Zuinig gelijkspel van Oranje tegen
Denen schonk weinig bevrediging
Individualist Wilkes paste niet
in de combinatie
MAAK CR GEEN PUZZLE VAN.
ZÈG WAT U BEDOELT!
Bondselftal kreeg in Geleen
geen kans tegen Djurgarden
Nederlandse aanval verloor zicli in
eindeloze combinaties
Eu liep vast iu Deense defensie
LEÏDSCH DAGBLAD - MAANDAG 14 MAART
Bitter ontwaken In Olympisch Stadion
(Van onze
De klap is hard aangekomen
Het „nieuwe" Nederlandse elftal, dat een
schone, roemrijker bladzijde zou gaan schrijven in
het geschiedenisboek van ons nationale voetbal,
heeft het tegen de Denen niet verder kunnen
brengen dan een zuinig gelijkspel.
Dit 11 spel, waarmee we een jaar terug bij
zonder tevreden zouden zijn geweest, werd thans
begroet met een ijzig stilzwijgen van het hevig
teleurgestelde publiek, waarvan een deel zijn
„Ook zonder Faas Wllkes kunnen wij wel van de Denen winnen", schertste
K.N.V.B.-voorzltter Ir Hopster Dinsdagavond j.l. tijdens de bijeenkomst op het
Bondsbureau. Een zeer voorbarig, maar toch wel vergeeflijk optimisme van
de Bondspraeses. want wie had geen machtig vertrouwen in het Nederlands
elftal na de fraaie overwinningen op ploegen als Austria, Reims en Hamburg? En
in die 'reeds voortreffelijke ploeg zou dan ook nog de grote ster Faas Wllkes
meespelen. De Denen waren al verslagen toen zij nog in Kopenhagen zaten en
de huid van de beer al verdeeld vóór hij geschoten was. En tenslotte heeft die
beer dn lagers b'ina te pakken gekregen
sportredacteur)
gramschap meende te moeten uiten in een
onsportief, honend gefluit
Die Deense amateurs, zij hebben gistermiddag
op de rijkelijk met zand bestrooide grasmat van
het Olympisch Stadion een illusie eneen repu
tatie onder de voet gelopen. De illusie van een
herboren Nederlands elftal, dat nu al in staat zou
zijn tot klinkende prestaties en de reputatie van
Faas Wilkes.
toitcjits eén man heeft in het openbaar
zyn twijfel durven uitspreken over de
•waarde van het opstellen van Faas Wil
kes: Abe Lenstra. De bedachtzame Fries
vreesde, dat Wilkes misschien niet in de
combinaties van de voorhoede zou pas
sen. Hij heeft gelijk gekregen: Faas
paste nietEn met het vallen van de
grote man Wllkes viel de hele voorhoede.
Met het opstellen van Faas Wilkes in de
Oranje-aanval, welks spelers in de
oeienwedstryden elkaar zo goed aan
vulden, die zulke schoone. ragfijne com
binaties op de grasmat hadden getoverd
en die van zulk een hoopvolle schotvaar
digheid hadden blijk gegeven, bleek de
eenheid verdwenen. Wilkes werd ineens
tussen hen gezet. Floep: vanuit het
zonnige Valencia in het ijskoude stadion
in Amsterdam. En ook plotseling van
het Spaanse speltype, dat veel ruimte
overlaat voor individualisme en Wil
kes is een individualist! naar dat van
onze contreien, waar aanpassing aan de
combiniatie een eerste vereiste is. Zelfs
een groot speler als Faas Wilkes heeft
zich dat niet straffeloos kunnen permit
teren. Hij is van zijn voetstuk gevallen,
niet het „brood" van het dankbaar ap
plaus was er na afloop voor hem, maai
de „stenen" van een honend gefluit. De
grote stunt van de KNVB is achteraf
een grote tactische fout gebleken
Faas Wilkes:
,.Ik lioop nog 'n kans
te krijgen
„Ik kan mii voorstellen, dat het publiek
teleurgesteld Ls over mijn spel", ver
klaarde Faas Wilkes ons na afloop
van de wedstrijd tegen Denemarken.
„Ik vind het iammer voor de toe
schouwers. dat het zo gegaan is. ik
vind het ook Jammer voor mijzelf.
Het is geen verontschuldiging, heus niet
en laat men mij goed begrijpen, maar
met een goed bespeelbaar veld had
dit Nederlands elftal niet alleen een
overwinning behaald, maar zelfs een
zege met ruime cilfers. Op dit veld
en dat hebben de Denen heel goed
begrepen, is de verdediging altijd in
het voordeel.
Dus hebben zii alles geconcentreerd op
de defensie en van daaruit hebben
onze tegenstanders, als zij de kans
kregen, hun aanvallen opgebouwd.
Ik heb gehoord, dat de keuzecommis
sie ervan overtuigd is. dat ik alles
gedaan heb om tezamen met de an
deren het elftal tot een overwinning
te voeren. Ik moet het hebben van
een flitsende beweging, een plotselin
ge kans om te scoren en op een goed.
hard veld. waaraan ik nu al Jaren
gewend ben, komt mijn spel nu een
maal beter tot ontploooiing dan op
dit zware, trage terrein.
Ik hoop nog een volgende gelegenheid
te krijgen om te tonen wat ik in mijn
mars heb. maar dan onder meer nor
male omstadigheden".
Denk Je aan de wedstrijd tegen Belgié
op 3 April?
„Dat hangt van de keuze-commissie af
en dat hangt natuurlijk ook af van
Valencia. Zondag a.s. speel ik waar-
schiinliik niet mee met Valencia, om
dat de club enkele nieuwe spelers wil
proberen voor de aanstaande beker
wedstrijden
Trouwens, de kans is groot, dat ik dit
seizoen helemaal niet meer in het
elftal meespeel, want de competitie is
eigenlijk bhna afgelopen en Valencia
gaat zich nu concentreren op de be
kercompetitie. waarbil geen buiten
landse spelers in de ploegen lrmnen
worden opgesteld"
Bliif ie voorlopig in Spanje?
„Op 10 April loopt mijn contract af. Als
Valencia mij nog een laar wil hou
den. dan accepteer ik dat graag. En
het ziet er wel naar uit. dat ik voor
lopig nog niet naar Nederland te
rugkeer".
Trainer Uonnefelil moedigde lot
het laatste moment zijn discipelen
aan. Naast hem zitten de leden van
de technische commissie, de heren
Hoolboom en Pelikaandie knap
zuinig kijken.
Rem op aanval
Wllkes' zucht om tegenstanders te
passeren, werkte als een rem op onze
aanval, brak ook de zuiverheid van de
combinatie, waaruit nu een belangrijke
schakel was weggevallen. Steeds weer
trok Faas vier. vijf Deense verdedigers
naar zich toe in zijn pogingen om zich
een weg te banen naar het heiligdom
van doelman Henriksen, met vrijwel
steeds als uiteindelijk resultaat het
kwijtraken van het leer of het af
geven van een half-mlslukte pass.
Natuurlijk. Wilkes heeft ook wel goede
dingen laten zien. maar zijn spel
opvatting lag zijn mede-aanvallers
niet, die hun maatgevoel niet
niet konden vinden en zich gingen ver
liezen in peuterige, onzuivere en dik
wijls niet begrepen passjes van speler
naar speler. En dat liefst in duels op de
vierkante meter
Dat verrassende spel. met de flitsende
lange passes naar de vleugels, van de
oefenwedstrijden, kreeg men in deze ont
moeting slechts zelden te zien. Het aan
tal malen, dat het wapen van de ver
rassing door onze aanval werd ge
bruikt. was op de vingers van één hand
te tellen.
T empO'Verlies
Deze traagheid van ontplooiing van
ons aanvalsspel bracht uiteraard tem
poverlies met zich mee en dat heeft ons
lelijk parten gespeeld.
Het was er de oorsaak van. dat de
I Denen zich na elke eigen afgeslagen cn
door Oranje overgenomen aanval on
middellijk konden hergroeperen. Bij elke
I Nederl. aanvalspoging vertraagd door
de steeds groter wordende lust om tegen
standers te passeren, vonden de Denen
voldoende tijd om een beveiligend scherm
I voor hun doel op te trekken, een verde-
I digingsgordel die onneembaar was voor
de zich in niet-begrepen passjes verlie
zende Oranje-aanval. De voortreffelijk
spelende spil Brögger had altijd vol
doende mannetjes bit de hand en vooral
in de tweede helft, toen Nederland over
wegend in de aanval was. kwam dat
goed tot uiting, want toen wemelde het
soms van de rode shirts in het Deense
doelgebied en was er geen doorkomen
aan. De Harder liet zich steeds in de
hoek drukken, waar hij de meeste van
zijn doorzichtige trucjes zag mislukken.
Lenstra's alom geroemde millimeter-
passjes" waren onzuiver. Timmermans
kon niet in zijn normale spel komen en
Dillen, onze goalgetter. werd er te wei
nig in betrokken, zodat hij er af en toe
moedeloos onder werd.
Goede defensie
Bleef het spel van onze aanval dus
beneden de verwachting, de verdediging
is beter voor de dag gekomen En dat
Evenmin als *n winkelier kan raden, welk'
merk shag U wilt, evenmin weet hij, welk
vloei U wenst. Zèg welk vloei U hebben
wilt en noem het merk met naam.
Vergeet niet, dat 'n paar centen aan vloei
voor heel wat geld aan shag bederven
kunnen!
Vraag daarom het 3 x betere Mascotte-vloei.
Dan pas komt Uw shag écht aan zijn trek.
was nodig ook. want de Deense aanval
was door haar snelheid van handelen
bijzonder gevaarlijk. Midvoor Christen-
sen en linksbinnen Birkeland ontpopten
zich spoedig als snelle sprinters met een
behoorlijke baltechniek en zii hebben het
onze defensie dan ook niet gemakkelijk
gemaakt. Maar Van der Hart was in
grote vorm, hij werd uitstekend gesecon
deerd door Wiersma en Kuys. en zo heel
veel moeilijke ballen heeft De Munck
dan ook niet te verwerken gekregen.
Maar steeds hield het Deense spel toch
de dreiging in zich van een tweede
doelpunt.
Ster van de Deense voorhoede was de
35-jarige dokter Lundberg. de zeer lange,
wat trage rechtsbinnen, die als tacticus
en spelverdeler zijn gewicht in goud
waard is.
Steeds speelde hij in teruggetrokken
positie tussen aanval en middenlinie,
vanwaar hij met lange bekeken passes
zijn voorhoede voedde. Hij was de grote
dirigent van het Deense team en hij
vond onmiddellijk elk gat. dat de hard
werkende V3n Schijndel en Schaap op
het middenveld en dat nogal eens
deden openlieten.
De Denen hébben uitstekend ge
speeld. Zn toonden zich voortreffelijke
technici, kwamen veelal als overwin
naars te voorschijn uit het duel van i Voor 40.000 toeschouwers heeft het
man tegen man en verkeerden in een I Engelse dames hockey-elftal
puike conditie.
Vol trots klopte Knud Lundberg zich
in de kleedkamer na afloop op de borst:
dat gelijke spel hebben wii amateurs Op 22 Maart zal Holland Sport een
dan toch maar volkomen verdiend! Dat wedstrijd tegen West Ham United in
was zo. maar voor ons was het een Londen spelen. De ontmoeting vindt bij
koude douchekunstlicht plaats.
(Ingez. Med.-Adv.)
3 versnellingsnaaf
met terugtraprem
STURMEY ARCHER
'/fftzavcóc /yatfett/
Tegen het zonder veel verband spelen
de Bondselftal heeft het Zweedse
Djurgarden het Zaterdag in Geleen
niet zo moeilijk gehad. De Zweden
beschikten over een uitstekende bal-
contröle en lieten fraai positie-spel
z en. De Zweden namen spoedig na de
aanvang het initiatief en wei op een
dergelijke wijze, dat het vrijwel alles
Djurgarden was wat de klok sloeg.
Acht minuten waren verstreken toen
rechtsbinnen H. Tvilling uit vrije positie
de bal hard en onhoudbaar langs Vroo-
men knalde en nog geen 5 minuten later
was het reeds 20 voor Djurgarden.
Een combinatie tussen rechtsbuiten S
Tvilling. Eriksson en Eklund werd door
laatstgenoemde m:t een doeltreffend
schot besloten Erikson bleef voor de
Nederlandse verdediging een doorlopend
gevaar. Dat kwam in de 20e minuut
duidelijk tot uiting, toen de lange Zweed
se midvoor uit een voorzet van links-
Via de paal vloog dit schot van
kaas Wilkes in de armen van de
languit in de modder liggende doel
man Henriksen
nuten voor de rust kwam Djurgarsen
aan 40 en het was opnieuw Eriksson,
die de treffer voor zijn rekening nam
In het spel van de bondsploeg kwam
na rust langzaam maar zeker meer lijn.
met als resultaat een goal van Unimels.
Uit een keurig opgezette aanval be
landde de bal by Ravensteyn. die de:e
echter tactisch liet lopen voer Ummels.
De MVV'er gaf op fraaie wyze Lindberg
het nakijken (14). De bondsploeg bleef
in de aanval, doch het was toch Djur
garden. dat hierna het eerst succes had.
In de 25e minuut brak Sandberg op de
linkervleugel door en zijn voorzet werd
door S. Tvilling op de Juiste wyze benut
(1—5).
Een verre pass van rechtshalf Edlund
bracht de bal bij de sprintende Eklund,
die de uitgelopen Peersman omspeelde
en er vervolgens 61 voor Djurgarden
van maakte. Kort voor het einde kopte
Van Roessel uit een voorzet van Toen-
naars achterover in. Edlund trapte tegen
het leer. doch voor de Zweed ongelukki
gerwijze in de verkeerde richting, zodat
de bal in eigen doel verdween. Zo werd
het tenslotte 62 voor Djurgarden.
Hy verliep niet volgens het progTamma, zoals wij ons dat allemaal voor ogen
hadden, die wedstrijd tegen de Denen. Na vijf minuten bekroop de 65.000
toeschouwers, die het Nederlands elftal bjj het binnenkomen van de arena zo
enthousiast hadden toegejuicht en ultvolle borst het Wilhelmus hadden
gezongen, reeds het onbehaaglijke gevoel, dat die Scandinavische amateurs
zich toch niet zo gemakkelijk zouden laten verslaan als verondersteld was.
Men ging zich afvragen waar die hooggeroemde productiviteit van onze voor
hoede bleef enhoe het zat met de van ouds bekende dribbles en kogel-
harde schoten van „onze Spanjaard" Faas Wilkes.
En wat in de negende minuut gebeurde viel ook een beetje koud op de maag:
Christensen en Birkeland „wandelden" rustig het Nederlandse doelgebied bin
nen en de laatste loste een schot waar De Munck, in de war gebracht door de
houding van de Nederlandse verdediging, die ln alle gemoedsrust op buiten
spel rekende, geen hand naar uitstak.De Denen hadden de leiding genomen..
Maar nog liet de machtige Nederland
se aanhang zich niet verontrusten. Het
liep zo'n vaart niet met dat ene doel
punt. Kanjers van Dillen, Wllkens of
Lenstra zouden straks wel een drastische
verandering ln de situatie brengen.
Maar onze schutters bleken vooralsnog
danig geïmponeerd, zo goed als de Denen
waren aangempedigd door hun succes.
De Munck moest dan ook zijn kunde
tonen op een 30 meter-schot van de
rappe linksbuiten Jens lans en hij
mocht van geluk spreken, dat even later
Christensen de bal Juist over de lat
lepelde.
Na een kwartier had da Deense doel
man Hendriksen elgenlyk nog maar
één schot op zijn doel eehad: van Dillen
En dat had hem al érg weinig moeite
veroorzaakt.
Na 18 minuten scheen het er dan
toch van te gaan komen in onze voor
hoede. Wllkes liet zien. hoe hij nog kon
dribbelen, de bal ver voor zich uitdrij
vend en deze met een tussensprlntje
weer bereikend. HU plaatste naar Len
stra, die een achteloos schijnend, maar
in wezen „uitgekookt" kopballetje naar
Timmermans gaf. Die zond de bal ver
der naar rechts, naar ons „kanon",
Dillen. Een schuiver! Uitstekend gestopt
door Henriksen.
Het herstelde het vertrouwen merk
baar in de ploeg. Schaap en Van Schijn
del lanceerden het aanvalskwlntet voor
nieuwe pogingen, die weliswaar een licht
veldoverwicht op de Denen ten gevolge
hadden, maar die toch niet het gewenste
resultaat afwierpen.
Onze sterren-voorhoede probeerde het
te vaak te mooi te doen en dat was op
dit byzonder zware veld, waarop de bal
dikwUls werd afgeremd, riskant. Het
zuiver plaatsen bleek uitermate moeilijk
en als er dan even iets misliep, was de
mooi opgebouwde aanval al weer onder
broken door de even Uverlge als kundige
Deense verdedigers.
Even leek het er op of een Nederland
se aanval tot de gelijkmaker zou leiden.
Maar Wilkes trof een ln vertwUfeling
uitgestoken been van linksachter Larsen
en De Harder knalde-vervolgens-hui-
zenhoog over. Ook Abe Lenstra had
weinig geluk, toen hij na een uitnemen
de pass van Dillen door de beide Deense
backs werd opgevangen. Het scheelde
telkens centimeters in onze aanval,
maar die bleken juist te veel.
Pas in de 36ste minuut werd de Ne
derlandse veldmeerderheid tastbaar.
En het moet een voldoening zyn ge
weest voor de wel iets te weinig in het
spel betrokken Dillen, dat bij de fraaie
pass naar Timmermans zond. welke
de Deense verdedigingslinie open
srheurde. Timmermans liet met een
dieptepass Abe Lenstra de aanval
afronden, die het loopduel met Am-
disen duidelijk won en de bal met
ijzige beheersing langs doelman Hen
riksen plaatste. (11). Voor het eerst
klonk de kreet ,,Abe!"door het
stadion, maar (nog) weinig overtui
gend.
Kort na elkaar verzuimde het Neder
landse elftal hierna twee kansen om
een voorsprong tg nemen, welke de stryd
wellicht een geheel ander karakter zou
hebben gegeven. Na een Wilkes-Tim-
mermans-Dlllen-combinatie carambo
leerde de bal via het lichaam van
Henriksen over de zUlijn. En tUdens een
(nieuw) heet gevecht voor het Deense
doel, keerde linksachter Larsen op de
lyn een vlammend schot van Dillen. De
terug gesprongen bal, die Wllkes daarop
tot tweemaal toe retourneerde, raakte
eerst stopper Brögger en flitste vervol
gens naast
By de rust (1—1) kon men spreken
van een diep teleurstellend resultaat
envan een prachtige prestatie van
de Denen.
De rust bleek Oranje niet tot een veel
betere inspiratie te hebben gebracht.
Wel stonden Wllkes en Lenstra na twee
minuten al weer oog in oog met Hen
riksen, maar de oud-Rotterdammer
aarzelde zelf om te schieten en bood de
kans aan Lenstra, die echter geen tijd
vond om te richten.
Het Nederlands elftal drong onophou
delijk dreigend, maar niet doortastend
op. Het verloor zich in eindeloze
combinaties als deze: Dlllen-Wilkes-
Lenstra - Wilkes - De Harder -W ilkes-
Lenstra-Wilkes. en weg was de bal
gegraaid door een of andere Deen, die
hem dan maar liefst zo ver mogelyk
naar de andere helft kogelde. Soms
nog met beangstigende gevolgen ook.
Want in hun drang naar een doelpunt
kwamen Nederlandse verdedigers
Van der Hart en Wiersma herhaal
delijk naar voren. En dat had uiter
aard wel eens tot gevolg, dat de dek
king van de kwieke buitenspelers, de
naamgenoten Hansen, van wie de
linker-vleugelman zijn 25ste wedstrijd
speelde, niet tijdig werd overgenomen.
Of dat de debuterende midvoor Chris
tensen en diens ervaren clubgenoot
Lundberg, zo vrij als een vogeltje ln
het veld liepen.
Daarentegen vormden de Deense ver
dedigers een nauwe trechter, waarin
onze op de breedte ingestelde agressie
steeds vastliep.
Het ging niet ln de Nederlandse ploe?.
Het frisse, geïmproviseerde, op het be
nutten van kansen afgestelde voetbal,
dat in de oefemvedstrUden zo bekoorde
en dat zo doeltreffend bleek, kwam nu
eenvoudig niet aan bod. Het bleef bij
het recept Dillen-Lenstra-De Harder-
Wilkes-Deen. Zonder een plotselin?
verpletterend schot, dat de handen weer
eens op elkaar kon brengen. Dat laatste
gebeurde bUna helemaal niet deze mid
dag. Het publiek toonde zich sterï
teleurgesteld. Als het niet zo veel aan
dacht nodig had gehad voor het warm
houden van verkleumde handen en
voeten, was het misschien gaan gapen.
Er ontstond nauwelUks enig rumoer,
toen stopper Brögger in het strafschop
gebied een schot van Wilkes met
arm stopte en de Belgische scheids
rechter daaraan niet de minste aandacht
schonk. Het publiek leek ongeïnteres
seerd en voelde blijkbaar niet eens wat
voor een „goedkoop" doelpunt uit een
eventuele penalty.
Bewondering kon het alleen nog op
brengen voor de formidabel snelle rushes
van de kleine Deense rechtsbuiten
Joergen Hansen, die daarmee evenwei
ook geen succes had omdat zijn mede-
voorwaartsen enkele malen in de door
Van der Hart opgezette bultenspelva'
liepen.
Een Nederlands wanhoops-offensief w
de laatste minuten, waaraan zelfs de
achterspelers Wiersma en Kuys deern»-
men. bleef doelloos. Een schot van DU'
len werd ln een woud van Deense benen
gesmoord. Zelfs kostte het nog heel wa.
moeite, een door de Denen op de valreep
afgedwongen hoekschop op ons doel.''
te slaan BU het eindsignaal van oe
onopvallend en dus goed leidende
scheidsrechter Van Nuffel, hadden velen
het gevoel, dat het Nederlands elftal een
nog ongunstiger rerultaat had behaam
dan bU een nederlaag, een laar geleden.
