PATON: Pharao Een Zoeklicht VAN DE NIEUWE STIJL" De mens kreeg zijn waarde! ,,Het Licht schijnt in de Duisternis!" VLOEIBAAR Een vlucht Boekvinken en een kleine parade Salamanders i0gen C3000 JAAR GELEDEN tepottclUk maken door de normale, die anders m trots op te zyn, dan dat hij zich in geen onderscheiden kan, in wezen niet diep legde zijn eigen kinderen te \ondeling k aid, cmdat hij het leven niet aan kon maar r h;j aan ons plafond, omdat hij tot millioenen o! de Natuur terug, daarin leeft de Schepper." 15 eerste woorden waren, toen hij in Par.js i zijn verpletterende nederlaag in Egypt": n Rousseau bevrijd, want nu heb ik begre- it ratuurmens een beest is en dat het om de saat". Ook hü schittert aan ons plafond Ir -r was dan een vechtjas, j Egypte dan een land der duisternis? t-'m dertig eeuwen geleden leefde er een mens "apteland. die zo „nieuw" was. dat zijn tyd- •n zijn taal niet konden verstaan. En wanneer iw op aarde zou komen, in onze verlichte a zou hjj treurig en verwonderd zijn hoofd Ifn zeggen: Wat is er van het licht geworden i was? Ik zie slechts duisternis. Ik zie slechts die op het punt staat zich zelf te verscheuren p. zo heette hij toen hü als dertienjarige receiing begon over Opper- en Neder-Egypte! Pharao. in de ogen van zUn ganse volk een amon-Re. de zonnegod. »n zijn titels toen hü de regering aanvaardde: 'ler, Groot met hoge veren; Gunsteling der en. Groot in het Koningschap in Karaak; (-nï, Drager van diademen in Zuid-Heliopoiis. c Opper- en Neder-Egypte. enz. enz. Heer des zijn titeis. nóg groter was zUn macht, I was zijn hart. 1-5: :n over hem geschreven, veel is er over hem l"h niemand ontkent zfjn grote uitzonderlijk- feind ontkent dat hij. levende 14 eeuwen vóór ~J ïi monotheïsme, een één Godendom zijn schedel gemeten en sommigen consta- Ipi. dat hü de schedel had der grote godsdienst- 1" Men heeft zo veel van hem gezegd, zó veel. I® feit is. dat hü, na de dood van zUn moeder. heeft met de ontzettend sterke macht der T'hrs, en een nieuwe godsdienst stichtte, ter [wn, „de enig levende God. die züns gelüke niet F van deze levende God, verliet hü Thebe. de pi en stichtte daar waar nu El Amarna ligt, Noever van de NU1. de nieuwe lichtstad: Achet- Pharao en was dus onschendbaar Het ganse I wat daarin was, was van hem. I- 'tas ook mens en juist omdat hü mens was, Trl'te ontferming bewogen voor al wat leefde. L viens mond alles was geboren, was Heer van Zijn kinderen woonden zowel aan de Euphraat "Ijl. Hij leefde in zijn schepping en wilde het Vervelingen. Zijn liefde straalde als het zon- 1 aarde groenen deed. Zyn liefde doordrong "'dreef zo de duisternis. Pharao van de nieuwe stül. die tezamen met «tf torstin Nefertete het nieuwe leven bracht, '(rdnenen de oude goden, en in de graven der 'i«trden hun namen weggebeiteld. l'hl van Aton kreeg de mens zijn waarde. De »'«fde toor het eerst de wereld van zijn eigen jvthPlc. in het land waar de dood geëerd werd anders ter wereld, stond nu hel gTote 4 nis dit een wonder? Ziet niet ieder die eens r» van de dood heeft geschouwd daarna hel- hel leven? de Pharao's hadden reuzentempels voor omhulsel laten bouwen Ook de edelen ';;r; hat gedaan en de eenvoudigste boer uit het - geprepareerd begraven, diep in het zand - Md de Dood het Leven beheerst. Hond»n- mensen hadden veertig Jaar gebouwd 1 '>an -n dode. Cheops. 3 aan dood en onsterfelijkheid verstiet en f*en dodencultus van twintig eeuwen, ver- •Mphoenix. Echrfaton met zijn liefdeleer. de mens van heden gelooft niet erg meer ""isme. Dit is alleen maar jammer. Méér dan "if vóór Christus, zong de mens uit de licht- zijn Uw werken, het is te veel om te ff God. die zün weerga niet heeft! zfjtajaton bloeide het grote leven open. kii i» •''chzelf ln de armste boer; hü. de j wtelen verhief hü uit hun nederigheid P ®jn lichtstad, op hemzelf en de zynen Hel schrijven van het honderdste „Bewogen Leven" heeft zijn aparte moeilijkheden èn bekoring. Ook geeft het de auteur een zeker recht. Het recht bijvoorbeeld om dat onderwerp te kiezen, dat hemzelf het meest interesseert. Mij interesseert in de eerste plaats „wat altijd nieuw blijft". Het eeuwige in het tijdelijke, dus. Mij interesseren in de eerste plaats die groten, die een nieuwe wereld voor ons ontsloten en zodoende blijven schitteren, aan het levensplafond der ménsheid, ook al zijn ze tijdelijk onzichtbaar. Hun fouten en onhebbelijkheden heb ik hun gaarne vergeven, want voor mij is het wel duidelijk, dat hij, uit wie een nieuwe wereld geboren werd, anders moést reageren dan „de nor male", die Socrates belachelijk maakte omdat deze eens als soldaat, een ganse nacht op post stond, verloren in zijn gedachten „niet wakker te maken door wélk lawaai uit zijn omgeving ook." scheen de Zon van Aton. Kunstenaars aan zün hof beel den hem af. met zün vrouw en kinderen. Nooit nog was de gezinsband zo ideaal afgebeeld. Nefertete. voor vele art.stieke naturen tot op heden het schoonheidsideaal, was niet de onderworpene, wel de bescheidene. was niet de gedweeë, doch wel de gelükwaardige. Wat werd er van deze Echnaton en zijn godsdienst? Hü had de waarde ran de mens in een heel nieuw licht gezien. Beschenen door het licht van Aton was die waarde te groot om zinneloos te worden vernield. Echnaton werd pacifist. Toen nu de aan de Pharao onderworpen volkeren dit vernamen kwamen zij in opstand. Heimelijk én openlük spottend met de „waan zinnige" op de lichttroon. En terwül de Egyptische generaals in de afgelegen oorden van Syrië vochten tegen de overmachtige vyan- den. en bode op bode naar de Pharao zonden om hulp. zong de Pharao zün zonnezangen en verkeerde met zün God. HU. de Heer van Opper- en Neder-Egypte. de zoon van de levende Aton. stak zün zwaard in de schede, omdat hü er niet door wilde vergaan. HU liet zich door niets en niemand meer terugdringen naar de lagere vorm van stryd. En zo ging dan alles „verloren" wat de Koning bezeten had buiten de grenzen van zün Rük. En zo zal in onze dagen ..alles verloren" gaan wat niet verdedigd wordt. En omdat wü het zó voelen blijft de oorlog altijd bestaan. Slechts de enkeling kan zün leven behouden door het te verliezen. Slechts een enkele komt waarlük tot het inzicht dat wapengeweld nooit een overwinning schenkt. SINDS eeuwen stroomt het water van de Ganges voort, steeds maar voort in een gestadige, voornaam-trage gang. De dorpen en tempels, de bomen, de mensen langs de oevers veran deren. verouderen, verschynen en verdwünen. maar de rivier, als rivier blitl'. Telkens vers water, hoog van de verre bergen Telkens morgen, middag, avond, dag en nacht Telkens voorjaar, zomer, herfst, winter, seizoen na seizoen jaar op Jaar. eeuwen en eeuwen Het water stroomt. Het water komt en gaat. De sehe-en drijven mee of worden met zeilen of roeiers tegen de stroom in gedragen Het leven, de geschiedenis drüven mee m en vloeibaar als water, steeds verder soms vlak en eentonig, dan weer eer.mpeld of met dreigende golven, riskant, onbetrouwbaar. Je eigen wereld, je eigen gedach- tensysteem wordt ondermitnd als een diik van zandkorrels. De struc tuur. het patroon verliest het ver trouwde karakter Kleuren lopen dooreen. Alles lijkt vloeibaar gewor den. meegevoerd, losgewoeld door de trage, maar gestadige stroom me*, zijn geheimzinnige kracht. Woord van Bezinning NIET ieder die de film „The Ri ver" heef: gezien, zal bevredi gend naar huis zijn gegaan Schuilt de oorzaak hiervoor in het verhaal? Misschien. Zou de merkwaardige vermenging van Oosters leven. Oosters denken met Westerse gewoonten en Wes terse gevoelens een tegenstrydlge indruk hebben achtergelaten? AFGEZIEN van onbevredigdheid of entiek. de beeldenvloed, ir. talloze kleuren, die langs Je trekt in nauwehiks anderhalf uur. laat in ieder geval de betrekkelijk heid. de onvastheid van onze kleine particuliere wereld zien. Hoe wijd en diep is de kring van volken, talen, van moeiten en vreugden, van voor spoed en teleurstelling, van hoogge spannen verlangens en onstuimige bedreigingen. Je kleine leven drijft mee in de rivier der eeuwen. Telkens morgen, middag, avond, dag en nacht Telkens najaar, winter lente, zo mer, jaar op Jaar. eeuw na eeuw. Het leven gaat voort steeds maar voort, in niet te stuiten gang Mensen komen en verdwijnen. Soms lükt de geschiedenis van de mensen en van de schepping een eindeloze, eentonige herhaling, vlak als de waterspiegel van de Ganges in de middaghitte. Dan weer verheft zich een vloed golf met zo tomeloze kracht, dat de geschiedenis van ie volk en naaste omgeving, zelfs van de wereld in volle omvang, vernietigd dreigt te worden. VOLGENS de Biibel is noch de gestadige gang.de eentonigheid, noch de vervaarlijke, bruuske wending een reden wanhopig te worden. God is de verborgen oor sprong van ons leven en van de wereld. Hii stuurt deze rivier en ze: grenzen oevers, begin en einde Tot Ziin ogenblik van de laatste, be slissende wending blllft alles in onz° wereld, in onze tiid en in ons den ken. hopen en vrezen, vloeibaar. P L SCHCONHETM, Hervormd predikant voor het bultenkerkeliike werk. Hoge Ründük 14a. NAARMATE Zijn gebied verbrokkelde, werd Echnaton eenzamer. Zo luidruchtig als eens zijn vrienden hem hadden omringd, zo onopvallend verdwenen ze nu, als de ratten der woestün, naar Thebewaar de Amonpriesters vergaderden, wachtend op de dood van de zoon des Lichts Toen, verlaten door velen, die hü had opgericht, kwam de eenzaamheid. Hy was de Pharao, hij was goddelijk, zUn vüanden, de Amonpriesters, doodden hem niet. Niet zijn lichaam, doch hij wist dat er weldra een tijd zou komen dat ze zün ziel zouden vervolgen tot aan de poorten van het lichtpaleis van Aton. Duidelük zag hü het opeens: de duisternis waarin de mensen leefden was zó groot dat zü de grote liefdebood- schap niet konden verstaan. En daarom zouden ze eeuwig strijden. Doch voor hem was er geen weg terug. Terwül om hem KONINGIN NEFERTETE i dichtte zün eigen „Ik adem de zoete adem in, die voortkomt uit Uw mond. Ik zie Uw schoonheid iedere dag. Het is mijn begeerte om Uw zoete stem te vernemen, zelfs den noordenwind, opdat mijn ledematen mogen worden verjongd met leven door Uw liefde. Reik mij Uw handen, die Uw geest vast houden. opdat ik die moge ontvangen en er door leven. Roep Gij mijn naam in eeuwigheid en die zal nooit ontbreken." m OEN Egypte een ruïne was geworden van wat het I geweest was. stierf de zoon des Lichts. -L Nauwelüks was hy dood of de hyena's verhieven zich. De Amonpriesters, belust op macht, begerig door het lange wachten, „bekenden" zyn opvolger, die daar door weer Zoon van Amon werd. De lichtstad werd ln allerijl verlaten Met de dood op de hielen reisden de laatste getrouwen naar Thebe. op Pharao's bevel Dagen aaneen loeiden der underen en jankten de honden van Echnaton En toen ook zij waren gestorven, aan de ketting, in de eerste stad der vrüheid. kwam d? woestijnwind, om ln eeuwen, e plaats van deze tragedie, met een dikke laag zand te bedekken, gedurende duizenden jaren. De mummie van Echnaton werd naar Thebe gevoerd. Nog had hü vereerders. De nieuwe Pharao was met een dochter van Echnaton getrouwd. Zonen had de lichteed Aton deze zachtzinnige niet geschonken Hy werd bijgezet in het graf van zün moeder, in goudblad gewikkeld, een gouden gier op de borst. En op gouden banden om zün lichaam schreef men al zün titels Doch naarmate de jaren verstreken groeide de wereld van de Amonpriesters en op een kwade dag drongen zij zün laatste rustplaats binnen om overal zijn naam weg te krassenen zün moeder met zich te nemen uit deze onreine sfeer. Weldra werd hü de grote misdadiger, de ketterkoninz. wiens naam- moest worden doodgezwegen en wiens leer moest worden uitgeroeid. Dit gelukte, maar meer dan drie duizend jaar later, toen de wereld hem volkomen vergeten was. werd hij teruggevonden èn zyn leer. En nog. twee duizend jaar :ia de geboorte van Christus is zyn leer die van een roepende in de woestün HET is nog nacht In de harten der mensen. Welnu dan. bü de nacht horen dc daden der duister nis. Wü kunnen dit veel beter ruiterlijk bekennen, dan de schuld van de oorlog geven aan wapenfabrikan ten of aan de een of andere dictator. Wij kunnen dit veel beter eeriyk in ons zelf bewaren dan schimp scheuten lanceren naar opgroeiende jeugd over hun handeloosheid en plichtsverzuim, terwijl ons geslacht bezig is de fundamenten te leggen voor een toekomstige wereldruïne, waarbü zij de klappen krügen. Maar wat gij moge denken of voelen, houdt goede moed, want het Licht schijnt in de Duisternis. REIN BROUWER. Onze keuze is gevallen op: R. Blijstra „Hoogtevrees". Blüstra ls een van de weinige zuivere novellisten in de hedendaagse literatuur. In deze bundel vindt men twee goede stalen van zün kunnen. Vooral „Een schot in de bergen" is een levendig, goed geworteld verhaal over een Jachtop ziener, die zich schuldig voelt aan moord, in tegenstelling tot zün col lega's en dorpsgenoten, die in hetgeen Is voorgevallen niet- anders dan een daad van gereohtigheid zien. Het ge heel ls een zeer boeiende en intelli gent geschreven manifestatie van het aloude probleem van het individuele rechtvaardigheidsgevoel tegenover de collectief aanvaarde rechtszin. „Boontje's Reservaat", von de hand van Louis Paul Boon men herin- nere zich „De Kapellenkensbaan" ls het best te beschrüven als een klei ne wereld vol protest tegen de bar barij. die de maatschappü is. Men kiygt de indruk .dat de auteur al lo pende schrüft. waarbü zün pen op vlamt bü ieder onrecht dat hü ziet. Deze merkwaardige schrüver reageert binnen het reservaat van zlin schry- verschap. met zlin hart en met zün pen en geeft in zün adembenemende he dendaagse wereldbeeld meer stof ter overpeinzing dan velen in zes romans. Piet van Aken. die de novell? Iiltn- kaart geschreven heeft, bied de lezer een klein meesterwerk van geserreerd heid. Het eind van de vorige eeuw. een twaalfjarig meisje, de steenfabriek en het ontzettende lot van dit kind onder gelüken en superieuren worden door de auteur met een zo ingehouden en füne subtiliteit duidelijk gemaakt, dat het de lezer dieper en raker aangrüpt dan alle realisme bü elkaar. ,.De Glazen Bol" van Kees Stempels is een bundel korte verhalen, die ener- zyds 'n diafane stemming van jeugd en verdriet hebben De Speeltuin is een buitengewoon goed getroffen stem- V OP DE BOEKENMARKT") De Boekvink. „Litteratuur in miniatuur". De Arbeiderspers. Amsterdam 1954. De Salamander Reeks van de beste oorspronkelijke en ver taalde romans Em Querido. Amsterdam 1954. Hier zijn de boekgeschenken voor de beschaafde lezer bij uitnemendheid Voor de bijzonder lage prijs - resp. f 1,90 en f 2,50 - kan men bij de Boekvink-boeken enerzijds nieuw werk in zijn bezit krijgen van Noord- en Zuid-Nederlandse schrijvers, dat van een zo goede kwaliteit is dat men verwonderd staat dat enig uitgever het bij elkaar gekregen heeft. Hetzelfde geldt ander zijds voor de reeks van voornamelijk herdrukken, de Sala mander. De verzorging van beide groepen is wat materiaal en typografie betreft perfect De laatst genoemde prijken voor deze gelegenheid met een aantrekkelijk nieuw omslag Wie een boek uit een van deze beide series koopt, grijpt eigenlijk nooit mis. mlngsschets en een parodistisch en navrant anecdotisch element ander- züds vertonen. De persoonliike toon in de half vermakelüke. half trieste ver halen. zoals .JJe Toren en „Begeer- UJke Eenzaamheid" is treffend. Marie-Sophie Nathusius toont zich ln haar debuut „De Partner" een goede vertelster. Een byna werkelükheid ge worden verbeelding voert een jonge vrouw terug in haar verleden als dan seres en weder onder de invloed van haar Svengalt-achtige danspartner. Deze moderne Trllby weet zich echter Nel Noordzij, een jonge dichteres, geeft in haar bundel ..Om en Om", beurtelings poëzie en proza van een grote oorspronkelijkheid van visie en stUL Haar poëzie toont aan. dat dc z.g. experimentele richting haar gevoerd heeft tot het ..ritmisch praten" da: het vers van de moderne tüd geworden schünt te ziin. Van haar korte verha len treft vooral „Box 3" door de ult- zonderliik evocerende kracht van haar taal en visie. Bü de Salamanders: Verheugd kan men zün wederom een herdruk te zien van Johan van der Woudc's „Straat Magellanes". de met veel talent en kennis van zaken op nieuw vertelde geschiedenis van de reis van Olivier van Noordt. Deze voortref- felüke avonturenroman van het zui verste zeewater behoeft langzamer hand niet meer geprezen te worden. Top Naeffs „De Dochter" is en blyft een van de ontroerendste romans van deze schrüfster. die haar lezer altüd weet te boeien. Vooral wanneer hü zich realiseert dat een verhaal als dit wel speelt in een tüd. die kort achter ons ligt wat overigens een charme op zichzelf ls doch dat dc eenzaam heid van de mens iets van alle tüden is. Arthur van Schendel beschrüft ln „Blanke Gestalten" zeven vrouwen op zün klassieke, precicuse wüze. Dat Johan de Meester niet vergeten behoort te worden, bewijst dit boek niet korte verhalen „Allerlei Mensen". Men vindt hier de beid? kanten van zün schrüverschap:zijn weemoedig rea lisme en ziin Frans getinte, levenswijze zedenschilderingen, die in hun lichte toets zo raak getroffen zijn. Het bock is voorzien van een voorrede van Vic tor van Vriesland Met de aanbeveling van twee uitste kende vertalingen 'Max Nord) van romans, die behoren tot het beste wat Frankrijk voortgebracht heeft, wil ik deze rü korte besprekingen besluiten. In de eerste plaats ligt hier „Het Grote Avontuur" - Le grand Maulnes - van Alain Fournier. het sublieme verhaal van een jeugd, dat in ziin reële roman tiek een zielservaring is voor ieder, die het leest en als tweede, de lucide psy chologische liefdesroman van Raymond Radiguet. getiteld „Van de Liefde Be zeten" (Le Diable au Corps). Door deze beide boeken, door jonge en he laas ook jong gestorven auteurs ge schreven. naast elkaar te leggen kan men zien hoe één gegeven twee totaal verschillende werelden kan oproepen. CLARA EGGINK.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1954 | | pagina 11