Kees van Dongen exposeert zijn levenswerk
in Parijs
HET HUIS AAN DE BAAI
Een jaar Veiligheids-bataljon
Kranige kerels, maar ze kunnen ons
niet missen!
nog
De belangwekkendste tentoonstelling,
die men in jaren op dit gebied
lieeft aanschouwd
Panda en de meester oetdekkings
Radio-programma
öttste Jaargang
LEIDSCH DAGBLAD
Vrijdag 8 April 1949
Tweede Blad No. 26663
Brieven uit Indonesië
Symbolisch voor geheel
Indonesië
(Van een bijzondere medewerker)
OP HET FEEST.
Wist u. dat men in Afrika pleegt te
roetbaken voorzien van een masker,
vaardoor het gezichtsveld van de speler
leperkt wordt, tot een klein rond gaat-
e en hij meer óver de bal, dan tegen
ie bal trapt?
Ik leerde dit in Bodjong Lopang, ten
JZuiden van Soekaboemi. tijdens de
sportwedstrijden van de aldaar geleger
de compagnie van het Veiligheidsbatal
jon Het nummer stond in ieder geval
aangekondigd als „Afrikaans voetbal"
en versohaft een enorm plezier aan
het publiek langs de lijn. Dat deden
trouwens alle nummers. Wanneer je
lens gezond wil lachen, ga dan naar
•rtwed strijden van Indonesische mili-
iren. want vol eens de aloude metho
des van het KNIL gaat het hierbij in
de eerste plaats om de vrolijke noot.
aangevuld met spanning en de sportie-
'•ve prestatie. En dit valt dan ook geheel
in de aard van de Soendanese soldaten.
Zij lachen veel en graag en waarom
tiet. tenslotte? Op deze dae wordt het
,één-jarig bestaan gevierd, dus alle re-
!den tot vrolijkheid en feestelijke stem-
dng!
Toen wij tegen een uur of elf op het
nnlge voetbalveld arriveerden, waren
wedstrijden reeds in volle gane. De
•ehele compagnie was voor deze dag op
iit punt geconcentreerd, een dikke hon-
erd. tot in de puntjes verzorgde mili-
,airen. Allen in het groen gestoken, met
glimmende laarzen en enkelstukken, een
Kwierige veldhoed op het hoofd en de
letters VB. op de mouwnaden.
Reeds vroeg in de morgen wei-den zij
door hun rechtstreekse commandant, de
erct -majoor Halter, toegesproken en
hans om elf uur. wordt nog door an-
flere bezoekers het woord gevoerd. En
kunt het. aan de gezichten der man-
lien zien. dat zij genieten van de eer.
hun te beurt valt. Als namens hun
iollandse collega's een enveloppe met
rfceld wordt overhandigd, een bijdrage
tot de feestvreugde, gaan spontaan de
hoofddeksels de lucht in. Sport
wedstrijden. hoog bezoek, een STOte
naaltiid en 's avonds wajang golek. het
an niet op!
RUST EN VEILIGHEID.
Tussen het publiek zien we hier en
Baar een Hollandse soldaat, een kop
uitstekend boven de anderen, Zil heb
ben evenveel pret. ook al gedragen zy
kich iets bezadigder.
F Twee jaar lang hebben zu deze streek
Ll onder hun toezicht. Zij kennen elk
Jiaadie. elk 'huisje, elke loerah en we-
dana Zij kennen rustige en gevaarlijke
terioden. zij behoeven de bevolking maar
e observeren, om te weten of de zaak
Lal dan niet -snor zit".
Langzaam, stap voor stap. hebben ze
het vertrouwen weten te winnen, meest
al ten koste van hun nachtrust, soms
koste van hun leven. Hun taak is
puideliik en recht omlijnd: ..Hier heb je
en stuk van West Java. zo en zo lo-
len de grenzen: zorg dat daar rust
ieerst!"
Voor een buitenstaander is het niet
eenvoudig om een voorstelling te krij-
van wat zo'n opdracht mee
brengt. Veel is hierover reeds gesohre-
|en en verteld, maar men moet land
p volk kennen om het werk van de
ioldaten op luiste waarde te schatten.
ÊVel zal een ieder zich kunnen inden-
[ken. dat de mannen, die maand in,
~haand uit. in zo'n gebied patrouilleren
jen dit gebied van chaos tot welvaart
oen komen, ook van dit gebied gaan
pouden en er zich steeds meer verant
woordelijk voor gaan voelen.
1 En wanneer we het hierover eens zijn.
Ban kunt u zich de gemengde gevoelens
indenken. waarmede deze K.L. (Ko-
inkliike Landmacht) soldaten, hun
rijtimakkers van de V.B. (Veiligheids-
Bataljons) zagen arriveren. Aan de ene
L nt begroetten zij in hen een eerste
tastbaar bewijs van kenterend eetii, on
der de zonen van het na-oorlogse Indo
nesië.
EIGEN ZONEN BEWAKEN
HET EIGEN LAND.
Deze mannen zijn niet langer bende
lid: zij zijn ook niet langer de schuwe,
weifelende tani, die meepraat met de-
geen. die hem het meest angst weet
aan te jagen, maar het zijn mannen,
die definitief hebben eekozen. Via een
behoorlijke training zijn zij het veld
ingestuurd, cm schouder aan schouder
met deze K.L.-militairen te waken voor
hun eigen Soendanese land.
Ook was er een gevoel van opluch
ting. toen deze versterking kwam, want
ten slotte, de K.L.-ers willen toch wel
pens naar huis tce en wie zal dan de
zaak lopende moeten houden? „Voor
mijn part hadden we nog een half mil-
lioentje van die kerels, dan konden we
meteen gaan pleiten" is de mening van
een forse „Mokummer". En zo is het.
dit wordt algemeen gevoeld, die kant
moet. het op. Maar
De medaille heeft tooh ook een keer
zijde. Zeker, het detachement heeft het
heel wat minder druk gekregen, nu deze
VB.compagnie werd toegevoegd. Zij
staan heel wat minder wacht en kun
nen ook een deel van hun patrouille-
terrein uit handen geven Maar. dat uit
handen geven, daar zit hem nu juist de
kneep.
„WIJ ZIJN DE GROTE BROERS"
,Aoh. Luit" vertrouwt iemand mij toe.
,.^t zijn beste kerels daar niet van, maar
ze kunnen het nog niet alleen, heus niet.
Zolang d'r maar Hollanders bil zijn. die
de leiding hebben en de bevelen uit
delen. gaat alles uitstekend en doen ze
hun werk net zo goed als wij. Zo gauw
1e hen echter alleen laat scharrelen,
loopt de zaak mis. Sommigen nemen de
kuierlatten, de patrouilleresultaten wor
den minder, het moreel gaat achteruit;
het zijn eigenlijk net kinderen en wi]
de grote broers!"
En tooh moet het die kant op. dat het
V.B. zijn eigen gebied te beveiligen
kriigt. desnoods met een of twee man
Hollands kader, maar verder geheel op
eigen benen staande. In sommige stre
ken gebeurt dit reeds en de resultaten
ziin niet onbevredigend te noemen. In
dit licht bezien treft mii het toneeltje
op de terugweg van het sportveld naar
de oantine. waar de maaltijd zal worden
gebruikt. Stram in het gelild de geweren
aan de sohouder. stappen de vier V.B.-
oaOetons langs ons heen en van de gale
rij van hun kamponghuis kijken de Hol
landse soldaten rustig toe.
En er is iets in hun bhk. hun gebaar,
dat voor een nauwlettend toeschouwer
boekdelen spreekt. Een mengeling van
waardering, superioriteit, waakzaamheid.
Het is een toneeltje dat zonder woorden
de hele situatie schetst. Het opmarche
rende V.B., de toeziende K.L.-groep
„Bijna volbracht" zou je er onder kun
nen zetten.
BIJNA VOLBRACHT.
Toen zil hier kwamen, bestonden er
Heen vrienden of bondgenoten, toen wa
ren er sleohts vijanden of dodelijk be
angsten. zieken en stervenden. Twee
jaar hebben zii er alleen voor gestaan
en nu sinds een klein half jaar is daar
die hulp uit het volk zelf gekomen. .Bij
na volbracht". Het is een balans met
ter weerszijden hen die mee- en tegen
werken.
Nog is de K.L. nodig, om tezamen
met deze nieuwe strijdkrachten op te
treden, tegen een ieder die tegenwerkt.
Maar eens zal het moment aanbreken,
dat de balans definitief doorslaat ten
gunste van deze V.B.-ers en eerst dan
kunnen alle Hollandse ..grote broers"
op de boot stappen met een rustig en
voldaan hart.
(Van onze -correspondent te Parijs)
Zoals hij daar stond bij de vernissage
van zijn grote Parijse tentoonstelling,
de resterende grijze haren strak achter
over gekamd, de witte baard agressief
naar voren, en gestoken in een jasje,
dat al lang niet nieuw meer was, maar
dat aan een natuurlijke elegance een
piquant accent van nonchalance ver
leende. herinnerde de 72-jarige Kees
van Dongen mfj om meerdere redenen
sterk aan G. B. Shaw. Die scherpe iro
nie in de ogen het sarcasme van
iemand, die de brillante en vergulde
schijn doorziet en de manier waarop
hij opgetuigde douarières met gecom
pliceerde hoofddeksels een kus drukte
op de handrug of baronnen met binocles
meetroonde naar een schilderij om zich
daar met hen door zijn lijfwacht van
fotografen te laten „nemen", bevestigde
even later die eerste indruk: Kees van
Dongen is inderdaad de Parijse G. B. S.
der schilderkunst, een artist, die met
veel zwier een meedogenloos cynisme
achter een geamuseerd masker te ver
bergen weet. Onder de „beau monde",
de society van Parijs, die haar glanstyd
heeft overleefd, gevoelt Van Dongen
zich als een vis in de vijver en mondain
Parijs heeft hem dan ook sedert jaren
geannexeerd. De signatuur „Van Don
gen" onder uw portret een tijd lang
tekende hij ook kortweg met „le peintre"
de schilder wordt door het cosmopo-
litische „tout Paris" nog steeds be
schouwd als het onvervalsbare merkte
ken van universeel aanzien, van alge
meen-erkende roem
Maar men vergisse zich hier even
niet! Kees van Dongen, de Rotterdam
mer, die in 1897 als twintigjarige naar
Parijs kwam om er even de 14-Juli fees
ten mee te maken maar er sindsdien
bleef nadat hij volgens het getuige
nis van zijn oude vriend Koos Speenhoff
zyn retourkaartje had verloren, Kees
van Dongen is aanmerkelijk méér dan
een glad. academisch picturaal croni-
queur van een sociaal milieu dat teert
op vergane glorie. Van Dongen is voor
al een zéér groot schilder die met elke
streek van zijn penseel getuigt van zijn
meesterschap en van een persoonlijk
heid, waarmee al zijn vermogende, prot
serige en adellijke sujetten worden ge
domineerd.
Magistraal gedomineerd.
Hij vervalt nooit in een vleierij. Van
Dongen dringt integendeel de toeschou
wer zijn visie op en heel deze portretten
galerij van persoonlijkheden, die gedu
rende een halve eeuw Van Dongen met
goud hebben behangen teneinde hem
te bewegen zich voor hen te interesse
ren. boeit alleen, omdat al die stukken
zulke sterke manifestaties zijn van de
geest van de schilder, en niet, of al
thans bijna niet, vanwege het belang
dier dames en heren die voor Van Don
gen hebben geposeerd. De veelgestelde
vraag of de kunst van Van Dongen ge
doemd is te verdwijnen met de wereld,
die hij vereeuwigd heeft, kan, geloof ik,
wanneer men deze tentoonstelling met
KEES VAN DONGEN.
wat aandacht heeft bezien, dan ook
alleen maar ontkennend worden be
antwoord. Van Dongen is. als gezegd,
een zéér groot schilder. Hij is ook een
veelzijdig schilder en men kan het
slechts betreuren dat door zyn speciali
teit van mondain artist mogelijkheden
af zijn gesloten die, blijkens verschil
lende vroegere doeken, voor Van Don
gen eens hebben bestaan. Er hangen
hier Hollandse binnenhuisjes, daterend
uit zijn vroegste periode de schilder
was toen nog nauwelijks meerderjarig
die de charme en de intimiteit heb
ben van een interieur van Rembrandt
of Hals. Er zijn ook tekeningen, die in
hun expressiviteit niet onderdoen voor
de beste Daumier en er zijn bovendien
doeken uit de tijd dat de schilder tot de
„fauves" werd gerekend, die een felheid
bezitten, welke geselt door haar agres
siviteit.
Er is rond de persoonlijkheid van Van
Dongen altijd veel gerucht geweest en
(evenals ten aanzien van zijn geestver
want G. B. S.) dient men te erkennen,
dat hij het rumoer, dat hij veelal be
wust provoceerde, geniaal dienstbaar
wist te maken aan de vestiging van
zijn reputatie- Kees van Dongen heeft
altijd goed begrepen dat een schilder
in zijn positie de publiciteit niet ont
beren kon en geen enkele reclame
agent had hem ooit in vernuft en effi
ciency kunnen overtreffen.
Een deel van het publiek, dat gemak
kelijk in een soort negatief snobbisme
vervalt, heeft Van Dongen die propa
ganda voor de eigen zaak zwaar aange
rekend en achtte hem zelfs, als char
latan, voor de werkelijke kunst verloren.
Wat my betreft, zie ik hier slechts
reden tot verheugenis omdat eindelijk
de bonte vlag der reclame de lading der
prestaties eens heeft gedekt: Van Don-
gen's expositie behoort zonder de aller
minste twijfel tot het sterkste en be
langwekkendste, dat men in jaren op
het gebied der moderne schilderkunst in
Parijs aanschouwen kon.
De militaire hulpverlening aan
de Noordatlantische landen
President Truman heeft op zijn we
kelijkse persconferentie verklaard, dat
hi1 het 'congres om afzonderlijke aan
vullende credieten zal verzoeken voor
militaire hulp aan de Noordatlantische
en andere landen.
Volgens eerdere berichten in de Ame
rikaanse pers had dr Nourse. de voor
naamste economische adviseur van de
president, er op aangedrongen, de kos
ten van herbewapening van de Noord
atlantische en andere mogendheden on
der te brengen in de defensiebegroting
van vijftien hlliard dollar.
Truman deed uitkomen, dat de opmer
kingen van Nourse geheel voor diens
eigen rekening gelaten moesten worden
en niet beschouwd moesten worden als
weergevende de mening van de regering.
In zijn begrotingsboodschap aan het
congres van Januari jl. had Truman
Heen post opgenomen voor uitgaven ter
zake militaire hulpverlening aan het
buitenland. Hij verklaarde toen. later
om.credieten daarvoor te zullen verzoe
ken.
De schattingen aangaande het bedrag,
dat voor militaire hulp aan Europa be
steed zal worden Amerikaanse bladen
spraken van één twee milliard dollar
zijn door functionarissen te Washing
ton a's „zuiver gissingen" bestempeld.
Naar van betrouwbare zijde verluidt,
hebben de 'anden van de Westerse unie
(België, Engeland. Frankrijk. Luxem
burg en Nederland) collectief een offi
cieel verzoek tot de Verenigde Staten
gericht om militaire hulpverlening vol
gens de termen van het Atlantisch pact.
Een formeel Amerikaans antwoord, dat
er in beginsel in toestemt het Congres
om machtiging te vragen, wordt hierop
verwacht.
Verder verluidt, dat het Amerikaanse
departement van Buitenlandse Zaken
reeds onderhandelingen voert met Noor
wegen en Denemarken over een schat
ting van hun verdedigingsbehoeften.
Labour en de Britse begroting
Op een vergadering van Labour-par
lementsleden. die door 400 personen
werd bhgewoond. onder wie biina het
gehele kabinet, heeft sir Stafford Cripps
ziin begrotingsvoorstellen krachtig ver
dedigd.
De vakverenigingsleiders waarschuw
den de minister van Financiën er voor.
dat zil machteloos zouden kunnen blij
ken te ziin. eisen tot loonsverhoging
tegen te houden na de bekendmaking,
dat de voedselprijzen zul-en stiigen.
De vergadering werd geopend in een
atmosfeer van smeulende verbolgenheid,
maar de uitbarsting, die in sommige
kringen werd voorspeld, is niet gekomen.
De gematigde elementen in de partij
en zii vormen een meerderheid zijn.
naar verluidt, bereid de begroting te
aanvaarden als onvermijdelijk in de hui
dige omstandigheden.
Naar vernomen wordt leidde de dis
cussie niet tot een stemming.
Ofschoon op grond van de meests ver
klaringen de minister de eerste ronde
in de strtld voor ziin begrotingsvoorstel
len gewonnen heeft, werd hii gewaar
schuwd dat er tildens het debat in het
parlement veel critiek zou komen op
verschillende onderdelen van de begro-
a™.
Hewitson. leider van de op een na
grootste Britse vakvereniging, heeft de
minister van Financiën in het Lager
huis gewaarschuwd, dat de leden der
vakverenigingen zouden „vechten", in
dien de regering zou trachten „onzs
inkomsten tot beneden de veiligheids
marge te dcén dalen." Hij zeide, dat
de „hogere kosten voor levensonder
houd". welke in de voorstellen van de
minister tot uiting komen, zullen lei
den tot een ..stortvloed van eisen tot
loonsverhoging".
„Indien de regering", aldus Hewitson.
„het waagt deze eisen niet in te willi
gen, zullen zich arbeidsgeschillen van
een na de eerste wereldoorlog onge
kende omvang voordoen".
Enige socialistische leiders verklaar
den zich evenwel voorstanders van de
begrotingsvoorstellen. Oc-k de voor
naamste spreker van de cppositie, het
conservatieve lid Crooks hank, ver
klaarde de voorstellen tot op zekere
hoogte te kunnen steunen. Hij schreef
de grote verrichtingen in het afgelo
pen jaar grotendeels toe aan de over
eenkomstig het plan-Marshall verleen
de hulp, voor wat betreft de financi
ële en psychologische factoren van het
herstel, terwijl de verhoogde uitvoer
het gevolg was van het particuliere
initiatief.
De sprekers werden beantwoord door
de onder-minister van de schatkist,
Glenvil Hall, die verklaarde van me
ning te zijn, dat Hewitson te veel de
nadruk had gelegd op de uitwerking,
die Cripps' voorstellen zouden hebben,
speciaal wat betreft de personen mat
lagere inkomens.
De vooruitzichten zijn in het geheel
niet somber. De situatie is voor ce
grote massa van de bewoners van dit
land beter, dan zü ooit is geweest,"
verklaarde hij.
BERLIJNSE GRAVENSCHENDERS
GEARRESTEERD.
Nadat leden der Beriynse politie
nachten lang middernachtwaken had
den gehouden - achter grafstenen m
alle vier de Berlljnse sectoren, werd
gisteren hun waakzaamheid beloond.
Zeven mannen en een vrouw zyn
gearresteerd, die er van worden be
schuldigd de doden van gouden tanden
en platina kunstgebitten te hebben be
roofd. Volgens de politie hebben de
arrestanten bekend niet minder dan
350 graven te hebben geopend.
Onder de door de' gravenschenders
geplunderde graven bevinden ach die
van de overleden Duitse keizers Wh-
helm I en Friedrich IH. Deze graven
bevonden zich in een mausoleum, ia
de Britse sector van Berlyn.
FEUILLETON
door ANDREW MACKENZIE,
vertaald uit het Engels.
4)
-
Dan ga ik op mijn gevoel werken.
En mijn gevoel zegt me, dat we het
probleem van een geheel andere kant
inoeten gaan benaderen.
Maar ik begrijp nog steeds niet,
wat ik daarmee te maken heb, zei ik
hulpeloos, ik sympathiseer met je en
zie in, hoe je in moeilijkheden, zit,
maar ik neem aan, dat ik toch niets
té maken heb met de nieuwe lijn, die
Jp wilt gaan volgen?
Wis en waarachtig heb je daarmee
te maken, zei Brannigan met nadruk.
Ik zou graag zien, dat je alles, waarmee
je je momenteel eventueel bezig houdt,
in de steek laat om mij te helpen die
chanteurs op te sporen.
HOOFDSTUK II
Stomverbaasd staarde ik Brannigan
aan.
Spreek je in ernst? vroeg ik.
Ik kan niet ernstiger zijn dan lk
hen, antwoordde hij.
Maar het is toch te dwaas, pro
testeerde ik. Ik ben helemaal geen po
litieman. Wat zullen je bazen bij de
Yard zeggen, als een gewoon manne
tje als ik in een dergelijke affaire be
t-tokken wordt.
Ik wil juist jouw hulp hebben, om-
<&t je niet tot de politie behoort, zei
Brannigan. Ik weet, wat je waard bent
uit de dagen, toen we samen in Frank
rijk waren. Deze bende, die we zoeken,
is slim genoeg om de meeste politie
mannen en detectives te kennen. Kijk
eens goed in de spiegel en zeg me dan
of je vindt dat jij er uitziet als een
•■vprmomde politieman.
Ik bekeek mezelf aandachtig in de
spiegel. Wat ik zag was een gewoon
aflledaags gezicht met grijze ogen en
een klein snorretje. Het bruine haar
°P mijn hoofd begon grys te worden,
maar toch zag ik''er niet ouder uit
dan een man van achter in de dertig.
Ik zou door kunnen gaan voor een
advocaat of een architect (welk beroep
ik vóór de oorlog uitoefende) of iets
dergelijks, maar voor een politieman,
neen. daar zou niemand me voor hou
den'
Ik geloof niet, dat iemand in my'
een vermomde politiespeurder zou kun
nen vermoeden, gaf ik toe. Maar hoe
kom je op de idee, dat mijn bescheiden
gaven van enig nut in deze kwestie
kunnen zijn?
Brannigan maakte een gebaar met
zyn grote handen.
Laat dat maar aan mijn oordeel
over, Arlen. Je herinnert je vast en
zeker nog wel de eerste keer, dat we
elkaar ontmoetten en alles wat daarop
volgde.
Ik herinnerde me inderdaad nog heel
goed die eerste keer, dat ik Brannigan
tegen het lijf liep. Het was niet lang
na D-day. Hij was gekleed als een
Franse boerenman hij had een on
gewoon talent voor het spreken van
vreemde talen en ondanks zyn ge
weldige grootte en zijn ietwat strijd
lustig uiterlijk, twijfelde ik er geen
ogenblik aan, dat hij degeen was, die
hij voorgaf te zijn, toen hij in mijn
bureau voor me stond, zijn pet verle
gen in zijn handen ronddraaiend. Myn de Brigade-commandant, en ontving
monnon VioH.Han binnen het uur bevestiging van deze
gegevens.
Daarna zag ik Brannigan dikwijls. Hij
trok door het land met eigen opdrach
ten, maar zo nu en dan. wanneer hij
militaire hulp nodig had, vrceg hij
naar mij. Ik was in staat hem te as
sisteren bij het grijpen van een plaat
selijke grootheid, die met de vijand sa
menwerkte. terwijl hy zich uitgaf voor
iemand, die de Maquis steunde.
Op Brannigan's verzoek werd ik over
geplaatst naar de Geheime Dienst.
Hoewel ik het betreurde mijn compag
nie in de steek te moeten laten, die de
beste was van het bataljon, vond ik
myn nieuwe werk zeer boeiend- Het
was niet ongevaarlijk, doch ik kwam
er zonder kleerscheuren af tot vlak
vóór het einde van de oorlog, toen een
verdachte, die met zijn revolver op
Brannigan mikte, my in mijn knie trof.
Dit voorval deed niets af aan de sym
pathie, die ik voor Brannigan was
gaan 'koesteren. Ik was gaan houden
mannen hadden hem binnen gebracht,
omdat ze hem uit een door de Duit
sers bezet terrein hadden zien komen.
Hy behoorde voor 'n Geheime-Dienst-
officier gebracht te worden, maar aan
gezien men mijn Frans beter vond,
droeg men mij op hem onder handen
te nemen.
Ik was juist 'begonnen de man te
ondervragen, toen hij mij in het En
gels toefluisterdeKan ik ai - even
alleen spreken?
Enigszins tegen myn zin stuurde ik
de schrijver en de man, die hem bin
nen gebracht had, uit 't vertrek, doch
ik gaf hun opdracht buiten dé deur te
blyven wachten, aangezien ik de
kracht van de arrestant met enig wan
trouwen schatte.
Achteruit zijn schoen haalde de man
een brief te voorschijn, waarmee hij
aantoonde, dat hij 'n Geheime-Dienst-
officier was, afgestaan door Scotland
Yard. Ik gaf een en ander door aan
33). Joris was de agenten dus veilig
voorbij gekomen, omdat hij als huis
knecht vermomd was, maar toen deed
Panda zijn plicht en riep dat hy ge
pakt moest worden. Joris stond als aan
de. grond genageld en de agenten wisten
niet wat zy het eerste moesten doen en j
mijnheer Ben Piep-seh, de Oosterling, i
kreet: „Hoort gij, dienaren der wet? l
Grijpt de duizendvoudige duizendpoot!" j
En Cesare Crescendissimo. de ongeluk
kige directeur van het hotel, tastte
naar zijn hoofd en zuchtte: „O mijn
hotel! Albergo mio! Gaat kapot! Alle
maal polizia en boeventuig! Vedetta!
Lazaroni!" Nu Joris werd natuurlijk
gegrepen, maar toen riep een van de
agenten plotseling tot Panda: „Maar
wacht eens ben jij niet dat man
netje dat ik daarnet op de brandtrap
zag? Deksel! Hij is het! Ik arresteer
je!" En hij pakte de verschrikte Panda
beet en schudde aan hem en toen liet
Panda het blokje caponiet vallen dat
hij nog in zijn hand had; en bovendien
vonden ze nu de kaart, van de vind
plaats van het caponiet.
„Ziehier de verpletterende bewijzen!"
riep Ben Piep-seh triomfantelijk. „Dit
zijn de eigendommen des groten Verhe-
vensten Beys! En deze kleine oorwurm
is niets dan een handlanger. Duw hem
in de alleronderste kerker, o, dienaren
der gerechtigheid!" Toen werd Panda
dus ook gevangen genomen. Ja dat
was zijn dank!
van deze grote, onbehouwen, hartelijke
man. die gevaarlijk als een wild dier
kon zijn, als hij op de een of andere
manier uitgedaagd werd.
Ik glimlachte grimmig, terwyl ik te
rugdacht aan - de vele wilde avonturen,
die we samen meegemaakt hadden.
Dat waren grote dagen destyds.
zei ik. Zo nu en dan wens ik wel eens
och, wat doet het er eigenlijk toe
wat ik wens.
Brannigan liep op me toe en legde
een arm cm mijn schouders.
Je bent een lelijke oude leugenaar,
Bob. Je bent veel te goed om hier in
Londen zonder werk rond te hangen.
Als Je me de waarheid zei, zou je toe-
geven, dat je je eigenlek dood loopt
j te vervelen. Zeg me eens, of dat niet
juist is!
En &ls het juist is, wat dan nog?
vroeg ik heftig. Vind je soms niet, dat
ik wat rust verdiend heb? Binnen eni
ge tijd zal ik heus wel wat gaan uit
voeren. Maar ik ben niet naar Londen
terug gekomen om- een karweitje voor
de politie op te knappen.
Brannigan nam zyn hced op en liep
naar de deur.
Het spijt me, Bob, dat Je er zo
over denkt. Maar als dat inderdaad je
standpunt is, zal ik er niet veel aan
kunnen veranderen."
'Brannigan zag er zó terneer gesla
gen uit. dat ik het niet over me i/n
verkrijgen hem zonder meer te lat-n
vertrekken.
Ga nog eens even rustig zitten,
zei ik. Geef me tijd om over de zaak
na te denken.
De inspecteur ging weer zitten in de
diepe stoel en ik merkte op, dat hij
met een hongerige blik naar de lege
schaal, waarop de sandwiches gelegen
hadden, keek, zodat ik hem beduidde
naar het buffet te gaan om nog wat
meer te eten.
Brannigan had de spijker op de kop
geslagen door te zeggen, dat ik me ver
veelde. Tot vandaag nad ik dat mezelf
niet willen bexennen. Maar ik miste 't
gezelschap van de officieren en man
schappen, die de laatste zes Jaren mijn
kameraden waren geweest, toen ik in
de modder met hen had gepioeterd,
had ik mezelf gezworen, dat ik nooit
weer onder aergeiyxe, weinig conforta-
bele omstandigneaen zou werken, als
ik het verhelpen kon, maar nu merkte
ik, dat het ontbreken van een doel in
myn leven, een verlammende uitwer
king had op myn geestesgesteldheid.
(Worat vervolgd)
VOOR ZATERDAG 9 APRIL
Hilversum I (301 M.) VARA 7.00:
nieuws; 7.15: ochtendgymnastiek. 7.3u:
Andre Kostelanetz en zyn Orkest; 8.uu:
nieuws; 8.15: strydlled; 8.18; orkest \an
Jack Payne; 9.00; Mozart-concert; VPRO
10.00: tydeiyk uitgeschakeld; 10.05: mor
genwijding door ds D. G. van Vreumingen;
VARA 10.20: radlofeullleton; 10.35: voor
de arbeiders in de Continubedrijven;
11.36: fantasieën voor plano, 12.00: Ac-
cordeola; 12.30. mededelingen; 12.33; Tne
Lecuona Cuban Boys, 13.00: Ned. stryd-
Xrachten; 13.30: kwartet Jan Corduwener;
14.00: als een bonte vogelvlucht; 14.20:
A'damse polltlekapel; 14.50: wie wone an
de kaant van 't Veluweland; 15.15: Om-
roep-Xamerorkest; 16.00: komt U binnen;
16.15: amateurs; 16.45. sportpraatje; 17.00;
U.S.A.-cabaret; 17.30: party van den ar
beid; 18.15: nieuws; 18.30. Ned. strijd
krachten; 19.00: artistieke staalkaart;
VPRO 19.30: lezen ln de bybel; 19 45:
voor de Nederlanders ln Duitsland; VARA
20.00: nieuws; 20.05: dingen van de dag;
20.12: varia; 20.15: vijf minuten; 20.20:
Ellabelle Davls; 21.00: socialistisch com
mentaar; 21.15: de bonte bal; 22.00: Stra-
dlva-sextet; 22.25: Je moet maar pech
hebben; 22.35: Ramblers; 23-00: nieuws;
23.15- kwartet Sem NiJveen; 23.30—24.00:
operette-melodieën.
Hilversum II (415 M.) KRO 7.00:
nieuws; 7.15: Brandenburgs concert; 7.30:
Maria ter ere; 7.45; morgengebed en li
turgische kalender; 8.00: nieuws; 8.15:
pluk de dag; 9.00: voor de vrouw; 9.05:
strykkartet; 9.30: waterstanden; 9.35:
New Yorks symphonle orkest; 10.00:
klein, klein kleutertje: 10.15: muziek
houdt fit; 11.00: de zonnebloem; 1145:
schoolradio; 12.15: muzikale melange;
12 30: mededelingen; 12.33: de zevenklap
per; 12.55: zonnewijzer; 13.00: nieuws;
13.20: Septet Johnny Ombach; 13.50:
film en toneel; 14.10: planoduo; 14.20:
Engels les voor beginners; 14.40 gram -
muziek; 14.50: boekennieuws; 15.00: naar
het wonderland der muziek: 15.30 Pro
menade orkest; 16.00: de vliegende Hol
lander; 16.10: Hoorn's Accordeonorkest;
16.30: de schoonheid van het Gregoriaans;
17.00: de wigwam; 18.00: Metropole or
kest: 18.30: Journalistiek weekoverzicht:
18.45: Metropole orkest; 19.00: nieuws;
19.15: actualiteiten; 19.25: Amstel's man
nenkoor; 19.45: kampvuren langs de
evenaar; 20.00: nieuws; 20.05: de gewone
man: 20.12: muziek van Grieg; 20.20:
lichtbaken; 20.45: gram.muzlek; 21.00:
negen helt de klok; 21.45: spelregelkennls;
22.00: weekend serenade; 22.30: wij lulden
de Zondag ln; 23.00: nieuws; 23.1524.00:
Maastrichts stedeiyk orkest.
AGENDA
DONDERDAG:
Casino: „De avonturen op de zeebodem"
7 en 9.15 uur nam.
Maredilk: Kermis t. b. v. Speeltuin
werk. 711 uur nam.
Maredilk: Kermis t. b. v. Speeltuin
werk. 4—11 uur nam.
