Verdi's Aida, Wagners Meisterein- ger, Allban Bergs Wozzek en de balletten Giselle van Adam en Othello van Bla- cher. Tenslotte zal Bruno Walter een maal de Negende Symphonic van Beet- looninflatle vindt haar complement tenslotte noodzakelijkerwijs in een prijsinflatie, waardoor ook de be drijfswinsten, in geld uitgedrukt, gaan stijgen. Het is te hopen dat men de doorwer king van dit proces zal kunnen voorko men, maar dat men er niet ten volle ge rust'op is, behoeft niet te bevreemden. En dat de beurs er altijd nog rekening mee wil houden, evenmin. Waarmee natuurlijk niet is gezegd dat ons een nieuwe hausse op de aandelen markt te wachten staat. Het is zelfs niet te hopen. Een periode van rust en sta biliteit is verkieslijker. H" J. J. V jET „armzalige, zielige pro- I vincieplaatsje Leiden, waar L van de bevolking de laat ste kwart eeuw maar met 1000 per jaar toenam" heeft in de loop der eeuwen al héél wat stormlopen te verduren gehad. Het is de vraag of men er zich aan de „Bredestraet" veel van aantrekt: helmen en zwaar den komen er niet meer aan te pas en angstige vrouwen zien hun trotse mannen niet aan het rapier geregen. We zouden 't nog wel eens willen meemaken gelijk op dit plaatje, toen in 1204 de Burcht bestormd werd: burgemeester Van Kinschot met zyn vroede vaderen gestoken in harnas bo ven op de transen en daar in de diepte 'n oprukkende ex-burge meester Van Gerrevink, nog al tijd fiks ter been, omstuwd door zijn getrouwen en dan maar kletteren tegen eikaars schilden. Een oor-verrukkend gehoor daar bij die stil geworden burchtwallen, waar de nagalm van aloude worstelingen om goed en bloed al lang verstorven is en men alleen nog maar bij een kopje leut de herinnering daaraan kan opfrissen. HET zou wat zijn voor een 3 Octoberdaghéél Oegst- geest in gesloten colonne, ruim baan bevelend aan het moderne verkeer, de afsluitbo men verbrijzelend, ópdringend naar het Stadhuis en daar spreekkoren aanheffend en ui ting gevend aan het hoogopge- kropte gevoel van eigenwaarde. Daartegenover een minzaam toeluisterend Stadsbestuur van het provincieplaatsje en even minzaam antwoordend. „Maar, lieve mensen, wat bezielt Je toch? Wij moeten bouwen, éls- maar bouwen en het enige wat wij vragen ls een paar meter van jullie grond". Verontwaardigd de anderen: „Géén meter, géén centimeter, géén millimeter geven wij. Zoek liet in Voorschoten, Warmond, of Leiderdorp". Dan, plotseling gerucht, aan zwellend tot rumoer, uit andere richtingen. Wie komen er aan?. De Voorschotenaren, de Lei derdorpers, de Warmondenaren, in breed en ondoordringbaar ge lid. Het worden opstoppingen, waar zelfs de béste politie-com- mlssaris geen raad mee weet, maar het wordt een 3 October dag, die beslist élle voorgaande aan belangstelling overtreft! TAMMER, dat in deze eeuw I dergelijke schouwspelen niet J meer in de mode zijn. Ze zouden de eentonigheid van alle dag kunnen verbreken, ze zouden bewijs geven van tem perament. Van fierheid en van krijgsmanskunst waarin onze voorvaderen zich konden uitle ven, maar waar een hoogopge- voerde beschaving geen kansen meer toe geeft. Nu gaat het allemaal zo om slachtig: paperassen, documen ten, telegrammen, moties, één stroom van papieren naar G.S. en deze heren dan zitten met de handen in het warrige haar, niet wetend, hoe, over de hoof den van anderen heen. tot wijze besluiten te komen, die de kool en de geit sparen. Nee: we zouden - op gevaar af van sensatielust beticht te worden - zo'n stierengevechtje in de aloude „Bredestraet", dicht bij de historische „Blauwe Steen" bést willen meemaken. Wij zouden ons natuurlijk zorgvuldig op de achtergrond houden, vooral geen partij kie zen, want zowel Leiden doet „prachtige dingen" als Oegst- geest doet „prachtige dingen". Alleen maar toekijken en zien hoe de éne Burgemeester de andere een voetje licht en triomfantelyk om zich heen ziet. WAT zou er een gejuich opstijgen - zij het van de ene kant dan wel van de andere kant - onder al die pottenkijkers, die het één voor één het béste weten, terwijl ik me - héél verstandig! - liever op de vlakte houd. Er zou inééns een einde geko men zijn aan alle geschrijf, aan alle opwinding. Wie de meeste ochtendgym nastiek gemaakt heeft en zich het minst met hersengymnastiek bezig hield, zou de de overwin ning behalen. Gelijk in 1204 G.S. zouden zich niet in alle mogelijke bochten hoeven te wringen, om er uit te komen en weer rustig kunnen slapen. Harde bezems vegen schoon! De beslissing zou er nü al zyn! FANTASIO Bestorming van de Burcht. Anno 1204 hoven in het operagebouw dirigeren. Dirigenten van de verschillende uit voeringen zyn: Karl Böhm, Hans Knap- pertsbusoh, Rafael Kubelik, Fritz Rai- ner, Rudolf Mor alt en Heinrich Holl- reiser. Als in de gloriedagen van de Habsburgers De wederopbouw van de Staatsopera heeft ongeveer 40 millioen gulden ge kost. Er ls 7000 ton beton, 3700 ton staal in verwerkt, er zijn 2% millioen stenen gebruikt en 800 km. eleotrische kabel, alsmede een heel bos aan hout. Aan het gebouw zelf hebben 750 arbeiders ge werkt, aan de inrichting nog eens 1500. Toen de eerst opera in de Jaren na 1860 werd gebouwd, in de gloriedagen van de Habsburgers, noemde men het ,4e opperste expressie van een gulden eeuw", waar die helft der juwelen en driekwart van de adel van Midden- Europa in de loges gezien konden wor den". De nieuwe opera is even schitterend als de eerste, maar heeft bovendien een aantal 20ste eeuwse gemakken, zoals air conditioning, zeer zachte zitkussens, een thermostatische verwarming en zeer mo derne verlichting. Het reusachtige brandscherm, dat langs hydraulische weg wordt op- en neergehaald, ls met gouden platen be dekt, 55.000 platen om precies te zyn, de keizerlijke loge van weleer is nauwkeurig gecopiëerd, gestoffeerd in purper. Er aan grenzende is de „thee-salon"' van vroe ger dagen herrezen. De kristallen kroon, die in het midden van de zaal hangt, is groot genoeg om een klein gezin te huis vesten Drie tonelen en draaitoneel Het aantal altplaatsen is verminderd van 1758 in de oude opera tot 1658 thans, het aantal staanplaatsen van 547 bot 521. De autoriteiten van de Staatsopera verklaren met trots, dat het nieuwe ge bouw het modernste operatheater van de wereld is. Drie tonelen en een draai toneel maken een verandering van decor binnen enkele minuten mogelijk. De to nelen zijn onderling verwisserbaal, door achteruitschuiving, opheffng en daling. Voor massa-scènes kunnen het achter en het voortoneel gelijktijdig worden ge bruikt. Het derde toneel is een zijtoneel Orkest, ballet en solisten beschikken over repetitielokalen uitgerust met de modernste vindingen op het gebied van acoustiek. In de sollstenkamers zijn luid sprekers, waardoor de solisten de gehele voorstelling kunnen volgen. Totale oppervlakte van het gebouw: 10.136 vierkante meter; oppervlakte van de drie tonelen: 1500 vierkante meter; opening van het toneel: 14% bij 12 me ter; hoogte: 27 meter; totale diepte van voor- en achtertoneel50 meter; groot ste hoogte van de vloer tot de nok: 45 meter; de orkestbak biedt ruimte aan 120 musici Er zijn vier ijzeren brand- schermen, die binnen 15 seconden kun nen worden neergelaten. Door een ther- mostatlsch controlesysteem wordt iedere tempeatuurveranderine in enig deel van het gebouw onmiddellijk geregistreerd Uitvoer van bloembollen opnieuw gestegen De uitvoer van bloembollen van de oogst 1955 vertoont opnieuw een niet onaanzienlijke vooruitgang in vergelij king tot het recordjaar 1954. Tot 29 October 'tulpen, hyacinthen en narcissen zijn vrijwel weg en gladio len moeten nog komen) is 49.628 ton over de grenzen gegaan tot een waarde van 141.097.000 gulden. Op 29 October 1954 waren deze cijfers 47.628 ton 127.125.000 gulden. De grootste sprong vooruit werd op de Duitse markt gedaan. Hier werden tot dusver 2000 ton bollen meer verkocht, dan in het vorige jaar. De uitvoer naar Engeland en Amerika bleef ongeveer constant met resp. ruim 10 5 duizend ton en 12.000 ton. De Finse markt werd beter. De uitvoer van de oogst-1954 bracht 162 millioen gulden op. Het ziet er naar uit, dat dit bedrag royaal overschreden zal worden, mits zich geen teleurstellen de resultaten op de gladiolenmarkt voordoen. Weer haring naar Israël De afgelopen week heeft de voorzit ter van de Nederlandse Bond van Ha ringhandelaren, de heer J. B. Relchardt, besprekingen gevoerd met autoriteiten in Jeruzalem Deze besprekingen heb ben geleid tot een contract van ruim 10.000 vaten gezouten haring, waarvan de levering dient te geschieden In de maanden Januari en Februari 1956. De overeenkomst kwam tot stand binnen het handelsverdrag tussen Nederland en Israel. In 1954 werd omstreeks de zelfde tijd een dergelijk contract afge sloten, zodat nu, nadat de export van dit artikel enige Jaren had gestagneerd voor de tweede maal ln euccessle een bevredigend resultaat werd verkregen. Eï komt in kikn nut SttlittUoiuMiidaLbclrit. (ynet dz édiis. Sónt) (Wtarckia v/ectóiii- '~L (Jooï iOjoziq •viocen V iiambmndiaii^c Wi deza. iWk een bazcac vectRafe&ifch- Mxk De IIX R.V. kitid. on de VMOkomtnoqwateen Ptopacymda. auond.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1955 | | pagina 7