„Pakistan Zindabad!"
Overal klinkt de kreet:
Eigenlijk had Lahore
de hoofdstad moeten zijn....
Pond 8.50) is niet meer
waard dan 5
Hoe Australië wèl en hoe het niet is
WEKELIJKS BIJVOEGSEL VAN HET LEIDSCH DAGBLAD - ZATERDAG 13 FEBRUARI 1954 - PAGINA 2*
Strijd tegen de oude draken van Azië (III)
(door Herman Janzen)
Als men op een van de minarets van de grote moskee van Lahore, de Badsjahi
v^asd;id, klimt (alles op kousevoeten, want de schoenen moet men voor de ingang
uittrekken), is men in de eerste plaats blij dat er schaduw is. Het voorhof, dat gepla
veid is met dezelfde rode zandsteen als de moskee, is namelijk bijzonder heet en men
kan tenslotte niet steeds op de smalle jute lopers blijven, welke tot bescherming van
de voeten over het plein zijn gelegd. Men moet daarenboven op de halfdonkere wentel
trap nog voorzichtig lopen ook, want de vele duiven laten hier nog wel het een en
ander achter.
Het uitzicht biedt overigens grote vreugden: een zee van groen. Men ziet duidelijk
dat Lahore in een rijke landbouwstreek ligt Boven de boomtoppen, waarvan het groen
echter lang niet zo fris als bij ons, steken de slanke torens uit van het mausoleum
van de Mogol - keizer Djehangir. In de verte, de gouden koepel van een barok Sikh
gebouw, de smoezelige klomp van de oude stad en at en toe een glimp van de rivier
de Ravi. Nog verder een woud, dat de „moderne stad", de vroegere Europese wijk,
verbergt, met haar regeringsgebouwen, museum, vrijmetselaarsloge, de academie voor
schone kunsten en de vele villa's en paleizen. De marmeren-koepels van de moskee
zijn van boven even smetteloos gaaf om te zien als van het voorhof en het blanke wit
steekt scherp af tegen de diep blauwe hemel. Ook hier roofvogels.
Interieur van de grote moskee te Lahore
nog dat het zich door het wegtrekken
van de Hindoe's en Sikhs in 1947 plot
seling geplaatst zag voor het feit dat
90 procent van de banken, handels
hulzen, fabrieken en winkels gesloten
waren en m?er dan 75 procent van
het aantal Intellectuelen en technici
het land verlaten hadden. Maar thans
draait alles weer en men is in Lahore
zelfs begonnen met het vervaardigen
van speelfilms.
Nieuwe scholen worden gebouwd, de
coöperatieve beweging neemt een
steeds grotere vlucht. De sport-artike-
lentndustn? van Sialkot draalt weer
op volle toeren, maar weinig hockey-
of tennisliefhebbers ln Nederland of
elders zullen zich realiseren cat hun
stick of racket ergens het opschrift
„made in Pakistan" draagt, hetgeen
dan wil zeggen dat een en ander in
Sialkot vervaardigd Is.
Om kort te gaan. deze provincie
leeft en wel zeer intensief Ik haast
mi) overigens hieraan toe t? voegen
dat ln beginsel hetzelfde relaas geldt
voor de andere provincies, waarbij
men dan de verschillen in 'emo»ri-
ment en volksaard, bevolkingsdicht
heid. klimaat en bodemgesteldheid
niet uit het oog mag
Sikh-gebouw in Lahore
Men wUst naar het Zuid-Oosten.
Daar is de grens met India: Bharat,
zoals de Pakistani het noemen, want
zo zeggen zij. India als zodanig heeft
opgehouden te bestaan, toen de Brit
ten wegtrokken. Zij vinden het niet
rechtvaardig, dat India <Bh3rat> zich
de reputatie toeeigent, welke Voor-In-
dië steeds heeft genoten, toen het - te
zamen met het huidige Pakistan - nog
Brits-Indie of in de Engels sprekende
landen) „India" werd genoemd.
Mijn begeleider, een historicus, zegt
dat Lahore de hoofdstad behoorde
te zijn en dit denken velen met hem.
Het is toch het Pakistaanse centrum
van de cultuur van de Islam, op
welk geloof immers het bestaan zel
ve van de natie gegrondvest is. Bo
vendien maakt Lahore aanspraak
op historische rechten, waarop Ka
rachi. dat een tot havenstad en la
ter tot hoofdstad uitgegroeide vis
sersplaats is. in het geheel niet kan
bogen.
De stad ligt echter te dicht bij de
grens, hetgeen in het geval van een
gewapend conflict met India te ge
vaarlijk zou zjjn.
En de mogelijkheid van een dergelijk
conflict wordt door vele Pendjabl
als bittere ernst gezien. Lahore is
het hart van Pendjaab, dat „het
hart van Pakistan" wordt genoemd.
VIJF-STROMENLAND
Pendjaab betekent vijf-stromenland.
Het wordt doorsneden coor de Sutledj,
de Ravi, de Chcrab, de Jhelum en In-
dus
Aan het water van deze rivieren
dankt het zijn agrarische rijkdom De
inwoners vormen een volk van boeren
en soldaten cn de Pendjabl vormden
steeds een belangrijk contingent van
het Britse leger. Ook thans is Pend
jaab, met zijn bijna 19 millioen Inwo
ners, het belangrijkste recruterlng-.cen-
trum van de Pakistaanse strijdkrach
ten De trotse bevolking kan men een
mooi ras noemen, rijaig met goed-be-
sneden gezichten.
De wijze, waarop deze provincie het
vluchtelingenvraagstuk heeft aange
pakt, pleit wel zeer voor naar. ZIJ
heeft reeds vier millioen vluchtelingen
als landbouwers weder-gevestigd De
begrot ng vertoont thans een klein
overschot, ondanks de geweldige over
stromingen van 1950, toen de zegenen
de rivieren bulten haar oevers traden
en dood en verderf over het land
brachten. Duizenden hulzen werden
toen weggespoeld, een groot deel van
de oogst ging verloren en de kostbare
irrigatiekanalen werden op vele plaat
sen vernield De watersnood werd in
1952 gevolgd door "n grote droogte, ge-
volad door te vroege regenval en zo
werd Pendjaab. dat een voedseiexpor-
•erend land is. tezamen met geheel
Pakistan een voedsel-importeiend ge
bied Het was goed voor Pakistan,
dat Amerika in 1953 een schenk.ng
deed van een millioen ton voedsel-
graan. Anders zou de voedselschaarste
zich nog wel nijpender hebben laten
gevoelen.
Deze schenking, alsmede schenkin
gen aan kapitaalgoederen van mede
leden van het Britse Gemenebest, zul
len wel in belangrijke mate hebben
bygedragen tot he: overschot op de
begroting van Pendjaab en tot het
evenwicht, dat Pakistan als geheel na
dert.
VOORTREFFELIJK IRRIGATIE
SYSTEEM
De trots van Pendjaab is het Thal-
irrigatiestelsel, waar gebruik wordt
gemaakt van het grondwater. l>e
Britten zjjn reeds met de uitvoering
van dit project begonnen en men
hoopt de landbouwopbrengst bij vol
tooiing (misschien reeds dit jaar)
met meer dan 80 millioen gulden te
verhogen.
Dit gebied heeft ook talrijke vluch
telingen opgenomen Jlet project voor
ziet in een uitgebreid kanalen net, dat
de vroeger volkomen nutteloze woestijn
grond geschikt maakt voor kolonisatie.
Deze kolonisatie wordt volgens van te
voren opgestelde plannen ter hand
genomen In beginsel verschilt dit
werk niet zo v?el van onze Zuiderzee
werken Alleen brengt men ln het ene
geval het water op het land en in het
andere geval pompt men het van
het land.
Talrijke hydro-electrische centrales
worden gebouwd, doch dit geldt voor
het gehele land. Meestal hebb?n deze
het drieledige doel van het regelen
van de aanvoer van het water, dat an
ders ongebruikt naar de zee zou stro
men, het regelen van de afvoer in het
geval van overstromingen, dl? door
een te grote aanvoer van smeltwater
uit de bergen van de Karakoroem en
de Hymalaya, of door te overvloedige
plotselinge regenval kunnen worden
veroorzaakt, en het verkrijgen van
electricltelt voor de Industrie, alsmede
voor het normale gebruik ln de stad
en op het platteland.
LAAG LEVENSPEIL
Het behoeft geen betoog, dat een
land waar het grootste deel der de-
viezenwinsten besteed wordt aan de
invoer van kapitaalsgoederen (in de
eerste helft van 1951 zal dit onge
veer 70 procent bedragen) de invoer
van verbruiksgoederen rigoreus moet
worden beperkt.
Dc levensstandaard is dan nok nog
laag met alle gevolgen van dien:
ziekte, analphabctismc en het daar
aan verbonden conservatisme. De
leiding, tezamen met de jonge garde,
denkt echter ver vooruit en strijdt
met open vizier tegen de oude dra
ken van Azië: de overgeerfde cor
ruptie. bekrompenheid, fatalisme en
onverdraagzaamheid!
Overal hoort men de kreet: „Leve
Pakistan", „Pakistan Zindabad"!
Voor de Vrouw
Mosselvaria
Waarom eet U eigenlijk niet vaker
mosselen? Zij zijn niet alleen zeer sma
kelijk te bereiden, maar bovendien nog
heel gezond ook Mosselen bevatten n 1.
evenals vis en vlees, eiwitten, vitami
nes en kalk- en (jzerzouten en van
deze laatsten vergeleken met vis en
vlees, zelfs extra veel.
In het voordeel van de mosselen
spreekt ook de vrij lage prijs. Wanneer
U bang bent voor vergiftiging, kunnen
we U geruststellen mosselvergiftiging
komt in ons land nagenoeg niet voor.
Iets anders is. dat niet iedereen mos
selen verdraagt.
Dit kan echter geen reden zijn. niet
eens te proberen hoe U op mosselen
ïeageert. U eet toch ook aaidbelcn en
chocolade, hoewel U weet. dat sommige
personen daar gevoelig voor ziln.
Neemt U de proef eens! Profiteer
van de verse mosselen zolang de win
ter duurt en vergeet daarna ook de
mosselen-ln-azi)n niet.
Mosselen schoonmaken.
Reken voor 4 personen 2>j kg mos
selen.
De mosselen stuk voor stuk nazien:
die exemplaren weggooien, die open
staan en bluven „gapen" wanneer er
op getikt wordt, evenals de dichte, zeer
zware schelpen; deze zijn namelijk ge
vuld met modder.
De bruikbare mosselen een paar
maal flink wassen tussen de handen
of schoonborstelen. De mosselen in een
grote pan doen met een paar dunne
schijven ui takjes peterselie en een
weinig thijm.
De mosselen zonder water vlug ver
warmen ln de gesloten pan. Zodra
enige schelpen open zijn, het geheel
omschudden. De mosselen 5 A 10 minu
ten verwarmen, totdat zU allen open
zijn. Tijdens de verwarming laten de
mosselen vocht los. Dc mosselen uit de
pan nemen en desgewenst ln de schelp
opdienen. Het mosselnat voorzichtig
af schenken door een zeef. waarin een
doekje is gelegd. Het verdunnen met
azijn naar smaak en afmaken met zout
en desgewenst mosterd. De mosselen
bij het eten in het sausje dopen.
In plaats van deze saus kunnen ge
bruikt worden: gesmolten boter of
margarine of een gebonden saus van
het mosselkooknat.
Mosselensaus.
5 dl water of gezeefd mosselkooknat
met water verdund, een paar schijven
ui. petersellestengels, 40 g (4 eetlepels)
Breed arbeidsterrein, maar wij
Protestanten hebben nooit geld....
bloem, 40 g (3 eetlepels) boter of m;;.
garine, zout, een paar eetlepels pet,'.,
seliegroen, desgewenst een eetlepel
troensap of azijn.
Het water of kooknat met de ui,
peterseliestelen een kwartiertje tig,
ken De groenten uit het nat nemec
De boter of margarine smelten. c,
bloem cr door roeren en bij scheut;!
tegelijk al roerende de hete vloeiit
toevoegen De saus even laten trekke
en desgewenst van het vuur af klontje
boter of margarine toevoegen. Do say
op smaak afmaken met zeer fijn
sneden peterseliegroen en citroenüj
of azijn.
MOGELIJKHEDEN MET MOSSF.LIJ
(vers gekookt of gaar gekocht.
Gekookte mosselen in
250 g gekookte mosselen. 5 dl pei~.
scliesaus. zoals boven is beschreven
De mosselen in de hete saus nit
langer dan een paar minuten ventf.
men.
Deze mosselragoüt kan gegeven m-,
den bij de aardappelen en i
(bijv. koolsoorten, wortelen,
knolselderij), of als gerecht bij hs
brood.
De ragoüt ls ook erg lekker, op E,.
bakken brood. In dit geval minder
ter of kooknat nemen, zodat de ar.
dikker wordt. De ragoüt op de aa:a
gehouden sneden brood scheppen
paar takjes peterselie ter garnering e
bij leggen;
met rijst. Rijst gaar en dtoog k
in water. Ongeveer 300 g rijst en
water nemen. Rijst en mossehs:
laag om laag in een schaal overdta
cn 10 15 minuten verwarmer.
Gebakken moss
250 g gekookte mosselen, bloem, ou
citroen.
Een flinke laag olie in de koekenpa
verhitten totdat er een blauwe c'
af komt. De mosselen door b
schudden en vlug bruin en warm
ken. De mosselen even laten uitdro
pen en heet opdienen met partj-j
citroen.
Moss
250 g gekookte mosselen. 3 gekoo
aardappelen, een stukje ui. peteis -
zout. bloem, boter, margarine of oU
De mosselen klein snijden, de aart.
appelen fun drukken, de ui en peto
selie snipperen. Alle ingrediënt
dooreenmengen en de massa op
afmaken met zout en desgewens.
per. Er platte koekjes van vorme:
deze door bloem wentelen en vlug ay
weerszijden bruin bakken ln hete bt.
ter, margarine of olie.
Mosselen in azijn kunnen zo op h»
brood worden gegeten of met bloi's
aardappel cn biet tot een slaatje
den verwerkt.
Mevrouw ds Geursen vertelt verder....
Melbourne. 2 Februari 1954
MAANDAG
Vanmorgen was er e?n brief van een
van onze gcede Leidse vrienden. Een
hele tijd geleden had hij een artikel
van mijn man gelezen ln ..Woord en
Dienst" over emlgratle-werk. MUn
man had daarin geprobeerd een objec
tief beeld te geven van ons reilen en
zeilen hier in de emigranten-gemeente.
Maar onze vriend schreef - „Man, neem
een goede raad van mU aan, loop niet
met je moeilijkheden te koop De men
sen praten er toch maar over en niet
altijd op de prettigste manier".
We keken elkaar, na die brief gele
zen te hebben, eens nadenkend aan.
En ik zei: „Nu we hier bijna 2Vt Jaar
geploeterd hebben met alle ups and
downs, mei alle moeilijkheden en
met alle vreugde die we eraan be
leefd hebben, zou jij terug willen of
En toen moesten we allebei uit de
grond van ons hart bekennen „Nee".
Reden?
Omdat een mens dit werk, dat hij
aarzelend en voorzichtig aan het op
bouwen is, tenslotte erg lief krijgt. Het
wordt een stuk van Jezelf. Zo langza
merhand zie je er wat perspectief in
komen. Het is een feit dat buiten
staanders zich voor het werk gaan in
teresseren en dat we nu na ruim twee
jaar werk'Hjk de wind v.at in de zeilen
bezinnen te krijgen Maar misschien
komt het wel het meet door de harte-
Hjkieid. die ons zo dikwijls van Jan
Emigrant toestroomt Ik ontvang elke
week vele briefjes van mensen die me
hun abonnementsgeld sturen voor het
maandelijks kerkelijk blad. Of z?
schrijven me dat ze het nog niet beta
len kunnen, maar het toch graag ont
vangen. En bijna altijd is er een harte
lijk wooiM by. of een opmerking dat ze
bii) zijn toch nog enig contact te kun
nen onderhouden met de kerk. Of ze
zitten ln de moeilijkheden en via de
relaties kun Je hier dan weer wat voor
z? doen. Het ls allemaal zulk levend
werk.
Alleen voel je je hier altijd veel te
klein voor al het werk dat je zou
moeten doen. Je zou hier best drie vol
wassen mensen aan het werk kunnen
zetten- één voor de krant, één voor
het jeugdwerk en één voor het bezoek-
werk en voor de preek. Wat zou er
veel te doen zijn onder al die groten-
d'els buitenkerkelijke Nederlander-!
Nee. we lopen hier heus niet met
gebogen ruggen en knikkende knieën
rond-, we zijn alleen maar dankbaar
hier te mogen werken
DINSDAG
We zijn al een paar weken ln ons
vacantieoord. Een klein badplaatsje,
ongelofelijk mooi gelegen aan de baai
Als we een kwartiertje verder ruclen.
zijn we aan de Oceaan.
We schrokken wel een beetje toen we
in ons vacantiehuis aankwamen. Sme
rig. slechte bedden, geen water, hout
fornuis dat op invallen stond Enfin,
we maakten het met elkaar maar een
beetje schoon, legden cn k! edje op
tafel en zetten een bloemetje ln de
melkkan, en toen leek 't wel weer een
beetje. En wat genieten de kinderen
hier! Om vijf uur hoor ik z? al het
huis uitsluipen om met de roeiboot te
gaan rissen. We hebben gelukkig
meestal logees, die ook visentriousias-
ter. zyn Aan het ontbijt komen ze
trots met hun buit terug en toeteren
de wildste vissersverhalen in mijn
oren. Voider vermaken ze zich koste
lijk in de z^e d» hele dag, zwemmen
en duiken als ratten en stellen het ou
derpaar gerust: „We kunnen ook goed
reddlngzwenrmen hoor, komen Jullie
maar gerust mee". De apekoppen, e?n
mens zou er zich oud bij gaan voelen.
WOENSDAG
Ik zat met een Hollandse vriendin,
die met haar dn? spruiten een week
bij ons logeert, vanmorgen vredig aan
het strand, verzonken In zalig n ets
doen. toen Henny zo verontwaardigd
begon te .-nuffen dat ik wel deelnemen!
moest vragen „Wat heb je? „Moet je
dat nou weer lezen". z:i ze.
Ze hield een onschuldig Hollands
rouvvenblaadje in dc hoogte. „Is ie
mand een blauwe Maandag in Aus
tralië geweest, heeft een paar emi
granten grintervieuwd cn denkt nu
dat ze er wat van afweet. Hier
schrijft ze dat iemand een hui-hou
ding van vijf mensen voor 6 per
week te eten kan geven. Zie jij daar
kans toe?". „Ach nee, zei ik lui,
maar misschien zijn Jij en ik wel
extra sukkels van hulsvrouwen".
„Onzin", zei Henny en haar zwarte
ogen schoten vuur. „laat cs kijken,
ik gebruik voor een warme maaltijd
voor ons vijven: 1 sh. vlees, Z sh.
aardappelen. 4 sh. groenten. 2 sh.
boter. 3 sh. fruit en 2 sh. gas. Dat
maakt al 19 shilling, op een shilling
na een pond. Ik* zou wel eens willen
weten we ze ze dan de rest van de
dag voorzet. Zeker goedkope melk
van 9 penny een halve liter.
Op dat moment ging haar tweejarige
dochter kopje onder en Henny spoed
de zich ter redding Maar z kon niet
laten m- over haar schouder nog toe
te roepen .Die Juffrcuw moest eens
met mij komen praten En het
klonk zo onheilspellend, dat lk alleen
maar b'.U voor die Juffrouw kon zijn.
dat ze al wzer lang en breed in Hol
land zat.
Maar lk dacht nog eens even na
over die geldkwestie. Henny had ge
lijk.
Mensen In Holland staren zich blind
op de lonen die hier verdiend wor
den. „Piet heeft 15 pond in de
week schrijft hij en Mien verdient er
nog 9 bij. Het pond is f. 8.50 waard,
dat Is dus f. 204.- ln de week. Hoe
krjjgen ze het op".
Maar U moet het pond nooit op
meer dan f. 5.- rekenen. Meer koopt
U er vast niet voor. En Piet en Mten
moeten elke stoel en elk bed. cn
vooral hun eigen huis. betalen, want
ze beginnen m"Csla| met niets. Ze
hebben best toekomst, maar het ls
lang niet gemakkelijk grond onder dc
voeten te krijgen. Willen ze die hier
krijgen, dan moeten ze hier net zo
secuur op de pennies passen als in
Holland op de dubbeltjes!
DONDERDAG
Vandaag was er met de post ook een
brief van de Nedeilandse Ambassaae,
die ons vertelde dat zusters van emi
granten. mits ze nog onder de 30 wa
ren, de voorrang kregen voor uitzen
ding. Ik had de tyi cm daar eens uit-
gcbieid over na te denken.
Anders pleegt een huisviouw al kop-
jeswassende en beadenopmaxenJe over
de picb.em:n des levens na te denken,
nu kon ik luxueus mun ogen dicnt-
aoen en mijn tenen in het warme zand
boren. Tussen twee haakjes, het ls al
een paar dagen gruwelijk warm, zo
100 graden of het maar niets is. En
een heel hoog vochtigheidsgenalte.
Maakt een mens onbekwaam tot
enig goed!I
Ik had net die morgzn een paar lo
gees gekregen, eén ervan een Hollands
meisje dat als nurse voor drie Jaar bij
een heel rijke. Australische familie is.
Ze ls e?n door cn door beschaafd
meisje, met een uitstekende ontwik
keling, gevoel voor humor en erg
flink Iemand die je graag je huis bin
nen ziet komen. De familie bij wie ze
is, waardeert haar buitengewoon en
Mevrouw vertelde me dat ze nog nooit
zo n perfecte hulp voor de kinderen
gehad had.
Ik zei „Corrie, zou jü een meisje
aanraden om in haar centje hier
naar toe te komen?"
„Nee", zei Corrie pertinent. „Nooit
cn te nimmer. Je bent hier als meis
je verschrikkelijk eenzaam. Je moet
ook vrij stevig in je schoenen staan,
anders komt cr ook niet veel van Je
terecht. Hrt is heel wat anders als
je hier als gezin komt, en steun aan
elkaar hebt. dan dat je hier In je
eentje je peultjes moet doppen. Ik
vond het helemaal geen gemakkelij
ke jaren, die twee die ik nu achter
de rug heb".
Toen stak ik mün licht op bij een
al wat oudere Hollandse sociale werk
ster. die door haar werk in aanraking
komt met vele mensen. Zy zei: „Ik
vind het leven voor een vrouw alleen
hier uitermate moeilyk en cngrzelllg.
Het zijn alleen maai- de zeer sterken
van geest, die dit kunnen opbrengen".
Ja. en toen dacht ik weer aan al
die Hollandse jongens, die zo dikwijls
tegen me zeggen: „Weet U nou niet
eens een aardig Hollands meisje voor
me om een avond mee uit te gaan? We
kunnen maar niet wennen aan die
Australische meisjes Ze zijn soms heus
wel aardig, mair ze weten het niet
ge*?lllg om zich heen ie maken - Je
Et er altijd zo vreemd bU"
Wat zou ik zelf doen als Ik een doch
ter bad die in haar centje naar Aus
tralië wou? Ik zou geloof ik eerst
zeggen „Lieve kind, de romantiek is
nooit daar, waar je haar denkt te
vinden. Dus ga nou niet naar Aus
tralië met de uitgesproken wens
daar een man te vinden. „Het zou
nog een heel verschil maken of ze
byv. verpleegster was. of hier een
goede baan kreeg. In ieder geval
zeer betrouwbare inliehting'-n li d.
Ik zou het niet erg toejuichen als
mijn dochter in een deft'g Austra
lisch gezin als nurse kwam. Men
kan het natuurlijk goed treffen,
maar over het algemeen is men in
dit democratisch Australië helemaal
niet zo democratisch als me
voordoet en er blijft een heel rr«-
afstand tussen de familie en
se. al is men nog zo vriendelijk a
voorkomend. Opnemen in het jen
zoals wij in Holland al gauw doe;
behoort hier tot dc uitzonderintn
En dat schept voor het jonge meii
je een groot stuk eenzaamheid i
teleurstelling.
En al verder filosoferende, drini
het zich weer bij me op: „We moes:c
als Kerk hier wat aan doen. We rr.»
ten een gez llig clublokaal van oi
oude Churchhaü maken en de k'j
mensen daar uitnodigen. Ze daar Ia::
schaken, bridgen, sporten, danse:
Kykt U nou niet direct zo o?
f?nd bb dat dansen. Als U u; ti
de jeugd hier anders naar toe
omdat de meeste jeugd nu eenn
graag danst, zoudt U blij zijn als i
het blonen de cirkel der kerk kenis
doen. En elkaar hier konden be
kennen „Kyk", zei een trouwhart!:
Hollander laatst tegen me. „Als is!
vraag of U nl?t een meisje weet a
eens mee uil te gaan, dan heb ik msc
kans dat we dezelfde interessen hefr
ben. dan datf ik zo maar een n
oppik"
l' moest eens zien hoe uitstekend b"
Hollandse werk van de R.K. kin
hier voor elkaar Is. Zij hebben »*-
de mensen beschikbaar en een F
tel voor jonge mensen.
Wij Protestanten hebben nooit p
En toch het moét die kant t)
VRIJDW
Het is zo gruwelijk heet, we hanrc
overdag maar een beetje rond en
g?n de avond trekken we met zijn
len naar het strand, waar wc
blijven. Het fornuis is inaerdaad u
kaar gevallen, gelukkig is het toch n
warm om te eten.
Nog een dag en dan rijden we w
naar huis. In Melbourne is het
tuurlijk nog warmer, maar daar u
myn eigen koele huis. met watert
gas en heerlijke harde bedden OS
mens met olieaandelen kan fana-.r
in de krant naar de koersen
dan ik naar 't weerbericht Var.du
beloofden z? morgen om 1.30 ten:
dering. Er stond een geestig plantleö
Een gemaskerd man staal n.e: H
trokken revolver voor de man van
weersvoorspellingen: ,,En als die i
loofde koelte er om 1.30 nou niet
We lezen in de krant dat de scnep
ln de Zuiderzee Ingevroren zi)i
zijn er dicht aan toe om jaloers
ZATERDU
En maar weer die gloeiend W
Noordenwind als je cp.-taat. We p.'
ken vroeg in. rijden bytyds naar M
boumc terug Die gloe.ende wind
steeds heviger, het boldert ina
de auto heen. Gewoon onhellspeihr!
Iedereen i» mi. zelfs de zonen zwM
Maar de lucht wordt wel donker, f*
verademing als de zon even
schuift Don ineens, om vijf voer
tw?e, als lk een arm uit de auto
daar ls de „cool change" Plot
ling gaat de wind liggen, er is een'
dere. koudere wind. Een strati-nimK
steekt de armen in de lucht cn
de koele wind In Als we vijf mir
later uit de auto stappen, huil
we. Wat is het heerlyk!
ZOXW
Dc temperatuur ls van 103 griS
tot 53 graden gezakt. We hebix:
g.n jassen aan cn de kinderen vra:
een extra-deken voor de nacht
zijn andere mensen. Wat een hof-,
land. Het regent pijpestelen. Er re?'
nen heel wat versieringen voor he
ninklyk bezoek weg. Maar de c
en parken zie je weer opfleuren i
bloemen !n het park voor ons M
flonkeren als edelstenen. We ben'
Europa allang niet meer. Wat n»
het er vre>elyk koud zyn
MUn min preekt vandaag wet
keer Tweemaal ln het Ne>ri-"
eenmaal in het Engels. Fijn",
en zet dc kraag van zijn rezen1».'
„Wat een heerlitk weer vrou« -■
mens kan waer bergen verzetten
J. GEURSEN-BOF
