r NAAR DE STAATSGREEP LANDING rouw Een Zoeklicht ,,Wij gaan onze huid wagen" CONTRAPUNT 2e Jaargang No. 24 Zaterdag 12 Juni 1954 Bewogen Leven LXXVI DE MORNY OPERATIE RUBICON De oude Koning Louis Philippe verloor zijn greep op het volk. Van al zijn vijandeft waren de Republikeinen stellig de gevaarlijkste. En in de Republikeinse gelederen waren het de socialisten die verlangden naar de op handen zijnde strijd. Millioenen uit het lagere volk waren mobiel gemaakt door de plotseling opgekomen socialistische leuzen. „Eigendom is diefstal", zei Proudhon. „Wee U, gij rijken", staat er geschreven. Louis Blanc trok door Frankrijk en sprak voor de scharen. „Recht op arbeid", was zijn leuze. Elk mens mocht eisen dat hem de gelegenheid werd geschonken te werken. De leus was knap gesteld. De Staat zou Nationale Werkplaatsen op moeten richten, waarin de werkeloze arbeiders konden worden ondergebracht. De liberalen en socialisten eisten uitbreiding van het kiesrecht. Zij eisten een vrijzinnige regering en hadden recht op deze eis omdat zij het geweest waren die Louis Philippe aan de regering hadden geholpen. De oude Koning had hen verraden. Die kronkelde zich op zijn oude dag nog in allerlei bochten omals gelijke te worden behandeld door de andere vorsten van Europa. Zijn buitenlands bewind was dus wel zeer conservatief. In het buitenland moest hij de vriend der reactie worden. En zijn binnenlands bestuur was zeer corrupt. TIJDENS de laatste Jaren van zijn bewind kwamen de reformbanketten in de mode, maaltijden waarbij de politieke situatie werd besproken. De stemming was er tegen de Koning. Het werden de haarden waarin nog brandstof vlamde van de grote revolutie. Men wilde na3r algemeen kiesrecht. Daarna zou de wereld beter worden! Geen mens mocht zijn lot. als een slaaf, in handen stellen van een ander. Ieder zou in vrijheid en gelijkheid op mogen trekken ter stembus, om zijn eigen belangen te gaan behartigen. Over de broederschap werd niet meer gesproken. De Franse revolutie had niets te zien gegeven aan broederschap. In hetzelfde jaar klonk op de Oostelijke horizon: Proletariërs aller landen, verenigt U! Karl Marx had het eerste communistische manifest opgesteld. GRAAF AüGUSTE DE MORNY maakte dit alles mee met een bewogen hart. Zijn vader, die tijdens Lodewijk XVIII en Karei X in ongenade was ge weest wegens zijn Napoleontische gezindheid, schilderde nu in felle kleuren dat zij weldra beloond zouden worden voor het eens ondergane leed. De vermolmde troon van Louis Philippe zou het niet lang meer houden en Ie Koning zelf zou zijn ogen weldra voor altijd sluiten. Wat voor zin heeft het zijn leven te wagen voor een Konings huis. dat niet meer geliefd is, dat het door eigen schüid bedorven heeft en dat op het punt staat te verdwijnen? Eens hebben vader en zoon Lodewijk Napoleon gezien. Dat was in Londen Lodewijk Napoleon was toen nog een heel jonge man. De vader groette diep. toen hii voorbij reed. zo diep dat de zoon verwonderd vroeg: „Wie is dat. vader?" „Het is de zoon van Lodewijk Napoleon van Holland en Hortense de Beauharnais." Dit antwoord trof de toen nog heel jonge Auguste diep. Zijn halfbroer ging aan hem voorbij en hi.1 kreeg geen gelegenheid om zich aan hem voor te stellen. DE revolutie kwam. zo maar. geheel onverwacht. In Parijs had de regering een hervormingsbanket ver boden en het leek alsof het volk zich voegen zou. Doch het nas de stilte voor de storm. Op de 24ste Februari, des avonds om zeven uur. toen het al donker was. trok een zingende en joelende menigte met vlaggen en vaandels en fakkels langs de boulevard, omdat het ministerie Guisot ontslagen was. De menigte hield stil voor het ministerie van Buiten landse Zaken en. zich sterk gevoelend door de eer-te capitulatie der Konings, eiste het met luide stem. dat het gebouw verlicht zou worden. Troepen verhinderden het volk het Ministerie te betreden. Een gebaarde vaan deldrager beledigde daarop een kolonel. Eensklaps viel er een schot. Wie het schot gelost heeft weet nog niemand. Het was een schot in het donker. De soldaten, nerveus geworden door de spanning waar in gans Parjjs verkeerde, dachten dat de aanval op hen begonnen was. Zjj schoten op de menigte in. De gevol gen waren ontzettend. Tachtig burgers stortten dood of gewond neer, de anderen waren eensklaps door de revolutiekoorts gevangen. Nu kon er van wijken geen sprake meer zijn. Nu zou het volk de leiding moeten hebben, al zouden er ook duizenden .im moeten sterven. Zij laadden hun doden op een kar, die juist voorbijreed en schreeuwden door de straten: „Verraad, wraak, men vermoordt onze broeders, te wapen!!!" Weldra was het stadhuis in handen der opstandelingen. v N het middernachtelijk uur begon de klok van de Notre DArne storm te luiden en toen de nieuwe morgen kwam J was er geen straat in Parijs meer zonder barricade. De Februari-revolutie was uitgebroken. De revolutie van de Vierde Stand. Ir de nacht die komen zou, zou de oude Koning, via een geheime uitgang van zijn Paleis, zijn Veege lijf weten te bergen, maar dat was dan ook alles. De Jonge De Moray onderging deze revolutie met een soort welbehagen. Lodewijk Napoleon was reeds In het land Het werd tijd voor De Morny om zich met hom m verbinding te stellen. Want het ontbrak zijn halfbroer aan goede raadgevers. Hi) was omringd door avonturiers en domkoppen. Geen mensen die geschikt waren het volk vertrouwen in te boezemen. Lodewijk Napoleon moest voorzichtig zijn. Als hij maar met één woord sprak van een toekomstig Koninkrijk, zou hij verloren zijn. De Republikeinen wonnen. Bg de presidentsverkiezin gen. die weldra gehouden werden won Lodewijk Napoleon. Waarom? Nog altijd werkte de naam Napo leon op de fantasie der Fransen. De Mornv. die zich een weg naar zijn halfbroer had gebaand, had hem gezegd hoe hij zich ten opzichte van „zijn volk" gedra gen moest. De belangTgkste tegenrandidaat. Cavaignac. had zich vlak voor de verkiezing gehaat gemaakt hjj het volk, omdat hij een opstand der socialisten in bloed had gesmoord. O, er waren nog veel meer redenen waarom men deze Lodewijk Napoleon wilde. IN DE afgeloi>en weken heb ben de Dagbladen veel ruimte besteed aan de landing in Normandie, tien jaar geleden. Foto's toonden aan. hoe hard en verbeten de strijd is geweest. Kaarten verduidelijkten, hoe moeizaam de eerste stroken langs de kust werden bezet. Ondanks taaie tegenstand breidde het gebied, waar de vrij- neid brengende legers met uit bundige geestdrift werden be groet. zich gestadig uit. Na vele spanningen en tegen slagen is. een jaar later, ten koste van talloze levens, het doel van deze weergaloze landing be reikt. WOORD VAN BEZINNING Nog geen halve eeuw na de veelbelovende „landing" op Pink steren. dreigt de kerk weer ge heel verdrongen te worden Ver schillende keizers organiseren een systematische vervolging te gen de Christenen. Het aantal slachtoffers, jongeren en oude ren. behorend tot verschillende volken, gemarteld ln gevangenis sen. gedood in de arena's van Rome en Carthago, in Azle en Lééft deze landing? Leeft de vrijheid, die daardoor werd be reikt? Uiterlijk, ln de wereld van heden en morgen? Innerlijk, in ons werk. ln onze gezinnen, in onze cultuur, ln ons persoonlijk denken, leven, hopen, strijden? IS DE gedenkwaardige, wereld historische „landing" van tweeduizend Jaar geleden, op Pinksteren, voor Palestina en Azië, voor Europa en voor de an dere werelddelen een actuele, levende gebeurtenis? Hoogstens de talloze monu menten de kerken van steen, gerestaureerd of vervallen, de organisaties of de persoonlijke werken van christelijke barmhar tigheid, literatuur, theologie, Deze speelde de Republikein, doch met de weinige ge trouwen om hem besprak hij al spoedig de mogelijkheden van een nieuw Keizerrijk. Hij zou na zim vierjarige ambts periode niet herkiesbaar zijn. Voordat die periode zou zijn afgelopen zou hij zijn Staatsgreep moeten hebben volbrachttot heil van Frankrijk. Een der grote voorstanders van een nieuw Keizerrijk was De Morny. En deze had hersens genoeg om te be grijpen. dat zoiets alleen maar gelukken kan, als men zijn vijanden heeft verdeeld en men zelf resoluut is. HET is avond. Buiten is het koud. Vandaag heeft December zich gemeld. Parijs ademt onrustig Het voelt dat er iets gebeuren gaat. Er zijn de laatste tijd zoveel hose ambte naren ontslagen en nieuwe benoemd. Soms ménsen, die tot nog toe weinig bekend waren. De Momy zit in de Opera Comique. Straks zal het doek opgaan en dan zal men „Les Chateaux de Barbe-bleue" zien. De Morny zit daar vol maakt rustig, in een der prosceniumloges, vanwaaruit hij zijn vrienden en vriendinnen in de andere loges kan begroeten. Niemand in de zaal vermoedt dat voor De Morny nog deze avond, het doek voor zijn laatste levens- acte zal opgaan. Hij is heel vriendelijk en rustig. Hij is allercharmantst. Vooral de dames zijn kinderlijk blij met zijn glimlach. Doch de heren stellen het niet minder op prijs door hem gegroet of aangesproken te worden. Op de 2e December heeft Napoleon I zich tot Keizer laten kronen ln de Notre Dame. Een jaar later won hy op dezelfde dag de slag bij Austerlitz. die nog tot op heden de drie Keizersslag heet. De 2e December is de geluksdag der Bonaparte's en daarom zal de huidige president ook in deze nacht zijn geluk beproeven. IN de kleine pauzes onderhoudt De Morny zich met enkele bclangryke personen, o.a. de generaal Cavaig nac. die hy enige uren later zal arresteren. Niemand merkt iets aan dé elegante graaf. Alleen, na de grote pauze is zijn loge leeg. In het kabinet van de president op het Elyseé bevin den zich enkele belangrijke personen, o.a. de politie- prefect en enige generaals. Niemand zegt een woord. De deur gaat open De president komt binnen. Achter hem loopt Graaf De Momy. In het vertrek komt een sfeer, die een mengeling is van samenzwering en heilige ernst. De president gaat aan zyn bureau zitten, neemt er een pak uit, dat gemerkt is.... Rubicon.. In dit pak zitten alle papieren die betrekking hebben op de Staatsgreep. Als de president het openmaakt moet hij zich met geweld beheersen. Zijn knie steunt tegen een tafelpoot, zijn linkerhand heeft hg krachtig gesloten, opdat niemand die zal zien trillen. Een doodse stilte valt in. De stilte wordt beangstigend. Dan kucht Auguste De Morny en kijkt de anderen ern stig aan: „Mijne Heren, ge begrijpt natuurlijk wel dat we allen in deze nacht onze huid zullen wagen". REIN BROUWER. PINKSTEREN ligt slechts één week achter ons. Dit feest herinnert eveneens aan een historische invasie. Twintig eeuwen geleden traden in Jeruzalem de twaalf aposte len van Jezus met grote voort varendheid op. Het was met te voorzien, dat hue getuigenis een nieuwe periode in de geschiede nis van de wereld en van de godsdienst zou doen aanbreken. Met onweerstaanbare kracht drong hun voorhoede binnen in de „vesting" van het Palestijnse Jodendom, maar spoedig breidde deze ..landing" zich verder uit. in de-gebieden van de Grieks-Ro meinse cultuur. Op een kaart uitgezet besloeg deze merkwaardige invasie slechts een smalle „kuststrook". Verderop, in het binnenland, kunnen, hier en daar. moeilijk te verdedigen steunpunten wor den getekend. Europa, is verbiisterend groot. Niettemin breidde het gebied van de landing zich gestadig uit Niet door een steeds bredere, zegevierende opmars, maar van uit de steden en dorpen van het wijde Keizerrijk. Deze overwin ning groeide van binnen uit. Tenslotte blijkt de strijd ook uiterlijk een geheel nieuw sta dium in de geschiedenis bewerkt te hebben Drie eeuwen na het Pinksterfeest, waarover de Bijbel spreekt, regeert ln Rome een Christen-keizer. HEIT is nauwelijks te geloven, dat tien jaar geleden de ge hele wereld, met hoop en vrees, de landing in Normandie volgde. Hoe ver en onwezenlijk is die beslissende gebeurtenis voor ons reeds geworden! Alleen de monumenten, aan de Nor- mandische kust en langs de route van de bevrijding, zyn overgebleven. kerkmuziek, kunstschatten, her inneren aan de strijd en de over winning van eeuwen geleden. TERECHT heeft de pers brede aandacht gegeven aan de invasie van tien jaar gele den. Onze generatie leeft, zij het onbewust, bij de gratie van die stoutmoedige landing. Terecht gaan christenen, in alle landen van Europa en van de gehele wereld, voort te ge tuigen, dat wij leven in het vooruitzicht op de uiteindelijke en volledige overwinning van Jezus Christus. Dit niet te keren feit staat vast. sinds de eeuwenoude maar onvergankelijke en beslissende datum van de Pinksterlanding. P. L SCHOONHETM. predikant voor Bijzon der kerkewerk van de Hervormde Gemeente te Leiden (Hoge Rijn dijk 14a J. HARING de vis, die geschiedenis maakt Het Voorlichtingsbureau van de Voe dingsraad meldt: De haring is een vis, die geschiede nis heeft gemaakt. In onze schooljaren pompte men het ons al in het hoofd: m het jaar 1384 vond Willem Beukelszoon van Bier vliet het haringkaken uit en breidde daarmee e?n van onze grootste bron nen van inkomsten belangrijk uit. De haring is, voor zover wij weten, de enige vis. die met jaartal en al in onze vaderlandse geschiedenisboekjes prijkt en daaruit blijkt toch wel zyn belang voor ons land. Overigens heb ben wy die geschiedenisboekjes hele maal niet nodig om de betekenis van de haring te kennen. Hoe veel vreugde ons volk eik jaar opnieuw beleeft aan de eerste maatjes haring blykt uit het vlagvertoon, waar mee we Koning Haring begroeten en uit de vreugde, waarmee jong en oud zich het zeebanket laat smaken. Geen wonder: haring is lekker en haring is gezond. Laten we daarom d? traditie hoog houden en ook dit bijzondere seizoen zoveel mogelijk genieten van de haring en van de gerechten, die we ermee kunnen bereiden. Recepten In het gewone eten doen wij ha ring bij. op en tussen het brood, zon der er nu speciaal iets van te maken. Denk er ook aan, dat een haring bij de warme maaltijd gemakkelyk is - geen vis te bakken of te koken. Eet de eerste k?er, aat U nieuwe aardappelen op tafel zet. nieuwe ha ring erbij, met een stukje boter of margarine en kropsla. Andere combinaties zyn: haring met aardappelen en worteltjes, haring met aardappelen met bieten, haring met aardappelen met komkom mer- en tomatensla. Wilt U de haring in al zijn glorie gezzllig opdoen" Leg hem op mooie slabladeren met hier en daar een partje tomaat en geef hem met ge roosterd brood en boterballetjes als echt Hollands voorgerecht. Een andere manier: Snijd de haringfilets in de lengte doormidden, tot smalle repen dus. Leg deze kruislings op geroosterd of vers brood. Vul de ontstane vakjes op met gehakt hardgekookt ei en leg tus sen de sneetjes een klein takje krul- peterselie. Maak een lekkere aardappelsla van koude gekookte aardappelen, augurk jes. slasaus en een weir.ig bieslook. Leg de sla op een 'schaal. Snijd een paar tomaten in plakken en schik deze om de sla SnOd haringfilets door midden en leg ze van het midden der plakken tomaat tegen de aardappelsla op. Gameer de uiteinden van de filets weer met tomaat. Haringslaatje. Snijd haringfilets in kleine stukjes en meng hier slechts weinig slasaus en een weinig mosterd doorheen. Leg de sla op een blad sla of op een schelp en garneer hem met een randje van plakjes radys. Johnny Fearon werd blind ge borenhij heeft slechts écn hobby, die hij sinds zijn prille jeugd be oefent: hij is een enthousiast ra dio-amateur. Hij was zeven jaar oud. toen hij zijn zend- en ont- vangdiploma behaalde. Johnny, die thans negen jaar oud is. moet een van de jongste radio-amateurs van de wereld zijn. Zelfs een gebroken arm, opge lopen tijdens een stoeipartijtje met zijn schoolmakkers, kan hem er niet van weerhouden zijn appara ten te controleren Theun de Vries. „Pan onder de mensen. Van Loghem Slaterus. Arnhem 1951. Toen ruim een jaar geleden de eer ste van een reeks romans, die Theun dc Vries zich voorgenomen heeft te schryven onder de verzameltitel „Een Fuga van dc Tyd" verscheen Anna Casparii of hei Heimwee moet het niemand ontgaan zijn, dat hij hier te doen had met een grote roman cn dit niet bedoeld als omvangrijk. Deze roman was groot, omdat het De Vries niet te doen was om het leven en lijden van eer. individu, maar om het leven en lijden van de mens in het algemeen. De kern van deze roman lag in hel bewijs, dat hij trachtte te leveren, dat de mens geen voldoening, geen even wicht vinden zal, zolang hij niet tot het bewustzijn komt, dat de waarde van zyn bestaan niet ligt in zyn bezit, in zijn maatschappelijke succes, in zijn kleine streven, maar alleen voort kan komen uit het leven van het hart uit, van het genie uit van het één voor allen en allen voor één. Anna Casparii is de ontwakende mens en haar roman is een goed beeld van de sociale ver- schynselcn aan het begin van deze eeuw Het doel, dat Theun de Vries zich met het schrijven van deze ronman- recks voor ogen heeft gesteld, is het gering Wat hij wil, is de verschillen de sporen, die hun oorsprong vinden in het begin van het socialisme, vol gen cn langs deze sporen het leven vinden van de eerste helft van deze eeuw. Zodoende hoopt hij te komen tot het vastleggen van verscheidene parallelle varianten van leven in ons land. Het is natuurlijk duidelijk, dat op deze wijze iedere roman een op zich- OP DE BOEKENMARKT zelf staand geheel zal zijn Het grond motief van deze fuga. dat tevens de binding is, zal niet anders zyn dan een historisch verband. Om een dergelijk groots plan tot een goed einde te brengen het plan dus om in een romanreeks het leven van een halve eeuw in zijn volle breedte vast te leggen zal dc auteur die dit waagt te ondernemen, moeten beschik ken over een uitgebreide historische en sociale kennis. Ook in de roman „Pan onder de .Mensen" blijkt, dat het daar De Vries stellig niet aan ontbreekt. Hel beeld, dat hü weet op te roepen van Rotterdam aan het eind van de vorige eeuw, getuigt van een diep gaande studie en zijn kennis van muziekstudie, muziekonderwijs en compositie gaat verre boven die van de gemiddelde muziekliefhebber uit. En dat is ook noodzakelijk. Om een roman te kunnen schrijven van bijna vijfhonderd bladzijden over hel leven van een Drentse jongen, die door een Joodse koopman ontdekt, zijn talent gaat ontwikkelen, moet men technisch weten waar men het over heeft, als men niet wil vervallen in het vage muziekgezwymel van sommige toe hoorders. Allard Rosweide, de hoofdpersoon, komt uit een zó achterlyk boeren- milieu, dat wij ons dat nauwelijks meer voor kunnen stellen Deze jeug dige afstammeling van dc herdersgod Pan weet aan zijn blikken fluit zulke oorspronkelijke fantasieën te ontlok ken, dat de enkele mens, die in de verre veenderijen van Drente verstand heeft van zulke zaken, dc knaap te goed acht voor schaapherder cn hem in de gelegenheid steil de muziekschool in Rotterdam te bezoeker. Ook daar raakt men, ondanks alle afkeer van zijn Drentse bokspoot, spoe dig overtuigd van Allards genialiteit Zyn omgang met zijn klasgenoten gaat echter minder vlot, wat te begrijpen is Zijn voornaamste steunpilaren zijn drie leraren en een lerares, die alles doen om het genie te ontbolsteren Een intrige waarin een vrouw een rol speelt, bezorgt Allard de jeugdaanval. die men „weglopen" pleegt ie noemen en in die periode komt hij zowaar terecht in de onderwereld Na met de befaamde hangende pootjes terugge keerd te zijn, doet hij met schitterend gevolg eindexamen en vestigt zich als muziekleraar. Doch daar dit onmoge lijk het einde kan zijn van een laler.t, zoekt de jongeman verder en meent in de kolonie „Walden", het sociale expe riment van Frederik van Eedcn. de plek te vinden waar hij zyn muzikale en maatschappelijke idealen zal kun nen verwezenlijken. Hoewel deze gang van zaken op zichzelf aanvaardbaar is Theun de Vries heeft het leven van muziek mensen. half maatschappelijk, half idealistisch, uitstekend weergegeven kan de schrijver zijn lezer toch niet overtuigen van de noodzaak. In tegenstelling tot .Anna Casparii, maakt deze roman de indruk gecon strueerd te zijn ter wille van een doel inplaats van gecomponeerd uit aan drang. Op deze wijze beschreven ge loven wij niet aan de achterlijke boeren, de edelmoedige meacenas- sen, aan de helpende hand van linke jongens en niet aan de hele zozeer op zijn pootjes terecht komende Al lard Rosweide. Dit geval is teveel een geval gebleven, een incidentele gebeurtenis. Men heeft voortdurend het gevoel deze taferelen, zowel in Drente als in Rotterdam, al eens eerder ontmoet te hebben, want er ontbreekt de persoonlijke signatuur van de schrijver aan, die in Anna Casparii zo sterk is. Het heeft echter geen doel op de tijd vooruit te lopen. Theun de Vries zal aan zijn „Fuga van de Tüd" ver der werken en mogelijk zal de lezer na de voltooiing daarvan zich niet stoten aaneen wat zwakkere contra- puntische melodie. CLARA EGGIXK.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1954 | | pagina 5