Een jonge staat met oeroude beschaving Vroomheid en schoonheid kenmerken land (Bijzondere medewerking) MAHATMA GANDHI is een naam, die onuitwisbaar staat opge tekend in het Boek der Wereldgeschiedenis. Gandhi's onvermoeide strijd, Gandhi's volharding, Gandhi's vastheid in de leer der geweld loosheid legden het fundament voor de onafhankelijkheid van de paar honderd millioen mensen, die op het Voor-Indische schiereiland wonen. Het was een wrede ironie van het noodlot, dat de grote en vrome patriot Gandhi, de apostel der zachtmoodigheid, ten slotte door moordenaarshand moest vallen. Doch hoe dit zij, India zal tot in lengte van dagen het land van Gandhi blijven. Dit land, zwanger van schoonheid, traditie en historie willen wij op ze venmijlslaarzen bereizen. Vooral zullen wy zoeken naar de schoonheid, zoals die te vinden is in tempels en mos keeën, in eeuwenoude monumenten en mausolea, strak van iyn of bizar van vorm, maar verrassend, telkens weer verrassend. Wy willen zoeken naar India's oeroude cultuur. Nee, we reizen niet op zevenmylslaarzen, dat ware te Westers. Naar de trant der Indiase sprookjes bestygen wy een toverros. Hier, in Nederland op het vliegveld Schiphol. DELHI MOTOREN ronken. Dan giydt de wereld onder ons weg. Wy slui ten de ogen en peinzen over wat we gaan zien. Delhi, India's hoofdstad. Indra Prashta, „Woning van God Indra", heette zy oorspronkelyk. Haar stich ting verliest zich in het grys verleden. Hindoe-vorsten hadden er hun hoofd stad over een welvarend ryk tot byna 1200 toe. Toen kwamen Mongoolse ver overaars, Tlmoer Lenk en zyn horden, zy vestigden him gezag over het ny- vere, zachtmoedige volk. Later woonde Akbar, Groot-Mogol by uitnemendheid, in Delhi. Zijn rijkdom, praal en pracht werden door geen vorst uit de Duizend- En-Een-Nacht geëvenaard. Delhi was Akbar's hoofdstad en tot 1858 bleef deze stad de residentie van de preten dent uit Akbar's geslacht naar de troon der Groot-Mogols. De Britten maakten Delhi hoofdstad van Brits-India; later bouwden zy Nieuw Delhi, een modern aangelegde stad met prachtige rege ringsgebouwen en moderne tempels. India nam, als zelfstandige republiek,, Delhi als hoofdstad over en verenigde aldus eigen en Britse traditie in het heden. Meer, veel meer dan de moderne bouwwerken en villawijken trekken ons de overblyfselen uit vroeger eeuwen. Zy liggen vooral ten Zuiden van de stad in bont-gevarieerde pracht. Eerbiedig blijven wy staan voor de Kutab Minar, een bijna hon derd meter hoge toren, die verma nend naar de hemel wijst en in gril lige pracht de gewone sterveling tot peinzen brengt. Een modern India, een mo derne staat Is bezig te verrij zen. Dit geschiedt op de fon damenten van een rijk en kunstzinnig verleden, van een beochavingsbezit, waarop India met recht trots kan rijn. Dan gaat het voort, in snelle vaart naar de prachtige Parel-Moskee, een Mohammedaans godshuis, dat herinne ringen oproept aan Akbar, India's grootste Mohammedaanse heerser. AGRA HET is, alsof ons toverros onze gedachten geraden heeft, want hinnekend verheft het zich op de achterbenen en stormt weg naar Agra eens de schoonste stad van India. Mohammed Akbar was de vorst, die in 1566 op 14-jarige leeftyd de troon be steeg en Agra verfraaide. De Pendsjaab Hindoestan, de Radsjpoetana-staten, Bengalen, Kashmir, Dekan en Afgha nistan wist hy onder zyn heerschappy te verenigen. Hy regeerde met even strenge als rechtvaardige hand. Mo hammedanen en Hindoes behandelde hy op geiyke voet. zoals zy ook heden ten dage gelyk zyn voor de wet. Kun sten en wetenschappen beschermde hy. Wysheid inspireerde zyn wetten. Maar ook zyn ryk ging onder. In de 18e eeuw werd Agra verwoest. In 1803 viel de stad in Britse handen. Agra's „mo derne" geschiedenis brak toen aan. Onze gedachten zyn echter gericht op het verledenen in het verleden kent onze toverros de weg. Het praal graf der Groot-Mogols staat nog steeds in Agra als een monument van Mo hammedaanse architectuur: vorsteiyk, toch sober van lyn, gelyk het een graf betaamt. Een Indiase gids vertelt ora prevelend over de voorbye glorie, ter- wyi wy aandachtig toeven in de vor- steiyke gehoorzaal van het paleis Fe- tehpoer-Sikri. In de tuin van Taj- Mahal wandelden wy met de gelovige Moslems en proeven er van de roemrijke Indiase geschiedenis. Agra, symbool van macht en pracht uit het verleden van een der jongste staten ter wereld. JAGGERNAUT BRIESEND schiet ons toverros voort. Bergen nooh rivieren hin deren het edele dier. De stad Poerl, ook wel Jaggernaut genaamd, is ons volgend doel. En terwyi wy ons met moeite in het zadel houden en een storm om ons hoofd blaast, zien wy in gedachten opdoemen de Grote Wagen van Jaggernaut, machtige Godheid, die de verbeelding onzer Jeugd trof in de boeken van Jules Verne en Paul dlvoi. Jaggernaut is een stad, waar byna uit sluitend Hindoes wonen en de Tempel van Jaggernaut is een juweeltje van Hindoe-bouwkunst. Honderdduizenden pelgrims komen telken jare naar Jag gernaut. Millioenen gelds worden ge schonken aan priesters en tempels. Vroeger wy huiveren even. als wy dit vernemen waren er vele fana tieke gelovigen, die zich wierpen voor de wielen van de kolossale praalwagen met het beeld van Vishnoe, en aldus vermorzeld werden. Thans gebeurt dat niet meer, doch de vroomheid is er niet minder door geworden. Bewogen staren wy naar Vishnoe's tempel. Duizenden gelovige Hindoes bewegen zich om ons heen. Een visioen van eeuwenoude, vast verankerde opvattingen, zo totaal ver schillend, van onze Westerse inzichten WEKELIJKS BIJVOEGSEL VAN HET LEIDSCH DAGBLAD - Zwerftocht door India ZATERDAG 13 AUGUSTUS - PAGINA 4 Heer Nanek streefde naar verzoening tussen Hindoes en Mohammedanen Kutab Aitnar (Delhi), om stil van te worden.. en denkbeelden. Een andere bescha ving, maar een hoge beschaving. Wy sluiten de ogen, diep onder de indruk van dit visioen. Dan maant een zacht gehinnik ons tot verder gaan. AMRITSAR NEEN, over de bloedige demping van de opstand te Amritsar in de vorige eeuw spreken wy niet. Evenmin over het feit, dat India's na tionalisten juist daarom herhaaldelyk hun byeenkomsten in die stad hielden. Amritsar is de heilige stad der Sikhs. Beroemd om zyn shawls van Kashmir en zyn saffraan, is het toch nog be kender als bewaarplaats van het Wet boek van Nanek, de stichter van de secte der Sikhs. Dit boek berust in de Gouden Tempel, hoofdzetel van de „minderheid" der Sikhs, die stoere, ge baarde, martiale kerels, die in tal van Aziatische landen als wakers en poli tiemannen bekend zyn. Wy wenken een Sikh, terwyi wy over het water naar de Gouden Tempel schouwen, en hij vertelt: „Ja, Sahib d.i. Heer), nu heet onze stad Amritsar. Vroeger heette zy Ram- daspoer veel vroeger Tsjak. Onze grot heer was Nanek, hy sticht te onze godsdienst. Geboren werd hy niet hiev, nee, Sahib, in de plaats Talwandy in het land Lahore. Hy werd ambtenaar en trok later door India als prediker van een verzoenende leer. Ja, Sahib, dat was kort na 1500 en hy stierf in 1539. Hy offerde zyn loopbaan op om verzoening te bereiken in ons mooie India. Zyn boek, de Adi-Grant, bleef het levensboek zijner opvolgers en de bron van ons geloof. Amritsar werd de zetel van zyn leer, zoals Rome en onze gebaarde zegsman glimlacht trots om zyn kennis van Europa dat is voor vele Christenen. Onze hoge priester woont nog steeds hier, in Am ritsar. Ja, Sahib, na Nanek kwam onze tweede profeet, de goeroe (d.i. leraar) Govinda. In 1675 werd hy onze hogepriester. Hy maakte ons stryd- baar. Ook hij wilde verzoening tussen de mensen, tussen Hindoes en Moham medanen. Hij schafte de kasten af, die dc Hindoes kenden. Goeroe Go vinda wilde de aanbidding van één God, net als Nanek, maar toen de Hindoes en de Moslems niet naar hem wilden luisteren en voortgingen met hun dwalingen, predikte Go vinda afscheiding van de Hindoes en van de Mohammedanen. Hij predikte ook s'rijd tegen de Mongolen, de overheersers uit zijn tijd. Ja. Sahib, goeroe Govinda maahi ons tot soldaten en strydbare manna Hy was een grote Goeroe, byna groot als Heer Nanek....' „Zeker", knikten wy tot deze twn, gebaarde verteller. „Zeker, dat is so., mooi is die tempel daar, die Gouden Tempel...." Een glimlach giydt over het gezicht van onze zegsman. Dan knikt hy btedig-weemoedlg en mompelt: „Ja. Sahibmooionbegrip* lyk mooi....** LAATSTE ÊTAPfl WEG suist ons toverros van Am ritsar. Fladderende manen a vuurspattende hoeven is al nt wy zien. Nee, toch niet. Beneden oa ontwaren wy water en talloze lotus bloemen. Het is de Jain-tempel ui Pavapoeri (Bihar), die onder ons Ut Dan weer verder, in duizelingwekkend vaart naar Trichinopoli, een stadje 3 de provincie Madras met een pracht# Hindoe-tempel boven op de rotsen a aan da voet van de rots een tempel- vyver, zo sereen en rustig, dat wij dl inspanning van onze toverrosgalopptdl vergeten en in diepe bewondering in zonken schouwen naar deze getalgat van Indiase kunst en Indiase wee heid. Voort gaat de reis, het einddoel tege moet van onze tocht in tovervluül door en over India. Voort naar Madoun (nee, niet het eiland Madoera ln Indo nesië), een stadje, dat ruim 400 Ui- meter ten Zuiden van Madras Is P legen en dat een der oudste van Is dia is, Mandura Pandionis van Ptflk* maeusl Bovendien is het een hei-C stad, zoals er ln India slechts wt'A steden heilig zyn. Het is, alsof de s-* mosfeer in Madoura met religie ver»- digd is, zozeer drukt het rellgleu» a het gewyde zyn stempel daar op aLfS Eén prachtige, indrukwekkende temp*- vooral prent zich voor immer als bee!» in onze herinnering: de Grote TW- van Madouraja, van India, s<i> wy geneigd te zeggen. NAAR HUIi WIJ kloppen ons met schuim be dekt toverros op de flanken s aaien het edele dier over Itf hoofd. Dan steigert het en verdwiJ-J ln de ongekende, wyde verten van te- luchtruim. Na enige tyd staan wil op aarde, in Nederland, op Schipf Als een herinnering, maar to Ie dat wy ze nooit zullen kunnen geten, rust voor ons geestesoog «P reeks monumenten en godshoi"6 die India's verleden, India's t**bi- ving enIndia's minderhed"' vraagstuk symboliseren. Maar .J"1' derheden", die zoveel vroomheid schoonheid schiepen, kunnen «P duur geen „echt" probleem vorW Met zo'n groots verleden kan 1»* vast vertrouwen op een gtoU komst. ««ra no - Nadmik v*»*4" Popel-moskee te Redfort (Delhi). onbegrijpelijk mooi... De tempel van faggaraam te Rari, juweeltje vtc bouwkunst.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1955 | | pagina 8