SIERLIJK CORSO TROK ONTELBARE MENIGTEN NAAR
FEESTELIJKE BOLLENSTREEK
bloemenschaarste drukte stempel op
fleur van het festijn
HOLLAND WAS DE BRUID
Ernstige verkeersopstoppingen
en oanzienlijke vertraging
M,le Jaargang LEIDSCH DAGBLAD Maandag 2 Me! 1955 Derde Blad No. 28514
>A{
ii
|Wel openingsstuk van het bollencorso. dat samenviel met Koninginnedag..Het Huis", van Oranje, dat door
ttoembollencultuur Hillegom gesymboliseerd werd in een bloemenmaquette van het Paleis Soestdi/k. In stijl een
K/i het algemeen karakter afwijkende wagen, die het overigens goed deed.
(Van een onzer redacteuren)
Nog nimmer zijn zo overweldigende menigten van Nederlanders en vreem
delingen op één middag in de bollenstreek bijeen geweest als Zaterdag, toen
liet jaarlijkse bollencorso van Sassenheim via Lisse en Hillegom naar Benne-
broek en terug rok. Een corso onder het motto „Holland is de Bruid" dat in
ierlijke opzet zeker met die van vorige jaren kon wedijveren, doch dat in fleur
kennelijk het stempel droeg van een tekort aan bloemenmateriaal als gevolg
i de uitzonderlijke weersomstandigheden van de laatste maand.
De verkeerstechnische moeilijke bollenstreek heeft de ongekende stroom
van bezoekers niet zo vlot weten te verwerken als vorige jaren, en ernstige
verkeersopstoppingen tot ver buiten de streek (zoals op de Rijksweg Den
Haag—Amsterdam!) waren hiervan het gevolg.
Daarbij kwam, dat het corso zelf tijdens de rit vertraging ondervond, zodat
hel verloop van dit grandioze festijn een krampachtiger karakter kreeg dan
voorgaande jaren, toen juist de soepelheid zo opvallend was.
Mocht in enkele opzichten dit corso geen volledige voldoening hebben
gegeven, wat aan de honderdduizenden geboden werd stond niettemin op een
leer hoog peil en zonder uitzondering heeft men genoten van de pracht, die
kunstenaarshanden hebben weten te vormen uit de schoonste en teerste
producten van de herlevende natuur.
'mposont van opzet en toch tot in de detail artistiek verantwoord kwam de
..oude klant" van het corso, de Oranjelijn te Rotterdam uit de bus met een
"^heelding van Neptunus met zijn gevolg van zeemeerminnen teger. de achter
9'ond van een reusachtige bloemenschelp. De toegekende eerste prijs alles
waardig.
Jan Prins voor speelse vondsten, voor
een bruidschat met harten van bloemen,
voor de „tuin der dromen" met zijn
zwanenvijver, sierlijke brug en spuitende
fontein, voor de getuigen van het
huwelijksfeest voor. de bruid zelve uiter
aard, voor het gelukstelegram van de
PTT, voor de huwelijksreis fier trein,
voor de bruidsfoto etc.
Bloemenschaarste
Ook dit jaar was, uiteraard, de hya
cinth weer het voornaamste versie
ringsmateriaal, doch de rijkdom aan
tint van vorige corso's ontbrak wel
enigszins in het hyacinthengamma.
Een iets minder fleurigheid In de ge- 1
hele corso-aanklcdng was hiervan het j
gevolg, terwijl ook de tulpen met hun
felle kleuren niet in die omvang kon
den worden aangewend als vroeger.
Veel gebruikte narcissen, gladiolen,
forsythia, anjers. rozen, prunus,
azalea, lathyrus en andere dochters
van Flora uit Hollands lentetuin ver- j
mochten dit niet te verbloemen.
Dit gold niet alleen het corso, ook de
entourage. De mozaieken waren schaar
ser, de straatversieringen eenvoudiger en
minder uitbundig. Wat er aan mozaiek-
kunst ten beste was gegeven, mocht er
zijn. maar er kon zeker niet gesproken
worden van een bloementapijt waaron
der de bollengemeenten schuil cingen j
De natuur zit het bollencorso
laatste jaren met mee. Vorig ja3r, toen
de betoverende „melodie in bloemen"
aan de ogen van honderdduizenden
voorbijtrok, kon het publiek niet bevroe
den. dat het maar een dubbeltje op z'n
kant was geweest met het bloemen
materiaal. Hoewel de organisatoren toen
wisten, dat het moeilijk zou worden als
gevolg van de late lente, durfden zij
uitstel niet aan omdat dit de corsodag
op 1 Mei zou brengen en de politie meen
den dan niet 't bezoek van talloze Belgen
méér (waar 1 Mei een vrije dag is) aan
te kunnen
Maar de bloemen bleken er te zijn, en
door een merkwaardige ontwikkeling in
het weer juist in groter verscheidenheid
van normaal zij het in minder grote
hoeveelheid.
Dit jaar heeft men, toen het weer
andermaal tegenwerkte, wel aangedurfd
het corso een week te Verschuiven. Het
was een durven zonder alternatief, want
kón eenvoudig niet op de oorspronkelijke
datum van 23 April. En het is zeer de
vraag geweest, of zelfs verschuiving met
nóg een week niet de „aankleding" van
het corso ten goede zou zijn gekomen.
Het was echter niet denkbaar, dat de
natuu" het dit jaar zo erbaimelijk laat
zou maken.
Het aandurven van één week uitstel
betekende een dubbel risico: het samen
vallen met Koninginnedag kon wel eens
heel wat minder Nederlanders naar de
bollenstreek brengen ener zou niet
zoveel politie beschikbaar zijn in ver
band met plaatselijke festiviteiten elders.
Het viel mee
en daardoor tegen
In beide opzichten is het echter mee
gevallen. Er waren veel, veel meer be
langstellenden dan vorige jaren, toen
wij het aantal van de corsobezoekers
op 500.000 schatten. We zullen er niet
zo heel ver naast zün als we de raming
dit jaar op 15» maal zo hoog, dus op
driekwart milliocn stellen. Daaronder
waren weer talloze buitenlanders, uit
alle landen van West-Europa en uit
andere werelddelen. Het kwam ons
voor, dat de Amerikanen onder ben
in aantal waren teruggelopen. Verre
weg het grootste deel van de grotere
toeloop dan vorig jaar werd echter
gevormd door de Nederlanders uit alle
provinciën.
Deze schare van honderdduizenden ls
niet voor niets naar de bollenstreek ge
trokken. Wat zich voor hun ogen ont
rolde was van een overweldigende
sohoonheid en van hoog artistiek ge
halte
Na jaren van experimenteren en strijd
tussen uiteenlopende inzichten omtrent
de grote lijn en het algemeen karakter
van de opzet scheen vorig jaar de ideale
vorm gevonden te zijn, cn de voortzet
ting van die stijl waarop de Amstel-
veense blocmenkunstenaar Jos van Driel
zo duidelijk een stempel heeft gedrukt
bevestigt deze indruk. Met volstrekte
vermijding van het pompeuze werd een
voortreffelijke harmonie bereikt tussen i
de nu eenmaal noodzakelijke „groots-
heid" van het corso en de sierlijke gratie j
van tere vorm en kleur die de wagens
op ziohzelf en in onderdelen tot kleine j
kunststukjes maken Afgestapt was van
het schilderen met bloemen en bouwen
met bloemen, waarvoor lr> de plaats was
gekomen het boetseren met de lente
boden. dat ook vorig jaar voor zulk ?pn
bijzonder succes verantwoordelijk was
Voldoende inspiratie
Als leidraad voor het corm wa« e-.t
jaar het gedicht van Jan Prins En
Holland was de Bruid" gekozen, -en
motief dat zich uitstekend leende voor
afwisselende beelden en originele ideeën.
OpmerV»Hjk was het srote aantal lief
tallige jongedames. die de waeens be
manden Een uitvloeisel van het motief,
of een algemene tendenz om behalve
bloemen ook de lieftalligheid van andere
aard in te schakelen?
Niet steeds bleek het vers /an Jan
Prins voldoende te inspireren en men
heeft hier en daar wat eel^nd bil 'on-
del (..Waar werd oprc^'-r
bil Guido Gezelle („Mli spreeki de
blomme een tale.. en anderen jp-
leend. Maar er was genoeg ruimte bij
De spoorwegen noodden met een
bloemige treinwagen uit tot een onbe
zorgde huwelijksreis van de Hollandse
bruid.
Een eerste prijs was de verdiende beloning voor ..Het bruidstoilet" van de
gebr. Driehuizen te Lisse. Een charmante harmonie van kleur en lijn, een
stralend symbool van het opbloeiende leven.
Over het algemeen kwam Sassenheim
wat verslering en mozaieken betreft
verreweg het beste uit de bus.
Keren wij na deze afdwaling weer
naar het corso van 38 rijdende bloem
stukken terug
Vertraging
ondanks tijdig vertrek
Het corso vertrok precies op tijd bij
de Uiver te Sassenheim. maar kreeg
naarmate de rit van twee maal viertien
kilometer vorderden geleidelijk aanzien
lijke vertraging. Dit ondanks het feit,
dat kinderziekten als moeilijke wend
baarheid van de wagens en mankemen
ten die de stoet met horten en stoten
doen verlopen en die eertijds nogal eens
voorkwamen, vrijwel niet meer voor
kwamen. Ook dit is een gevolg van het
feit. dat het pompeuze en massale van
vroeger uit het corso verdwenen is
waarvoor verfijning en pracht uit vorm
en kleur ln de plaats zyn gekomen. De
omvang van sommige wagens mocht er
dan heus wel zijn, over het algemeen
had men het niet in het grote gezocht.
Dat behoeft ook geenszins, als we
naar de juweeltjes uit dit corso zien als
bijv, het bruidstollet. het gelukstelegram,
de olifant de molen in bruidstooi etc.
Het is niet geheel te verklaren, waar
door de vertraging optrad, al is wel
zeker dat het keren van de stoet meer
tijd gevergd heeft dan men had ver-
waöht.
Zo kon het gebeuren, dat de stoet bij
de tweede rit door Hillegom al een
klein uur vertraging had, en dat eerst
tegen half acht in plaats van het
tijdstip van res uur uit het schema
de stoet in Sassenheim Zuid kon wor
den ontbonden. Overigens niet in
ongeschonden formatie, want enkele
wagens hadden het tijdens de rit moe
ten opgeven.
Corsofoto's
A. van Vliet - Leiden
De jeugdige bemanning van de corsowagen ..Het land' van een combinatie van sireektirma's zocht
plaatsje uit tijdens het wachten voor de start van het corso: aan de voet van de molens, die zij t>r
door de bollenstreek zouden omzomen.
