....en
geef
de
volk'ren
vrede
Heer!
huilen over de Ginza. ze draalen een zij
straatje in. rukken in hun haast de
bumper van een geparkeerde auto af cn
remmen met veel lawwai voor een bar.
waar het wemelt van de militairen.
Vier reuzen van M.P.'s dringen naar
binnen en werpen even later twee dron
ken .soldaten een Bnt en een Frans
man. die elkaar in de haren gevlogen
aren, de straat op en de jeep in.
En dat alles onder de nieuwsgierige
blikken van een aantal Japanners, die
er overigens wel voor zorgen op veilige
afstand te blijven.
De Japanse toeschouwers zijn kenne
lijk onder de indruk van de kracht der
inponerende M.P.'-mensen die hier bezig
zijn het evenwicht te herstellen, dat die
e jongens naar alle waarschtjnlijk-
Icder volk heeft zijn hebbelijkheden.
Is het dus eigenlijk wonder, dat ik. bij het orde
nen van een overstelpende reeks indrukken uit Ja
pan. nogal eens dezelfde beelden tegenkom? Als ik
het rumoerige muizennest van mijn herinneringen
overzie, dan springen daarin, temidden van de tal
loze grijze, een paar witte exemplaren rond. die
waard zijn eens nader bekeken te worden. Het
waren deze afwijkingen, die mij. al rondneuzende
in Nippon, op zeker ogenblik tot de conclusie brach
ten. dal de Japanners een sterke neiging hebben
tot het maniakale. F.n dan dacht ik aan dat onnoe
melijk aantal „gouden" tanden in lachende monden,
aan de schrikbarende hoeveelheid gokautomaten,
waar Soezoeki-san (meneer Soezoeki. bij ons: „Jan
sen") zijn geld verdobbelt, aan de duizelingwek
kende variatie in lucifersdoosjes en -merken, aan
die wonderlijke (en toch ook wel gemakkelijke)
manie na de eerste woorden van kennismaking
kaartjes te wisselen en tenslotte aan de angst voor
verkoudheidsinfectie. die zich uit in het dragen van
een wit of zwart doekje voor neus en mond.
'j ik er in Nederland nog eens over
sak, vraag ik me af. of het wel hele-
i! eerlijk is uit deze en dergelijke
»n tot bovenstaande gevolgtrekking
tomen. Immers, ieder volk heeft zijn
vaardigheden en waarom dus de Ja-
vers met. al hebben die andere dan j
'Bovendien: dit volk is geschokt in
srondvesten. Twintig eeuwen van
rerwinnelijkheid waren voorbijge-
2 en nu moest het zijn hoofd bul-
i voor de wapenen der Amerlka-
Een eeuw lang was het. welbc-
r. opgevoed in de leer van de god-
jkheid des keizers en nu bleek deze
een gewone meer-met-een-hoed-
Duizenden jaren was de vrouw
rt.e gebruiksvoorwerp" in de woning
söezoeki-san geweest en nu moest
er in berusten, dat die penode van
ierworpenheid en slaafse dienstbaar-
4. in beginsel ten minste, beëindigd
A en dat de vrouw haar intrede deed
net parlement. De machtigste han-
srusts werden uiteengerukt, de
ehtder militairen ging teniet, de arm-
:ie en onder schulden .gebukte pach-
werden eigenaars van een lapte
nd.... Wat al wijzigingen, althans
ae uiterlijke levensvormen. Want
s bandjir van veranderingen heeft
wezen van de Japanner vrijwel on-
setast gelaten.
Ji nu denk ik ineens aan de Kerst-
n. Waar men ook rondkijkt (voor-
■n Tokio maar ook elder.-.): overal
trbomen. In de hal van het hotel
trien, in de vestibule boven, in de
a 31 waar de dienstertjes-in-veel-
'ir.ee-kimono's rondgaan, in het
ion. in de warenhuizen, ja zelfs
het toneel: de Japanse operette in
Imperial Theatre wordt voorafze-
i3 door een ballet van nauwelijks
i-ekleede meisjes 'óók al een numie
het Japan van na de oorlog), die
ven tecen een achtergrond van
übomen De Japanner is een uiterst
ome handelsman. Toen hij eenmaal
dekt had. dat de gevoelens van de
etters van zijn land een sentimen-
verandering ondergaan als het
de des jaars nadert en dat de Kerst-
m daarbij als symbool dient, heeft
niet lang gewacht zich aan te pas-
maar natuurlijk zonder ook maar
geringste begrip voor eventuele
pere gevoelens. Het is met de Kerst-
m als met de gokautomaat: de
unner heeft ze beide klakkeloos
Tgenomen. zonder grenzen te kennen,
:der begrip te tonen. Nog denk ik aan
eph Mohrs tere lied: „Stille nacht,
lige nacht", dat ik in een bar annex
taurant in Tokio door de Japanse
rici hoorde voorafgaan door „Jingle
s" en volgend door een vlot num-
r.je hot jazz
.Opgeplakt", dat is het woord, dat
critische bezoeker van Japan tel- i
B in gedachten komt als hij het i
-a op straat gadeslaat. Allerlei Wes- i
'e vormen zijn ook daar in gebruik,
ir al te vaak krijgt men het gevoel.
K zeen verbinding hebben met het
sn Y3n de Japanse geest. De Kerst
mi is hiervan een sprekend symbool:
il zichtbaar, maar ten dode ge-
nd omdat hij geen wortel geschoten
t in de Japanse bodem! Nu reeds
igt de Westerling, die voor zaken
domicilie in Japan heeft, zich af.
er zal gebeuren als de Amerikaanse
ttmg te zijner tijd gaat verenvtj-
En algemeen luidt de verwach-
dat er dan krachtig schoon schip
haakt zal worden. Wat thans tijdens
bezetting aanvaard of ook alleen
ir geduld' wordt, zal dan weggevaagd
den. Nu k&n er wel het een en ander
iwijnen zonder dat daarmede de we-
lijko voordelen van het contact met
Westen teniet gedaan worden. De
)g is alleen of er straks wel vol-
ride verschil tussen de echte en de
-aak-beschaving van het Westen ge-
"kt zal worden, wanneer de conser-
1 e lementen in de Japanse samen-
hun tijd gekomen achten. Als de
opnieuw naar een positie van
rgheld zou worden teruggedrukt, zou
ernstig betreurd moeten worden.
^erigens is het niet zeer waarschijn-
dat zij zich dat zal laten weige
ren. Iets anders is het met de „meis
in de Ginza". Dat is de voornaam-
nkelstrnat van Tokio en da3r con-
-eert zich het uitgaand leven in
"ei vorm: amusant zonder meer.
ier nog in een vorm. die nu eenmaal
-smakelijk verbonden is aan het ver-
1 van tienduizenden militairen van
velen met korter of langer verlof
het front. „Er zullen heel wat meis-
'oofden kaal geknipt worden als de
Strikanen eenmaal het land uit zijn
Jl ik mij vertellen. ..en dat n'et zozeer
:3at ze met de „bezetters" zijn omge-
bn. maar vanwege de wijze waarop ze
met de Amerikaanse soldaten heb-
Inzelaten". Nu is het enerziids be-
Pelijk en zelfs verheugend dat de
'Snse (vrouwelijke) jeugd wel eens
T-vj een andere behandeling wil ge
nieten dan m haar eigen omgeving,
waar het. althans ten plattelande, nog
een uitzondering is als een man zijn
vrouw bij het verlaten van de Kamer
voorrang verleent, maar aan de andere
kant is het wel zeer ongelukkig, dat de
gehele gedragslijn van Amerikaanse soi-
daten-met-verlof-van-het-front door de
Japanners zonder meer als „democra
tisch" wordt aangemerkt
Kerstmis op de Ginzahet is niet
moeilijk zich Tokio's monumentale win
kelstraat voor te stellen badend m een
zee van licht. Op de trottoirs staan de
kramen in een onafgebroken rij: ge
loopt als het ware door een eindeloze
winkelgalerij, waar het wemelt van sol
daten en meisjes. De Ginza is Westers
van bouwtrant, al staat er hier en daar
nog wel een typisch Japans eethuisje:
een houten pui. waarvan de vensters van
matglas of grijs papier met bamboe-
werk zijn afgeschoten; terzijde van de
ingang een paar kleine etalages, waar
de gerechten in porceleinen schoteltjes
of kommen van lakwerk de voorbij
ganger uitnodigen tot binnentreden.
Wonderbaarlijk is het minuscule tuintje
van anderhalve voet breed, dat zich.
ter rechter zijde van de ingang binnen
de rooilijn uitstrekt. De Japanner ue-
staat de kunst op een uiterst klein
stukje gTond de illusie van „buiten" te
wekken, al ligt dat buiten dan ooR aan
de hoofdstraat van Tokio. In dit tuintje
staan een paar dwergdennen, de rest van
het miniatuurtuintje is sierlijk belegd
met mos en stenen.
Zo Westers als de Ginza is, zo Japans
zijn de zijstraatjes, waarvan sommige
voor militairen kort en goed verboden
zijn. En voorzover ze toegankeijk zijn.
dient de soldaat er op toe te zien of
het oord van vermaak, dat hij betreedt.
In twee artikelen heeft onze
speciale verslaggever zijn in
drukken gegeven van de reis
van het eerste KLM-vliegtuig.
de ..Utrecht", aan boord waar
van hij naar Tokio is gevlogen.
Dinsdag j.l. is hij met de Con
stellation ..Friesland" terugge
keerd. In bijgaand artikel geeft
hij een inzicht in de Japanse
mentaliteit, die weliswaar de
uiterlijke vormen van het Wes
ten overneemt, maar waaraan
dieper begrip ontbreekt.
'llllllllilllllllilllllllllllllllllllllllllllilliiliilliliniiliiiiliiliiilllll
„off limits" of „on limits" Is. verboden
of toegestaan. En natuurlijk zal het
ook met de Kerstdagen meer dan eens
toegaan zoals ik het enige malen zag
gebeuren: de sirenes van een paar
jeeps met Amerikaanse militaire politie,
heid aan het front in Korea hebben ver
loren.
Het hele toneel zou niet de moeite
van het vermelden waard zyn. als het
ergens anders dan juist in Tokio ge
beurde.
Italié's nieuwe nationale held
De enige rijke Italiaan, tlie eerlijk
zijn belastingbiljet invulde?
Arme rijken in Genua
(Van onze Romeinse correspondent).
Italic heeft plotseling een nieuwe
nationale held. Hü heet Gactano graaf
Marzotto di Valdagno en is een der
grootste textielkoningen van Noord-
Op bovenstaande foto een kijkje op
een gedeelte van de Ginza. winkel
en vermaakscentrum van Tokio. Op
de voorgrond twee dames in kimo
no. De rest gaat Westers gekleed.
Want de Japanners hebben er geen
weet van hoe hun eigen soldaten elders
zijn opgetreden. In Japan hebben zij,
vóór en in de oorlog, nooit anders dan
goed gedisciplineerde jongens zien mar
cheren. Van de Amerikaanse en andere
geallieerde soldaten, die hier met verlof
komen, zien zij veel gedragingen, die
de vergelijking met het gedrag van de
Japanse soldaat niet kunnen door-
En niet de oorlog krijgt daarvan de
schuld, maarde democratie!
De bezetting moge vele voorbeelden
hebben afgeworpen, zij heeft ook wan
begrip opgeworpen.
De Kerstbomen-uit-het-Westcn" staan
op de Ginza. maar staat zo ook de „de
democratie-uSt-het-Westen" in de hoof
den en harten der Japanners?
Smartelijk etens-„lijden"
beheerst Parijse Kerstfeest
Thans een handleiding voor pijnloos tafelen
(Van onze Parijse correspondent)
Parijs begint er nu echt weer in te komen.
De sparrebomen aan de Scine-ocver. de etalages van de grote waren
huizen met de wonderlijk mooie (en dito dure) poppen, treinen, cn
ander indrukwekkend speelgoed, de rode strookjes om de hammen
bij de slagers, de geur der gepofte kastanjes rond de kacheltjes op de
hoeken van de straten, de aansporingen op de ruiten van de restaurants
..tijdig uw tafel" (ad f.30 p. p.) te bespreken, de queues van mensen bij
de theaters, die hopen een kaartje te kunnen vinden voor de vooravond
van het grote feest: het zijn er allemaal de duidelijke voortekenen van.
dat ook dit jaar de Kerstdagen, ondanks de schrikbarend hoge prijken cn
de zware tijden, toch niet helemaal onopgemerkt zullen voorbijgaan!
In de gezinnen zelf is de nadering zol Het feest begint 's-avonds vóór de
moeelilk nóg duidelijker te voelen en Eerste Kerstdag met een bezoek aan de
overal wordt" dr uk gewerkt aan de voor-I Schouwburg desnoods een bioscoop
bereiding van het Kerstfeest, dat hier Dan volgt de mis. liefst in de Nótre
practisch drie dagen en nachten duurt. I Dame. En dan, na thuiskomst, begint
het tafelen. Wat er bil deze bachanalen
verorberd en gedronken wordt, tart ie
dere beschrijving!
Dat is verbijsterend!
VRESELIJKE NAWEEËN
Die Kerstdis Is aan vrij scherp gestel
de voorschriften gebonden. Zonder
kalkoen, ganzenlever, champagne en
..Büche de Noël" (dat is een heel bij
zonder soort lekkere moccataart) kan
men eigenlijk niet zeggen, werkelijk
echt Kerstmis gevierd te hebben. Het
is biologisch uitgesloten, dal je een
Frans Kerstmaal zonder duidelijke na
weeën zou kunnen overleven. Frank
rijk loopt die dagen, zo omstreeks tot
het eind van het jaar, dan ook met
1 bleke konen, omringde ogen, hoofdpijn
en maagkrampen rond. cn over het
I hele land ligt dan iets als een smar-
I lelijk lijden. Optimisten nemen zich
dan wel voor het 't volgend jaar wat
kalmer aan te leggen: voornemens,
I die meestal geen erg lang leven zijn
beschoren
Hoe dat nu precies komb zouden we
niet kunnen zeggen en misschien spreekt
i-le nnrtemonnaip hipr ook een woordie
de portemonnaie hier ook een woordje
mee, maar in elk geval hebben we de
laatste dagen heel wat mensen ontmoet,
die zeiden vast besloten te zyn dit keer
nu eens een aardig en verstandig en
dus niet te overdadig. Kerstmaal aan te
willen leggen.
Verschillende kranten bieden hierbij
zelfs hun lezers hulp met een soort
handleiding ter garandering van eer
pijnloze Kerst feestviering Om zich aar
die voorschriften te houden zal het no
dig ztin naast leder bord een brieven-
weger te plaatsen, want de hoeveelhe
den \^n elk toegestaan gerecht werden
tot in grammen nauwkeurig bepaald.
MINDER GERADBRAAKTEN?
Ziehier een Frans Kerstmenue Anno
1901. dat men dus zonder risico op
wroeging achteraf gebruiken kan:
12 oesters: 50 gram ganzenlever: 100
gram kalkoen: 100 gram pommes fri
tes: 100 gram salade; 100 gram Büche
de Noël: 50 gram wittebrood; 3 glazen
champagne en 1 glas likeur.
We zijn benieuwd of dank zii het ad
vies en de brievenweger. het aantal ge
radbraakte pipse slachtoffers midden
volgende week zichtbaar kleiner dan vo
rige jaren zal blijken te zijn.
I Mogen we nog een keertje sceptisch
'zijn?
Italië. Niet het feit, dat de sociale ver
zorging der arbeiders, die in zijn wol-
fabrieken te Valdagno werken, voor
beeldig moet worden geacht een
unicum in liet land heeft hem tot
nationale held gemaakt. Neen, graaf
Marzotto is de enige welgestelde Ita
liaan, let wel de enige, van wie wordt
aangenomen, dat hij werkelijk eerlijk
zijn belastingbiljet ingevuld heeft.
Over 1950 heeft hij aangifte gedaan
van een inkomen van 462 millloen lire,
dus ongeveer drie millioen gulden.
Slechts een hand/Je vol andere grote ver-
I dieners naast vreselijke armoe kent
dit land grote rijkdom hebben inko-
j mens aangegeven tussen 50 en 200 ml-
lioen. doch Marzotto is de enige boven
de tweehonderd.
I Het belastingstelsel van Italië is verre
van ideaal De opbrengst der directe be
lastingen is gering, in verhouding tot
die der indirecte, die vrijwel op alles
drukken wat men koopt of verbruikt.
I Niet alleen heffen de gemeenten accijn-
j zen op vrijwel alle levensmiddelen,
I bouwmateriaal, enz maar ook de staat
betrekt zijn levensmiddelen voorname
lijk uit invoerrechten, accijnzen, omzet
belasting en dergelijke. Zoals bekend,
geldt dit als een zeer onbillijke wijze
van belastingheffing, daar op het pond
zout of het onsje suiker, dat een half-
verhongerde stumperd koopt, precies
evenveel lire belasting drukken als de
milliardair voor dezelfde artikelen moet
betalen. Men blijft echter aan dit
systeem vasthouden, omdat het in Italië
vrijwel onmogelijk is directe belastingen
te heffen. Belasting ontduiken is een
soort nationale sport. De fiscus houdt
maar tot op zekere hoogte rekening met
wat de belastingplichtige vertelt en
maakt zijn eigen schatting, en na wat
loven en bieden wordt men het dan
eens. Dat de slechtbetaalde ambtenaar
niet altijd ongevoelig is voor de hand
druk van een milliardair. die wat te ver
bergen heeft, is menselijk. Het gevolg
van een en ander ls. dat op papier de
directe belastingen heel hoog zijn, ter
wijl de opbrengst in geen verhouding
staat tot die hoge tarieven.
Bij het vaststellen van die tarieven
ging de fiscus te werk op de wijze van
een kleermaker, die bij het vaststellen
van de prijs van een costuum voor een
betalende klant, rekening moet houden
met de klanten, die niet betalen.
De huidige minister van financiën.
Vanoni, wil met dit alles breken.
Hij heeft voor het eerst sedert de een
wording van Italië van alle burgers
geeeist dat zy een belastingbiljet zou
den invullen. Wie dit naliet of on
juiste gegevens verstrekte, werd met
zware geldstraffen bedreigd, maar het
doei was en is een sfeer van vertrou
wen te scheppen tussen fiscus en bur
gerij. terwijl, wanneer ieder zijn plicht
zou doen, de tarieven zouden kunnen
Toen de wet-Vanoni in het parlement
werd behandeld, meenden communis
ten en socialisten, dat geldstraffen geen
indruk maken op de belastingontduikers
in het groot en dat in ernstige gevallen
gevangenisstraf moest worden opgelegd.
Zij wezen er op. dat vele grote verdie
ners nauwelijks vyf procent van hun
werkelijke inkomen opgeven. De rege
ringspartijen wilden echter belasting
fraude niet als „misdaad" beschouwen
en dus blijft het bij boeten. De uitslag
van de eerste regelmatige opgave van
inkomsten is volgens Vanoni verblij
dend. Hij vindt, dat men op de goede
weg is ook al blijkt uit de ciifers. dat
door veel te lage opgaven de staat voor
honderden milliarden wordt bestolen,
of eigenlijk - en dit is veel erger - dat
de grote verdieners hun ware inkomen
verzwijgen en de belasting laten op
brengen door kleine ambtenaartjes en
werklieden, van wie men ten naaste bij
wel weet. wat zii verdienen.
De minister wees op het verheugende
feit dat - dank zij het nieuwe systeem
- de rijksinkomsten toenemen, hoewel
men de grens van het belastingvrije in
komen veel hoger stelde. Voor de „ric-
chezza mobile", een belasting op alle
inkomen, niet voortspuitend uit het be
zit van huizen of landerijen, werden in
1950 nog 1.178.671 personen aangeslagen
met een belastbaar inkomen van 208
milliard. Bij het nieuwe systeem slechts
760 700 met een inkomen van 220 milli
ard. Minder belastingplichtigen dus en
groter opbrengst.
De grote massa heeft gehoor gegeven
aan de oproep der regering en do
kleine man heeft blijkbaar vrii eerlijk
zijn biljet ingevuld. Maar ditzelfde
geldt niet voor de in Italië zo weinig
sociaal voelende rijke burgerij. Een
goed bewijs daarvoor levert vergelij
king der cijfers van verschillende ste
den.
In Genua de rijkste havenstad der
Middellandse Zee met grote rederijen
en belangrijke industrieën, een stad van
700.000 inwoners hebben slechts 76.000
burgers een belastbaar inkomen en te
zamen verdienen zii slechts 18 milliard.
In Verona, een stad met weinig indus
trie en sleohts 190 000 inwoners, decla
reerden 70.000 personen een belastbaas
inkomen van 18 milliard 631 millioen.
De Veronezen zullen dus meer moe
ten opbrengen dan de bevolking van het
bijna vier maal zo volkrijke en oneindig
njkere Genua. De grote ontduikers
schuilen in de Noord-Italiaanse indus
triecentra. waar vele groot-industriëlen
voortgaan slechts enkele percenten van
i hun werkelijke inkomen te vermelden.
I Wij hebben nu de bevestiging van wat
de Italianen altijd hebben vermoed, dat
i niet alleen de indirecte, maar ook ao
directe belastingen in hoofdzaak wor-
i den betaald door minvermogenden, ter
wijl de welgestelden zich aan htm plicht
onttrekken De minister heeft aange
kondigd, dat voor de tweede declaratie
in Maart as. verzwaring der straffen
wordt overwogen.
Het Leiclsch Dagblad
Als van ouds de
MEEST GELEZEN COURANT
van Leiden en Omstreken
