Waardevolle en wondere
Verster-expositie in „Lakenhal"'
Italiaanse democratie in de
engte gedreven
Een
r
Zoeklicht
ZATERDAG 12 APRIL
heidens ereschuld werd ingelost!
Rijk colorist en minnaar
der stilte
25 jaar geleden, op 21 Januari 1927 ging op droeve wijze op zijn geliefd
„Groenoord" aan de Haarlemmerweg een edele geest heen, één onzer groot
ste schilders, de op 9 Juni 1861 te Leiden geboren „Floris Verster".
Een schilder van bloemen, planten, stillevens, landschappen en nog zb
veel meer, een zeldzaam zuiver talent, vó6r alles een colorist bij genade, een
tot inkeer neigende persoonlijkheid, met een sterke verbondenheid tot het ver-
lijnde, het minutieuze en precieuze, die zich o! wondere tegenstelling!
toch ook plotseling kon uiten in een geladenheid van fel-zinnelijk, gepassio
neerde kleurengloed en een grandioze breedheid van opzet en formaat, welke
men van hem nauwelijks verwacht zou hebben.
Gelijk bu roveel werkelijke talenten viervoudige der werkelijkheid de vele
het geval, werd Vereters kunst tijdens stemmige motieven, die hij in en rond
zün leven slechts in kleine kring op de Leiden vond: Sneeuw aan d» Haarlem-
juiste waar-de geschat, al wisten kunst- mertrekvaart. de Hcozlandse Kerk-
kenners als Brommer en Comelis Veth gradht, het buurtje in Öegstgeest het
of een hem nauw verwante dlonterzlel. kerkhof te Warmond, de tuin
zijn trouwe vriend Albet Verwey, hem
al spoedig in de rij der vooraanstaan
den te plaatsen.
Kort na zijn versoheiden, is Verster
met een grote tentoonstelling in de La
kenhal in 1927 nog geëerd, waar
mee toen. zij het sleohts ten dele. een
e-eschuld werd ingelost. Want vooral
Leiden zelf. was tegenover hem schro
melijk tekomeadhoten
Thans hebben wederom 75 van zija
meest waardevolle en bekende doeken,
waokrijttriteningen, pastels, aquarellen
en een serie zijner tekeningen in dhro-
nolog'i&uhe volgorde een ereipVaats in de
Lakerlhal verkregen. Deze bijzonder be
langrijke tentoonstelling, waardoor men
ten volle met het wezen en de ontwik
keling van deze grote kunstenaar ge
confronteerd wordt, is Donderdagtriid-1
dag door burgemeester van Kinschot1
geopend, onder overweldigende en tot j
dankbaarheid 6tennmende belangstel-I
ling.
Daarmee is bewezen, hoe zeer Ver-
sters kunst haar invloed gelden doet
en men er mee verweven is.
Hulde wordt hierdoor gebracht aan I
een figuur, d-ie de stad van Rembrandt
hoge roem heeft aangedaan. Men kan
als Leidenaar er trots op zün. 1
dat een Ves ter, wiens leven uiterlijk vrij
onbelangrijk verliep, maar dat des te
meer een innerlijke diepgang toonde,
eenmaal in ome stad of ln onze om
geving. cnaar vooral ook in en rond dat
innig vertrouwde ..Groenoord". waarin
hu van de wereld en haar complicaties
afscheid naTn. de inspiatie vond voor
zijn vele werken, waarfan men thans
de meeste tot de meesterstukken reke
nen mag.
Men dwaalt dan door de zalen en
.herontdekt" Verster.
En het zien van de-ze kunst, die U
wel reeds vt.trouwd was. maar ciie toch
telkens nietlwe en rijke facetten toont,
v ordt tot een warm-stemmonde vreug
de: door de veelheid va-u zijn kunr.cn,
vaarln de verschillende technieken tot
het uiterste beheerst worden, door de
gaafheid, df waarachtigheid en de wer
kelijke scho .«n,heid ervan.
Verster, een „verjongde en verdiepte
impressioniszoals Hammaoher hem
in zijn verantwoorde studies noemt,
bleef in zijn onderscheidene levensfasen
een aparte, zelfstandige figuur, al zjjn
daar vanzelfsprekend invloeden van
voorgangers Haagsol -e school en
tijdgenoten merkbaar. Hij interesseert
zich voor hen hoe k&n 't anders?
maar gaat. na de aanraking tóoh
weer de eigen weg. Steeds werkend aan
7i oh zelf. verre uitstijgend boven het
louter visuele, zich daaraan tot slot to
taal ontworstelend en daardoor tijdens
zijn leven aanvankelijk hèn ergerend of
verbazend. d£e hem op die weg niet wis
ten te volgen, die sleohts zweren konden
bij lieftallige of venherven onderwerpen
en dan nog wel zó weergegeven, dat zij
geen „vraagntukken" kouden inhouden.
Welk een opschudding bijv. hoe is 't
mogelijk voor het huidige geslacht, dat
zoveel ènders zag en ziet! heeft het
gegeven, dat hem meermalen bezig hield,
het „Geplukte hanen" niet veroorzaakt
en hoe zeer zfjn de criticasters
kunst waarin de materie overwonnen
was. in U op te nemen!
En ge zult ten diepste ervaren, dat
deze wereld nog iets anders inhoudt,
dan een wedloop met de tijd en een
jacht op sensatie!
Gelijk opgemcikt heeft burgemeester
V3n Kinschot het opening-woord ge
sproken en in dat woord Versters hoge
waarde kort gereleveerd, alsmede dank
gróraoht aan de velen, die hun doeken
voor deze expositie afstonden Het deed
goed uit zijn mond tevens de ruiterlijke
of Jan Verwey. ztfn talrijke doorwerktete 'horc"' ho! groot Lcidens
stillevens en natuurlijk ook de „bioe- doze kunstenaar, van
nvemfcransjes" en de ..eitjes": genoeg, het TSsSfiSl ®ï*n noolt voor üe
is slechts een greep uit al dat3ene. wat I *«"1 aangekocht, ge-
Verster in zijn leven Intiem beroerde i
waarin hij alle warme liefde legde., de directeur van de Lakenhal,
trrnn zün Innize narvonnüUcheid. I £rs E. Pelinok aan wiens onvermoei
baar stoeven wij dit prachtige overzicht
van Versters subliem werk mede dan
ken. heeft zijn erkentelijkheid betuigd
aan de schenkers van de hun zo dier-
bare panden en zijn d3nk betuigd aan
dc directie van het Stedelijk Museum
aarvan zijn Innige persoonlijkheid,
ven rul d van een cnbluabare schepp.ngs-
kraoht en -drang, doortrokken was.
In de stilte heeft hy gewerkt en
het is alsof de stilte zijn stilte
tot U komt en bezit van U neemt: te Amsterdam voor de spontane mede-
niet tijdens de drukke openingsplcch- i wreking tot de samenstelling dezer ex-
1 positie, welke zij na Leiden zal over-
I nemen,
langs de
tigheld, waarbij dc vele bezoekers zich
wanden verdringen, maar
wanneer ge gelegenheid vindt, in de
komende weken en dat moeten de
kunstgevoelige Lcidcnaars nu eens
beslist doen! op een rustig uur de
tederheid en toeh ook dc kracht van
Venters wondere vermogen tot het
brengen van gerijpte en doorwrochte
Moge „Verster". „minnaar der een
zaamheid". desondanks in de komen
de tijd. in het centrum der belang
stelling staan!
Men is dit aan zijn nagedachtenis
verplicht: het zal U bovendien zélf
een onvergelijkelijke en ontroerende
vreugde bereiden!
Geringe samenwerking tussen de partijen
Sneeuw(waskrijt) bij de Haar-
lemmertrekvaart. een der werken,
welke op de Floris Verster-cxpo-
sitie in de Lakenhal dc aandacht
trekt.
llllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllilllilllllllllllllllllllllllllllMlililllllllllllllllllllllilllllllllllllllllKIIIIIIIHIIIIillKli
HET SCHOONSTE EI! f
Pasen nadert!
Allerwege is cr de verwachting wat onze grote vriend, de oude Paashaas
brengen zal.
Die rakker is een wonderlijk dier dat cr een uitzonderlijk behagen j
in schept ons voor kolossale moeilijkheden te plaatsen, alsof dit leven al j
niet ingewikkeld genoeg is
Inplaats van U en mij nu eens rustig te laten betijen van de vermoeie
nissen des levens rent en huppelt hij op de vroege Paasmorgcn als een
bezetene heen en weer.
Hij strooit z'n eitjes op de vreemdsoortigslc plaatsen van huis en hof.
in de komische verwachting, dat wy er lust in hebben hem achterna te
hollen, om al dat door hem zo geheimzinnig verborgene ten spoedigste
weer op te duikelen.
In die verwacht!-" •'n rran>ac weliswaar niet beschaamd,
maar het duurt
nog wel even,
voordat we de
gordijnen uiteen
rukken en de tuin
ingluren, in de
ijdcle hoop. dat
we - zonder enige
inspanning - die
rozige eitjes wel
ontdekken zullen.
Nee: daar moet
voor gewérkt
worden' En hoe!
Want de Paashaas
is sluw en slim
geweest.
Ge ziet 't aan zijn
glinsterende oog
jes en trillende
snorharen, hoe hij
zich zit te ver
kneukelen, als hij
ons wat later
bezig ziet, inge
spannen turend
onder heesters en
struiken en dan
nóg niets vinden.
Hij heeft daar een
hevig plezier in. I
hijgt eenvouo'ig j
van genoegen bij
dat stumperig I
gedoe.
Maar dan opééns
- o! wee - wordt
het eerste ei ge-
\onden.
Hoe is dat nu mogc^A. uenxi oe Faasnaas angstig.. g
Hij gaat er met schrik in de ogen van verzitten.
Na dat eerste volgen er meer en meer, het tempo wordt sneller en sneller.
De Paashaas raakt er van in de war: dat is toch beslist niet leuk meer..
Hij overschatte blijkbaar z'n eigen originaliteit, onderschatte in ieder
geval de vindingrijkheid van het menselijk brein.
De eitjes, zorgvuldig weggestopt, waar niemand ze verwachten zou.
komen één voor één voor dc dag: het wordt een geweldige stapel, genoeg
voor twee dagen overvloedig eten.
Nu is er voor de Paashaas de aardigheid af
Wel is hij trots op eigen vruchtbaarheid, maar dat men hem zó gauw in
spitsvondigheid wist te overtroeven, was een aanslag op z'n hoog gevoel
van eigenwaarde.
Het arme dier verdwijnt stillekens van het blijde voorjaar-toneel
Maar wij zijn dankbaar voor de heerlijke resultaten van zijn enorm
Paas-productievermogen
We smullen ervan'
Zie maar naar dit likkebaardende mciske, dat de schoonste vrucht vond.
Wie zou 't haar misgunnen?....
FANTASIO.
iniiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiim
christen-democraten wensen dit te De-1
slissen al naar de plaatselijke omstan
digheden. Zij zijn er zich van bewun,
dat in het Zuiden het communisme
Het voortdurend gekibbel onder el
kaar verzwakt de sociaal-democrati
sche partij steeds meer. Er doen zich,
trots alle verklaringen, dingen voor.
waaruit blijkt, hoe gering de een
dracht Is in het kamp der democra
tische partijen.
Te Terni gaan de vier zonder wrijving
betekenis, ook omdat zij een voorspel
vormen van de parlementaire verk.e-
zingen in 1953. Noch de bevolking,
noch het merendeel der partijleiders
scliynt het grote gevaar, dat Italië be
dreigt. goed te beseffen.
In 1948 heeft men bijna door een
wonder weten te verhoeden, dat Italië
achter het IJzeren Gordijn verdween.
Thans is het gevaar minstens even groot
en doet men ln democratische kringen
niets anders dan kibbelen en onder
strepen op welke punten men het niet
eens is, in plaats van een blok te vormen
tegen totalitarisme van links en van
rechts.
In 1948 konden de christen-democra-
v.eters niet in het ongelijk gesteld? Zo ten partij trekken van een uitzonde
christen-democraten. en vooral van de
katholieke actie, door partijdigheid en
docr corruptie, heeft de party een groot
deel der kiezers, die alleen uit anti-
eommunismc hun stem aan De Gaspert
I gaven, van zich vervreemd. Van die
stemmen 7al een deel ten goede komen
I aan de liberalen, soc aal-democraten en
I republikeinen, maar het grootste deel
aan de neo-fasclsten. Onder hen wier
den. Al zijn het dan „maar" gemeen- j politiek gezichtsveld n et verder reikt
tcraadsverkiezingen. zij hebben grote dan een verbet-n „anti-communisme
Dreigende genadeloze strijd
tussen communisten en
neo-fascisten
(Van onze correspondent te Rome"»
Naarmate de datum voor de Ita
liaanse verkiezingen nader rukt.
schijnt dc verwarring groter te wor-
sterk toenemende is. dat republikeinen
en sociaal-democraten daar eenvoudig
niet meetelden, terwyl de liberalen, die
eenmaal het Zuiden beheersten, lang 1^_ uo
niet zo sterk zijn als de verschillende samen Te s^n Sardinië) daarom
royalistische bewegingen. Zij willen zich te;cn werken sociaal-democraten en
daarom het recht voorbehouden om in I republikeinen samen metcommu-
gemsente a met een bepaalde ro>alls.i-ni<;!en en Nennl-socialisten. Te Rome
■PÜPB Lauro en
de sociale beweging een groep onafhan-
een nationalisti-
groep verenigd,
enz., enz.
Al met al ziet het er verre van aan
lokkelijk uit. Links en rechts knagen
aan de democratische middelmoot
verklaard.
s,, y™* asrMxrs
geroepen, lilj de konlnt ml Ie eljn JSÜJSKn m« O?- •*dle Mto*le
van alle Italianen en niet van een n<xü? te zeggen, dat deze „rekkelijk-
hepa.ld, trw: lerwijl de leeente je held- ctu^,e„.democr,iten ten aan-
schiedenis beeft duidelijk remuekt. ae„ va„ r„hL, dt
dit het constitutionele kontn.schsp i tWne„ partt)en niet bevalt,
be,»aatlijk_kan timenriin met de, n. republikeinen, die sedert 1948 on-
dictatuur. Een monarchistische partij I afgebroken zittin® 'hebben in alle ach- i h:'1 is niet zeker of de christen-demo-
op zo enge basis heeft In Italië trou- i tereenvolgende ministeries-De Garperl. cratcn. verzwakt door vier jaren rege-
hebben besloten zich aan de zijde der rln~ voor de strijd op twee fronten
Slechts met een geringe meerderheid christen-democraten te scharen. Daar I fwrk^ gOTWg zyn. Dat zy onverschil-
s geen reden van bestaan.
werd in 1946 de republiek uitgeroepen.
het met véél van Versters kunst ge
gaan: maar hü heeft glorieus de over
winning behaald'
Zó en met talrijke andere overpein
zingen over Versters kunst in het hoofd
gaan wij langs de veelheid van zijn
doeken en ontdekken telkens zijn ge
nialiteit, wonderbaarlijke kleurgevoelig
heid of affiniteit met het décoratieve.
Reeds de eerste schok krijgt ge. wan-
Dc Romeinen en de meer ontwik
kelden zullen niet zo gemakkelijk in
deze val lopen. Zij weten dat ex-koning
Humbert II in zyn Portugese ballings.
rmgstocstand. De burgerij, beducht voor
een uiterst-linkse overwinning, stemde
hoewel zij allerminst clericaal is
voor De Gasperi. In 1951 slaagden de
christen-democraten er in. trots hun ta
nende invloed, een duizendtal gemeen
ten aan de communisten te onttrekken,
door het aangaan van ..verwantschaps
pacten" met republikeinen, sociaal-de
mocraten en liberalen.
De nieuwe wet, volgens welke de party
of het blok, welke bi) de gemeenreraads-
neer ge daar dat subtiele „Ezeltje" van j verkiezingen een meerderheid behaalt.
1883 ziet. in de nabijheid van dat veel al is die nog zo gering tweederden
grotere, eveneens zo bekende ..De stc- der zetels verwerft, heeft de christen-
,,enbikkers" '1887). En zo gaat ge ver-democraten in tal van gemeenten ste'.ig Q
der en ziet de „Dode awaan", dè bloe-ln den zadel geholpen. Maar nu zijn de I l-omen -odnf dr schcrnvonrt in'dit
men- en vruchtenuitbeeldingen zonder omstandigheden minder gunstig. Door],
tal in klein of groot soms in het i het clerlcale drijven van een deel der t hanaai gCIICCI aCSiaaht niOCSl
«le niet't bpgiuVn ""H-g «»'-
part lie»er natuurlijk velen, die i "S™
terugverlangen naar de „sterke staat" en
naar het onmondige burgerschap van
Mussolini's tijd. In Zuid-Ital .dat de
ergste uitwassen van de fascisnsche
dictatuur nauwelijks, en de Duitse be
zetting in het geheel niet heeft gekend,
is dat heimwee naar een vaderlijk
staatsbestuur bijzonder verspreid. Zuid
-Italië is bovendien koningsgezind en
een groep van fel nationalistische ex-
fascisten onder leiding van de Napoli-
taanse red-r Lauro. speculeert op deze
gevoelens. Hun nationaad monarchisti
sche partij zal te Napels. Rome en elders
ln het Zuiden de verkiezingsstrijd vcc-
ren. in samenwerking met d? neo-fas-
cistisch-sociale beweging en met „andere
nat.onale krachten".
Voor dc nieuwe tuinsteden in Am
sterdam-West zijn de weilanden
met zand opgehoogd. Door de
zware druk is dc veengrond in dc
Haartcmmcrtrckvaart omhoo:
worden.
christen-democraten koningsgezin-
den te vinden zijn. Maar zullen de een
voudige lieden ln Napels en in het
Zu:den voor een groot deel analpha-
bet;n dit alles begrijpen of zullen
zij zender meer hun stem geven aan de
partij, die ons koninkje zal terugbren
gen?
Volgens een plechtige verklaring, door
de secretarissen der vier werkelijk de-
de secretarissen der vier werkelijk de
mocratische partijen afgelegd, zal geen
hunner zich verbinden met communisten
of neo-fascisten. De verklaring was min-
zonderlijke lijst zonder enige ..verwant
schap" uitkomen, maar... de sociaal-1
democratische partij in Italië is inner-
lijk zeer verdeeld en de rechtervleuzcl i
der duidelijk wat betreft samenwerking heeft bekend gemaakt, dat zij haar can-
met partijen, die op hun beurt samen- didaten in geen geval op die „zelf-1
w erken met uiterst rechts of links. De j moord-lijst" zal plaatsen.
zij alleen in Rome enige betekenis heb- 'j2 °P laatste moment de „bond
ben. zal ons het schouwspel bespaard der vier no» tot stand komt of niet
blijven van anti-clericale republikeinen, ,vn-!, alleen staan, hebben zij aan
die schouder aan schouder moeten st rij - pcllzolf te wijten. Met alle macht heb-
den met oer-katholieke royalisten, wier 1)011 Z|i de vorming van een derde weg.
trouw aan de democratie, zachtjes uil- e^n Sroep democratische lek en par tijen,
gedrukt, twyfelachtig is. De liberalen 5Je^d-s Wc.en ge w e rk t. Z oud e n m a n n e n
hebben nog geen besluit genomen. De j f'-1 La Malfa, Carandin 1Panfllo. Gen-
sociaal-democratlsche partij-secretaris j ',llc cn anderen, hun doel bereikt hebben.
Romita heeft verklaard, dat zijn pari ij dan zou er thans naast de katholieken
niet met de katholieken kan samen- behoorlijke lekendemocratie be
werken. wanneer deze zich in bepaalde s,aan. die de vermoeide christen-demo-
gemeenten met fascistische royalisten f13ten ?°u kunnen steunen in de strijd
verbinden. I tesen de anti-democratische machten.
Te Rome zullen zij op een geheel at- j
Zoals de zaken nu staan, is er naast
de katholieken vrijwel niets. Wordt De
Gasperi in 1953 verslagen, dan begint
in Italië dc genadeloze strijd tussen
communisten en neo-fascisten. een
strijd die waarschijnlijk niet op de
banken van het parlement zal worden
beslecht.
OP DE BOEKENMARKT
Frankrijk in zon en schaduw
kdarcel Jouhandeau:
„OOM HENRI".
Vertaling Dr N. G. Deen.
Uitgeverij Foreholte
Voorhout 1951
I Het doet prettig aan t« midden van
I dc stroom van vertalingen uit het En-
geis en het Amerikaans een enkele maal
een vertaling uit het Frans tegen te
komen. Het is wel duidelijk, dat het En
gels het Frans als meest gesproken en
gelezen vreemde taal ln Nederland ver-
i drongen heeft hoewel velen zich nog
wel grootouders zullen herinneren voor
w ie het spreken en lezen van Frans een
i teken van beschaving was. Ongetw ijfeld
is Engeland het land van de goede ro
manciers bij uitstek, waarbij ik geen
moment zou willen beweren, dat dit
land het grootste aantal geniale schrij-
j vers op zou brengen, aangezien er tus-
sen geniaal en goed een flink verschil
I bestaat. Echte genieën zijn zeldzaam en
zeer zeker is het aantal Engelsen met
een aanleg tot het schrijven van goede
boeken, groot. Dat is echt-r volstrekt
geen reden om de Franse literatuur met
haar goede traditie de rug toe te keren
en zich met de mode mee te verslingeren
aan alles wat Engels Is Ik krijg wel eens
de Indruk, dat men behalve Sartre en
Camus geen letter Frans meer leest.
Maar daar staat weer tegenover, dat de
Francoflelen volhouden, dat Iedere
nieuwe stroming en iedere rlchtsver-
andering in Frankrijk haar oorsprong
vindt, en zweren bij alles wat uit Frank
rijk komt. Deze groep, behorende tot de
toonaangevers. heeft voldoende invloed
om het gebrek aan belangstelling van
de gemiddelde lezer weer In evenwicht
te brengen en heeft ook in Engeland
zelf zoveel aanhangers dat een be
kende criticus en essayist de noodzaak
begon te voelen van een waarschuwing.
Hy noemde het volgens hem alarme
rende verschijnsel „TTie French Flu"
„de Franse griep"
Maar hoe dan ook. deze voortreffelijk
vertaalde roman van Marcel Jouhan
deau is een waardig specimen van de
zedenroman, een romanvorm, die in
Frankrijk een grote traditie heeft.
Jouhandeau is In zoverre traditioneel
omdat hij. gebiologeerd door het infer
no daarachter, het oppervlakkig ge
zien zo rustige burgerbestaan, tot stof
van zyn boek heeft gekozen. Hij be
wandelt echter geen afgetreden paden,
doch heeft de bondigheid zowel van
schrijftrant als van waarneming, die
tot zyn tijd hoort.
De familie Blanchet, een rustig bur
gergezin uit de winkelierstand, heeft
een familielid een broer van de vrouw,
die gedreven door iijn bezetenheid naar
..Waarheid" vervalt van een gevierd,
bemind en welgesteld man tot een pau
per. Hij meent deze waarheid gevonden
te hebben door iedereen en alles van
zich af te stoten, doch los van zijn
vroeger leven komt hü niet. Vol haat
en rancune spreekt hij tot bijn neef
Marcel, de verteller van deze sombere,
soms grootste geschiedenis, over zijn
vrouw en zijn kinderen. De vrouw, stuur
loos en verward in haar verlatenheid,
venalt tot hysterie en haar einde is van
een nameloze armzaligheid waarvan
weer de kinderen het slachtoffer wor
den. Deze onverklaarbare bezetenheid,
die ogenschijnlijk „gewone" mensen een
onvermoed leven ln een hel op aarde
geven, is het thema van dit boek. Het
onvermoede dat schuilt achter het be
staan en in de ziel van op het oog alle
daagse wezens.
„DE WIJSHEID IN DE KAN
Jan Brusse:
Ad. Donker. Rotterdam 1952
Jan Brusse occupeert zich met de
zonnige zijde van zijn tweede vader
land cn hoewel dit boekje niet strikt
tot dc literatuur gerekend kan worden
het heeft een journalistieke inslag
en pretendeert ook niet meer is liet
zo'n charmant geheel, zo duidelijk ge.
schreven uit de volheid des harten,
dat ik cr graag een of ander somber
meesterwerk voor cadeau geef.
Bezitters van radiotoestellen zullen de
stem van Jan Brusse wel kennen, die ge
regeld spreekt onder de titel „Paris vous
parle en die bij hoge uitzondering
nu eens niet plat banaal en vervelend
is. zoals het merendeel van de teksten,
die onze vaderlandse omroepkraaiers de
ether inzenden.
Jan Brusse zingt in dit kleine werkje
de lof van de wijn. Dat is meer gedaan,
wellicht ook diepzinniger, maar zelden
is het zo sierlijk en plezierig gedaan
door een Hollander. Bovendien laat de
schrijver al vertellende allerlei wijze
raadgevingen en praktische Inlichtingen
slippen zodat de Lezer er verstandig
aan doet dit boekje niet aan zijn aan
dacht tc laten ontsnappen.
CLARA EGGINK.
