Militairen keurig in gelid
Ruim tienduizend personen
deelden in feestgave
Het Lunapark was ook dit jaar een
orgie van geluid en licht
Grote en kleine attracties hadden
de belangstelling van vele
tienduizenden
Roland Wagters gezelschap
sprong van de hak op de tak
Leidenaars uit de plooi
Er hangt altijd een aparte sfeer rond de parade op 3 October en dat is
niet te verwonderen. Terwijl iedere Leidenaar en vele oud-Leidenaars op deze
dag „uit de plooi" zijn, lopen de militairen keurig in het gelid met effen
gezichten, alsof het geen- 3-Octoberféést was. Hoewel er dus eigenlijk een
grote tegenstelling bestaat tussen 3 October en de parade, horen deze twee
toch bij elkaar en duizenden stellen zich langs de route op om dit schouwspel
gade te slaan.
Dit jaar namen niet minder dan vier
muziekcorpsen deel aan de parade: als
eerste kwam het tamboercorps van de
Nationale Reserve District Friesland,
terwijl de rij werd gesloten door het
tamboercorps van de Nat. Reserve Dis
trict 's-Gravenhage. Een extra woord
van lof is zeker op zijn plaats voor
deze vrijwilligers, die in hun vrije uren
zulke uitstekende resultaten weten te
bereiken. De kapel van de Marine
Luchtvaartdienst en de Johan Willem
Friso Kapel waren minstens even goed
en de hoge verwachtingen, die men
van beide bekende corpsen had, werden
zeker niet beschaamd.
Een parade in Leiden zonder een de
tachement van de Studentenweerbaar-
reidsvereniging „Pro Patria" is niet
compleet en de eerste troepen, die voor
bij marcheerden, waren dan ook de
Leidse Studenten in hun donkerblauwe
uniformen met witte slobkousen en ve
ren op de pet. De Marine en de Marine
Luchtvaartdienst waren vertegenwoor
digd met een bataljon ter sterkte van
drie compagnieën. Het was ccn buiten
gewoon goede groep, die blijk gaf te
weten wat excerceren is.
De Koksschool formeerde vier com
pagnieën. De Koksschool en Leiden zijn
in de loop van enkele Jaren met elkaar
„vergroeid" en het is derhalve verheu
gend, dat de Koksschool aan Leidse
feesten luister bijzet. Ook een bewa
kingscompagnie uit Lelden was present.
De Nationale Reserve. District 's-Gra
venhage had een compagnie afgevaar
digd naar Leiden en op vele plaatsen
werden zij met een hartelijk en welver
diend applaus begroet. De laatste troep
te voet bestond uit een detachement
van 334 Transport Squadron.
Er waren dit jaar niet zoveel rijdende
eenheden als vorig jaar. toen ook veel
geschut meereed. Er waren thans een
detachement van Technische Dienst,
een eenheid 109 TD BaMuCie en een
eenheid 116 Cadi.cie. Het materieel was
tot in de puntjes verzorgd en de man
nen van deze eenheden zullen wel extra
lang hebben moeten „poetsen" om ook
het laatste vuiltje van de wagens te
verwijderen.
Precies op tijd kwam de parade-com
mandant. de res.-majoor der Fuseliers
S. Jacobson, van de Koksschool. de
troepen melden aan de parade-inspec
teur. de brigade-generaal W. Dijkstra.
Territoriaal Bevelhebber West. Onmid
dellijk daarop nam het défilé een aan
vang; gedurende de tijd dat de troepen
langs trokken zorgden de muziekcorpsen
voor pittige marsmuziek. Onder de zeer
vele militaire autoriteiten merkten wij
o.a. nog op de generaal-majoor Steen-
metzer. de brigade-generaal Scheffer en
de kolonel D. Blanken. Inspecteur van
de Nationale Reserve.
Haring en wittebrood
Als er één onderdeel is van ons aan traditie zo rijke 3 October-feest, waar
de traditie waarlijk historische Inhoud heeft, dan is het wel de uitreiking van
haring en wittebrood.
Met- een traditie werd
gebroken
Het is .daarom een bijzonder verheu
gend verschijnsel, dat zovelen van alle
rang en stand, gehoor hebben gegeven
aan de oproep van het 3 Octoberbestuur.
zich voor de uitdeling van deze feeste
lijke gave aan te melden. Al vroeg in de
ochtend was de penetrante haringgeur
in de omgeving van het Waaggebouw al
sterk merkbaar. Enkele uren lang heb
ben de hooggehoede heren en de wit-
geschorte dames het razend druk ge
had. De eersten met het uitreiken van
het wittebrood, de laatsten met de
haring. Ook al tot de goede gewoonten
behoort het brood in een wit sloop mee
te nemen en de haring in een plat
schaaltje. De eerste klas van het Leids
Gymnasium, die met een van hun lera
ren ook aan deze zinvolle uitreiking
deelnam, liep. nee niet tegen de lamp.
maar wel tegen de microfoon van de
N.C.R.V. aan. Eén van de leerlingen
moest aan luisterend Nederland het
verhaal doen van het Beleg en Ontzet
van Leiden. Hij deed 't voortreffelijk,
die Jan Kuperus!
Er bestond voor de uitdeling van dit
bij uitstek Leidse gerecht zelfs inter
nationale belangstelling. Een Nieuw-
Zeelandse arts met zijn vrouw maakte
foto's!
De praeses van het Leids Studenten
Corps, de heer J. de Monchy. overhan
digde tot slot aan de dames-hanng-
uitreiksters een flesje lavendel. En 't
was op dit punt, dat met een traditie
gebroken werd. Het was toch altijd een
flesje eau de cologne?
Op het Waaghoofd concerteerde de
Harmoniekapel van „T en D." Pittige
marsen werden de lucht in geblazen,
zeer ten genoege van de duizenden, die
in de omgeving zich hadden opgesteld
om maar niets van hetgeen hier te zien
was te missen.
De meisjes van Concordia traden
in de Drie October-optocht voor het
eerst in uniform op. Een klein maar
aantrekkelijk groepje, dat een vro
lijke noot gaf aan het slotaccoord
van het hoogtepunt van de viering
van het ontzet.
In de Schouwburg
Naast het officiële Drie-October-ca-
baret wordt 's-avonds altijd een vro
lijke avond gegeven in de Schouwburg.
Het was ditmaal een rondom Cees de
Lange gegroepeerde cabaretgroep, die
onder de titel „Dolle dwaze dingen" een
uitmuntend gevuld Huis inderdaad met
dolle, dwaze dingen uitstekend heeft ge
amuseerd. Er werd een echte Drie Octo
ber-stemming bereikt en dat zegt ge
noeg.
Cees de Lange zelf was best op dreef,
en had het grootste deel van het plei-
zier op zijn conto. Hij werd evenwel
goed gesecundeerd door Roland Wagter
jr, de incomplete Annebella's, de Chico's
en last but not least Co v. d. Heyde-
Wijma aan de vleugel.
Hitler in dienst van
liefdadigheid
Onder de vele honderden attrac
ties, welke de Sleutelstad gisteren
binnen haar grenzen telde, bevond
zich ook de zwaar-gepantserde
auto, waarin Hitler in zijn laatste
levensjaren parades placht af te
nemen.
Het publiek toonde voor deze
machtige Mercedes-Benz-wagen
grote belangstelling en luisterde
met graagte naar de technische
snufjes, welke daarbij werden ver
teld.
Een groot deel van de opbrengst
dient tot leniging van de nood
onder de slachtoffers van het
Hitler-régime.
Een van de vele toegejuichte wagens van de bedrijfsoptocht. de wagen
van Harteveld. voorafgegaan door een zeer bijzondere boerenbruiloft.
Aantrekkelijk
programma
Roland Wagter zelf begint met een
praatje, waarmee hij de lachers en
wie behoort daar op 3 October niet toe?
al direct op zijn hand heeft. De ware
stemming kwam echter pas toen de
beide Pico's, virtuozen op de accordeon,
voor het voetlicht kwamen en een
stroom van bekende liedjes uit hun in
strumenten deden rollen. Zij hadden
geen moeite de zaal „mee" te krijgen!
Ook hun optreden aan het einde van
het programma oogstte een daverend
applaus. Een cabaret-avond springt „van
de «hak op de tak" en als zodanig was
het programma aangekondigd. Na de
Pico's kwam Tonny Wurdeman op de
planken met enkele aardige cabaret
liedjes. die buitengewoon goed in de
smaak vielen. Nog maar nauwelijks had
zij „het veld" geruimd of miss Sjeffalino
kwam op het slappe koord, in de meest
letterlijke zin van het woord. Zü ver
richtte als koorddanseres toeren, die
kon, dan zouden zij vast niet klagen,
dat het huishouden zoveel kost: wie
kan uit een kopje een hele liter melk
schenken?
Roland Wagter verzorgde de confe
rences op de hem eigen wijze, en wie
hem eenmaal gezien of gehoord heeft,
weet wat dat wil zeggenAan de
piano zal Joop de Leur, die wel twintig
vingers lijkt te hebben, in plaats van
tien.
De cabaret-avond is weer bijzonder
geslaagd. Er werd een aantrekkelijk
programma, vol afwisseling en van goed
gehalte, geboden, ook dit onderdeel van
de 3 Octoberviering mag buitengewoon
geslaagd worden genoemd.
Een beeld van de Kermis, zoals een fotograaf dat ziet wanneer hij een seconde vergeet, de sluiter van
zijn toestel dicht te doen. De lampjes aan de draaimolens tekenen strepen en vlekken, die on
wezenlijk aandoen maar een getrouw beeld vormen van wat velen als laatste blik op de Kermis mee
naar huis nemen.
De cabaret-avond in de Stadsgehoorzaal werd, traditiegetrouw, weer ver
zorgd door Roland Wagter en zijn medewerkers. Wagter kent zo langzamer
hand de stemming op 3 October en bij en de zijnen weten een programma te
brengen, dat het zeker op de 3de October dóet. Ongeveer twee uur heeft het
gezelschap de talrijke aanwezigen de zaal was uitverkocht kostelijk weten
te amuseren.
een gewoon mens niet eens op de vaste
grond kan uitvoeren. Het was een
prachtig staaltje van evenwichtskunst
en lenigheid.
Marius Mac Phail zou een liedje gaan
zingen, maar eer hij daar aan toe was.
hadden de aanwezigen al bijna buik
pijn van het lachen. De meest dwaze
invallen en goocheltrucjes bracht hij op
voortreffelijke wijze.
Twee dames en twee heren, zich noe
mende de vier Rolling Stars, toonden
zich meesters in het rolschaatsen. Met
grote snelheid draaiden zij om elkaar
heen en het is onbegrijpelijk, dat zij er
niet draaierig van werden. Twee heren
uit de zaal, die even een rondje mee
maakten kunnen er van meepraten, dat
het Inderdaad niet gemakkelijk is, na
zo'n draalpartij recht op de benen te
blijven staan.
Dave Parket liet zien wat hij kon. en
dat is heel wat! Hy jongleerde met
ballen en hoeden, alsof hij alle voorwer
pen aan een touwtje had zitten, zodat
ze hem niet konden ontglippen. Even
onbegrijpelijk was het optreden van Al-
laton met zijn magische keuken. Als de
Leidse huisvrouwen konden wat hy
Een opname van de prijsuitreiking voor de beste prestaties in de
bedrijfsoptocht. In Oud-Hortuszicht nam de vijftienjarige Rob Lageman
de eerste prijs voor „Wollemijntjz" van Van 12*'6 '9 n*vangst.
Draaien maar
Chr. Oranjevereniging
viert feest
Ook dit jaar heeft de Leidse Christe
lijke Oranjevereniging zich op het
3 Octoberfeest niet onbetuigd gelaten.
In de stampvolle zaal van gebouw ..Pre
diker" presenteerden de leden van de
Timdelerclub een rijk gevarieerd pro
gramma onder het motto ..Draaien
maarDe avond werd door de voor
zitter, ds J van der Wiel. op de gebrui
kelijke wijze geopend. Hoewel het hem
speet, dat zovelen, die deze bonte avond
mee hadden willen maken, wegens ge
brek aan plaatsruimte teleurgesteld
moesten worden, toonde de voorzitter
zich verheugd over het feit. dat de Chr.
Oranjevereniging in de Sleutelstad lang
zamerhand uit de depressie begint te
geraken. Niettemin verklaarde hij met
nadruk, dat het ledenaantal in zo kort
mogelijke tijd verdubbeld moet worden.
Een ledenwerfactie zal in de komende
maanden gevoerd worden. Na deze
ernstige woorden vierden pret en jolijt
zowel op het podium als in de zaal al
spoedig hoogtij. ..The four Timdeler
Stumphers" oogstten met hun vrolijke
wijsjes veel succes, terwijl de dansflitsen
uit ouden tijden eveneens een gewaar
deerd programma-onderdeel vormden.
Een aardige vondst was ook de imita-
tie-3 October-optocht. welke grote hila
riteit verwekte Met een pittige „Marche
pausée" werd het gedeelte voor de pauze
besloten. De conferences waren bij Piet
Kouwenhoven en Eugène de Geus in
goede handen De voordrachten uit
werkjes van Annie Schmidt en Simon
Carmiggelt vielen terecht bij het publiek
in goede aarde De liedjes waren voor
deze gelegenheid geschreven door Ton
van Luntcren. Aan de plano zaten Dien
Hagenbeek en Tjeerd van Wijk. Het
slot van de avond werd gevormd door de
opvoering van een kort toneelstuk ge
titeld „De zwarte monnik". Dit spel van
spokenen nog iets bestond uit twee
bedrijven en is geschreven door Jan
van Havelte en Riet Mossinkoff. De
regie had Piet Kouwenhoven. De rollen
werden stuk voor stuk goed vertolkt. Al
met al is het voor de Chr. Oranjever
eniging in onze stad een in alle opzich
ten geslaagde feestavond geworden.
Het uitbundige feest op het Schuttersveld is ook dit jaar weer bijzonder ge
slaagd. vooral omdat het weer niets te wensen heeft overgelaten Zowel Zater
dagavond als de gehele Maandag is er geen druppel regen gevallen, ofschoon
de exploitanten van vermakelijkheden zelfs bij minder gunstig weer Leiden niet
gaarne overslaan. Zij weten immers, dat de bevolking op 3 October het geld
vlot Iaat rollen en in een stemming verkeert, waarin zij zich door niets laat
deprimeren. Vooral gisteravond was het bijzonder druk in het Lunapark: het
was een orgie van geluid en licht, die tot de laatste minuut duurde.
van de eerste grote attracties voor jong
en oud! Zouden wij een prijs mogen
uitloven voor de meest suggestieve grote
vermakeiyklieid. dan zouden wij per
soonlijk de Orkaan kiezen, met zijn
machtige „armatuur", die door de sis
sende geluiden de indruk wekten, dat de
inzittenden van de gondels zojuist te
rugkeerden van een tocht door de we
reldruimte! De steile-wandrijders had-
Vermaak voor jong en oud
Alle „sensatie-tenten" waren erg in
trek en voor sommige vormden zich
rijen geduldig wachtenden. Van verre
zichtbaar was het met lampjes versierde
machtige rad en naast de ingang aan de
Rijnsburgersingel waren de wagentjes
van de Skyrocket, die met duizelingwek
kende vaart naar beneden suisden, een
Werkers op het Levendaal
Er zijn iedere derde October ontelbaar vele noeste werkers, die
het anderen mogelijk maken feest te vieren. Ditmaal willen wij een ere
saluut brengen aan de mannen van de bestratingsdienst, die dertig
mannen die Maandag om half zes begonnen en Maandag tegen twaalf
uur de dienst goedendag konden zeggen om ook iets van de derde
October mee te vieren.
Onder leiding van de chef afdeling bestratingen begonnen die
dertig werklieden Maandagochtendvroeg een van de Leidse hoofdver
keerswegen, het Levendaal, met zeventig kubieke meter zand te
bestrooien, om een baan te maken voor de harddraverijen, die een
onderdeel uitmaakten van het ochtendprogramma der ontzetsviering.
Vijf auto's waren ingeschakeld om het zand aan te voeren. Dertig
zelfde mannen en vijf zelfde auto's waren om tien uur paraat om
al dat zand weer op te ruimen en te zorgen, dat het Levendaal weer
die strakke verkeersbaan werd, die ook de optocht zou moeten door
laten.
Deze foto toont hoe die mannen werkten. Prima. Het was allemaal
puik in orde.
den vanzelfsprekend niet over belang
stelling te klagen. Met bewondering
nlegen wij nog altijd te kijken naar de
loofdredacteur van een onzer grote
provinciale dagbladen, die, in zijn jonge
jaren als aankomend journalist in
Zwolle, net waagstuk uithaalde op de
benzinetank van een van die „motor-
duivels" plaats te nemenGelukkig
is de Nederlandse Journalistenkring er
niet toe overgegaan deze stunt als be
wijs van bekwaamheid aan de jonge
collega's voor te schrijven. Wij zouden
anders voor de toekomst van ons vak
het ergste vrezen!
De botsautootjes-met-motoraandüving
hebben (als we ons niet vergissen reeds
vóór de oorlog) concurrentie gekregen
van electrische karretjes-zonder-botsen.
Dat i6 althans officieel verboden, maar
natuurlijk is het nooit te vermijden en
op de animo heeft het blijkbaar geen
nadelige invloed. De romantische rups-
baan het laatste rondje onder de kap!
en de „Whip", die de inwendige or
ganen op een zware proef stelt, hadden
doorlopend grote aftrek.
Meer geluk dan wijsheid
De goklust van ons volk pleegt in
Lunaparken ten volle bevredigd te wor
den, al is het element „geluk" meestal
zorgvuldig gecamoufleerd onder de
schijn van behendigheid of bekwaam
heid. Meestf.l is het meer geluk dan
wijsheid als iemand bij het werpen met
ballen of ringen of bij het laten neer
suizen van „puntbommen" uit vliegtuig
jes een prijs in de wacht sleept. Overi
gens, wie daarop let is een kniesoor.
Touwtrekken (altijd prijs), envelopje
kiezen, ballen in een emmer mikken,
een stapel blikjes omgooien en al die
andere attracties voor een of twee kwar
tjes werden bijna bestormd door de
ontelbaren, die een kansje wagen wil
den. Wie er genoeg van had. kon zich
tegoed doen aan poffertjes, patates fri
tes, ys, zuurstokken, noga, worstjes en
nog zoveel meer lekkernijen, die van
ouds de kermisterreinen tot openlucht
cafetaria's hebben gemaakt. En dan met
nieuwe moed verder: naar de schom
mels. zweef- en draaimolens in allerlei
uitvoering, naar de apentent, het
vlooientheater, het wonder van Dender -
monde of het mirakuleuze meisje uit de
Zuidzee. Voor de kleintjes de ponnvbaan
of de bellende treintjes en voor de 'oude
re jeugd de cakewalk of de hosvlonder.
Hulde aan die cakewalk voor het aller
liefste draai-orgeltje. dat gelukkig een
wat bescheidener geluid liet horen dan
de schetterende luidsprekers, die elkaar
met decibels proberen te troeven.
Het vuurwerk
Het ligt voor de hand, dat in een stad,
waar een vermaarde vuurwerkfabriek ge
vestigd is. naar aloude traditie ook dit
maal de hemel verlicht diende te wor
den op een wyze, die een waardig slot
diende te zyn van de vreugdevolle
3-Octoberviering. Aan die verwachtingen
is voldaan. Sissende vuurpyien, die in de
heldere nachtlucht tot ver in de omtrek
zichtbare vonkenregens achterlieten
vormden de opening van een serie „stuk
ken", die byzonder in de smaak vielen
van het talryke publiek: een gouden
palmboom, een electrische standaard,het
klassieke telegrafennummer. „vliegende
schotels", afgewisseld met fel gekleurd
magnesiumlicht en. na een electrische
waterval, besloten met een monumentale
Hermes-kop. als toespeling op het Ee-
drijfscorso van 's middags. Al deze schit
terende lichteffecten en de begeleidende
knallen en kanonslagen besloten een
dag vol feestvreugde.
Ook in Academisch Ziekenhuis
was het 3 October
Evenals andere jaren is het 3 October
feest niet onopgemerkt voorbij gegaan
aan de patiënten van het Academisch
Ziekenhuis. Voor iedere patiënt was er
een kleine attentie, hetzij in de vorm
van een lekker gebakje, hetzy ln de vorm
van een flesje eau dc Cologne, voor hen
die geen gebakjes mochten hebben Er
waren vele boeken beschikbaar gesteld,
doch niet zoveel dat ieder een roman of
ander soort boek ln ontvangst kon ne
men. Door middel van aardige spelletjes,
als spreekwoorden raden, werden de boe
ken onder de patiënten verdeeld. Het is
verheugend dat ook de patiënten van het
A.Z. in de feestvreugde konden worden
betrokken; de patiënten hebben deze
attenties zeer gewaardeerd.
