eeuwigheid Lenin en Stalin
In liet Mausoleum rusten voor de
Wij spraken met
94ste Jaargang
Donderdag 27 October 1955
Vierde Blad No. 28663
Zelfs na hun dood hebben zij
nog vat op Russische volk
Een bezoek aan het Mausoleum op het Rode plein, waar het gebalsemde
lichaam van Wladimir Hjitsj Lenin, de grondlegger van het Sovjetregime en
dat van Joseph Djoegasjwili, die men beter kent onder de naam Joseph Stalin,
voor eeuwig rusten, was mij voorgesteld als een aangrijpende gebeurtenis,
tenis was. Evenwel niet in die zin, zoals de Intourist-gids het mij had afgeschil-
Ik heb dat bezoek gebracht en ik geef toe, dat het inderdaad een gebeur-
derd. Daarvoor viel het accent veel te sterk op het propagandistische karakter,
den met het opbaren van deze ongetwijfeld grote figuren, wordt beoogd.
Het volk van de Sovjet-Unie mag zijn leiders niet vergeten. Hun beelte
nissen prijken in steen, marmer of in gips, overal op de straten, de pleinen,
n de gebouwen en huizen in het onmetelijke rijk der Sovjets. Steeds weer wordt
men geconfronteerd met de energieke kop van Lenin, de grondvester van de
„dictatuur van het proletariaat", en met het ondoorgrondelijke gelaat van
Stalin, de eerste bolsjewiek van formaat.
In het stijlvolle Mausoleum
op het Rode Plein in Moskou
rusten voor eeuwig Lenin en
Stalin. Het is een heilige plaats
geworden. Onze speciale ver
slaggever bezocht eveneens de
plaats, waar de lichamen van de
grondleggers van het Sovjet
regime liggen opgebaard. In
bijgaand artikel beschrijft hij
dit bezoek, dat inderdaad een
gebeurtenis was.
achtige schijnsel van een lamp. zicht
baar. Ontegenzeggelijk heeft het ge
laat iets vredigs. Onder het hoofd is
een zwart kussen gelegd. Zwart is ook
het hemd, dat Lenin draagt. Het on
derlichaam gaat schuil onder een kleed
van donkere stof.
Lenins rechterhand is enigszins tot
een vuist gebald; van de linkerhand
zie ik duidelijk de korte vingers.
Als ik het voeteneinde van Lenins
rustbed ben genaderd, moet ik naar
links. Hetzelfde, mysterieuse licht bo
ven het gelaat van Joseph Stalin.
Moeilijk kan ik mij indenken, dat hier
e?n dode man ligt. Goed kan ik een
litteken op de linkerwang ontwaren.
De snor, de zware wenkbrauwen en de
dikke haardos geven aan het hoofd
iets energieks.
Stalin ligt daar, zoals de wereld hem
steeds heeft gekend; een harde man,
het prototype van de onverzoenlijke
mens. de geboren dictator. De gene
ralissimus, die met ijzeren hand de
eenheid van het land wist te bewaren.
Ik kan zo goed begrijpen, dat iedere
Sovjet-burger bij het aanschouwen
van deze man. die, stammend uit een
zeer eenvoudige familie, het tot grote
macht wist te brengen, moeilijk zijn
ontroering kan bedwingen. Van de
dode Stalin, gaat voor deze mensen
nog immer een magische kracht uit.
De eens zo machtige man is gekleed
in de uniform, die hjj zo graag tijdens
zijn laatste levensjaren droeg. Op de
borst prijken de vele onderscheidin
gen. De handen van de schoenmakers-
zoon liggen geheel ontspannen. Door
de uitgang verlaat ik het Mausoleum
weer. Inderdaad, dit bezoek was een
belevenis.
S Intourist-gids voert mij dan
langs de gedenkstenen, die in de
muur van het Kremlin zijn aan
gebracht. Zij houden de herinnering le
vendig aan grote partijfunctionarissen
en aan diegenen, die ln het welslagen
van de Octoberrevolutie van 1917 een zo
werkzaam aandeel hebben gehad. De na
men van bekende buitenlandse commu
nisten tref ik er onder aan; zoals die
van Rosa Luxemburg en Karl Lieb-
knecht.
De laatste gedenksteen die ln de muur
is aangebracht is die van André Wis-
Jinsky. De stoffelijke resten van allen,
rusten voor eeuwig achter het Mauso
leum.
Ik passeer enkele Russische mannen
en vrouwen. Volgens de gids zijn het
Armeniërs. Ook zij hebben hun pelgrim-
mage naar de rustplaatsen van Lenin
en Stalin volbracht. Het bezoek heeft
hun kennelijk ontroerd. De vrouwen
huilen
Ik heb meer mensen zien wenen, toen
zij het Mausoleum uitkwamen. Eenvou
dige zielen, voor wie de tocht naar Mos
kou. alleen zin had. wanneer zij een en
kele blik zouden mogen werpen op de
twee mannen, die Rusland gevoerd heb
ben naar de hoogte, waarop het zich
thans bevindt.
M'
EN vergete nooit, dat het Russi
sche volk van oorsprong een ge
lovig volk was. Daarvan getuigen
de vele kerken en kathedralen. Voor een
religieus leven is er na 1917 in Rusland
geen plaats meer. De Grieks-Orthodoxe
kerken voeren er een kwijnend bestaan.
Zij genieten een beperkte vrijheid, be
ter gezegd, zij worden tot op zekere
hoogte getolereerd. De jonge generatie
heeft voor het godsdienstig leven geen
belangstelling meer Daarvoor zorgt de
communistische propaganda, die zich
richt op het kweken van de massa-mens.
Elk individualistisch streven, elke po
ging om de mens te doen beseffen, dat
er een hogere macht is dan de staat,
past niet ln het systeem. Het godsdien
stig beleven is aan grenzen gebonden.
Als er iéts of iemand vereerd moet
worden, goed. concentreert l' dan op
de zegeningen van het communisme of
op uw leiders. Lenin en Stalin wezen
l' de weg. Waarom zult ge U dan nog
verlaten op een bovenaardse macht?
Dat is de doctrine, die de Sovjet
machthebbers de Russisch bevolking
dag In dag uit voorhouden. Daarom
bouwden zij een Mausoleum op het
Rode plein.
Politiemensen in
Alphen
Niettegenstaande onze moeite eens
rustig te kunnen spreken met een der
leidinggevende functionarissen bij de
Alphense politie, bijvoorbeeld inspecteur
N G. Groothuijse, is ons dit toch slechts
ten dele gelukt. In de garage ln het
sousterram van het gemeentehuls trof
fen wij gisteravond nog laat enkele
politie mannen aan bezig met hel klaar
maken \an een motor met zijspan voor
de Vrijdagnacht op de Grebbeberg aan
vangende betrouwbaarheldsrit met als
inzet het kampioenschap van Neder
land. Naar bekend ls dit kampioenschap
reeds tweemaal behaald door de in
specteur Groothuijse met als bijrijder in
de duo agent Domburg. Men was juist
bezig de motor klaar te maken Banden
werden verwisseld voor speciale terrein
banden, spatborden werden afgenomen
en vervangen door ondiepere spatborden,
waardoor de kans op vastlopen van de
wielen in de aanklevende modder be
langrijk vermindert. Rijnummerborden
werden aan de zijkanten bevestigd, kort
om er heerste reeds een zekere wed-
strydsfeer en daar tussen door maakten
wij een praatje met de heren
Personeelsgebrek
Alphen is voor de politie, werd ons
verzekerd, geen lastiger gemeente, dan
de gemiddelde gemeente in ons land. In
tegendeel de bevolking heeft in het al
gemeen een goed begrip voor de taak van
de politie en weet het optreden dan ook
in de meeste gevallen nog wel te waar
deren ook Natuurlijk bevestigen ook
hier de uitzonderingen de regel.
Men hoopt 1 Januari as. het korps
weer op volle sterkte te hebben n.l. 31
man totaal. Een inspecteur. 1 adjudant.
4 brigadiers. 7 hoofdagenten, 18 agenten
en 1 administrateur.
Het algemeen verschijnsel van per-
soneelsmoeilijkheden doet zich natuur
lijk ook bij de politie voor. Was het voor
heen zo, dat het ambt van politieman
sterk begeerd werd, in verband met de
waarborgen van pensioen, ruime vacan-
tie en vast salaris. Nu in het vrije be
drijf deze voorsprong voor de politie
is weggevallen door de uitgebreide so
ciale voorzieningen is meteen ook het
verlangen van de jongelui, opgeleid te
worden tot politieman, aanmerkelijk
verminderd, zodat vrijwel in elke ge
meente van enige omvang met een per
manente onderbezetting gewerkt moet
worden. De nadelen tegenover de vrije
beroepen, zoals avond- en nachtdienst,
Zaterdagmiddag- en Zondagsdiensten
worden bij de politie momenteel ook
niet meer zo goed gehonoreerd in ver-
houdinc tot de vrije beroepen zodat ook
dit voordeel voor de politie ls weggeval
len.
Reserve-politie
Geheel hier buiten staat, aldus onze
zegsman, de werving voor de reserve-
politie. Óok hierbij komen moeilijkhe
den, zij het dan van geheel andere
aard Aanvankelijk bestond het korps
reserve-politie uit 35 man. maar gelei
delijk aan is dit terug gelopen tot 25
man met als leider en instructeur de
hoofdagent J v. d Berg Ofschoon de
sterkte van dit korps voor Alphen be
paald ls op 55 man. ls een aantal van
40 mannen op het ogenblik het streven
van de leiding der politie. Een binnen
kort te beginnen wervingsactie zal moe
ten uitwijzen of dit bereikt kan worden
Natuurlijk is niet iedereen voor deze
reserve-politie geschikt al valt de keus
voor mannen tussen de leeftijd van 21
en 65 Jaar. De medische eisen zijn zeer
streng en natuurlijk, wordt terdege
gelet op het maatschappelijk gedrag van
de candidaten.
Dat de geest onder het politiekorps
weinig of niets te wensen overlaat, heb
ben w ij bij onze dagelijkse bezoeken aan
het bureau kunnen ervaren Voor de
sportbeoefening wordt een ruime plaats
ingeruimd, niet alleen om de sport zelf,
maar natuurlijk ln de eerste plaats om.
de manschappen fit en vaardig te hou
den De leiding hiervan ls reeds Jaren
in handen van agent J A. Brusse, die
vooral met de volleybalteams reeds tal
van suceessen geboekt heeft De uitste
kend gevulde medaillekast in de wacht
getuigt hiervan in ruime mate
Hotel
Dat het politiebureau ook hier meer
dere malen als „hotel" dienst moet
doen voor families zonder onderdak is
genoegzaam bekend, maar dat Alphen
in dit opzicht een triest record heeft,
/al niet iedereen weten. Een echtpaar
heeft namelijk ruim zes maanden
avond aan avond onderdak moeten
vragen om vervolgens elke morgen
weer te vertrekken, de man vroeg naar
zijn werk en de vrouw naar haar fa
milie, waar zij beslist niet konden sla
pen. De beschikbare schuimrubberbed
den zijn dan ook maar weinig onbe-
slapen, aldus werd verzekerd.
Duizend processen-verbaal
Natuurlijk kwam het gesprek ook op
de belangrijke verkeersverbeteringen. die
in het centrum der gemeente aange
bracht zijn en straks na het openen van
de brug in de Pieter Doelmanstraat pas
ten volle tot zijn recht kunnen komen
Herinneringen werden opgehaald uit de
tijd van het klapbruggetje Straten ver.
tot voorbij de Stationstraat, stonden
soms de rijen auto's en ander verkeer
te wachten Hoe dit alles steeds maar
zonder ongelukken afgelopen is, is thans
voor velen nog een raadsel. Alles werkte
ln die dagen feitelijk tegen en maar al
te vaak kreeg de politie, beslist ten on
rechte, hiervan de schuld Stonden
agenten het verkeer te regelen op de
hoek dan kwamen er brieven, dat men
c-ens in het buitenland moest gaan kic
ken hoe het verkeer daar geregeld werd
en stonden er geen agenten dan k'eeg
men brieven dat het een schande was,
dat er geen agenten op de hoeken ston
den.
Toch is de verhouding van politie
fot burgerij goed te noemen, al zijn
er thans reeds een record aantal pro
cessen verbaal opgemaakt tegen ver-
keersovertreders, namelijk reeds meer
dan 1000 stuks. Dit aantal is nog nim
mer bereikt in voorgaande jaren. Fr
werd ons verzekerd, dat in de toekom't
nog strenger zal worden opgetreden
tegen verkeersovertreders. omdat o«k
Alphens politie haar steentje wil bij
dragen voor de verkeersveiligheid op
de weg.
Dat de uitrusting van de Alpheuse
politie in de laatste jaren aanmerkelijk
verbeterd is ls natuurlijk verheugend, al
blijven er te dien aanzien nog wel wen
sen Ook het ruimtegebrek speelt een
grote red: gelukkig is daarvoor verbete
ring in zicht, als binnenkort de afdeling
eerheentewerken ondergebracht Ls in het
pand in de Jullanastraat De afdelirg
sociale zaken zal dan verhuizen naar de
tekenkamer van gemeentewerken, waar
door de vrij komende ruimte in het
sousterrain gebruikt door de politie be
trokken kan worden, en de administra
tie ln de ruimte van sociale zaken komt.
De kamer waarin thans de administratie
is gevestigd, zal worden Ingericht al' ka
mer voor de inspecteur en de huidige
inspecteurskamer wordt weer vrij ge
maakt voor de gemeente-administratie
Man viel uit rijdende trein
Een 64-jarige man uit Haarlem, die
gistermiddag per trein onderweg was
van Zaandijk naar zijn woonplaats ls
lussen Koog aan de Zaan en Zaandam
uit de trein gevallen. Hij heeft vermoe
delijk een deur van een der wagens ge
opend en is naar buiten gestapt, icen
de trein nog lang niet op het station
was gearriveerd De man moet op slag
dood zijn geweest.
Dagelijks brengen hier duizenden
Sovjet-burgers een laatste groet aan
Lenin en Stalin.
De Nederlandse Organisatie voor Zui
ver Wetenschappelijk Onderzoek heeft
dr H H J de Leeuwe uit Utrecht een
stipendium verleend voor ccn studie
over de methodiek der toneelwetenschap
alsmede voor een toneel-historisch on
derzoek ln Nederland. Wat het laatst
genoemde onderzoek betreft zal dr de
Leeuw, zich om. bezig houden met de
nvloed die de Meiningers op de regie
en op het toneelspel ln ons land hebben
uitgeoefend Voorts met de geschiedenis
van het Rotterdams toneel na 1870 en
ventueel later met de figuren van een
Veel van die figuren zijn er noglevi nsonderhoud maken het nood- Royaards en een Verkade.
de Sovjet-Unie. Hij geniet staats- zakelijk, dat ook ouden van dagen n"
nsioenmaar de hoge kosten van I nog blijven werken.
Dr De Leeuwe is leraar in de Duitse
aal- en letterkunde aan het Gemeen
eliik L\ :m in de Domstad
Citaten uit de ontelbare redevoeringen,
I;; zij tijdens hun leven hebben gehou-
en, komt men herhaaldelijk tegen. Op
.uelstenen, op affiches, op spandoeken,
i couranten en tijdschriften, in fabrie-
m, in universiteiten en in scholen.
?lfs in winkels en bankgebouwen.
Dag en nacht krijgen de Sovjet-bur-
;:s de leuzen van deze twee mannen
:ergeschoteld. Het is hem eten en drin-
en geworden. Hoevele malen ik de ver-
•anfng heb gelezen; ..Houdt steeds in
'in nering onze leraar en onze leider
;,tsj. Heb hem lief en bestudeer hem",
est ik niet meer.
Lenin stierf in 1924 en Stalin twee
mr geleden. Maar de Sovjet-macht-
;bbcrs suggereren het Russische volk,
it de leiders misschien dan wel letter-
k het tijdelijke met het eeuwige heb-
'ii verwisseld, maar figuurlijk nog
teds in leven zijn.
t N om die suggestie te accentueren
mag het volk van de U.S.S.R.
J lederen dag Lenin en Stalin od
un doodsbed gaan aanschouwen.
Van heinde en verre komen de man
en en vrouwen. Afzonderlijk of in groe-
en; soms zijn zij wekenlang op reis.
:et bezoek aan het stijlvolle Mausoleum
j Moskou's Rodeplein is voor dit volk
;n analoge waarde, aJs een tocht van
'ohammedanen naar het heilige Mekka.
Duizenden wachten in een onafzien-
»re rij. De staart van die file bevindt
ch bij een der vele parkjes, welke de
uren van het Kremlin omgeven. Zou
en de gehele rij langs lopen, dan zou
en daarvoor zeker tien minuten nodig
ibben.
De Nederlandse toeristengroep bleef
in dit wachten verschoond. Zij werden
l aanwijzing van een politieman, die
de hoek van het Swerdlofplein de
iep kwam „afhalen", keurig in het
orste deel van de queue ingeschoven,
len moeten zij wachten, want de zo-
Volkstypen uit het uitgestrekte
Sovjet-Russische rijk.
veelste delegatie wenst een krans te leg
gen tegen dè muren van het Mausoleum.
WANNEER dat is gebeurd, kan ook
ik naar binnen. Ter weerszijden
van de ingang staan schildwach
ten, het geweer, met de bajonet op, aan
de voet. Uit het feit, dat hun uniformen
van een andere snit zijn en ook een an
dere kleur hebben dan die. welke aoor
de „gewone" soldaten van het Rode le
ger worden gedragen, meen ik te moe
ten afleiden, dat de dodenwacht by het
Mausoleum van Lenin en Stalin, gere-
cruteerd wordt uit een speciaal corps.
Ik schuifel binnen. Het gedempte licht
wordt weerkaatst door het donkere mar
mer. De overgang van het stralend zon
licht naar die mystieke duisternis maakt
het moeilijk om in de aanvang iets te
onderscheiden.
Langzaam aan wennen mijn ogen aan
de donkerte. Ik moet linksaf slaan en
passeer twee soldaten die. eveneens uit
marmer gehouwen lijken te zijn. Dan
daal ik een trap af en passeer weer sol
daten. Ook zij hebben het geweer, met
bajonet, aan de voet Alleen het geschui
fel der voeten van de bezoekers is hoor
baar. Een volgende trap voert mij naar
de aula. waar wederom soldaten de do
denwacht hebben betrokken.
DAN' ontwaar ik twee grote glazen
vitrines. Z\j worden van elkaar
gescheiden door een korte, diepe
gang. Ook daarin staan soldaten op
post.
In langzaam tempo bestijg ik een
marmeren trap. Links van mij ligt
Lenin op een rustbed. Hij lijkt te sla
pen. Duidelijk is het wilskrachtige ge
zicht van de grote man. door het rood-
Bond Ned. Uitgevers
„Koninklijk"
Tijdens een galadiner, gisteravond in
het Am6telhotel te Amsterdam gehou
den, ter gelegenheid van het 75-jarig
bestaan van de Bond van Nederlandse
Uitgevers, heeft de Belgische ambassa
deur bij het Nederlandse Hof baron F.
X van der Straeten-Waillet 'n tafelrede
gehouden over de grootste binding tus
sen Nederland en België, nl. één ge
meenschappelijke taal en daaruit voort
vloeiend éénzelfde literatuur en geestes
leven. Hij bracht tevens hulde aan de
bedrijvigheid der Nederlandse uitgevers
om de werken van eigen schrijvers van
Nederland en België af te drukken. De
uitgevers hebben de Nederlands-Bel
gische culturele eenheid in de laatste
jaren zeer bevorderd aldus de ambas
sadeur.
Voorts is tijdens het diner door de
Commissaris der Koningin in de Pro
vincie Noord-Holland, mr dr M. Prinsen
mededeling gedaan van het feit, dat
aan de Bond van Ned. Uitgevers het
predicaat „Koninklijke" is verleend.
Ook de minister van O. K. en W„ mr J.
M. L. Th. Cals voerde het woord.
Het Mausoleum, het centrale punt
van Moskou's Rode Plein. Aflossen
van de dodenwacht.
