Uit die Parijse collecties Rond de Veemarkt Een achterblijver Spiegelt je, spiegeltje aan de wand. ZATERDAG 20 SEPTEMBER Franjes Partys, September 1952. Franjes. Van de overgordijnen zijn ze verdwenen. Van de ora.pa.Uds eveneens. Hoe langer hoe bescheidener wordt hun rol ln het moderne Interieur. En waar ze nog voorkomen, lopen ze sterk de kans als ouderwets beschouwd te wor den. De vrouw houdt van verandering: langiaaaim maar zeker schaft ze af wat lang genoeg geleefd heeft om uit de tüd te zijnMaar met die ontwape nende logica die de mode aan het rollen houdt en die velen en haarzelf werk geeft, pilot ze ook weer op wat onloo chenbaar ouderwets ls enbetitelt het met modern"! Zo zijn dan de franjes van onze groot moeders verdwenen. Verdwenen uit de hulskamer, weg uit de salon van de vrouw die met haar tijd meegaat. Door ce keukendeur zijn ze het huls uitge gaan. Endoor de voordeur kwamen ze weer binnen om, dit jaar, de kleren kast van mevrouw tot domein te kiezen. Zc zijn weer evenzeer en vogue ais in de tijd die we nu voor de vijftigste maal herdenken. Of we ze nu als een smal uitgerafeld randje tweed langs man chetten en kraag van een simpel dag- jurk Ie ontdekken, of. gemaakt van zwarte brei wol, langs de zoom van een simipele, maar uiterst bekoorlijke Jer- Show Metz Co. (Van een speciale medewerkster) Metz en Co neemt een geheel eigen plaats ln de Nederlandse modewereld ln en op de dezer dagen gehouden, drukbe zochte, show lnhetKurhaus te Scheve- ningen kwam opnieuw duidelijk tot uit drukking. hoe Metz de mode van een ge heel eigen, artistiek verantwoord, stand punt uit benadert, en hoewel wij niet alle resultaten konden bewonderen, toch steeds met Iets eigens. Iets anders dan anders, voor de dag weet te komen. Op vallend ls altijd weer het prach tige materiaal, dat verwerkt wordt: dik ke wollen dekenstof in tinten als diep groen en warm bruin-rood voor ruime omhullende wintermantels, prachtig soe pele wollen stoffen voor eenvoudige en meer geklede jurken, zware zijde, flu weel en brocaat voor cocktail-, klein en groot avondtoilet. De modellen waren over het alge meen zeer bekoorlijk, Metz prefereert wijde, aangerlmpelde rokken waardoor het mooie materiaal tot zijn volle recht komt. doch ook enkele nauwsluitende modellen werden gebracht. Alleraardigst was een groene Schotse ruiten Jurk met gele accessoires Er waren ook modellen zowel bij de mantels als de jurken, waar bij het artistieke element o.l. te veel de oberhand kreeg en de draagbaarheid in het gedrang kwam. De show begon met een succesnummer van Metz voor dit nalaar, een vierde lige combinatie, bestaande uit een zwar te rok, een zwart trultle. een fel gekleurd iak en een kapje in dezelfde felle kleur. Voor Jonge meisjes een allergrappigst geheel. Besloten werd met avondtoiletten, waarbij de riikdom der materialen extra ln het cog viel. Niet mag een woord van lof vergeten worden voor de bijzonder geslaagde hoe den. meest klein van model, een onder deel. waarin Metz altijd bijzonder uit munt. Ter gelegenheid van het 4de congres van de Kon. Ned. Mij tot Bevordering der Geneeskunst werd de bovenom schreven show gistermiddag voor een talrijke schare belangstellenden ln de grote Stadsgehoorzaal herhaald. Een stijlvolle bloemen- en planten- versiering schiep een passende om lijsting, terwijl een knus strijkje de gezelligheid nog verhoogde. Mede dank zij de welverzorgde lunch, heerste er een bijzonder prettige sfeer. Het organiserende dames-comité had tenslotte de aardige attentie haar demonstrerende seksegenoten als be wijs van aller grote erkentelijkheid een zorgvuldig bij de toiletten gekozen bloemruiker aan te bieden. sey blouse ln welke beide gevallen ze een bescheiden, maar geraffineerde rol spe'.en, die niets van het ouderwetse heeftVeel meer in het oogspr inzend daarentegen zijn de ingetogen franjes van gnoofimocder's sjaal en heel de tijd van voorheen schijnt te herleven ln de dikke zwarte tweed pellerine, met zijn lange, koordachtlee. stoffen franje 'een creatie van Givenohy) en in de grote drlehoOksJaaJ met hun al dan niet ge knoopte wolfrsnje (Jeanne Lafaurie', die evenals de soms enorme stola's 'Patou) het stokpaardje zijn van elke modeontwerperten behoeve van een zekere ouderwetse elegantie en van haar die voor winterse koude beducht zijn. J. V. Voor de Vrouw Brood mee naar school De scholen zijn weer begonnen dat heeft ln menig gezin, waar het ln het vacantleseizoen zo nauw niet ge nomen werd met de tijden voor op staan, eten en naar bed gaan, de regel maat teruggebracht. Regelmaat bij de maa'tijden ls goed, en plezierig bovendien! Het gezin kan er dan op rekenen, dat op een afge sproken tijd het eten op tafel staat. Van haar kant mag de huisvrouw dan verwachten, dat ledereen ook op tijd is. zodat er rustig en gezellig gegeten kan worden. Dat geldt voor het ontbijt, maar ook voor de maaltüd die omstreeks 12 uur gebruikt wordt Wanneer men vrü ver van de school woont, is het beter, de kinderen een trommeltje met brood mee te geven, dan hen thuis te 'aten komen voor een overhaaste maaltijd. Kan de warme maaltijd met het oog op andere gezins'eden beslist niet 's avonds worden gebruikt, dan zullen voor de „na-eters" aardappelen en groenten opnieuw gekookt moeten worden tenzij men van de groente een deel rauw heeft achtergehouden om er 's-avonds s'a van te maken. Door het geregeld gebruik van opgewarmd eten zouden de kinderen nl. op den duur tekorten aan bepaa'de voedingsstoffen krijgen. De maaltijd op schooL Wat zul'.en we de „overblijvende" kinderen als maaitijd mee naar school geven? Zonder in verwennerij te ver vallen, wil'en we toch graag hun etens- uurtje buiten het gezin tot een plezie rige en sterkende onderbreking van de lange schooldag maken. Uw kind treft het goed, wanneer op zijn school „schoo'.melk" gedronken wordt! Zoals de meeste huisvrouwen behoefte hebben aan een kopje koffie, zo is het voor de schooljeugd goed om halverwege de ochtend nieuwe kracht oo te doen door middel van de kwart liter melk voor elk kind, d'e feestelijk met een rietje, door heel de klas geza- men'ljk gedronken wordt. Waar de ver strekking van me'k op school nog niet is ingesteld, zouden de ouders dit zeker kunnen bevorderen Ook naast die schoolmelk is een fles je melk bij het twaalfuurtje niet over bodig. Verder kan de meegebrachte broodmaaltijd bestaan uit bruin brood of uit w't èn bruin of roggebrood met een hartig belegsel (vlees, vis, kaas, el of pindakaas) en een .sappige" beleg ging (aphei, radijs, rauwe wortel, e.d., a'. naar de tlld van het laar) Een met zoet beiegde boterham of ander zoetlg- heidje voor toe va't meestal erg in dc smaak. Een heel goede gewoonte ls het om de kinderen dagelijks ook een goed gewassen stukie fruit of rauwe groente, zoa's een wortel of stevige tomaat, mee te geven vooral wanneer het „sap pige" belegsel ontbreekt. Wat de hartige boterhammen betreft: maak deze geheel klaar voor het ge bruik, dus worst zonder vellen, kaas (Incez. IMed.-Adv.) Misken de tüaarde van iedere OMO-korrel niet! OMO is het beste, ook het zuinigste wasmiddel ter wereld OMO-N!euwsdienst) LEIDEN, 20 Sept. In het algemeen gebruikt men teveel OMO. Dat is de belangrijkste conclusie van een enquête, die onlangs werd gehouden en die aan het licht bracht, dat meer dan de helft - om precies te zijn 60 van de ondervraagde huisvrouwen nog altijd de gewoonte heeft een heel pak OMO in de wasketel leeg te storten. Dit is - wij aarzelen niet om het ronduit te zeggen - een miskenning van de bijzondere waarde welke iedere korrel van dit wonderbaarlijke was middel heeft. Dit is verspilling, dit is eenvoudig geld door de gootsteen gooien. De Inhoud van ?i pak, wel ge teld 21 niet afgestreken eetlepels (ge noeg voor 3 emmers sop), doet het zelfde werk, even zuinig, even gemak kelijk en met hetzelfde .prachtige resul taat. Er is dan nog genoeg OMO over (n.l. Vi pak ls 7 lepels) voor de fijne was en allerlei doeleinden, zoals vaat, houtwerk enz. Houdt U aan deze aanwijzingen! U zult ons dankbaar zijn, want gelijk duizenden tevreden huisvrouwen, zult U ook tot de verrassende ontdekking komen, dat andere was- en schoon maakmiddelen in één klap totaal over bodig zijn geworden. Tot vreugde van U zelf en van Uw gezin zult U merken: OMO is niet alleen het beste maar ook het zuinigste wasmiddel ter wereld. O 65. zonder korst, spek ontdaan van zwoerd- jes. Men kan voorkomen dat bij de eer ste hap de he'.e plak rookvlees of worst tussen de boterhammen wordt uitge trokken, door het belegsel eerst klein te snijden. Ter afwisseling kan gehakt of worst ook eens in de vorm van kouie ragout of hartige drle-ln-de-pan tussen het brood meegegeven worden Gebakken, gestoomde of gerookte vis kan ontgraat en desgewenst met sla saus vermengd tussen het brood wor den gelegd visboterhammen afzonder lijk inpakken). Een ei kan men bijna hard koken en in p'.akjes snijden of fijnhakken, of wel bakken met doorge prikte doo'er <om natte boterhammen te voorkomen). Meer boterhammen kunnen er echter mee belegd worden, wanneer er een omelet of roerei van ge-maakt is. Brood met zoet belegsel, zoals Jam of suiker, heeft na een paar uur veel aan smakeilikheid Ingeboet Hebt U het al eens geprobeerd met steviger zoetighe den. zoals ontbijtkoek, speculaasjes, co- cosbrood, rozijnen, p'akjes dadel e.d.? Of met zelfgemaakte smeersels zoals stroopjesvet of chocoladepasta, die men voor enige dagen tegelijk kan klaarma ken? Het ls niet aan te beve'en om dag in dag uit dezelfde be'egglng te geven; zelfs de meest geliefde gaat op den duur vervelen. Verandering van spijs doet etenl De meegenomen boterhammen zullen het smakelijkst zijn wanneer ze dun gesneden en twee aan twee op elkaar geleed worden, zo kort moge'ljk tevo ren klaargemaakt en ln een trommeltje bewaard. Boterhampapier kan alleen dienst doen zolang het schoon is en niet naar een vorige Inhoud ruikt Chocoladepasta. 100 gr. boter of margarine. 75 gr. '5 eet'epels) basterdsuiker, 30 gr (3 eetle pels) cacao, een paar eetlepe's water. De boter of margarine week roeren, de suiker en de cacao dooreenmengen en door de boter roeren. BIJ kleine scheutjes tegelijk zoveel water toevoe gen, dat het mengsel goed smeerbaar wordt. Bevredigende stemming op de gebruiksveeofdelingen GROTE AANVOER VAN SLACHTVEE DRUKTE OP DE PRIJZEN. Magere varkens en biggenmarklen tijdelijk gesloten. Het is Jammer, maar de herfst is er dit Jaar vroeg bij. Koud en wat veel regenwater, zulks is schadelijk voor het weiland, dat op het moment nog zeer goed voorzien is. doch met zulk slecht weer snel achteruit gaat. De gebruiksveemarkt was deze week wederom ruimer voorzien, doch er bleek toch voor de kalf- en melkkoeien, in het bijzonder voor die met goede af- stammings en t.b.c.-vrüe bewijzen wel kooplust te zijn. Niet alleen voor het binnenland, maar evenzo voor export. Voor al het goedsoortlge vee bleven de prijzen dan oók goed gehandhaafd. Voor de mindere kwaliteiten liep het met de handel ln verhouding kalm, maar niet direct goedkoper. Guste vee, hoe duur bf)t-^ok is, wilde men ook wel kopen. Vooral de bietenbouwera in het Zuiden des lands trekken momenteel al heel wat aan. Rotterdam heeft J). Dinsdag ook een afdeling t.b.c.-vrü rundvee in gebruik gesteld. Er waren ongeveer 250 dieren op aangeboden. Aanvankelijk was de kooplust daar kalm, doch ten slotte was toch alles verkocht; hoofdzakelijk naar de Z.H. eilanden en ook veel gustvee naar de mesters ln 't Zuiden. Ook hier op de Leidse markt was gis teren de gebruiksveemarkt vrij goed en wel prijshoudend te noemen. Wij ver wachten dat de handelaren ook hier de aanvoeren op het t.b.c.-vrije gedeelte spoedig zullen opvoeren, nu te Rotter dam is gebleken dat de veehouders meer naar dit vee vragen. Jong fokvee was er deze week iets te veel aangevoerd. Het was dan ook niet mogelijk de prlj- 't Leven bezorgt een mens soms rillingehvan verwondering, schrik, ontzetting, afschuw Komt 't misschien, omdat hij ouder geworden niet meer met z'n tüd kan meegaan? Heeft hij niet meer de energie zich voor 't nieuwe open te stellen? Blijft hij teveel staan, bij wat in zijn Jeugd traditioneel, weigevoeg lijk, aesthetisch was? Ik weet 't niet, maar soms be kruipt me 't gevoel al die „nieuw lichters" niet bii te kunnen houden, zonder daarom te denken, dat ik 't nu persé bii 't verkeerde eind zc-u hebben: geloof dêt a'.s-je-blieft niet! Integendeelaf en toe meen ik zelfs, dat de degeneratie van 't menselijk ras groter afmetingen af neemt, dan met de voortschrijden de bevordering der geestelijke volksgezondheid ln overeenstem ming is te brengen. Zo schrok ik opnieuw - neem 't me niet kwalijk, gü prozressieve- iingen! - bii 't zien van dit plaatje, dat 't „huis van de toekomst" voor stellen moet Wie 't „huis van mijn Jeugd" ge kend heeft, begrijpt, hoe mijn con servatief. beter nog. ouderwets brein er door verward werd. Denk U ln: een wit gepleisterd huis met groene luiken, wilde win gerd s'ingerend naar boven, met kamers, waarin het zachte, na tuurlijke petroleumlicht behage- lHkheid en rust verspreidt tot in de verste uithoeken, een knappend open haardvuur onder de antieke schouw en de regelmatige tik van de sierlijke Friese hangklok. En ln de tuin: varenbosschages, begonia- preken, een mansdikke oude eik Dat alles neemt in miin herinne ring reusachtige afmetingen aan. 't blijft onvergeteltlk bü het zien van dit monstergedrocht, zonder sfeer, zonder poëzie Het „nieuwe huis", ha!, dat nieu we huls! Ontworpen door meneer Fuller. Een huiveringwekkende nacht merrie? Nee: want 't trekt de bewonde rende aandacht van duizenden wo- ningbehoevenden in het Museum voor Moderne Kunst te New York. Dat zégt toch wel wat Zoudt U er graag in willen zit ten? Een soort van plastic koepel, „waterdicht" natuurlijk, gedragen door aluminlumbulzen, het geheel zo doorzichtig als glas, waardoor alle intimiteit is weggevaagd De woonkamers liggen onmiddel lijk onder 't dak, een soort van parachutegordijn wordt over de koepel uitgespreid, wanneer de zie lige bewoners behoefte aan scha duw hebben. Frisse lucht komt van onderen en een „warmte-fontein" in het midden blaast hete lucht ln het rond Zó knus en gezellig in de winter. De tuin ligt onder dit kunstige piastic-geval. Of daar iets in groeien wil, moet ik afwachten. Maar de lngenieuse heer Fuller voorspelt, dat de mens hiermee te rugkeert tot zün „oudste" woning: ds Hof van Eden Afgezien van 't feit, dat deze ge dachte wel iets van heiligschennis weg heeft, geloof ik, dat 't ln die moderne Hof toch maar magertjes zal toegaan. Waar moet dat toch allemaal héén? De tüd van de persoonlijke vrij heid schijnt voorgoed voorbij Misschien komen de aannemers ln ons land ook eens met dit ake lige brouwsel op de proppen: men staat immers voor niets? Maar mij krijgen ze er met geen stoks'agen ln. Zolang er nog èrgens een gemoe delijk „oud" huis te koop staat. Vindt U me èrg aftands? FANTA8IO zen geheel te handhaven. Zeer prima kwaliteiten pinken en graskalveren, werden nogal wat voor export gekocht en deze hielden wel prijs en jonge stiertjes deden voor de dood een goede prüs, maar een groot deel moest er ten slotte mjt do prijzen iets onderdoor. Wat het slachtvee betreft, deed het najaarsweer zich gelden. De aanvoeren werden overvloedig en de prijzen liepen gaandeweg wat terug. Er werd echter nogal wat voor export van achtervoeten naar Frankrijk en België gekocht, ter wijl ook Italië wat afnam, zodat ook op deze afdeling de béste kwaliteit de dans van een daling van veel betekenis ontkwam. Op de „Vebo"-tentoonstelling Kijkjes in de natuur Is het U wel eens overkomen, dat U bU verrassing, dus zonder dat iemand U had gewaarschuwd, temidden van een zwaluwenzwerm kwam te staan, een trekzwerm, die zich gereed maakte de grote tocht naar het verre winterverblijf te ondernemen? Zo iets bijzonders, daar moet je bU toeval op aan lopen, je kunt dat niet afspreken en Je kunt er ook nooit op rekenen. Hoe vaak heb Ik in de trektljd der kraanvogels niet lopen spieden naar die bijzondere vogels, waarvan de herinnering me tot op de huidige dag is bijgebleven. En leder jaar opnieuw hoop Ik, dat het geluk mU gunstig ls en dat ik ze zal zien, de trekkende kranen, een lange golvende lijn roepen de vogels ia de avondlucht. Maar zo argeloos buitenaf een weg getje inlopen en dan ineens, letterlük als bü toverslag, overal om je heen die fijne vogeltjes te zien, diepblauw van kleur, met lange vleugels en spitse staartpunten, bijeengegroept op alle plaatsen, die ln de omgeving maar zijn te bezetten. Allereerst op de telefoon- en telegraaflijnen, waarvan zwaluwen bü voorkeur gebruik maken, maar ook geen dakvorst, geen hek blijft onbezet MJdens dat laatste verzamelen. Daar zitten ze dan zonder koffers, zonder tasjes, zonder visumgezanik, och och, wat is het leven toch eenvoudig voor zo'n vogeltje, dat alleen maar op zün vleugeltjes hoeft te vertrouwen en op een stel kleine longen, waarvoor de vernuftige mens met heel zün apparaat van Ingewikkelde machines zün petje moet afnemen. In dat doelbewuste verzamelen in zulke grote aantallen en het zachte drin gende gekwetter, dat bü zo'n vergade ring schijnt te horen, zit Iets, dat de toeschouwer treft en dat zün aandacht gevangen houdt. Is het de door hem onbegrepen drift, die deze nietige dotjes veren bü elkaar brengt en zé onver wacht voor zün verbaasde ogen met een plotseling ruisen van honderden wiek jes doet omhoog schieten de koele mor genlucht tegemoet? Is het 't besef van eigen trage zwaar te. die hem aan de aarde bindt, terwül hü de zwermende vogels in hun blik semende vaart reeds ver weg weet bóven de rivieren en stranden van zün land? Onder de vocel* zün er aitnd emvr geweest, die bü de mens büzonder ln de gunst hebben gestaan. De ooievaar is er een van. Zijn broed wordt met rust gelaten en zonder uitzondering verheugt ieder zich, wanneer de zaken floreren daar boven op het kolossale takkennest. En de zwaluw" In een kinderboek vind ik een heel oud versje, het kan we} van Goeverneur zün, dat begint als volgt: De zwaluw zoekt der mensen woning En vliegt er lustig ln en uit. Zü wordt beschermd door mens en koning i niemand, die haar wiekslag stuit. Zo is het: zolang de mensen wonin gen hebben gebouwd, hebben zij aan de eveneens gelukbrengende zwaluwen gastvrüheid verleend onder de overkap ping van hun daken. Een boerderü zonder zwaluwen, daar ontbreekt Iets aan, die is niet volledig. Bü de bedrüvigheid en de geluiden van een boerenplaats, bü de geuren van hooi en mest. hoort ook het opgewekte gekwetter van de in en uitglippende aardige vogeltjes. Ik vind het dan ook altüd prettig, het doet me goed. wan neer ik aan de buitenkant onder de wit geschilderde windveren de bolronde nes ten zie van de huiszwaluwen, de meel- staartjes of melkstaartjes en binnen, als ik de deel opwandel, boven m'n hoofd de bekende open kommetjes van klei en strootjes van de boerenzwaluwen of st-alzwaluwen, elk nest door de boer voorzien van een onderplankje voor het opvangen van de vogelmest. Zo'n simpel plankje, onder een nest gespükerd. daar zie je meteen aan, hoe de mensen staan tegenover de natuur. Nu ls het half September en de nes ten zün verliten. We zagen buiten nog wel wat jonge zwaluwtjes op een hek- draad zitten waar ze gevoerd werden door pa of ma, hoewel het al hele ba zen zijn in de vliegkunst en kort ge leden zag ik dat voeren ook nog hoog in de lucht, een slerlük spelletje van „asjeblieft dank u wel" met licht ge kwetter en gefladder, maar nu is het toch stil geworden en leeg ln de Sep- temberlucht. Vele zijn er vertrokken in deze maand, andere wachten tot Oc tober, dat zal wel afhangen van de weersgesteldheid. Wat er na die tijd nog overblijftoei oei! dat wordt dan een drama! Dat zün meest oude vogels, die te lang zijn opgehouden door de ver zorging van hun tweede broed en die, met die verlate Jongen, een grote kans lopen, dat ze „de boot niet meer halen", dat wil zeggen, dat ze door ongunstig weer voedselgebrek krijgen, daardoor verzwakken en niet opgewassen zün tegen een tocht over de bergen, zeeën en woestünen. Met andere woorden, als het hun tüd ls volgens de klok van de natuur, dan moeten ze gaan en anders loopt het mis. Enige dagen geleden kreeg lk nog zo'n achterblüver, U weet, dat ik nog wel eens vaak in mineur moest schrü- ven, als het mensdom zün kille hard heid weer eens overduidelük had gede monstreerd. Gelukkig, dat er toch nog heel wat mensen zün, met een Juist gevoel ten opzichte van een lydend dier. waarvoor ze zich moeite en tijd willen getroosten. Büvoorbeeld de moeite en de tüd voor het brengen van een vogeltje, ook al is de kans op behoud vrij gering, ja elgen- lük uitgesloten. Het was een jonge boerenzwaluw. Zün korte vleugels waren eerder zwart- grauw dan blauw en er zat veel wit dooreengemengd, dat nog moest worden ultgeruld. Ook het rood van voorhoofd en keelvlek, die prachtige bloedvlek bü de volwassen vogels, was nog wat bruin achtig. terwül de buitenste staartpen- nen hun kenmerkende spitse punten misten. Als zo'n Jonge vogel, die zoveel zwaar werk voor de boeg heeft, zich niet snel herstelt, kan hü worden afgeschreven. En zeker ls dat het geval, wanneer hij zün ogen sluit, niet lekker warm aan voelt en te nadrukkelijk ademhaalt. Ook is het een veeg teken, als een wilde vogel, die van nature een onberede neerde angst behoort te tonen wanneer hü wordt aangeraakt, zich zo gewillig op een stokje laat zetten. Want zo was het met dit kleintje. Dat stokje had ik opzü in een zachte turf geprikt en zo kon ik proberen hem aan 't eten te krü- was van het buitengewoon prima slacht vee al een groot gedeelte vóór de expo sitie ln slagershanden overgegaan voor goede prijzen, maar wat nog verkocht moest worden deed prüzen van f. 2.70 f. 2.80 enkele wat meer, hetgeen voor dergelüke klasse in feite te kort la De 2e en 3e kwaliteiten deden op de markten heel wat minder, ni. f. 2.40 f.2.60 gemideld per kg. Stieren f. 2.50 f. 2.65 per kg geslacht een enkele daar wat boven. Vette kalveren werden weer vlot ver kocht. Veel buitenlandse vraag. De „Vebo" pakte gisteren goed uit met dit artikel. Een zeldzaam beste collectie. De Leidse exporteur en grossier ln vlees, de heer J. Mastrigt, deed flinke Inslag, in hoofdzaak voor leverantie aan do scheepvaartmaatschappüen. We noteer den prüzen voor de hoog bekroonde exemplaren van f.4.— en nog wat meer per kg levend gewicht. De gewone markt was deze week f. 2.30—f.3.— per kg. Nuchtere even flauwer f. 1.60—f. 1.65 por kg levend gewicht. Het wolvee werd vrij goed verkocht. Zelfs het zeer grote aanbod gisteren hier op de markt kon zün weg, voor namelijk de vette lammeren, voor export wel vinden. Prüzen constant aan vorigo week. Jammer dat men op de „Vebo" met dit Leidse product bü uitnemendheid, niet wat milder voor de dag kwam. Lel den toch heeft verreweg de grootsto markt op dit gebied, ook als export markt. We zouden dan ook kunnen ver wachten, dat men deze weldeproducten wat meer op de „Vebo" toonde! De vette varkensmarkt was matig be zet deze week en daardoor bleven de prüzen ondanks korte vraag nogal vast f. 2 20f. 2.24 voor de goede en beste kwaliteiten. Sommige een paar cent meer, per kg levend gewicht. Met de handel in magere varkens en biggen via de markt, ls het voorlopig gedaan. Wegens besmettingsgevaar wor den de markten met Ingang van Maan dag gesloten. De slachtvarkenshandel via de markt blijft gewoon doorgaan. De paardenmarkt was deze week door nogal wat ingevoerde slachtpaarden uit Hongarije, Denemarken, Polen en Duits land, flauwer gestemd. We vernemen nog dat er met Frank- rük weer een vrü grote ruiltransactie is tot stand gekomen met rundvlees (achtervoeten) uit ons land. gen. Maar, geen meelworm, geen mie renpoppen, niets liet hü zich opdringen. Alleen een druppeltje water, dat ik aan z'n snavelpunt liet bengelen, wist de weg naar binnen te vinden. De dunne Insectensnavel, die wel tot onder het oog doorliep en een grote bekinhoud verried, het donkere oog en het witte gordijntje, dat er telkens werd voorgeschoven, de prachtige bevedering van het jeugdkleed en, wel het mooiste, de wonderfüne pootjes, dat alles heb ik goed in me opgenomen. Maar de kleine snavel zal niet mogen metselen aan een kleinest. geen blauwe zee zal zich onder hem uitstrekken, het tuig van een schip zal hem niet tot rust punt dienen op de eindeloze watervlak te. En als straks ln de eerste week van een nieuwe Aprilmaand de boer zlin grote deuren openzet en, wqzend met z'n pijp naar de eerste spitse vogelfi guurtjes hoog boven hem. zegt: „Kiek ze bint'r weer", dan zullen we deze kleine achterblüver reeds vergeten zijn. S. VAN DER ZEE.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1952 | | pagina 7