Grote voorrang voor onderwijs in Thailand Varkentjes, die geen varkens zijn Weet U alles van borduren? VOOR DE VROUW WEKELIJKS BIJVOEGSEL VAN HET LEIDSCH DAGBLAD - ZATERDAG 17 OCTOBER 1953 - PAGINA 2 Gehele beschaafde wereld helpt mee aan de opbouw Weinig steden ter wereld zijn meer pittoresk dan Bangkok, het Venetië van het Verre Oosten. Weinig steden ook zijn zo getekend door de contrasten van verleden en heden. In de over volle straten rijden luxe auto's naast ossenwagens. Moderne villa's staan in de schaduw van historische pagodes en tussen de sawahs verheffen zich fabrieken, die zich rond de hele stad uitstrekken. Maar door de kalis peddelen de sampans voort, zoals ze dat eeuwenlang gedaan hebben en in de verschillende stadswijken woont een bevolking voor wie het leven niet altijd even rooskleurig is. delegatie voor onderwijs ingevolge punt 4 van de Amerikaanse hulpverle ning. In Tcha Tchoen Sao, hoofdstad van het gelijknamige district Is het hoofdkwartier gevestigd van een groep plaatselijke en buitenlandse deskundigen. Deze stad ligt ongeveer 100 km van Bangkok. Het program ma, dat thans reeds In werking Is, laat aan duidelijkheid niets te wen sen over: voor alles moeten de leer krachten herschoold worden teneinde In staat te zfjn de meest moderne onderwijsmethoden te gebruiken. Ik heb onlangs dit „laboratorium" bezocht. Het eerste wat me opviel was dat de schoolgebouwen ongewoon net jes waren Overal elders ziet men grote vuilnishopen bij de klassen Hier echter niet. Hetzelfde geldt voor de leerlingen. Doorgaans zijn ze in lom pen gekleed. Hier dragen ze echter blauw-wltte uniformen Ze wassen hun handen bij elke gelegenheid, die ze krijgen Zoiets heb ik nog nooit eerder gezien. In de klas zelf zitten de leer- Loborotoriumonderzoek in verbond met een der ergste plagen van Thai land, de malaria. lingen niet in lange strakke rUen Over al vormen ze kleine groepjes. Ze wor den aangemoedigd vragen te stellen, voorstellen te doen en zelfs oplossin gen en explicaties hiervoor te geven Ik heb een les in natuurkunde bij gewoond van een jonge leraar Sinto. Hij sprak over water, licht en planten Om het verdampingsprocédé duidelijk te maken goot hij wat alcohol uit op een lei. Na enkele ogenblikken was er geen spoortje vocht meer te ontdek ken „Waar is de alcohol gebleven?" vroeg hij. Een knaap naast me scheen bijzonder geboeid door het geheel Een van hen gaf als zyn mening te ken nen. dat de alcohol misschien in de lei gedrongen was. Deze hypothese werd omver geworpen met een rede nering over de ondoordringbaaiheld van bepaalde gesteenten. Eindelijk kwam een leerling met de oplossing: „De alcohol is in de lucht verdwenen". Vervolgens vulde de heer Sinto een glas met water en zette er enkele planten in. Zo leidde hij zijn leerlin gen van ontdekking naar ontdekking. Zuiver wetenschappelijke theorieën werden hier doorkruist met redenerin gen over de hygiënische kwaliteiten van water en de invloed van het zon licht op mensen en planten De leraar had geen aandachtiger leerlingen kun nen hebben wanneer hij b.v. een ko nijn uit een hoge hoed te voorschijn had getoverd. Ik geloof, dat ik de enige ln de hele klas geweest ben. die af en toe naar bulten keek naar de Boeddhistische tempel en de bonzen ln hun gele gewaden, die ln het hei ligdom rondliepen. LAND VAN TEGENSTELLINGEN Rijkdom en ellende staan naast el kaar ln dit land van overvloed. Vooral voor de grotestadsbewoners is het le ven vaak penibel Een arbeider van gemiddelde leeftijd, vader van een groot gezin, verdient per maand mis schien 140 gulden, terwijl hij voor de oorlog 55 gulden verdiende. Maar sinds 1940 zUn de prijzen dan ook verzeven- voudlgd Voor veel mensen vertegen woordigt een liter melk het loon voor een hele dag werken. Het beeld is misschien niet erg roos kleurig. voor het Verre Oosten is het echter niets uitzonderlijks. Hoelang zal dit nog zo blijven' Het is moeilijk te zeggen. Een feit is echter zeker: de regering van Bangkok stelt alles in het werk om het land te vernieuwen en een goed gefundeerde welvaart te schenken. Het is een kolossaal werk. De bewoners zijn echter tot de con clusie gekomen, dat ze de hulp van internationale organisaties kunnen in roepen zonder daardoor hun vader landslievende sentimenten te kort te doen. Buitenlandse geleerden en plaat selijke deskundigen werken dan ook ten nauwste samen Wat ze in betrek kelijk korte 'tjjd tot stand gebracht hebben opent gunstige perspectieven voor de toekomst. Er is geen activiteit van het natio nale leven, die geen gelukkige veran dering ondergaat. De gezondheids diensten zijn uitgebreid, de landbouw methoden verbeterd, wegen en spoor wegen zijn verbeterd of nieuw aange legd, er zijn rivieren verbreed, elec- trlsche centrales vergroot en de vis serij is opnieuw georganiseerd als een der grootste industrieën van het land. Door de haven van Bangkok komt 90": van de import binnen en gaat 85% van de export weg. gezamenlijk tot 4 mil- lioen dollar per Jaar. Op geen gebied worden echter in Thailand zulke sprekende resultaten geboekt als op onderwijsterrein De regering heeft een centrale coördina tie-commissie in het leven geroepen. Alle afdelingen van het ministerie van onderwijs zijn erin vertegenwoordigd, evenals Unesco, de technische en eco nomische missie van de E C.A en de Kijkjes in de natuur... ET kan zijn dat ik het mis heb en dat mijn herinnering me parten speelt, maar ik heb de indruk dat we thans, vergeleken met vorige jaren, een bijzonder mooie en rijke herfst beleven Overal, waar ik tuinen zie en stadsplantsoenen. valt mij de rijkdom aan kleuren op en de weelderige bloei van de typische najaarsplanten en struiken De helleniums met hun lichtgele pracht, het is of ze er niet genoeg van kunnen krijgen, de phloxen, de rode, de witte, de rose, ze staan er in hun vurige en in hun blanke kleuren bij of ze het minstens tot in November nog zullen uithouden, als het weer gunstig blijft. En zijn de chrysanten niet prachtig dit Jaar. en uitbundig in hun zacht violette, hun donker paarse en brandend goudbruine tin ten en wedijveren ze niet met de as ters de laatste goudsbloemen, de wilde slingers der Oost Indische kers? Langs de buitenwegen en ln het bos begint de herfst op kleur te ko men Wel overheerst het groen nog. want nachtvorsten zijn ei nog weinig geweest, maar onmiskenbaar is toch de nadering van het kleurenfeest. In deze dagen, als de middag ten einde loopt, en tussen de bomen een grijze nevel hangt, kunnen we de egeltjes nog wel eens verrassen, vrienden van de duisternis als ze zïin. Het is wel eigenaardig, het hele Jaar door zijn de egels aanwezig en kan men ze ook tegenkomen, maar bil het najaar, bij dwarrelde blade ren en halfvergane gevallen vruchten, bn nnjaarsbesst n en paddestoelen b»hor.rn ook ce stekelvarkentjes, zon'.s de volksmond, ze noe altijd hardnek- kic bli'ft noemen Hoewel h°t toch wel alcemeen bekend is, dat een ste kelvarken een tropenbewoner is tevens een knaagdier, net zoals een konlln. een haas, een muis, een eek hoorn U moet vorder toegegeven, dat een egel wel iets heeft van een var kentje. zo'n spaarvarken wel te verstaan, met rni-ond lichaam en pun tte uitlopende *no"t Overigens gait de vergelitkinc niet op. Een egel is een e?el en heeft met een varken nier? uit te staan Als we echt"r een liist van streeknamen doorkijken, valt ons op, dat bijna In alle provinciën van ons land een egel met het woord varken of zwjjn wordt aangeduid. Er blijkt tevens uit, dat hij wel een zeer veelvuldig voorkomend dier is. Ik geloof dan ook niet. dat er enig Nederlander is. die hem met kent. of het zou misschien de grotc-stadsbe- wonei moeten zijn En ook dat is haast met aan te nemen want de egel schuwt de menselijke nederzettingen, zoals dat ln de boeken heet. aller minst Toch houdt hij het meest van bosrnkc streken en dan vooral waar kreupelhout is en ruigte waar hij zich overdag kan verbergen Ook op boe renerven waar het op werkdagen althans altijd wat rommelig is. waar takkebossen en bladcrhopen zijn te vinden voelt de egel zich thuis en daar komt hij ln de schemering te voorschijn, snuffelend, schuifelend, Van rouw tot Vrouw l'it het hele koninkrijk komen leer krachten naar Tcha Tchoen Sao om er de nieuwste onderwijsmethoden te leren. Wanneer ze teruggaan naar hun woonplaatsen zijn ze gewapend met een ervaring, waarin Oosterse en Westerse opvattingen tot een synthese versmolten zijn. Het hoofdkwartier van de onderwijs vernieuwing in Thailand is ln een oude huishoudschool gevestigd Ik heb er ge geten met de heren Sinto en Ellsworth S. Obourn uit Saint Louis i Verenigde Staten), die hier namens Unesco zit. Aan een tafeltje naast ons zat een Deens paedagoog Kaglund Jorgen, die met een inheemse leerkracht een ge sprek had over een nieuw historisch handboek, dat door de bekende schil der Hem Wejkorn uit Thailand zelf geïllustreerd was. Iets later nam lk deel aan een discussie met Jorgen, de Nleuw-Zeelander Tom Wilson en en kele collega's uit Thailand over het onderricht in aardrijkskunde en socio logie. Toekomstige leraren zullen ma quettes kunnen maken van zand, stuk jes hout en kiel. Zo wordt het onderwijs in Thailand hervormd. Vanuit dit hoofdkwartier zwermen de leerlingen weer uit naar hun 66 verschillende departementen. De koning van Thailand heeft ver klaard, dat „op de lijst van zaken van nationaal belang het onderwijs op de allereerste plaats moet komen." Met een dergelijke verklaring kan hel alleen maar goed gaan met het tienjarenplan, dat Unesco heeft op gesteld. De rijkdommen, die aldus verkregen worden, zullen niet alleen aan Thailand zelf ten goede komen maar ongetwijfeld ook aan de vele milllocnen Aziaten, die niet anders dan nut kunnen hebben van de er varingen, die ln Tcha Tchoen Sao verkregen worden. De geschiedenis van de merklappen is een geheel aparte. Steeds verband houdend met, en als het ware een begeleiding vormend van de historie van het borduursel, blijven zij hiervan het bij uitstek persoonlijke element. Wij vinden in de oude merklappen niet alleen de geest van een bepaalde periode terug, maar ook de geest van een enkele vrouw uit die periode, en dringen zo een beetje in haar wezen binnen. vette slakken van de gewassen en op de erven snuffelt hij onder de stenen naar kevers en schadelijke Insecten- larven. Wie een egeltje wil verzorgen, kan er veel aardigheid aan beleven. Hij lect bij een goede behandeling znn zijn omgeving. Ik schrijf met opzet ommuurde tuin. want in een met gaas omheinde tuin houdt men hem niet Als hil eruit wil, gaat hij eruit, gaas of geen gaas. Hij kleutert er tegen op, erover heen en laat zich eenvoudig Het een en ander over merklappen Oorspronkelijk zijn de merklappen ontstaan als een soort notitieboekje, als middel om motleven en technieken vast te leggen toen er nog geen pa- tronenbogken bestonden. Van oudsher heeft hier de vrouw haar eigen per soonlijke voorkeur op vastgelegd, haar eigen gevoel voor kleiir, vorm en har monie. en dit zonder rekening te hoe ven houden met een uiteindelijk doel. De „echte" borduursels immers wa ren meest bestemd als cadeau, voor al gemeen- of gezinsgebruik, en de bor duurster moest hier dus uiteraard re kening hcuden ook met doelmatigheid en de smaak van derden, terwijl zf| ln haar „notitieboekje" al datgene kon verwerken, dal haar persoonlijk het best beviel. Al weten we met z?kerheid dat de vrouwen merklappen zijn gaan maken, zodra het borduursel een voorname plaats in haar leven ging Innemen, zo kunnen we de evolutie er van ln onze landen pas goed gaan volgen in de Re- naissance-perlode. Zoals we de vorige keer zagen, bracht dit tijdperk ook voor de borduursels een diepgaande veranderLng teweeg, veel meer vrouwen gingen eigen kle ding en huiselijke voorwerpen door borduursels verfraaien en in Italië werd het borduren en kantmaken al heel spoedig commercieel beoefend. Zo vinden we in de 16de eeuw naast de „privé"-merklappen ook zulke, die waarschijnlijk als stalenkaart voor de cliëntèle gemaakt werden. Deze laatste zijn dan hoofdzakelijk wit-borduursels, vaak ook met randen naaldkant ver werkt. De oudst-bewaard gebleven, niet commerciële, merklappen vertonen wil lekeurig motleven en randjes in ver schillende kleuren door elkaar ge werkt en sommige zijn niet af: de maakster heeft het aan tijd ontbroken haar lap vol te werken Van de 17de eeuw af vinden we merklappen ln welhaast alle West-Eu- ropese landen, de vorm ondergaat Enige leden van een wetenschoppehik team van de Wereld Gezondheids Organisatie nemen wotermonsters voor onderzoek naar de bestrijdings mogelijkheden van malaria. heen en weer scharrelend en azend op alles, wat maar begeerlijk Is voor een cgeltong. Dat is nog al wat. Hier is zijn menu- in het bos vindt hij de zaden van vele bomen, vooral de olie houdende beukennootjes lust hij graag, met zijn korte graafpootjes krabt hij plantenwortels op. en aan de vraat aan paddestoelen is duidelijk te zien. dat hu daar ook een liefhebber van is In de tuinen eet hij van gevallen appels en peren en. wat van groot be lang is en wat de boeren en houders van moestuinen wel goed mogen ont houden. in die tuinen haalt hij de als een opgerolde elastieken stekel bal aan de andere kant erafduikelen. Dan strekt hij zich weer en zet z'n avondwandeling voort. NIGE weken geleden heb ik bij iemand op het erf nog een aardig tafereeltje gezien. Onder een grote kist, ik meen een brandstofbewaar plaats. die moest worden gesloopt, had een egelmoeder haar vier Jongen ge worpen en bij het verwijderen van het hout was het nest. een kuiltje ln de grond, gevoerd met hooi. bloot gekomen. Gelukkig waren de mensen daar echte dierenvrienden en dus werd de kraamkamer toegedekt en regenvrij gehouden en kon het gezin zich rustig en voorspoedig ontwikke len. Een nest met jonge dieren, tegen de zogende moeder aangedrukt, is altijd aangeboren schuwheid en „prikkel baarheid" al spoedig af en went aan zitn verzorger, komt op vaste lijden nni voedsel vragen en geeft, vooral als hij bv in een ommuurde tuin wordt gehouden een zekere gezelligheid aan een boelend ik zou willen zeggen, een ontroerend gezicht, of het nu een kattenfamilie, een nest jonge vossen of een konnnenmoertje met haar jongen betreft. Op kinderen mist zo iets zijn uitwerking nimmer, waar schijnlijk omdat zij. dichter bij het jonge dier staan dan de volwassene Er zijn gelukkig ook heel wat gro teren, die in dit opzicht kind met de kinderen kunnen zijn en net zo ge nieten van zo'n nest joge diere Intussen moet dat egelgrut nu al aardig opgeschoten zijn Toen ik zc zag. waren ze nog „blind", hun witte pennetjes zaten nog in de huid, die blauwgrijs van tint was. Ik vond. dat •e met hun naakte stompe snoetjes verkelijk iets van varkentjes hadden Als alles naar wens is gegaan, dan noe ten deze kleintjes nu al hele ba ten zijn geworden, die in het spoor an hun mama. die zeer zorgzaam is ?ii die haar Jongen desnoods met veel moed en vinnigheid weet te verdedi gen, op avontuur uitgaan en alles leren wat een egel moet weten wil hij zich in de vijandige wereld kunnen staande houden Nog een maand on geveer hebben we de gelegenheid, zo'n zeldzaam boelend tafereeltje van zo'n egelfamilie in de ganzenpas, tegen te komen. Valt de kou echter vroeg ln dan zoeken de dieren hun winterverblijf, een hol onder een boomstronk, een kuil met bladeren of met stro. het geen ze zelf met hun bek verzamelen en op een hoop slepen Daarin dui ken ze verzadigd en vet na het over vloedige herfstgetUdc. weg. rollen zich op en gaan voor een lange tijd In de rust. Een lange grondeloze slaap, een verstijving, waaruit eerst de lentezon hen weeg doet ontwaken. S. VAN DER ZEE. langzamerhand een verandering: ze worden .netter" opgez?t en al spoedig zien we randjes en motieven keurig in rijtjes verwerkt. Hieraan is de Invloed van de toen reeds verschenen patro- nenboeken niet vreemd: immers men had ezn vrij complete documentatie bij de hand reeds voor het beginnen van de lap en dit maakte een betere ordening, een vooropgezet plan moge lijk. In tegenstelling tot wat men zou kunnen denken, betekende de uitgave van deze patronenboeken niet het einde van de merklappen, al was het in zekere zin wel het einde van haar noodzakelijkheid. Blijkbaar vervulde de merklap een zekere leegte in het leven van e?n borduurster, zo als een liefhebster van het koken naast de bestaande kookboeken ook nu nog haar eigen persoonlijke receptenboek- je zal bezitten. SCHILDERIJTJES Langzamerhand ging men het bor duren met de algemene uitbreiding het onderwijs ook aan kinderen lei.: en hier vinden wc dan de eerste ex»-, plaren van die merklappen, die migen onder ons vroeger nog op sch<: hebben gewerkt. Tevens vormen ?,i beginvorm van de merklap-schilder,, tjes, die de latere eeuwen ons nog a zulke overvloed hebben nagelaten immers de onderwflzeres wist reeds vu te voren welk materiaal aan hu- leerlingen moest worden bUgebracnt, de keuze werd dus beperkt tot het u men voegen van de patronen. Zo wo-- den de 17de eeuwse randjes al spoedij door een motief omlijst. STRAFWERK'. Typische lappen zijn die welke li de weeshulzen gewerkt werden: i-4». re vlerkante centimeter beschikbirt stof moest door de kinderen nor den volgewerkt. Eindeloze rjjen nvt alphabet-borduurseLs vinden we n wÖ kunnen ons voorstellen welk marteling dit voor de arme school- kinderen moest betekenen. Op 4t onlangs te Amsterdam gehouden (en- toonstelling van oude borduursels uil de verzameling Jacoby was eet merklap te zien, waarop een arm re- straft schoolkind een hele rekcnU- fel had moeten uitwerken! Alhoewel leder land in zekere mati zijn eigen stempel op de daar gewerj. te lappen heeft gedrukt, zijn deze tx! niet steeds makkelijk te onderschei den: het principe Immers was jug het vastleggen van nieuwe motie en technieken, en deze nieuwe invlc» den kwamen bijna steeds van bultta af. De afscheiding tussen Protcstinla me en Katholicisme en de daarmee sommige landen gepaard gaande tot gespitste religiositeit, gaven aanleiriin tot di? merklappen, die als midce'-vi- een 'tekst hebben vce'.-il u. t god-dien stlge documenten nagewerkt (de Bi; beli. Ook deze ondergaan een non durende evolutie en in plaats van wi heffend worden de teksten moi Ve rend, vaak in onze ogen een beet' lachwekkend. Om de merklappen ern fraaier evenwichtiger aanzien ts geven, men steeds meer de hele lap v voren organiseren: het mooiste m (of de tekst) werd in het midden werkt en de kleinere motiefjes ei heen geplaatst, het geheel kree: i een fraaie randomlijsting en zo k n we al dicht bij de „schilderijtjes De Biedermeier-tijd specialbe- zich in deze soort merklappen en valt er bij een antiquair vaak zo'n je te zien bont van kleur, meer am' sant dan mooi, maar altijd met geheel eigen karakter. Een merklap hoeft, zoals de naa trouwens aangeeft imarquolr-samri:» dus niet synoniem te zijn met krui steken of damaststoppen, is dus vi origine ook niet uitsluitend kindera beid. In onze tijd worden ook door g" mensen weer merklappen gemaal meestal als vastlegging van een b paald evenement, huwelijk, geboor enz. Met de algehele vernieuwt van het borduursel, die wij meem ken. komen er weer echte, werk lljke merklappen, geen schilderijlj meer, al leggen »e minder bepaal vormen vast. dan wel gebeurtenis' Wie weet wat het Jaar 2000 vo beeldige merklappen te zien i geven. Met de kinderen aan tafel Het voorlichtingsbureau van de Voe dingsraad meldt In de kleuterpcriode speelt de voe ding een grote rol. zowel bu de licha melijke ontwikkeling van het kind als bij de emotionele Voor de snelle groei en voor de versterking van de beende ren. spieren en organen is veel voedsel nodig, ook voor al het gedraaf en ge stoei van het kind Nu moet dat „veel" gezien worden in verhouding tot de grootte van het kind. Wat „veel" is voor een kind. vindt een volwassene waarschijnlijk een kleine portie. Daarom gebeurt het wel. dat de moeder het kind meer voorzet dan het aankan. Het is beter om de kleuter het benodigde voedsel in kleine porties te geven, dan zijn bord vol te stapelen. De halve liter melk of karnemelk, die het kind dagelijks nodig heeft, is al heel gemakkelijk over 3 i porties te verdelen. Maar ook met de 100 a 200 g groente en de 50 g fruit kan dit ge schieden door b.v. een tomaat of een stuk appel bij de boterham te geven en bij de warme manlttld een paar le pels croentr De groente Is zeer be langrijk, omdat er veel voedlneszouten en vitamines in voorkomen, die nodig zijn voor de vorming van een sterk, gezond lichaam en een grote weer stand geven tegen ziekten. De 50 g vlees, vis of ei die het kind nodig heeft kan eveneens in Redeelten worden gegeven, bv een paar plakjes ei als brooj'belegg-.ng en bij de groen ten en aardappelen wat vlees óf vis Komt er geen vlees of vis op tafel dan Is een melkgerecht een goede vervan ging. Hoeveel brood en aardappelen de kinderen nodig hebben, kunt U meestal aan hen zelf overlaten Een beweeglijk ventje, dat urenlang bulten sjouwt, heeft waa-rschljnlijk meer trek dan een rustig jongetje, dat stil op de stoep met blokken en beesten speelt. Kind ren moet men dan ook niet niet elka vergelijken Als Jantje van de bui vrouw 's middags drie boterhnmm eet. is het niet gezegd dat Uw Keo< ook drie moet hebben. Een van de ci ste dingen die U tegen Uw kind ku zeggen is dat zijn oudere broertje vi meer at. toen hij zo klein was. Dring het kind geen voedsel Hebt U zelf altijd evenveel trek? S immers. Laat het kind Iets staan, neem <1 zijn bord weg zonder scènes te mak' Dreig niet met Soep-Hein of de d" kere kast. Ook is het onjuist om vr te wenden alsof het kind U veril' doel wanneer het niet et. Proherr I niet met een hapje voor Opa. een ha je voor liet zusje enz. Geef niet toe aan grillen van niet lusten en dat niet blieven geef het kind niets in de plaats v het geweigerde voedsel. Ook daar niet extra snoep. O Bedenk dat alles waardoor de ma; tijd opgeblazen wordt tol Iels zeer wichtigs, verkeerd is. Sommige kir ters doen het erom, opdat zij de aa dacht van de moeder trekken. Exl aandacht kan beter op andere tijdsti pen worden gegeven. Laat het kind liever voelen, dal t geen baby meer Is. Geef het z(jn vot sel in dezelfde vorm als waarin t' eet: dezelfde groenten, brood met ko en al. geen fijngeprakte stamppol. Wen het geleidelijk aan nieuw vo» set door hiervan in het begin slecl weinig te geven. Vertel er niet bij het buitengewoon goed voor hem is Laat het kind al gauw zelf eti Het heeft er dan hel meeste plezier en voldoening van. Reken er op i het langzaam zal gaan en dat er c knoeld zal worden. Alleen door te pi beren leert de kleuter zelf eten.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1953 | | pagina 6