Kampioen U.V.S. op enthousiaste wijze ingehaald U.V.S. veroverde de nog nodige punten, maar Leerdammers boden fel tegenstand Greep steeds naast het Oranjehemd omdat UVS sfopperspilsysfeem speelde 59ste Jaargang LEIDSCH DAGBLAD Maandag 13 Maart 1950 Tweede Blad No. 26947 «Foto „L.D.'VVan Vliet) (Van onze sportredacteur) Wü hebben ons wel eens afgevraagd: „Wat betekent UVS voor de stad Leiden?" Gisteravond om acht uur hebben wy by de Wilhelminabrug antwoord op deze vraag gekregen. Duizenden mensen, jong "en oud, ston den daar de kersverse kampioenen op te wachten, om die elf eenvoudige en beduusde voetballers een ontroerende hulde te bereiden, die zy in hun stoutste dromen niet hadden durven verwachten. Eerst toen is het ons recht duidelijk geworden, welk een populariteit UVS in onze stad geniet en te gelijkertijd hoe de Sleutelstad snakt naar een eerste klasser. Geweldig was het enthousiasme, toen voorafgegaan door muziek het bestuur in een open landauer en daarachter hoog op een mail-coach gezeten Wallaart en zijn ploeggenoten omstuwd door de het verkeer ontwrichtende duizenden een triomfale zegetocht door de stad maak ten. En UVS verdient deze hulde. Dit kam- poenschap is niet alleen belangrijk om- cj; het de weg opent een hogere klasse k bereiken, maar ook als voorbeeld voor c» jeugd. Immers de blauw-wltten zijn tele seizoenen serieuze candidaten voor ht kampioenschap van de tweede klasse geweest. Maar steeds deden zij een ver- petfso gooi naar de begeerde lauweren, jïaar ook elk seizoen kwamen zy terug. te. ontmoedigd. Zy gingen voort met auwgezet te oefenen, als goede sports- r?n te leven en zich voor ogen te hou den, dat de aanhouder vrijwel altijd rint. Kijk, daarom is dit op zich zelf rlmpele voetbalkampioenschap een lich teed voorbeeld voor de jongeren. Wü Éjn er van overtuigd, dat indien UVS raverhoopt geen eerste klasser mocht twden, zij niet bij de pakken zal gaan seerzitten en het volgend seizoen op- rieuw zal proberen. Net zo lang tot het hft. En zo moet het niet alleen in de voetballerij gaan, maar ook in het ge- vone leven. daarom: Proficiat UVS En daarom hulde aan de spelers, trai ner Piet Kantebeen en het bestuur, dat als volgt is samengesteld: J. Wondergem. voorzitter, H. Kramp, 2e voorzitter. H. Laman, secretaris. A. v. Leeuwen. 2e secretaris, J. P. Ouwer- kerk. penningmeester, J. Toorens, 2e penningmeester en F. v. Es, commissa ris. Niet onvermeld mag blijven het feit, dat de heer H. Laman binnen afzien bare tijd zijn 25-jarig jubileum als se cretaris viert. FEEST Na hun tocht door de stad verzamel den spelers en bestuur zich aan een di ner in „Den Burcht". Voorzitter Won dergem zeide. voor de maaltijd een aan vang nam, geen woorden te kunnen vin den voor de ontvangst in de stad. Een paar honderd mensen had hij wel ver wacht. maar zovelen, neen, dat had zijn stoutste verwachtingen overtroffen. En hij wees de spelers er tevens op, dat zij nu zelf hebben kunnen constateren hoe de burgerij het op prijs stelt, indien UVS Leiden een waardiger plaats in de voet balwereld zou kunnen geven. Spr ver zocht de spelers zich dan ook ernstig op de komende promot ie-wedstrijden foor te bereiden. Zaterdag a.s. vindt de officiële recep tie plaats. Eerste klassers vragen uitstel Bondsvergadering MEN KON NIET TOT EEN BESLISSING KOMEN. De Federatie van Eerste Klassers ver gaderde Zaterdag te Utrecht. Door de veelheid van de ingekomen voor stellen over de wijziging in het com petitiestelsel was het niet mogelyk om tot een beslissing te komen. Uit eindelijk besloot de vergadering het bestuur van de KN.V.B. t; verzoeken de bondsvergadering die 25 Maart a.s. gehouden zal worden tot ongeveer 1 Juni uit te stellen en de commissie Burgwal c.s. te vragen de verschillen de voorstellen te willen bestuderen en hierover nader te rapporteren. Een praatje met aanvoerder Wallaart Het kampioenselftal van UVS Achter ste rij, v.l.n.r. Verhoogt, Fasel, De Wolf, Koolhaas (res.), Kantebeen, Blom. Hur kend: Wallaart, Devilé, Sloos. Knielend: J, de Wolf, Van Well, Van Duyl. Leerdam had kampioensvaas al klaar denlinie waar hij zich als spil een ge duchte reputatie verwierf. De promotie wedstrijden naar de tweede kasse hij is de enige van de kamp.oensploeg van toen. die nu nog in het eerste elftal van de blauw-witten meespeelt liggen hem nog vers in het geheugen. Vooral de eerste wedstrijd tegen De Kenne- inors in Beverwijk r.ie door de Leide- naars met 3—1 werd verloren. Maar de (Foto „LD.'VVan Vliet) (Van onze sportredacteur). „Aangeboden door de L.V.V. „Leerdam" aan UVS ter gelegenheid van het behalen van het kampioenschap in het seizoen 19491950", staat er In de prachtige kristallen vaas gegraveerd, die de voorzitter van de Leerdam.se ver eniging met een vriendelijk toespraakje na afloop aan de aanvoerd?r van UVS, Bas Wallaart, aanbood. Het bestuur van „Sparta", zoals Leerdam in haar contreien genoemd wordt, had er dus blijkbaar op gerekend, dat de Leidenaars zouden winnen, een veronderstelling, die de „Spartanen" in het veld evenwel niet deelden, want zij vochten en ploeterden met een enthou siasme of zij kampioen moesten worden Inplaats van UVS. Hun doelman bijvoorbeeld behoefde lft d2 eerste helft, toen UVS met de forse wind tegen speelde, slechts driemaal in actie te komen: eenmaal om een aanval van Verhoogt af te slaan en tweemaal om het leer uit de touwen te halen. Ongeveer duizend Leidenaars hadden de reis in 15 autobussen, tredn en alles wat zfj verder maar aan berijdbaars te I pakken hadden ku#nen krijgen naar Leerdam aanvaard en wij vermoeden 'dat de enige vreugde van deze stadge noten heeft bestaan in het na afloop in triomf naar het kleedlokaal dragen i van de mat kransen en bloemen behan- gen blauw-wit en. Want de wedstrijd was het aankijken nauwelijks waard. Ve schillende factoren waren hieraan schuldig: de harde, pal op het veld staande wind en het kleine, zeer ef- fectvolle terrein. UVS. dat het toch al lelijk met haar zenuwen te kwaad had en aan ruimte gewend is. kon hierdoor niet de juiste maat te pakken krijgen. Door al die bobbels maakte de bal de vreemdste cap iolen en was zeer moei lijk ond'er contröle te krijgen Zelfs Leerdammers, die de verraderlijkheid van hun veld zo zoetjes aan onder de knie moeten hebben, verslikten zich wel eens een keer en zo ontetond bijvoor- Bas Wallaart twee wedstrijden tegen Fortuna en de re turn wedstrijd tegen De Beverwijkers werden alle gewonnen, zodat UVS toch nog met glans tweede klasser werd. Zijn mooiste wedstrijd speelde hij in 1939 in Rotterdam, toen hii in het Ne- derlands B-elftal werd gekozen, dat als 1 sparring-partner optrad voor het Con- j tinentale elftal. In die Continentale ploeg zaten toen knapen van het ka- 1 liber als een Raimond Braina, een j Piola. een Andreola en de beroemde Italiaanse keeper Olivieri. Wallaart en j zijn makkers de B-ploeg telde toen om. Wels. Vente en Van Spaandonk in haar Relederen hebben daar in het Feyenoord-stodion tegen die befaamde Europese voetbalsterren gevochten als leeuwen. Het resultaat was zeer eervol, een 11 gelijk spel. „En als die Oli vieri. die een gedeelte van de wedstrijd het Nederlandse doel verdedigde, geen fout had gemaakt, dan hadden we nog gewonnen ook", vertelde Bas wat spij tig. Een paar dagen daarna verloor de Continentale ploeg met 40 van Enge land. NAAR P.S.V. Bas heeft niet altijd voor UVS ge speeld. In 1937 verhuisde hij naar Eind hoven, waar hij bij de Philipsfabrieken een baan had gevonden. Hij kwam me teen in het eerste van PSV. dat dat seizoen kampioen van het Zuiden werd. Uit de wedstrijden om het kampioen schap van Nedèrland PSV had daar in niet. veel te vertellen herinnert Wallaart zich nog met groot plezier de wedstrijd tegen Feyenoord. In de Rot terdamse voorhoede opereerde toen Piet Kantebeen. thans trainer van UVS. en Wallaart's taak was de oud-Leidenaar, die ook deel had uitgemaakt van de UVS-kampioensploeg van 1935 extra te bewaken. Tijdens zijn PSV-tijd werd Wallaart 1 nog gekozen in het Zuidelijk elftal voor (Foto „LD.'VVan Vliet) I UVS arriveert per mail-coach bij Den I Burcht. een wedstrijd tegen Luxemburg. Bas amuseert zich nog st?eds als hii terug denkt aan de polemieken tussen de Westelijke en Zuidelijke sportpers, die over dez? wedstrijd gevoerd werden. Het Zuiden wilde toen spelers uit Brabant I en Limburg in het Nederlands elftal. terwijl het Westen beweerde, dat het Zuiden daarvoor geen spelers met vol doende capaciteiten bezat. Nu wilde het geval dat het Nederlandse elftal enige i maanden voordat het Zuiden tegen Luxemburg zou aantreden in eigen huls met 40 van de Luxemburgers klop kreeg. Tot uitbundige vreugde van het Zuiden wonnen de beneden-Moerdijkers daarna met liefst 50 in Luxemburg... Familieomstandigheden noopten Bas Wallaart zich in 1939 weer t° Leiden te vestigen. En vanzelfsprekend schaar de hii rich toen weer onder de vanen van UVS. Maar hij denkt toch noe wel eens ondanks het feit. dat hij het bij de blauw-witten geweldig naar zijn zin heeft met plezier aan zijn eerste klasse-tijd terug. SCHOENEN AAN DE WILGEN. Bas is nu 34 jaar en gaat een punt achter ziin voetballoopbaan zetten. ..Dit is mijn laatste seizoen als actief voet baller". vertelde hij ons. ..Vorig jaar had ik er al mee willen uitscheiden, maar jaEn Bas kijkt daarbij ter loops naar zijn vrouw, die in de hoek van de kamer de twee weken oude Robbie verzorgt. „Ik zou nog wel wil len blijven voetballen, maar mijn ge zin wordt te groot en twee trainings avonden per v/eek en dan 's Zondags voetballen wordt me teveel". ..Nog voet ballers onder Ie kinderen", informeer den wii haastig om dit blijkbaar in huize Wallaart wat pijnlijke onderwerp te verlaten. „Ik hoop het" antwoordde Bas. „mijn oudste twee longens gaan altüd mee naar de wedstrijden". „En dan Mar", mengt mevrouw Wal laart zich in het gesprek, „die trapt goed links, maar dat is miin dochter tje van twee Jaar". GOEDE KANS. Wallaart geeft UVS een goede kans om in de eerste klasse te komen. De geest bij de longens is best. verzekerde hii ons. zil trainen ambitieus en dan moet je wel iets bereiken. En wij hopen en geloven het met Bas. Het eerste klasseschap van de Leldse ploeg zou een prachtig af scheidscadeau voor zijn sympathieke aanvoerder betekenen. beeld het tweede Leldse doelpunt voor de rust uit een royale mistrap van een der backs, waardoor Verhoogt een vrije kans kreeg. Het eerste doelpunt was uit een listige pass geboren van Tony Kan tebeen de Leerdam-verdediging ver keek zich daaeop lelijk naar mldvoor De Wolf, die bliksemsnel reageerde en. doorgebroken de keeper geen schijn van kans gaf. En daarmede hebben wij alle aanvallen van UVS In deze eerste drie kwartier genoemd De strijd spreide zich hoofdzakelijk op de Leldse helft af, waarbij de Leerdammers iets sterker bleken, doch te onbeheerst speelden om succes te boeken. Zij probeerden h°t veelal mot vecre, harde schoren, die er zeer gevaarlijk uitzagen en waar mede doelman Van Well soms de groot ste moeite had. doch uiteindelijk zon der resultaat bleven. De 20 Leldee voorsprong bij de rust was echter sterk geflatteerd en gaf de verhouding niet juist weer Na de hervatting bezat het spel van UVS iets meer lijn en wogen de par tijen goed tegen elkaar op. De Leide naars verkregen langzaam, vooral door een betere techniek, een klein overwicht en toen Tony Kantebeen uit een pass van Verhoogt de stand op 30 had ge bracht en De Wolf. wederom na een grandiose mistrap van een der Leer dam-backs, nummer vier op het sco- ringbord had laten verschijnen, was er voor onze stadgénoten geen Vuiltje meer aan de lucht. Wel werkten de Leer dammers hard om de eer te redden, maar zelfs dat en zij hadden het wel verdiend mocht hun niet gelukken. Rest ons nog te vermelden, dat scheidsrechter Blok de wedstrijd soepel en vlot leidde De Leerdammers waren de eersten, die onze stadgenoten met hun kam pioenschap feliciteerden en, zoals wij reeds eerder schreven, een kristallen vaas aanboden. Hun voorzitter, de heer Van Wijk. wensteUVS veel succes in d? promotiestrijd. De supportersvereni ging van de sportieve Lee damse club overhandigde aanvoerder Wallaart een asbakje natuurlijk óók van kristal, terwijl daarna heer Caro. voorzitter van de Afdeling Lelden van de K.N.V B., bestuur- en spelers complimenteerde en constateerde dat het kampioenschap bij de vereniging was terecht gekomen, die er het meeste aanspraak op maakte. De heer Caro sprak de hoop uit. dat de spelers de kracht zouden hebben de stad Leiden een eerste klaseer terug te geven. Wat hun techniek en tactiek bc- treft, twijfelde spreker daaraan niet. HDV WINT VAN ALPHIA. De derde achtereenvolgende uitwed strijd van Alphia, dit keer tegen HDV, heeft de Alphianen niet de overwin ning gebracht Zelfs kon er geen gelijk spel van af. Alphia speelde met enkele invallers waardoor haar spel ietö on samenhangends kreeg. Ook de gasthe ren bleken niet over voldoende capaci teit te beschikken om in de eerste helft ook maar éénmaal doelman Kramer te passeren. In de tweede helft kreeg Alphia een klein overwicht, maar de voorhoede wist met haar schoten de Juiste rich ting niet te vinden, Een kwartier voor het einde kreeg HDV's voorhoede kans een fout van de Alphia-defensie af te straffen 1—0. Wel probeerde Alphia daarna nog de achterstand in te lopen, maar dit mocht niet meer baten en het bleef .bij 1—0. EEN STUKJE GESCHIEDENIS UVS werd opgericht op 1 April 1914 door J. Ouwerkerk, H. Postma. J. Ker ens, J. de Leeuw, J. en K. Kwestroo, Joh. v. d. Meyden en C. de Leeuw. Voor- iliter werd de heer J. Ouwerkerk, die Khter od 1 Juli werd opgevolgd door ie heer R. L. Lolkes de Beer. die thans het ere-voorzitterschap bekleedt. De vereniging heette toen nog niet ..Uit Vriendschap Samen" maar Achilles. Deie naam werd eer9t aangenomen toen i1 vereniging in het seizoen 1915'16 har debuut in de derde klasse LVB had gemaakt, ongeslagen kampioen was worden en naar de tweede klasse ge moveerd Ook van deze klasse werd UVS kampioen, terwijl zij het ln de eer- klasse onmiddellijk tot de tweede p'iats bracht, Een jaar later waren de Pauw-witten kampioen van de LVB, "aar zii besloten nog een tijdje ln de plaatselijke bond te blijven. Een beter coeizemiddelde dan Lugdunum I bezorg- fl? UVS een seizoen later een tweede landskampioenschap en toen besloot 2tn de grote stap te wagen. En in het «Izoen 1920'21 kwam UVS voor de fïste maal in de NVB uit en heeft die rlndsdien niet meer verlaten. Vijftien te: hebben de blauw-witten moeten nchten voor zij in de grote bond hun jsste titel konden behalen. Dat was ln «35, toen zij kampioen van de derde usse werden en na promotiewedstrij- fen tegen De Kennemers en Fortuna paar de tweede klasse overgingen De aatste tien jaar behoorde UVS vrijwel seizoen tot de sterkste verenigingen Jan deze klasse. Maar steeds wogen de «tste loodjes te zwaar, als een ieder p£ht dat zij de titel voor het grljoen fi was het of Emma. of RCH. of HW, op het kampioensfluweel plaatsnam. Tot eindelijk gisteren de grote dag [rim. uvs kampioen van de tweede A, West 2. (Van onze sportredacteur) „Kijk, daar sta ik", wijst Bas Wallaart, de aanvoerder van het kampioenselftal van UVS. ons op een grote foto van het voorlopig Nederlands elftal dat in 1935 op het Sparta-terrcin een oefenwedstrijd tegen Chrystal Palace spoelde. Die foto. welke Wallaart indertijd werd aangeboden door de UVS-supportervercniging, ving direct onze blik toen wij dezer dagen zijn huiskamer binnenstapten om een pfaatje te maken ter gelegenheid van het - toen nog aanstaande - kampioen schap van de blauw-witten. Wallaart prijkt op die foto temidden van zulke grootheden als Frank Wels, Beb Bakhuys. Puk van Heel, Basje Pauwe, Van Male, Wilders, Caldenhoven en Van Nolle. „Ja, dat was een beste tijd", vertelde Bas ons. „ik nam toen deel aan een spilcursus van de KNVB. waarvoor zich 250 gegadigden hadden aangemeld. Ik behoorde tot de vijf man die er na de selectie overbleef. Maar verder dan voorlopige-, bonds- of Zwaluwenploe- gen heb ik het niet gebracht. Ik greep steeds naast het Oranjehemd. omdat... UVS het stopperspilsysteem speelde. Dat had Bill Marsden. de Engelse trai ner van UVS. ons geleerd. En van een stopper moest de Technische Commis sie van de KNVB niets hebben in die jaren", aldus Wallaart. We keken blijk baar nogal beteuterd, w ant de UVS-aan- voerder vervolgde snel „Ja man. de tijden veranderen, ik herinner me nog als de dae van gisteren dat de heer Verlegh. die tegenwoordig de stopper het neusje van de zalm vindt, toenter tijd steevast in de NAC-Klok. het club orgaan van deze Bredase vereniging. schreef, dat het stopperspilsysteem een toevluchtsmiddel was voor de zwakkere clubs". Samen met Bas hebben wii. de lezer en de heer Verlegh nemen het ons niet kwalijk, heel eventjes smakelijk gela chen. Maar die vlieger van die zwakkere clubs ging toch niet op", glimlachte Eas, ..want in 1935 werd UVS kampioen van de derde«~ en promoveerde naar de tweede kalsse. met een stopperspil!" KLEURRIJK. Bas heeft ons verder heel wat ver teld uit zijn kleurrijke voetballeven. Op zijn zeventiende jaar kwam hij in het eerste elftal van UVS. op de midvoor- plaats. Aanvankelijk was hij een gere nommeerd doelpuntenfabrikant. maar toen het daar later niet zo vlot meer mee ging, verhuisde hii naar de mid-

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1950 | | pagina 5