Alma's dubbele taak De vrije gedachte houdt stand op de korte gott PANDA EN DE MEESTER-GIDS De BBC verleent onschatbare diensten aan de democratie Parijs-comité ter bescherming van de poes „1949-1950" Radio-programma ZATERDAG 31 DECEMBER 40.000.000 woorden per week (Speciale reportage van onze Londense correspondent) Aan de drukke verkeersweg, die het Strand heet, rijst hoog boven de om geving van winkels, hotels en theaters, een modem wit gebouwencomplex uit Bush house, waar de Europese dienst van de BBC is gevestigd. In deze cosmo- politlsche bijenkorf werken acht hon derd mensen, die dag en nacht uit zendingen in 47 talen verzorgen. Toen Chamberlain in September 1938 zijn beruchte rede over „vrede met eer" te Münohen hield, verzocht het ministerie van Buitenlandse Zaken aan de BBC een vertaling van deze verklaring uit te zenden in het Frans, Duits en Spaans. Dat was het simpele begin vam de „European Service". Zes maanden eer der reeds was de Arabische dienst op gericht als antwoord op Mussolini's ge stook tegen Engeland. Hij had de Ara bieren daartoe kosteloos van radiotoe stellen voorzien, netjes opgestemd op Bari. Thans beschikt dz BBC over een on geëvenaarde wereldomroep, welke tot elke uithoek van de aardbol door dringt. Wekelijks wordt er meer dan 700 uur uitgezonden ofwel 40.000.000 woorden - nieuws, commentaar, amu sement. Eens was de Britse vloot op permachtig. Op het ogenblik heeft Engeland de onbetwistbare suprema tie in de aether. De buitenlandse uit zendingen kosten jaarlijks vier mil- lioen pond, die voor Europa 1.4 mil- lioen. Dit laatste bedrag staat gelijk aan de kosten van een slagschip, maar dis radio Is een machtiger wa pen. De totalitaire landen staan er machteloos tegenover, want de vrije gedachte houdt stand op de korte golf. De oorspronkelijke taak van de Euro pese uitzendingen, namelijk het tegen gaan van ondermijnende propaganda en van vergiftiging der publieke opinie, wordt thans hoofdzakelijk voortgezet door de Oost- en rrüdden-Europese sec ties van de BBC. Behalve de Ver. Sta ten zenden nog een aantal landen naar Oost-Europa uit, doch Engeland bezit verreweg de krachtigste kortegolfsta- tions en de beste internationale radio- organisatie. Op 25 April van dit jaar werden ook de oren van de Sovjet-luisteraars dicht - gestopt, nadat de BBC drie jaar naar de Sovjet-Unie had uitgezonden. Zij bezit een staf van 29 Russische redac teuren en typisten, die merendeels in hun prille jeugd him land verlieten of in het buitenland zijn geboren. Twee hunner zijn voormalige DP.'s. De Russische sectie staat onder lei ding van de energieke en scherpzinnige David Graham, die niet alleen eon groot talenkenner is, doch die uit eigen ervaring de politieke verhoudingen op het vasteland grondig kent. Tijdens en na de oorlog verrichtte hij talrijke an dere belangrijke functies bij de BBC. Tevens vervulde hij diplomatieke op drachten. De leider van de Oost-Buro- psse afdeling, waarvan de Russische een onderdeel is, berust bij de welbe kende Carleton Green, die hoofd was van de Duitse uitzendingen in de oor log. Toen hij bij de afdeling Oost- Europa kwam. begonnen de Sovjet zenders prompt hun storingsactie. „Staat de BBC nu niet voor een ho peloze taak?" „Neen", zegt de heer Graham beslist. „Wjj werken weliswaar in de blinde, doch ei- wordt ondanks alles naar ons geluisterd". De Russen concentreren hun drilboorgeratel op de grote bevol kingscentra, Onlangs kwam een BBC- uitzending 18 km. van Moskou goed door. Het gebied van de Sovjet-Unie is te groot om geheel te wo:den geïsoleerd. Bovendien houden de autoriteiten een golflengte vrij om zelf te kunnen luiste ren. Na de storingen werd het persoon lijke contact met de luisteraars prac- tisch geheel verbroken, *al druppelt er nog wel eens een anonieme brief door. De Engelse radiolessen, welke zo popu lair waren, moesben worden stopgezet, omdat de storingen deze onmogelijk maakten. Vroeger hadden soholen en leeazalen soms de tekst der lessen op gevraagd. Ook om boeken werd ver zocht. Toch was het aantal briefschrU- vers miniem. Het record bedraagt 127 brieven, welke ln 1948 werden ontvan gen, Uit karikaturen ln het weekblad „Krokodil", uit toespelingen in de „Sovjet litteraire gazette" en uit alge mene reacties In de Sovjetlanden, die vaak op de BBC moeten reageren of met achtergehouden nieuws, dat de BBC doorgaf, voor de d^g moeten ko- vroegen. bij hun studie, van de Engelse taal. De BBC zoekt in Duitsland met ver scheidene deserteurs, onder wie ook burgerlijk personeel van het rode le ger, contact en geeft hun meningen via de microfoon weer. Zij komen uit verschillende levenssferen en ook hun leeftijd is verschillend. Sommige werkten op de collectieve boerderijen, anderen In fabrieken, weer anderen zUn intellectuelen. Wat zij gemeen hebben, is echter, dat zij de leugenachtigheid van de Sov iet-propaganda. OV2T het leven in andere landen beseffen. zy allen haten het Sovjet-regiem en de ter reur van de communistische party. Zij verlieten familie en vrienden en riskeerden om teruggezonden te wor den. Het was vooral de eeuwige vre?s- aanjaging, waar het Sovjet-regiem op steunt, die hen uit het land had ge dreven. Het meest verbazingwekkend was echter dat het vernietigende cn uitgeplunderde Duitsland hun een paradijs op aarde toescheen. Naarmate de Russen ln hun eigen uitzendingen en publicaties agressiever werden, veranderde ook het karakter van de BBC-tranemissies. Radio-Mos kou vertelde de. groteske leugen, dat er honger heerste ln Engeland en dat de bevolking er op vrije dagen op uittrok om egels en eekhoorns te vangen. Slachtoffers van het huizemtekort wer den thans zeeziek op hun overvolle woonschepen op de Theems, was een men, blijkt voldoende, dat er nog ter dege geluisterd wordt. Voor menigeen is het nu juist een sport geworden. „Er zijn nog twee andere categorieën Russische luisiteraars". Zegt de heer Graham. De Sovjetsoldaten in het bui tenland en de deserteurs onder hen, alsmede de DP.'s De deserteurs zitten voornamelijk in de Duitse Sovjetzone, doch ook naar het Westen komen zij, hoewel dat niet zo gemakkelijk gaat. Een D.P., die in Marokko verpleegd wordt, vroeg de BBC om een bijbel en een kruis. Hij krijgt beide als een per soonlijk kerstgeschenk van de heer Graham. Twee Russische automonteurs ln Sleeswijk-Holstein zonden een zeer sympathieke brief, waarin zij de objec tiviteit van de BBC prezen en om hulp 1, David Graham, de leider van de voor de Sovjet-Unie bestemde uitzen dingen der BBC. andere bewering. Bekende thema's van de Russen zijn verder de toelichting aan het Westen, dat dit de Russische legers tijdens de oorlog "wilde laten leegbloeden, de kleinering der oorlogs prestaties van Engeland en Amerika, de beschuldiging, dat zij een aanval de Sovjet-Unie voorbereiden, en na tuurlijk de sinlstre bedoeling van het Marshall-plan. De BBC, welke er vroeger van afzag om met de Russen te argumenteren, omdat objectief nieuws en commen- De prijs van gesmolten vet Voor gesmolten dierlijk vet geldt se- dert de opheffing van de vleesrantsoene ring en intrekking van de maximum prijzen van rundvlees, niet langer een maximumverkoopprijs. Bak- en braad vet is evenwel nog -steeds aan een maxi mumprijs voor de verbruiker van 41 cent per 1/4 kilogram gebonden. Aangezien prijsaanduiding op de kleinverpakking zowel voor bak- en braadvet als voor gesmolten dierlijk vet niet verplicht is en er enig misverstand blijkt te bestaan over de prfjs van genoemde vetsoorten, raadt het Ministerie van Landbouw, Vis serij en Voedselvoorziening het publiek aan er op toe te zien, dat het voor bak en braadvet de juiste prijs betaalt. VI1f potvissen van een soort, welke zelden in Noordelijke wateren wordt aangetroffen, zlln in de laatste da-gen op de Westkust van Denemarken aange spoeld. Deense geleerden ziin van me ning. dat de aanwezigheid van deze pot vissen een aanwijzing vormt dat het klimaat in de Noordelilke gebieden zach ter la geworden. Denemarken had dit Jaar de warmste zomer van de laatste honderd Jaar. 2. Ingang van het Bush house aan het Strand te Londen, waar de Europese dienst der BBC is gevestigd. tear het beste argument was, heeft thans, mi de maat overloopt, de handschoen opgenomen. Bij het weerleggen van door de Rus sen gefabriceerde onwaarheden bepaalt de BBC zich tot de grofste leugens, bij voorkeur die, welke de Sovjetluisteraars zelf kunnen controleren. Ban voorbeeld hiervan is de bewering, dat het Sovjet- leger het Westen van de onde.gang heeft gerei, toen de Duitsers hun Ar dennen-offensief ontketenden. In feite kwam de tegenaanval uit het Oosten, nadat het offensief reeds gestept was! Citaten uit „Pravda" en uit Stalin's eigen boek over de oorlog zijn voldoende om te pogen al deze legenden om zeep te brengen. In de satellietstaten heeft de BBC het iets gemakkeiyker, omdat de uit zendingen daar niet gestoord worden en deze landen niet zo hermetisch van de buitenwereld zijn afgesloten. De BBC verbaast de luisteraars door hen de laatste politieke moppen, vooral op de bioloog Lysenko, welke daar stiekum de ronde doen, na te vertellen. Onder de genen, die deze uitzendingen verzorgen, zijn er, die per parachute in bezet Euro pa waren neerge laten, of die er onder- g'-onds werkten. Zij weten, waarover ze het hebben en tot wie zij spreken. Luisteren naar de BBC is in al deze landen niet verboden, doch wel het „verspreiden van onware berichten". Hoewel er ook zo goed als geen brieven m#er uit Oost- en midden-Europa door komen, weet de BBC, dat haar gehoor er groot is. Voor Tsjechen, Polen, Hon garen, Roemenen en Bulgaren betekent het laatste nieuws uit Londen een in nerlijk houvast. Zoals ln de oorlog, ls de BBC ook thans weer voor mill!oenen het ver trouwde baken, waarop allen, voor wie de geestelijke vrijheid alles be tekent, zich kunnen oriënteren. De BBC, die niet slechts namens Engeland, maar namens de gehele vrije wereld spreekt, verleent onschatbare diensten aan de democratie Wat nie mand kan, doet de Britse omroep, na melijk het gesprek met de Sovjetburger gaande houden, dag in, dag uit. Een hunner noemde in zijn brief de uitzendingen: „het enige beetje frisse lucht, dat het land binnenkwam FEUILLETON 65 door MARY BURCHELL Vertaald uit het Engels Ja, en Je moet dat niet eng vin den. Want wat we elkaar te zeggen hadden, was voor ons beiden een soort opluchting. Ze verbaasde zich over de overtuigende manier, waarop ze wist te spreken. Bedeel je, dat ze je verteld heeft... Luister eens, Gregory, ze heeft me de weinig aangename explicatie aan jou, dat ik me nl. vergist heb in mijn gevoelens, in zoverre gemakkelijker ge maakt, omdat ze me heel verstandig heeft laten weten, dat jij je óók vergist hebt. Het was heel verstandig van haar. Je moet niet denken, dat ik gister avond met opzet niet aardig tegen je was, maar de rauwe waarheid is nu eenmaal, dat ik, als ik werkelijk zoveel van je gehouden had, als een aan staande vrouw van je behoort te hou den, er geen ogenblik aan getwijfeld zou hebben, wéér en met wiè ik de avond door zou brengen! Gregory pakte haar beide handen in de zijne en keek haar strak aan. Vertel je me de yolle waarheid, Alma? Natuurlijk. Gregory! Gedurende één enkel ogenblik vroeg ze zioh af, of dit inderdaad niet de volle waarheid was. Als ze werkelijk honderd procent van Gregory hield, zou ze hem dan om welke reden ook de vernedering van gisteravond'heb ben aangedaan? Misschien maakte dit bewustzijn het haar mogelijk zijn door dringende blik met grote kalmte te doorstaan. Lieve kind, ik geloof, dat je wer kelijk de waarheid spreekt, riep Gre gory uit. En hij kuste haar opeens on stuimig, als een man, die tegen de verwachting in gratie heeft gekregen. Vind je het erg, dat ik je omhels? Nee, natuurlijk niet! Ze lachte en merkte, dat het allemaal nauwelijks (pijnlijk was, omdat Gregory weer zo zonnig en gelukkig scheen. Maar haar volgende geste kostte haar wèl grote mceite, ook al ging ze er dapper toe over. Voorzichtig schoof ze de kostbare ring van haar vinger en overhandigde (hem deze. O ALma, houd die alsjeblieft, dat zou ik zo prettig vinden, riep hij. Dat kan ik niet doen, dat weet je wel. Stel je voor, terwijl je met mijn eigen zusje gaat trouwen, zei Alma zachtjes. Je hebt gelijk, stemde hij toe. En met een blos nam hij de ring van haar aan en stak deze met een onhandig gebaar in zijn zak. Hij maakte de in druk, alsof hij het ding nooit weer wilde zien. Wel.... Ze spraken tegelijk en hielden op en lachten nerveus. Geen van beiden wist goed, wat ze verder moesten doen. Ze waren verlegen en hadden maar één wens, dat het pijnlijke- onderhoud af gelopen zou zijn. En met een steek in haar hart voelde Alma, wét hl] nu wilde; vanzelfsprekend verlangde hij er naar Eva met alles op de hoogte te stellen. Waarschijnlijk: was hij zelfs op weg naar haar toe geweest. Maar het zou pijnlijk zijn voor hem, als de ex- verloofde ook in huls aanwezig was, bedacht Alma. Waarschijnlijk zou hij het haar willen besparen, dat zij hem en Eva samen uit zag gaan. Maar toch hij verlangde natuurlijk naar Eva! Eén zelfopoffering meer of minder be tekende niet veel, daoht Alma. Ze zou zaoh wel uit de voeten maken gedu rende de eerste uren. En aan een im puls toegevend, zei ze: Ek pak de bus naar Benham Lodge. Ik ga even in formeren, hoe het meneer Farraday gaat. Juist, Ja, natuurlijk. Ik hoop, dat het niet ernstig is, mompelde Gregory, die zelfs op dat moment nog geen blijk van sympathie wilde geven. Hij heeft zichzelf geraakt, toen hij z'n geweer aan 't schoonhouden was, legde Alma bijna automatisch uit, maar ik geloof wel, dat hij nu buiten gevaar is. Hij heeft geluk gehad, zei Gregory plichtmatig, maar zijn gedachten sche nen zich met andere, belangrijker din gen bezig te houden, ik zal je even op de bus brengen. O, doe geen moeite, Gregory, zei ze 'haastig. Ze voelde, dat ze het niet veel langer meer vol zou houden en ze wil de maar één ding: alleen zijn. Ik moet rennen om 'm te halen. Tot ziens, enal was het erg moeilijk elkaar dit te zeggen, het is toch goed, dat we het allemaal uitgepraat hebben. Ik ben ook blij. Hij deed zijn best om dit niet al te opgewekt, te doen klinken, maar ze voelde, hoé opgelucht (hi) was. En met een laatste opgewekt gebaar wuifde ze hem goedendag en rende de laan uit in de richting van de bushalte. Er ls helemaal geen reden om te huilen, zed ze tot zichzelf, terwijl ze voortholde. Stel je niet zo aan! Je bent geen baby! Als je nu begint te huilen, ihaal je die bus niet, en dan moet je een uur wachten op de volgende, of je kunt helemaal niet meer gaan. En dat zou je vreselijk vinden, want wat zou je dan moeten doen. Zo'n beetje rond slenteren? Dit geredeneer met zichzelf had klaarblijkelijk enig succes. Ze wist ten minste de prop in haar keel weg te werken evenals de tranen, die in naar ogen stonden en die haar alles in een waas deden zien. Na enkele ogenblik ken was ze zelfs ln staat, wat langza mer te lopen en om te kijken met een volmaakte glimlach, voor t geval Gre gory haar nog na stond te kijken. Maar ze had zich daarover geen illusies be hoeven te maken, Gregory was al uit het gezioht verdwenen en dat beteken de, dat hij 't, evenals zij, op een hollen had gezet. Opnieuw voelde Alma een prop in haar keel. Het was vanzelf sprekend, dat hij Eva zo gauw moge lijk het goede nieuws wdlde vertellen, maar Alma voelde zich opeens hopeloos verloren en overbodig. De bus kwam ongeveer op hetzelfde moment aan de bushalte aan als zij zelf. Alma was dankbaar, dat ze niet behoefde te wachten, zodat ze geen tijd had verder aan haar verdrietige ge dachten toe te geven. Er zaten niet veel mensen in de bus op dit uur van de Zondagavond en ze zat alleen op de voorste bank. Ze wist haar tranen met grote moeite ln te houden, maar haar gezichtje nam een diepbedroefde uit drukking aan, volkomen in tegenstel ling met de vrolijke opgewektheid, die ze in Gregory's bijzijn voorgewend had. Gedurende het laatste uur had ze al haar aandacht nodig gehad om de delicate situatie op de juisté wijze te behandelen, en daardoor had ze nog geen gelegenheid gevonden zich te rea liseren, hoe haar hele loven door de gebeurtenissen van de laatste 24 uur veranderd was. Ze zag de toekomst als een berg voor zich. Weinig fleurig, triest en kaal was deze toekomst Hoezeer ze zich ook mét allerlei an dere dingen bezig had gehouden gedu rende dc afgelopen weken, altijd was er op de achtergrond dat gevoel van geluk en veiligheid geweest, dat haar verloving met Gregory haar had ge geven. Zelfs als de dingen eens hele maal verkeerd liepen, had ze altijd kunnen denken: Het duurt niet lang •meer. Gregory en ik gaan weldra trou wen en dan beginnen we een eigen ge lukkig leven. Dat was nu alles anders geworden. (Wordt vervolgd) 67). Panda zat daar. Hij begon een beetje bij te komen van de bons, waar mee hij op de vloer was gevallen. En boven zich hoorde hij Joris tot mijn heer Bobberbroek zeggen: ,,Tja tienduizend daalders! Welk een afgrij selijke toestand, dat de loop der we reldgeschiedenis mij de middelen ont roofde, om u deze kleinigheid te schen ken! Ach had mijn Tante Cleopatra haar taak slechts ernstiger opgevat! Ik Ramses Amentotep de Negen- honderddrieëntachtigsteik heb nog geen tienduizend kinderachtige daal ders meer, om er voor myn gasten de Kroon van Isis mee te voorschijn te laten halen. Ach! Ach!" „Mijnheer Bobberbroek loopt er in!" dacht Panda. Hij weet niet dat Joris Joris is! Ik moet hier uitik moet hem waarschuwenmaar hoe kóm ik er uit?" Nu er wés een weg uit dit 'muffe gewelf. Dat was langs een trap, waar Panda recht tegenover zat. Hij stond dus op en daar ging hij.. Onderaan de trap was een deur, en achter die deur was weer een trap en toen stond Panda in een enorme, lege ruimte, die licht ontving door een ope ning in het plafond. Dit was duidelijk een deel van de Tempel van Horus, waar nog nooit een onderzoeker in was doorgedrongen. „Ik doe dus weten schappelijk werk", dacht Panda en dat gaf hem wel een flink gevoel. Aan het einde van deze zaal stond een heel groot stenen beeld, dat een Egyptische gociin voosteldedat dacht Panda ten minste. Hij keek er vol verbazing en eerbied na en hij zag dat op het hoofd van die godin Nee dat vertel ik niet. Ik moet ten slotte nog iets bijzonders voor de vol gende keer bewaren!" Katten verboden op Place Concorde (Van onze Parijse correspondent). Tussen Frankrijks grootste roman cière, madame Colette, en de minister van landbouw. Pflimlln. is een conflict uitgebroken, dat gezien de prestige overwegingen, die van beide zijden in het geding kunnen worden gebracht misschien niet zo 'snel bilgelegd zal worden. De aanleiding tot de moeilijkheden is een recente verordening van genoemde bewindsman, welke maatregelen be helst tegen de katten van Parijs, die het ln de toekomst nog zouden durven wagen op de Place Concorde hun amoureuze samenkomsten t>e beleggen. Het schijnt dat ln de ogen van de ex cellentie aan de waardigheid van dit grootste plein der Franse hoofdstad, in welks directe omgeving o.a-. de Ameri kaanse ambassade en het parlements gebouw zijn gelegen, door die kattenbij- eenkomsten afbreuk wordt gedaan. Dat een minister van landbouw zich daadwerkelijk met katten occupeert, wil er bil de Parijzenaar nog wel in, maar hij vraagt zich daarentegen met verwondering af, of deze excellentie met HJIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIlllliiiiimiiiit: zijn belangstelling voor dit beroemde Parijse plein zich eigenlijk niet be weegt op het ambtsveld van de prefect van de Seine of de burgemeester van de hoofdstad. Maar over deze kwestie breekt Colette zich het hoofd maar lie ver niet. Wat haar vooral nu opwindt, dat is het feit, dat de administratieve bemoeizucht zich nu ook al gaat mani festeren koste van de vrijheid de zer huisdieren, waaraan zij enkele ha- rer beste boeken heeft gewijd. Om doelmatig stelling te kunnen nemen te gen deze inmenging van hogerhand in het leven der katten, heeft de grote schrijfster een „comité ter verdediging van de poes" opgericht, waarin zij de dichter Jean Cocteau, de filmacteur René Lefebre en verschillende hoge magistraten aan haar zijde heeft ge vonden. De Parijse minou's zoals de poesen hier genoemd worden snorden ais salamanderkacheltjes, toen ze verna men, dat hun toekomstig lot de inzet is geworden van een ruzie tussen zo hooggeplaatste en voorname mensen. En Colette, die ze best graag met een vette muis zou willen verblijden, is door het „syndicaat der Franse possen" ter stond met algemene stemmen uitgeroe pen als beschermvrouwe-in-actieve- dienst. 1950: topjaar der 20ste eeuw Het staat er kort en krachtig. Langs afgronden zijn we naar die ,30" gegaan, niemand weet of de weg naar de „100" minder gevaarlijk zal worden. Geblinddoekt trekt de mensheid de nieuwe 50 in: met nog een vervaarlijk stuk ballast uit 1949 op de gekromde rug en veel nieuwe ballast in hét vooruitzicht. U en Ik zitten vol prachtige voornemens: „geen steken meer laten vallen", „een nieuw leven beginnen", „ons best doen", Ja, wét al niet. Precies als vorige Jaren.... Straks, om 12 uur, zal de lucht ervan daveren en menen we het bij feestverlichting en een gevuld glas prima! We kijken elkaar .ferm in de ogen, zijn een beetje ontroerd, snulten ln de zakdoek, luisteren bevend naar de slag van twaalven en vóór we gelegenheid krijgen even te betijen van het afgelopen jaar, zitten we met z'n allen pardoes ln 't nieuwe, met altijd weer dezelfde problemen. Die problemen storen zich Immers niet aan de gefingeerde, jaar lijkse afscheiding: zij zijn er bestendig, hoewel we ons graag wijs maken, dat ze er éénmaal en waarom zou dat niet ln 1950 kunnen? niet meer zullen zijn.... Hoeveel duizenden hopen vanavond daarop en zijn er tegelijker tijd diep van doordrongen, dat zo Iets fantaster!) is? Nee: U en ik doen beter de hoofden, ondanks dat gevulde glas, koel te houden en ons geen illusies te maken. Wèl mogen we hopen, dat de komende halve eeuw de mensen lèts wijzer zal maken, dat een nieuwe generatie het er beter af zal brengen dan al die „wijze", oude mensen, die het altijd zo héél goed wisten, maar er zo bitter weinig van terecht brachten. Misschien zal eindelijk 't jaar 2000 er beter voor staan, als die Jonge generatie zich haar verantwoordelijke taak bewust is. Dan mogen we al blij zijn 50 Jaren met twee wereldoorlogen en veel andere overbodige zaken liggen achter ons: onbekende verschrikkingen ofja, héél misschien goede dingen, komen nu. De keuze is niet moeilijk, wanneer het aan U en mij persoonlijk zou liggen. WIJ zouden 't wel weten! Maar helaas: zó is 't niet Laten wij daarom klinken op de éne zekerheid; ons aller nadruk kelijke en oprechte „wil", om 1950 tot een beslissend keerpunt in posi tieve zin van deze eeuw te maken. En ons verder niet.te zeer verdiepen in dat, wat komen gaat,... Het zou de goede stemming, ondanks die goede wil, ondanks olie bollen, warme punch of andere heerlijkheden niet ten goede komen. En we hopen toch allen over enkele uren op een prettig uiteinde?.... FANTASIO. ZONDAG 1 JANUARI 1930. Hilversum I (301,5 M.) NCRV 8.00: nieuws en weerberichten;: 8.15: gram.- muziek; IKOR 8.30: vroegdienst; KRO 9.30: nieuws; 9.45: gramjnuzlek; 9.55: Hoogmis; 11.30: gram muziek; 11.40: pia no en zang; 12.15: apologie; 12.25: gr.- muziek; 12.30: amusementsmuziek; 12.55 zonnewijzer; 13.00; nieuws, mededelingen een katholiek nieuws: 13.20: amusements muziek; 13.45: „Uit het boek der boe ken"; 14 00: vocaal kwartet; 14 30: boek bespreking; 15.00: harp en viool; 15.30: gewijde muziek; 15.55: groeten van zee varenden en gram.muzlek; 16.15: repor tage; 16 30: vespers; NCRV 17.00: Geref. kerkdienst; 18.30: voor de strijdkrachten; 19.00: kamérkoor; 19.15: ..Kent gij uw bijbel?": 19.30: nieuws; KRO 19 45: ac tualiteiten; 19.52: boekbesprekng; 20.05 de gewone man zegt er 'iz(jne van; 20.12 gevarieerd programma; 22.45: avondgebed en liturgische kalender; 23.00: nieuws; 23.1524 00: gram .muziek. Hilversum II (416 M.) VARA 8.00: nieuws; 8.15 toespraak; 8.25: gram.mu zlek en groeten van zeevarenden; 9.15: verzoekprogramma (gr.pl.): 9 45: nieuw jaarstoespraak; VPRO 10.00' wijdings woord; 10.15: voor de Jeugd, IKOR 10.30: nleuwjnarsdienst; AVRO 12.00: ..Quo va- dis 1950"; 12.30; voor de Jeugd; 12.45: pianospel; 13.00: nieuws en mededelin gen; 13.15: mededelingen of gram.muzlek; 13.20: orkestconcert-; 13 50: „Even afreke nen. heren"; 14.00- gram.muzlek; 14.05: boekenhalfuur; 14.30. Concertgebouw-or kest en solist: 15.20: fllmpraatje; 15.35: vioolspel; 16 00: dansmuziek; 16.30: sportrevue: VPRO 17.00 nieuwjaarstoe spraken: VARA 17.30: ..De avonturen van Ome Keesje"; 17 50- orgel en zang; 18.15: nteuws en sportuitslagen. 18.30' semi klassieke muziek: 19 00 de bruiloft van Kloris en Roosle". radlofantasie: AVRO 20 00- nieuws: 20.05: actualiteiten; 20.15: „Nabucco". onera: 21.45. nleuwlaarspro- gramma; 22.15: Surinaamse muziek; 22.30 cabaret: 23.00:' nieuws; 23.15. dansmu ziek; 23.3524.00: gram.muzlek. VOOR MAANDAG 2 JANUARI. Hilversum I (301. 5 M.) NCRV 7 00: nieuws: 7.15: een woord voor de dag; 7.30: sluiting; 8.30: nieuws; 8.40: gewijde muziek; 9.00: weerberichten: 9.03: gTam - muziek; 9.15: voor de zieken; 9.30: familie- competitie; 10.00: gram.muzlek; 10.30: morgendienst; 11.00: gram.muzlek; 11-20: voordracht; 11.40: gevarieerde muzieK; 12.10: gram.muzlek; 12.30: mededelingen; 12.33: koor, orkest en solisten; 13 00; nieuws; 13.15: kamerorkest en soliste, 14.00: voor de Jeugd; 14.35: gram.muzleK, 14.45: voor de kinderen; 15.00: tulnbouw- praatje; 15.30: gram.muzlek; 15.45: bijbel lezing; 16.30: sluiting: 17.30 orgelcon cert; 17.45; regeringsuitzending: loOjL planoduo; ljB.20: gram.muzlek; 18 30: voor de strijdkrachten; 19.00: nieuws; 19-15; Engels les; 19.30: gram.muzlek: 19.4U. radiokrant: 20.00: nieuws; 20.05: gram;- -• 204o. muziek; 20.15: geestelijke liederen; „terwllïe van een kind", hoorspel; 2l.4o. gram.muzlek; 22.05: internationaal evan gelisch commentaar; 22.15: pianorecital 22.45: avondoverdenking; 23.00: nieuw-. 23.1524.00: gram.muzlek. Hilversum II (416 M.) AVRO 7.00: nieuws; 7.15: gram.muzlek; 7.30: sluiting; 8.30: nieuws; 8.40: radio ochtendb ad. 9.00' weerberichten; 9.03: grom.muzlex. 9.30: waterstanden; 9.36: voor de vrouw. 9.40: gram.muzlek; 10.00: morgenwijding. 10.15: populair concert; 1050: Eran*\ muziek: 11.00: „op de uitkijk", caused®. 11.15: carillon en orgel; 12.00: seml-^las sieke muziek; 12.30: mededelingen; l-4f- „ln 't spionnetje"; 12.38: rhythmiscne muziek; 13.00: nieuw.-, 13.15: accordeon orkest; 13.50: gram muzlek: 14 00: tenor en piano; 14.20: „wat gaat er om mj" wereld?", causerie; 14.40: plano en viooj. 15.15: bonbonnlère; 16.00' musicalender. 16.30: sluiting: 17.30: voor de padvlnaer. 17 45: Zu'damerlkaans orkest; 18-W; nieuws; 18.15: Z'Urtflmer'i-aans or ^ip' 18.30: ..vrouwenvierschaar", causen 18.40: a caDpella-koor: 19.00: voor de Km deren; 19 05" radio-filmkrant; f9-30'.™,. zikale causerie; 19.45: re- - - toenam-- 20.00: nieuws: 20.05: ..radloscoop gram.muz,'°" 23.00: nieuwe; 23.15—' gram.muzlek.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1949 | | pagina 4