LOJJl 1 1-1 55 n J 31 J l\ UI L 1 1 Kiruna, grootste stad ter wereld, telt slechts 12.000 inwoners ry WOORD VAN BEZINNING DE MAJESTEIT DER KROON fr BïRrT je Jaargang No. 17 Zaterdag 30 April 1955 (Van i verslaggevers) Drie lange stoten laat de machinist op de fluit van de locomotief horen. De trein gaat iets langzamer rijden, stopt zelfs. Het is een vriendelijke attentie van de Zweedse spoorwegen aan ons adres. Wij zijn de Poolcirkel genaderd en dat evenement - niemand zal willen ontkennen, dat het dit is - wil men ons zo intens mogelijk doen beleven. Enkele minuten worden ons gelaten om uit te stappen, om als het ware de wondere sfeer in te drinken, welke hier, ongeveer 500 kilometers van de Noordpool heerst. Boven ons een ontroe rende pracht van milliarden sterren. Zij doen onwezenlijk aan, die ontelbare flonkerende lichten, prijkend in een lucht, die niet helemaal donker schijnt en soms door een lichtflits heel, heel even wordt opgelicht. Links en rechts van de spoorbaan ligt de sneeuw, soms twee, drie meters hoog. In al zijn smetteloosheid is het landschap van een zo feëerieke gestalte, is de stilte alom zo intens, dat men zich in een andere wereld waant En toch behoort dit land nog tot Zweden, een Zweden van een andere aard, een ander karakter. Op 'n bord lezen we dat we 7289 kilometer van de evenaar zijn verwijderd, ruim 1300 kilo meter van Zwedens hoofdstad, Stockholm, enaapdiod „Hier houdt de wereld op", zegt onze verslaggever, die op zijn reis door Zweden ook het plaatsje Jukkasjdrvi tweehonderd kilometer be noorden de Poolcirkel, be zocht. Hij vertelt in bijgaand arti kel van zijn belevenissen in dat deel van Zweden, dat door de Lappen wordt be woond. Wat voelt de mens zioh hier klein en boe moeilijk kan hij zioh losmaken van deze omgeving, welke hem zo sterk doet verstaan wat verlatenheid is. Hier met het Jachtende, maar de rust, die de geest zo kan verkwikken LAPPENZIEKTE We realiseren ons evenwel ook, dat het die immense stilte In dit Noor delijk gedeelte van Zweden Is, die met de spaarzame zonneschijn ge durende vier lange maanden, de zo gevreesde Lappenziekte veroorzaakt. Hierdoor wordt de mens geestelijk zodanig aangetast, dat hij In een toestand van een alles ondermijnen de melancholie geraakt. De einde loze vlakten, de meters hoge sneeuw en de stilte: Ietwat beangstigend is de natuur hier toch wel Lang kunnen we hier niet me diteren, want er is een wach tende trein en ongeduldige men- •M, die met slaperige gezichten uit coupéraampjes blikken. voort snellen wy weer, naar «t hoger gelegen Kiruna. de. in u e' 8rootste stad ter •ereid, met een inwonertal van wchts 12.000 mensen. Als we uitstappen op het een- 'oudige, maar toch zo karakte- latl0nnetJe van Kiruna w *e 37 kilometer van Stock- no.m verwijderd. Van Kiruna tri even na middernacht, de aan zyn laatste étappe beelnnen Noorse haven Narvik Mn «Klruna denkt direct hïjl v^rerts, dat de machtige y"greus, Kiruna va ara in onge- zer.de hoeveelheid levert. Dag mu Wen de zware trucks, tn?. pt met het waarde- nl!e,Jeslcente' naar de los- Ui,: onwaar het zijn ver- lrnL,vindt naar veischil- lana oolc naar Neder- tr Jaar geleden, was dp «„I? £iruna. was er slechts rcergzaamheid van een tsn v^' rulm 200 kilometei m «oorden van de Poolcirkel Weet dan. dat we het in Holland bij 3 graden onder nul kouder hebben ge had dan hier, op slechts enkele hon derden kilometers van de Noordpool. Want er was geen snijdende wind, maar alleen de droge koude, waarte gen het lichaam zich gemakkelijk be schutten laat. De vriendelijke portier van het even vriendelijke hotelletje van Ki runa moet ons, voor het slapen gaan. toch nog even vertellen van de vreug de. die een ieder in deze Noordelijke uithoek bevangt, wanneer omstreeks half Januari de zon weer haar war me stralen over mens en land uit giet. Dan is er feest bij jong en oud; de vreugde uit zich dan in zangen, aan de zon gewijd. HGRADEN ONDER NUL teni.het station van Kiruna bij ondpr m^raluur van 14 graden Dm füÜ maakten we onze plan ter^» de k°mende dag. ««kt van 14 graden vorst? Een stralende bruid int Lapland met kroontje op het hoofd, met haar man voor het altaar van het kerkje in Jukkasjarvi. ONS volk Is nuchter en dus niet uitbundig, als het feest vieren betreft. Te minder, als het gaat om een tel kens weerkerende gebeurtenis als de verjaardag van onze Ko ningin. Men zou zich echter vergissen, als men de sterkte en diepte der verbondenheid van ons volk met de Kroon naar dit feestbetoon afmat. Het jongste verleden heeft Juist in de uren van beproeving aan het licht ge bracht, hoe Nederland en Oran je synoniem zijn en hoe Oranje levend teken is van volkseen heid en saamhorigheid, alle ge scheiden- en verscheidenheid waaraan ons volk politiek en geestelijk overigens zo ri)k is. ten spijt. Zelfs zij. die principieel anti-monarchisten zijn, hebben rationele, legale gezag. De rech ten, plichten en vrijheden van Kroon en volk zijn hierin wel omschreven vastgelegd, zakelijk, doelmatig, onpersoonlijk. Ons Koningschap is constitu tioneel. Gebonden door Haar eed mag ons volk zijn rechten veilig en gewaarborgd weten by onze Koningin. Dat vraagt nog ander bijzon der gezag, dat direct als zodanig met de gezagsdrager is gegeven en dus van strikt persoonlijke aard is. Dit gezag is een charis ma. d w z. een genade Gods, die geschonken moet worden. Hier raken wy aan de religieuze wor tel van het gezag van Overheid en Kroon, waarop Paulus doelt In Rom. 13. Dit gezag vraagt geloof, wekt vertrouwen en ge hoorzaamheid. aanhankelykheid en liefde Dit gezag met per- soonlyk bindende kracht ken merkt in het bijzonder onze Ko ningin. Haar woorden en daden, de plaats, die zy daardoor Zich in het hart van ons volk heeft weten te veroveren, getuigen hiervan evenzeer in dagen van vreugde als in dagen van niets te zeggen, wanneer de mo narchie geactualiseerd wordt in de figuur van onze Koningin en het Koningschap, zoals Zy daar inhoud aan weet te geven. Een verwerpeiyk pnncipe wordt dan zelfs sympathiek. Hoe komt het, dat de ganse wereld met respect ziet naar die staatsrechterlijke figuur van ons volk en ons er zelfs om benyden kan? Wat is dat geheim van de majesteit der Kroon? Ons volk is nuchter en dus wars van extremiteiten. Het zocht steeds de gulden midden weg en wist die ook te vinden voor zyn staatsbestel. Ons Ko ninkrijk verenigt harmonisch in zich de drie typen van gezag, die nodig zyn om een volk zijn vastheid, zijn duurzaamheid en innerlyke binding te verzekeren, zyn vastheid ligt verankerd in de Grondwet, de bron voor het Zyn duurzaamheid en conti nuïteit vindt ons volk sprekend uitgedrukt in zyn veibondenheid met het Huis van Oranje De geschiedenis van ons volk is im mers tevens de geschiedenis van het Oranjehuis. Zy zijn onlos- makelyk met elkaar verweven en verbonden. Een veibonden heid, die de vuurproef des tyds glansrijk heeft doorstaan Ons Koningshuis bezit op grond daarvan een traditioneel sezag. En zoals ons volk in de moderne - maatschappij, rationeel en dy namisch als zy is. de eerste vorm van gezag behoeft om de ,.Ge- sellschaft.sverhaltnisse" te rege len en te beheersen, zo is deze vorm van gezag onontbeerlijk om de ..Gemeinschaftsverhaltnisse" m stand te houden. De geschiedenis van andere volken leert echterr. dat tradi tioneel gezag alleen niet voldoen de is om de Kroon duurzaam heid te verlenen. rampspoed en beproeving. Zy zyn de kroon van Hare Majes teit, die daardoor de Majesteit der Kroon zo verheven en eer biedwaardig voor ons maken. Als constitutioneel Vorstin, als telg Tan het Huis van Oranje, als Landsvrouwe in het lichtend voetspoor van Haar koninkiyke Moeder is Zy die allen samen bindende figuur, die ons Tolk zyn hechtheid geeft en telkens bewust maakt van zf)n koninklij ke roeping. Daarvoor dankbaar, daarom aanhankelijk, daardoor diep verbonden bidden wy Haar toe op deze dag: „God zegene U en de Uwen. Majesteit, en met U, door U ons ganse volk!" W. J. H. HUB EEK Ned. Herv. predikant De vreemdste gewaarwording voor ons was wel toen een stralende zon ons 's morgens om 5 uur uit de slaap wekte. Een blik naar buiten veroor zaakte pyn aan de ogen. Want de sneeuw, meters en meters hoog, pronk te in al haar smetteloosheid. De mil- lioenen yskristallen, die door de lucht zweefden, leken op flonkerende dia manten, voor welkgr verblindend schijnsel men soms wel even de ogen moest sluiten. Geen mens, die by zoveel betovering in een hotelkamer kan blyven, hoe comfortabel die ook is. De hoogoplo pende straat van Kiruna ligt nog ver laten. Dan in eens een slee. voortge trokken door een rendier, geleid door een Lap, in zyn veelkleurig costuum. De rode pet met klep, die weer wordt overhuifd door wat de Fransen noemen „pompons" (wollige bollen» van eveneens rode kleur, ls wel het meest karakteristieke van deze folklo ristische kledy. Het donker blauwe lange Jak, waarop verticale biezen ln de kleuren rood. groen en geel zyn aangebracht, doet door zyn wyde om vang ietwat potsierlyk aan. Om het middel een lederen riem. versierd met kleurige emblemen. En aan de voeten de schoenen van rendiervel. De man ls de vriendelykheid zel\ Kennelyk wil hy iets aardigs zeggen Dat moet wel afgeleid worden uit de brede gryns. die om zyn lippen speelt wanneer hy in een onverstaanbaai taaltje enkele woorden spreekt Latei op de dag zouden wy meer Laplanders zien. mannen en vrouwen, jongens en meisjes Dit hebben zy gemeen: klein- smalle gezichten, waai van de jukbeen deren iets uitsteken De huidskleur i .an geel tot lichtbruin. Dat zyn nu de mensen, die twintig, dertig jaar geleden een gemakkelyki prooi vormden voor handelaren uit de Zuidelyke delen van Zweden en Fin □en. die hen rykclyk voorzagen vai drank <aquavit> In hall beneveld, toestand verkochten de Lap.ander.- dan hun handelswaren, zoals rendiei vellen en de hulsviytproducten in dr lange wintermaanden gemaakt Van zelfsprekend waren de pryzen belachc lijk laag. De resultaten van een arbeic van lange, lange maanden vond eei ïs'onlna. die meer dan belacheiyk wa LAESTADIUS DE BOET PREDIKER. Maar toen kwam er een man. Laestadius genavad, die de Lappen met boetpredikaties te Hjf ging. Uren en uren lang toornde deze prediker tegen dit nomadenvolk, dat door zyn oraties zo van streek geraakte, dat het zyn lcefwyze grondig ging wijzi gen. Laestadius, de door vele Zweden veel gesmade, maar door de Lappen vereerde boetprediker, verloste de Lappen van hun minderwaardig heidscomplex. Zij werden ingetogen, wendden zich af van alles wat fri vool was en dronken niet meer. als er over koop en verkoop moest wor den onderhandeld. Veel crltiek kan men op de leer stellingen van deze Laestadius heb ben. maar een ieder zal moeten toe geven, dat hU zijn volk redde van de ondergang. In een auto reden wy de weg van Kiruna naar Jukkasjarvi. Jukkasjarvi ligt op een schiereiland. Maar het om ringende water is gestold en bedekt met een enorme sneeuwlast. Alleen de punten der hekken, die de erven der spaarzame, maar vriendeiyk aandoen de huisjes omsluiten, steken boven de sneeuw uit. Uit al die woningen kron kelt de rook rechtstandig op, omdat er geen wind is. By de school, speciaal voor de no maden kinderen opgericht, krioelt het van de jongens en meisjes, die onge- lofeiyk behendig zyn op de ski's, zy schuwen de fotoapparaten van die vreemdelingen en zyn niet te bewegen om ook maar een simpel snoepje van Hollandse herkomst te accepteren. Die sohool, waaraan een internaat ls ver bonden. omdat de leerlingen uit plaatsjes komen, die meer dan hon derd kilometer van Jukkasjarvi zyn gelegen, is voortreffelyk ingericht. POLCIRKELN Alle klassen kunnen met die van de modernste Nederlandse onderwysin- stellingen wedyveren. Op het lesroos ter is opgenomen het vak „nomaden- kennis", dit om de jonge Lappen te onderrichten in de geschiedenis van het volk, waartoe zy behoren. Het in telligentiepeil der leerlingen is hoog en het enige struikelblok van vele jon gens en meisjes ls het vak rekenen. EEN TROUWPARTIJ De enige weg die Jukkasjarvi kent, eindigtin de kerk. Een ietwat pop perig bouwsel, maar dat toch wonder- lyk past in het landschap. Het Inte rieur is eenvoudig, maar in al zyn pri mitiviteit uitermate sfeervol. Wy maak ten er een huweiyksplechtigheid mee, temidden van Lappen in hun veelkleu rige kledy. Ondanks het feit, dat het gesprokene voor ons onverstaanbaar was, ging er van de dienst een wyding uit. die ons zonder overdryvlng ge zegd heeft aangegrepen. Met overtuiging werd er gezongen en gebeden, met devotie werd er ge luisterd naar het woord van de predi ker. In Jukkasjarvi houdt de weg op. Zomaar in een kerk. waaromheen de doden van het kleine plaatsje rusten. Achter de kerk zyn de fjelden. zy ïyken op'een woesteny van sneeuw en ys. waaraan geen eind is. .Hier houdt de wereld op", zegt een collega. Inderdaad, dat idee kregen wy ook. toen wy blikten over de barre vlakten, waar zomers de rendieren, in onmeteiyke kudden, hun voedsel trachten te vinden Een telefonist nodig? - Plaats een Sleuteltje!

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1955 | | pagina 5