Normandië werd zwaar door de strijd getekend r rz Sssfis ye Jaargang LEIDSCH DAGBLAD Maandag 31 Mei 1954 Tweede Blad No. 28231 De weg die zij kwamen(II) jayeux, de stad die bofte (Speciale reportage) De 6600 inwoners van het oude stadje Bayeux zijn de boffers van Normandië! ,1 is ons op vele manieren, maar steeds met dezelfde klem, verzekerd. Ja, van Bayeux En deze oude Normandische plaats, al beroemd in de 12e eeuw ten tijde n „la reine Mathilde" moet destijds inderdaad onder een gelukkig gesternte nticht zijn. Als eerste West-Europese stad werd Bayeux op 7 Juni 1944 door troepen van veldmaarschalk Montgomery, bijna zonder slag of stoot, inge- nen. De Duitsers lieten dit eeuwenoude stadje, dat nog geen tien kilometer het invasiestrand ligt, zo maar in de handen van de geallieerde legers len en lieten alleen een paar scherpschutters achter, die binnen zeer korte I onschadelijk konden worden gemaakt. i iggf at alles betekende, dat het zeer be swaardige Bayeux, met zijn kathe- al, bij de bouw, waarvan zowel het aaanse tijdperk als de Gothiek een irdje hebben meegesproken, met zijn orraalig bisschoppelijk paleis (waar beroemde „tapisserie de Bayeux" igt, het 70 meter brede tapijt, waarop verovering van Engeland door de rmandiers is afgebeeld, welk stuk •ngens voor de zekerheid toch op een :ere plaats in veiligheid was ge- scbti en met zijn eeuwenoude pilto- ke huisjes, vrijwel onbeschadigd be- 13 werd Zodat het wel begrijpelijk dal men van de boffers van Bayeux Vlaggen, wijn en tranen a het kleine knusse winkeltje in de e Saint Loup, waar Mme Emilie jjueline in fijne vleeswaren handelt, aren wij over die bevrijding een op- togen verhaal krijgen. Waar de men- "na vier jaar onderdrukking de vlag- iiandaan haalden, zal wel een raad- blijven, maar het leek wel of uit elk m en van ieder balcon een Franse, Engelse of een Amerikaanse vlag fperde. Er zijn heel wat tranen van lasde geschreid, daar in die eerste "rijde stad van West-Europa, op 7 1944 terwijl de mensen niet moe 'den „Vive la France, vive l'Angle- 'e, vive l'Amerique" te roepen. Montgomery's troepen werden om de 4 gevlogen door jonge meisjes en door moedertjes en er waren de practi ce bloemen voor de bevrijders. En i natuurlijk wijn zonder welke ;3k nu eenmaal geen feest in Frank- ikan slagen in overvloed Ranville was er vlug bij! Miir Bayeux kan er nu prat op gaan, eerste bevrijde stad van West- tnropa te zijn, het is niet de allereer st bevrijde plaats van Frankrijk. En 'lis dat dan ook geen stad te noemen. =1 is toch met een zekere trots, dat oners van het kleine dorp Ran- ..De geallieerde troepen landden op dit strand, dat zij Omaha Beach noemden en bevrijdden Europa 6 Juni 1944": een gedenkteken aan de kust, dat voor zichzelf spreekt. ville, dat ongeveer twaalf kilometer van Caen tussen de Orne en de Div ligt, u zullen vertellen, dat zij het eerst van allen in geallieerde handen zijn gevallen. In de nacht van 5 op 6 Juni werden zij namelijk reeds bevrijd door de eerste divisie parachutisten, die in de nacht, voorafgaande aan „D-day" hier werd neergelaten. Er is zwaar gevochten in dit gebied en er is veel verwoest. Maar in de gesprekken met de Franse boeren in deze streek hebben wij meer over de mannen gehoord, die hier streden en sneuvelden dan over de verwoestingen. En het is niet voor niets, dat als een soort hulde aan de uit de lucht gevallen bevrijders, de brug bij Bénouville nog steeds „Pegasusbridge" heet Maar laten wij u eerst even mei men de punt van Normandië in en Caen en omgeving voorlopig laten rusten. Er is over deze zwaarbeschadigde stad, waaromheen zo lange tijd de tanks el kaar hebben bestreden, de stad die zo wel uit de lucht als van zee uit werd gebombardeerd, nog genoeg te verteller, om later op terug te komen Eigenlijk klinkt het een beetje over bodig hier nogmaals te zeggen, dat men, van Bayeux in de richting van Cher bourg rijdende, vrijwel alle facetten van de strijd om de bevrijding van Europa, vooral die, welke in de eerste tijd na de invasie werd gevoerd, kan terugvinden Om de doodeenvoudige reden, dat dit hele Normandische frontgebied één aan eenschakeling van oorlogsherinneringen is Dit land, met zijn ietwat grijze, vaak armoedig aandoende dorpjes, met zijn opeenhoping van natuurschoon en zijn vriendelijke bewoners, dit land waar de appelbomen langs de weg groeien en de lllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllliiïïïïmi Tijdens zijn reis door Normandië, het frontgebied van tien jaar ge leden. bezocht onze verslaggever uiteraard ook Bayeux. de eerste West-Europese stad. die bevrijd werd. Daarna trok hij kris kras door dit zo zwaar omstreden ge bied. dat kilometer na kilometer nog steeds de sporen draagt var. hetgeen zich hier in Juni 1944 af speelde. Zijn Indrukken geeft hij hier weer in het tweede artikel van een serie, waarvan het eerste Vrijdag 28 Mei geplaatst werd. Illllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllll toerist in de lente het gevoel heeft tus sen een kilometers lange erehaag van appelbloesem te rijder., dit land is zo sterk getekend door het grote gebeuren in 1944, dat het wel altijd invasie-land zal blijven, ook al verdwijnen door de jaren heen nog meer resten, die direct aan de strijd herinneren. Iets zal er zijn, dat niet meer verdwijnen zal: de sfeer die hier van dorp tot dorp hangt. Het gras in de wellanden tussen de dorpen in, is precies even groen als voor 1944, de boerenarbeiders zijn precies even vlijtig aan het werk als toen, maar toch is dit Normandië meer geworden dan alleen maar het land van appel bloesem, met groen gras en de vlijtige boer. Het werd één groot, natuurlijk monument voor onze bevrijding. Maar de tekens van de strijd liggen dan ook kilometer na kilometer voor het grijpen, kijk naar de huizen langs de wegen: als zij niet helemaal een nieuwe indruk maken, dan is er toch op zijn minst een nieuw dak gebouwd en een huis. dat hier kennelijk al jaren staat, en geen enkele opgelapte muur ver toont, is werkelijk een zeldzaamheid. Utah Beach en Omaha Beach Sedert Juni 1944 staan er op de land kaart van Normandië ook Engelse na men. Aanduidingen als Utah Beach en Omaha Beach zult u beslist op oude kaarten niet vinden, omdat die namen toen nog niet bestonden. Het zijn name lijk, evenals Gold Beach, Juno Beach en Sword Beach, de code-namen van de landingsplaatsen voor de verschillende legergroepen. En zij zijn zo ingeburgerd, dat het strand gewoon Utah Beach bleef en dat er nu overal wegwijzers staan, waarop aanduidingen en kilometer- afstanden te vinden zijn, die aan de da gen van strijd van 10 jaar geleden her inneren. En dat zijn de meest tragische herinneringen uit de gehele streek, de onvermijdelijke resten van de strijd in ieder frontgebied, de oorlogsgraven. Op ontelbare plaatsen zijn borden gezet, die in het Frans en in het Engels aangeven, hoeveel kilometer men nog van het „Cimetière" of van het „War cemetary" verwijderd is. En dat is nooit erg ver, omdat er vele van deze kerkhoven in Normandië zijn. Duizenden kruisen Neem nu b v. het im alle rust gelegen ooriogskerkhof van St. Laurent Hoog op een heuvel, ongeveer 2 kilometer rechts van de weg CollevilleVierville, is het gebouwd op een plaats, vanwaar men een prachtig uitzicht heeft op het Ka naal en de Omaha Beach. Ontelbare rijen witte marmeren kruisen staan hier als stramme militairen opgesteldals een IjlJ f -"] Lg: 1 f leger dat aanklaagt.Niet minder dan 3800 Amerikaanse soldaten liggen hier begraven, allemaal Jonge mannen, die in evenzovele gezinnen in „the states" een lege plaats als man, vader of zoon ach terlieten3800 jonge mannen, die deel uitmaakten van de 10 000 Amerikanen, die op de stranden van de drie naast elkaar liggende plaatsjes Colleville, St. Laurent en Vierville aan land gingen en zonder twijfel tot de ongelukkigste sol daten van het gehele invasie-front be hoorden. Op de plaats waarzij namelijk landden, was juist, door een zeer onge lukkig toeval de 352e Duitse divisie ver zameld ln verband met een oefening De landings eenheden van de Amerikanen ieden zeer zware verhezen en pas nadat zij aanvankelijk waren teruggedreven, maar verbeten hadden volgehouden, slaagden de Amerikanen er ln de Duit sers achteruit te dringen en de drie kleine plaatsjes te bezetten. En ten be wijze van het feit, dat de gesneuvelden van dit front niet alleen in St Laurent begraven liggen, heeft Vierville een eigen oorlogskerfchof, waar ook weer honder den kruisen aaneengerljd staan. Wie dit alles bezoekt en op zich laat inwerken, moet of hij wil of niet, in gedachten teruggaan naar die Juni maand, die nu al weer bijna tien jaar geleden is. En naarmate zijn gedach- lllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllipilllllllllllllllllllllllll Courseulles, het einde van de ge- improviseerde haven, die door de geallieerde troepen voor de Nor mandische kust werd gelegd, nas de eerste werkelijke haven van Frankrijk, die werd ingenomen. Overigens is het maar een betrek kelijk klein haventje, dat door gaans niet veel schokkends te zier. krijgt. Maar dat gold toch niet voor Juni 1944. Want toen stapten hier achtereenvolgens sir Winston Chur chill (op 12 Juni reeds), generaal De Gaulle 'op 14 Junn en koning George VI (op 16 Junii aan wal lllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllll ten sneller gaan, worden zijn woorden spaarzamer. Om tenslotte helemaal achterwege te blijven, daar een mens. welke taal hij dan ook spreekt, nooit een woord zal kunnen vinden dat vol komen zijn gevoelens in dit gebied weergeeft Een haven verdween Dat Vierville heeft behalve een oor logskerkhof. nog een herinnering aan de wasie. Maar dat is toch werkelijk in de ore zin des woorls alleen maar een herinnering Hier hesft men namelijk de tweede noodhaven gebouwd, een „Mul- berry"-haven, zoals bij Arromanches. MaaT deze haven is. door de storm van tot 22 Juni 1944 volkomen wegge slagen Zo heeft eik plaatsje ln deze Norman dische kuststreek zijn eigen stukje oor logsherinnering. Port en Bessin zal bv. bekend blijven omdat hier een zijlijn uit- m van de beroemde Pluto ipipe lme under the Ocean), de veelbesproken pijpleiding onder het Kanaal door, waar door men de voor het vele rollende ma terieel en de andere motoren van het be vrijdingsleger zo dringend noodzakelijke brandstof onder het Kanaal door uit Engeland naar Frankrijk kon sturen De Pluto eindigde tenslotte ln de grote transatlantic be haven Cherbourg, die zwaar werd verweest door de Duitsers. Het is in deze stad dat de officiële be- vrijdingsweg begint, de voie de la Uberté", die met betonnen paaltjes is ge markeerd en die tot Bastogne in de Ar dennen leidt Een eenvoudige wegwijzer in het Normandische land. de richting naar het Canadese oorlogskerkhof Beny-sur-Mer aangevend. Links op de achtergrond een monument coor in deze streek gevallen parachu tisten. Beny-sur-Mer. waar duizenden Canadezen in de Franse grond een laatste rustplaats vonden ri f EER AAN BELASTING-INSPECTEURS Zaterdag kwamen leden der Vereni ging van Inspecteurs van 's Rijks be lastingen voor het jaarlijks congres, ditmaal te Arnhem, bijeen. De burgemeester, de heer Matser, sprak een hartelijk welkomstwoord. In zijn antwoord verklaarde de voor zitter van de Vereniging, de heer J. Kuilman, dat men zonder overdrijving kan zeggen, dat de inspecteurs van 's Rijks belastingen als functionarissen der uitvoerende macht, middels geldsa- nering, effectenregistratie en belasting heffing, de grondslag hebben gelegd voor het opzienbarend, economisch her stel van Nederland. En men zal moetei erkennen, dat de deskundige en loyale activiteiten van. dit corps mede beslis send blijven voor 's lands welvaart. De eisen, die daarvoor aan de belasting zijn gesteld, spreken helaas, zo zeide spreker, te weinig tot de verbeelding van ons volk. Daarom wilde hij daarop bij de ontvangst in Arnhem eens nadrukkelijk de aandacht vestigen, opdat het corps van inspecteurs van 's Rijks Belastingen steeds beter worde begrepen en gew; deerd. BIJEENKOMST STICHTING ORANJEHOTEL Prof. i r R. P. Cleveringa voorzitter In een Zaterdagmiddag te Den Haag gehouden bijeenkomst van het bestuur en het curatorium van de Stichting Oranjehotel (De cellenbarakken) is prof. mr R. P Cleveringa, hoogleraar te Lelden, geïnstalleerd als voorzitter. Hij neemt als zodanig de plaats in, welke is opengevallen door het overlijden van drs G Bos. De vice-voorzitter, de heer H. C. Pieck, verrichtte de installatie. Namens het curatorium sprak de heer A van Schendel. Tenslotte heeft de nieuwe voorzitter, prof Cleveringa, het woord gevoerd. De jaarlijkse reünie van oud-gevan genen en nabes'aanden van oud-gevnn- genen, die de dood hebben gevonden, zal op 25 September worden gehouden. Als stramme militairen in één gelidkruisen en nog eens krui sen op het Amerikaanse kerkhof St. Laurent. Door honderden kilometers Frankrijk leidt die weg tenslotte in de richting van ons land Over die weg en natuurlijk ele andere weigen zijn de geallieerde legers al strijdend naar het Noorden ge trokken, door streken vol uitbundig na tuurschoon. Wat zij echter waarschijn lijk minder gewaardeerd hebben dan wij nu, omdat zij in die dagen wel iets anders hadden om op te letten. Dat de weg, die zij gekomen zijn. vele offers heeft ge- eist, hebben wij onderweg gezien. Steeds weer die velden met ontelbare rijen kruisen, die als waarschuwende witte vingers naar een blauwe hemel wezen. Graven overigens, die door de Fransen bijzonder keurig worden onderhouden en waar zij zo nu en dan eens een stil zwijgend bezoek komen brengen met een klein bloemetje, dat dan stil aan de voet van zo'n kruis wordt neergelegd. En zo hoort het ook te zijn: die kruisen mogen tenslotte de officiële monumenten zijn, de wezenlijke monumenten voor die tien duizenden, die zijn gevallen, moeten in de ha.rten zijn opgericht. In de harten van dtiegenen, die nu in vrijheid leven, een vrijheid waarvoor zij, van Ohama Beach tot de andere punten van Eurooa zijn gevallen. Langs de gehele Voie de la liberté. I paaltjes langs de weg. De weg. die de bevrijdingsweg. van Cherbourg zij kwamen, zal niét vergeten wor- tot Bastogne. staan deze betonnen den Enorme overdekte Amsterdamse markt PLANNEN IN STUDIE (Speciale berichtgeving) In de boezem van het college van B. en W. te Amsterdam bestaan thans plannen om in het centrum van de drie tuinsteden, die aan de Westelijke kant van de hoofdstad verrijzen, een zeer groot overdekt marktterrein te doen bouwen, zoals dat kortgeleden in de Duitse stad Frankfort werd ge bouwd. De directie van het marktwezen te Amsterdam is daar voor een studiereis heen geweest en van oordcel, dat een project als dit voor Amsterdam zeer wel bruikbaar is. Er is reeds contact over deze materie geweest tussen het gemeentebestuur en de bonden van marktkooplieden. Een der bestuursleden van deze bonden zal thans eveneens deze kwestie in Duits land bestuderen, alhoewel men van deze zijde nogal sceptisch staat tegenover het gemeentelijke plan, dat een unicum voor Nederland zou betekenen Indien het tot uitvoering zou komen. De dienst van Publieke Werken te Amsterdam heeft reeds opdracht ont vangen deze plannen verder uit te wer ken en een kostenbegroting te maken tan einde deze materie t z t. aan de ge meenteraad van de hoofdstad te kun nen voorleggen. JAARVERGADERING VER. NED. RESERVE-OFFICIEREN De jaarvergadering van de Alg. Ver. van Nederlandse reserve-officieren, die Zaterdag met ruim 200 leden te Amster dam is gehouden, heeft besloten geen g:-volg te geven aan het verzoek van de Nederlandse Hoge Commissaris ln In donesië (via het ministerie van Buiten landse Zaken gedaan i, het maandblad van de vereniging niet langer met de gewone postverbindingen ln Oranje om- siae naar leden in Indonesië te verstu ren. In zijn jaarrede zeide de voorzitter, mr A, Th. E Kastein dat het in Indone sië „amper mogelijk is zich te vertonen of aan te dienen als reserve-officier van het Nederlandse leger". De afd. Indone sië van de vereniging is sinds het vo rige jaar teruggevallen tot 74 leden. Na afloop van de algemene vergade ring werden de leden in de raadzaal van het stadhuis ontvangen door d' burge meester, mr Arn. J. d'Allly. die zijn gasten kenschetste als „van het be- roepsleger een onontbeerlijke ac.iter- l grond in tijgen van eventuele nood". WEST DUITSE CHRISTEN DEMOCRATEN BETUIGEN STEUN AAN ADENAUER De ongeveer 500 afgevaardigden op het partii-congres van de West-Duitse chris tendemocratische Unie 'CDU) hebben Zaterdag eenstemmig Htin instemming betuigd met het streven van de partij voorzitter. Bondskanselier Adenauer, naar Europese eenwording. Dit zou op kortst mogelijke termijn moeten ge schieden. gezien de Sovjet-dreiging. Wat het vraagstuk van het. aankno pen van rechtstreekse betrekkingen met Moskou betreft, verklaarde de voorzit ter van de commissie voor buitenlandse zaken uit de Bondsdag, dr Gerstenmaler dat het belangrijker is in het Westen verhoudingen te seheDpen. die magne tisch werken on de bevolking van het Oosten Onder krachtige bijval bestem pelde dr Adenauer het denkbeeld om contact op te nemen met de Soviet- bezettingsautoriteifen te OostBerlijn, als onverantwoordelijk. Ook verklaarde de Bondskanselier zich tegenstander van een reis van West Duitse parle mentariërs naar Moskou. GEESTELIJKE VADER VAN DON CAMILLO IN HET GEVANG De geestelijke vader van „Don Ca- millo". Giovanni Guareschi. heeft zich aan de San Francesco-gevangenis te Parma ln Noord-Italie gemeld om daar het laar straf te gaan uitzitten, waartoe hü onlangs veroordeeld werd Zoals men weet, had hil ln zün weekblad Candi- do' documenten gepubliceerd, die las terlijk voor de vroegere minister-presi dent Alcide de Gasperi werden bevon den en als vervalsingen, uit Musolini's tijd afkomstig, werden gebrandmerkt. Volgens de correspondent van „Le Morde" te Rome, zou Guareschi, indien liii dat gewild had, wel tot een regeling hebben kunnen komen waarbij hij bui ten het eevane zou ziin gebleven, maar de monnrebistisch gezinde auteur beeft er bltikbaar de voorkeur aan gegeven, ziin straf te gaan uitzitten. Overigens zal het. vprhliif in de gevangenis bpm wel -»n comfortabel moceliik worden ge maakt. pn mogelijk zal pen nieuwe ro man er de vrucht van zijn. WEER COLORADOKEVERS Gisteren zijn tussen Sehoorl en Eg- mond aan Zee etteliike coloradokevers aancpsnoeld Omdat de schooHeued niet •••"'Vhaa- was. he»ft de Rijkspolitie vernietigen.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1954 | | pagina 3