LEIDSCH DAGBLAD Koningin Juliana ontving honderden Nederlanders op Ambassade Koningin sprak voor „Koningin Nuances mogen „liclit der waarheid" opleveren der aarde" 51ste Jaargang ZATERDAG 5 APRIL 1932 No. 27577 Directeur: J. W Henny Hoofdrertactle: B W Menkhorst en J Brouwe» DAGBLAD VOOR LEIDEN EN OMSTREKEN f 8— per kwartaal; f 047 per week Witte Singel I. Lelden Giro No 57055 TelefooD Dlr en Adm-' 25041; Red 21507 Plechtige herdenking Noord - Atlantiscli pact „Geen grotere moed dan die van de geest!'" Enkele honderden Nederlanders hadden zich gisterochtend begeven naar de Nederlandse Ambassade, om daar tijdens een receptie aan de Koningin en de Prins voorgesteld te worden. Onder hen die werden voorgesteld bevond zich prof. H. H. A. van der Valk, vroeger hoogleraar aan de universiteit te Utrecht en promotor van de Prins bij de uitreiking van het eredoctoraat in Utrecht aan Prins Bernhard. Prof. Van der Valk is thans plv. directeur van het Internationale Monetaire Fonds. Ook de directeur van dit fonds en tevens directeur van de Internationale Bank, dr J. W. Beynen, woonde de receptie bij. Bij deze plechtigheid waren een aan tal leden van het Amerikaanse kabinet en vele andere vooraanstaande persoon lijkheden uit kringen van regering, Corps Diplomatique en Nato-organisatie aanwezig, evenals 26 vertegenwoordigers van de in Amerika in opleiding zijnde strijdkrachten van Nederland. Frankrijk, Griekenland, Italië. Groot-Brittannië, België. Canada, Denemarken, Noorwe gen, Portugal en Turkije en van Ame rika. Deze laatsten vormden een ere wacht by de nationale vlaggen van de Nato-landen. President Truman, die na Koningin Juliana het woord voerde, zelde o.m. dat de X.a.t.o. een instrument van de vrede is, „De volken van onze landen willen geen nieuwe oorlog voeren", aldus de president. ..zij willen de oorlog verhinderen en hebben daartoe de enige weg gekozen, die mogelijkerwijze lot het doel kan lei den: zij hebben zich tot gezamenlijke verdediging aaneengesloten." Hij verklaarde dat het geenszins in de bedoeling ligt van de Atlantische vol kerengemeenschap een enkel groot gar nizoen te maken. Het zou dwaas zyn een dergelijk doel na te streven. ..Wij hebben een geheel ander doel voor ogen wij willen de oorlog uitschakelen en de krachten van de menselijke vooruitgang vrijmaken. Wij willen al onze mensen een betere ontwikkeling geven en de levensomstan digheden verbeteren. Wij werken samen om goede sociale en economische grond slagen te verschaffen, die voor onze mi litaire verdediging, zowel als voor onze gemeenschappelijke toekomst, absoluut nodig zijn." De volgende spreker was de Ameri kaanse minister van Buitenlandse Zaken Acheson. die namens de Ver. Staten het Noord-Atlantische verdrag heeft getekend. Hij zeide o.m. „Ondanks de uitbreiding van de Nato-strijdkrach- 1 ten verkeren wij nog steeds in gevaar. 1 De militaire kracht der Staten-Nato- leden is nog niet groot genoeg om het handhaven van de vrede te verzekeren. De bedreiging van onze veiligheid is zo groot, dat niemand van ons het zich kan veroorloven weinig bij te dragen aan de gezamenlijke verdedigingsinspan ning". De minister van Financiën John Snyder zeide o.m. „Tenzij er meer wordt geproduceerd, zal het publiek minder moeten uitgeven, naarmate de uitgaven van de regering stijgen. Geschiedt dit met. dan zullen wij rekening moeten houden met de mogelijkheid dat onze militaire Inspanning zal worden be kostigd door de ongewenste en kostbare vorm van belasting, die wij „inflatie" noemen". Averell Harriman. directeur van het Amerikaanse programma voor weder zijdse hulpverlening, merkte in zijn her denkingsrede op: „Het verdedigings programma der vrije landen verkeert thans in alle opzichten in een hachelijk stadium. Er moeten onverwijld moedige beslissingen op politiek gebied worden genomen. Het herbewapeningsprogram ma moet in snel tempo worden uitge voerd. Indien een der bij dit grootse ondernemen samenwerkende staten zou verslappen, zou hij het reeds tot stand gebrachte ondermijnen. De toekomst van de mensheid wordt bepaald door de speiheid en kracht waarmede wij thans vorderen". Koningin Juliana cn Prins Bernhard leggen een krans op het graf van George Washington te Mount Vernon. Generaal Omar Bradley, voorzitter van de commissie van Amerikaanse staf chefs. zeide dat do militaire weerkracht der Noord-Atlantische verbondenen als resultaat van het in 1951 bereikte ver dubbeld of zelfs verdriedubbeld is. .De 14 verbonden Staten bezitten thans grote mogelijkheden om weerstand te kunnen bieden aan de communistische dreiging". Hier voegde hij aan toe. dat de Nato-landen nog voor grote proble men staan bij de opbouw van hun gemeenschappelijke verdediging. Een van de meest opvallende figuren op deze bijeenkomst van Nederlanders was het Markense meisje Anna van Brederode, Anderhalf jaar geleden nam een Zwitserse diplomaten-familie het meisje mee van Marken naar Washing ton, waar zij thans als dienstmeisje voor de familie werkt. Een vol jaar nog na haar aankomst in de Ver Staten heeft Anna haar Markens costuum gedragen Haar broer, een begaafd musicus, is lid van het Concertgebouworkest. Ambas sadeur Van Royen stelde ook zijn beide dienstmeisjes schorten nog voor aan Hare Majesteit en de Prins voor. Het waren Tony Prijs en Willie Wulf raat. Het Koninklijk paar ging na de recep tie per auto naar de Constitution Hall om de plechtigheid ter herdenking van de ondertekening van het Noord- Atlantisch pact (drie jaar geleden) bü te wonen. Te kwart voor twaalf kwam het Koninklijk paar bij Constitution Hall aan. Deze plechtigheid werd bijgewoond door o.a. de ministers Stikker en Acheson, generaal Bradley, de voor zitter van de Amerikaanse stafchefs en Averell Harriman, directeur van de wederzijdse beveiliging. Koningin Juliana hield een toespraak waarin zij o.a. zeide, dat zij de Noord- Atlantische-verdragsorganisatie in de geschiedenis slechts met één „pact" kan vergelijken, namelijk met het Romeinse Keizerrijk rond de Middellandse Zee. Deze alliantie hield echter ook een be paalde dreiging in. De Nato-landen vor men een vrijwillige gemeenschap van a!le vrtje landen en dit kan nooit een bedreiging vormen voor de buitenwereld. „Ik weet. aldus de Koningin, dat pre sident Truman het met mij eens is. dat het Atlantisch Pact nooit alleen negatief kan z|jn. maar iets positiefs ls. Niet alleen de vrede bewaren doch ook de vrede winnen, is het doel van dit pact. zo zeide de Koningin. President Truman helpt Koningin Juliana als zij op het vliegveld in de aulo stapt voor de tocht naar het Witte Huis. H.M. droeg een frambozen rode zijden japon met een cape zilvervos. WEERBERICHT Morgen meer bewolking De Bilt verwacht tot morgenavond: Vanavond en vannacht over het alge meen nog weinig bewolking met in het Oosten van het land lichte nachtvorst. Morgen overdag half tot zwaar bewolkt met voornamelijk in de Zuidwestelijke helft van het land plaatselijk enige re gen. Matige Zuid-Oostelijke tot Zuide lijke wind. Ongeveer dezelfde tempera tuur als vandaag. (Opgemaakt te 10 uur) 6 APRIL Zon op: 6.01 uur. onder: 19.24 uur. Maan op: 16 21 uur; onder: 4 58 uur Hoogwater te Katwijk te 1 04 en 13 25 u. (7 4 te 1.50 en 14.05 uur). bestaat uit 12 pagina's Er bestaat geen grotere moed op grote slagveld van de wereld dan de moed van de geest. Wij zijn het er allen over eens, dat het de geest is welke de factor van belang vormt bij al onze ondernemingen. De Koningin werd voor het uitspre ken van haar rede door president Truman naar het podium van Constitu tion Hall geleid, nadat minister Acheson haar had aangekondigd. De zaal bracht de Koningin een minu tenlange ovatie. Prins Bernhard was met mevrouw Truman in een van de loges gezeten. „In liet hol van de leeuw Ondubbelzinnige keuze: „Leven of vernietiging" N'a aanwezig te z|jn geweest en ge sproken te hebben op de bijeenkomst in Constitution Hall, begaf Koningin Juliana zich gistermiddag met Prins Bernhard naar wat een van de leden van het gevolg noemde: „het hol van de leeuw", te weten het Statler hotel, waar de Koningin en de Prins de gast waren van een paar honderd journa listen. De perslunch waarop het Koninklijk Paar was genodigd, was georganiseerd door zeven journalistenverenigingen. Eenstemmig had men de bekende Amerikaanse journalist Walter Lipp- mann tot president gekozen. De voorzit- i' - p>. I ter van de „National Press Club", die deze vooraanstaande publicist inleidde, zeide:.. Wil gevoelen ons zeer nauw ver bonden met de Nederlanders. Zij hiel- I pen ons hier od dit continent ons werk I beginnen. Wij bewonderen van harte het verstand en de stoere integriteit van het meest democratische volk. Walter Lippmann sprak hierna over de Amerikaanse pers. die „zo buitenge woon welingelicht isen over de tact en delicaatheid waarvoor de Ame rikaanse journalisten welbekend zijn.." Voordat tenslotte de Koningin zelf aan het woord kwam. werd haar door de presidente van de vnouwe'.yke Natio nale Perselub. Josephine Ripley, nog een verrassing bereid. Miss Ripley zeide het te betreuren doch ook te kunnen be grijpen. dat de Prinsesjes niet mee had den kunnen komen. Zii dienden echter toch in het welkom aan haar ouders te worden begrepen, en dat wilde men la ten blijken in een geschenk Zii over handigde vier armbanden van zilver en turkois, gemaakt door de Indianen van de Zuni-reservaten van Nieuw-Mexico. als geschenk voor de Prinsesjes. Koningin Juüana hield hierop een toespraak, waarin zh om. zeide: Mij ls al zo dikwii's gevraagd waarom wij onze kinderen niet meegebracht hebben. We zouden niets liever hebben gedaan, maar zii moeten naar school en kunnen zoveel tiid niet missen. En verder ge loven wij dat het niet erg verstandig zou zi)n ze zozeer in het centrum der publieke belangstelling te p'aatsen. als hier natuurlijk geschied zou zijn. Ik weet zeker dat a"e Amerikaanse ouders dit zullen begrijpen. „Niet slechts in Nederland, uil welks naam ik spreek, doch overal in de wereld vinden opbouwende gebeurte nissen plaats die. afzonderlijk be schouwd en in het juiste licht gezien, het nieuws van de ochtendbladen, ra dio en televisie zouden veranderen in hoopgevend en opgewekt nieuws inplaats van het sombere en weinig goeds voorspellende van thans. Kunnen dergelijke gebeurtenissen niet ook nieuws vormen? Moet het altijd waar zijn wat uw landgenoot Silas Bent eens gezegd heeft: „Harmonie levert zelden een kop in de courant op" (Harmony seldom makes a headline) „Men moet de feiten onder ogen zien. maar die feiten, behoeven niet altiid de ongelukstijdingen te zijn die „nieuws" betekenen. Al spreekt u elkander tegen, allen te zamen moet u wel de waarheid bena deren. De regenboog bevat vele kleu- Onzekerheden I Twee verjaardagen zijn te herdenken 1 geweest: de Nato bestond 4 April drie jaar en de Shape 1 April een jaar! Het een was een gevolg van het j andere. Drie Jaren geleden werd het I Noord-Atlantisch pact geboren, het pact, dat een direct noodzakelijk ver weer was tegen de agressie-geest van Moskou. Wilde de wereld met In de greep van het Kremlin komen, dan moest een dergelijk verbond worden ge sloten. Bij de oprichting mocht zelfs de vraag worden gesteld, of het nog tijdig genoeg werd gesloten om effect te kun nen sorteren Gelukkig is dit wel het geval geweest! Nog juist op tijd begreep de vrije wereld, dat vereniging harde noodzaak was, wilde zij niet roemloos ten onder gaan in de rode dictatuur, waar het begrip vrijheid slechts een woord is gebleven, ontdaan van elke realiteit. Elke agressie is het Noord-Atlantisch pact vreemd, het ls slechts een verbin tenis van vrije landen om hun vrijheid te handhaven. Het kan met genoeg wor den getuigd, omdat de Sovjet-beschuldi gingen van 't tegendeel helaas nog altijd haar invloed oefenen, zelfs daar. waar men dit niet zou verwachten. Wij aar zelen niet om de stelling te verdedigen, dat er voor geen enkele verdere agressie van Moskou meer zou behoeven te wor den gevreesd, als de wereld slechts de eenheid opbracht om daartegen in ver zet te komen en niet langer behoefde te worden gevreesd voor de dolksteek in de rug. waarover de Duitsers na de i eerste wereldoorlog de mond vol hadden I en waarvan zij na de tweede wereld- I oorlog nog niet geheel los zijn. Ware die stemming er met. dan zou de Moskou- j agressie weinig meer dan een nacht- I merrie zijn, die in wezen alle gevaar zou hebben verloren. Zal de vrije wereld de kracht weten te tonen, om dit te begrijpen en er naar te handelen? Halfheid en twijfel hebben nog nim mer de wereld baat geleverd Op het afsluiten van het Noord- Atlantisch pact is als sluitstuk gevolgd de oprichting van de Shape, de militaire bekroning van de bedoeling van dit pact. Zoals bekend zetelt dit laatste insti tuut in Frankrijk onder de opperste leiding van Eisenhower. Helaas staat het momenteel wel vast. dat deze leider weldra zijn functie zal neerleggen om een gooi te doen naar het president schap der Verenigde Staten De aan drang. op hem uitgeoefend, is te sterk gebleken om er weerstand aan te kun nen bieden. Te grote categorieën in Amerika doen een beroep op de gTote aanvoerder uit de oorlogsjaren om daar aan te kunnen ontkomen. En dit te meer. nu president Truman ronduit heeft verklaard, dat hij zich niet meer candidaat zal stellen. Onge twijfeld heeft hij. mede door het uitstel van zijn beslissing, zijn party daarmede In moeilijkheden gebracht. Te meer. waar er in de democratische party aller minst eenheid heerst over de vraag, wie nu wel de kansen by de komende ver kiezing in November zal verdedigen. Momenteel heeft het alle schyn, dat Kefauver, die totdusver als een outsider werd beschouwd, ernstig kans zal gaan maken, te meer, waar Stevenson, die gedoodverfd wordt als Truman's candi daat. weinig geneigdheid toont, zich be schikbaar te stellen. Doch. en dat ver- gete men vooral niet, beslist ls er nog niets, er kan nog van alles gebeuren Truman had ongetwyfeld dit tegen, dat hij niet kon rekenen op de steun van het Zuiden, waar de democraten het sterkst zijn. Zelfs werd daar een vast besloten afweer-front gevormd, om zyn herkiezing te voorkomen. Dit dreigde niet minder dan tot een breuk in de party te leiden. Voegt men daarby het succes, dat Eisenhower bleek te hebben bij diverse voorverkiezingen, dan is Truman's be sluit te verklaren Te meer, waar Tru man feltelyk by een candidatuur Eisenhower de beste kansen maakt, om zijn buitenlandse politiek te zien door gevoerd Het ls een vreemde figuur, maar zo liggen nu eenmaal de verhoudingen! Intussen is Eisenhower's candidatuur ook nog geenszins verzekerd, daar sena tor Taft de stryd nog lang niet als verloren beschouwt en zal doorvechten tot het bittere einde. En. zoals gezegd, er kan nog zoveel gebeuren, dat iedere zekerheid ontbreekt. Weinig minder dan een ramp zouden wy het echter beschouwen, zo Eisen hower zyn functie zou neerleggen voor niets. Niemand ls onmisbaar, zegt een bekend gezegde, doch Eisenhower's te rugtreden in het luchtledige zou een zware slag betekenen voor de Europese zaak! H.M. Koningin Juliana en Z.K.H. Prins Bernhard vertalen na inspectie van de erewacht het vliegveld van Washington. Naast H.M. President Truman. ren en nuances die tezamen slechts dit éne opleveren; „licht", en de din gen die het daglicht kunnen of beho ren te zien. moeten door uw gemeen schappelijke werk aan de openbaar heid komen in helder wit licht, het licht der waarheid. Intussen moet het diepe voldoening geven dingen te ont dekken in het schünsel van uw eigen lamp, en dan de grote familie van uw lezers er bij te halen als getuigen. Zelfs al weet men zo veel als u. dan zult u het toch wel met mij eens zijn, dat het moeiluk is de toekomst te voor spellen Wij kunnen enkele conclusies trekken uit het verleden, en er van le- hoe wij het niet moeten doen. Ik SDreek niet eens over de oude tijden, het barbarisme en de tekortkoming van toen is te duidelijk, maar ook de fouten van het jongste verleden, grotendeels oortgekomen uit Ieders schaamteloze en kortzichtige pollt'ek van op de spits gedreven eigenbelang, kunnen ons leren dat dèt geen po'itiek is van veiligheid >r al!es. .Wij in Europa streven werkelijk naar grotere eenheid. Hiervan moet de ordening van de belangen het resultaat zyn wy wensen steeds meer een een heid te worden Dit gaat dikwijls met pijn geaard, het kost tyd en er heerst nor veel misverstand. Doch ik vertrouw er op. dat de eenheid zal komen „Haast ons niet te veel. rij in de Ver. Staten. Dat is niet gunstig voor een gezonde groei van de jonge plant der Europese eenheid (Zie vervolg pagina 2 eerste blad)

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1952 | | pagina 25