f
Sinterklaas in hinderlaag
En Kareltje vond 't fijn!
2ste Jaargang
LE1DSCH DAGBLAD Vrijdag 4 December 1953
Tweede Blad No. 28087
door Jos. Lodewijks
k waarop de herfst zich als een
«rKchtige nevel had vastgezet. HU
id een enigszins troebel uitzicht op het
0!e park. waar de natte, zwarte bo-
;n hun kale takken als met wanhoops-
inien naar de lase wolken hieven. De
:en en de gazons lagen vol met gele
bruine kladeren. en in de verte, tegen
I achtergrond van de altUd-groene
,ic, was Dirk de tuinman bezig zUn
j.w.ijcn vol te laden met de bUeen-
harkte overblijfselen van een weel-
.'..se zomer, die langzaam gestorven
u
Kareltje Stoffels hield niet van de
prfr: HU hield nog minder van de
®ende winter, die in dit grote, holle
',5 met zijn enorme tuin veel strenger
iiüer leek dan overal elders.
Waarom hebt U zo'n groot huis ge-
sht?" vroeg hij neerslachtig aan zijn
,;;r. die bU de open haard zat en
int was wijs te worden uit ïngewikkel-
jsbricage-rapporten.
Hè" Wat?" zei meneer Stoffels af-
kz Hij zei het enkel om tijd te win.
"want hU had de vraag van zUn
eenjarige zoon best verstaan.
Waarom U zo'n ongezellig groot huis
■cxht hebt." herhaalde Kareltje met
a halie geeuw.
.0. Juist. Welkyk eens
meneer Stoffels zat plotseling
■dit en keek verbaasd op. HU merkte
er eisenlUk geen enkel argument te
-den was. dat als afdoend antwoord
k dienen. Waarom had hU zo'n groot
gekocht? Wel, hU was gTOOt-fabri-
üct en zijn bedrUf verschafte aan een
ie vierhonderd mensen werk zodat
si gerust de levensader van het dorp
a worden genoemd. En aangezien
Band, die een heel dorp onderhoudt,
sa op een of andere manier moet
im zien. dat hU niet de eerste de
Ke u. had hU de kans om „Spijck-
r.d te kopen als een meevallertje
irrellcomd. NatuurlUk was „SpUck-
i :d" de enige plaats, waar ietnand van
positie met fatsoen kon wonen,
liar hoe moet je dat aan een zeven-
EËe jongen duideluk maken?
LHoezo?" vroeg hU. om toch wét te
jet is een rot-huis," zei Kareltje.
Je zal het nog wel eens waarderen,
er," zei meneer Stoffels vaag. zonder
de argumenten van zUn zoon te
gen. „En," voegde hij er met stem-
heffing bU. ..Je moet Je grote mond
_s een beetje houden."
gebeurt hier nooit wat," mopperde
Ritje onverdroten verder. ..Je ziet
u dan bomen en rotte bladeren en
se grasperken om het huis heen. En
ra zie je iemand lopen dan Dirk."
Wat heb je tegen Dirk?" vroeg zUn
r onlogisch. „Je denkt toch zeker
dat de dorpsjongens meer zien dan
a dit jaargetU? De herfst en de
_-i zijn altUd triest en vervelend, als
tuiten woont."
Waarom wonen we dan buiten?"
Kareltie weten. Maar toen achtte
;r Stoffels de conversatie lang-
zcnoeg geweest en hU verdiepte
zwijgend in de fabrleksrapporten,
ml Kareltje met sombere blikken
buiten bleef staren.
tt ij drenst altUd". zei meneer
Stoffels, die avond tegen zijn
1 L vrouw.
Hie jongen is verwend, over het paard
n vervelend. Daar moet maar
eind aan komen. HU loopt al-
een gezicht als een oorwurm
t overal critiek op. We kunnen
duurste cadeaux geven met zun
irdig en met St Nicolaas en met
us "en bij alle mogelUke en on-
ike aanleidingen, maar we hebben
H in het minst voldoening van.
raag me toch af of het niet beter
ceweest hem naar de dorpsschool
AlichunelUk! Kareltje tussen die
knullen!" huiverde mevrouw ZU
I zelf niet helpen, dat zU in haar
van alles wat ook maar met „die
maken had. verre was ge-
dientengevolge was opge-
te midden van de verfUnde. ver
en veredelde figuren, die door de
der zorgvuldige selectie in het
patriciërshuis harer jonkheid
toegelaten. Het patriciërshuis,
inachtend de wenkbrauwen moet
opgetrokken. toen de jongeman
-;1. fabriekseigenaar, er blnnen-
om haar het hof te maken.
ju er wat levenservaring hebben
opdoen waagde de heer
noe Maar verder werd dit on-
ïp niet aangeroerd.
-teltje heeft een gevoelige natuur,
'fvrouw „De herfst en de winter
tn deprimerend op hem. We zullen
Kzeheren Wallinga maar eens wat
laten komen om met hem te spe-
Din heeft hij wat afleiding."
longeheren Wallinga!" zei meneer
ls misprijzend „Die twee saaie
'ken met hun uitgestreken gezich-
Tihun matrozenpakjes. Die gedres-
papezanien met hun eeuwige
'kcr mevrouw" „als 't U blieft
Afijn Je doet maar"
tennen hun manleren en ze zijn
eoe familie Dat zou jóu speciaal
moeten zijn." zei mevrouw
.Bovendien, ik heb de jonge-
allinga al uitgenodigd voor het
-olaasavondje."Wil Je er vooral
'aken. dat ie Teunisse op tijd in-
ts geeft? En dat je de cadeaux
hem bezorgt? En vraag hem in
laam om te proberen, wat min-
zijn afschuwelijk accent te spre.
h? jongens moeten er beslist door
""'d worden."
nste was een vondst van meneer
zelf. en hij was er geweldig
unisse. een oudgediende van
:'oriek. thans reeds Jaien gepen-
^trd, had een grote golvende witte
1 Een echte baard, mooier dan
Pï-udo-Smterklaas ook aan zyn
1 kunnen plakken.
oude Teunisse was het succes-
van ieder Sinterklaasavond je
J'ckwoud". Getooid met tabberd
tr en kunstig gegrimeerd door
"b kapper, was hij een eerbied-
overtuigende verschijning, in-
"'Gender dan welke Sinterklaas
Geren m hun dromen ook zouden
t aanschouwen. En Teunisse ver-
kunst om de jongelui toe te
De kinderen hingen aan zUn
!iJ luisterden met groot ontzag
r. laderlijke vermaningen en
dadelijk na zUn binnenkomst
'n al op hun gemak door zijn
'»Jke grappen Teunisse was een
interklaas en daarom werd hij
j laar opnieuw op „Spiickwoud"
-Pd Alleen dat accent
Wen de kinderen niet op."
i zei meneer Stoffels telkens, wanneer dit
euvel tersprake kwam HU wenste In
vele dingen zUn vrouw onderdanig te
z|jn. maar de oude Teunisse liet hU
zich niet ontnemen!
SINTERKLAAS Teunisse liet zich
zuchtend van genoegen m ce taxi
achterover zakken Dat autorUden was
een luxe, die hU zich maar eens in het
jaar kon permitteren. op kosten
van meneer Stoffels. Hij vleide een
grote bolle jute zak, waarin de geschen
ken voor de Jongelui van ..Spijckwoud"
waren geborgeen. voorzichtig naast zich
op de kussens en zei tegen de chauf
feur „Je weit ut. Kels. naer Spijckwoud.
jongen!"
Kees knikte met een lachje en stuurde
de wagen het duister in. Langs de don
kere straatweg doemden in snelle opeen
volging de donkere silhouetten der
bomen op. met daa'aehter grUze neve
len, die opstegen uit de weiden. Het was
een rit van twintig minuten, hooguit,
doch Sint Teunisse genoot er ieder Jaar
met volle teugen van. Met spUt zag hij
na een kwartier de eerste hulzen van
de buurtschap Tienberg opdagen, op
welks grondgebied „SpUckwoud" was
gelegen. Juist toen de eerste verlichte
ramen der merendeels lage burgermans
huisjes voorbUgeflitst waren, stuurde
Kees de wagen met een snelle zwenking
naar de berm van de weg. waar de ban
den voelbaar wegzakten in het zand. Ze
stopten.
Een oude, gemoedelijke man ging
argeloos op weg om een taak te
vervullen, maar hel noodlot legde
hem een hinderlaag. Drie onschul
dige kinderen legden hem aan
ketenen en brachten hem tot daden,
die hij niet verantwoorden kon.
ZUn redding lag »n handen van een
verwend, over het paard getild
jongetje. Hij werd gered door een
prachtkerel. Meneer Stoffels ging
rijker naar huis dan hij ooit ge
weest was. nadat hjj Sinterklaas
voor xgn euveldaden ter verant
woording had geroepen.
„Sinterklaas in hinderlaag" is de
geschiedenis van een man. die
plotseling echt heilig werd.
zlchtlg sloop hU achter de bomen door.
nam een sprongetje om voorbU de hel
verlichte étalage van de broodbakker
te komen en verschool zich vervolgens
achter een boerenkar, die voor een der
huizen stond, omdat hU in het duister
voetstappen hoorde. Er naderde iemand
van de tegenovergestelde richting
nee. niet iémand, doch verschillende
temanden. Teunisse hoorde het getrippel
van kindervoeten en hoge stemmetjes,
die door elkaar kakelden.
Voorzichtig loerde hU achter de kar
uit. Daar kwamen ze. Een jongen van
een jaar of acht met twee kleinere
meisjes aan weerskanten. De jongen
had een papieren zak op zUn hoofd en
een oud tafelkleed om zUn schouders,
terwül hy een bonestaak meevoerde, die
met kleurig papier was omwikkeld De
twee kleine meisjes waren anders, doch
even wonderlUk uitgedost en liepen met
in de knoei gezeten hU was nooit in
een situatie als deze geweest, waarin hij
absoluut geen enkel gat zag. Hij kon zijn
identiteit niet onthullen en daarmee
deze kleuters de klap van hun leven ge
ven. Hu kon niet weglopen zonder hun
Iets ie gevenhij kon niets geven
want hU had niets, dat niet aan de fa
milie op „Spijckwoud hoorde.
„Alle salamanders nog an toe." vloek
te Teunisse ln zichzelf. En toen was het
alsof hU zich plotseling echt heilig voel
de worden HU zette de zak met ge
schenken. waarnaar de kinderen telkens
tersluiks begerige blikken hadden ge
worpen. op de grond en knoopte het
I touw los. waarmee deze draagbare
schatkamer was dichtgebonden. Er gin
gen lichte kreetjes van verrukking op, al
was er nog niets te zien. De Sint tastte
In de zak en haalde een glanzend-rode
automobiel te voorschyn. Opwlndbaar
en bestuurbaar en wat al niet. Hy hield
het juweel even ln het licht van de verre
straatlantaarn, dat flauw tot hen door
drong. „Hier heb ik iets om het goed te
maken, dat Ik Jou al die jaren heb over
geslagen, jong Pak-aan!"
I De jongen stond even als aan de
grond genageld Toen grepen zUn twee
handen de schat en hy zei alleen maar-
„Nee ..oo!"
De twee Jongeheren Wallinga hadden
als echte Jongeheren échte leren etui s
op hun verlanglijst gezet, met kleurpot
loden en puntsiypers en vlakgumml's
en passers en alles erin. De twee kleine
meisjes, die nu deze etui s ontvingen uit
handen van de echte heilige kinder
vriend. wisten niet wat het was. maar ze
ontdekten het meteen en toen ze er
leder nog een kleurboek bU kregen,
beefden ze van blUdschap.
„En nou nog een snoepie. klnders, om
te snoepe," zei de oude Teunisse vrolUk
en roekeloos. „Drie dozen borstplaatjes,
voor ieder een.'
Hij voelde zich heiliger dan welke
heilige zich ooit gevoeld zal hebben. Of
misschien ongeveer zo heilig als degene,
In de Zicrikzeesc Concertzaal ting Een grote en een kleine baas
werden Woensdagmiddag namens tijdens de dijkdichting. Gerrit
de gezamenlijke waterschappen op Visser Azn. uit Werkendam, (links)
Scliouwcn en Duiveland plaquettes zinkbaas en hoofd-ingenieur direr-
uitgereikt aan ongeveer 250 perso- j tcurteur van de Zuiderzeewerken, de
r.cn. die zich tot dusver bijzonder opperste leider van het dijkherstel,
verdienstelijk hebben gemaal, t bij de F B van de Wall, bekijken de
werkzaamheden van de dijkdich-j zojuist ontvangen plaquette.
Meedogenloze strijd tegen bruine rat
Materiele schade 33 millioeii per jaar
(Speciale berichtgeving»
In Nederland leren ongeveer even
veel ratten als mensen Het aantal
ratten breidt zich steeds uit en zij
veroorzaken een materiele schade van
33 millioen ruiden per jaar Felle
strijd is geboden tegen die rattenplaag.
anders wordt Nederland het bezit van
de ratten.
Ook dit jaar zal dan ook van over
heidswege de rattenbestryding in ons
land. me; name de bestryding van de
bru.ne rat. weden gestimuleerd me; een
zgn rattencampagrie, die wordt gehou
den in de week van 12 tot en met 19
December, een actie die ook thans weer
onder leiding van de Plantenziekte-
kundige D en>t te Wageningen be
trekking zal hebben op het gehele land.
maar waarvan de uitvoering plaatselyk
verloopt.
Meedogenloos zal de strijd moeten
zijn die het Nederlandse volk tegen de
ratten en muizen gaal opnemen. Want
..Wat isser, Keis?" vroeg Sinterklaas
bezorgd.
„M'n ontsteking." zei Kees onduide-
lUk.
HU klom uit de wagen en tilde de
motorkap op. Secondenlang was zijn
hoofd verdwenen tussen de eeheimzin-
nigneden van het voortbewegingsmecha
niek. doch toen het eruit kwam keek
het zeer somber
.Haar de haaie issie". zei Kees door
het portierraampje „M'n kaarsje is naar
de haaie".
„Je kaarssie?" Sinterklaas kende die
vakterm niet en wist niet dat de bougie
wel eens op die populaire wyze werd
aangeduid.
„M'n bougie", lichtte Kees toe waar
door de Sint niet veel wijzer werd.
„Je zult dat stukkie motte lope. Teun
Mooie boel. een Sinterklaas die te-
voet gaat De oude Teumsse kwam
zuchtend overeind en tilde ziin rokken
op toen hil ln de modderlce berm stapte
„Ik zallum in ede mak- terendat ie
trugmot." <.?i Kees edelmoedig Ik
scharrel hier ia de buurt wel erreges
'n kaarsje op."
Sinterklaas mooperde wat en tilde
zijn jutezak uit de wagen. Ik loop er
mindestens 'n kwartier op." zei hij. „En
dan met die vergimmese zak op me
nek
.Niks an te doen. Goeie reis, Sinter
klaas," zei Kees somber Hij vond het
vooruitzicht op de repniatie ook niet
zo verheugend ..Denk an je rokke het
is hier niet zo schoon as in de hal van
Spuckwoud" Sinterklaas dacht aan zyn
rokken en sjokte het duister ln.
Goei
zei
de f
grote passen om niet op hun vreemd- die zien levena
soortigc omhulsels te trappen, die over mensenliefde
de g ond sleepten. Ze waren nu vlak
bU de kar. Plotseling stonden ze met
een ruk stil en hun grote angstogen
werden als zes zoeklichten op de don
kere hoek achter de kar gericht De
avondluke stilte was namelilk ineens
ruw verscheurd door een hardgrondige.
malse niesbui in een serie van drie
daverende „hatsjies".
„Daar staat Sinterklaas!" gilde een
van de kleine meisjes
„De échte!" schreeuwde het andere
haar in verrukking
roosteren uit pure
OEDENAVOND allemaol saome"
zei Sinterklaas beverig. HU zag
de familie Stoffels met de jon
geheren Wallinga stUf op een rUtje in de
monumentale kamer zitten, waar de
open haard vrolUke schUnsels van dan
sende vlammen tegen het gebeeldhouw
de plafond wierp. Mevrouw Stoffels trok
pUnlijke gezichten bij iedere klinker, die
in deze groet voorkwam. Kareltje keek
'eeld De Jongeheren Wallinga trok-
DE buurtschap Tienberg was niet wat
men noemt een villadorp Tegen
de hoge weg lagen wat armelijke d32-
loneis- en arbeidershulzen, oud en ver-
I waarloosd. met saheve daken en lage
i deuren. Op deze Sinterklaasavond zou
hier en daar achtei de kleine ramen
een soort van feest ziin achter an
dere ramen zouden kinderen met de
koppigheid, die d" jeugd kenmerkt.
tegen alle ïedelUkheid in nog hopen op
I een wonder, dat deze nacht zou kunnen
geschieden Een wonder, dat echter in
hun huis nog nooit geschied was. omdat
de gulheid van Sinterklaas zich nimmer
tot deze donkere verborgen woninkjes
bleek uit te strekken
Sinterklaas Teunisse hoopte dat nie
mand in Tienberg hem zou zien passe
ren Hij hield van kinderen, doch hij
achtte het nu n"t het jui'te moment
om b v een stel rakkers uit Tienberg op
I goedmoedige grapjes te trakteren. Öm-
Verroest, ja!" was het commentaar ken schUnheilige gezichten. Meneer
van de jongen. stoffels lachte zonder enige reden.
Alle drie waren ze met snelle passen Zo zo 7el de heiligc> toen hy de
by de oude heilige, die achter de kar voor hem gerecdgezette zetel had ingc-
uitkwam als een betrapte gauwdief. nomen ge5chenkenzak. die weinig
Ze gingen om hem heen staan en i SICVigheid meer had. moffelde hU ach-
e vE,e,Crn n! ?£Tu ^„„hprrO" tcr Zich We* 'Z0' Z0' daar Z^ne me da"
il weer weer es. Ja, ja. het heerlUk a vent Je
V,°cCg„. -.rt plmViw VnnVinf Riuk lsser weer- E» daarom ben Ik er ook
baar had zy p?s Z»'arte P^et gefun«erd"
ÖÏÏV"J£ï hij metk0™n Wsichoïp" Inu.mmgm
ïyke buiging in zijn stem „Ik dacht.
kom. ik mot toch es gaan fcijke of de nletJr°"??„ ctiif
kinders daar in Tienberg zoet zijn". i „Ja. dat gaat wel.» zei mevrouw stijf-
Hij keek schuw om zich heen alsof J" Waarom kon die oude Teunisse nu
h»i redding verwachtte uit het duister j n,ct e?ns éen.keertje wat meer zorg aan
Maar er was ceen enkele mogelijkheid z|JrnmUItsPraakJ besteden'» De jongeheren
tot ontsnapping Wallinga zouden beslist gegeneerd zijn
Waarom bent U vorig jaar niet ee- „Kareltje. kom jij es effe bU me. z-i
en voor-vorig laar niet?" dc Slnt plechtig Kareltje slenterde naar j
vroeg de Jongen streng Hij dacht aan hem toe en eing met een strak gezicht
7ijn grote teleurstellingen en putte j voor '»em staan
daaruit de mo°d om de heilige reken- „Kareltje.' zei de oude Teunisse, en
schap te vragen. j hU voelde zich plotseling weer plezierig
Wel kijk es. ik had het erg druk. heilig worden, 'luister es. jong. Nou mot
zie je Een ouwe man as ik mot zich ik Ie een eek verhaal vertellen Knk es. 1
niet ovcrwerreke want dan heppie kans ik ben een ouwe man en m'n geheugen 1
dattip Affiin Maa- vertel me nou is niet meer zo best Loat ik nou van-
es ziin Jullie dit laai braaf geweest en I aovent gemorke hebben dat lk een paar i
eehooizaam en lief voor je vadpr en I jaar lang een stomme streek heb uit-1
mopdei en zodanig0" vroeg de Sint I gehanld' Ik ben ieder jaar bU ie geweest
„We hebben alleen een vader." zei de i en heb Je mooie cadeautjes geecve Geen
ioncen „We ziin altijd zoet maar weglachte waor° O- zo. Mar nou dit Jaar
krijgen nooit iets We zijn wezen, bede- schiet het me inene te binnen, da k diie i
len langs de deuren en liedjes zingen j kleine kindertjes uit Tienberg. drie hele
voor centen Hil wees verlegen op ziin J arme kindertjes, die geen moe meer
tabberd en ziin staf De kinderen lach- hebbe straol vergete heb. Drie jaar lang
ten met schaamte Zil realiseerden rich heb ik ze straol vergete Ze hebben naor
dat zij als namaak tegenover de echte me uitgekeke cn ik ben er nooit geweest,
stonden cn dat zU een figuur sloegen. Hoe vin je dat?"
Er hing een noorbare stilte ln de ka-
mer. die slechts onderbroken word door
i het ceknlster van brandend hout in de
DE OUDE Teunisse werd inwendig haard.
woedend op zichzelf cn op meneer Stom'" zei Kareltje zeer besltst Er
Stoffe's. en or de drenzende Ka- veer een schok van ontzetting door de
rehje on de gestreken en gesteven Jon- kamer
i gcheren Wallinga Hy had nog nooit zo' „Juistcment, stom. Je zegt het," ver
volgde de Sint. „Zo stom da k er spUt
van heb as hare op me hoofd. Mar ik
heb het goed gemaakt. Vanaovond. Hoe
vin je dat?"
„Fijn." zei Kareltje. De verveling was
van zijn gezicht verdwenen. Hy keek vol
Interesse naar de Sint. die deze keer
heel iets anders vertelde dan vorige ja
ren. Kareltje had een hekel aan verma
ningen on flauwiteiten. Maar dit was.,
dit was nieuws.
„FUn. Ja Dat is het Je had die kleine
smoeltjes motte zien. Een jonge en twee
meissies waren het. De jongen huilde
van blUdschap toen tk m jouw auto gaf
Het was een fUne auto. jong. maar voor
die knul was 't zoiets as de hemel, snap
je?"
„Mijn auto'" vroeg Kareltje nieuws
gierig. „Hebt u mUn opdraai-auto al
weggegeven?"
„Ja. jong. dat most wel Mar ik wist
dat je het niet erg zou vinnen nou 't
voor die arme jongen was Wel?'
Even bleef het stil Het vuur knetter
de ln de haard. Het vuur waarin ik ge
roosterd wor as heilige z.ynde, dacht de
oude Teunisse. Het angstzweet brak hem
uit. Toen zei Kareltje ..Fijn dat die
jongen er zo bly mee was Ik heb nog
wel een opdraai-auto. op zolder Die is
ook nog mooi En de etui's voor Victor
en Michiel Wallinga?"
„Die heb ik an de meissies gegeven."
zei Sinterklaas
Er klonken drie kreetjes van ontzet
ting. Twee van de Wallinga s en een van
mevrouw.
„Sinterklaas maakt grapjes.' 'zei me
vrouw Stoffels ontzet cn onheilspellend
„Om de drómmel niet. mevrouw." zei
Sinterklaas desperaat ..Het is zo as ik
zeg Ik kon die arreme stumpers niet
voorbijgaan dit jaar Ze strikten me. om
zo te zegge Hij keek wanhopig naar
meneer Stoffels, die vragend zijn wenk
brauwen optrok en erg rood zag.
„Maar de situatie was zeer pijn-
lUk. De Jongeheren keken van de Sm;
naar de ouders en begonnen weifelend I
te huilen Kareltje viel zyn moeder in I
de rede
„Ik vind het fijn." zei hy nadrukke
lijk ..Victor cn Michiel hebben al etui s.
maar ze wilden mooiere hebben Ik heb
al een auto. en die is nog best Ik vind
het fUn vooi die arme kinderen Het is
toch te erg dat die aldoor vergeten wor
den1"
Sinterklaas nam dc zak achter zijn
zetel vandaan en deed hem open
„Er zit nog wel wat in zei hit hees
„Mar veel is het niet vanzelf. Kiik es.
een taaipop voor ieder En 'n boek voor
ieder En n suikerbeesteh beestje
voor ieder."
„Maar zei mevrouw met een
paars gezicht. Meneer gaf haar een
wanhopige wenk Niet nu straks
morgen Alles komt in orde Laat
de kinderen niPts merken Stil'
,En nu mag Kareli ic me naar de deur
brengen.' zei de Sint Kareltje nam de
witgehandschoende hand en geleidde de
oude heilige vol eerbied naar de ganc
„Goedenaovent saome. en tot \olgend
jaor.' zei de Sint plechtig, terwijl Ka
reltje onbewust zyn aftocht dekte
OCH. HET kwam allemaal wel in
orde later Meneer Stoffels kon
het begrUpen Natuurlijk, het
had niet mogen gebeuren en ik denk
niet dat mijn vrouw volgend jaar
Maar ja. gedane zaken nemen geen
keer en ik heb d" jongelui schadeloos
gesteld. natuurlUk
„Kareltje is een prachtvent." zei dc
oude Teunisse tegen meneer Stoffels. „U
mot 'm in ere houe Een kerel uit een
stuk, om zo te zeggen
„Ja. ja. Kareltje Vervelend en dren
zerig en verwaand Maar meneer Stof
fels ging met een hait. dat groot was
van trots naar huis En hij kreeg voch
tige ogen, toen hij zijn zoontje voor het
raam zag zitten, somber naar de trieste
arend Hij tikte van buiten te-
ook de huismuis, die per jaar voor een
waarde van millioenen guldens ver
nielt. moet fel bestreden worden.
Maar het ergste is toch wel de
bruine rat. die. afgezien van de enor
me schade die door deze dieren aan
gericht wordt, ook de verbreider is van
besmettelijke ziekten, voor de varkens
bijv. de trichinose. voor de mens de
para-typhus en in andere landen dc
pest.
Iedereen Z3l moeten meewerken! In
die bestrUding mag geen vacuum zi-n.
want dan is het gevolg alleen maar dat
de rat zich verplaatst en de plaag na
enkele weken weer net zo groot is a's
daarvoor Voor de bestrijding hebben de
gemeentebesturen hun volle meiewer
king toegezegd De betreflende fab-:'-
ken hebben de laatste maanden ontel
bare lokaas-porties vervaardigd, die in
bovengenoemde week over het gehele
land zullen worden uitgestrooid D e
porties bevatten een vergif, extract \3ii
zee-ajuin. Hoewel dit vry onschadr' jk
is voor mens en vee za! men er toch zot d
aan doen het op plaatsen te deponeren,
onbereikbaar voor kinderen en dieren.
Voor de bestrUding van de zwarte :vt
worden de toroedo's gebuikt, dodelijk
voor mens en dier
Van een goede organisatie is sprake
indien met medewerking van alle land
bouworganisaties het deelnemen van
(liefst) alle inwoners van een gemeer.ie
is verzekerd Alleen door een jaarlijks
terugkerende actie van zo ui tg eb m i
mogelijke omvang wordt aan de rat'e:.-
stand een dermate gevoelige klap toe
gebracht dat men op den duur blUier.d
van dit schadelUke en gevaarlijke onge
dierte zal zUn bevryd.
i het v
„Ovei
Aanbestedingswezen
in studie
TEGEN OPZETZAKEN
De minister van Economische Zaken,
prof dr J Zylstra. heeft vanochtend de
Commissie ter bestudering van het aan-
bestedingswezen geïnstalleerd
Het blUkt, zo zeide hU. dat het
systeem van aanbesteding, waaraan in
principe zonder twijfel belangrijke voor
delen zyn verbonden, voor alle daarby
belanghebbenden in zijn practische uit
werking tn vele gevallen onbevredigend
werkt De regering acht het uit een oog
punt Van het algemeen belang dat ten
nauwste betrokken is bU een goede eang
van zaken op de bouwmarkt, gewenst,
dat een oplossing wordt gevonden
In het vorige jaar bracht een justi
tieel onderzoek een groot aantal op-
zetafspraken aan het licht, waarbij
bleek, dat de inschrijvers in onderling
overleg hun offertes op ontoelaatbare
wijze hadden verhoogd.
Het Ujkt gewenst, een onderzoek in te
stellen naar de structuur van het aan
nemersbedrijf voor zover dit voor een
goede beoordeling van het stelsel der
aanbested.ngen wenselijk is Voorts is
het noodzakelyk zich te beraden of de
wijze waarop vraag en aanbod elkaar
ontmoeten, leidt tot een economisch
verantwoorde pryivormmg. Uw comma-
-.c zou daarbij een oordeel kunnen uit
spreken over de verschillende meldlngs-,
opzet- en prijscorrectiesystemen, aldus
de minister.
„Proton" landde tienmaal
veilig op Eelde
GUNSTIGE LANDINGSCAPACITEIT.
Gi '.eren heeft dc Super-Constellation
.Pr on" van de KLM op het vlieg*eld
Ee.de een tiental landingen gemaakt.
Dii ,s voor het eerst ln de geschiedenis
van het vliegveld, dat een toestel van
deze omvang er neerstreek Gezagvoer
der V.emmm: d.e als instruoteur enige
vliegers met dit nieuw-te type vliegtuig
vertrouwd mee;t maken, was zeer Inge
nomen met de capaciteiten van Ecfde.
De nieuwe startbanen hebben het zware
gewicht van de „Proton" het toestel
weegt ruim 59 ton glansryk door-
Ook de liftmaster .Ir Damme". be
kend door de Cliristchurch-race, heeft
Eelde aangedaan Dinsdagochtend kwam
gezagvoerder Rode er „lessen".
BEGRAFENIS SLACHTOFFERS
ONGEVAL W ADDINXVEEN
J Op de algemene begraafplaats „Croos-
wijk' te Rotterdam zyn gistermiddag tcr
aarde besteld hei echtpaar A de Waard,
zijn 22 jarige dochter en haar verloofde,
de 25 jarige L Bartelts. ZU en nog twee
anderen zyn Zondag j l om het leven
gekomen, toen hun auto naby Waddlnx-
veen ln de Gouwe reed.
Er waren veel belangstellenden om de
overledenen de laatste eer te bewyzen.
In de aula werd he' woord gevoerd
namens het personeel van de bedrijven,
waar de slachtoffers werkzaam waren.
Verder spraken nog twee familieleden.
