JVNA-KLINIEK Plannen voor de boinv van een
EEN VAGE HERINNERING
Geslaagd dank zij.
RESA - HILVERSUM
heeft een wachtlijst nieuw pa viljoen met 50 bedden
van 900 patiënten
Nieuwe orthopaedische werkplaats met October in gebruik
Panda en de meesterwereldverbeteraar
WIJLEN DR MURK JANSEN:
„In ons volk is het geweten wakker
geschud".
Hy wierp haar een snelle blik toe,
zich afvragend, of hij haar misschien
met die kleine episode met Mrs. Has-
keth gekwetst had. maar haar blik was
even open als altijd.
Neen, zei zij, ik moet werkelijk
naar huis. Ik werk morgen, weet u.
Hij wilde protesteren, maar hield zich
juist bijtyds in-
Ik zal de wagen halen, zei hij. Ik
vrees, dat het een aardig eindje lopen
Is naar de plaats, waar ik die gelaten
heb.
Ik loop graag.
Hij keek even naar beneden naar
haar schoenen. Het waren eenvoudige,
lage schoentjes, met hakken, die wel
laag waren maar niet overdreven van
model. Hii hield niet van sandalen met
hoge hakken en open tenen od straat.
Zij droeg ze nooitPlotseling
dacht hij:
Natuurlijk niet. als zü
Zil sloeg hem gade en hij keek haar
^n_^eik "vroeg me juist af, of u met die
hakken goed zou kunnen lopen.
Natuurlijk.
Zij gingen in de duisternis op weg.
Er was een zekere intimiteit in dat
samenlopen door die verlaten straten
en langs die verduisterde winkels en
lege kantoorgebouwen.
Wat is het warm, zei zU, alles
niikt naar de zomer.
Steden kunnen in de zomer heei
aardig zijn zei hij. Speciaal New-York.
Ik heb daar drie zomers doorgebracht.
Er is iets vrolijks en achteloos in, waar
men zich 's winters nooit van bewust
is. De mensen, die men voor zaken
moet spreken, zijn bijna altijd weg en
men ontmeet vrienden, die men in Ja
ren niet gezien heeft en men maakt
nieuwe vrienden en er zijn partijtjes.
Hij praatte snel, om zijn verlegenheid
te verbergen. Het was werkelijk heel
aardig, maar ik was toen nog Jong. Ik
zou het nu misschien niet prettig meer
vinden.
Zij zweeg, terwijl zij samen doorlie
pen; toen zei zij: Ik geloof, dat u
van de meeste dingen houdt, omdat u
van de mensen houdt. En u houdt van
de mensen, omdat u vriendelijk bent.
HU voelde zich eigenaardig getroffen.
Ik wou. dat het zo was. zei hij.
Zij hadden nu de wagen bereikt.
Maar dat bent u wel. zei zij. Ik
was vergeten, dat mensen zo vriende
lijk konden zijn alleen maar op uw
manier.
Hij bleef staan, worstelend met al de
woorden, die hij zeggen wilde. Maar
h\j moest ze nog niet uitspreken nu
nog niot. Ten laatste zei hij langzaam:
Dat is het vriendelijkste, wat iemand j
ooit tegen mij gezegd heeft.
Dat geloof ik niet, zei Alden be
daard, maar ik meen het.
Dat weet ik en daarom is het juist
zo prettig.
zy keken elkaar aan. Hij dacht:
Ik moest nu eigenlijk weten, of zij Ho-
nora is of niet. Ik moest nu toch kun
nen zeggen
En toen, alsof zijp onutigesproken vraag
de betovering verbroken had, was het
ogenblik voorbij, zy keerde zich om,
opende het portier en stapte snel ln.
Zijn slapen klopten, toen hij om de
wagen heen liep naar de andere kant.
Geen van beiden sprak een woord toen
zij door de stad reden en over de brug.
waar zij tien dagen geleden gelopen
hadden. Hij dacht: Ik ken haar veel
beter en toch ken ik haar in het geheel
niet. Ik houd alleen maar van haar.
Maar er was een zekere spanning in
haar stilzwijgen; het zat in de manier,
waarop zij recht voor zich uit zat te
kijken en die spanning lag eveneens in
haar stem. toen zij haar deur bereik
ten en zij zei: Blijft u alstublieft
zitten. Het is een heerlijke avond ge
weest
Hij slaagde er in, om luohtlg te zeg
gen: Ondanks het stuk?
Ik had het stuk vergeten, zei zij
en hij realiseerde zich, dat hij het ook
vergeten had. Goede avond, zei hij.
Hij nam haar hand.
Alden, zei hij, Je hebt ge>zegd, dat
je meende, dat ik een vriendelijk mens
was. Dat ben ik niet helemaal niet.
Maar ik vind, dat jij een heel lief per
soontje bent en ik wil Je graag terug
zien.
Zij trok haar hand heel zacht terug.
Ik ben ln het geheel geen lief per
soontje, zei zij met zachte stem.
Dan hebben wij het beiden mis.
Maar, enfin, laten we het dan maarv
mis hebben, niet?
Na een minuut zei zij: Ik heb het
niet mis, maar Jij.
Daar zullen we de volgende keer
wel eens over redetwisten.
Hij slaagde er ln zijn stem luchtig te
doen klinken. Hy begreep, dat hy dit
zeer luchtig en onverschillig moest nou-
den, want hy wist. dat hy haar op de
een of andere manier verschrikte, haar
veranderde.
Kan er geen volgende keer zyn,
Alden?
Hy voelde, dat zy hem ln het donker
aankeek; toen wendde zy zich om en
opende het portier. Mlsscmen.
Ik zal je Maandag opoelien.
Goede avond, zei zy en voegde er.
toen zo zacht, dat hy het nauwelyk»
hoorde, ma toe: Jim.
IWordt vervolg4>
POLIKLINIEK „VERWERKT"
RUIM 10.000 PERSONEN PER
JAAR.
Een volgend ogenblik zyn wy by de
polikliniek beland en horen wy, dat
hier plm. 10.000 personen per jaar
„aankloppen". Een aanmerkeiyke sty-
ging, als men bedenkt, dat dit er in
voorgaande jaren plm. 5 i 6 000 waren.
Uiteraard stelt deze verdubbeling van
het aantal bezoekers, de leiding van
de kliniek voor schier onoverkomen-
lyke möeiiykheden, waardoor het ge
duld der bezoekers wel eens op een
zware proef wordt gesteld. Toch tracht
men hier zoveel mogeiyk aan tegemoet
te komen en werd onlangs een kostbare
röntgen-installatie (in totaal werden in
1948 plm. 4.000 röntgenfoto's gemaakt)
in de polikliniek ondergebracht.
Zaterdag 23 Juii is>43
Tweede b.ad No.
zusterpaviljoen. dat plaats zal bieden
voor de huisvesting van 22 zusters.
Voor beide paviljoens is voldoende
plaats aanwezig.
PLM. 2.000 OPERATIES PER JAAR
Indien wy het volgend ogenblik door
dr Van Nes in de gelegenheid wor
den gesteld een operatie van nabU te
volgen (een unicum ln onze jour
nalistieke loopbaan) beseffen wy,
dat wy hier het engere terrein
der wetenschap betreden. Eerbied
voor deze wetenschappeiykc arbeid
verbiedt ons, onze lezers hier een
beschrijving van te geven.
Heel stil, onhoorbaar s'.il, verdwynen
wy
Dan horen wy, dat plm. 2000 patiën
ten per jaar deze weg gaan
Indien wy tussen 2 operaties even
dë gelegenheid krijgen, om met dr Van
Nes over zyn arbeid van gedachten te
wisselen, vertelt deize dat de Anna-
Kliniek ook in het buitenland grote
bekendheid geniet, zy wordt geregeld
bezocht door orthopaedisten uit ver
schillende werelddelen. Verscheidene
jonge buitenlandse doktoren zyn reeds
gedurende korter of langere tyd als
orthopaedisch assistent aan de kliniek
werkzaam geweest.
De orthopaedie is dat deel der me
dische wetenschap, dat zich bezig houdt
met de bestudering en de behandeling
van de aandoeningen van het hou-
dings- en bewegingsapparaat. of
meer populair gezegd met de afwij
kingen van spieren, beenderen en ge
wrichten.
Daaronder vallen de verschillende
aangeboren misvormingen en de ver
kregen stoornissen van romp en leden-
maten, of deze nu het gevolg zyn van
een ziekte, dan wel van een ongeval.
Een groot deel van het orthopaedi-
sche werk is reconstructiefzo worden
patiënten, die verlamd zyn door kin
derverlamming of anderszins weer op
de been gebracht met behulp van een
orthopaedisch apparaat of door opera-
lieve behandeling,
Niet genezen of verkeerd genezen
beenbreuken worden weer in goede po
sitie tot. genezing eebraoht. In de
laatste tyd ls het zelfs mogeiyk gewor
den verwoeste gewrichten - b.v. heupge
wrichten, door het inbrengen van by-
zondere metaal of kunststofconstructies
(Foto Leidsch Dagblad/Van Vliet)
In de operatiekamer van de Arma-Kliniek. De geneesheer-directeur, dr C. P.
van Nes (rechts) tijdens één van zijn operaties. Gemiddeld worden hier per
jaar 2000 operaties door hem verricht.
UITBREIDING POLIKLINIEK.
Hoewel nog niet direct aan de orde,
streeft men naar een uitbreiding
dezer polikliniek, waarby ook wordt
gedacht aan de uitbreiding van het
assistentenkorps, dat momenteel drie
WIJLEN MINISTER T. J. VERSCHUUR:
„Anna-kliniek een stichting van hoge
culturele waarde, welke uit het zuivere
begrip van naastenliefde is tot stand ge
komen".
te herstellen, zodat patiënten, die zich
slechts moeizaam en met veel pyn kon
den voortbewegen, weer behooriyk kun
nen lopen.
Dit zyn slechts enkele voorbeelden;
zy tonen echter voldoende aan in welke
richting zich het orthopaedisohe spe
cialisme ontwikkelt.
assistenten bedraagt. Voorts is in de
plannen een afzonderlijke gipskamer
voor de polikliniek opgenomen, waar
door het niet meer noodzakeiyk zal
zün, dat de patiënten zich naar de
gipskamer der kliniek begeven.
ORTHOPAEDISCHE WERK
PLAATS VERZORGDE IN
1948 EEN GROOT AANTAL
GEAMPUTEERDEN.
Nog even worden wij dan rondgeleid
in de Orthopaedische werkplaats, wel
ke niet los is te denken van deze kli
niek, en die in het afgelopen jaar o a.
verscheidene tientallen geamputeerden
van kunstbeen of kunstarm voorzag,
vele beugels, orthopaedische corsetten,
rechthouders ed. vervaardigde, terwyi
een onnoemelyk aantal steunzolen,
orthopaedische schoenen en gipsbedden
afgeleverd werden.
Ook ln deze afdeling werden wy
sterk getroffen door de grote deskun
digheid, waarmede men te werk gaat.
't Moet alles dan ook wel precies klop
pen!
IN OCTOBER WORDT NIEUWE
WERKPLAATS IN GEBRUIK
GENOMEN.
Wat ons echter ook opviel, dat was
de beperkte behuizing van dit „benen
en armen-arsenaal", waar nog tal van
andere afdelingen zyn ondergebracht
en waar momenteel 40 personen werk
vinden. Gelukkig, dat op dit ogenblik
de laatste hand wordt gelegd aan een
moderne „montage-hal",waar straks
voor 80 werknemers plaats zal zUn en
die is uitgerust met de allernieuwste
machines. Waarschyniyk zal deze in
October reeds in gebruik genomen
kunnen worden.
Indien wy dan nog een blik hebben
geworpen in de ziekenkamers, waar
thans een honderdtal patiënten zich
liefderyk verpleegd weet, verlaten wy
deze voor Nederland (met uitzondering
van de uit later jaren daterende St.
Maartenskliniek te Nymegen) zo unieke
inrichting en. wordt ons de overtuiging
gelaten, dat in deze Anna-kliniek, die
haar naam te danken heeft aan de
met het lot der misvormden zo sterk
bewogen secretaresse-penningmeeste-
resse van de Ver. voor Misvormden, wy-
len mej. Anna E. Groll, indertyd ook
vele jaren de trouwe boekhoudster van
wyien dr Murk Jansen, wetenschap-
pel yke werkers en verplegend personeel
in eendrachtige samenwerking en grote
naastenliefde op de bres staan voor het
wel en wee van de aan him zorgen
toevertrouwde patiënten, waarby het
hun ernstig streven is hen recht van
ïyf en leden door het leven te doen
gaan. Nederland is wakker geschud,
dank zy het baanbrekende werk van
wyien dr Murk Jansen, dat op zulk
een voortreffelijke wyze thans wordt
voortgezet door dr C. P. van Nes en
zyn stafl
Doch ook het bestuur van de Ver.
voor Misvormden, dat is samengesteld
uit prof. L. J. van Holk (voorzitter),
mr dr F. J. Duparc (secretaris), de heer
G. R. D. Crommelin (penningmeester)
en de leden prof. dr D. J. Steenhuis. dr
Van Arkel, dr Kaiser en de heer W. de
Ruyter, mag een wóórd van warme
waardering voor zyn veelomvattende
taak niet onthouden worden.
Bekende Schriftelijke Cursus
Vraagt ons próspectus
Moderne Bedryfsadminlstratie - Prak-
tyk - Boekhouden - Handelscorr. (f.d.e.)
(Adv.)
FEUILLETON
door NATALIE SHIPMAN
18)
I Maar hy kon niets van dit alles
[fg?en.
1 Zo zaten in een theater in Craigford
€n hij voelde zich nog van streek door
net ogenblik dat was nu byna drie
uur geleden waarop hy het restau
rant binnen gekomen was, waar hy
naar zou ontmoeten en hy haar aan
ae overkant van de kamer zag zitten,
?P hem wachtend. Na die eerste blik
Lnamerde zijn bloed zo in zijn hoofd,
nij zich duizelig voelde worden en
was ae kellner blindelings naar hun
■tel gevolgd. Toen was zy begonen te
raken met die rustige stem, die altyd
rael prettiger was dan hy het zich
rTirinerde en tie mist was opgetrok-
ifnf daar was haar gezichtje, bleek
m? k onder de hoed met grote rand
i ja mj werd zich bewust van de weten-
nap, dat het waar was. Hy had het
«n met verbeeld. Hij had haar hef.
Will °P öe een of andere ma-
I hii .,i u ,Qlner besteld hebben, ofschoon
hii ;ater niet herinneren kon, dat
mtaf*ee-ï1 ha4- ZÜ hadden gepraat,
zn ^'on 2ach niet bedenken, wat
Br5&J\geaegd hadden. Als zy zyn
j Bratrooiclheid al opmerkte, dan deed zy
èn ,iine V°i ZÜ er niets van bemerkte
aan»in een zijn stilawygen niet on-
Snsanaarn te vinden.... Het gordijn
Shi^ V0M de t,weede acte en hü was
Di-ttm want hi> «"de Uever niet
no. nu niet Het was hem ge-
jtj, ?m caar te zitten, haar schouder
fc'ken inn aanrak™<i en om niet te
Öo'iVpu t aUeen maar voortdurend bij
ol'zii nn6trZegsen: Ik houd van haar,
ook wil ?°nora of Alden is, of wie
Later nC aZV ?ok is' ik houd van haar.
ker yer natuurlyk over den-
Bevóel nu V hy alleen maar dat
teit ryarv an hebben met een intensi-
■kérm h!J?ei?,ave' die hy in lang niet
I 'He- stïiïSr^1S£chien zelfs wel nooit...
gee c Maltin" 112 e"V?e en zli gin"
Uli hlooKwVJ Wen UeP ™°r hem
K«i in ïï^lds' haar 8™"= zwarte
r"!»" wis, h aj?d Plotseling
var. bewiat h'u' - waa hU ach
kijken nïfl' J naar rechts moest
en zae hX miödenblok ln ae saai
Wachten* aar Emlly Hasketh staan,
orenblilr '°°PSanE te komen,
öoofd scheen zyn geest als ver
had hiP wlUrencle de laat«te vier uur
emotie ,_?en seheime wereld van
biet rit 1 en hi-" was er n°S steeds
mi te voorschyn gekomen. Hy
jaargang LEIDSCH DAGBLAD
Kijkje achter de schermen
(Foto Leidsch Dagblad/Van Vliet)
arthopaedische werkplaats van de Arena-Kliniek, waar velen aan nieuwe armen en benen worden geholpen.
„In ons volk is het geweten wakker geschud".
Het was wyien dr Murk Jansen, moeizaam weienschappeiyk bouwer en
rondlegger der Anna-kliniek te dezer stede, die deze kernachtige woorden
ten grondslag legde aan zyn rede, welke hy op 11 November 1929 hield
:r gelegenheid van de opening van deze kliniek en waarin hy de nieuwe
nichten der orthopaedische wetenschap in het licht stelde, welker toe-
assing een verhoging van de volkskracht en volkswelvaart betekende.
In aansluiting hierop gewaagde de toenmalige minister van Arbeid,
landel en Nyverheid, pnder wiens zorg mede de Volksgezondheid res-
orteerde, wijlen mr T. J. Verschuur, van een stichting van hoge culturele
raarde, welke uit het zuivere begrip van naasten liefde was tot stand gc-
EEN WACHTLIJST VAN
900 PATIËNTEN.
Ondanks de permanente bezetting
van de kliniek, heeft men momenteel
nog een wachtlyst van900 pa
tiënten.
Teneinde enigermate aan „de grote
omen.
Sindsdien zyn byna 20 jaar verlopen,
Vbcid van deze inrichting cn bouwt
leiding van dr C. P. van Nes, aan de
lórthopaedie, als byzonder onderdeel der
Terwijl ziekenauto's uit Limburg,
■Noord-Brabant en Friesland de patiën
ten voor opname „aanvoeren", hebben
wij. onder leiding van de administra
teur, de heer A. J. Rietdijk, gedwaald
door deze orthopaedische kliniek, heb
ben wy ons laten vertellen van de by-
zondere operaties, welke plaats vonden,
en hebben wij met veel bewondering
rkennisgenomen van de arbeid der
orthopaedische werkplaats, waar men
inec evenveel gemak voor iemand een
arm. of beenprothese of een ander
r;örthopaedis£h apparaat „in elkaar zet".
I Stonden wy het ene ogenblik in de
operatie-zaal als „aan de grond gena
geld" over het wetenschappelijk werk
pryzen tienduizenden de zegenrijke
al weer een nieuwe generatie, onder
uitbouw en de vervolmaking van de
geneeskunde.
van dr Van Nes en zijn assistenten,
terwijl het andere moment ons in aan
raking bracht met de wel tot het uiter
ste uit-gebalanceerde kunde der ortho
paedische instrumentmakers. Een twee-
eenheid die zich hier wel op zeer by-
zondere wyze doet gelden.
PER JAAR RUIM 1.200
PATIËNTEN.
Indien de heer Rietdyk ons dan even
een blik gunt in de patiëntenlysten,
blykt ons. dat zich ruim 1.200 patiën
ten per jaar aan de zorgen van de
kliniek toe vertrouwen, afkomstig uit
alle delen van het land. Het gemiddeld
aantal verpleegdagen loopt ln de 30.000.
vraag" te kunnen voldoen, kunnen
patiënten, op eigen verzoek, ook nog
in een particulier verpleeghuis (er zyn
er 2) worden opgenomen. Ook deze
verpleeghuizen zyn meestentyds „vol
geboekt".
ER KOMT EEN NIEUW PAVIL
JOEN MET 50 BEDDEN.
Hoewel men noodgedwongen reeds
enige tyd de college-zaal als zie
kenzaal heeft moeten inrichten (dit
gaf een uitbreiding met 12 bed
den), worden thans ernstige pogin
gen in het werk gesteld om toestem
ming te verkrygen tot de bouw van
een nieuw paviljoen, dat het tegen
woordige aantal bedden (100) met
50 zal opvoeren.
Bovendien worden besprekingen ge
voerd over de plaatsing van een Zweeds
voelde zich, alsof hy mylen diep onder
het oppervlak der zee zat en nu ver
dwaasd en verward naar boven ge
sleurd werd.
Natuurlyk moest hy Helen's moeder
aanspreken en moest hij Alden voor
stellen. Henry Hasketh was in geen vel
den of wegen te zien en hy werd zich
bewust van een gevoel van dankbaar
heid daarvoor. Maar achter Emily stond
een vrouw een oudere vrouw, die hy
vagelijk van aanzien kende. Zy moes
ten dus wel samen zijn.
Hy was nu op gelijke hoogte van de
rij, waar Mrs. Hasketh stond en hy
week terug, om haar in het looppad te
laten komen. In dat ogenblik liep Al
den door en een vreemde, die uit een
andere rij kwam, kwam tussen hen.
Emily Hasketh glimlachte tegen Jim.
Wel, zei zy, hoe vond je het?
Verschrikkelijk, zei hij. En u?
Het is afschuwelyk, zei zy opge
wekt, maar daarom zal het in New-
York waarschynlijk wel succes hebben.
Zy keerde zich half om naar de
dame, die achter haar liep. Ada, je
kent Jim Thurmar, nietwaar?
Natuurlijk.
Samen liepen zy het pad af. Of Emi
ly Hasketh had niet opgemerkt, dat hij
met Alden was, ef zy gaf voor haar
niet gezien te hebben. Maar zy bewogen
zich langzaam naar de hall en het
ogenblik, waarop hij haar moest voor
stellen, naderde. Hij zag Alden bij de
toegangsdeur alleen staan. Als hy zich
de naam van die andere dame maar
herinneren kon
En toen zei zijn schoonmoeder tot
zyn onuitsprekelyke opluchting:
Kom, Ada, we moeten ons haas
ten, De wagen staat aan de overkant
en we kunnen daar nooit lang blijven
staan. Adieu, Jim.
Zij glimlachte tegen hem, keerde zich
om en was in de menigte verdwenen,
terwyl haar gezellin met een knikje
naar hem, haar achterna ging.
Toen hij zich by Alden voegde, be
dacht hy zich, dat dit wel ongeveer het
beste was. dat Mrs Hasketh gedaan kon
hebben. Als zij alleen was geweest, zou
zy ongetwyfeld een beetje getreuzeld
hebben, maar nu zij met een vreemde
was, had zy hem alle mogeiyke verle
genheid willen besparen. Natuurlyk was
het mogeiyk, dat zy niet gezien had,
dat hy en Alden samen waren, maar hy
dacht van niet. Haar schrandere bruine
ogen misten niet veel. En toch was ook
dit een beetje verwarrend, want Alden
kon wel eens denken, dat hy er niet op
gesteld was, dat zy zijn vrienden ont
moette.
Mrs. Hasketh scheen haast te heb
ben, zei hy, ik had u graag aan haar
voorgesteld. U zei, dat u van deze men
sen hield en zy is een van de aardigste.
Zy glimlachte tegen hem, terwyi zy
haar hoed opzette.
Zij ziet er aardig uit. Ik houd van
oudere mensen, die het niet erg vinden,
om er oud uit te zien.
Zy vindt niets erg. Zy is 't meest
oprechte mens, dat ik ooit gezien heb.
En nu, zei hy. daar zy de straat be
reikt hadden, zou ik willen voorstellen,
dat wy ergens iets gaan drinken.
zy zei: Dat zou ik graag doen,
maar ik moet nu naar huis.
29). Zoals je dus gezien hebt, sprak
Directeur Stoffer steeds maar over alle
geschiedkundige byzonderheden van de
oudheden, die daar in zijn museum ten
toongesteld waren en Panda luisterde
aandachtig toe. Zo kwam het, dat zy
niet op de gedachte kwamen om nog
eens om zich heen te kyken en ze merk
ten dan ook helemaal niet, dat de har
nassen van Karei de Nare en Cornells
de Kloeke erg onaangenaam omgingen
met Jeroen de Blaet. Nu deze goedhar
tige man van de schrik flauw was ge--
vallen, schenen de levende harnassen
hem ergens veilig te willen opbergen en
daar wisten zy biykbaar geen betere
plaats voor te bedenken dande loop
van het- kanon dat tydens de slag om
Grotebroekseveer niet had willen schie
ten! Het kostte wel enige moeite om de
arme heer De Blaet er in te proppen,
maar ze kregen het toch voor elkaar,
zonder dat Directeur Stoffer of Panda
het merkten. Maar dat kon zo natuur
lijk niet biyven. Juist terwyl Directeur
Stoffer er op wees, hoe het randje van
het horloge een treffend staaltje was
vau eerste-eeuwse Abessynse edelsmeed
kunst, juist toen kreeg Panda een onbe-
haagiyk gevoel. Hy keek verschrikt om
zich heen en toen zag hydat hy
nu helemaal alleen was met Directeur
Stoffer! „Wacht u eens even", zei hy
tot dgze. „Weet u ook waar de anderen
zyn?"
„De anderen?" vroeg de heer Chr.
Stoffer verbaasd. „Ja nu u het zegt.,
ik dacht toch ook dat jullie daarnet nog
met zyn drieën waxenzy keken
zoekend rond, maar er was niets ver
dachts te bespeuren. De harnassen van
Karei de Nare en Cornells de Kloeke
stonden stram en onbeweegiyk in de
houding, zoals Je dat van lege harnas
sen kunt verwachten....
