SPANNINGEN ROND
ANNA BOLEYN
Een Zoeklicht
„Operatie Strychnine1'
Werd Catharina van Arragon vergiftigd
TWEE HISTORISCHE ROMANS
Kamperen mag niet
betekenen: hongerlijden
T
WEKELIJKS BIJVOEGSEL VAN HET LEIDSCH DAGBLAD - ZATERDAG 9 JULI - PAGINA 2
Beivogen Leven CXXXI
O, sR haat de Koningin, omdat deze haar eens zo ver
nederd heeft, en omdat zij ondanks haar geïntrlgeer
bÜ de Koning haar het land niet uitkrijgen kan.
Heimelijk Is ze bang voor de ex-Konlngln, die zo diep
van haar Koningin-zijn" overtuigd ls en zo"n sterk ka
rakter heeft. Doch mag zij haar dood wensen? Wordt zij
ln zekere zin niet besohermd door de levende Catharina
van Arragon? Zo lang Catharina leeft, zal Hendrik zich
nlèt van hAAr laten schelden, al moest ook zijn hefde
bekoeld zijn. Immers, verklaarde hU hun huwelijk voor
nietig, dan zou dit alleen kunnen op grond van de wet
tigheid van zijn eerste huwelijk. En nooit zou hij tot haar,
met wie hU achttien Jaar ln vrede heeft geleefd, weer
keren, omdat hU eindelijk wist wat liefde was.
Andere spanningen waren er genoeg. De vijanden van
Hendrik Tudor en zijn gemalin groeiden met de dag in
macht. De nieuwe Koningin had niet de gave het volk
voor zich te winnen en het feit dat zU sterk sympathi
seerde met de Lutheranen, zette bij velen ook kwaad
bloed.
Nog altijd leefde Catharina van Arragon. Haar aan
hangers wetende dat ze geliefd was bij het volk, zonnen
op middelen haar weer In haar waardigheid te herstellen.
En toen men geen middelen vond, overwoog men de
Koning te vermoorden, tezamen met de Koningin. Daar
na zou Maria Tudor de troon kunnen bestijgen!
Anna Boleyn is gekroond. Nu is alles wat ze zo vurig wenste in vervulling gegaan.
Zij heelt macht en rijkdom. Overal waar ze zich vertoont is ze, na de Koning, de
eerste. Ze kan zich nu doen gelden tegen hen die haar vroeger hebben veracht, of haar
hun antipathie hebben getoond.
Niet alles kan men bereiken met macht. Zij kan bijvoorbeeld onmogelijk verhinde
ren dat het volk hoe langer hoe meer met Catharina van Arragon gaat dwepen, de
eenzame figuur, die zo sober leven moet dat ze nauwelijks enige dienaren kan houden.
DE liefde van het landvolk voor Catharina groeide.
Dat kwam mede haar dochter Maria Tudor ten
goede, die, van haar moeder gescheiden, haar dagen
moest slijten in eenzaamheid.
Anna Boleyn moest de Koning een zoon schenken, dat
was duidelijk. Als zR de moeder zou worden van een zoon.
zou haar positie gegrondvest zijn. Dan zou haar bloed
misschien eeuwen lang dit land regerenl
Natuurlijk zou zl) de Koning een zoon schenken. Hij
was immers zelf zo mannelijk, en zl)zij haatte vele
vrouwen I
Doch naarmate de gTote dag nader kwam, werd ze ner
veuzer. Soms beangstigde het haar dat de Koning al grote
proclamatle's had opgesteld, voor zjjn zóón, reeds bij name
genoemd. Soms kwam er een bijgelovige vrees in haar
dat ze voor al die voorbarigheid gruwelijk zouden worden
gestraft. Doch liggend in het enorme hemelbed, zo rijk
versierd, omdat het weldra de kroonprins zou ontvangen,
onderging ze de Invloed van Al dat geweldige, en vond ze
dat een zoon bij dit alles hoorde, dat deze ook zeker komen
zou. t t
MAAR toen de grote dag kwam, schonk Anna Boleyn
het leven aan een dochter, die de Koning Elisabeth
noemde Het grote troonbed schitterde niet meer
en het was haar alsof ze met één slag haar toekomst had
verlegd naar een duister verschiet.
Wel sprak de Koning woorden van troost, hij zei dat
ze belden nog héél jong waren, doch zijn handen, die het
kleine wicht vasthielden, spraken andere taal.
Wéér geen troonopvolger, slechts een bastaard als zoon.
Er liepen tranen over haar wangen, toen de Koning bij
haar was, en dat terwijl ze zo heel goed wist dat de Ko
ning een zièkeliJke afkeer had van verdriet!
Plotseling vermande ze zich. Haar gezicht werd hard,
toen ze de Koning vroeg haar toe te staan dat Mary de
onwettige, de dochter van Catharina van Arragon,
•leepdraagster zou worden bij de doopplechtigheid van
hun dochter Elisabeth.
En ofschoon de Koning dit zeer hard vond voor het
kind dat ln ballingschap leefde, gaf hR haar toestem
ming, om haar zodoende rustig te houden.
ZR, Anna Boleyn, had deze demonstratie nodig. De
ganse wereld moest zien wie de wettige en wie de on
wettige was.
MAANDEN verstreken, het kind Elisabeth groeide
voorspoedig op en de 33-Jarlge vorstin werd weer
mooi en slank. ZR deed haar best om de gunst van
de Koning te behouden, doch hoe langer hoe duidelRker
voelde ze, dat na hun huwelRksdag, de grote passie van
haar gemaal langzaam stierf.
ZR was nu zRn bezit, hR had haar nu veroverd, hR had
zRn doel dus bereikt, waardoor de spanning geweken was.
R Frons eerder had men in Engeland een Koning ver
moord. „ten bate van" de troonopvolger. Doch die I
troonopvolger was toen nog een kind, en Maria
Tudor was reeds twintig!
De samenzweerders begrepen dat ze Maria nooit buiten
hun plan konden houden, en dat deze, indien ze alles i
wist. onder géén voorwaarde zou willen meewerken aan
de dood van haar vader.
Dan maar de Koningin alleen doden?
VreselRk zou dan de wraak van de Koning zijn'
De Koning en de Koningin zagen het drijven van de
groep rondom de ex-Koningin met ongerustheid aan.
En zR slaakten een zucht van verlichting, sterker: zij
gingen feestvieren, toen eindelRk. op de 8e Januari 1538
hun het bericht werd gebracht, dat Catharina van
Arragon. moe cn mat van verdriet, gestorven was.
Is zij door Anna en Hendrik vergiftigd? In die dagen
maakte men gebruik van langzaam werkende vergilten,
die de slachtoffers, pas na maanden, ten grave sleepten.
Wij welen het niet. Onmiddellijk na haar dood werd zt
gebalsemd cn in een loden kist gelegd. Geen van haar
vrienden werd tot haar toegelaten.
Vóór het uur van haar dood heeft ze de Koning een
brief geschreven, en daarmee heeft ze de laster voor altijd
het" zwRgen opgelegd: „Er is niets in dit leven dat ik zo
zeer verlangde nog eenmaal te zien, als Uw gelaat!"
De ex-Koningin was niet meer.
Géén vreemde staat had nu nog een reden voor een
onmiddellRke oorlogsverklaring.
De toestand werd er veel eenvoudiger door En de Ko
ning, opnieuw „behekst" door zRn charmante gemalin,
gaf zich weer over aan zRn wensdroom: de zoon.
Wederom raakte hR er vast van overtuigd dat zR hem
een zoon zou schenken. Juist nu. nu zR in de ogen van
leder zRn wettige vrouw kon zRn!
Ook Anna. de zo' intelligente, gaf opnieuw toe aan die
schone droom, die werkelRkheid worden zou! O ja! Hun
zoon zou de beroemdste Tudor worden, de beroemdste
Plantagenet!
Toen" het kind zich meldde, liet zR angstvallig alles wat
gevaarlRk of slecht zou kunnen zRn, na. ZR was plotseling
weer heel belangrRk gewordenin haar afzondering.
OP een dag kwam de Koning voor haar staan in een
schitterend harnas! HR had het van Karei V ont
vangen. de neef van zRn eerste gemalin' Was dit
geen bewijs dat de vrede getekend was en dat men reke
ning met hen hield in Europa?
ZRn ogen schitterden zRn mond kreeg heel even een
Strenge plooi. Daarna zei hR: „Ik voel me weer jong en
sterk, ik zal me met de sterksten meten, in.de stelligel
verwachting dat eens onze zoon hetzelfde zal doen'"
REEN BROUWER
l OP DE BOEKENMARKT
Marie C. van Zeggelen. „FestRnen
en Perikelen". J. W. Meulenhoff
Amsterdam 1954
Wanneer men de historische romans
van Marie Van Zeggelen met één woord
zou willen kwalificeren, dan zou het
woord „sierlRk" het meest geschikte
zRn. SierlRkheid toch is een natuur-
lRke en niet aangekweekte eigenschap
en een eigenschap die in Nederland
niet algemeen verspreid is. Marie van
Zeggelen beschikt over de aangeboren
sierlijkheid. Haar historische verhalen
zijn dan ook voorbeelden van gratie
en evenwicht. Haar taal is eenvoudig,
maar beschaafd en als het ware on
willekeurig afgestemd op haar onder
werp. ZR gebruikt geen woord te veel
of te weinig en weet precies waar zR
haar beeld kan versterken door woor
den te bezigen ln de taal van de tRd
die zR beschrRft. Verder houdt zR zich
gelukkig aan het hedendaagse Neder
lands, want niets toch ls zo hlnder-
]Rk en doet zo gekunsteld aan als een
roman geschreven ln een archaïsch of
dialectisch Nederlands, door een schrij
ver wiens idioom dat niet is. De ro
man „FestRnen en Perikelen" speelt
aan het einde van de achttiende eeuw,
op het moment waarop Willem V en
prinses Wilhelmina terug worden ge
roepen naar Den Haag. De tRd dus
waarop de eerste patriottische periode
met behulp van de Pruisen beëindigd
is en het stadhoudersschap voor korte
tijd hersteld Wat Marie van Zeggelen
uitbeeldt, ls de omgeving van hDt stad
houderlijke hof ln Den Haag, het mi
lieu van de regenten dus. ZIJ schenkt
ons een blik !n het leven van families
zoals Faeel. Boreel. Vsn Limburg Sti-
rum. Van Hogendorp Het ls veelal het
huiselijke leven, dat de schrRfster uit
beeldt en daarvan nog het vrouwelRke
gedeelte. Het zijn de Jonge mensen:
de jonge mannen die aan de aanvang
van hun lonobsan in de diolomatie, ih
het le®"r of b11 de regerln* staan en
jons« vrouwen ln hun vprf'in^e om
geving en bun s<v»d® ontw'kkeling.
Mar'» van Zeege'en ziet d»ze levens
als h»t ware van het standoimt van
één van hen uit en dat maakt dat
haar verhalen de ongekunstelheid heb
ben van iemand, die spreekt over wat
zij kent en die daarin gelooft. Onge-
twRfeld zou het mogeliik ziin deze be
wogen tijd van een geheel ander stand
punt uit te bekRken. maar de schrRf
ster daar een verwilt van te maken,
ware onbillijk Terecht zou zR kunnen
antwoorden: „Mon verre est petit, mals
je bols dans mon verre".
A. Romein-Verschoor. „Vaderland
ln de Verte". Querido. Amsterdam
1955.
Veel groter van opzwaal en geheel
verschillend van aard en opvatting ls
„Vaderland in de Verte", de histori
sche roman van Annie RomeinVer
schoor over het leven van de zeven
tiende eeuwse rechtsgeleerde, christen
humanist en philoloog, Hugo de Groot-
Na een wat stroef en onnatuurlRk
aandoend, doch onmisbaar aanvangs
beeld van de kindertijd van Hugo de
Groot en van haar, die later zRn
vrouw zal worden, Maria van Relgers-
berch, neemt het boek de vorm aan
van een psychologische roman van
grote allure. Zich op de hoogte te
stellen van de historische finesses van
deze zeventiende eeuwse levens moet
een groot werk geweest zRn, dooh eer.
der van wetenschappelijke dan van
letterkundige aard. Maar zich via deze
gegevens een dieptebeeld te kunnen
vormen van mensen, wier zielen nood-
zakelRkerwRze van de moderne moeten
verschillen en als het ware het bloed
in deze reeds lang verdroogde aderen
weer te laten vloeien, dat is een lite
raire prestatie van de eerste rang.
Op deze wRze uitgebeeld. krRgen le
vens als deze de waarde terug, die zR
ook voor deze tRd hebben en die met
alleen gebaseerd zRn op de geschrif
ten. die er van De Groot zijn achter
gebleven. Voor de gemiddelde Neder
lander Is Hugo de Groot de man die
in zRn boekenkist uit de vesting Loe-
vestein ontsnapte, maar dat deze man
daar gevangen zat om dat hR in zRn
intellectuele rechtschapenheid zRn
overtuiging niet wenste te verbergen
om der wille van het gewin en niet
bekend was met de kronkelende paden
der intriges, is minder bekend. Dat het
oorspronkelRk denkend vernuft het al-
tRd af moet leggen tegen hersenloos
heid en haatdragendheid, zowel op het
terrein van de staatkunde als van dat
van de godsdienst, is de tendens van
deze roman en dat de grote geleerde
als balling moest leven ln FrankrRk
na zRn ontvluchting, is een tragedie
waar zRn erkenning ln dat land en de
toelage die de Franse koning hem gaf,
niet aan afdoen. MogelRk had, indien
De Groot een Fransman ware geweest,
het omgekeerde zich voorgedaan. Dui.
delRk is dat De Groot en zRn vrouw
Nederlands waren en zich ontheemd
voelden bulten de grenzen van het
land, waar ambtenaren en soldaten
hen uitgestoten hadden. Uitnemend is
het beeld dat mevrouw Romein—Ver
schoor oproept van het huwelRk van
deze beide uitzonderlRke mensen. ZR
heeft dit bereikt door hun naast hun
geestelijke waarden voldoende dage-
lRkSheid mede te geven om het geheel
solide te wortelen in land en tRd.
OLARA EGG INK
Kijkjes in de Natuur
Nuttige tvenken voor kampeerders
Het Voorlichtingbureau van de Voedingsraad meldt:
De grote vacantle nadert. En daarmede nemen al lang gekoesterde
plannen steeds vaster vorm aan.
Als de jongelui het „de paden op. de lanen in" in de practRk gaan
brengen. Is het aan de ouders ervoor te zorgen, dat ze goed beslagen ten
Rs komen en dan niet alleen wat hun uitrusting betreft.
Ook in de vacantletRd moet de jeugd goed eten. Het is dan ook zaak
onze kinderen als ze er zonder leiding van ouderen op uittrekken, op
het hart te binden voldoende aandacht aan hun voeding te besteden.
De ervaring leert dat de Jeugd maar
al te gemakkelRk bezuinigt op de uit.
gaven voor eten om meer geld voor
andere zaken over te houden Maak
daarom samen met hen een begroting
voor dé post voeding en wRs hen er op.
dat het absoluut noodzakeliik is. dat
ze het uitgetrokken bedrag daar ook
werkelijk voor besteden. WaarsohRn-
lRk kan het geen kwaad als U daarbij
opmerkt, dat koeken, zuurtjes en ander
snoepgoed niet onder het hoofd „voe
ding 1 thuishoren zomin als het flesje
limonade.
Vertel hun wat Ze zeker dagelRks
moeten gebruiken: liter melk, een
flinke portie gekookte of rauwe groen
te. óók als ze fruit eten, wat kaas en
een el of H ons vlees of vleeswaren
of een vis.
Ga eens met hen na hoe ze hun
maaltRden het best kunnen samen
stellen en doe hun wat menu's voor
eenvoudig te bereiden kampmaaltRden
aan de hand.
KAMPMAALTIJDEN:
Aardappelen, slabonen. tomaten,
worst.
Dikke macaronischotel, sla.
Aardappelen, bloemkool, geraspte
kaas.
(De aardappelen en bloemkool
kunnen ln één pen gekookt wor
den).
Stamppot van rauwe andRvie met
uitgebakken spek karnemelksepap
Gebakken aardappelen, omelet,
torna tensla.
B Gekookte rRst. eieren, kerrysaus.
komkommersla.
(De eieren kunnen, nadat ze ge
wassen zRn. op de rRst gekookt
worden. Voor de kerrvsaus kan een
pakje kerrysoep worden gebruikt
met iets minder water dan op de
verpakking is aangegeven.
B Aardappelsla. havermoutpap
(eventueel uit flessen).
(De dag ervoor wat extra aardap
pelen koken, deze vermengen met
fijngesneden ui stukjes tomaat
en slasaus).
RECEPTEN.
Kampschotel voor 4 personen:
1 ui. 100 gram margarine of bo
ter. 250 g. varkenspoulet, 1%
liter water. 250 g. macaroni, 1
tablet ossenstaartsoep.
Het varkenspoulet zouten en ln de
boter of margarine bruin bakken. De
fRngesneden ui even meebakken.
Het water en de macaroni toevoe
gen. Het geheel onder af en toe roeren,
vlug aan de kook brengen en ln 30
minuten gaar koken.
Het soeptablet met koud water aan.
mengen tot een dun papj Dit al roe
rende bR de macaroni gieten. Het ge
recht nu nog 510 minuten door laten
koken.
De schotel op smaak afmaken met
zout en geven met kropsla.
Kampschotel van: aardappelen,
slabonen, tomaten, worst (4 per
sonen).
1H kg aardappelen kg sla
bonen. 'i kg tomaten. 200 gram
worst. 75 A 100 gram boter of
margarine, zout.
De aardappelen schillen, in stukken
snijden en wassen. De bonen afhalen,
breken en wassen. Aardappelen en
boontjes met weinig water en zout
opzetten, aan de kook brengen en in
20 minuten gaar koken.
Ondertussen de tomaten wassen en
in vieren snRden. de worst van het
vel ontdoen en in blokjes verdelen.
De tomaten en de worst boven op
de aardappelen en boontjes 5 minuten
mee verwarmen.
De margarine of dc boter toevoegen
en alles voorzichtig dooreen mengen
zodat de aardappelen en de tomaten
zoveel mogelRk heel blijven.
Voor alle kampeerders, groot en
klein, is het vouwblad „De voeding
van kampeerders" een prettig bezit. U
kimt het voor de prRs van 15 cent be
stellen bR het Voorlichtingsbureau van
de Voedingsraad, Koninginnegracht
42. 's-Gravenhage.
li de wereld van de natuurliefhebbers, de dierenbeschermers en
speciaal de vogelbeschermers is het sein „groot alarm" gegeven.
Dagbladen hebben berichten gepubliceerd over massale vergiftiging
van de zilvermeeuwen in bepaalde gebieden van ons land, een ver
nietiging. die (als ik goed ben ingelicht) door Staatsbosbeheer
geschiedt op last van de minister van landbouw.
Voor deze operatie op grote schaal heeft men uitgekozen de
broedtijd van de vogels, want men wilde grondig werk doen. Dus
dat is de tijd, waarin de nesten zijn bezet met eieren, die op uitkomen
staan of met jonge vogels in alle groeistadia.
Verontwaardigde lezers schrijven hun ervaringen met vergiftigde
vogels, die zich verlamd door de langzaam werkende strychnine,
naar hun nesten slepen, om daar na lang gemartel te sterven. Ze
vermelden het geschreeuw en gehunker van de nestjongen, die aan
hun lot overgelaten, langzaam moeten verhongeren. Dit zijn de feiten
Allerwegen heeft deze krachtdadige maatregel, die in zijn kwade
gevolgen zo duidelijk tot het publiek spreekt, verontwaardiging opge
wekt en steekt men z'n scherpe critiek niet onder stoelen of banken,
waarbij duidelijk blijkt, dat die critiek niet gericht is op het doden,
maar op de wijze van doden. Er is kennelijk iets geraakt bij het
publiek.
NATUURLIJK heeft een zaak als
deze verschillende kanten en wil
men ze beoordelen dan moet men
terdege rekening houden met de vele
factoren die bR dit vraagstuk ln het ge
ding komen. Hoe men de zaak echter
wenst te bekRken. op welk standpunt
men ook wil gaan staan, nooit zal aan-
nemelRk kunnen worden gemaakt,
waarom de gewraakte methode moest
worden toegepast. Het ls toch bekend,
dat in het verleden betere en humanere
middelen tot beperking van de zilver
meeuwen zRn gebruikt Het is onbegrR-
pelijk, dat een ministerie van landbouw
aan een dergelRke bestrRdingsactle zRn
sanctie heeft gegeven. Even onbegrR-
pelRk is het. dat het toestaat, neen!
sterker, dat het aanmoedigt het schie
ten van houtduiven, ook in de broed-
tRd, als in de nesten Jonge dieren lig
gen. Aanmoedigt met een beloning van
75 ct. voor elk paar duivenvleugels.
Welke Jager zou zich tot zoiets willen
lenen? Welke Jager zou zich ook willen
lenen tot het schieten van konRnen,
eveneens ln de tRd, dat de moeren hun
nesten met Jongen onder de grond heb
ben zitten. Toch wordt dit op klachten
van boeren aan grootgrondbezitters op
verschillende plaatsen in ons land van
regeringswege dwingend voorgeschre
ven. Dit ls cynisch, glashard.
In dit kader past de meeuwenvergif
tiging heel wel. Het kleine bestek van
een artikel laat echter niet toe, dat lk
alle voor en tegen van deze zaak uit
voerig ga bespreken. Van de heer J.
Taapken. ornithologisch medewerker
aan het tRdschrift „Wiek en Sneb" met
wie lk over het meeuwenvraagstuk cor
respondeerde. kreeg ik de indruk, dat
er wel meerdere pennen ln beweging
zullen komen. Het ls n.l. in ons land
niet zo gesteld, dat de gekken alles prR-
zen. wat de heren wRzen" en zeker niet
op een gebied, waarmee een groot deel
van de Nederlandse gemeenschap zich
zo nauw verbonden voelt, nJ. met de
natuur.
Wanneer iemand op eigen terrein een
dier van zRn buurman mishandelt, b.v.
door het te strikken of te lokken met
vergif en hR doet het op de slinkse
wRze, die kenmerkend ls voor dit soort
lieden, dan is er geen wet, die hem tot
de orde kan roepen. HR gaat vrR uit.
Wanneer echter de overheid in grote
stijl dieren laat vergiftigen en nog wel
in het volle daglicht, dan komen de
kaarten anders te liggen. Want die over-
ken? Ook de kleine Britse mantel-
meeuw. die tussen de zilvermeeuwen
broedt, wordt vergiftigd en we kunnen
er zeker van zRn, dat nog meer broed-
vogels, die part noch deel hebben aan
de campagne, het loodje zullen leggen
om maar te zwRgen van de dieren, die
weer van het giftige aas gaan eten.
DEZE trieste historie mag natuur-
lRk niet aan één persoon worden
geweten, maar er rRzen toch wel
heel wat vragen. Is de zilvermeeuw wel
zo schadelijk? Ik bedoel, staat dit we
tenschappelRk vast? Want wie een der
gelRke maatregel adviseert, moet toch
beschikken over materiaal, dat op het
punt van nut en schade geen twRfu
laat bestaan. Dat materiaal zal oa
moeten steunen op de resultaten vat
maagonderzoek, gelijk indertijd ook is
geschied bR ooievaars en bR uilen, ova
welke beide vogelsoorten immers ooi
de zonderlingste praatjes werden ver
teld. Voor zover mR bekend is, heeft dat
wetenschappelRk geleid maagonderzoet
bR zilvermeeuwen niet plaats gehad.
Zonder onderzoek echter geen con
clusies! TenzR men wil afgaan op klach
ten over vermeende of werkelRke schadi
ZRn die klachten echter grondig onder
zocht en beschikt men op grond daar
van over vele betrouwbare gegevens, dit
een rechtvaardiging moge zRn voor dt
massa-moord?
Deze vragen komen niet alleen
mRn pen Er zRn vele mensen, die ovfl
dit vraagstuk klaarheid vragen.
heid zit ln een glazen huisje en doet zij
iets. dat niet oirbaar is. dan riskeert zij
de critiek van hen die door de glazen
kunnen kyken.
Want zeer laakbaar is haar handel-
wRze, dtc verwarring sticht onder de
goedwillende mensen, die in de over
heid altRd nog een lichtend voorbeeld
zien. Zeer zeker geldt dit voor de jon
geren. die nog zo'n moeite hebben met
het vinden van het goede spoor. Boven
dien ls het koren op de molen van het
slag lieden, dat liet nooit zo nauw heeft
genomen met de dierenbehandeling en
dat slechts in een zeker wankel spoor
wordt gehouden door een (zR het zeer
onvolkomen) wet en door de publieke
opinie. Want wat doet men?
Men legt stukjes brood neer bR de
nesten, brood met margarine, vermengd
met het langzaam werkend vergif.
Dit middel werkt echter als een twee-
snRdend zwaard. Want wat ls al geble-
Dit staat evenwel vast: zelfs al*
bewezen zRn, dat zilvermeeuwen W
ten worden bestreden, dan nog
men deskundig moeten handelen w
gens methoden, die beproefd zijn
hun deugdeIRkheid en niet volg*
een werkplan, dat het publiek in k
roering brengt. Want de Nederland
burger moet toch wel zeer verb»»
zRn. Sinds jaar en dag wordt hem1
woord en geschrift „van hogerhaW
voorgehouden, dat wreedheid teg*-
over zRn medeschepselen verachtd!
is en dat ook het z.g. redeloze dier r
zRn bijzondere aandacht wordt aat
bevolen. Van wreedheid gesprok*
En de Nederlandse jeugd, die gelui!
is van dit grotc-mcnsengedoe? W»
zegt die?
De jeugd zegt nog niets.
Straks misschien. Als de grote m*
sen weer praten over Dierendag-
SJOUKE VAN DER ZEE
