Ook de Russische intellectueel heeft generlei eigen mening Nieuwe Rijksverhouding in de Wesl vraagt ernstige ondernemingsgeest De speeltechniek 94ste Jaargang Zaterdag 5 November 1955 Zesde Blad No. 2867 De Staat bepaalt welk beroep het kind zal bekleden In mijn hotelkamer in Odessa heb ik mij direct thuis gevoeld. Het zwaarmoedige interieur deed niet onder voor dat van het Moskouse en Kiewse hotelvertrek. Ook voor de aankleding van deze kamer had de ..Intourist-manager" (ongetwijfeld op een veiling) de hand kunnen leg gen op een enorm groot bureau, een meer indrukwekkend dan mooi inktstel, een tafel, pluche stoelen, kortom meubilair, dat zijn gouden jubileum al weer enige jaren achter de rug heeft. Ik heb evenwel grote waardering voor de wijze, waarop er ook hier weer naar gestreefd was om het de vreemdeling zo goed mogelijk naar de zin te maken. Dat men in alles vijftig jaar achter is gebleven, vormt op zichzelf nog een attractie. Het hotel heeft een enorme, marmeren hall. een statige trap, over de treden waarvan een loper ligt, die rond 1900, bijzonder fraai moet zijn geweest en brede gangen, die getuigenis afleggen van een vroegere luister. Hotel „Odessa", op de balcons waarvan het in de avond in dit subtropische klimaat goed toeven is. heeft veel weg van de middel klasse hotels aan de Franse Zuidkust. Het ligt aan een prachtige pro menade, die door rijen bomen, in drieën is gedeeld en beplant is met een niet te schatten aantal, diep-rode kana's. Die promenade, hoog gelegen, omsluit als het ware de haven van Odessa. In een prachtig aangelegd park. aan het zuideinde van de lange boulevard, staat het borstbeeld van de grote Russische dichter Alexander Poesjkin. DE onderwijzer, die niet officieel in dienst van „Intourist" is. maar graag als gids fungeert, omdat hij. zoals hij mij vertelt, voor geschiedenis een grote voorliefde heeft, toont zich een groot bewonderaar van Poesjkin ..De strijdbare poëet, schepper van „Eugen Onegin" en ..Boris Godoenof', werd in 1820 verbannen, wegens zijn ongeoor loofde politieke activiteit Des avonds, wanneer ik met de onder wijzer geniet van een heerlijk glas Kaukasische landwijn komt het gesprek weer op Poesjkin. Mijn gastheer, maakt het mij duidelijk, dat er in de Russische geschiedenis steeds figuren naar voren treden, die het volk willen bevrijden van knellende banden. ..Die strijd zal voortduren zolang het Russische volk leeft", zegt hy. Een merkwaardige op merking. Als ik hem er op wijs, dat die vrijheid er nu toch is zo althans wordt het op de scholen geleerd en aan vreemdelingen verteld haalt hij de schouders op. ..Lenin heeft in zijn werk „Staat en revolutie", duidelijk laten uit komen. dat de strijd tegen onderdruk king een eeuwige strijd is. De door hem gegeven beginselen, met de practische verwezenlijking waarvan Stalin een be gin heeft gemaakt, zullen steeds aan gevochten worden. Pas, wanneer de wereld de Sovjet-staat de kans geeft zich ongestoord te ontwikkelen en een einde maakt aan haar politiek van wantrouwen en bedreiging, zal het Rus sische volk zich werkelijk vrij kunnen gaan voelen." IK heb de vriendelijke meester, die ik kan rangschikken onder de intelli gente rommunisten, rustig laten uit spreken. Doch toen heb ik hem aan de band van feiten, die zich in de Sovjet- politiek van de laatste tien jaren heb ben voorgedaan, trachten duidelijk te maken, dat het de Sovjet-Unie zelf is geweest, die de rest van dc wereld in een situatie van permanente angst voor een nieuw oorlog heeft gebracht. Dat het het Kremlin was en is, dat steeds «eer dc pogingen om alle geschillen tussen Oost en West uit de weg te rui men. tegenwerkt. Zo ridicuul als ik zyn theorieën achtte, zo vond hij de mijne, liet propaganda-apparaat is in de Sov jet-Unie in bekwame handen. Zelfs de Intellectueel dc onderwijzer sprak Engels, Spaans en Duits blijkt in de Moskouse propaganda-sprookjes steen hard te geloven. Ik heb hem gevraagd of hij zijn wijsheid over het Westen uitsluitend geput had uit de informatie bronnen in zijn eigen land. „Natuurlijk", antwoordde hij. „Wat anderen vertellen is toch in strijd met de waarheid. Maar ik ben vrij om naar de buitenlandse radiozenders te luiste ren en buitenlandse couranten te lezen". Mijn repliek was, dat ik aan die vrij heid niet twijfelde, doch er geen bete kenis aan hechtte, omdat het luisteren naar vreemde radiozenders onmogelijk is. gezien de op volle toeren draaiende Russische stoorzenders en er in de Sov- Jet-Unic geen buitenlandse courant te koop is „Buitenlandse couranten lees ik wel", merkte hij op en ten bewijze daarvan toonde hij mij een courantuit de Duitse Oost-zóne! Maar de onderwijzer was vriendelijk en de Kaukasische wijn goed. Op zijn verzoek heb ik een bescheiden college over het leven van Willem van Oranje gegeven. Blijkbaar heb ik het niet best gedaan, want hy. vergeleek onze Vader des Vaderlands tenslotte metPoesj kin. die ook een groot vrijheidsheld moet zijn geweest. VAN de promenade voert een enor me brede trap. bestaande uit grote granietplaten, naar de ha venwijk van Odessa. Deze trap wordt Het sanatorium in Odessa, dat in 1953 werd gebouwd is primitief in gericht. onder de historische monumenten ge rangschikt Op de treden zouden honderden brave burgers op beestachtige wijze zijn afge slacht door de Kozakken, toen zy de muitende bemanning van de „Potem- kin" van voedsel en drank wilden voor zien. Ik gevoelde geen behoefte om gedetailleerd te worden ingelicht over deze bloedige affaire. De bewoners van Odessa bleken er anders over te denken, want zij dronken als het ware. de woor den van de lippen van de gids. Op een gegeven ogenblik luisterden er alleen de Odessenaars. Of ze het verstaan hebben weet ik niet. maar dit is van minder belang, want het blijkt in de Sovjet- Unie nog immer een attractie te zyn. een landgenoot een vreemde taal te horen spreken Odessa is schilderachtig. Behalve de opera, die in dezelfde stijl is opgetrokken als de Weense Staats- opera. heeft het stadje geen monumen tale gebouwen Het avondvertier omvat een druk be zoek aan gelegenheden, die voor café's moeten doorgaan Ik zag heel veel lie den wodka innemen, een kostbare en gevaarlijke bezigheid, omdat het drin ken van dit vuurwater niet geleidelijk tot beneveling leidt, doch bepaalde fasen overslaat, zodat men ineens van de wereld weg is Het klimaat is in Odessa ook 's nachts uiterst mild en van die omstandigheid profiteren heel wat wodka-borrelaars DE actieve „Intourist" had 'n bezoek aan een der 72 sanatoria, die Odessa telt. op het programma ge plaatst. Van onder tot boven heb ik zo'n inrichting, waarin rheuma-patiënten waren ondergebracht, kunnen bekijken Alhoewel geen expert op het gebied van sanatoria, kan ik toch wel verklaren, dat de inrichting der zalen en vertrek ken zeker met van modern allure is. Het kwam mij voor. dat er met de voor- Welk een grote invloed de propaganda ook op de intellec tueel in de Sovjet-Unie heeft, toont onze speciale verslagge ver in bijgaand artikel aan. Hij had een gesprek met een onder wijzer. die de mening was toe gedaan. dat de Westerse we reld de Sovjet-Unie belaagt. Ook verhaalt onze verslag gever over een bezoek aan een sanatorium in Odessa. schriften ten aanzien van hygiëne nogal de hand wordt gelicht De kamers, waar in de patiënten lagen, waren klein en het enorme aantal vliegen, dat de muren bevolkte, zou een Nederlandse genees heer-directeur zeker nachtmerries heb ben bezorgd. Niet alzo zijn Russische collega, die hiernaar gevraagd, de vlie gen allerminst beschouwde als bacte- riëndragers. Voor een fabrikant van vliegenvan gers zou er in dit sanatorium goud zijn te verdiennen. Het meubilair, binnen en buiten het gebouw dat qua architectuur in 1850 gebouwd kon zijn. doch volgens de ge velsteen in 1953 werd opgericht, was armetierig. De douche-cellen behoeven naar mijn smaak, dringend vernieuwing. VAN tuinaanleg heeft men niet veel kaas gegeten. Het geheel deed rommelig aan Alleen de borden, waarop lange citaten uit redevoeringen der Sovjet-leiders zyn aangebracht, zijn behoorlijk onderhouden. Ik denk zo. dat het inprenten van communistische leu zen en het in zich opnemen van uit spraken. gedaan door vooraanstaande Sovjet-functionarissen van grote bete kenis worden geacht voor de genezing van een patiënt. Anders kan ik het niet verklaren, waarom hiermede zo met kwistige hand in dit sanatorium is om gesprongen. Het vertrek, dat als con sultatiebureau kan worden aangemerkt heeft meer het karakter van een dépen dance van het hoofdkwartier der com munistische party. Maar de mensen waren vriendelijk en tot het geven van alle gewenste inlich tingen bereid. Kennelijk was men trots op hetgeen men de vreemdeling kon tonen. De door mij reeds hierboven ge noemde onderwijzer, had mjj verteld, dat vóór de Octoberrevolutle van 1917, Rusland geen sanatoria kende. Ik neem dit op zyn gezag graag aan. Als dit dus zo is. kan het volk van de Sovjet-Unie terecht trots zijn op dc vele inrichtin gen, welke het thans heeft. De zorg voor de volksgezondheid is groot. De midde len. waarmede men die volksgezondheid, veilig wil stellen en dan bedoel ik de door mij in Moskou bezochte klinieken en het sanatorium in Odessa zyn evenwel naar Westerse begrippen nog vrij primitief. IN Odessa ben ik ook iets naders te weten gekomen over het onderwijs. Op zevenjarige leeftijd gaan de kin deren naar school. Het leerplan verschilt niet veel van dat der Hollandse lagere scholen naar mij bleek. Alleen aan de handenarbeid wordt, naar ik kon oor delen. meer aandacht besteed. NNa de lagere school, volgt de middelbare, die alleen openstaat voor die jongens en meisjes, die verder zullen studeren Over dat studeren aan een universiteit be slissen met de ouders. De onderwijzer of onderwijzeres maakt uit of de leerling geschikt is voor verder studeren en dus tot de middelbare school kan worden toegelaten. Uit verkregen inlichtingen heb ik sterk de indruk gekregen, dat ook de ouders niet bepalen, welk beroep hun kroost later zal bekleden De Sov jet-Unie heeft met een enorm tekort aan arbeidskrachten te kampen. Daar van maakt niemand behalve de „Intourist'-functionaris een geheim. Op grond daarvan is het voor de Staat van groot belang, dat het nu reeds weet over welke tevoren afgerichte krachten hij in de toekomst zal kunnen beschik ken. De Staat selecteert, waarbij met de wens van het individu niet al te veel rekening kan worden gehouden. Daar de tegenwoordige generatic en het opgroeiend geslacht met ijzeren hand geleerd is te gehoorzamen, behoeft voor tegenstand der Sovjet-Russische ouders, die misschien andere plannen voor de toekomst hunner kinderen heb ben. niet gevreesd te worden. flngez Med.-Adv.t Snipverkouden Straks hebt U griep l Neem een AKKERTJE ...dat helpt direct! flngez Med.-Adv.t Zó boeiend is nu PANORAMA Koninklijk bezoek loopt ten einde Uitzetten gezamenlijke koers (Van onze reisredacteur) Paramaribo Het Koninklijk bezoek aan Suriname en daarmee aan de Rijksdelen in de West loopt ten einde. Vanavond de grote jeugddemon- stratie in het stadion van Paramaribo, morgenochtend na het kerkbezoek, het laatste officiële programmapunt: onthulling van het door Nederland aan Suri name aangeboden monument, gemaakt door de grote Nederlandse beeld houwer Mari Andriessen en voorstellende een Creoolse, een Hindustaanse en een Nederlandse vrouw, symbool van de lotsverbondenheid van verschil lende rassen, die als vrije deelgenoten in één Koninkrijk leven. Nederland biedt Suriname dit beeld aan uit dank voor de bijstand, die de kleine en bepaald niet rijke Surinaamse bevolking zo gulhartig aan het door de oorlog getroffen Nederland schonk. De rollen zijn thans weer omgedraaid, het is Nederland dat nu bijstand geeft aan Suriname; economische steun, technische hulp, een onbaatzuchtige bijdrage om de Rijkspartner die kortelings politieke autonomie verwierf, ook de economische zelfstandigheid te helpen verwerven, zonder welke de politieke zeggenschap een lege dop zou blijven. met de beste voornemens bezield, dan zal men toch herkozen moeten worden om ze ten uitvoer te leggen. En waar Suriname's werkelijke problemen van zo economische aard zijn. genaakt men juist op dat stuk wel eens snel dn bewogen vaarwater. Nog niet gereed In klein bestek en in een atmosfeer, die gelukkig niet door strijd en rassenhaat verbitterd is. herbergt ook Suriname im mers het vrijwel allesoverheersende pro bleem van de wreld van vandaag: de overgang van koloniaal, van afhankelijk gebied tot onafhankelijk land. Twee harde feiten kenmerken de essentie van deze moeilyke groei-periode Er is ener zijds de noodzaak om politieke zelfstan digheid te verlenen. Er is anderzijds het onloochenbare verschijnsel, dat zo'n jonge staat nooit geheel gereed kan zijn op eigen benen te staan. Het gehele maatschappelijk bestel en vooral het economische is immers altijd comple mentair aan dat van het moederland ge weest. Hoe zyn deze soms tegenstrijdige grondgegevens met elkaar in overeen stemming te brengen? Het antwoord is duidelijk: de ver lenging van politieke zelfstandigheid moet gevolgd worden door een gezond program van economische en techni sche bijstand, dat binnen de grenzen van het redelijk mogelyke het jonge land zo snel mogelijk in staat moet stellen op eigen benen te staan. Te persoonlijke afstand Mag zo'n program. d3t ook door Ne derland in Suriname is aangevat, de verdienste van de logica bezitten, ge- makkelyk uitvoerbaar is het bepaald niet. Het heeft niet de minste zin hier doekjes om te winden, temeer daar ver wijten, in welke richting ook, ongefun deerd zouden zijn Ten eerste staan Su- riname's politieke leiders voor de moei lijke taak te appelleren aan een bevol king, die het moeilijke spel der demo cratie pas sinds kort speelt en mogelijk nog niet de harde ervaring heeft opge daan dat men vaak onpleizierige maat regelen in 's lands welzijn moet accep teren. Ten tweede regeren zij een volk van slechts 240.000 zielen, de afstand tussen volk en regeerders is klein, haast te persoonlijk, hetgeen een objectief be leid vaak lastig maakt. Zelfs al is men Op deze brede trap. die naar het havenkwartier leidt, werden hon derden burgers van Odessa door de Kozakken neergeschoten. Financiële bijdrage Van deze omstandigheden moet Ne derland zich by het verschaffen van bijstand terdege rekenschap geven. Aan de ene kant is die bijstand duur. Het tien-jarenplan gaat 234 millioen Nederlandse guldens kosten, waarvan Nederland een derde als gift en een derde als lening fourneert. Hoewel van Surinaamse zyde uitdrukkelijk de wens tot uiting is gebracht het reste rende deel tot het plan by te dragen, is de mogelijkheid niet uitgesloten, dat het land hiertoe niet geheel in staat zal blijken. Dat tienjaren-plan kan op zijn best een minimum-basis voor de verdere uit bouw van Suriname's economie ver schaffen, er inmiddels voor zorgend dat het huidige, werkelijk niet hoge wel vaartspeil bij de snelle bevolfcingstoene- ming niet daalt Daar is verder het Bro- kopondo-plan, de bouw van de stuwdam met electrische centrale in de Suriname- rivier. die industrialisatie en exploitatie van Suriname's minerale en hout-rijk dommen mogelijk zou maken. Kosten: 200 millioen gulden. Hoe en door wie dit gefinancierd zou moeten worden, Is nog niet bekend. Ik ben niet bevoegd een oordeel uit te spn ken over de mérites van het plan. Ze echter door deskundigen definitief woi den uitgemaakt dat het aanzienlijke m< gelijkheden heeft, dan geloof ik, dat N< der land er goed aan zou doen, naar vei mogen in de financiering ervan by I dragen. Grote investeringe Uit het bovenstaande blijkt overduidelü dat Nederland in de nabije toekom1 voor grote investeringen zal komen staan. Men kan het een Staat die mi het geld van zijn belastingbetalers f nanciert, bezwaarlijk kwalijk nemen, dt hij een zekere mate van toezicht M hebben op de wijze waarop deze gelde worden gebruikt, reden waarom een Ni derlandse missie zich dan ook naar Si riname zal begeven. Uit puur-zakelijl overwegingen zou men voor zeer strik voorwaarden kuranen pleiten, men zo zelfs de Surinaamse politieke leide van een deel hunner moeilijke verani woordelijkheid kunnen ontlasten do; een grote autonomie toe te kennen as een beherend autoriteit, die los van tv interne politieke spel de economise! ontwikkeling van het land met kracl zou kunnen nastreven. Bovenstaande gedachte mag zyn ve leidelyke kanten hebben, zij draa evenzeer grote risico's met zich mee. 1 zou prikkelbaarheid kunnen ontstas door een teveel aan Nederlandse vinge in de pap. Het argument dat Nederlan het kolonialisme via de achterdeur we binnen zou willen smokkelen ligt imme voor de hand. Royale visie noodzaa In deze stroom en tegenstroom va conflicterende noodzaken, verlangei en gevoeligheden, zal met veel ta« zakelijkheid, maar ook met royale t sie wederzijds een gezamenlijke kor moeten worden uitgezet. Slaagt mi daarin, dan is nog afgezien vi het Nederlands en Surinaams belai op lange termyn de wereld ei voorbeeld gesteld ter oplossing vJ haar belangrijkste probleem. Waar i omstandigheden in Suriname ondan de technische moeilijkheden belani ryk gunstiger liggen dan in zovf andere gebieden waar het al haast laat is. moet men by het eind van I glorieuze tocht van het Koninkli Paar, die de band met de Ryksdek in de West weer zoveel hechter i persoonlijker heeft gemaakt, zyn hw stellen op een ernstige onderneming geest van Suriname en Nederland c hun gezamenlijke en zware taak I een goed einde te brengen. Onze Bridgerubriek In een oefenwedstrijd, welke enige tijd geleden werd gespeeld tussen het team van De Sleutels uit Leiden en het Haagse Studiecentrum kwam een spel voor, dat weer eens onderstreepte hoe belangrijk dc speeltechniek toch wel is: Sch. 5 3 Ha. 7 6 4 Ru. A H 2 KI. V 9 7 6 5 Sch. V 2 Ha. AHV98532 Ru. 5 4 3 KI. Zuid was de gever, allen kwetsbaar. Aan één tafel opende de Leldse Zuid- speler met één harten, West paste. Noord 2 klaveren. Oost 2 schoppen. Zuid 4 harten. West 4 schoppen, waar na Zuid toen hjj de beurt kreeg nog eens 5 harten bood. welke door Oost werden gedoubleerd. Zuid verloor 2 slagen in schoppen en 1 in ruiten, zodat het contract één down ging. Aan tafel II liet de Haagse mees ter- klasser v. d. Werf zien. dat hy zowel de tactiek als de techniek van het bridge spel beter beheerste dan zyn tegenstan ders. Als Zuid begon hy te passen, waar na Oost in de vierde hand één schoppen opende en Zuid wederom paste; West bood 2 schoppen. Oost 3 klaveren en nu kwam Zuid met 3 harten tevoorschyn. West en Noord pasten, doch Oost pro beerde nog eens 3 schoppen, waai Zuid 4 harten bood. Kennelijk voelde de tegenparty dati iets niet klopte, doch niettemin had' d. Werf het beste gedaan wat er te dö viel. want de tegenstanders lieten w rustig 4 harten spelen. Dit contract is natuurlyk onverlll baar en de les die wy uit het bied1 kunnen leren is, dat het niet altijd go is met héél lange kleuren dlreot n» een hoog bod te hollen. Oost-West begonnen met 2 slagen schoppen te maken, waarna Oost klal renheer naspeelde. Zuid troefde en I gon vervolgens zyn gehele hartensei af te spelen, waarby hy ervoor zorg dat de volgende eindpositie overbid Noord, ruitenaas en heer alsmede ki verenvrouw en 9; Zuid: drie kleine n tens en nog één troef. Oost-West zynl beiden in dwang geweest, want als W die klaveren B-10-4-2 had gehad i klaveren inkort tot één honneur, kol Noord met ruiten aan slag en wordt kt verenvrouw gespeeld, die Oost m dekken. Zuid troeft af en de laatste slagen zyn voor Noord. Zet Oost klaverenaas sec, dan is 1 ook al zeer eenvoudig en wanneer be tegenstanders elk twee ruitens zoud vasthouden, wordt ruitenaas en heer speeld. een klavertje uit Noord getroj en Zuid maakt de laatste ruiten! v harten gemaakt!! Onze correspondent knoopte er de t schouwing aan vast dat met dit weer eens bewezen wordt, dat de h<> derden systeem- en conventiemak-' ongelyk hebben door zich zo in hun co venties te verdiepen dat zy de spe techniek verwaarlozen. Zolang dit soort en eenvoudiger sp len zo veelvuldig niet gemaakt wordj is het dan niet beter - vraagt onze e respondent - dat men zich meer co centreert op de speeltechniek? Dit welgemeende en meer-gehooH advies willen wy gaarne ondersteunea H. W. FILARSI

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1955 | | pagina 18