Kiew vertoont
gezicht dan de
een vriendelijker
hoofdstad Moskou
Twaalf steden in ons land met méér
dan 1000 ongevallen per jaar
Hindustani en Indonesiërs: een klein
Azië in Suriname
94ste Jaargang
Dinsdag 1 November 1955
Derde Blad No. 28667
Kerken in de Sovjet-Unie sterven
een natuurlijke dood
Doodmoe wordt men er van de propaganda
VI
In de Sovjet-Unie blijkt het beroep van liftboy gereserveerd te zijn voor
bejaarde mannen. Ik had dit al geconstateerd in Moskou en in Kiew kon ik
er weer kennis van nemen. Twee oude lieden, met zware hangsnorren, zitten
ietwat onwezenlijk ter weerszijden van de lift in de hall van het Intourist-hotel.
Zij grijnzen vriendelijk naar het groepje Nederlanders en putten zich uit in het
bedenken van al die dingen, waardoor de gast bemerkt, dat hij welkom is.
Het volk van de Oekraïne, waarvan ik op school leerde, dat het de graan
schuur van Europa was, maakt een allerprettigste indruk. Het Sovjet-regime
heeft de goedlachse Oekrainers nog niet kunnen omtoveren tot creaturen,
uit wie elke individualiteit is verdwenen. Wat een verschil met de Moskovieten,
die wel schoorvoetend tot enig contact met vreemdelingen bereid zijn, maar
tot het leggen van zo'n contact nimmer het initiafief nemen. Hier in Kiew,
waar een andere Intourist-deskundige ons opwacht, mag men dan wel enige
gereserveerdheid bemerken, doch dan alleen bij mensen, die geen enkele
vreemde taal spraken.
Ongeveer 750 km ten Zuid-
Westen van Moskou ligt de
hoofdstad der Oekraïne. Kiew.
Onze speciale verslaggever be
zocht deze stad. die in de
laatste oorlog zwaar heeft ge
leden. doch in een verrassend
snel tempo werd herbouwd.
In het bijzonder werd hij ge
troffen door een kerkdienst, die
werd bijgewoond door een klein
groepje, armzalige mensen, dat
ondanks alles blijft geloven aan
een macht die groter is dan die
van Lenin en Stalin.
Voor de tweede maal tijdens mijn Rus-
land-trip maak ik kennis met het inte
rieur van een Intourist-hotel. Dezelfde
pompeuze meubelstukken als in het
Moskouse „Savoye". De datum van fa
bricage moet in de buurt van 1900 heb
ben gelegen. Trouwens mijn indruk is
wel, dat de Russische meubel-industrie
een vrij kwijnend bestaan moet hebben.
In de door mij bezochte steden heb ik
nergens een meubelwinkel ontdekt; wel
zaken, die tweedehandse tafels en stoe
len verkochten.
HET sanitair heeft met moeite de
tand des tjjds doorstaan. Dê brui
ne roeststrepen in het bad bewij
zen, dat er heel wat liters water uit de
kranen zijn gestroomd. Men neemt in
de Sovjet-Unie heel veel voor lief, dus
ook het oud-modlsche sanitair en de
verweerde spiegel boven de wastafel.
Omdat alles in het Rusland van van
daag van een uniform karakter moet
zijn, hangen er in het sombere vertrek
weer de blauwe pluche gordijnen en
zijn de bedden op dezelfde wijze in de
alkoof geplaatst. Mijn maaltijden zou
ik later weer nuttigen van de witte
oordjes, versierd met blauwe bloempjes
en een gouden randje, een ontwerp ken
nelijk van „Intourist". Naar dit ontwerp
Sijn duizenden bordjes in de Intourist-
labriek vervaardigd.
Het restaurant is sober Ingericht. In
iet verlengde van de zaal zijn tegen de
wand enkele „nissen" gebouwd, die met
jluche gordijnen kunnen worden afge
sloten. Wanneer men met z"n vieren in
to'n kamertje van minimale afmetingen
rond het tafeltje plaats neemt, is het voi
De zin van deze chambres séparées heb
ik niet kunnen vatten. Zij zouden onge
twijfeld hogelijk geapprecieerd kunnen
worden door lieden, die zich op vrijers
voet bevinden, maar er wordt in de
3ovJet-Unie niet geminnekoosd, zeker
liet in openbare gelegenheden, waartoe
lok een restaurant behoort.
Wel wordt er ln de nissen schielijk
wodka gedronken, met als resultaat, dnt
k er enkelen hun roes heb zien zitten
ïitslapen. Drankmisbruik is een veel
voorkomend euvel in de Sovjet-Staat.
Aan het recept, dat te onzent bekend
s, en voorschrijft iedere dag slechts één
glaasje te nuttigen, geeft geen enkele
Rus gevolg niet alleen, omdat hij het
liet kent, maar ook vanwege het feit,,
lat hij het toegemeten maximum ontoe-
•eikend acht.
Wodka kan héél veel van de grauw-
ïeid en hardheid van het leven in de
5ovjet-Unie wegnemen. Misschien is het
>p grond daarvan dat geen polltie-agent
sich om de dTonken man bekommert
en er alleen voor zorg draagt, dat zo'n
eeschonkene geen belemmering voor
iet voetgangers- en rij verkeer vormt.
r r IEW heeft harde slagen tijdens We.
reldoorlog II te incasseren gekre-
gen. In een fantastisch snel tempo
is de stad weer opgebouwd. Zo vindt
men langs de hoofdstraat tal van
nieuwe, hoog opgetrokken gebouwen,
die ais moderne huurkazernes zijn In
gericht, of als zetel dienen voor het
lands- en stadsbestuur.
Verhoudingsgewijs zag ik in Kiew
meer auto's rijden dan in Moskou. De
chauffeurs, die .uid claxonnerend hun
weg zoeken, hebben nog minder res
pect voor de voetgangers, dan hun
Nederlandse collega's. Het oversteken
van de brede straten vereist grote op.
lettendhcid; toch heb ik geen ongeluk
zien gebeuren.
Van een der vele hoge heuvels, die
£iew omringen, af heb ik een prachtig
[ezicht op de Dnjepr, de machtige
Langs de hoofdstraat ziet men tal
van grote gebouwen. Zij dateren uit
de na-oorlogse jaren; rechts het
grote Staats-magazijn. een getrouwe
kopie van het Moskouse warenhuis
GOEM
stroom, die voor de Oekraïne van een
zo vitaal belang is. Twee enorme brug-
gen verbinden de linker- met de rech
teroever. Rechts van mij. zie ik het be
roemde klooster van Kiew. Mij is ver
teld. dat zich in de heuvels, waarop het
klooster is gebouwd, lange gangen be
vinden, die schrijnen bevatten met de
Grieks-Orthodoxe kerk uit lang vervlo
gen eeuwen.
Het liefelijke karakter van dit pano
rama. zou volmaakt zijn als de stilce
niet verstoord zou worden door de hese
stemmen, welke uit de luidsprekers klin
ken. Een stortvloed van propaganda
wordt over mijn hoofd uitgestort. Het
vreemde is, dat niemand er naar luis
tert, ondanks het feit, dat de Intourls:-
gids mij vertelt, dat het interessant is,
wat er wordt geschreeuwd. Doch ook
hij blijkt geen behoefte te hebben aan
de informaties, waaraan geen eind
komt. Geen mens trouwens in deze idyl
lische omgeving Het nut van het aan
brengen van luidsprekers in de parken
of in de straten van Kiew is mij nogal
zinloos voorgekomen, want de stemmen
die er uit klinken laten een ieder vol
komen onberoerd.
KIEW heeft enkele prachtige kathe
dralen. De ingang van een ervan is
op slechts enkele meters gelegen
van het gebouw der communistiscne
partij. De kerk was hermetisch gesloten,
de deuren van het partijgebouw stonden
wijd open.
Een hoge brede trap voert naar een
der bedehuizen, dat m gebruik is bij de
Grieks-Orthodoxe gemeente. Op het
bordes staan drie armzalige figuren,
twee schamel geklede oude vrouwen,
een in lompen gehulde oude man. Het
zijn bedelaars.
Hun aanwezigheid verrast ook onze
Intourist-gids, die in Moskou met enige
bravour had verteld, dat er in de Sov
jet-Unie geen werkelijke armlastigen
zijn. Een ieder, zo had zij mij verteld,
die niet meer tot werken in staat is.
krijgt Staatspensioen. Het uit te keren
bedrag is voor een ieder toereikend.
De bedelaars, die ik hier in Kiew zie
en een week later in Leningrad, maken
deze mededeling niet bepaald betrouw
baar.
Als ik de bedelende vrouw een roebel
in de hand druk en reeds met iets, dat
op een zegen lijkt, ben beloond, vraagt
de gids het geld aan het vrouwtje terug
en stelt het mij weer ter hand. .Deze
mensen bedelen voor de kerk", zegt zij
„dat kunt U in een offerblok doen."
.Krijgt de kerk dan geen geld?"
„O Yes".
In ruil voor een nieuwe zegewens
heb ik de roebel toch maar weer, zij het
stiekum, in de hand van de bedelares
gedrukt. Misschien heeft zij het wel
voor mij in het offerblok gedeponeerd
Socialisten in Zwitserland nu
de grootste partij
De Socialistische party in Zwitser
land heeft bü de algemene verkiezingen
van Zondag drie zetels gewonnen. Het
wordt de grootste fractie in de Natio
nale Raad. De socialisten boekten hun
overwinningen in Ziirich, Bazel en Bern.
De partyen van centrum en rechts
behaalden de overwinning in de meeste
andere kantons en zullen vermoedeiyk
de Nationale Raad blijven beheersen.
In Zürich verloren de Communisten
een van de vijf zetels in de Nationale
Raad.
De opkomst was, naar men gelooft,
minder dan 60 procent van het alleen
uit mannen bestaande kiezerscorps.
WEDEROM tot merkbare
sing van de gids. wordt
c
verras
een
godsdienst oefening ln de kerk
gehouden. Dat maakt het onmogeUjk
een uitvoerige toelichting te geven op
de schatten aan ikonen, die de kerk ryk
is.
presenteerd. In een hoek staat voor een
klein altaar, de priester. Zyn soutane is
groezelig Dat vergeet'ik als ik de twin
tig mensen bekijk, die de kerk vullen.
Bejaarde vrouwen, dito mannen, die
vol overgave de gebeden van de priester
meeprevelen. De taal kan ik niet ver
staan, maar zij moet getuigen van een
macht, welke krachtiger is dan die van
een aardse
Naast my valt een man op de gTond,
die hy hartstochtelijk kust. Een vrouw
ligt vol devotie geknield voor de beelte
nis van Maria. Zy huilt hartstochtelyk
en slaat onophoudelijk een kruis. De
priester heft met zware stem een lied
aan. Allen knielen nu en zingen met be
vende stem het lied na.
Nooit te voren zag ik in een kerk een
armzaliger groepje mensen bijeen, dan
hier in Kiew
Als ik buiten sta en onze leidster mee
deel. dat deze kerkdienst, ondanks het
feit. dat ik er niets van heb begrepen,
grote indruk op my heeft gemaakt, dan
kryg ik ten antwoord: „Deze mensen
kunnen zich moeiiyk aan het nieuwe
aanpassen
IK beaam dit ten volle. Want in de
Sovjet-Unie is er slechts plaats
voor één verering en dat is die voor
de leer der bolsjewisten. De Sovjet-
machthebbers zullen de nog bestaan
de kerken geen stroobreed in de weg
leggen. Want die kerken zullen een
natuurlijke dood sterven, omdat de
jeugd, dag in dag uit, volgepompt
wordt met de ideologiën van Lenin en
Stalin.
De luidsprekers brallen de commu
nistische leuzen door de straten van
Kiew.
Doodmoe wordt men er van. Geluk
kig voor de Russen, dat er wodka is.
(Ingez. Med.-Adv.)
Leiden van achtste op zevende plaats
Het aantal plaatsen in ons land. waar per jaar meer dan 1000 verkeersonge
lukken gebeuren, is in 1954 met één toegenomen cn bedraagt thans 12. Dezelfde
steden, die ook in 1953 op deze lijst voorkwamen, namclyk Amsterdam. Rotter
dam, 's Gravcnhage, Utrecht, Groningen, Eindhoven, Haarlem. LEIDEN,
Arnhem, Tilburg, Schiedam staan ook op de ongevallenliist van 1954. Hieraan
is ais twaalfde plaats in het afgelopen jaar toegevoegd Apeldoorn.
Op één uitzondering na is de volgorde
van de plaatsen in 1954 gelyk aan die
in 1953 Alleen Eindhoven boekte in
zoverre succes, dat deze plaats met 1316
ongelukken m 1953 en met 1286 onge
lukken in 1954 van de zesde plaats in
1953 daalde tot de negende plaats in
v -v ihuiiiicu UCUCUC1I, U1C JJJCb 111 UC I 'II i
stoffelyke resten van priesters der eerste plaats als museum wordt ge- I z'Ch bevinden.
Gezicht op de benedenstad van
waar de grote industrieën
Koninklijk Paar zag vandaag:
Tienduizenden Rijksgenoten in
het Com meivijne-district
Van onze Reisredacteur)
Alkmaar, een korte blik op de Koninklijke route van vandaag Alkmaar,
Leliendaal, Marienburg, Nieuw Amsterdam, Meerzorg, Smalkalden wekt
zoveel Nederlandse associaties, dat men nauwelijks zou vermoeden langs die
route duizenden Hindustani en Indonesiërs te vinden. Nochtans is dat zo, want
het bezoek aan twee weeshuizen van de Evangelische Broedergemeente en de
suikerplantage van de Ned. Handelmaatschappij in Mariënburg geldt in de
eerste plaats een gebied, het Commewijne-district, waarin tienduizenden onzer
Rijksgenoten van Aziatische afkomst zich gevestigd hebben om hun kleine
landbouw te bedrijven.
Deze streek met zyn stoffige weg
getjes. waarlangs de ranke Koningspal-
men staan, met eenvoudige houten huis
jes, opgefleurd door de fel-rode hibis
cus, modderige slootjes, waarin kleine
bruine jongetjes op kwie-kwie vissen,
natte velden onder de hete tropenzon,
herinnert 6terk aan Indonesië. Want op
de velden werkt de kleine „tani". de Ja
vaanse boer en over het smalle weg
getje gaat in deinende gang een tengere
gestalte in sarong en kabaja, zyn vrouw
Een paar velden verderop ploegt een
Hindustaan zyn stukje grond waaraan
hy met de stille spaarzaamheid van een
volk, dat het leven nooit cadeau heeft
gekregen, niet alleen het dageiyks be
staan ontrukt, maar ook nog beetje by
beetje het kapitaaltje byeengaart, dat
zijn droom van kleine zelfstandigheid
moet verwezeniyken.
Ondanks propaganda
Vierenzeventigduizend Hindustani en
veertigduizend Indonesiërs vormen thans
de agrarische ruggegraat van Suriname,
want 80 van deze Aziatische bevol
kingsgroep neemt vrijwel
kleine landbouw (vooral rijst
heilige afkeer had bezorgd van de land
bouw, d'ie bovendien bU haar levendig,
naar bulten gekeerd karakter slecht
paste, daar zyn de afstammelingen van
de contract-koelies na het verwelken
van de plantage-landbouw op kleine ak
kers het handwerk by uitstek van de
geduldige Aziaat gaan uitoefenen.
Contract-koelies: het woord wekt her
inneringen aan een harde tyd. De sla
vernij werd in 1863 afgeschaft, maar de
Hindustani, door rbnselaars met gou
den voorspiegelingen uit Brits-Indië
weggelokt en onder ellendige omstandig
heden naar Suriname verscheept, had
den het aanvankelyk nauwelijks beter
dan de slaven en ook de stille, gewil
lige Javanen hebben het hard te" ver
duren gehad. De energieke Hindustaan
zag na afloop van zijn vijf-jarig coh-
tract. daarbij gesteund door het Gou- 1 wel eemakkeiyk en steeds verdere \er-
vernement. meestal wel kans om vrfj spreiding van het Nederlands als voer-
snel een eigen bestaan op te bouwen taal maakt de contacten soepeler Maar
Hun zoons oefenen soms reeds vrye en 1 dat dit probleem niet onderschat mag
ambteiyke beroepen uit Het heeft ech- worden, wordt mede bewezen door het
nieuw land moesten starten i..
te willen ontkennen, dat een °Toot deel
van hen nog steeds gevaariyk dichtby
de grens van het bestaansminimum
leeft, zal zelfs de sentimenteel aange
legde één belangryk punt moeten erken
nen: zowel Javaan als Hindustaan heb
ben het door de bank genomen beter dan
hun volksgenoten in Indonesië of India.
De Hindustani hebben er nooit over
pcinsd naar het moederland terug te
keren cn zelfs de yverigste propagan
da na de Indonesische onafhankelijk
heid heeft niet meer dan duizend Ja
vanen naar de nieuwe Republiek terug
gebracht. Wel hebben de Indonesiërs
in die tyd ongetwijfeld uit emotio
nele overwegingen in overgrote
meerderheid de Indonesische nationa
liteit gekozen, waarmee zij uiteraard
hun politieke rechten verspeelden.
Dank /.ij de wet-Donker is echter de
mogelijkheid tot snelle her-naturali
satie geopend, een mogelijkheid waar
van reeds meer dan de helft der Indo
nesiërs gebruik heeft gemaakt.
Economische ontsluiting?
Naast alles wat de Aziaten, thans de
grootste bevolkingsgroep in Suriname,
tot de welvaart van het land bydragen,
ligt in hun aanwezigheid toch een pro
bleem opgesloten Zój blijven grotendeels
een groep apart, vooral de landeiyke be
volking Niemand zal hun het recht be
twisten hun eigen godsdiensten, Hin
doeïsme en Islam, hun eigen talen,
Hindi en Javaans, en hun eigen cultuur
te handhaven. Maar daarnaast kan een
zekere mate van assimilatie ,van Suri-
namer-ssyn. als noodzakelijk worden ge
steld. De Creolen, die zich niet. zonder
reden als de Surinamers by uitstek zien,
slaan de snelle groei van de Hindustaan-
se groep niet zonder beduchtheid gade.
In hoeverre er erond voor die bezorgd
heid is. laat zich moeiiyk bepalen, de
verstedelijkte Hindustani assimileren
Stroomlijntreinstellen als
stoptreinen
Met de wintcrdienstregeling zyn de
Nederlandse Spoorwegen begonnen de
stroomlynde treinstellen op de lange
afstand te vervangen door treinen, die
zijn samengesteld uit doorgangsrijtui
gen, die worden getrokken door een
electrische locomotief.
Het vrykomende gestroomlynde ma
terieel zal op een aantal baanvakken de
zonder dienst als stoptrein gaan overnemen van
het z.g.n. „electrische buffermaterieel"
Dit materieel dat nu b.v. nog tussen
Amsterdam en Amersfoort wordt ge
bruikt voor de stoptreinen, zal enkele
nieuwe bestemmingen krygen.
Nagenoeg alle aanhangrytulgen en
een aantal motorrytuigen, waaruit de
motor zal worden weggenomen, zullen
getrokken door electrische locomotieven
worden bestemd voor byzonder ver
voer. onder meer voor het militair ver
voer in de weekeinden. De rytuigen zul
len blauw worden geschilderd, de nieu
we kleur van al het getrokken mate
rieel.
1954. Haarlem. Leiden cn Arnhem stegen
daardoor in 1951. loen zij resp. zevende,
achtste en negende stonden, één plaats.
In totaal kwamen in 1954 in deze 12
steden 56 271 verkeersongevallen voor.
waarvan het hoogste aantal 16.5461 in
Amsterdam en het laagste aantal (1037)
uiteraard in Apeldoorn. Behalve in Eind
hoven is het aantal verkeersongevallen
in al deze plaatsen aanzienlijk toege
nomen. Vooral de toeneming in Utrecht
springt in het oog, namelijk van 2322 in
1953 tot 3365 in 1954, doch daarbij dient
rekening te worden gehouden met het
feit, dat het grondgebied van de ge
meente Utrecht door annexatie in het
laatstgenoemde Jaar groter was dan in
1953.
De aantallen ongevallen in Rotterdam
en Den Haag waren ln. 1953 resp. 13.122
en 8 534 en in 1954 resp. 14.958 en 9.738.
Hieruit blykt. dat de toeneming van het
aantal verkeersongevallen in Rotterdam
groter is dan in Den Haag. Het verschil
tussen deze steden in 1953 bedroeg na-
melyk 4588. In 1954 gebeurden evenwel
ln Rotterdam 5220 meer ongelukken
dan ln Den Haag.
Toezicht zaken van de Munt
NIEUWE REGELING.
Bij de Tweede Kamer Is Ingediend
een wetsontwerp houdende „bepalingen
omtrent het toezicht op en de zorg voor
de zaken van de Munt".
De voornaamste wyzlging. die het
wetsontwerp ln de thans bestaande re
geling beoogt te brengen, ls de ophef
fing van de Commissie voor het Munt
wezen, welke de taak had periodiek een
aantal aan 'sRyks Munt vervaardigde
Nederlandse munten te onderzoeken op
gewicht en gehalte. Het ontwerp stelt
nu voor dit onderzoek voor de niet uit
edel metaal geslagen munten achter
wege te laten en te volstaan met de
interne contróle door de deskundigen
van 's Ryks munt. Alleen ten aanzien
van de munten van edel metaal, (de
Gouden Dukaat, de ryksdaaider en de
gulden) wordt voorgesteld de externe
contróle te handhaven en deze ln
plaats van aan de Commissie voor het
Muntwezen op te dragen aan een niet
tot de dienst van 's Rijks Munt beho
rende deskundige.
Twee incasseerders van de Centrale
Arbeidersverzekeringsbank in de Oude
Boter ingestraat te Groningen zyn
spoorloos verdwenen. De Groninger po
litie zoekt hun verbiyfplaats omdat ze
verdacht worden van verduistering. De
door hen geinde gelden, ieder ongeveer
f. 1000 zyn de vorige week Vrydag niet
afgedragen. Beiden zijn in het bezit van
een paspoort.
Voorts zal een aantal motorrytuigen
van dit electrische buffermaterieel wor
den ingericht voor het postvervoer en
tenslotte zullen er enkele worden toege
voegd aan het dlenstmaterleel van de
NB.
Waardering voor Vluchtelingenhulp
Frans Kooiman Memorial Fund te Genève
ter lang geduurd eer er tekenen kwa
men dat een deel der Indonesiërs zich
aan de pauperstatus begon te ontwor-
stelen, zy hebben zich thans de reputa-
gehele tie verworven ln land- en mynbouw
citrus) Suriname's betrouwbaarste arbeiders te
voor haar rekening. Waar de Creoolse zijn.
bevolking grotendeels naar de stad ls ge- Zonder te willen afdingen op de han-
trokken, omdat de slaventyd haar een 1 dicaps waaronder de Aziaten in het
feit dat de politieke scheidslynen
Hindustani hebben zich aaneengesloten
in de Verenigde Hindustaanse party en
de Indonesiërs in de Kaoem tani Per-
satoean Indonesia goeddeels lanes de
radicale grenzen lopen Mogelijk zal een
energieke economische ontsluiting van
het land tot het wegsl ijpen van deze
tegenstellingen bydragen.
Russische houding ten
goede
(Van onze Haagse redacteur}
„Wat betTeft de financiële vooruit
zichten van de vluchtelingenzorg ben
ik nauwelijks minder pessimistisch ge
stemd dan het vorig jaar. Van dc vrij
willige bijdragen der regeringen, die
dit jaar een totaal-bedrag van 4.2 mil-
lioen dollar zouden uitmaken, is mini
de_ helft binnengekomen. Dat wy toch
driekwart van ons jaarprogramma
konden uitvoeren, danken wy dan ook
aan de opbrengst van de „Een uur
voor een toekomst"-actie in Nederland
die een milliocn dollar in het laatje
bracht".
Dit heeft de V.N.-Hoge Commissaris
voor de vluchtelingen, mr G. J. van
Heuven Goedhart, gistermiddag op
een persconferentie te Den Haag ver
klaard.
Dat de particuliere giften nog steeds
een onmisbare aanvulling vormen van
de regerlngsbydragen. blykt ook uit ae
waardering waarmee de Hoge Commis
saris sprak over de oprichting van het
„Frans Kooiman Memorial Fund" te
Genève, dat nu reeds ruim f. 8000 voor
de Vluchtelingenhulp op individuele ba
sis heeft byeengebracht. Dit fonds is
gesticht ter nagedachtenis van de Ne
derlandse predikant F. Koolman, die na
de oorlog al zyn krachten heeft ingezet
voor de vluchtelingenhulp.
De heer Van Heuven Goedhart gaf
een uitvoerig overzicht van de werk
zaamheden der VN-Assemblée op het
gebied van de vluchtelingenhulp. Wat
hem daarby byzonder was opgevallen,
was de kentering - of beter: de wyziging
- in de houding van de Russen.
De Sovjet-Unie had vóór Genève
steeds een volstrekt negatieve houding
aangenomen ten aanzien van het
vluchtelingenvraagstuk, maar hierin is
nu toch wel een verandering te be
speuren. Zeker, het Kremlin bljjft de
repatriëring van de vluchtelingen nog
steeds zien als de oplossing van het
gehele probleem, maar het staat aan
dc andere kant toch niet meer 7.0 af
wijzend tegenover de beslissingen van
de meerderheid, zoals ook de stemming
in de Assemblee heeft laten zien.
Het hoofdprobleem biyft echter de
vrijwillige repatriëring waaraan de heer
Van Heuven Goedhart - zeer terecht -
blijft vasthouden. „Ik bepaal de toe
komst van een vluchteling niet", zo zei
de Hoge Commissaris", maar ik re
gistreer haar alleen.
De lange gesprekken, die ik met de
Russische onderminister van Buiten
landse Zaken, Koesnetrjof. heb gevoerd,
hebben dit misverstand niet uit de weg
kunnen ruimen. Ik kan Reen enkele
vluchteling, die naar zyn land van her
komst terug wil gaan. moeliykheden in
de weg leggen, maar het is evenmin
mijn taak hen daartoe aan te moedi
gen".
