DE EERSTE ZANG
Het meisje in de blauwe jurk
WEKELIJKS BIJVOEGSEL VAN HET LEIDSCH DAGBLAD
- ZATERDAG 20 MAART - PAGINA 2
Ons kort verhaal
door Judith Carr
Toen lk mevrouw Ramsey voor het
eerst zag, zat ze alleen op het terras
van het Café de la Paix. Ze had een
aperitif voor zich en genoot van de
lentezon.
Richard Talbot maakte mij op haar
opmerkzaam.
Pas op. Bill, zei hij. Daar zit
die mevrouw Ramsey. Derde tafeltje
van links laatste rij.. met die
witte hoed op Laat zij niet merken
dat je naar haar kijkt. We gaan wel
ergens anders zitten,
ik was voor haar gewaarschuwd, ze
ker. maar lk was er de man niet naar
om goede raad op te volgen.
Ik zou wel eens met haar willen
kennismaken, zei ik.
Werkelijk? Heb je soms geld te
veel?
Doe tooh niet zo dwaas! Hoe kan
ze me nu iets verkopen, als ik niets
wil hebben?
Tóch is het verstandiger ergens
anders heen te gaan
Mevrouw Ramsey had ons echter al
ontdekt. Ze maakte wilde gebaren ln
de richting van Richard. HU draaide
zich dus maar om en liep naar haar
tafeltje.
Je hebt nu je zin, zei hii zachtjes
over z'n schouder. Mnar ik héb je
gewaarschuwd't lukt haar altUd
aan iedereen alles te verkopen.
We stonden bij haar tafeltje. Ze
glimlachte juist iets té hartelUk. toen
Richard mij voorstelde.
Komt U bU mij zitten? vroeg ze.
Ik keek haar nieuwsgierig aan. Zó
veel had ik al over haar gehoord! Ze
was een forse, bijzonder vitale vrouw
van ongeveer vijftig. Haar gezicht
moest men knap noemen. Het nog zo
prille zonlicht was wreed voor haar
hals, maar haar ogen glinsterden ver
trouwelijk. Ze had de uitdaging van
de zon aangenomen, de uitdaging van
haar leeftiid en de uitdaging van de
haar ontwijkende bekenden, en op een
of andere manier triomfeerde zi). Ze
was onuitstaanbaar en onverslagen.
Mevrouw Ramsey woonde al onge
veer twintig jaar in Parijs. Haar man,
een diplomaat, was gestorven toen ze
tegen de vijf en dertig liep. maar ze
was in Frankrijk gebleven. Ze voor
zag in haar levensonderhoud door
allerlei dingen aan haar vrienden te
verkopen. Antiquiteiten waren haar
specialiteit, maar wanneer "t er op
aankwam, ventte ze met van alles;
van een villa aan de Rivièra tot pas
geboren poedels toe Na al de verha
len. die lk over haar gehoord had, ver
baasde ik me er over. dat ze nog steeds
vrienden had om dingen aan te ver
kopen. maar lk ontdekte nu, dat ze
een zekere fascinerende aantrekkings
kracht bezat.
Ze vleide opvallend. Met een pret
tige. enigszins hese, stem begon ze me
direct alles te vertellen, wat ik zo
graag over mezelf zou willen horen,
ik wist dat 't onzin was en ik strib-
belde in den beginne dan ook tegen
met zwakke uitroepen van ontkenning
en geringschattende gebaren. Maar 't
Ons goedkoop
knippatroon
PRIJS 40 ets.
Maten 42 en 46.
Maat 42 bovenwUdte 92.
Maat 46 bovenwijdte 110.
Benodigde stof voor grootste maat:
2 40 m van 130 cm breed of 3.50 m.
van 90 cm. breed.
Deze voorjaarsjapon is zeer geschikt
om van een neutrale kleur te worden
vervaardigd en met verschillende vest
jes, kraagjes en bijpassende accessoi
res te worden gedragen Men kan
daarmee steeds een ander effect be
reiken.
Het voorpand heeft een laag uitge
sneden eo enigszins opgeknipte hals.
De 3/< mouw is aangeknipt De slui
ting van het voorpand bestaat uit
knopen en knoopsgaten.
De busteliln loopt in de rok in cou
penaadjes uit en wordt ook in het
rugpand voortgezet.
De rok is voor glad gehouden en
heeft twee zakken, die iets afstaan
Midden-achter heeft de rok een platte
plooi
Verkrltgbaar van Maandag af zolang
de voorraad strekt aan ons Bureau
Witte Singel l
Toezending per post geschiedt na
ontvangst van brief met ingesloten
en niet opgeplakt 55 ct aan postzegels
Verzoeke op de enveloppe te ver
melden; „Goedkoop Patroon".
was niet mogelijk niet door de vloed
van haar vitaliteit, haar uitbundig
heid. meegesleept te worden.
In haar lachspiegel zag ik mezelf
knap, geleerd en enigszins ;evoelig-
minzaam met de ene hand de Nobel
prijs voor Literatuur aanvaarden en
met de andere hand de amoureuze
toenaderingen van vele Parijse schoon
heden wegwuiven. Ik verzonk in een
coma van zelfvoldoening.
En op dit moment richtte mevrouw
Ramsey haar eerste aanval op mij-
Mfjnheer Maine, begon ze. Men
heeft me verteld dat Uw flat één van
de meest charmante van Parijs is.
Ze is niet groot.
Maar ingericht met een buiten
gewoon goede smaak, heb ik gehoord.
Heeft U onlangs niet enkele verande
ringen aangebracht?
Ik heb laten schilderen en be
hangen, draalde ik er om heen.
Maar 't meubilair? Dat is na-
tuurlbk toch ook nieuw?
Wat zal lk zeggennleuw-qud
LodewUk XlV-stijl.
Mevrouw Rasmey knikte. Zó
ja.wat verstandig! Ik ken de af
metingen van die flats. U zoudt eeen
betere keuze hebben kunnen maken.
Maar U bent nu eenmaal een genie
voor zulk soort dingen.
Ze zweeg even.
En bent U helemaal klaar met 't
opnieuw inrichten? Nee. natuurlijk
niet! U doet het ongetwyfeld zoals de
ware kenners het doen en verzamelt
schatten al naar U ze tegenkomt
Richards waarschuwende blik prikkel
de me. Ik keek mevrouw Ramsev strak
aan. 't Is klaar, zei ik resoluut
ik geloof zelfs dat 't perfect is Waar
om komt U niet eens een kijkje ne
men? Ik zou dat erg op prijs stellen.
Ik geloof dat ze de versoholen uit
daging, die in m'n stem doorklonk,
had opgevangen Ze begon tenminste
enigszins sluw te lachen.
Ik zou 't heerlijk vinden! Wan
neer zou 't schikken?
Zoudt U morgen kunnen komen
lunchen?
Laat eens küken. Mevrouw Ram
sey bladerde ln een klein notitieboek
je! Morgen, ja dat zou wel gaan.
Zullen we zeggen om één uur?
Prachtig!
Mevrouw Ramsey stond op en trok
haar handschoenen aan. Ik moet
nu écht opstappen. Tot morgen. myn-
heer Maine.
Ik hoop dat Richard ook van de
partij is. zei ik vlug.
We keken haar na, toen ze tussen
de tafeltjes doorliep en de zon-over-
goten Rue de la Paix insloeg.
Richard ging er eens op z'n gemak
bij zitten.
Je hebt er om gevraagd, zei hij.
Ik vraag me af wat je zult krij
gen
De volgende dag hadden mevrouw
Ramsev. Richard en ik de afgesproken
lunch. Het was ongeveer kwart over
één, toen mevrouw Ramsey kwam We
keken uit 't raam, toen ze de taxi be
taalde en lk zag met een onaangenaam
voorgevoel, dat ze iets bij zich had
Ik ging naar de hal om haar te be
groeten.
Ik geloof dat ik nogal laat ben,
zei ze. 't Was ook zo'n heen en
weer rennen.
Ze keek naar 't slordig met bruin
papier omwikkelde pakje onder haar
arm.
Ik hoop dat U 't niet erg vindt,
dat ik dit heb meegenomen, maar ik
kom regelrecht van een veiling. Zal
ik 't hier maar laten staan?
Ze zette het pakje op tafel. Het on
handig erom heen gedraalde papier
viel prompt naar beneden en liet twee
vergulde LodewUk XIV kandelaars
zien. Ze waren buitengemeen fraai,
niet alleen op zichzelf, maar vooral
met de hal als achtergrond. Een kort
ogenblik heerste er een ijzige stilte.
Toen pakte mevrouw Ramsey hen
zonder een woord te zeggen weer in.
De hal, die ik steeds als perfect in
gericht had beschouwd, scheen plotse
ling leeg te zijn.
Die kandelaarsbegon ik. Me
vrouw Ramsey draalde zich ogenblik
kelijk om; ze leek op een roofvogel.
Ze zUnIk vermande mezelf
echter. Ze zijn prachtig. U mag
zich wel gelukkig pryzen, dat U ze
hebt kunnen bemachtigen.
Ja? zei mevrouw Ramsey aan
moedigend met een zachte stem.
Ik ging er echter niet verder op in.
De volgende uren lette ik gedurig op
haar. Ik hoopte te ontdekken hoe ze
een tweede aanval zou willen lance
ren. Maar alhoewel haar steeds in be
weging zijnde ogen iedere vierkante
centimeter van mijn flat in zich op
namen, veranderde haar gelaatsuit
drukking niet. Toen ze op 't punt stond
weg te gaan, velde ze haar oordeel.
Ik moet U gelukwensen, zei ze
Uw flat is nóg charmanter dan ik me
had voorgesteld. De inrichting is byna
volmaaktZe piekerdeJa.
net niet volmaakt Maar
Ondanks de dreiging van de kande
laars in de hal moést ik wel zeggen:
Maar wét? Vertelt U 't maar, me
vrouw Ramsey. Wat ontbreekt er vol
gens U nog aan?
Ze lachte, terwUl ze me zijdelings
door de rook van haar sigaret aan
keek.
't Is moeilUk te zeggen, zei ze
Tk geloof dat 't desfeer is, die is
zo volkomen manlUk, ondanks de fra
giele meubelen.... Ja, dat is 't Maar
dat is nagenoeg onvermUdelijk voor
de flat van een vrijgezel, is 't niet?
Voorzichtig, zei Richard. Als
U zo praat, gaat hii nog trouwen om
z'n flat te. vervolmaken.
Wees daar maar niet bang voor,
antwoordde ik lachend.
Mevrouw Ramsey knikte echter ern
stig Ja, 't is niet gemakkelijk voor
een artistieke jonge man vol verbeel
dingskracht om de juiste vrouw te
vinden. Ik wéét dat.
Ze gaat te ver, vond Ik en ik begon
't warm te krijgen onder m'n boord.
Dat ben ik zéker, viel hü grin-
nekend bij.
Tot m'n opluchting drukte ze haar si
garet uit en pakte haar tas op
Toen ze vertrokken was, keken Ri
chard en ik elkaar aan en barstten in
lachen uit.
't Was een aardig spelletje, met
die kandelaars, zei ik
Ja, ze had je byna gestrikt, dat
geslepen mens.
Denk je dat ze 't nog een keer zal
proberen?
Dat weet ik niet. zei Richard be
dachtzaam. Meestal is 't vrij dui
delijk waar ze op aan stuurt Ze zoekt
iets uit dat niet helemaal bU 't inte
rieur past en gaat er dan steeds naar
staren. En als je dan later bij haar
thuis komt. zie je daar wat je nu juist
wilt hebben.
En dan ga je haar zeker smeken
om Je 't te verkopen?
Precies. Maar in dit geval
Richard haalde z'n schouders op.
Ik weet 't niet.
Ik keek eens rond. Misschien kon
ze niets vinden dat detoneert, zei ik
zelfvoldaan.
Ongeveer drie weken later vond ik
thuis een briefje van mevrouw Ram
sey. 't Was een uitnodiging voor een
gecostumeerd feestje bU haar thuis
Ik accepteerde de invitatie, waar-
schUnlUk alleen maar uit nieuwsgie
righeid. Op zulke feestjes was ik niel
erg gesteld.
Daar ik pas op 't laatste nippertje
m'n costuum ln orde kon maken, was
't al vrij laat. toen ik eindelUk kwam
Iedereen was nogal vrolUk en ik moest
snel wat drinken om in dezelfde stem
ming te komen.
Het was een uitstekend feestje ge
weest. Misschien wel Iets té goed.
dacht ik de volgende morgen, toen ik
m'n ogen afwendde van 't licht, dat
door de gordUnen m'n slaapkamer
binnengleed En op dat ogenblik her
innerde ik 't me
Mevrouw Ramsey had 't bU het Juis
te eind gehad, toen ze had gezegd, dat
ik nog nooit de vrouw had gevonden,
waar lk van zou kunnen houden. In
m'n Jongensjaren heb ik waarschijn-
lyk te veel gedichten gelezenHoe
dan ook, op een of andere manier heb
ik me een vrU wazig en romantisch
beeld gevormd hoe een vrouw zou moe
ten zijn, maar ik heb nóóit een wouw
ontmoet, die al die wensen waar kon
maken. Tot gisteravond
Ik had haar slechts vluchtig gezien,
ik had zelfs niet met haar gesproken,
maar toch werd ik achtervolgd door
de herinnering aan het lieflijk gelaat,
de rustige glimlach de lichte uitda
ging ln haar overschaduwde ogen. De
moeilUkheid was. dat ik me niet veel
van dat feestje kon herinneren. Het
eeiste half uur, ja dat stond me nog
levendig voor de geest, maar ik had
een vrU vage, surrealistische herinne
ring aan wat verder gebeurd was. Ik
heb me waarschUnlifk dwaas tegen
over haar aangesteld, dacht lk som
ber, want ik wist flauwtjes dat ik me
aangesloten had bU een lawaaiig, over-
luldruchtig groepje. Ik was echter vast
besloten haar nog eens te ontmoeten.
Ik had er geen idee van wat haar
naam was. maar 't was gemakkelUk
genoeg dat uit te vinden. Nog een
poosje bleef ik zo peinzen. Toen ver
mande ik mezelf en stond op Na een
bad en het scheren voelde ik me al
veel beter. Na een kop koffie op het
terrasje van 't café op de hoek voelde
ik me zelfs uitstekend.
Ik liep langs de Madeleine naar Ri
chard's kantoor. Misschien zou hU me
kunnen helpen, dacht ik, maar hu
kende niemand, die leek op de vrouw,
die ik hem beschreef.
Ik doe er misschien het beste aan
om mevrouw Ramsey op te bellen en
't haar te vragen, zei lk.
Dat zou ik niet doen, maar er zit
weinig anders op.
Richard schoof de telefoon naar me
toe Ga je gang.
Ik belde dus mevrouw Ramsey op.
Toen ik haar verteld had, wat ik wilde
weten, zweeg ze enkele ogenblikken.
Tenslotte zei ze: Wat voor jurk
droeg ze volgens U?
Een blauwe, haar schouders wa
ren bloot, 't Viel me Juist op, omdat
't een Lodewijk XIV-hofrobe was.
LodewUk de Veertiende? Mevrouw
Ramsey herhaalde de woorden met
nadruk.
Ja! Ik begon me geïrriteerd te
voelen. Ze was buitengewoon mooi.
U moét weten wie ik bedoel.
En weer zweeg mevrouw Ramsey
enkele ogenblikken.
Zhahay Horses Son uit
Martins Ferry in de Ameri
kaanse staat Ohio is Nava jo-
Indiaan en op het ogenblik
gewoon soldaat in het Ame- j
rikaanse leger. Toen ..Zha-
hay. zoon van een paard"
onlangs in Amerikaanse k
dienst trad. werd zijn haar
voor lief eerst in *waalf en
een half jaqr geknipt. Son's
vlechten moesten het afleg
gen tegen de schaar van de
kapper.
Ja, ik vermoed vrU sterk aan wie
U denkt. Haar stem scheen llchtspot-
tend te klinken.
Hoe heet ze?
Haar naam? Mevrouw Ramsey
aarzelde. Mmm Jeanette de
Fienne.
En haar telefoonnummer? Zoudt
U me dat kunnen geven? Of kan lk 't
ln de gids vinden?
Nee, 't staat niet in de gids.
Maar ze woont tooh in Parijs?
hield ik aan.
Mevrouw Ramsey zweeg voor de
derde keer.
Luistert U eens, zei ze ultelnde-
lUk. 't Is 't beste als U eens langs
komt om 't te bepraten. Zoudt U nü
kunnen komen?
Ik kom direct, antwoordde ik en
hing de hoorn op
En? vroeg Richard nieuwsgierig.
Ze weet wie ik bedoel, zei ik
maar ze zou 't prettig vinden als ik
even langs kwam om er over te praten.
Riohard keek me ongelovig aan.
Zou 't mogelijk zijn? zei hU.
Wét mogelijk?
Ik heb Je verteld dat ze iedereen
alles verkoopt. Maar ze zal toch niet
zó ver gaan dat ze
Ik begon zijn bedoeling te begrüpen.
KlaarblijkelU'k, zei ik nors, doet
ze zelfs dat'
Mevrouw Ramsey ontving mü op de
zon-overgoten veranda, die langs de
gehele voorkant van haar huis liep.
Ze zat in een rieten stoel en las een
roman, maar ze keek op toen ze mijn
voetstaopen op het tuinpad hoorde.
Wat prettig om U weer eens te
zien. mijnheer Maine. Gaat U toch
zitten. Wat wilt U drinken? En wat
kan ik voor U doen?
Ik geloof dat U dat al weet, zei
ik. Een vrouw, die er niet tegenop ziet
het telefoonnummer van een vriendin
te verkopen, verdiende niet beleefder
behandeld te worden.
Het gaat Over dat beeldschone
meisje in 't blauw?
Ja. Tk nikte. 't Is een zuiver
persoonlyke kwestie.
Natuurlijk, zei mevrouw Ramsey.
Haar toon hinderde mU.
Ik meende dat U dit als een zake
lijke aangelegenheid zou beschouwen,
antwoordde ik vlug.
Mevrouw Ramsey keek me enkele
seconden onderzoekend aan cn stond
toen op.
't Is verstandiger als U met me
mee naar binnen gaat.
Dat is niet nodig, antwoordde ik
ongeduldig. Ik zou alleen maar wil
len horen hoe ik met haar in contact
zou kunnen komen. Dat is alles wat
ik verlang.
Mevrouw Ramsey stond echter al ln
de voorname salon. Komt U toch
binnen, zei ze Wat bent U overi
gens een onstuimig mens, mijnheer
Maine. Men zou denken dat U verliefd
Ik stapte over de drempel en stond
als vastgenageld aan de grond. Daar
was de vrouw in 't blauw, glimlach
end uit een enigszins kaal geworden
gouden lijst. Er was een klein gouden
plaatje op bevestigd. Ik boog me naar
voren om de onduidelijke letters te
ontcüferen: Jeanette de Fienne, las
ik, geboren 1660 overleden 1685.
U ziet 't? zei mevrouw Ramsey.
Ik draaide me om en wilde weggaan.
In de deuropening bleef ik staan en
keek nogmaals naar het portret. Jea
nette Fienne glimlachte sereen naar
mü- Haar overschaduwde ogen daag
den mij uit.
Mevrouw Ramsev wachtte.
Hoeveel? zei ik.
Ingez. Med.-adv.)
Zij miste opeens...
zelfvertrouwen en dat in
haar eigen keuken.
Niets wilde, niets lukte. En dat
voor een vrouw, bekend om haar
verzorgde maaltijden. Totdat zij
merkte dat er tets aan de maizena
haperde, 't was niet de maizena die
ze gewend was; de naam DU RYE A
stond niet op het pak. Zeker, ze had
MAÏZENA DU RYE A gevraagd,
zoals altijd, maar nu stond er iets
anders In do kast. Zo zie jeWel
gevraagd, maar niet gekregen. Iets
om te onthoudenVoor eens en altijd:
Niet alleen Maizena DURYEA
vragen, maar ook opletten dat U
inderdaad DURYEA krijgt.
Voor de Vrouw
Wat smullen we deze week
weer
Het Voorlichtingsbureau van de
Voedingsraad meldt
In ons land wordt veel en lekker
gegeten en helaas ook veel verspild.
Want verspilling is het toch als oude
broodresten weggegooid en aardappelen
te dik geschild worden en ais de helft
van de groenten in de schillenemmer
verdwijnt. Laten we niet meer zo
nonchalant zijn bU het inkopen en
bereiden van voedsel en er een sport
van maken vrijwel mets weg te gooien.
Een sport, die ons tot eer strekt!
MENU
Zondag: Selderijsoep runderrol
lade, aardappelen, winterpeen, jus
maizenavla met vruchten.
DE WINTER heeft het afgelegd.
Hij heeft zich mokkend terugge
trokken met achterlating van wat
hU ln de haast niet kon meenemen:
stukg-evrcren planten en verkommerde
wintervogels. Nu behoort de wereld
aan het voorjaar, dat onstuimig bezit
heeft genomen van zijn nieuwe ter
rein. Al weken van tevoren had het
zijn verkenners uitgezonden. Een paar
sneeuwklokjes die het in de luwte van
de struiken wisten te bolwerken, een
vroege vlinder cn de eerste spreeuwen,
die echter op hun hoede waren en
bereid .er hals over kop vandoor te
gaan, als de grond hun te koud onder
de voeten mocht worden Maar toen de
winter tekenen van zwakte begon te
vertonen .stuurde het voorjaar zUn
beste generaals, om dat varkentje eens
even grondig onder handen te nemen:
de wilde stormen en de plensbuien, die
het pleit tenslotte hebben gewonnen
Een hele nacht en een volle dag heb
ben ze tekeer gegaan, hebben ze onze
hulzen vol zuchten gezet en ze doen
kreunen als tegen het water kampende
schepen. Over onze daken zUn de
watervloeden gespoeld, in wilde vaart
en met eindeloos murmelen ln goten
en buizen.
Soms leek het of de bruisende storm
het welletjes vond. Dan was er een
stilte, een verademing, maar heel in
de verte in de zwarte nacht kon je de
gierende vlagen horen Kon je je voor
stellen, hoe ze over de weilanden raas
den, waar de stijve elzen met hun
vracht van bengelende katjes het
moesten ontgelden en ook de lenig
zwiepende berken. Daar ritselde het
dorre rossige loof van de eiken en
steunden de dennen van een zwarte
bosrand. En in onze verbeelding zagen
we, luisterend in de rumoerige nacht,
het onherbergzame land onder de
sombere dreiging van de nachtelUke
elementen.
Et» HET ONTWAKEN vonden we
:cn gans andere wereld. Een schoon
gespoelde stille wereld, die wUd was
als een rustend akkerland. Het och
tendlicht lag over de bomen, over de
tuinen, de velden en de hulzen. Geel
stil licht, dat als een verwonderde
glimlach was na al de beroering en het
spektakel van de nacht.
De takken glommen van de regen
en aan al hun einden glinsterden
druppels: een schone illuminatie
waarmee de nieuwe dag zUn intrede
deed Om het feest nog bijzondere
luister bij te zetten, hadden de vogels
zich fris opgeDoetst en nu gaven zp
heel eendrachtig een aubade waarvoor
de klimmende zon met haar beminne
lijkste glansen dankte. Groot was het
zangkoor nog niet want de meeste ar-
tisten waren nog onder weg. maar
wat er aan zangers aan de dageraad
een morgengroet bracht, mocht er
toch zijn
Welke zlln ons net liefst onder die
vroegeüngen? De spreeuwen? Die
fUngéspikkelde fluiters in de toppen
van een slanke populier? Hun zwarte
Kijkjes in de Natuur
geluid. Dat ls pas de stem van het
voorjaar! De zanglyster! Is hu ons
het. meest vertrouwd? Om zun heer
lijk geluld? Of om de hoop, die hij,
fUne vogel hoog boven onze mensen
wereld, ieder voorjaar toch weer in
de harten weet te wekken? Hoop op
de komst van het nieuwe, dat ons be
ter schijnt dan wat voorbu ging Blijd
schap om het wijken van het donker,
om het zekere winnen van het licht!
Wie deze vogel tot dusver niet ken
de (hoe kan dat eigenlijk?), laat hy
dat verzuim dit jaar herstellen. In
ieder park, in elke grote tuin. Ja,
haast boven iedere grote verkeersweg,
waar maar hoge bómen staan, kan
men hem aantreffen. Kan men de
kleine donkere stip zien. waar dat
verrukkelijke geluid vandaan komt,
een eindeloos juichend roepen, een
heftige uiting van een klein hevig le
vend vogellichaam. Is er een weiland
in de buurt of een groot gazon, dan
kan men de zanger, nu zwygend
echter, ook op de grond zien, bezig
met een heel belangruke arbeid, wor
men uit de graspollen trekken, lange
rose wormen die eerst in aarde worden
gerold en gebeten en gekneusd, ver
volgens op wilde lijstermanler naar
binnen geschrokt.
silhouetten staan scherp getekend ln
de dunne, omhoogstrevende takken,
waar ze zachtjes meezwaalen op de
wind. ZUn het deze spreeuwen, waar
we leder voorlaar het verlangendst
naar uitzien? Hun scherpe snavels
wUzen alle in dezelfde richting, ze
zitten een beetje slordig op hun zwie
pende takken en hun melodieuze vo
gelstemmen komen bU vlagen tot ons
op de begane grond.
Maar nog hoger, even onder de top
van de rijzigste boom van alle tuinen
in de buurt, daar klinkt een ander
Een DERDE ZANGER is plotseling
op dreef gekomen nu de lauwe
dagen zich hebben aangekondigd.
De zwarte lUster, de merel of gletellng.
HU is al mooi op kleur, en oranjegeel
glanst, ziin bek Ook heeft hfj zich, ln
tegenstelling tot. zijn zingende soort
genoot, de gespikkelde bruine Ulster,
reeds een vrouwtje uitgekozen, dat hij
al in vprwoede vechtpartijen tegen
concurrenten heeft verdedigd. Nu zit
hij, voor ziin wederhelft, maar ook
als waarschuwing voor eventuele
nieuwe mededingers, in een laag
boompje zijn beste nummers weg te
geven Aan wie? Aam een i'der, die
ze maar wil horen. Aan leder mens,
die zich de oren nog niet heeft laten
door schreeuwen door fabrieksgeweld
en radiolawaai.
Aan ieder mens, d'e nog de kunst
verstaat, naar deze kleine, maar zeer
bUzondere stem te luisteren.
Is dp merel ons dus het liefst? Om
ziin zuivere tonen, die zoet vloeien
alsof ze aan een fluit werden ont
lokt?
Ik weet het niet. Wat ik wel weet,
Is, dat de zanglijster aan een vroege
soms grauwe ochtend met zijn opge
wekte roep epn plotselinge blijheid
kan geven, die ons doet opveren, en
die aan de pas begonnen dag soms
een bijzondere kleur geeft. En de
merel, dp zwarte? Ziin zang hoort
b|j een lauw regenbn't'e, hii uitbot
tende vooriaarsknonpen.
Merelzang is mild en troostrijk. Fn
om deze goede gaven is het, dat wii
mensen na iedere winter weer met
hetzelfde grote verien-en naar onze
voorjaarsvogels uitzien!
S. VAN DER ZEE.
Maandag: Ragout van rest vlees,
aardappelpuree, wittekoolsla wen
telteefjes.
Dinsdag: Gekookt ei, aardappelen,
witlof, jus muesli.
Woensdag: Stamppot van aard
appelen en rauwe raapstelen grut»
tenpudding (griesmeel).
Donderdag: Gebakken bloedworst,
anrdappelen rodekool, jus custard-
vla.
Vrijdag: Gebakken schol, aardappe
len, koolraap fruit, liefst sinaasappel
of grapefruit.
Zondag
De braadtüd van runderrollade is
afhankelUk van de dikte en de mals
heid van het vlees. Voor een rollade
van 3 4 kg is ongeveer 35 minuten
voldoende om het vlees geheel gaar te
maken Leent het vlees zich er toe ge
deeltelijk rauw gebruikt te worden,
dan kunnen we 10 minuten korter
rekenen.
Aan de maizenavla geven we extra
geur cn smaak, door er geraspte
sinaasappelschil aan toe te voegen.
ZUn er cranberries te krygen, dan
gebruiken we deze eens als compóte
bU de vla.
Maandag
Koolsla bestaat ln diverse variaties,
zoals kool met appel, kool met biet,
kool met fijngesneden selderijgroen,
kool met tomatenketchup Voor een
eenvoudige sla nemen we alleen koul
met een slasausje van olie, azijn en
aroma.
Dinsdag
Van struikjes lof en eieren kan een
mooie schotel gemaakt worden Het lof
wordt niet gesneden We koken het
gaar in zout water. Beschikken we
over een visplaat of braadslee, dan
kunnen we deze voor dit doel gebrui
ken. Het gaargekookte uitgelekte lof
leggen we op een platte schotel, bedek
ken het met een melksaus en omringen
het met hardgekookte eieren. Noot
muskaat geven we er apart by.
Zaterdag
Voor de soep ls een grove vermicelli
of een gebroken rüst zeer geschikt
Verder kunnen er allerlei resten van
groene groenten, aardappelen, groente,
nat en jus in verwerkt worden Voorts
verwerken we er stukjes vlees. b.v. een
restje of stukje worst in Ook kunnen
we blokjes kaas nemen, b.v. kaas, die
niet meer goed gesneden kan worden
voor broodbeiegginq.
RECEPTEN VOOR 4 PERSONEN
Hollandse Muesli.
Een kopje havermout, 2 kopjes
water. 3 appelen, >4 liter yoghurt
of hangop, basterdsuiker, desge
wenst sap van een citroen.
De havermout ten minste 2 uur
weken. Kort voor het gebruik de
yoghurt door de havermout roeren. De
appelen grof raspen en vermengen
met de havermout. Desgewenst ci
troensap er door roeren. Het gerecht
presenteren met wat basterdsuiker.
Broeder
250 gr. bloem 2'j dl lauwe melk.
10 gr gist, een theelepel zout 2
eetlepels basterdsuiker, kaneel. 100
gr. krenten en/of rozijnen, olie of
vet.
De gist in de lauwe melk oplossen.
Zout, suiker en kaneel door de bloem
mengen. De vloeistof er bij gedeelten
tegelUk door werken tot een gelijkma
tig glad deeg ls verkregen. Dit afgedekt
een uur laten rUzen op een warme
plaats De krenten en/of rozynen was
sen, drogen en door het gerezen deeg
scheppen.
In een braadpan of diene koekenpan
zoveel olie of vet heet laten worden,
dat de bodem ruim bedekt is Het gist
deeg in ongeveer 40 minuten zachtjes
gaar bakken. Wanneer de bovenkant
droog ls, de koek keren en de andere
kant vlug bruin bakken. De broeder
warm of koud opdienen met stroop
of een mengsel van suiker en kaneel.
